Oude Sassemers in onderhoudend prentenboek Ether kon geen kwaad Swift kansloos tegen Glasbergen „BOLLEN GESLACHTEN" VOEREN DE BOVENTOON ^STAD/REGIO LEIDSE COURANT DINSDAG 5 DECEMBER 1978 PAGINA 5 ;th Ziekzoeken is een serieuze zaak. Als u nou snel naar een boekhandel rent, bent u waarschijnlijk net op tijd om nog iets aan het Sinterklaas- pakket toe te voegen. Zeker als het een „gehoorzaam kind" betreft met meer dan normale interesse in het Sassenheimse verleden. Over het hele land was in de afgelopen maand no vember een buitenissi ge aktiviteit te bespeu ren op het gebied van boekuitgaven. Schrij vers, samenstellers, uitgekookte prentbrief kaartverzamelaars en verzamelaressen, uitge vers, hadden handen vol werk bij het afron den van series oude ansichtkaarten, voor zien van bijgaande verduidelijking en uiteenzetting. Neder land heeft nog nooit zoveel auteurs gekend als de laatste jaren. Er is zowat geen gemeen te meer, of er is ie mand die een aardig object en kasverster- king ziet in het uit beelden van de plaats van inwoning zoals die er tientallen jaren geleden uitzag. Tijden terug scheen niemand daar enige belangstel ling voor te hebben, maar sinds onze hang naar weleer is begin nen te ontwikkelen, kunnen we van de oude plaatjes, familie portretten en groepsfo to's geen genoeg meer m inrijgen. Daar is nu Sassenheim. In de alweer bekende reeks van de Europese Biblio theek, die in Zaltbommel (met die beroemde toren spits die eens temidden van de rommel dreef) wortel heeft geschoten. Die reeks heet „Kent u ze nog Nog altijd goed voor hon derden plaatsen die op de nominatie staan, als er tenminste één of andere gedrevene klaar staat met een doos vol prenten en gewapend met een areaal dat uit overleveringsverha len bestaat. In dit opzicht vervult de Europese Biblio theek zo ongeveer de funk- tie van een semi-folkloris- tisch arbeidsbureau: wie beschikt over een oud sigarenkistje met vergeelde ansichtkaarten kan weer een hele tijd mee. Neem me niet kwalijk, maar zo komt de rage een beetje bij me over. pas was er een riante bij drage in terugblikken in Leiderdorp, waar een inge zetene optornde tegen de nostalgische concurrentie van de gemeentesecretaris Hobo, die èen historisch getinte eerste viool dacht te kunnen bespelen. Hazers- woude heeft net een memo rabele explosie achter de rug. Ik kan de hele omge ving wel nagaan: overal vertellen oude ansichten hun verhalen die aan de zater- dagavondse was teil doen herinneren en aan dagen die nog veel verder weg liggen dan het amusement van „Dit is nééegen heit de klokEn dit is al een hele slok op een borrel, die de iets ouderen met heel wat tjajajaas naar binnen werken. In het koor van de gedrukte herrezen stoffelijke over schotten op geglansd papier heeft zich nu de nazingende stem van Sassenheim ge mengd. Van al die vergane stemmen heeft meneer A. M. Hulkenberg de gezamen De Sassenheimse Burgerwacht als een „Boeren Commando" lijke noemer onder zijn regie gebracht. De uitvoe ring is op de markt geko men in een prentenboek werkje dat „Kent u ze nogde Sassenheimers" heet Sassenheim in Zalt bommel; ach, op den duur komen wij allemaal daar als archiefmateriaal terecht. Als je meneer Hulkenberg mag geloven, hebben hem ontel bare Sassemers uit het voorbijgeschoven leven hem verwijtend of vriendelijk aangekeken, omdat ze in 't boekje wilden: autoriteiten, ïeren bloemisten in goeden ioen, middenstanders, werkvolk op de tuin met „slechtzittende broeken" aan en brave kinderen. Ze hebben 'm allemaal aange keken en meneer Hulken berg streek over z'n hart en stelde een erg informerend en kostelijk platenboekje samen. A. M. Hulkenberg is voort varend te werk gegaan. De bladzijden zijn niet genum merd, maar het oud-Sassem- se verhaal in woord en beeld gaat honderden pagi na's z'n gang. Omdat Sas- sem vanouds een rustige boerengemeenschap was, begint de terugblik bij boerderij Duivenvlucht, het eeuwenoude domein van het geslacht Ciggaar, oude Franzosen die als Hugeno ten de gastvrije kilte der noordelijke Nederlanden opzochten. De foto is niet gedateerd, maar de meesten van ons leefden toen nog niet. De tol naar Voorhout is er nog op te zien: eerst betalen, dan kon je weer verder met paard en wagen. Het „boeren" gaat voort, met o.a. Pieter Ciggaar Dirkszn (met sigaar), die boer op de Clinkenberg was, een boerderij met eeuwe noude historie. Je kunt lang trekken aan een Ciggaar: dat doet alt hans Hulkenberg. Daarna belandt hij in ,,'t Hellegat", op de rand van de Poelpol der, geteisterd door orka nen, niet in het minst door die van 6 november 1921. r Allengs begint het bollen- dorp op te komen. Een foto van „ziekzoekers" uit de jaren '10. Hulkenberg laat stugge taal horen, de taal van mensen die het nooit gemakkelijk hebben gehad. Over Maarten Schrama: die leverde Leen van Leeuwen voor negen gulden 90 regels hyacinten: „zo is hij begon nen. Het werd een wereld zaak". üok dat is Sassenheim, uitgegroeid tot internatio naal bollencentrum: de oude Speelman en Zonen, Baart- man Koning, Westerbeek, Warnaar, Kapteijn, Frijlink en nog veel meer gezaligde Heren Bloemisten, die op het ogenblik een fikse monetaire hoofdpijn zouden hebben, want de tijden zijn veranderd rond een monop olie dat aan het afkalven is langs de bollenzee. In die tijd, de late twintiger jaren, heette het: „speculatiezucht vierde al spoedig hoogtij": Monte Carlo. De bollen daargelaten was Sassenheim een dorp apart. Getuige ook de talrijke groeps- en schoolfoto's, die toch altijd weer op de één of andere manier hun oorsprong vonden in de bloemenkwe- kerij. Zo leren we, dat „de koster naast voorlezer en doodgraver meestal tevens schoolmeester was". Dat was weer heel wat anders. Maar Sassem herbergde rond '10 ook „patriciërs" zoals de familie Charbon op Rusthoff, afkomstig van Zwitsers die rond 1756 naar de lage landen kwamen en decennia later eveneens „de bollen" indoken. Zo kan de schrijver stellen: „aan flinke jongens heeft het in Sassen heim nooit ontbroken", die gingen (omdat de boog niet altijd gespannen kan zijn) een partijtje trappen of een stuk lopen en zo. Het gaat maar door bij Hulkenberg, onderhoudend en soms onthutsend, omdat je zoiets niet allemaal meer voor mogelijk zou houden. Een oude fanfare „Crescen do", Sassemse families, poses met oude automobie len, rechtgelovige voetballers van „Teylingen" (1917) die dispensatie van de bisschop hadden, een kolossale Burgerwacht uit de jaren '16, met het voorkomen van een Boeren-commando uit de Zuidafrikaanse oorlog tegen de Rooineks. Een bloemlezing van pastoors, zusters en andere „edelaar dige figuren", onder wie de grootvader van Joseph Luns' eigen echtgenote, E. C. baronesse van Heemstra. Ik hou ermee op. Men kope die geïllustreerde meer dan 70-jarige geschiedenis van Sassenheim zelf maar. Desnoods ook né Sinter klaas. Het is de moeite waard: ook voor lieden die onder de rook van Sassen heim zijn opgegroeid en voortbestaan. Toch nog even dat plaatje van het St Paneratius-kerkkoor uit een glorietijd, een zichtbare afstraffing van wat eens een pater moet hebbeng ge preekt: „Als de duivel de kerk binnenkomt, komt hij het eerst op het koor Nou, nou, moet je ze eens zien zitten, die platgewalsde dromedarissen op de orgel zolder: maar het ging er „alles keurig en goed aan toe, óók op het koor van mijnheer Matze". God hebbe ook zijn ziel. Het boekje van de toeziende Sassemers is daarmee niet ten einde. Er is nog veel meer te zien dan wat in deze kolommen staat opgete kend: rooms en reformatori sch, krom en recht, stuurs en blij, levensecht opgete kend door Hulkenberg uit de mond der overlevering. Modeverschijnsel? Mis schien, maar ik weet niet hoevelen er hun ogen op zullen zitten uitkijken en gniffelen: mijn hemel, is dat al weer zólang geleden LEIDEN Zware etherdampen drongen enig tijd geleden door vanuit het laborato rium van de subfacul teit biologje op de bega ne grond naar de overi ge verdiepingen van een pand van de universi teit op de hoek van de Schelpenkade en de He renstraat. Dat was in ieder geval de klacht geweest van iemand op de eerste etage van het pand, die een inspecteur voor kwalijke dampen alarmeerde hetgeen re sulteerde in een blik sembezoek van laatstge noemde; het haarfijne reukorgaan van de in specteur reageerde ade quaat, bepaald hinder lijke en zelfs schadelij ke etherdampen werden waargenomen en pro ces-verbaal opgemaakt. De verantwoordelijke man, de beheerder van de subfaculteit biologie werd gisteren op het kantongerecht ter ver antwoording geroepen. Uit het proces-verbaal bleek dat op de bewuste dag biologie-stu- denten met behulp van ether en microscoop bananenvliegjes aan het bestuderen waren. Op dat moment was er een grote hoeveelheid ether aanwezig, verspreid in vele flesjes. Het niet functioneren van ventilato ren werd als oorzaak van de „gifdamp in dop" gezien. „Wij gebruiken ether maar vier da gen per jaar", aldus verklaarde de beheerder van de biologiela- boratoria gisteren op het kan tongerecht „Het bevreemdt me dat er een klacht kwam van iemand op de eerste verdieping van het gebouw aangezien etherdampen de gewoonte heb ben om naar beneden te zakken omdat ze zwaarder zijn dan lucht. Daarbij komt dat geen van de aanwezigen in het labo ratorium zelf over dampen heeft geklaagd, we hebben trou wens nog nooit moeilijkheden gehad met ether", aldus de be heerder die vervolgens drie oog (of neus)-getuigen kon reprodu ceren: de beheerder van het laboratorium waar één en ander had plaatsgevonden bijvoor beeld, die kon mededelen dat de ventilatieapparatuur uitste kend had gefunctioneerd en dat de concentratie ether in het laboratorium hoogstens een derde geweest kon zijn van wat normaal aan ether door zieken huizen naar de bodem drijft. Op de vraag van de rechter of de inspecteur van kwalijke dam pen misschien een klein manne tje was geweest en daardoor in een hogere concentratie afda lende etherdamp was terechtge komen moest ontkennend wor den geantwoord. Wel zou de inspecteur onder het uiten van de kreet „Aha!" de ventilatoren in de zuurkast van het laborato rium in werking hebben gesteld in de veronderstelling dat de nalatigheid hier was gelegen, een vergissing omdat de zuur kast een afzonderlijk ventilatie systeem heeft dat alleen moet ventileren als er met zuur wordt gewerkt. Het kantongerecht kwam al met al na een verplette rende bewijsvoering tot de con clusie dat de kwalijke ether dampen geheel en al uit de lucht waren gegrepen en vonniste vrijspraak. Verschrikt Een regionale tuinder had zijn bedrijf in de omgeving van Noordwijkerhout verrijkt met een doeltreffend soort vogelver schrikker: een apparaat dat de vogels afschrikte door zeer re gelmatig een luide knal te pro duceren. Veel plezier beleefde hij er niet aan want toen hij de verschrikker na een nachtje knallen de volgende morgen ging inspecteren bleek het ding te zijn verdwenen. Daarvoor in de plaats hing een vriendelijk briefje van de politie met de mededeling dat men het appa raat had meegenomen omdat het geen pas gaf Noordwijker- houters van hun nachtrust te beroven met een automatisch stuk afweergeschut. De vogel verschrikker zag de tuinder nooit meer terug, wel een dag vaarding van het kantongerecht met het verzoek om maar eens even langs te komen om uitleg te geven voor dat voortijdige vuurwerk. De tuinder verklaar de dat hij extreem veel last had van vogels omdat zijn bedrijf vlak bij de plaatselijke vuilnis belt ligt, een verzamelplaats voor een recalcitrant soort vlie gende aaseters. „Ik begrijp trouwens niet hoe die mensen in Noordwijkerhout op vijf kilometer last kunnen hebben van die knalletjes", al dus de tuinder. Aangezien de man door het verlies van de verschrikker voor 2500 gulden het schip was ingegaan besloot het kantongerecht het te laten bij een schuld zonder straf. (Van onze sportredactie) Katwijk Swift't Win keltje is er gisteravond niet in geslaagd op nieuw voor een verras sing te zorgen in de hoofdklasse zaalvoet bal. Veertien dagen ge leden wonnen de Leide- naars van koploper Van der Plas BMW. Ditmaal moest Swift de meerde re erkennen in Glasber gen de Best. De Rijns burgers wonnen vrij ge makkelijk met 7-3. De opmars van Godyla VT zet zich voort, slachtof fer van de Lisser daden drang was Cleijn Duin. De eindstand was 5-2 in het voordeel van Gody la. Glasbergen en Swift hielden elkaar voor rust nog goed in evenwicht. De Rijsburgers startten zeer voortvarend. Al na twee minuten scoorde John Manuputty het eerste doel punt Cor Vreugdenhil trof de paal en Swiftdoelman Wim van As redde met moeite na een kopbal van Manuputty. Daarna luwde de Rijnsburgse storm, Swift viel aan en het was Wim de Roo die in de achtste minuut voor de gelijk maker zorgde. Even later was het weer raak, John Jansen zette de Leidse ploeg op voor sprong. Nog voor rust kwam Glasbergen op gelijke hoogte. Manuputty passeerde twee te genstanders, schoof de bal naar Piet Haasnoot die erg gemakkelijk scoorde. In de tweede vijfentwintig minuten was Swift nog even gevaarlijk, Piet Gubler schoot de bal bui ten bereik van keeper Sam de Mooy tegen de paal. Daarna was het gedaan met de Leide- naars, Glasbergen domineerde en drong Swift in de verdedi ging. Een rammelende verde diging met als zeer onzekere sluitpost Wim van As. In de twaalfde minuut profiteerde Vreugdenhil van een fout van Van As en zette Glasbergen opnieuw op voorsprong. Haas noot zorgde met twee treffers voor 5-2, Henk de Mooy, de Leidse achterhoedespelers ke ken bewonderend toe, scoorde het zesde Rijnsburgse doel punt In samenwerking met Jansen maakte Gubler er 6-3 van en vlak voor het einde bepaalde Anne Ouwersloot de eindstand op 7-3. Godyla VT en Cleijn Duin reikten in de eerste helft niet naar grote hoogte. De Lissese ploeg was wat sterker en dat resulteerde in de tiende mi nuut in een doelpunt van Frans van der Laan. Johan Elfering en Pim van de Meer troffen vervolgens het Kat- wijkse houtwerk en Freek Rienks deed aan de andere kant hetzelfde. Vlak voor het verstrijken van de eerste helft was het weer Van der Laan die na aangeven van Pim van der Meer reservedoelman Kees Koelewijn voor de twee de maal passeerde. Cleijn Duin kwam in de tweede helft sterk terug, in de eerste mi nuut verkleinde Wim Guyt de achterstand. Arnold Boers kreeg een fraaie kans op de gelijkmaker maar hij miste. Juist op het moment dat Cleijn Duin loon naar werken leek te krijgen, werd Wim Guyt voor twee minuten naar de kant gestuurd. Godyla rea geerde koel en maakte goed Topscorer Piet Haasnoot tegen Swift twee maal suc cesvol gebruik van de mao-meersi- tuatie. Johan Elfering scoorde 1-3 en Van der meer zetter Godyla op een geruststellende 1-4 voorsprong. Van der Meer maakte er 1-5 van en tenslotte was Wim Guyt nog eenmaal succesvol Programma voor morgen: Groenoordhal: Sanitair Sjar- din Van der Plas BMW (acht uur), Oegstgeest EKL Boys (negen uur); THB-hal, Lisse: Van Gerven de Jong Land- wer JMB (half negen). KEES VAN HERPEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1978 | | pagina 5