Wc willen niet in een
mnzikaaieorset zitten"
Platen van zijn
vokale muziek
PLATEN
KLASSIEK
DE VIJFDAAGSE VAN VIVALDI
VLAAMSE FOLK-GROEPRLMs
99
Nieuw biogwuiiseh boek mwer JoSm Truvoltu
Concert-agenda
Ultravox De nieuwe
plaat van Ultravox, de
groep van leider-zanger
John Foxx, „Systems of Ro
mance" is duidelijk over ge
produceerd. Het geluid van
de groep, die de productie
zelf ter hand heeft geno
men, is een beetje een brij,
waarin de afzonderlijke in
strumenten nauwelijks meer
zijn te onderscheiden. Toch
is de plaat zeer de moeite
van het beluisteren waard.
De eerste drie nummers
van de eerste kant, „Slow
Motion", „I can't stay long"
en „Someone elses Clothes"
zijn uitstekend, zij het niet
direct aansprekende songs,
met enigszins bizarre tek
sten, die hier en daar aan
de vroege Pink Floyd doen
denken. Tevens is er een
hoorbare invloed van de
space-music". Die combina
tie wordt door Ultravox uit
gewerkt tot een uitstekend
geheel, waarin vooral de vo
cale prestatie van John
Foxx het goed doet Vanaf
het laatste nummer van
kant een, verandert het ka
rakter van de muziek.
„Some of Them" is een snel
en goed in het gehoor lig
gend nummer, wat van het
voorgaande niet te zeggen
is. Kant twee is, afgezien
van het laatste nummer iets
minder dan kant een. Het
slot nummer, „Just for a
Moment" is een ware apo
theose.
(Virgin/Anola)
Cobham Billy Cobham is J
een begrip in de drum-we
reld De superswinger
wordt door velen be
schouwd als de nummer-1
drummer van de wereld, 'n
Peisoonlijke zaak natuur-
lijk. Feit is dat hij na zijn
indrukwekkende opkomst,
wat betreft muzikale inven
tiviteit en originaliteit jaren
lang bijna niets te vertellen
had. Langzaam ontwikkelde
hij zich naast het drum-
werk tot een verdienstelijk
componist van lekker in het
gehoor liggende muziek. Op
voorlaatste langspeel
plaat, „Inner Conflicts",
was hij duidelijk gelnspi-
reerd door Afrikaanse rit
mes. Op de nieuwste lang-
speler „Simplicity of
expression/ depth of
thought" overheerst in ver
reweg de meeste nummers
(in ieder geval in de instru
mentale) soft-blues met een
soul-tintje; uitstekend uitge
voerde rustige en zeer gepo
lijste muziek met twee on
dersteunende groepen
blazers en strijkers. Het
openingsnummer 'Bolinas'
hiervan een goed voor
beeld, dat echter erg sterk
aan Earth, Wind and Fire
doet denken (vooral door de
hoge kopstem van de man
nelijke lead-zanger). Op de
plaat is ook instrumentaal
genoeg te genieten. Bijvoor
beeld in de nummers 'La
Guernica' (spetterend drum-
werk, schier onnavolgbare
ritmes en een lekkere solo
op Fender-piano), en 'Indi
go' (met prima gitaar- en
vibrafoonsoli). Een zeer ge
nietbare plaat (C.B.S.)
Julie Covington Het
heeft even geduurd voordat
we de nieuwe elpee van Ju
lie Covington (haar eerste
op Virgin) mogen begroeten.
Gelukkig is het wachten
niet voor niets geweest
want Juhe komt tevoor
schijn met een prima pro
duct. Vooral in het
openingsnummer en tevens
haar nieuwe single „I want
to see the bright lights"
toont Julie Covington zich
vocaal op haar allerbest.
Gesteund door een basis
band bestaande uit Richard
Thompson (o.m. alle gitaar
solo's) Neil Larson, Willie
Weeks en Andy Newmark
blijkt wat een voortreffelij
ke zangeres ze is in zowel
de rustige ballades als roc
kers. Het enige nadeel van
de elpee „Julie Covington"
is misschien dat er geen
nieuw geschreven materiaal
wordt gebruikt Ze zingt al
leen covers, die weliswaar
vaak zeer mooi worden uit
gevoerd zoals de John Len-
non ballade ,JIow", maar
nieuwe nummers had het
album waarschijnlijk inte
ressanter gemaakt. Julie
Covington is een elpee die
je keer op keer opzet zon
der dat hij gaat vervelen en
dat gebeurt niet vaak. (Vir-
gin/Ariola).
Cafe Jacques Deze
Schotse driemansformatie
(Peter Veitch, Chris Thom
son en Mike Ogletree) be
wijst met de tweede elpee
„International" nogmaals
dat lichtelijk-symfonische
rockmuziek niet vervelend
hoeft te zijn. Geen complete
symfonische rock dus, want
Cafe Jacques maakt in
haar muziek ook gebruik
van pure rock jazz en
Zuidamerikaanse ritmes.
Nimmer betreedt deze for
matie platgetreden rock pa
den of vervalt ze in goedko
pe effecten. De produktie is
verzorgd en de drie heren
beheersen hun instrumenten
tot in de vingertoppen.
Soms mislukt de opzet,
zoals de dromerige ballad
„Station of Dreams", waar
in de anders zo opvallend
aanwezige inspiratie ver te
zoeken is. Het geluid van
de groep wordt voor een
groot deel bepaald door
zanger Chris Thomson. Zijn
wat monotone, emotieloze
stemgeluid krijgt erg veel
nadruk, maar past wonder
wel in het Cafe Jacques-
sfeertje. De groep verdient
het een groter publiek aan
te spreken. (Epic/CBS).
Joan Armatrading Ook
deze Engelse zangeres, com
poniste en gitariste heeft
problemen om hier in Ne
derland door te stoten. On
begrijpelijk dat ze hier in
derdaad een kleine schare
fans heeft, want niemand
weet zo treffend haar emo
ties in woorden en muziek
om te zetten dan Joan Ar
matrading. Nog een opmer
kelijk feit is dat Joan altijd
een stel voortreffelijke mu
sici om zich heen weet te
verzamelen, die de geladen
sfeer van haar songs juist
weten te taxeren. „To the
Limit" haar vijfde elpee al
weer, is wederom een ju
weel van een plaat Sterk is
Joan vooral in de op blues
gebaseerde ballads, en in de
meer up-tempo werkjes. De
plaats telt een misser, en
dat is het reggae-achtige
„Btoom tot the Top".
(AenM/CBS).
Kevin Coyne
U dacht wellicht dat u Vival
di nu wel kende en dat de
platenindustrie die de mu
ziek van de rode priester uit
het vroeg-18e-eeuwse Venetië
weer volop in de belangstel
ling bracht, nu zo langzamer
hand wel met hem gereed zou
zijn. Vergeet bet maar, want
behalve honderden concerten
De Vlaamse folk-groep Rum
ontstond in 1972, toen Pol Rans en
Wiet van der Leest, die al twee
jaar samen in deze muzieksoort
actief waren, Dirk van Esbroeck in
huh midden kregen. Het Leu vense
trio trok langs vele jeugdcentra in
België, trad op in het buitenland en
maakte twee, redelijk succesvolle
elpees. Hierdoor gold men als één
der belangrijkste exponenten van
de Vlaamse Folk-muriek.
„Toen we begonnen vertelt Wiet
na afloop van het optreden in het
Scheveningse Volksmuziektheater
,De Dansende Beer' „was het
allemaal een beetje amateuristisch
Tijdens het Scheveningse optreden
bleek de groep echter de
kinderschoenen reeds lang ontgroeid
te zijn. Rum, die zich uitsluitend
van akoestisch materiaal bedient,
produceerde een uitstekend geluid
en het een veelheid aan genres
horen. Vooral Wiet, die de viool, de
akoestische bas en het harmonium
bespeelt, blijkt een fantastisch
musicus te zijn. Soms, als hij de
viool ter hand neemt, is een sterke
jazz invloed in zijn stijl hoorbaar.
„Dat klopt", zegt hij „In 1975ging
de groep uit elkaar, omdat we op
een creatief doodspoor waren
aangeland. We hadden alledrie
behoefte om ons eens in een
andere richting te oriënteren. Pol
trok naar het Midden-Oosten, Dirk
naar Argentinië, waar hij een groot
deel van zijn jeugd heeft
doorgebracht en ik richtte een swing-
jazz-groepje op. Dat was een erg
leuke ervaring, hoewel ik me direct
realiseerde dat ik nooi t door zou
willen gaan in de jazz.
Na anderhalf jaar werd de groep
herenigd. Pol had zich volkomen
toegelegd op de Renaissance
muziek en kon zich in de muzikale
lijn van Dirk en Wiet niet meer
vinden. ,JHij vond dat we uitsluitend
muziek moesten spelen die voor
1700gecomponeerd was.vertelt
Dirk van Esbroeck, de zanger,
gitaristen fluitist van Rum. Toch was
het vertrek van Pol, kort na de
hereniging, niet alleen aan deze
meningsverschillen te wijten. „Hij
woonde in Engeland. Het was voor
hem niet meer te combineren, dat
reizen, optreden en dan weer terug
naar huis. Hij was soms meer op
het vasteland dan in Engeland. Zijn
plaats werd ingenomen door Ju an
Masondo, een Argentijn met wie ik
Rum, een Vlaamse folkgroep.
naast Rum nog een Argentijns duo
vorm "zegt Dirk.
Om de groep nog veelzijdiger te
maken dan zij al was
werd het vierde Rum-lid
aangetrokken. Het werd de uit de
Internationale Nieuwe Scene
afkomstige Vera Coomans. Vera
praat niet graag over haar tijd bij
die revolutionaire toneelgroep. „Ik
had het er niet naar mijn zin. "zegt
ze na enige aarzeling. ,JIet
revolutionaire, het .sloganistische'
stond me tegen. Ik ben er de mens
niet naar om anderen te vertellen
hoe zij moeten leven. Daar kom t dan
nog bij dat niet iedereen van de
Nieuwe Scene zich aan die slogans
houdt Ik vind het belangrijk om
een goed lied goed te zingen. Dat is
mijn taak. Als ik daarin slaag, dan
ben ik tevreden".
houden, of is er, zoals in de pop-
business een moordende
concurrentie?
Wiet van der Leest „De combinatie
van inkomsten uit plaatverkoop en
optredens steltje in staat er
behoorlijk van televen. Alleen
optreden is niet voldoende. Een
uitgebreide tournee m aken in
België is niet mogelijk. Na drie
maanden ben je uitgetoerd. Dan
heb je overal gespeeld. In het
buitenland op tournee gaan, dat
gaatje niet in je koude kleren zitten.
Veel reizen, steeds weer de
apparatuur opbouwen, afbreken,
hotelkamers zoeken. Daar komt nog
bij, dat een buitenlandse tournee,
door de hoge kosten die daaraan
verbonden zijn, weinig geld oplevert
Het stimuleert in sommige gevallen
echter wel de plaatverkoop. Ga maar
na, metz'n vieren ergens
overnachten en eten, dan moetje
voor je optreden wel veel geld
vragen. De plaat verkoopt ook weer
niet zo goed dat we daarvan
kunnen leven. Op dit moment zijn er
in België vierduizend exemplaren
van onze nieuwe plaatHinkelen
verkoch t. Da t is niet zo erg veel,
maar als je bedenkt dat we daar nog
niet hebben opgetredendan valt
het toch wel weer mee.
„Specifiek van Rum is dat we ons
geen beperkingen opleggen. De
muziek die wij spelen is niet
gebonden aan plaats, of aan tijd. Wij
zingen een Frans lied, een Engels
lied, we spelen muziek die beinvloed
is op de Griekse, zowel als op de
Germaanse traditie. We spelen
authentiek en we spelen
spiksplinternieuw werk. Ik moet er
niet aan denken dat ik in een soort
corset kwam te zitten", zegt Wiet, die
dan opstaat om zijn harmonium in
,de cabionet'te gaan zetten.
HENK MEIJER JR.
John Travolta maakte van de films
„Saturday Night Fever" waarin bij
de rol van de 20-jarige disco-ster
Tony Manero speelt en „Grease"
waar hij als Danny Zuko een
perfecte zomerliefde beleeft,
kassuccessen. Hij kon hierdoor
uitgroeien tot een superster en een
disco-fenomeen, maar werd vooral
een van de meest begeerde mannen
op deze aardbol. Miljoenen harten
gaan sneller kloppen als ze de
naam John Travolta horen. Hij is
het idool van deze tijd, die op het
juiste moment bekend werd. In
Hollywood dacht men dat de
periode der Grote Sterren (Marlon
Brando, James Dean en Robert de
Niro, die door John Travolta
bewonderd worden) was uitgestor
ven
Zoals in de hoogtij dagen van Elvis
Presley en later The Beatles willen
ook nu de fans alles over hun idool
weten. Daarom heeft Elsevier
Nederland B.V. als tweede in ons
land een boek over John Travolta
uitgegeven, dat de simpele titel
„John Travolta" meekreeg.
Het leven van de ster wordt hierin
uitvoerig beschreven. Vanaf zijn
geboorte in het New Yorkse
Englewood ziekenhuis op 12
februari 1954 volgt het 140 pagina's
telende boek zijn leven. Familie,
vrienden, kennissen en buren maar
ook John Travolta zelf, vertellen
over zijn leven. Er is een nauwkeu
rige beschrijving van de kleine John
Travolta en het gelukkige gezin
waarin hij opgroeide. Er wordt
verteld hoe hij al op jonge leeftijd
interesse voor het toneel en de film
toonde.
John Travolta komt uit een gezin
waarin acteren de normaalste zaak
van de wereld is. Op jeugdige
leeftijd doet hij in provincie-theaters
ervaring op om later als 23-jarige
zijn eerste grote rol in „Saturday
Night Fever" te kunnen spelen. Hij
is ondanks al het succes een
bescheiden jongen gebleven, die zich
het hefst op de achtergrond houdt.
Hij houdt van sport maar ook van
chocolade-ijs en bonbons (geen
bonbon was veilig in zijn ouderlijk
huis). John heeft nog een passie: de
vliegerij. Hij spaart plakmodellen en
heeft een vliegbrevet
Het boek geschreven door Peter
Cornel sen en vertaald door Ernest
D. P. Benèder vertelt ook hoe hij
aan de hoofdrollen in de twee
succesfilms is gekomen en over zijn
vriendin Diana Hyland, die aan
kanker is gestorven. „John Travol
ta" is een leuk geschreven boek, dat
hier en daar door overdreven
toevoegingen het leven van John
Travolta wat te rooskleurig voor
stelt Wat zeker niet onverdienstelijk
is, is dat belangrijke gebeurtenissen
in het leven van Travolta worden
gedocumenteerd met wat er in de
rest van de wereld gaande was. Het
boek geeft ook uitgebreide informa
tie over televisieprodukties waarin
hij speelde zoals de serie „Welcome
back, Kotter" en over de films en
de elpees, die hij maakte. Mochten
er nog fans zijn die zijn inmiddels
beroemd geworden dans niet
kennen, dan is er speciaal voor hen
een dansles in het boek afgebeeld.
HA NS PIÉT
Uitgegeven door. Elsevier Neder
land B. V. uitgevers, Amsterdam.
Paperback. Prijs: 9,90.
veelschrijver nog flink wat boz alle gewijde muziek van
vokale muziek na. Daar zijn de meester op te nemen,
de platenmaatschappijen
ook driftig aan begonnen.
kwam met een box met drie
platen (STU 71003), waarop
Zo verschenen kortelings 'het Magnificat (eerste be
twee van Vivaldi's vele ope- knopte versie), Beatus vii
ra's. Vittorio Negri die al eer- (beide versies van psalm 111)
der voor Philips het prachtige en nog andere werken. Het\
ontrukte, brengt nu de opera neemt, brengt op één plaat hetl
Tito Manlio" op liefst vijf populair geworden Gloria (hip
platen door Oostberlijnse ra- schreef er nog een, dat nog
Een consul in het oude Rome (waarvan hij ook nog een
moet zijn eigen zoon ter dood onbekende zetting maakte) en
veroordelen wegens overtre- nog andere gewijde stukken
ding van het duelleerverbod. in heel acceptabele weerga-
Daarbij zijn veel amoureuze ven (SLPX11695).
verwikkelingen en toch nog Aparte vermelding verdienen
ponist wierp hij de omvangrij- ziek. De Hongaarse sopraan
Jee partituur in vijf dagen op Magda Kalmér gooit heel ho-
papier, wat het wilde, soms ge ogen met haar interpretatie
bijna onleesbare handschrift van psalm 112 en twee wereld-
lijkt te bevestigen.
lijke motetten (Hungaroton.
Ik wil er geen geheim van SLPX 11632). Haar landgeno-'
maken dat u nogal wat geduld te, de alt Livia Budai doet
moet opbrengen om zonder weinig voor haar onder in het
toneelbeeld, alleen met het Stabat Mater maar zij is in
tekstboek op schoot, alles in „Longe mala umbrae terro-
u op te nemen en telkens te res" veel minder gelukkig dan
genieten van de melodische, haar collega Teresa Bergan-
harmonische, vokale en in- za, die dit werk ook heeft
strumentale vondsten. Daar- opgenomen maar dan gecom-
om kan ik begrip hebben voor bineerd met een zetting van
Claudio Scimone die voor psalm 126 en nog een ander
Erato (STU 71138) niet de motet (respectievehjk Hunga-
comDlete ..Orlando Furioso" roton SLPX 11750 en Ensayo
bij welke laatste plaat
complete „Orlando Furioso
(de razende Roeland, paladijn
Karei de Grote) wilde men een uitsluitend Spaanse
vastleggen. Hij bracht het ook tekst en toelichting voor het
vijf, zes uur durende werk moet nemen,
terug tot drie platen en ver- Vier motetten „a canto solo |7^
antwoordt precies wat hij con stromenti" zijn in Parijs
weghet, al zullen weinigen heel mooi vastgelegd door de
kunnen controleren of daar- sopraan Michele Pena (Aris-
door veel moois verloren ging. toera te X 7643).
Met zijn Sohsti Veneti had Geen van al deze platen pro-
Scimone nog wat grotere sohs- beren dus de authentieke uit
ten tot zijn beschikking dan voeringspraktijk van de 18e
Negri, maar geen van beiden eeuw te benaderen, wat niet
streefden naar „authentieke" wil zeggen dat ze niet veel te
weergaven. Met moderne genieten geven. Een heel ge
zangtechniek en hedendaagse slaagde poging Vivaldi's eigen
instrumenten probeerden zij uitvoeringspraktijk wèl zo
de barokstijl zo zuiver moge- dicht mogelijk te benaderen,
Ujk te benaderen.
is gedaan op Archiv 2533385.
er bi
moet deze opera's verschei- De hier goed bekende Belgi-
dene malen beluisteren om uit sche klankverfijning en eei'
de formalistische componeer- treffende expressie vier s
schema's en de lange recita- kantates, op oude instrumenM
tieven de treffende details te ten in historische musiceei
halen. Van hoeveel belang de- stijl begeleid door het Corr.
ze opnamen voor de musicolo- plesso barooco van Alan Cur-1
veel van het goede". Voor hen magnifieke plaat voor fijn
zijn er gelukkig recente opna- proevers!
men van kortere werken van J. J
Zaterdag 25 november De Amerikaanse Shirts geven
een concert in de Eksit in Rotterdam.
Maandag 27 november Reggea-speciahst Peter Tost
treedt eenmalig op in Paradiso in Amsterdam.
Dinsdag 28 november Ex New York Dolls David Jo-
banson treedt op in Paradiso te Amsterdam.
Woensdag 29 november Optreden van Ian Dury in het
Congresgebouw in Den Haag. Aanvang 21.00 uur. Voor
programma wordt verzorgd door Mr. Plugb terwijl disc-
jockey Andy Dunkley de aankondigingen zal verzorgen.
James Brown deze koffiebruine swingende „sexmachine"
treedt op in de Jaap Edenhal in Amsterdam.
Donderdag 30 november Peter Gabriel is te zien en te
horen in de Jaap Edenhal in Amsterdam.
Vrijdag 1 december Wim Hogenkamp is te beluisteren
in de Suikerhof te Amsterdam.
Zaterdag 2 december Tapper Zukie treedt op in Para
diso te Amsterdam.
Zondag 3 december Eerste optreden in Nederland van
Al Stewart in het Congresgebouw in Den Haag. Aanvang
20.15 uur.
Maandag 4 december Tweede concert van Al Stewart
in het Concertgebouw in Amsterdam. Aanvang 20.15 uur.
Zaterdag 30 december Optreden van Raymond van
bet Groenewoud in het Paard van Troye in Den Haag.
