mm
Twee keer Zijlmans in De Oude Rijn
STELLA
COLLEGE
CETAH
Marco Ferrer blijft
een aartsoptimist
SCULPTUREN EN SCHILDERIJEN
Jazz op het Kaageiland
Café van
Limburgse
Leidenaar
EN VERDER
Piranha's peuzelen
naar hartelust
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 24 NOVEMBER 1978 PAGINA 7
Wijnand
De sculpturen van Wijnand
Zijlmans lijken op het eerste
gezicht nogal abstract. Bij een
nadere beschouwing kan men
echter menselijke vormen on
derscheiden, eigenlijk met na
me de specifieke afgeronde
vrouwelijke vormen. Meestal
echter in dusdanige verhou
dingen dat men gerust van
abstract werk kan spreken.
In de kleinere beeldhouwwer
ken zijn de vrouwelijke vor
men nog het meest terug te
herkennen. Het werk van bei
de kunstenaars is zeer gunstig
geprijsd. Galerie De Oude
Rijn is van woensdag tot en
met zaterdag van 12.00 tot
17.00 uur geopend.
LEIDEN Dat meerdere
personen uit één familie ar
tistiek talent bezitten is geen
zeldzame aangelegenheid.
Het komt waarschinlijk min
der vaak voor dat één familie
meerdere beroepskunste
naars voortbrengt. Dat is bij
voorbeeld het geval met de
twee neven, Clemens Zijl
mans en Wijnand Zijlmans,
die tot en met 10 december
in Galerie De Oude Rijn 40
in Leiden exposeren.
Het artistiek talent van het
tweetal heeft zich gemanifes
teerd langs verschillende ka
nalen. Clemens vervaardigt
schilderijen terwijl Wijnand
sculpturen vormt. Clemens
heeft als woonplaats Rotter
dam verkozen, Wijnand ver
richt zijn scheppende arbeid
in Leiden.
Van Clement Zijlmans is
werk van dit jaar en het vorig
jaar tentoongesteld. Het gaat
in het algemeen om schilderij
en uitgevoerd in gemengde
technieken. Opvallend is de
ontwikkeling die de kunste
naar in een jaar heeft doorge
maakt. Vorig jaar schilderde
hij alleen landschappen,
meestal zachtgekleurde, dro
merige composities van vilak
ruige gebieden, gehuld in ne
velen. Aan Noorwegen is een
cyclus van tien schilderijen
gewijd, waarvan met name
een drieluik (één schilderij in
drie gescheiden stukken) zeer
fraai gelukt is. Clemens Zijl
mans heeft die schilderijen
gemaakt in Noorwegen; de
Noorse regering had hem uit
genodigd om op kosten van
de staat in Noorwegen te ko
men schilderen. Voor dezelf
de schilderijen ontving Cle
mens de bronzen prijs van de
Vlaamse stad Oostende. De
meest recente schilderijen
vertonen een ontwikkeling die
een beetje de mystieke kant
opgaat. Dezelfde dromerige
landschappen, maar nu is er
gezicht in de nevelen zicht
baar, mensen met hoedjes van
papier of bijvoorbeeld Alice
in Wonderland. Het blijft niet
alleen bij landschappen. Er
zijn schilderijen van poppen,
portretten, van bijvoorbeeld
een familielid, alles nog steeds
in die zachtgekleurde stijl op
het doek gebracht Het werk
van Clemens'heeft in één jaar
tijd een extra dimensie gekre
gen.
Werk van Clemens Zijlmans
DE KAAG In De Bontekoe op het Kaageiland wordt
zondagmiddag 26 november een concert gegeven door een
selectie van muzikanten uit de Haarlemse Limehouse Jazz
band, namelijk de „Fred Horns Blue Five".
Het is de bedoeling om in het winterseizoen een aantal
zondagmiddagen jazzconcerten te organiseren. Dit is een
initiatief van een aantal horeca-eigenaars op het Kaageiland
in het kader van een promotie van het eiland. Op het moment
worden nog onderhandelingen gevoerd met Jazz-giganten als
Louis van Dijk, Dixiland Pipiers en Toots Tielemans. Ook
bestaan er plannen om in de volgende Kaagweek een
jazzconcours te houden. De toegangsprijs voor het concert
dat om half drie begint, bedraagt 5 gulden. Het eerste drankje
is bij deze prijs inbegrepen.
Dimanche in Schouwburg
LEIDEN Zuidelijk Toneel Globe brengt vanavond het
toneelstuk „Dimanche" van de schrijver Robert Deutsch in
de Leidsche Schouwburg.
„Dimanche" gaat over het leven van Ginette en haar vriendin
nen, jonge meisjes in een mijndorp die dromen van de grote
stad, de liefde en het leven. Ginettes moeder naait de pakjes
van het majorettenkorps waar Ginette aan meedoet, haar
vader is werkloos mijnwerker. Ginette traint voor het majoret-
tenconcours. Zij droomt ervan te winnen, het dorp uit te
gaan, de wereld in, misschien wel naar Hollywood. Haar
wereld wordt steeds kleiner, steeds minder mensen om haar
heen. De wereld krimpt ineen tot hij binnen de vier muren
van de gymnastiekzaal past, waar Ginette verder traint
Dromen en realiteit. In de rollen onder andere Liesbeth Coops,
Ilona van Wijk en Teuntje de Klerk. Aanvang 20.15 uur.
Lipstick in Oegstgeest
Oegstgeest Het blijspel „Lipstick" van Dimitri Frenkel
Frank wordt op zondag 25 november opgevoerd in de aula
van het Rijnlands Lyceum in Oegstgeest (ApoIIolaan 1).
Het stuk behandelt de lotgevallen van de vrienden Bobby
en Albert, vrijgezellen en vrouwenjagers die menen als
ouderwetse supermannen te moeten leven. Ze sleuren hordes
dames door hun bedden, nemen van elke prooi een afdruk
van de lipjes en pakken dat trots in hun prestatiealbum.
De situatie verandert als de mooie geheimzinnige Chris in
het leven van het tweetal komt. De komst van een miljonair
maakt de zaken nog eens zo gecompliceerd. In de rollen Pleuni
Touw, Hugo Metsers, Jules Roy aard en Steye van Branden
berg. Aanvang 20.15 uur. Kaarten bij K& O, Oude Vest 45,
de firma Van der Luit, Lange Voort in Oegstgeest (tel. 153136)
en de firma van Weizen, De Kempenaerstraat 23 in Oegstgeest
(154561).
Tentoonstelling ten toon
LEIDEN De Reinwardt Academie (Hogere Beroepsoplei
ding voor Museummedewerkers) organiseert van maandag
27 november tot en met 21 december de expositie „Tentoon
stelling ten Toon" in haar gebouw aan de Van den Brandeler-
kade 24a in Leiden.
In de drie jaar dat deze opleiding voor museummedewerkers
nu bestaat, is het de eerste keer dat er door leerlingen een
dergelijk projekt binnen het academiegebouw wordt gereali
seerd. De expositie is samengesteld door enkele studenten
uit het tweede leerjaar. De samenstellers willen met Nde
tentoonstelling een indruk geven van het werk dat verzet
moet worden alvorens een expositie aan de bezoekers kan
worden gepresenteerd.
Museumbezoekers krijgen doorgaans alleen een voltooide
expositie te zien, van de vaak omvangrijke voorbereidingen
merken ze weinig, aldus de samenstellers. „Tentoonstelling
ten Toon" is juist toegespitst op die voorbereidingen. De
leerlingen hebben de voorbereidingen gevolgd van de expositie
„Alleen kijken naar de omtrekvorm van schilderijen", die
onlangs in het Rijksmuseum in Amsterdam te zien was. Van
het daarbij verzamelde materiaal wordt een gedeelte getoond,
aangevuld met foto's. „Tentoonstelling ten Toon" is van
maandag tot en met vrijdag van 10 tot 15 uur in de Reinwardt
Academie te zien. De toegang is gratis.
Café-Bar „Stella College"
Noordeinde 44, Leiden
Open: alle dagen van de week, behalve
op donderdag, van 's middags twee uur
tot één of twee uur na middernacht.
Snacks: tosti's, salades, diverse broodjes,
uitsmijter, erwtensoep etc.
Het laatste café voor de kazerne of de
fabriek is het laatste symbool van vrijheid,
levensomstandigheden, die men onder
gaat, maar niet heeft gekozen.
Pierre Sansot, 1973
met Heere Heeresma te spreken. Geen tranen
echter voor Guus en Hely die van „Stella
College" een tweede Julia (de mijn waar
Guus in werkte) hebben gemaakt. De twee
compagnons sloegen de handen vier jaar
geleden ineen toen zijn in een of ander
horecablaadje lazen dat er op het Noordeinde
een café te koop was. Lang hoefden de twee
partners niet te aarzelen. Hely had voor het
cafébedrijf de papieren en Guus de spieren.
Eigenhandig heeft hij het cafeetje van een
bouwval tot een gezellig en intieme bar weten
in te richten. Een café-bar met een aparte
sfeer en aardige mensen.
Voorin het café staat een klein Apollo-biljart
en achter in de zaak bevindt zich de bar
met een ruime voorraad krukjes. Tafeltjes
staan er nagenoeg niet in. Alleen een rond
wit, wat futurologisch aandoend geval met
al even vreemde stoeltjes in een hoekje.
Waarschijnlijk bedoeld voor de wat timide
verbruiker van de sociale lafenis.
Carnaval
Het „Stella College" wordt dagelijks bezocht
door personen die uit alle geledingen van
het volk komen. Militairen, studenten, en
natuurlijk ook zij die „echt" werken hebben
van dit café hun favoriete stek gemaakt. In
het weekend beleeft de concentratie van hun
bezoekers zijn toppunt. De voetjes gaan als
er maar even aanleiding voor bestaat van
de grond en er wordt door jong en oud
gedanst. Dat komt waarschijnlijk toch wel
een beetje door de Limburgse invloed, die
Guus op zijn klanten heeft, want we zijn
dat op onze tochten door de Leidse cafés
slechts hoogstzelden tegengekomen. „Ach,
misschien is dat wel zo", zegt Guus, een
traditie zet je natuurlijk niet zomaar over
boord. Ik heb weinig heimwee naar Limburg,
maar als het carnaval is dan begint mijn
bloed te koken en dan wil ik er vandoor.
Daarom vier ik ook ieder jaar één dag
carnaval in de zaak. Alle klanten komen dan
verkleed hier binnen en dan gaat het er hier
typisch op zijn Limburgs aan toe.
-
Een wassen beelden museum
geheel opgedragen aan het
oude Rome, de overblijfselen
van Dino de Laurentiïs te
pletter gevallen King Kong
afbraakwijk van New
Vork vormen het decor voor
Marco Ferreri's nieuwste
zwarte komedie „Ciao Ma-
schio". Komedie is eigenlijk
niet het juiste woord want
zit Ferreri's film vol humo
ristische scènes, het gaat hier
om een naar zijn ondergang
spoedende samenleving en de
eenzaamheid en wanhoop
van een kleine groep mensen.
Ferreri wilde na zijn „La der
rière femme" eigenlijk een
film maken over dé relatie
tussen een man en een kind,
maar het werd er een over
de relatie tussen een man en
baby-aap. Gerard Depar-
dieu speelt de bonkige, onver
schillige Lafayette, die als
hulpje werkt in het wassen
beeldenmuseum van James
Coco en daarnaast de verlich
ting verzorgt van een uit vrou-
bestaand toneelgezel
schapje. In dit troosteloze mi
lieu lopen ook nog een illegaal
in het land verblijvende Ita
liaanse aristocraat een
prachtige rol van Marcello
Mastroianni en een dame
STUDIO Dye. bye mon
key (16) met Gerard De-
pardieu en Marcello Ma
stroianni. Regie: Marco
Ferreri.
rond, die zelfs haar laatste
jeugd al ver achter zich heeft.
De grote verandering in La
fayette's grauwe bestaan
komt als de Italiaan aan het
strand bij de gesneuvelde
King Kong een klein aapje
vindt, dat hij aan Lafayette's
zorgen toevertrouwt en dat in
deze een vaderfiguur gaat
zien.
Wie Ferreri's films kent, weet
dat de mooie relatie die hij
tussen de man en het aapje
opbouwt nooit van lange duur
zal zijn en wreed zal eindigen.
Ferrari is nu eenmaal een
aartspessimist, maar in het
middengedeelte straalt de
film toch een tederheid uit,
een werkelijk meegevoel met
de figuren die wat doelloos
door het leven gaan, die je
bijvoorbeeld in Ferreri's „La
grande bouffe" totaal mist.
Luciano Tovoli heeft met zijn
camera het silhouet van New
York, zijn 'gigantische wol
kenkrabbers met daarvoor de
afbraak en het armoedige
strand, schitterend uitgebuit.
Coco's museum, een monster
achtige kitsch-tempel waarin
de keizers van Rome op een
gegeven moment de koppen
van Amerikaanse presidenten
krijgen, is een roodgekleurde
nachtmerrie en Lafayette's
kelderverblijf weerspiegelt
het armzalige bestaan van de
ze man, die zich aan niemand
kan binden, ook niet aan het
meisje dat van hem in ver
wachting raakt, maar zijn we
reld ziet instorten als zijn
aapje in een onbewaakt ogen
blik door de ratten wordt
gedood.
Men kan weer allerlei verkla
ringen zoeken voor de vaak
bizarre situaties die Ferreri
ons voorschotelt de regis
seur zelf is uiterst karig met
informatie over de betekenis
daarvan maar het totaal
beeld is dat van een op instor
ten staande maatschappij,
waar weinig ruimte is voor
enige hoop op een betere toe
komst.
„Ciao maschio" is voor veler
lei uitleg vatbaar, maar het
pessimisme van de maker is
overduidelijk.
MILO
LUXOR Grease (a.l.) John Travolta en Olivia Newton
John in een lieve, vriendelijke musical die pretendeert
een beeld te geven van de schooljeugd in de jaren vijftig
(zevende week).
CAMERA Cul de sac (12) Goede film van Roman
Polanski over een groep verknipte figuren op een
moeilijk bereikbaar schiereiland.
LIDO I Death on the Nile (a.l.) Briljante film met
veel klinkende namen naar de gelijknamige detectivero
man van Agatha Cristie. Drie uur lang kijkplezier (vierde
week).
LIDO III Medusa Touch (16) Richard Burton veroor
zaakt talloze rampen. Een mengeling van para-psycholo
gische rolprent en een „normale" rampenfilm (tweede
week).
TRIANON Onkruid vergaat niet (a.l.) De Franse
driftkikker Louis de Funès voor de tweede maal in'
korte tijd in dit theater in een dolkomische vertoning.
EUROCINEMA I (Alphen) Aasgieren vallen aan (16)
Richard Burton en Roger Moore in een onoverzichtelijke
geweldfilm, die speelt in het moderne Afrika waar blanke
huurlingen het vuile werk moeten opknappen voor rijke
speculanten.
EUROCINEMA II (Alphen) Moord op de Nijl (a.l.) Zie
Lidol.
EUROCINEMA III (Alphen) Julia (16) De vriendschap
tussen twee vriendinnen die uit elkaar groeien.
EUROCINEMA IV (Alphen) Crash (a.l.) Rampenfilm.
Joe Danto's „Piranha", een
nieuwe poging om voort te
borduren op het succes van
„Jaws". Danton heeft er een
redelijk huiveringwekkend
verhaal van weten te maken.
De subtiliteit van het grote
voorbeeld „Jaws" is echter
ver te zoeken. Ruw en overda
dig worden vele tientallen ba
ders door de visjes ver
schalkt; grove effecten maken
Piranha soms zelfs onsmake
lijk. Maar boeiend is Piranha
wel, al dient de kijker wel
over een stevig incasserings
vermogen te beschikken.
Heater Menzies en Bradford
Dillman gaan samen op zoek
naar twee vermiste kampeer
ders. Ze belanden in het verla
ten laboratorium en vinden
op de kant van een zwembas
sin een spoor van de vermis
ten. Daarom laten zij het bas
sin leeglopen. Op de bodem
ligt een skelet; het water is
weggelopen in de rivier. En
met het water de piranha's.
En zo begint een massale peu-
zelpartij zonder eind. Heather
Menzies en Bradford Dillman
proberen langs de rivier te
waarschuwen maar komen
telkens te laat of worden niet
tijdig geloofd. De film kent
uiteraard een open einde, Een
blik op de oceaan moet de
bioscoopkijker doen huive
ren. Maar het is goed dat het
geen zomer is, want niemand
zou meer de zee in willen...
In het begin heette dit café „Het Einde".
Dat was vier jaar geleden zo, Totdat Guus
Sleijper en Hely Aun besloten om de gok
te wagen en zich aan het Noordeinde te
vestigen. Hely, een Finse, en Guus een
beneden-Moerdijkenaar, hebben van hun be
sluit geen dag spijt gehad. Met hun café
„Stella College", zoals hun zaak al spoedig
kwam te heten, hebben zij een vaste plaats
ingenomen in het bruine leven van Leiden,
de horeca dus. Een café met een vaste kring
van stamgasten, aanlopers, binnenwippers,
passanten, buurtbewoners, exentriekelingen
en noem maar op. Het beste volk zo'n beetje
wat een kastelein zich maar mag wensen.
Guus, die zijn verhaal lardeert met een
smakelijke en voor imitatie vatbare „zóégte"
heeft een hoge pet op van de Leidenaar.
„Het bevalt mij hier best. Ik vind het een
leuke stad. De gezelligheid zoals ik die in
Zuid-Limburg heb gekend, vind ik hier terug.
De vergelijking tussen een Rotter- of Amster
dammer met een Leidenaar is volgens mij,
dat die twee eersten leven om te werken,
terwijl een Leidenaar werkt om te leven en
daarbij een pilsje zeker niet versmaadt Ik
dacht altijd dat ze in Limburg goed konden
drinken, maar hier in Leiden kunnen ze er
ook wat van. Misschien nog meer dan in
het zuiden. Ik denk dat het ook daarom goed
klikt tussen mijn klanten en mij. Ze noemen
me niet voor niks de Limburgse Leidenaar.
Als een Leidenaar voor tien gulden heeft,
kan hij voor twaalf gulden missen. Zo ben
ik eigenlijk ook. Hier komen dus gewonde
mensen en er is niemand van adel bij".
Goudmijntje
Twaalf jaar woont Guus nu boven de Moer
dijk. Daarvoor werkte hij elf jaar lang
ondergronds in de Limburgse mijnen.
„Goudmijntjes" zegt Guus, want toentertijd
was er voor de hele bevolking een aardige
boterham in de steenkool te verdienen. Enfin,
dat verhaal kennen we wel: sluitingen, werk
loosheid alom, de trek naar het westen van
het land en nu zwaarmoedige verhalen voor
bij de centrale verwarming, om maar eens
Guus Sleijper in zijn „Stella College"
De oude Italiaan in zijn moestuintje met Geraldine Fitzgerald en Gerard
Depardieu.
LIDO II Piranha (16) log. Voordat de diertjes hun
met Bradford Dillman en bijdrage aan de gevechten
Heater Menzies. Regie: konden leve^ was de oorlog
r>„ afgelopen. Het experiment
Joe Danton. *werd officieel gestopt. Maar.
Een verlaten wetenschappe- een verknipte wetenschapper
lijk laboratorium van de besloot de proefnemingen te
Amerikaanse regering is hel vervolgen. Hij slaagde erin
broedterrein van een nieuw orr| verslindende visjes te te-
soort mensetende visjes. Oor 'en- die zowel in zoet als in
spronkelijk werd een variant *°ut water kunnen leven, zich
op de bestaande piranha's ge- sne' voortplanten en bestand
teelt om ingezet te kunnen tegen vele soorten gif.
worden in de Vietnamese oor- Ziedaar de ingrediënten van
Een van de eerste slachtoffers van Piranha
