In Unesco doorbraak over
persvrijheid dichterbij
Alles gewoon verder
Bouwfonds ontwikkelt
voor woningen
energie-kenmerk
COMMISSIE'
HEKELT CI I
MINISTER j
Dertig procent varkensvlees
is besmet
COMPROMIS MOET UITWEG BIEDEN
Die slimme stunthönd al aan't werk gezien?
0
BINNENLAND
LEIDSE COURANT
DINSDAG 21 NOVEMBER 1978
PAGINA
DEN HAAG „De door
journalist Van Wijnen n
met name genoemde CDA-i
nister die hem inlichtte oi
door kamerleden en bewii
slieden gekochte koopsom;
lissen heeft meer gezegd i
hij kon verantwoorden
stelde daarmee zijn mede» |i
windslieden en partijgenot
in het parlement
kwaad daglicht".
Dit schrijft de zogenaam
Commissie van Drie (1
vrouw dr. M. A. M. Klomp rr
prof. mr. H. J. Hofstra en if
R. J. Erdbrink) in haar gijL
ren gepubliceerde eindrapjx JT2
aan de Eerste Kamer ov nu
haar onderzoek in de koe tie
sompolissenaffaire.
„De commissie wil voorops
len dat een bijzondere ven
woordelijkheid rust op
die de bron van geruchti rd
zijn. Met name bewindsliedi i
moeten voorzichtig zijn
het geven van inlichtinj
over collega's en parlemen
riërs", aldus de commisi-j
die ook veel kritiek uitoefi
op bertrokken journalist
Deze journalist heeft zijn n
nisteriële bron niet genoen gp
maar in politieke kringen
Den Haag wordt aangenoi
dat het minister Van der S
was die hem gëinformee ^d(
heeft. Van Wijnen meldde (i
rig jaar september dat 38 yij
merleden en 8 bewindslied! >ha<
een koopsompolis zouden he! dai
ben gekocht vlak voor x
wetswijziging aan de financi g u
Wim Hogenkamp na Louis Davids Prijs:
9
AMSTERDAM
„Wat denk je, als je
de Louis Davids
Prijs hebt gewon
nen... je denkt dan:
ha fijn, ik heb de
prijs. Je krijgt een
bom duiten, niet
eens zo «heel veel
overigens en het le
ven gaat gewoon
verder. We hebben
er wel een avondje
van gemaakt en je
krijgt opeens veel
belangstelling. Maar
verder... Het interes
seert me ook niet zo
bovenmatig veel;
het is leuk, maar
meer niet." Aldus de
31-jarige tekstschrij
ver Wim Hogen
kamp, die de Louis
Davids Prijs 1978
heeft gekregen voor
zijn lied „Afscheid"
dat door hem werd
gezongen en geschre
ven en het laatste
nummer vormt op
de plaat „Heel ge
woon Wim Hogen
kamp". De tekst
schrijver licht nog
even toe: „Met één
o".
De liedjes van Ho
genkamp hebben
vaak een gemeen
schappelijke achter
grond; het zijn de
kleine zorgjes en de
bijbehorende emo
ties, die deze tekst
schrijver uit het da
gelijks leven licht en
daar liedjes over
schrijft. Heel muzikale lied
jes, die metrisch altijd klop
pen, soms wat wrang, soms
mild ironisch, maar altijd
„met het hoofd erbij".
Wim Hogenkamp: „Het lied
Afscheid schreef ik drie jaar
geleden, toen ik een afscheid
voelde aankomen. Natuur
lijk, iedereen kent dat soort
momenten, waarin je weet
dat een afscheid onvermijde
lijk is, waar je je toch tegen
probeert te verzetten. Je
maakt jezelf van alles wijs,
je beduvelt jezelf en je weet
dat. In die stemming, toen
ik het afscheid echt wel
voelde aankomen, maar het
me niet durfde te bekennen,
schreef ik het op."
Hogenkamp leeft gevoelsma
tig en noteert daarvan de
consequenties, al dan niet
neergelegd in ritmisch ver
antwoorde verzen, waar hij
ook meestalde muziek
bij schrijft Hogenkamp: „Je
kan je de situatie voorstel-
„Blij, maar alles gaat gewoon ver-
len. Er is een plaat van me
verschenen en ik kom op
een avondje bij vrienden. Ie
mand draait die plaat, je
leeft mee en opeens hoor je
een stem zeggen: hee, kan
die rotmuziek niet af. Daar
kan ik niet goed tegen. Te
gen de vijandigheid, die in
zo'n opmerking zit Dan ga
ik liever weg."
Dit soort situaties, gebeurte
nissen die iedereen wel eens
overkomt, geven Wim Ho
genkamp stof voor zijn lied
jes. De ongemakken van het
leven, maar ook de kleine
plezierigheidjes.
Hogenkamp: „Na een ernstig
ongeval lag ik in het zieken
huis, ik was er niet best aan
toe en was al helemaal weg.
Dat was een ervaring die ik
m'n leven niet meer vergeet
Ja, er is wetenschappelijk
over geschreven, dit soort si
tuaties is bekend. Je voelt je
een ogenblik los van het le
ven, waarvan ook alle rotte
dingen een tijdje van je af
vallen. Je voelt je heel pret
tig, er is niets dat je stoort;
je hebt geen pijn, niets.
Toen heb ik voorgoed ge
leerd te relativeren; ik be
doel: je trekt je niet meer zo
alles aan, je bent een keer
van je leven los van alles
geweest. Eigenlijk is dat
heel goed voor je".
Met die achtergrond leeft en
schrijft Wim Hogenkamp
verder, simpele, erg herken
bare dingen, na lessen van
Fien Berghegge (toneel) en
Elisabeth Ooms (zang). En
na het winnen van de Louis
Davids Prijs. Hogenkamp:
„Ja. Ik geloof wel dat ik 'm
heb verdiend, met m'n bege
leider Rob Roeleveld en ar
rangeur Dick Bakker. Overi
gens was er een jury voor,
die de prijs moest toeken
nen. En ik denk niet, dat
die jury zo maar wat heeft
gedaan. Eerlijk verdiend
dus". F J. BROMBERG
Post
Politieke stakingen in
Portugal tegen de
nieuwe regering van
premier Mota Pinta
die door velen te
rechts wordt geacht,
hebben in Lissabon
voor een geweldige
chaos gezorgd. De
postbezorging kwam
voor de tweede maal
binnen een week stil
te liggen.
"GOEDE MAATSTAF VOOR SUBSIDIE"
DEN HAAG - Het Bouw
fonds Nederlandse Gemeen
ten werkt aan de ontwikke
ling van een energie-kenmerk
voor woningen, dat wil zeg
gen een maatstaf, die aan
geeft hoeveel energie een
huis bij gemiddelde bewo
ning verbruikt. „Koopt men
een huis, dan zijn de rente
en aflossing vrij eenvoudig te
berekenen. Maar wat gaat
het huis in gebruik kosten?
Daar is vooraf geen peil op
te trekken", aldus het Bouw
fonds.
Volgens het fonds wordt dit
steeds meer mede bepaald
door de hoogte van het
warmteverlies. Bij de bereke
ning van het kenmerk kijkt
het Bouwfonds dan ook naar
de isolatie van de woning, het
percentage glas (enkel of dub
bel), de ventilatie, het ge-
bruiksrendement van de ver
warming, het gebruik van een
warmtepomp en de warmte-
ontvangst van zonne-collec-
tors. Ook wordt berekend hoe
luchtdicht een huis is.
Het energie-kenmerk zou vol
gens het Bouwfonds voor de
overheid maatstaf kunnen
worden voor de bepaling van
de hoogte van de subsidie, als
waardering voor het vermin
deren van het energiever
bruik. „Nu heeft het er alle
schijn van dat de huidige
koppeling van de subsidie
aan de isolatie niet correct is.
In bepaalde gevallen bijvoor
beeld kan door rendements
verbetering meer besparing
worden bereikt dan door mid
del van isolatie", aldus het
Bouwfonds.
DEN HAAG Ongeveer der
tig procent van de slachtvar-
kens en vijftien tot twintig
procent van de slachtkuikens
bereikt met salmonella-bacil
len besmet de slagerijen en
poeliers.
Dat blijkt uit een onderzoek
van het Ministerie van Volk
sgezondheid. Aangenomen
mag worden, dat er jaarlijks
enkele tientallen mensen ster
ven door een maagdarmstoor
nis, veroorzaakt door deze ba
cillen. Het departement heeft
van een adviescommisie een
aantal aanbevelingen gekre
gen om de besmetting van
het vlees tegen te gaan. Be
halve het goed verhitten van
het vlees bij de bereiding, be
treft dat ook een speciale be
reiding van het veevoeder.
(Van onze redactie buiten
land)
DEN HAAG Het Ameri
kaanse persbureau Associated
Press, waarvan ook deze
krant regelmatig berichten in
zijn kolommen opneemt, is in
zijn soort de grootste nieuws-
voorzienende gigant ter we
reld. Elke dag zet het vanuit
haar hoofdkantoor in Londen
ongeveer 17 miljoen woorden
op de telex. Daarvoor zijn
journalisten op post in hon
derdtien landen en men schat
dat hun berichten dagelijks
gelezen of beluisterd (want
ook radio- en televisiestati
ons zijn afnemers van Associ
ated Press) worden door een
miljard mensen.
De andere vier internationale
persbureaus, het eveneens
Amerikaanse persbureau Uni
ted Press International, het
Britse Reuter, het Franse
Agence France Press (AFP)
en het in ons buurland geves
tigde Deutsche Presse Agen-
tur (DPA) benaderen die om
vang van Associated Press
slechts, maar komen in werk
wijze overeen: alle vijf weer
spiegelen in hun berichtge
ving westerse opvattingen en
gaan daar ook voor de selec
tie van hun nieuws van uit
Kort samengevat: slecht
nieuws is vrijwel altijd te pre
fereren, het goede nieuws is
meestal nooit nieuws. Natuur
lijk staan die nieuwsopvattin-
gen van de internationale
persbureaus niet op zich zelf.
Ze zijn als het ware een ver
lengstuk van de nieuwsbe-
hoeften die de lezers en luis
teraars in het westen hebben.
Dat alles verhindert niet om
in te zien dat de internationa
le persbureaus met hun wijze
van nieuws presenteren een
macht vormen, in de ogen
van vele Derde Wereldlanden
een onuitwisbaar koloniaal
overblijfsel, die juist daarom
zo belangrijk is, omdat ze de
menings- en interessevorming
van talloos vele mensen in de
Derde Wereld op vaak beslis
sende wijze benvloeden.
Die overheersende én smaak-
bepalende invloed is nog gro
ter geworden sinds de op
komst van de televisie in de
Derde Wereldlanden.
(Nieuws)-films en vaak ook
alle andere (amusements)-pro-
gramma's hebben immers
zeer vaak een Amerikaanse
dan wel westelijke leveran
cier.
Wie deze problematiek erg
vaag noemt en abstract, moet
bedenken dat ze, in mindere
mate weliswaar, ook in Euro
pa voorkomt In een land als
Spanje is het aantal kranten
dat verschijnt en gelezen
wordt betrekkelijk klein. De
meeste kranten vertonen er
een bloedarmoede die ook te
rug te vinden is bij de televi
sie: zeer veel slecht nagesync
hroniseerde Amerikaanse
producten. Daar gaat een in
vloed van uit en men kan ra
den welke. En om in ons ei
gen land te blijven: de klacht
dat er teveel Amerikaanse se
ries zijn, is ook hier niet van
de lucht.
Dat alles doet zich in ver
sterkte mate voor in de lan
den van de Derde Wereld. De
leiders van die landen vinden
terecht dat hun lezers en kij
kers cultureel gekoloniseerd
worden
Twee oplossingen
Voor de problematiek waar
het hier om gaat, zijn grof
weg twee oplossingen moge
lijk. Ze zijn alle twee aan de
orde op de nu al enkele we
ken lopende UNESCO-confe-
rentie in Parijs. Er is een
groep landen, onder leiding
van Rusland die staatscon
trole wil op de internationale
persbureaus, op toeleveraars
van nieuws in het algemeen,
en de journalisten een ge
dragscode wil opleggen, waar
bij ze geacht worden te wer
ken in het belang van het
betreffende land, (hetgeen
neerkomt op het terugdringen
van de westerse media zonder
meer).
Daartegenover staat een klei
nere, tweede groep waaronder
de meeste westerse landen,
die wil meewerken aan de op
bouw van een nieuw commu
nicatie- en productienet, zodat
Afrikaanse en Aziatische lan
den niet langer meer uitslui
tend afhankelijk zijn van
Westerse media. Het eerste
voorstel negeert zonder meer
het grote belang en de voor
delen van een vrije pers, bij
voorbeeld, om maar iets te
noemen, inzake de verdedi
ging van de mensenrechten.
Het feit dat dit standpunt in
Parijs bovendien nog ver
woord wordt door de Sovjet-
Unie, roept extra argwaan op
naar de feitelijke bedoelingen
ervan. Een westerse vrijheid
naar kapitalistisch model
staat hier op gespannen voet
met een in zijn opmars ge
stuite dogmatische heilsleer
die geen.tegenspraak duldt.
Resolutie
Alles draait momenteel in Pa
rijs om een ontwerp-resolutie
waarin het resultaat van acht
jaar praten over deze kwestie
binnen UNESCO-verband
moet worden neergelegd. De
meeste westerse landen waa
ronder Nederland, dat deze
week een miljoen gulden be
schikbaar stelde voor uitbouw
van de pers in de Derde We
reld, zouden het liefst willen
dat er helemaal geen resolutie
kwam. Maar dat is onmoge
lijk. Het merendeel van de
145 landen willen na al die
jaren praten de zaak eindelijk
beslechten en wat uiteindelijk
uit de bus komt heeft nu een
maal consequenties voor de
wijze waarop journalisten en
media in de wereld kunnen
werken In het afgelopen
weekeinde is er in de wandel
gangen van de UNESCO-con-
ferentie hard gewerkt aan een
compromis. De door het wes
ten zo verachte staatscontrole
is daarbij niet langer in het
document opgenomen. Boven
dien houdt de taak van de
pers volgens het compromis
niet alleen in mee te werken
aan vrede en te strijden tegen
apartheid en racisme, maar
ook aan „het bestrijden van
alle andere schendingen van
de mensenrechten". De strate
gie van Rusland en een aan
tal communistische landen die
nog in het afgelopen weekein
de de oorspronkelijke, sterk
de persvrijheid beperkende
resolutie ter stemming hadden
willen voorleggen is daarmee
mislukt. Westerse landen en
ontwikkelingslanden hebben
elkaar in grote lijnen gevon
den Woensdag zullen zij de
finitief de zaak ter stemming
aan de UNESCO-vergadering
voorleggen. Zoals het er nu
naar uitziet zal er dan betrek
kelijk weinig veranderen ten
opzichte van de huidige prak
tijk. In het oostblok zullen
journalisten met dezelfde be
perkingen moeten blijven
werken. Ten opzichte van de
ontwikkelingslanden zal het
westen echter moeten besef
fen dat het de wensen van
die landen voor een eigen
pers serieus zal moeten ne
men.
PAUL VAN VELTHOVEN
le voordelen ervan een i
maakte.
Zoals gemeld was het rest c
taat van het onderzoek
de Commissie van Drie
(oud-) leden van de Tweetht
Kamer en (oud-) bewindsl t v<
den dat één oud-minist zor
(Westerterp) en drie (ou
)Tweede-Kamerleden (rofc di
vrouw Lückers-Bergmans)
de heren Van Eisen en
Koster) direct of indirect
het bezit van een koopsomp "I
lis waren. Van de (oud-) EeJ^
ste Kamerleden bleek
mand in het bezit van de
polis te zijn.
Het onderzoek van de „Coi
missie van Drie" is met ha
rapport van gisteren afgesl
ten. Vandaag zou de Een
Kamer beslissen wat zij m
het rapport zal gaan doen.
ADVERTENTIE
Een Snuffelsucces op de kinderafdelinqA.
Stoere pyama voor Of/kousevoeten. Extra lang nachthemd. Romantiek voor't slapen Leuk jongens onder
jongens. Warm opblijven Met echt lederen 100% zacht katoen. Snuffel gaan. Ouster met ge- goed. Katoen/
en slapen. 60% katoen, zool. 100% acryl, prijsje. 152-170 22: bloemd kant 100% polv- polyester.
92-17612:14:16: 6: amide.128-164 92-176
35:45: 6:7:8:
