Nederlandse schakers
helpen Hongaren aan goud
1
Een avondje
uit en tóch
voor de buis
vin -
PVC/Blokkeer
gaat eervol ten onder
Begin de week vers bij AH!
In de winkel vol winkeltjes van AH
SPORTTRIBUNE
HANS REE
BREEKT
BEEN
Europees kampioenschap onderwaterhockey
flH
LEIDSE C0URAN1
BUENOS AIRES Niet Rusland, maar Hongari|e is win
naar geworden van de 23e schaakolympiade, die in
Buenos Aires werd gehouden. Het is voor het eerst dat
de Russen, na deel te hebben genomen aan de Olympiade,
zonder gouden medaille huiswaarts keren. Nederland
ontnam, door remises van Timman, Sosonko en Lange-
weg, de Russen in de veertiende en laatste ronde
dnderhalf punt. Aangezien de Hongaren met 3—1 van
Joegoslavië wonnen, vergaarden zij een punt meer dan
de Russen, die nu als tweede in de eindrangschikking
eindigden. Het Hongaarse team, dat bestond uit de
grootmeester Portisch, Ribli, Sax, Adorjan, Csom en
Vadasz, scoorde 37 punten in 56 partijen.
Nederland, dat als twaalfde eindigde, speelde in de
slotronde zonder Hans Ree. Deze maakte zaterdagmorgen
een ongelukkige val en brak daarbij het rechterbeen op
twee plaatsen. Ree. die nu waarschijnlijk ook niet kan
meedoen aan het zónetoernooi dat binnenkort in Amster
dam wordt gehouden, is opgenomen in een ziekenhuis
in Buenos Aires. Hij zal. naar het zich laat aanzien, vandaag
met de Nederlandse ploeg terugvliegen naar Schiphol.
Aanvankelijk zag het er naar uit dat Nederland het tegen
de Russen uiterst moeilijk zou krijgen. Op Russisch verzoek
werden geen belangstellenden in de speelzaal toegelaten.
De Russen en ook andere delegaties hebben geklaagd
over het lawaai in de zalen van het River Plate-stadion,
die op zich al weinig geschikt zijn om schaakseances
te houden.
Na een uur spelen had alleen Sosonko tegen Lev Poloega-
jevski een stelling op het bord weten te brengen die beloften
inhield. Voor de overige drie leden van het Nederlandse
team leken er op dat moment weinig mogelijkheden. Aan
het eerste bord kreeg Jan Timman tegen Boris Spasski
te maken met een gesloten Siciliaan, die de Rus ook
regelmatig heeft gespeeld in de laatste match voor het
kandidatentoernooi tegen Portisch. De oud-wereldkam
pioen kreeg een prachtige stelling en trok vervolgens een
uur uit om het juiste plan dat tot winst moest voeren
te zoeken. De consequentie was dat hij in hevige tijdnood
geraakte. Timman greep zijn laatste kans. Hij offerde een
kwaliteit om het spel gecompliceerd te houden. Zijn opzet
slaagde. Spasski nam geen risico en berustte in een deling
van het punt, hoewel zijn stelling op dat moment nog
steeds uitzicht op winst bood.
Genna Sosonko speelde tegen Poloegajevski zijn geliefde
Catalaans, waarin hij al vrij snel gemakkelijker spel kreeg.
De Rus wist echter steeds de juiste tegenzet te vinden,
zodat de balans niet beslissend verstoord werd en remise
het resultaat werd.
De Nederlandse dames zegevierden in hun laatste wedstrijd
met 2—1 over de Amerikaanse ploeg. Kathy van der Mije
won van Savereide in een goede partij. Na een afruilvariant
van het Spaans slaagde zij erin haar dubbelpion op te
lossen en het loperpaar op het bord te houden. Vervolgens
won zij een pion en dat was voldoende voor de winst.
Corry Vreeken speelde een wisselvallige partij tegen
Herstein met schijnoffers en echte offers. Zij wist een
kwaliteit te veroveren en won.
Jan Timman (rechts) in gepeins verzonken tijdens zijn partij tegen de
ex-wereldkampioen schaken Boris Spasski.
DEN HAAG Het zal de organi
satoren van de eerste Europese
kampioenschappen onderwa
terhockey achteraf niet zijn
meegevallen. Zaterdagavond
reeds bij de opening van dit
plons- en spetterfestl/n voor 85
heren en twee dames, straalde
de vermoeidheid van hun ge
zichten en toen na amper twee
uur spelen de eerste protesten
binnendruppelden, dreigde de
wanhoop zich van hen meester
te maken.
Desondanks kon gisteravond de
organiserende vereniging Bar
racuda uit Den Haag terugzien
op een geslaagd onderwaterbal
let, dat zich afspeelde op de
bodem van het zwembad Over-
bosch en dat de aanzet moei
zijn tot een jaarlijks terugkerend
toernooi. Trotse winnaar van de
schitterende bokaal werden ui
teindelijk de acht besnorkelde
duikers van Argonauta, dat eer
ste werd in de winnaarspoule
door de puck viermaal meer in
het doel van belangrijkste te
genstander Harion te schuiven.
De heren De Jong en Boek van
Jeugd. Sport en Recreatie keken
zaterdagmiddag rond vijf uur
vreemd op. Na hun openings
woord. de volksliederen en het
commando ..You got five minu
tes to swim in" daalden tweemaal
zes spelers, twee scheidsrechters
en een camera-man af naar de
bodem van het basin om daar
te trachten een letterlijk loodzwa
re puck met de twee decimeter
lange sticks in het vijandelijke
doel te schuiven. Een spel voor
lieden met een lange adem. een
ferme vinslag en incasseringsver
mogen, want de houten stick wil
wel eens wat anders raken dan
de puck. Een soort ijshockey,
inclusief body-checking, op de
bodem van het bad; te volgen
via een tiental rond het zwembad
opgestelde televisietoestellen.
Een sport ook. die sinds vier jaar
in een landelijke competitie
wordt bedreven en zaterdag zijn
eerste Europese kampioenschap
kende, georganiseerd door Bar
racuda in verband met het 25-ja-
rig bestaan.
„Eén moet er altijd de eerste
zijn", vertelde Cees van Raay,
een van de vele officials en
voorzitter van de sectie onderwa
terhockey van het NOB (Neder
landse Onderwatersport Bond).
„Het is een aanzet tot een Euro
pees kampioenschap, dat vol-
•gend jaar hopelijk door België
wordt georganiseerd. Helaas is
de opkomst ons dit jaar sterk
tegengevallen. De Duitsers en
Italianen hebben het volledig la
ten afweten en Canada, hoewel
geen Europees land maar toch
een sterke deelnemer, kon niet
komen vanwege de hoge reiskos
ten. Zuid-Afrika wilde graag ko
men. maar dat land hebben we
geweigerd. Daarom waren
slechts België, Engeland en Ne
derland vertegenwoordigd. Dit
kampioenschap moet je dan ook
niet voor vol aanzien. Het is
slechts een aanzet", aldus een
ondanks alles opgewekte Cees
van Raay, die ineens onverstaan
baar wordt, daar hoofdscheids-
rechter Bob Schipper verwoed
op een in het water hangende
ijzeren paal begint te rammen
(de onderwatertoeter was helaas
kapot) in een poging een speler
naar de oppervlakte te bewegen
die, goed volgbaar op tv, een
overtreding begaat en onver
stoorbaar door dreigt te gaan.
Druk
Coen Broers, een van de leden
van Barracuda die met de orga
nisatie is belast, vindt de gerin
ge opkomst geen enkel be
zwaar. „Ik vind het prima zo",
bekent hij oprecht. „Ik wordt er
zo langzamerhand helemaal gek
van. Dit zijn in feite de laatste
loodjes. De laatste maanden,
vooral de laatste weken is het
thuis een heksenketel geweest.
Je hebt geen idee wat er alle
maal bij komt kijken. Een pro
grammaboekje bijvoorbeeld, dat
waren we helemaal vergeten,
dus moest er vorige week snel
iets in elkaar worden gezet. Ik
heb het met acht deelnemende
teams al druk genoeg.
Op dat moment wordt hij geïnter
rumpeerd door Cees van Raay,
die. na evert naar de telefoon
is geroepen, lijkbleek weer gaat
zitten. „Weet jij waar onze beker
is. Ik dacht dat hij achter in mijn
wagen lag, maar daar schijnt hij
niet meer te liggen", merkt hij
bijna in paniek op. Er is echter
geen reden voor, want even later
wordt de glimmende op onder
waterhockeysticks gedragen bo
kaal op tafel gezet; een wissel-
prijs beschikbaar gesteld door
het NOB. „Een prachtding, vind
je niet", vraagt hij opgelucht.
„Gemaakt door één van onze
leden, een zilversmid. Hij heeft
ook het internationale vignet
voor onderwaterhockey ontwor
pen. Het „kreng" kost ons echter
toch nog negenhonderdvijftig
gulden, maar daar staat tegen
over dat hij een aantal jaartjes
meegaat.
Ondertussen volgt een twintigtal
badgasten (het publiek heeft het
vanwege de mist laten afweten)
het spel, moeizaam turend door
het spiegelende water. Anderen
hebben met een (gratis) kop thee
postgevat voor één van de tv's,
terwijl de Belgen fel discussiëren
over de laatste wedstrijd, welke
naar hun mening twee minuter
te kort heeft geduurd, om vervol
gens een officieel protest in te
dienen.
Cees van Raay. speler in oer.
veteranenteam („Daar is het b/e»
na afloop zeker zo lekker") gaat
echter onverstoorbaar door. „Ik
kan zelf de topsport niet meer
opbrengen. Doordat je enkel laat
in de avond kunt spelen kom je
midden in de nacht thuis en met
een volledige dagtaak valt dat
niet mee. Voor de jongens die
het wel doen. met name die uit
Limburg, neem ik mijn petje af.
Dat noem ik inzet en karakter.
De aanpak is de laatste jaren flink
veranderd. Als je de teambespre
kingen volgt, geloof je niet dat
het nog amateurs zijn. Jammer
is alleen dat daardoor een grote
achterstand ontstaat bij de be
ginnende teams. Als je achter
elkaar met grote cijfers verliest,
neemt de motivatie snel af. Het
zijn echter allemaal gemotiveer
de duikers, waarbij het ontieglijk
fanatiek kan toegaan. Soms lijkt
het wel ijshockey. Als scheids
rechter moet je er dan ook tegen
Bonds- en club-
coach Deeuwes
Karrenbelt in
strueert de Ar-
gonauten alvo
rens zij begin
nen aan de
wedstrijd tegen
het Engelse
Slough.
Wim Bannink.
opgewassen zijn. De emoties
kunnen erg hoog oplaaien."
Een voorbeeld hiervan werd later
op de avond gegeven door één
van de Engelse coaches, die zich
bedrogen voelde door de diepte
van het bad. Daardoor klopte er
weinig van de timing (wanneer
moet de volgende naar beneden
om de aanval of verdediging
voort te zetten als de ploegge
noot buiten adem is) en boven
dien werd een onverwachte ne
derlaag geleden, tegen viervou
dig landskampioen Argonauta,
hetgeen een succes voor club-
en bondscoach Deeuwis Karren-
belt genoemd mag worden. Een
fanatieke coach, die ondanks de
flikkerende waterspiegel het
spelbeeld feilloos weet te volgen
en zijn spelers op commando
naar beneden stuurt. Slechts een
enkele keer moet hij zich om
draaien naar een achter hem
opgestelde monitor. „Wat taktiek
betreft is het net voetbal. Zonet
heb ik een nederlaag geleden,
maar komt waarschijnlijk omdat
ik een mannetje te veel naar
voren heb gestuurd. Ik mis echter
nog twee spelers, waaronder
Wim van Praat; een echte goal-
tjesdief", aldus de bondscoach
die op 9 december met het
nationale team uitkomt tegen
Engeland. De hegemonie van dit
land lijkt eindelijk te doorbreken,
want tegen West Wickham boek
te Karrenbelt een verdiende over
winning. „Ik speelde het 2-2-2
systeem en daar hadden ze niet
op gerekend", sprak hij enthou
siast.
De buitenstaanders zullen dit
echter nauwelijks hebben begre
pen. De meesten zonken berus
tend weg achter de televisietoe
stellen, waar het geheel over
kwam als een eindeloze aflever
ing van „De man van Atlantis".
BAS GROOT WESSELDIJK
DEN HAAG PVC/Blokkeer heeft de eerste ronde van het toernooi
om de Europa Cup volleybal voor landskampioenen niet overleefd.
Na de sensationele overwinning in de thuiswedstrijd, moesten de
Ri]8wijker8 zaterdagmiddag in de return tegen de Poolse titelhouder
AZS Olsztyn met een nederlaag van 31 genoegen nemen. Toch
leverde ook ditmaal de jeugdige formatie van trainer/coach Jan van
Zweeden wederom een alleszins acceptabele prestatie. Niet alleen
getuige de setstanden (15—6, 15—11, 12—15, 15—11) maar vooral
gezien het andermaal vertoonde, perspectief biedende spel.
Daarom dan ook totaal geen sfeer
van ontgoochelde verslagenheid.
De vroegtijdige uitschakeling was
immers tevoren al min over meer
ingecalculeerd. De onderlinge ver
schillen in sportbenadering tussen
de Nederlandse ploegen en de
Oosteuropese staatsamateurs la
ten nu eenmaal amper ruimte voor
dergelijke wonderen open. Want
slechts een wonder had PVC/Blok
keer van dit verlies kunnen afhou
den. En juist dit wonder was reeds
in eigen vertrouwde omgeving ge
schied, toen het verbouwereerde
AZS Olstyn een week eerder ge
heel onverwacht met 3—2 was
geklopt.
Bovendien moest PVC/Blokkeer
ahdermaal behoorlijk gehandicapt
aan het karwei beginnen. Het on
geluk, blessures, had de ploeg
namelijk zelfs tot diep in Polen
achtervolgd. Zo ontbrak nog altijd
Wim Bannink met een gekwetste
hand in de basisopstelling en
voorts kon Joost Visser niet op
volle kracht aantreden. Maar on
danks de koorts deed hij zijn
uiterste best. Tijdens de ver
moeiende treinreis van viereneen
half uur tussen het vliegveld van
Warschau en bestemming Olsztyn
had Visser blijkbaar een kou gevat.
Omstandigheden
In de eerste set moest PVC/Blok- j)
keer dan ook no$ even rustig ji
wennen aan de omstandigheden. j!
De ruim tweeduizend, dicht op het -L
speelveld zittende toeschouwers Trainer/coach
zorgden voor een haast vijandige Zweeden.
sfeer. PVC/Blokkeer, in de Marim
bahal onlangs zo geweldig ge
steund door de eigen supporters-
schare, wist nu wat AZS Olsztyn
in Rijswijk doorgemaakt moest
hebben. Bovendien legden zowel
de eerste (Oostduitse) scheids
rechter als de tweede (Poolse)
scheidsrechter geenszins een
proeve van bekwaamheid af. Twij
felachtige beslissingen vielen
constant in het voordeel van de
Polen uit.
Die eerste set ging dan ook duide
lijk met 15—6 verloren. Aanmerke- Setwinst
lijk beter ging het in de volgende
fase. Tot 98 gingen beide partij
en gelijk op, maar na een time-out
do<
kei
van AZS Olsztyn liepen de gasthe
ren toch tot 13—8 uit. Met 1511
voor de thuisclub kwam na vijfen
twintig minuten het einde van de
PVC/Blokkeer had tot dan toe
beslist niet teleurgesteld. Ook dit
maal waren de collectiviteit en de
enorme wilskracht de sterkste wa
pens van de Rijswijkers. Peter Kool
groeide langzaam maar zeker
overigens uit tot één van de uitblin
kers aan de Nederlandse kant.
AZS 0l3ztyn, toch weer verre van
overtuigend, kreeg het In de der-
Var
tie)
de set toch nog even benaj HE
Met inmiddels toch de pijn v(
tende Wim Bannink op de tf «5nr
van Joost Visser vocht PVC/lj
keer voor de setwinst. Techrj O1»
zeker niet de mindere var ten
Polen hield men het tot 7—7 de
Zelfs werd een voorsprong] yai
7—10 bereikt, maar even
stonden beide ploegen bij 11»
toch weer gelijk. Met een ui»
krachtsinspanning haalde F
Blokkeer tenslotte toch de
set met 15—12 binnen. E
lijk was de vreugde omtrent! stc
triomf.
Ook in de vierde set waren erf
winstkansen voor de Nederlai
aanwezig. Bij 67 en I
PVC/Blokkeer telkens een g
voorsprong, maar enkele onl
ge fouten (gebrek aan routine
deze ploeg eigenlijk nauwi
verweten worden) brachten d<
len via 11—9 tot 1511 in v(
haven.
Manager Jan van Putten:
hebben hier heel veel van gek i
De jongere spelers hebben
deze twee wedstrijden een bel
rijke portie zelfvertrouwen q
daan. We misten nu alleen
beslissende momenten. Maa
met al was het voor ons tochj
geweldig leuke ervaring, hetj
de sfeer en de resultaten j
weer in de nationale compj
volgens mij alleen maar ten g
kunnen komen".
DICKK
'ma3vërtënT^
n.*/UL 1/J7.
Di/ Wo Versvoordeel
in&tCoX ar^'L
