Patty
Hearst:
„Ze
konden
Nixon
niet
pakken,
dus
pakten
ze mij"
Noorwegen
trekt
de aandacht
als
wintersportland
jee lometer ten oosten
'*»an San Francisco ligt.
zitten hier ongeveer
iehonderdvijftig wets-
vertreders. die zich
huldig hebben ge-
I jakt aan misdaden,
massamoord tot
ilastingontduiking.
dige ii is een modelgevan-
his met „gemiddelde
iligheid". Er zijn
en hoge muren, wel
n zes meter hoog
k van prikkeldraad.
ét lijkt eerder een
H g streng vermage-
ngsinstituut dan een
'vangenis.
■ersl ic
n meisje met een
end uizengezichtje kijkt
van het bloemperk
dat ze aan het
i/era ihoffelen is. Zij is Ly-
'achjette Fromme, bijge-
iste 6»! Squeaky"
aqa Piepertje"), veroor-
leld tot evenslang na-
it ze de toenmalige
esident Gerald Ford
anto iet-een vuurwapen be-
eigd had. Zij behoort
de „familie" van
harlie Manson, net als
indra Good, een an-
se „beroemdheid"
ner in Pleasanton.
indra Good draagt
yn T-shirt met een
ito van „Charlie", de
|zeten moordenaar
5T filmster Sharon
EN' k
tty Hearst, amper
ierhalve meter lang,
pt door de grote
trnpetingshal van de
dat ^ahgerds m haar af-
l [rapte trimschoenen,
•jni fhtgeritst vest en
okerbruine corduroy
ran ®ver 600 schou-
,7 r draagt ze een gele
5~e' stzak, waarin haar
st- van die dag zit,
de ms wel tweehonderd-
lat i ftig brieven. Een
iend heeft op de zak
i treurig kijkend ge
la Ingetekend.
da e?
g wf blijf ver van dat
oe|( lepje weg", zegt ze
it een knikje naar
a mette Fromme, die
in haar tuin is te-
van gekeerd. „Ik vind
bes maar een stelletje
bete izen. Ze komen af
toe samen en dan
pen ze „Vermoord
pnsen en blijf leven",
draven ze door
f de hoge pijnbo-
[van Californië, die
len redden. Ie-
heeft eens ge-
dat, toen Amerika
viel, alle dwazen
gekken op Califor-
neerdwarrelden".
Hearst beschrijft
eigen ervaringen
het „Symbionees
ijdingsleger" (SLA)
el en haar ontvoerders als
„bizar en Kafka-ach-
t/g".--„Ik denk er maar
niel aan en praat er
ever niet meer over.
let was een totale
rerireding van mijn
echten".
int*
narte comedie
is moeilijk te ge-
dat je ontvoerd
int worden, in
1 gegooid, geslagen
verkracht. Dat je
rna meegenomen
irdt naar een bank
doe dat ze je zeggen,
je vermoord zult
irden tenzij je mee-
Ipt met een bank-
jf. En dat je ten-
,euitte door de regering
volgd wordt. Het
tt wel een zwarte co-
is zo'n drie, vier
van de ruim vijftig
attf ze eerst woog afge-
len, sedert haar te-
gkeer in de gevange
afgelopen mei.
invankelijk deed ze
als schoonmaak-
Elke dag begon
inJfn^om half zeven. Nu
ze kokkin, wat in-
ïdt, dat ze stukken
iyses van een kilo of
tentwintig moet be-
rken en met ketels
rfhonderd vi j fen twin-
liter moet sjouwen.
Patty Hearst, de ontvoerde
rijkeluisdochter die later
met haar ontvoerders op
bankroof ging, zit nu een
straf uit van zeven jaar in
een Californische gevange
nis. De correspondent van
The Guardian, Peter Moore,
een persoonlijke vriend van
Patty, had een vraaggesprek
met haar, het eerste sedert
zij de gevangenis inging.
Patricia Hearst nadat zij tegen een borgsom van een miljoen dollar eind 1976 na haar aanhouding voorlopig op vrije voeten was gesteld
er geen privacy is en
geen mogelijkheid een
vak te leren. „Er ko
men hier steeds groe
pen mensen, soms van
universiteiten denk ik,
die menen dat alles
hier zo fijn is. Maar de
vrouwen worden er
ziek van. Het is een
overtreding van je pri
vacy".
De gevangenisbiblio
theek moest plaatsma
ken voor de spullen die
nodig waren voor een
cursus schoonheidsspe
cialiste. „Gisteravond
mocht ik de rechtenbi
bliotheek niet gebrui
ken. De bediende liet
me uiteindelijk een
half uur voor sluiting
stijd naar binnen. Ze
grijnst: "Dat half uur
heb ik gebruikt om een
officiële klacht uit te
schrijven".
Ze Waagt dat haar ei
gen kamer overvol is.
Op een boekenplank
staan werken over ge
schiedenis en mytholo
gie. In de deur zit een
kijkgaatje. Het raam
kijkt uit op de lege ba
rakken en de geelbrui
ne velden, die naar de
voet van de heuvels lo
pen.
„Hou vol"
Patricia Hearst als strijdster voor het Symbionese Bevrijdingsleger
Voor (dat werk krijgt
ze ongeveer dertig gul
den per maand.
De gevangeniswerkdag
wordt onderbroken
voor het koppentellen,
maar nadat ze het
avondeten heeft opge
diend (vandaag was het
ham met ananas) en de
tafels heeft schoonge
maakt, is ze Waar. Ze
ligt om elf uur in bed.
De gevangenen dragen
hun eigen Weren en
hebben zelf een sleutel
van hun kamer. Er zijn
vier televisies voor de
honderd vijftig vrouwen
in haar blok. „De
grootsten en sterksten
maken uit, naar welk
programma gekeken
wordt", zegt Patty.
Het werk vindt ze niet
zo erg, maar wel dat
Op een stuk gipsboard
zitten briefjes geprikt:
„Geef het niet op" en
„Hou vol". Van haar
zus Anne kreeg Patty
een T-shirt, waarop te
lezen valt: „Wie ont
voerd wordt moet zeg
gen dat het hem spijt".
Patty droeg het T-shirt
toen een aantal hoge
gevangenisfunctionaris
sen een bezoek kwa
men afleggen. „Ze wa
ren allen duidelijk naar
mij op zoek. Maar toen
ze mijn shirt zagen, be
gonnen hun ogen te
rollen".
Ze voegt eraan toe: „Ik
volg een schriftelijke
cursus aan een univer
siteit over de geschie
denis van het joodse
volk in West-Europa. Ik
vind het opwindend.
Toen ik op de Berke-
ley-universiteit kunstge
schiedenis studeerde,
was er veel anti-semi-
tisme in de schilderijen
te zien.
„Als ik terugkom van
mijn werk, ga ik in
mijn kamer lezen. Na
middernacht mag je
niet meer rondlopen.
Ja, er zijn ontsnappin
gen. Maar dat zijn
voornamelijk mensen
met een weekendpasje
of zo, die helemaal niet
meer terugkomen. Ja,
sommige gevangenen
vallen anderen aan.
Maar daar wil ik niets
over zeggen".
Bezoekdagen
„Ik leef alleen voor de
bezoekdagen. Het gaat
zoveel beter als mijn
familie hier is. Er zijn
twee telefoons. Als je
er een te pakken kunt
krijgen, mag je opbel
len en de mensen naar'
wie je belt laten beta
len. Er wordt ook ge
sport, handbal, maar
daar houd ik niet van".
„Sinds kort komt ook
de NOW, de nationale
vrouwenorganisatie,
Patty opzoeken. „Ik
voel me nooit op mijn
gemak als ik over
vrouwenzaken moet
praten. Ik heb me
nooit zo met de vrou
wenbeweging bemoeid,
maar ik zou me er wel
eens wat meer in wil
len storten".
„Er zijn hier mensen
die je je gewoon niet
kunt voorstellen. Intelli
gente mensen, die hier
waarschijnlijk zitten
voor cocaine-smokkel
of zoiets. Er zijn ook
Kroatische terroristen
en mensen, die hier
voor kleinigheden zes
tig dagen zitten. Dat is
om ze een voorproefje
te geven van wat hun
te wachten staat als ze
ooit wat groots willen
ondernemen".
De medische verzor
ging in de gevangenis
Een opname van Patricia Hearst tijdens haar proces. Rechts een bewaakster
De publieke opinie
over haar is wat vrien
delijker aan het wor
den. Een opiniepeiling
die onlangs in Califor
nië gehouden werd,
toonde aan dat bijna
de helft van de inwo
ners van die staat
—vond, dat^Patty Hearst
vrijgelaten moest wor
den, al was het maar
voorwaardelijk. De
voormalige FBI-agent
die de speurtocht naar
Patty Hearst leidde
vindt ook, dat zij vrij
gelaten moet worden.
Een van de mensen
van wie zij het meeste
steun krijgt is Michael
Tobin, directeur van de
bank die Patty met de
SLA beroofde. Er is
een nationaal comité
voor de vrijlating van
Patricia Hearst, waar
van de voorzitter een
dominee is.
In de rechtszaal wordt
nog steeds om een
kwijtschelding van
haar straf gevochten.
Patty wil bewijzen, dat
ze geen eerlijk proces
gekregen heeft vanwe
ge de ongunstige publi
citeit, een onwettige
bandopname en het
ontoereikende werk
van haar advocaat. Ze
heeft een direct beroep
gedaan op Carter.
Ze heeft nu een nieuwe
advocaat èn een nieu
we reden om vrij te
willen zijn: de 32-jarige
Bernard Shaw, politiea
gent te San Francisco.
Ze ontmoetten elkaar
nadat Shaw gereageerd
had op een advertentie
van een particuliere be
wakingsdienst, waarin
politie-agenten ge
vraagd werden die er
wat bij wilden verdie
nen. Het bleek dat hij
Patty Hearst moest be
waken, die toen op
borgtocht vrij was.
„Ik vond haar een op
merkelijk warm ie
mand, helemaal niet
wat de mensen van
haar dachten", vertelt
hij. „We brachten sa
men veel tijd door en
we kwamen erg dicht
tot elkaar. Als we gaan
trouwen zou ik graag
willen dat dat in de
kerk gebeurt, na alles
wat Patty heeft meege
maakt. Maar ik neem
aan, dat als we in Ple
asanton moeten trou
wen, we dat ook zullen
doen".
Brieven
In de gevangenis praat
Patty nooit over haar
tijd bij de SLA. Maar
vrienden zeggen dat ze
door de een of andere
geur of een bepaald
liedje op de radio in
een soort trance ge
bracht kan worden. Ze
leest alle brieven die ze
krijgt. Het zijn meestal
vriendelijke. „Natuur
lijk willen sommige
mensen alleen over
hun eigen problemen
praten, maar dat vind
ik niet erg. Laatst
kreeg ik een brief van
iemand die zei dat hij
erg met mijn familie
meevoelde, maar hele
maal niet met mij. Dat
deed me pijn. Mijn ou
ders houden van me en
zijn erg trots op me".
„Mijn proces en mijn
veroordeling, daar
hecht ik geen waarde
aan. Het was een reac
tie op Watergate. Nixon
kreeg niet meer dan
een tik op de vingers.
Het land geloofde dat
hij dankzij rijkdom en
macht het er zonder
kleerscheuren vanaf
bracht. Ze konden Ni
xon niet pakken, dus
pakten ze Patty
Hearst".
is „afschuwelijk", vol
gens Patty. Ze vertelt,
haar verbazing nog
steeds niet te boven,
over een vrouw die
volgens de dokter „last
van winden" had. Ver
volgens werd bij haar
„blindedarmontsteking"
geconstateerd. Maar
het slot van het liedje
was, dat de vrouw een
schreeuwende baby
baarde in een lift van
het ziekenhuis.
Er is een psychiater in
de gevangenis. „Maar
na twaalf psychiaters
en vijf psychologen ge
zien te hebben, laat ik
me niet meer bekijken
door een van die ge
vangeniskerels. Alles
lossen ze op met
groepstherapie. Ik krijg
vragenlijsten om in te
vullen, maar ik streep
altijd alle antwoorden
onder A aan en stuur
het hele geval weer te
rug".
Ze heeft nu achttien
maanden gezeten en
moet nog vijfeneenhalf
jaar.
„Het is waar wat
ze over rijkdom zeg
gen. Hoe rijker je bent
hoe slechter de mensen
je behandelen. Ik ben
er erg snel door opge
groeid".
Het meest triest voelt
ze zich nog 's avonds.
„Je wilt gaan slapen,
maar je hoofd vult zich
met gedachten. Ik pro
beer me mentaal, emo
tioneel en geestelijk
van hier te verplaatsen.
Ik heb mijn familie en
hier heb ik niets, hele
maal niets".
Copyright
The Guardian
AMSTERDAM Het land waarin 's
winters de ski's reeds eeuwenlang als
nuttige gebruiksvoorwerpen werden be
schouwd - zoals de klomp functioneerde
in onze polders - ontvangt steeds meer
gasten, die voor hun plezier de lange
latten onderbinden. Noorwegen heeft
daar wel even aan moeten wennen. Een
boerenzoon, Sven Molstad, zag er wel
wat in en haakte behendig in op het
toerisme, door in december zijn familie-
boerderij bij Nes in Hedmarken te ver
laten en als ski-instructeur op te treden.
Tot ver buiten Nordsetter, waar hij een
skischool exploiteert, is de fruitkweker
bekend geworden door zijn methode van
lesgeven. Hij laat zijn leerlingen eerst
brede en vervolgens steeds smallere ski's
onderbinden, tot ze genoeg zelfvertrou
wen en vaardigheid hebben. Een metho
de waar goede resultaten mee geboekt
worden.
De blonde agrariër bewijst, hoezeer
Noorwegen als wintersportland de aan
dacht begint te trekken. Agnar Berent-
sen vertelde onlangs als directeur van
het Noors Verkeersbureau in ons land,
dat de groei van het wintertoerisme on
verminderd voortduurt. Noorwegen is
een alternatief geworden voor de meer
bekende sneeuwvakantiegebieden, elders
Ook Nederlanders worden er sterk door
geboeid. Tussen december 1977 en april
1978 reisden er tienduizend rechtstreeks
naar Noorwegen, dus niet via een ander
Scandinavisch land. Een toename van
dertig procent Concrete getallen over
hen, die via Denemarken en Zweden hun
doel bereikten, zijn niet voorhanden. De
groei van het vakantieverkeer in Noor
wegen was in 1977 groter dan van het
handelsverkeer, zo is becijferd. Lilleham-
mer is een bekend toeristencentrum ge
worden, maar ook het Gudbrandsdal,
Gjovik, Hallingdal, Telemark en de win
tersporthoofdstad Oslo (wereldkampioen
schappen schaatsen 10 en 11 februari
1979) hebben een bekende klank gekre
gen.
Telemark heeft op het ogenblik de be
schikking over drie hotels. Bungalows
zijn onder meer te vinden in het prachti
ge Hemsedal. Norske Turist Service, de
Benjamin onder de touroperators in ons
land, biedt ^uitsluitend Noorse bestem
mingen aan, van luxe hotels tot skihut
ten. Nieuw zijn de reizen voor geoefende
skiërs, met verblijf in zgn. toeristenhut
ten in Rondvassnu en Gjendsheim.Van
daaruit worden vrij zware tochten onder
nomen. Deze NTS is tevens gespeciali
seerd in reizen la carte, buiten de gids
om.
TV van Woorew»n
schuilt mede in de grote sneeuwzeker
heid en het majestueuze, in veel gebie
den nog vrij ongerepte sneeuwlandschap,
voorts in de min of meer folkloristische
ambiance. Een stijging van vijftien tot
twintig procent voor het wintert oerisme
1978-79 zit er dik in. Naarmate het be
zoek toeneemt komen er meer „aanpas
singen" in de vorm van amusement,
après-ski enz., maar lang niet alle Noor-
wegengangers hebben daar behoefte aan.
Velen van hen zijn echte „natuurmen
sen".
Dank zij een acht procents devaluatie
van de Noorse kroon en een gematigde
prijspolitiek van de hotelexploitanten,
zullen de kant-en-klaar-reizen ditmaal ge
middeld slechts drie procent duurder
zijn. Scandinavia Artie Sunway kondigt
zelfs enkele verlagingen aan. Bungalows
kunnen betrokken worden vanaf 300 gul-