NAC geen verweer
tegen A2'S7
lijvers; „Voor zo'n wedstrijd moesten beide
>lo§qen twee punten kunnen krijgen"
De ijdele hoop van
trainer Wullems
VVV treft
alleen de lat
Doel
treffende
m
AJAX WACHT DRIEËENVIJFTIG MINUTEN,
MAANDAG 9 OKTOBER 1978
VENLO FC VW, dat voor de wedstrijd tegen
Feyenoord slechts vier keer had gescoord, was
legen Feyenoord dicht bij twee doelpunten. In
ie eerste helft stond de lat tot twee keer toe
de begeerde treffer in de weg.
Pe Rotterdammers waren dan ook enigszins verheugd toen
scheidsrechter Geurds voor de rust floot. De bezoekers, die
in de eerste minuut van de vrij harde wedstrijd al Van de
Korput door een grove charge van Van der Weide het veld
zagen verlaten, moesten snel van concept wisselen. Dat leidde
tot diverse gevaarlijke situaties voor het doel van Treytel. FC
VW kon daarvan, ondanks een sterk veldoverwicht, niet
jrofiteren.
-eyenoord kwam goed weg toen Pala hard tegen de lat schoot,
waarop ook een kopbal van Hilkes afstuitte.
Ia de rust kreeg VW het moeilijk. Een schot van Mansveld
ging net naast en Sobczak keerde met een goede redding
een inzet van Budding. Het initiatief bleef bij Feyenoord, maar
de aanval, vanaf de tribune bekeken door de nieuwe IJslandse
aanwinst Petursson, slaagde er niet in te scoren. Hilkes (VW)
kreeg de gele kaart.
Scheidsrechter: Geurds. Toeschouwers: 11.000.
FC VW: Sobczak. Nijssen, Advocaat. Rettkowski, Van Rosmalen, Pala,
Van der Weide. Bothmer. Kurcinac, Henk Janssen (Jovanovic). Hilkes.
Feyenoord: Treytel, Wijnstekers. Mansveld, Van de Korput (Melis), Brard,
Stafleu, Notten, Van Tili, Budding, Houtman, Van Deinsen.
VENLO De belhamels
van Feyenoord hebben
weer toegeslagen. Op
weg naar Venlo werden
in twee wagons vernie
lingen aangericht. Om
dat het een extra-trein
betrof, werden de wa
gons losgekoppeld en in
Eindhoven achtergela
ten.
Aan de ingang van het
veld van VW werden alle
Rotterdammers, die het
stadion wel hadden be
reikt, gefouilleerd. Een
had een wapenstok bij
zich. een ander een stilet
to. Tegen hen werd pro-
ces-verbaal opgemaakt.
ALKMAAR Twee belangrijke facto
ren lagen ten grondslag aan de ruime
overwinning die AZ op NAC behaalde:
Metgod kweet zich beter van zijn taak
als laatste man en coordinator van de
achterhoede, en het uitstekende spel
van Van Hanegem en Jan Peters op
het middenveld.
Dat NAC het nog achttien minuten ongeschonden
volhield, moet mede worden toegeschreven aan'
de geluksfactor, want De Graaf en Kist lieten al
in de eerste minuten mogelijkheden ongebruikt.
Daarna dreigde het bekende, maar verfoeilijke,
breedtespel van AZ weer op het veld te worden
gelegd. De angst van de toeschouwers werd echter
geen werkelijkheid, want Nygaard kopte raak uit
een hoekschop van De Graaf. Na die treffer moest
NAC meer naar voren en daarvan profiteerde AZ
onmiddellijk. Binnen acht minuten was de stand
opgelopen tot 3—0 door treffers van Ressel en
Kist. Heel NAC was van mening dat het derde
doelpunt in buitenspelpositie was gemaakt maar
scheidsrechter Draaisma, die zijn dag niet had,
gaf zijn fiat eraan.
De veilige voorsprong werd kort voor de rust
aangetast, door Martin Vreijsen. Mohorovic had
onmiddellijk na de rust NAC nog dichterbij kunnen
brengen. Hij deed het niet en daardoor bleef het
mogelijke breekpunt in de wedstrijd uit. Uitblinker
Peters verruimde de marge weer tot drie treffers
en Kees Kist solliciteerde opnieuw naar een hoge
plaats op de topscorerslijst: 5—1. Het positief
spelende NAC kon er in feite weinig aan doen.
Nygaard kreeg een waarschuwing wegens spelbe
derf en Ressel werd opgeschreven wegens het
beledigen van de scheidsrechter.
Scoreverloop:
18. Nygaard 1 —0,22. Ressel 2—0,26. Kist 3—0.42. Vreijsen
3—1, 60 Peters 4—1, 77. Kist 5—1. Scheidsrechter:
Draaisma. Toeschouwers: 8000.
AZ'67: Meskovic, Arntz, Spelbos, Metgod. Hovenkamp,
Peters, Van Hanegem, Nygaard, Ressel, Kist, De Graaf.
NAC: De Jong. Krijnen, Bakker. Budisic, Joore, Neeskens,
Mohorovic, Damen (Storm), Vreijsen, Quaars, Goodlass.
- QeidwOounant
IDHOVEN Het „hoofd van Dick
nninga" heeft meer functies dan
trachten er oen treffer mee te
iduceren. Dat meerdere buit Roda
's trainer Bert Jacobs effectief uit
nt terwijl elke verdediger doende
de ogen hemelwaarts te richten
ar het hoofd van Roda's spits
wijlt, kunnen anderen profiteren
die concentratie op zijn persoon,
deed Theo de Jong zaterdag-
end tegen PSV, een duel van
ntmachten waartoe Roda JC dit
rzoen gerekend moet worden,
ar de Limburgers gingen in het
nvolle Eindhovense stadion dlt-
tal toch het schip in op een wel
er onfortuinlijke manier. Kees Rij-
rs, weer spraakzaam als vanouds,
oest het volmondig toegeven:
„Voor zo'n wedstrijd moesten eigen
lijk beide ploegen twee punten kun-
krijgen. Wij zijn de gelukkigste
meest want voor hetzelfde geld
ld Roda gewonnen",
n puntgave conclusie na deze wedstrijd die
en drinken was voor het publiek, dat in
s contreien - zowel Brabant als Limburg
:h verlekkert aan het Duitse „Sturm- und
ingvoetbal" en op eenzelfde produkt werd
Iracteerd. De schoonheidsprijs kon dit duel
verwerven maar als het publiek ooit op
zijn wenken bediend werd, was het bij PSV
RodaJC.
De spanning was te snijden tot en met de
laatste minuten waarin een wankelmoedige
beslissing van de scheidsrechter Jonker de
uitslag ten gunste van PSV deed ontstaan. Theo
de Jong, eens bij Feyenoord verdwenen als
een uitgebluste speler maar weer helemaal
terug, werd door Van Kraay tegen de vlakte
gewerkt in het strafschopgebied.
Jonker floot en dan is een strafschop het
logische gevolg. Maar hij legde de bal buiten
het gebied. Terecht zei Bert Jacobs: „Als trainer
mag ik dat eigenlijk niet zeggen maar als het
een strafschop is, moet die ook gegeven
worden. PSV en wij hebben voor een geweldig
schouwspel gezorgd maar de scheidsrechter
werkte daaraan niet mee. Die gele kaart voor'
Ziegler paste ook niet in het spel beeld".
Niettemin was Jacobs, die zijn ploeg, steunend
op een aantal technisch uiterst bekwame
spelers en een onwaarschijnlijke conditie, naar
grote hoogte heeft gestuwd, zo reëel te stellen
dat zijn team teveel kansen had laten liggen.
Want die waren er volop geweest. PSV - en
dat ligt niet alleen aan de geblesseerden -
moest door de knieën voor het fanatisme
waarmee Roda JC speelde.
De Limburgers bepaalden het hoge tempo en
dwongen PSV, de week tevoren tegen Feye
noord een „doffe" ploeg, tot opperste activiteit.
Zo ontstond een duel tussen twee keihard
werkende, aanvallend ingestelde, ploegen
waarnaar het publiek likkebaardend keek.
Het ging er voor PSV om zich staande te
houden. De fel op bal en man zittende Limbur
gers verleidden PSV dikwijls tot te snelle acties,
waarvan vooral Willy van de Kerkhof last had.
Zijn foutieve pass, gemist door Van Kraay,
betekende het eerste tumultueuze moment. Van
Kraay moet ten koste van een overtreding
Nanninga afstoppen. In het prille begin van
het duel kon Jonker nog doen of zijn neus
bloedde. Roda kwam trouwens toch aan de
verdiende treffer.
Hoofd
Terry Lees, de lepe, vakbekwame Brit, bracht
de bal uit een vrije trap voor het doel en
terwijl iedereen het hoofd van Nanninga In
de gaten hield, toucheerde Theo de Jong met
zijn hoofd de bal net genoeg om de weer
uitstekende Ton van Engelen te kunnen pas
seren.
Rijvers: „Krijgh stond op De Jong maar die
scoorde wel. Anderen hadden dan natuurlijk
kunnen en moeten ingrijpen". Dat deed nie
mand, geobsedeerd als ze waren door het
hoofd van Nanninga, vooral Ernie Brandts die
save dwongen toen hij de bal van de voeten
van Koster moest grissen. Een inzet van Lees
kon hij slechts „in tweeën" de baas blijven.
Fraai
De „teruggekomen" Theo de Jong heeft ervan geprofiteerd dat de defensie van PSV zijn aandacht richtte op
Dick Nanninga. Roda op 1—0.
vele duels in de lucht leverde met de Limburgse
spits. Het leek dat hij overwinnaar was maar
Nanninga laat consequent ballen lopen waar
mee hij toch niets kan aanvangen, zodat
Brandts bedriegelijk op punten won.
Het middenveld van Roda, gesteund door een
sterke defensie met Ziegler in de hoofdrol, en
met twee snelle vleugelspitsen. Vermeulen en
Koster, overschaduwde dat van PSV. Theo de
Jong was dicht bij een tweede doelpunt maar
Van Kraay kon de bal van de lijn werken.
En toen werd Jan Jongbloed, en Roda, het
slachtoffer van zijn altijd weer opstellen voor
zijn doel. Gerrie Deijkers kon aanleggen, deed
van voren de altijd aandacht eisende Nanninga dat met veel effect en via de voet van Degens
zonk de bal „haaks" over en achter Jongbloed.
Met die ruststand 1—1 kon echter een ieder
nog genoegen nemen, hoewel Roda een veld
overwicht had gehad maar dat niet in (meer)
doelpunten had kunnen omzetten.
Met dezelfde energie en speelvreugde ontke
tende Roda ook na de rust meestentijds
offensieven, die Van Engelen tweemaal tot een
PSV onderscheidde zich met razendsnelle
uitvallen, waarvan er een succes had. De pass
van Willy van de Kerkhof werd doorgekopt
door Deijkers en Harry Lubse prikte met de
punt van zijn schoen de bal achter Jongbloed:
een bijzonder fraaie actie.
Het tekent de „breedte" van Roda dat trainer
Jacobs een doordrukker als Jens Kolding tot
bijna een half uur na de rust op de bank kon
laten voor hem de bij een kopduel geblesseerde
Vermeulen te laten vervangen. Het tekent ook
zijn streven naar het hoogst mogelijke door
later spitsspeler Toonstra te wisselen voor
middenvelder Lees. Het mocht allemaal niet
baten. Degens moest zelfs op het laatste
nippertje zijn voet tegen de bal zetten omdat
Lubse boze plannen had. En nogmaals had
PSV de zege wat uitgebreider kunnen laten
uitvallen. Na de ten onrechte niet toegekende
strafschop brak PSV razendsnel uit. Postuma
kreeg een vrij veld en Ziegler die zelden of
nooit een overtreding begaat, haalde hem
onderuit. Onmiddellijk wapperde Jonker met
de gele kaart, die Jacobs terecht aanvocht want
dat had dan al veel eerder kunnen gebeuren
in situaties die kansrijker waren dan die van
Postuma die nog een lange weg naar het doel
te gaan had. Roda nam alle risico's wat nog
eens leidde tot een situatie van drie tegen
een (Rodaspeler) waaruit Deijkers, aan het eind
van zijn krachten - wie niet na dit meeslepende,
energie verslindende duel? - ver naast mikte.
De gelukkigste had inderdaad gewon
nen. Jacobs: „We hadden er 2—2 uit
moeten halen". Rijvers: „Ik praat niet
over geflatteerde winst. Dat zou ik
ook niet gedaan hebben als Roda had
gewonnen en dat had net zo goed
gekund". Beiden: „Een geweldige
wedstrijd voor het publiek".
HERMAN VAN BERGEM
Scoreverloop: 16. De Jong 0—1, 40. Deijkers 1—1'
64. Lubse 2—1. Scheidsrechter: Jonker. Toeschou
wers: 28.000 (uitverkocht).
PSV: Van Engeleen; Stevens. Van Kraay, Brandts,
Poortvliet; Willy van de Kerkhof. Krijgh. Van der
Kuylen; Posthuma, Deijkers, Lubse.
Roda JC: Jongbloed; De Wit; Pfeiffer. Ziegler, Degens;
Lees (Toonstra), De Jong, Broecks; Koster. Nanninga,
Vermeulen (Kolding).
AMSTERDAM Precies
drieëenvijftig minuten leef
de de hoop bij Vitesse's
trainer Henk Wullems dat
hij met zijn team misschien
een puntenverdeling bij
Ajax kon bereiken. Toen
spleet een messcherpe
combinatie tussen Lerby
en Amesen de versterkte
defensie van Vitesse open.
Zelfs doelman Nijhuis, die
in de eerste helft op zo'n
voortreffelijke wijze zijn
ploeg voor een achter
stand had behoed. Ajax
voegde er nog drie treffers
aan toe.
Henk Wullems dacht met zijn ver
dedigend spelplan de loopwonder
tjes van Ajax al op voorhand in
te tomen. Een opzet die jammerlijk
mislukte omdat Bosveld tegen een
topteam meer dan snelheid tekort
komt en de rest van zijn team te
weinig persoonlijkheid heeft om
een klasseploeg als Ajax te ontre
gelen.
Toch kwam Vitesse de eerste helft
ongeschonden door. Ajax beukte
wel, maar vond, omdat het te
gehaast opereerde, niet de juiste
openingen. Bovendien was Nijhuis
een te grote sta-in-de-weg. Vitesse
schiep zelfs in de eerste helft nog
twee mogelijkheden. De eenzame
spitsen Gerdsen en Hendriks
slaagden erin om Piet Schrijvers
tweemaal in actie te brengen. De
aanvalskracht van de Arnhemmers
was echter te gering om een
voortdurend offensief van Ajax te
stuiten.
Vakkundig
Ajax speelt momenteel het beate
voetbal van Nederland. Do ploeg
Is door Cor Brom vakkundig in
elkaar gezet Lerby als linksach
ter Is een vondsL Zoals Lerby
nu speelt is hl) een niet meer
weg te djferen schakel In het
concept van Brom. Zowel aanval
lend (hij bereidde het eerste doel
punt voor en scoorde zelf nummer
twee), als verdedigend ia de Jeug
dige Deen een uitschieter. „Toch
zie Ik hem nog liever op het
middenveld", meende Cor Brom.
„Dan komt zijn loopvermogen er
nog meer uit"
Loopvermogen is langzamerhand
een gevleugeld woord bij Ajax èn
bij de trainers in de eredivisie. Ajax
bezit een aantal spelers dat een
actieradius heeft die niet in kilome
ters valt te omvatten. Vanuit het.
middenveld jaagt Ajax op zijn
prooi. En ook Vitesse, zelfs met
veel spelers in het hart van het
veld gegroepeerd, werd er dizzy
van. Dat die speelwijze risico's
inhoudt, calculeert Brom in. „Ik
blijf erbij dat we onze klanten iets
moeten laten zien. Dat het niet
tweemaal drie kwartier lukt. kan
me niks schelen. Als je pressie
blijft uitoefenen, krijg je de over
hand, zeker met deze groep".
Scoreverloop: 53. Amesen 1—0, 59.
Lerby 2—0, 72. Clarke 3—0. 89 Meijer
40. Scheidsrechter: Gans, Toeschou
wers: 14.000.
Ajax: Schrijvers; Meutstege, Krol, Van
Dord (Zwamborn), Lerby; Erkens. Ame
sen. Tahamata; Ling. Clarke. Meijer.
VHsaae: Nijhuis; Zaayer, Heezen, MuF
derij. Meilaard; Das. Veenstra, Bosveld
(Bursac); Gerdsen (Bleijenberg), Boeve.
- rfJW
l« vierde tegen Vitesse een jubileum. Sedert de invoering van het betaald voetbal scoorde Ajax (meer dan)
(eeduizend keer. Die tweeduizendste treffer kwam op naam van Lerby (foto) en toen het duel voorbij was. had
l« het totaal op 2002 gebracht.
