Bewoners bollenschuur binnenkort
dakloos door agrarische bestemming
LISSE ZET PRINCIPE-BESLUIT KRACHT BU
Hoogste punt
Leiderdorps
gemeentehuis
Gouden bruidspaar
Zoeterwoudse broers
actief voor de missie
NOORDWIJKSE INVALIDE POLITIEMAN
MOET GEMEENTE VOLLE POND BETALEN
Bij Graf in Marizi
vermaakte men
zich uitstekend
Monieks grote
egotrip Jl
REGIO
LEIDSE COURANT
DONDERDAG 28 SEPTEMBER 19/78 PAGINJ
LISSE Het principebesluit
dat de Lissese raad in het
begin van dit jaar nam tegen
de verhuur van bollenschu
ren aan woningzoekende jon
geren is door b en w van Lisse
uitgewerkt tot een keihard
beleid tegen de verhurende
bollenkwekers. Eerste slach
toffer van dit gemeentelijke
beleid is de rentenierende
bollenkweker H. C. Broekhui
zen. Vorig jaar verbouwde
Broekhuizen zijn bollen
schuur aan de Achterweg tot
een woonruimte voor zes jon
geren. Hij had hiervoor geen
bouwvergunning aange
vraagd en zou deze in het
agrarische gebied ook zeker
niet gekregen hebben.
Direct na de raadsuitspraak werd de
heer Broekhuizen gesommeerd de
verhuur van de bollenschuur te sta
ken en de illegale bebouwing af te
breken. Zijn bezwaarschrift tegen het
collegebesluit wordt woensdag 4 ok
tober in de raad behandeld.
Dat hij juridisch weinig aanknopings
punten heeft is voor zowel de bollen
kweker als zijn advocaat een duidelij
ke zaak. Beide heren gaan dan ook
op de sociale toer en menen dat alleen
de werkende jongeren die de woon
ruimte huren de dupe worden van
het gemeentelijke streven. „Ik word
er heus niet rijk van", luidt het
verweer van de heer Broekhuizen.
„Als de gemeente haar zin doorzet
moeten die jongens eruit en breek
ik de boel weer af. Toen ik ophield
met werken en een huis aan de
Achterweg kocht, zat die oude bollen
schuur erbij. De schuur was in staat
van verval. Op een dag toen de
timmerman bezig was met nieuwe
raamkozijnen, kwam er een meisje
om te vragen of de schuur soms voor
bewoning geschikt werd gemaakt. Zo
kwamen we eigenlijk op het idee om
het te gaan verhuren. Maar we wilden
die jongeren niet in de oude rotzooi
zetten en daarom is de schuur hele
maal opgeknapt".
En inderdaad het interieur van de
bollenschuur ziet er aanmerkelijk be
ter uit dan de woonruimte waar
andere woningzoekende jongeren het
mee moeten doen. Beneden is naast
een centrale hal een appartement
voor twee personen. Op de eerste
verdieping is een gemeenschappelij
ke keuken, een douche en een toilet.
Ook zijn er vier kamers van vier bij
drie meter, met verwarming en een
wastafel. Alles is nieuw en keurig
onderhouden. Aan de buitenkant van
de bollenschuur is van dat alles niets
te zien en alleen de plantjes in de
raamkozijnen verraden de bewoning
van het voormalige bedrijfspand.
Vier vrijgezellen betalen maandelijks
een huurbedrag van 300 gulden, ter
wijl het appartement op de beneden
verdieping 500 gulden opbrengt.
Toen de heer Broekhuizen bijna een
jaar de bollenschuur verhuurde,
kreeg ook zijn overbuurman de
smaak te pakken. Hij diende voör
zijn bollenschuur een bouwaanvraag
in bij de gemeente Lisse die prompt
werd geweigerd. Het bestemmings
plan voor dit agrarische gebied staat Ontwikkeling
Bollenschuurverhuurder Broekhuizen: „Ik word er echt niet rijk van".
niet toe dat bebouwing voor andere
doeleinden wordt gebruikt. Het te
leurgestelde „En hij dan.van de
bouwlustige buurman bracht de zaak
verder aan het rollen.
Het verhuren van bollenschuren aan
woningzoekenden is in de Bollen
streek een ontwikkeling van de laat
ste jaren. Voor. de bollenkweker is
het vaak een leuke bijverdienste in
tijden van inkrimping en bedrijfssa-
nering. Afgezien hiervan zijn de oude
bollenschuren niet meer zo goed in
te passen in een moderne bedrijfsvoe
ring. De verschillende gemeentebe
sturen vinden het wonen in een bol
lenschuur een ongewenste ontwikke
ling.
Bestemmingsplannen verbieden bo
vendien het gebruik voor niet-agrari-
sche doeleinden. Défunctioneren heet
dat bij de gemeente. Een schoolvoor
beeld hiervan is het gebruik van
bedrijfshallen voor wintertennis. Dit
wordt over het algemeen toegelaten
omdat de bollenschuren dan 's zo
mers wel als zodanig worden ge
bruikt. Uitzondering op de regel
vormt het bewonen van bollenschu
ren in de dorpskernen. Bollenbedrij-
ven in woongebieden zijn een uitster
vend verschijnsel. De meeste gemeen
tebesturen stimuleren juist het ver
trek van de veelal verouderde bedrij
ven naar de landelijke gebieden. Te
gen het bewonen van bedrijfspanden
wil men derhalve een krachtig front
vormen. Temeer daar er geen sprake
is van huur bescherming en de bewo
ners, veelal werkende of studerende
jongeren aan de willekeur van de
eigenaren van de bollenbedrijven zijn
overgeleverd. In verreweg de meeste
gevallen voldoet de woonruimte niet
aan de landelijke voorschriften. Het
feit dat de woonruimte in de bollen
schuur van de heer Broekhuizen wel
aan de normen voldoet, is voor d<e
gemeente Lisse echter geen overwe
ging om terug te komen op een eerder
genomen principe-besluit.
Het ziet er ook niet naar uit dat de
gemeente Lisse iets gaat doen voor
de zes jonge mensen die straks op
de straatkeien worden gezet. Met de
vrees dat straks „het hek van de dlam
is" wordt de ambtelijke poot sicrak
gehouden. De gedupeerde jongeren
zijn niet afkomstig uit Lisse en zijn
ook niet als woningzoekende inge
schreven bij de gemeente. Het op
straat staan kan dus gerust letterlijk
worden opgevat. „Ja luister eens, wij
hebben deze mensen toch niet in zo'n
positie gemanoevreerd", aldus een
hardvochtige woordvoerder van de
gemeente.
ED OLIVIER
Lisse stepte
er op los
LISSE - Lisse heeft rich
dag üteppend kunnen u
ven. Voor het eerst haé
organisatie van de hardr,
rijf eesten,een step festijn
het programma geplaatst
met succes. Tot groot
maak van vele toeschom
stepte eerst de jeugd
rondjus waarna de oudi
aan <de beurt kwamen I
een race per step met i l"
nan. "u'
De strijd tussen de
ge deelnemers werd ge\1 v
nen door Mirjam van Kt val
rert. 27 Koppels oui rij]
Lissenaren namen deel
de- steprace met zijspan.
ste werd de combinatie r
mas/Castien i
het team Van der Vlugt/ ISS
der Steen. Het meeste
pJaus was voor kapper T5 Jer
s*?n, die met een comp e|e
nieuw ontwerp step aan
race deelnam. SRV verr,
cnet een zevenpersoonsstep.
sir
Geachte
abonnees
Ook het maken van e
is mensenwerk. Dat is gistf^
opnieuw duidelijk geble
Door een menselijke fout
den de twee edities
Leidse Courant ver
Vandaag daarom een,
aangepaste, pagina regiof"
nieuws uit de krant v
ren, die u niet mocht ontvanp
Hetgeen tevens aantoont,
het begrip „nieuws" erg bep y
is. Ook al is het „nieuw
deze pagina een dag oud,
u is het nieuws.
De reda
De vlag in top op de nieuwbouw van het Leiderdorp-
se gemeentehuis.
„Een dorp dat leeft, bouwt
aan zijn toekomst". Deze
tekst staat gebeiteld in een
gedenksteen op de Afsluit
dijk, maar ik vind hem zeer
van toepassing op Leider
dorp. De bouw van het nieu
we gemeentehuis vind ik zo'n
voorbeeld van bouwen aan
een toekomst. Ik hoop echter
dat het verdwijnen van het
raadhuis uit de Hoofdstraat
geen verarming van bet Oude
Dorp betekent".Dit zei dins
dagmiddag burgemeester M.A.
van der Have van Leiderdorp
bij het bereiken van het
hoogste punt van de bouw
Het gemeentehuis,
in augustus van het vorige
jaar de eerste paal de grond
inging, zal niet op de oor
spronkelijk geplande datum
van 1 januari '79 gereed ko
men. Vertraginhg door vorst,
regen en een moeilijk te leve
ren steensoort hebben tot ge
volg, dat de nieuwbouw eerst
in mei van het volgende jaar
wordt opgeleverd. Het ont
werp is gemaakt door archi
tect Van Moort en kost 10,5
miljoen gulden.
„Het moderne uiterlijk van
dit nieuwe raadhuis past hele
maal in de nieuwe wijken
van Leiderdorp. Er komt in
Winkelhof een postkantoor,
een apotheek en natuurlijk
het winkelcentrum en daarbij
past natuurlijk het raadhuis",
aldus burgemeester Van der
Have. Het nieuwe gemeente
huis heeft op de begane
grond een open en uitnodi
gend karakter. De entree óm-
vat een grote hal die voor
meerdere doeleinden te ge
bruiken is. De afdeling
lichting i
wil i
i koffiebar
onderbrengen. De hal leent
zich uitstekend voor het hou
den van tentoonstellingen. De
verenigingen zouden er ge
bruik van kunnen maken.
Voorts komt er een aparte
trouwzaal; de grote raadzaal
krijgt een oplopende publieke
tribune, die in een halve boog
de raadsleden omsluit. De we
thouders zullen elk een eigen
kamer krijgen.
Het nieuwe gemeentehuis zal
aanpassingen krijgen om de
toegang voor invalided moge
lijk te maken. Ook zal men
voor deze bezoekers een spe
ciaal toilet aanschaffen.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
ZOETERWOUDE „Na 5 da
gen rondkijken kon ik niet gelo
ven dat ik er nog geen week
was". Aan het woord is me
vrouw Van der Salm, pas terug
gekeerd uit Sabah, een plaats
op het eiland Borneo in Zuid-
oost-Azië. Hier bezocht zij sa
men met haar zoon Wim de
missieplaats van haar andere
priesterzoon Jan. Jan, die overi
gens de Maleisische nationali
teit bezit, is met haar terugge
keerd naar Holland voor een
verlof van ongeveer 3 maanden.
Wim neemt zolang de parochie
van broer Jan waar. In het
nieuwe jaar zal Wim een eigen
parochie gaan leiden in dezelfde
provincie. Na twee jaar studie
en zeven jaar les gegeven te
hebben in Nederland kan hij
zich dan eindelijk weer aan zijn
liefdeswerk, de missie wijden.
Het bezoek aan het werkterrein
van haar zonen ieis mevrouw
Van der Salm uitstekend beval
len. Ze heeft nu een geheel eigen
indruk van alles gekregen. „Nu
betekent elke plaats en elke
naam wat voor mij", vertelt ze.
„In die drie weken dat ik er
was ben ik op zoveel plaatsen
geweest, zoveel mensen bezocht.
Overal zie je blijde mensen,
ondanks vaak grote armoede.
Ik moest overal aan meedoen.
Ook bijvoorbeeld rijstebier
drinken en inlandse dansen
meedoen; alles was even leuk.
„En ze was niet moe te krijgen",
aldus Jan. Hij vertelt ook dat
er erg hard gewerkt wordt in
zijn gebied. Niet alleen wordt
het wegennet voortdurend uit
gebreid en worden er allerlei
gebouwen zoals kerken en scho
len gebouwd, maar ook op het
gebied van het geloof is men
enorm bezig. Anders dan in
Nederland is een priesterwij
ding geen zeldzaamheid. Steeds
komen er nieuwe priesters bij.
Dat is ook wel nodig vanwege
de enorme uitgeeistrektheid van
het land.
Eerst een eind met de auto en
dan nog een wandeling van een
paar uur voor een bezoek is
bepaald geen uitzondering. En
de parochie waar Wim waar
schijnlijk geplaatst wordt heeft
wel 60 buitenstaties. Steeds als
er weer een groep van zo'n 300
mensen is wordt er zo'n onder-
steuningspunt opgericht. De
mensen blijven op zoek naar
nieuw land om te ontginnen.
„Alles is zo anders daar", vol
gens moeder Van der Salm. „Zo
hebben we ook een Chinese
bisschop ontmoet die gewoon in
z'n hemd rondliep toen we hem
voor het eerst zagen. Alle men
sen zijn zo eenvoudig en vrien
delijk. Ze waren zo dankbaar
dat ik m'n zoon Wim had meege
nomen en toen ik terugging
moest ik belóven nog eens terug
te komen".
De tijd die pater Jan v. d. Salm
hier m Zoeterwoude is, besteedt
hij ondermeer om op de lagere
scholen wat over het gebied
waaeir hij werkt te vertellen.
Dat hij op deze manier kan
meewerken aan het welslagen
van de missionarissenweek
vindt hij bijzonder fijn. „Ik heb
een paar souvenirs die mijn
moeder heeft meegenomen,
enorm veel dia's en ik kan ze
van alles vertellen, dus dat
wordt wel wat", zegt pater Jan.
NOORDWIJK De politie
heeft twee meisjes van 14 jaar
aangehouden die zich meerdere
malen aan gelddiefstallen in het
Noordwijkse Bollenbad hebben
schuldig gemaakt. Al enige tijd
werd geld gestolen uit opgehan
gen kleding in het zwembad-
Naar aanleiding hiervan wer
den waardevolle voorwerpen in
bewaring genomen. Enkele da
gen geleden werden de meisjes
die zich verdacht ophielden bij
de kleedgelegenheid opgepakt
en aan de tand gevoeld.
Provincie koopt Qostduinsemeer voor een gulden
NOORDWIJKERHOUT -
Voor het luttele bedrag van
een gulden heeft de provincie
Zuid-Holland het Oostduinse
meer in Noord wijkerhout
aangekocht. De oevers van
dit meer zullen in de naaste
toekomst een openbaar recre
atieve bestemming krijgen.
Daartoe zal de provincie bin
nenkort een aantal eenvoudi
ge maatregelen treffen. Ge
dacht wordt onder meer aan
het scheppen van parkeerge
legenheid, het aanleggen van
wat groenvoorzieningen en
sanitair.
Een bestemming als „toeristi
sche kampeergelegenheid" is
de meest waarschijnlijke.
Daaronder wordt verstaan de
mogelijkheid voor kleinere ca
de
dit
De
provincie heeft geen geld
er een echte kampeergelegen
heid -van te maken, waarom
is verzocht.
Het Oostduinsemeer is ont
staan uit de ontgronding ten
behoeve van van de kalkzand
steenfabriek van Van Her
waarden. Het
ver van de provinciale
naar Noord-Holland. Bij
aanvang van de ontgrondl
in 1963 was al overeengej
men dat de provincie
voltooien van de werkzaa
den eigenaar zou worden i
de
i het i
Dinsdagmiddag keerde heel even „die goeie ouwe tijd" weer in
Stompwijk, toen het gouden bruidspaar Suyten-Vlasveld door
een van de zoons per T-Ford naar de Laurentiuskerk werd gereden.
De heer Suyten, die vroeger in Stompwijk een kruideniersbedrijf
had, was namelijk in zijn jonge jaren tamelijk vooruitstrevend
en hij was één van de eersten in Stompwijk die de geachte
clièntele met zijn als bestelwagen ingerichte T-Ford bediende
Een oude foto. die met enige trots door de familie gekoesterd
wordt, getuigt daar nog van.
Voor aankoop aangepaste woning 1
NOORDWIJK - De invalide
politieman J. Huurman zal de
gemeente Noordwijk toch het
volle pond moeten betalen voor
de aankoop van zijn aangepaste
woning aan de Rembert Do
doenstraat. De gemeenteraad
was dinsdag niet bereid om de
discussie over de verkoop te
heropenen. De raadsleden Al
kemade (CDA) en Rubingh
(VVD) deden nog een beschei
den poging om de politieman f|
een voordeeltje te bezorgen met
de suggestie hem het huis vrij
op naam te geven. Daar was
stellig reden voor, want de
gevraagde koopprijs van
103.000 pilden staat in geen
verhouding tot de kostprijs.
Politieman Huurman raakte op
9 mei 1969 invalide door een
ongeval tijdens de diensturen.
Het gemeentebestuur kocht
voor hem eenei premiekoopwo
ning en liet deze aanpassen. De
politieman gaf de gemeente de
verzekeringsuitkering van vijf
tig mille om de extra kosten te
dekken. Daarna betaalde hij
gewoon huur. Vier jaar geleden
wilde hij het huis kopen. Zijn
verzoek werd afgewezen. Een
hernieuwd onderzoek tot ver
koop werd gisteren in de raad
besproken. In de commissiever
gaderingen hadden enkele raad-
De aangepaste woning aan de Rembert Dodoenstraat.
verkoopprijs. Maar tevergeefs.
Enkele raadsleden probeerden
gisteravond tijdens de raadsver
gadering opnieuw de invalide
politieman terwille te zijn.
Raadslid De Geus (CDA) meen
de dat de verkoopprijs met
overdrachtskosten op 110.000
gulden komt. „Dit doet pijnlijk
aan", aldus De Geus, „omdat
de door de gemeente berekende
verkoopprijs toch al geen ver
band houdt met de kostprijs".
Met name maakte de financi&è
tegen hetei feit, dat het college
in de prijs 18% BTW had verdis
conteerd, terwijl de gemeente
deze heffing niet afdraagt. Niet
temin moet koper Huurman
toch overdrachtskosten betalen
en in feite is dit gewoon dubbel
op, betoogde De Geus. Deze
stelde dat het gemeentebestuur
er bij de transactie van uitging
als ware het huis op dit moment
gebouwd, terwijl het van 1970
dateerde, en dit achtte hij on
juist.
deel dat de BTW 17.933,-) van
de koopprijs af moest en dat
Huurman dan normaal over
drachtskosten zou kunnen beta
len, of deze koper diende het
pand vrij op naam te verkrijgen.
Rubingh (WD) verklaarde be
grip te hebben voor het onge
noegen in de raad. Destijds had
hij sterk gepleit voor verkoop
van de woning aan Huurman
en thans was hij bereid een
voorstel van het CDA te steunen
om Huurman enigszins tege
moet te komen. Een dergeeilijk
voorstel kwam er echter niet.
Schaap (PvdA) wilde geen pre
cedent scheppen en De Ridder
(PPR) wilde weten of de man
de koopprijs kon betalen of niet.
„Hoe zijn de onderhandelingen
gevoérd?", vroeg het raadslid.
De advocaat van Huurman had
getracht er uit te halen wat er
in zat, deelde burgemeester mr.
Bonnike mede, maar de vraag
of Huurman de koopprijs zou
kunnen betalen, was bij de on
derhandelingen nooit aan de
orde geweest. „Het echtpaar
heeft drie jonge kinderen en wij
hebben niet in de portemonnee
van dit gezin kunnen kijken",
aldus mr. Bonnike.
In dit facet van de zaak verzand
de de discussie en het resultaat
was dat er geen cent van de
Voor de jaarlijkse uitvoering
door de operette-afdeling van
het Ministerie van Oorlog viel
de keuze op „Gr&fin Mariza"
van Emmerich Kdlm&n. Aan
staande vrijdag brengt men de
voorstelling in het Congresge
bouw, gisteravond genoten veel
65-plussers van de voor-premie- 1
re. Want dat er veel te genieten
viel zij bij voorbaat vastge
steld. De bezielende figuur bij
dit alles, dirigent Carel Willink,
kent het klappen van de zweept
Met betrekkelijk eenvoudige
middelen weten de amateurs
van de Ministerie-personeels
vereniging veel sfeer te berei
ken. De voorstelling voldoet niet
aan hoge technische eisen, al
licht niet, maar alle uitvoeren
den hebben zo duidelijk veel
plezier in het geheel dat men
zich graag gewonnen geeft. De
circa dertig instrumentalisten
spannen zich in die orkestbak
van de PW A-zaal bijzonder in,
het dansgroepje is puur a
ristisch doch daarom niet i
der leuk en de in stijl a
de kinderen vragen bij
van spreken bij voorbaat al
applaus.
Aan applaus heeft 't gisjg
avond niet ontbroken e
zeker ook vrijdagavond het f'
val zijn. Op de vocale partir
is keihard gewerkt door ope»S,
teliefhebbers die hun best 1
ben gedaan Kéilmin eer te |b
wijzen. Dat waren onderrr
Mary Josée in de titelrol,
de Craen als Fürst PopulesP
Wiet van Eerd als Baron Ko*
man, Joop Josée als rentmq
ter, Auri Bodar als Lisa e
van Es als Manja. Ook de r
genoemde medewerkers
den een te waarderen
en getuige de reacties vanuil
zaal heeft het publiek zich 1
telijk vermaakt. En dat is
grootste beloning!
De afdelingen Moderne kunsit,
Muziek en de Educatieve
Dienst van hef Gemeentemu
seum mikken met hun serie
„Beeld en Geluid" op manifes
taties in de grensgebieden tus
sen beeldende kunst, muziek cm
theater. Gisteravond bewocig
Moniek Toebosch zich in deste
gebieden, althans op de grens
daarvan en zonder zichtbaire
raakvlakken met de beeldende
kunst. Zij heeft haar zangoplei
ding op het conservatorium ge
noten en is als actrice op de
akademie voor woord en ge
baar geschoold.
Zuiver vaktechnisch zou ze dup
best wat in haar mars kunneiji
hebben. Dat bleek gisteravond
dan ook wel, want zingen en
acteren kan ze en aan theater
persoonlijkheid ontbreekt het
haar ook niet. Maar ik vrees dat
daar dan ook wel alles mee is
gezegd. Een programmatoelich
ting of zelfs maar titel, meer
dan „beeld en geluid" ontbrak,
dus kon het in het beuren
De eerste indruk dat het 1
om een soort minimal-art g
werd, nadat het publiek bi ,m
een half uur in het schemerdf]
ter op het begin had
wachten, weggenomen door 1
nieks verschijning. Haar p«
die op de grote zangeres
volkomen overstemd
door de pianist, die zij tenskf j
dan ook met piano e
elkaar timmert, was veeltx^
vend. Daarna volgden pa^,;
dieën op het hedendaags yok
seren, de Chinese opera, j-
onnozel aankomend zangere
de vedette thuis onder r
lijktijdige projectie var
beeld als „ster", en twee lied jjj
met synthesizer en harmonii ;Q
De hele voorstelling werd tr
wens door een indrukwekkl R
en bij tijden oorverdovg^
elektrisch instrumental!! lc
begeleid. Wat de bedoeling
precies was, behalve dat Mon
lekker bezig was, werd nergtn.
echt duidelijk, of het moest e
eind-scene zijn toen zij li w
schreeuwend het publiek
bood op te hoepelen
