Santana komt naar Leiden
De
Vergulde
Kruik
CETAYÏ
•■k
LEIDSE BIOSCOPEN
Sylvester
Stallone
als vak
bondsleider
Harold Rohbins leverde
stof voor gladde film
FRIS WERK
IN DE RUIF
l! iffiIJDAG 22 SEPTEMBER 1978
LIDO - F.I.S.T. (16) met Syl
vester Stallone en Red Stei
ger. Regie: Norman Jewiser.
F.I.S.T. is de afkorting van
Federal Inter State Truckers,
het vervoersverbond voor
vrachtwagenchauffeurs in
Amerika. En de „vuist" die
Johnny Kovak (Sylvester
Stallone) de ganse film door
opheft tegen een ieder, die dat
niet wil begrijpen. F.I.S.T.
grijpt terug naar de jaren '30,
de tijd dat de vakbond in de
V.S. nog in zijn kinderschoe
nen stond. Keihard knokken
destijds om het hoofd boven
water te houden en wee je
gebeente als je tijdens het
laden en lossen een kistje
tomaten uit je handen liet
vallen, zoals het een neger uit
Cleveland in F.I.S.T. over
kwam. „We houden het wel
van je loon af en als het nog
een keer gebeurt dan ben je
ontslagen".
Reden genoeg voor de chauf
feurs om de koppen eens bij-
elkaar te steken. Want wat
hadden de stakkers toenter
tijd? Geen geld, geen verzeke
ring, geen betaalde overuren,
geen rechten en geen toekom
st. Niets. Regisseur Norman-
Jewiser verfilmt in F.I.S.T. op
indringende wijze de ontwik
keling van de Amerikaanse
vakbond tot aan het begin van
de zestiger jaren. Idealisme,
kracht en twijfelzucht pompt
hij hierbij in de figuur van
ene Johnny Kovak, een sjou
wer die tot de big boss van
het machtige vervoersver-
Sylvester Stallone voert een groep vrachtwagenchauf
feurs aan in de strijd tegen ondernemers
bond zal opklimmen, een vak
bond met bijna drie miljoen
leden.
De bond groeit in de loop der
jaren als maar groter. Stakin
gen worden georganiseerd en
fabrieksdirecteuren worden
inclusief de nationale garde
moreel dan wel lijvelijk inel-
kaar gebeukt. Er worden
looneisen gesteld, sociale ver
zekeringen afgedwongen en
dat alles onder het machtig
slagen van Kovaks vuist op
de onderhandelingstafel. Je
wiser heeft in zijn verfilming
in dit opzicht niets aan de
twijfel overgelaten. De beel
den zijn rauw, naïef en realis
tisch met het camera-oog.
Op het hoogtepunt van het
.vakbondimperium tekenen
zich de contouren van het
verval af. De Maffia laat zijn
gezicht zien. Johnny Kovak.
zwicht voor de harde pressie
van het misdadigerssyndi-
caat. Leningen worden afge
sloten. De miljoenen vliegen
de deur uit en dat zijn alle
maal vakbondscentjes. De top
van de vakbond baadt in
weelde en beleeft de Romein
se tijden. Todat senator Madi
son (Red Steiger) er achter
komt en iedereen voor het
gerecht gedaagd wordt. Het
einde van Johnny Kovak en
het begin van een „gewaar
schuwde" vakbond, F.I.S.T.
P.V.
Israëlische Filmweek in Camera-theater
LEIDEN - Filmminnende
Leidenaars kunnen deze
week in Camera genieten van
een Israëlische Filmweek. In
het kader van het cultureel
verdrag met Israël wordt van
21 t/m 28 september in ver
schillende plaatsen in ons
land een Israëlische Film
week gehouden. Tijdens deze
manifestatie worden 7 i 8
speelfilms en een aantal kor
te films gedraaid.
De organisatie van deze week
is in handen van onder andere
de Nederlandse Bioscoop
bond in samenwerking met
het ministerie van CRM. Het
programma in Leiden ziet er
als volgt uit: donderdag 21
september: „Only today" van
regisseur Moshe Mizrahi, vrij
dag: „Floch", zaterdag; „I was
born in Jeruzalem", van Yo-
ram Goan, zondag: „rocking
horse" van Yaki Yosha,
maandag: „Fantasia on a ro
mantic theme", van Vitek
Tracz, dinsdag: „The Gar
den", van Victor Nord en
woensdag: „I love you Rosa",
van Moshe Mizrahi.
STUDIO - The Betsy (16) met Laurence
Olivier en Robert Duvall. Regie: Daniël
Petrie.
Harold Robbins behoort tot de meest ver
filmde moderne Amerikaanse acteurs. Niet
zo verwonderlijk als men bedenkt dat hij
al zijn lijvige best-sellers - compleet met
flashbacks - schrijft met een schuin oog naaf
de filmproducent, die zijn verhalen vol meer
Scene uit The Betsy.
dan levensgrote naarlingen wil verfilmen.
De resultaten zijn tot nog toe - en dat hebt
u onlangs nog met „The carperbaggers" op
uw televisie kunnen zien - vrij gladde films
geworden waarin de strijd om de macht
voorop staat. Zo ook in „The Betsy" (De
giganten) zich afspelend in de wereld der
automobielfabrikanten uit Detroit tussen
1931 en 1975. In laatstgenoemde jaar trekt
de 86-jarige Loren Hardeman, grondlegger
van Bethlehem motors, de jonge onver
schrokken autocoureur Angelo Perino aan
om samen met hem „in het geniep", zijn
kleinzoon mag het met weten, een voor
iedereen betaalbare, zuinige en „schone"
auto te ontwerpen. In een aantal flashbacks
zien we de oude Loren als 42-jarige snoeper
zijn familie regeren via het bed - een opgave'
die dan echt wel iets te veel is voor de thans
71-jarige Sir Lauren Olivier - terwijl in het
heden de corruptie en de bedrijfsspionnage
welig tiert. De jonge Perino, gespeeld door
Tommy Lee Jones, trekt er zijn voordeel uit
en doet een geslaagde greep naar de macht,
gebruikmakend van alle wetenschap die hij
inmiddels in de autobranche en de familiere
laties tussen de Hardemans heeft opgedaan.
De „succes-story" van een anti-held zoals
Robbins er al zovele schreef en door Daniel
Petrie braaf en glad op het filmdoek neerge
zet naar een scenario van Walter Bernstein
en William Best, die alleen maar wat minder
belangrijke intriges hoefden weg te laten om
ook deze bestseller van Robbins op een
aanvaardbare lengte - en dan nog eigenlijk
te lang - pasklaar te maken voor het filmdoek.
MILO
LEIDSE COURANT
MET HERMAN BROOD EN MASSADA
Leiden Santana komt op
nieuw naar Leiden. Het Zwol
se organisatiebureau Circle is
er in geslaagd deze wereldbe
kende Amerikaanse popgroep
naar de Leidse Groenoordhal-
len te halen. Santana verzorgt
hier op 17 november een lang
durig optreden. In het voor
programma komen twee pu
bliekstrekkers van vaderland
se bodem: Herman Brood and
his Wild Romance en Massa-
da.
De prijs voor het bijwonen van
dit popspektakel is bepaald
niet gering: een toegangs
kaartje kost 30 gulden. Daar
voor krijgt de toeschouwer
echter wel vier en een half uur
pop en hitwerk van de boven
ste plank: het voorprogramma
begint om 19.00 uur en de
laatste tonen van Santana zul
len pas rond 23.30 uur wegster
ven. De kaartverkoop start dit
weekend op de bekende voor
verkoopadressen: alle VW-
kantoren in den lande en de
Groenoordhalkassa.
Over de Komst van Santana
naar Leiden is lange tijd veel
te doen geweest. AI in juli
gingen er geruchten dat de
Amerikaanse formatie op
nieuw naar de Leidse Groe-
noordhallen zouden komen.
Ook was er sprake van een
optreden in het Zuiderpark
aansluitend op een bezoek aan
Rusland, maar dat werd afge
zegd. Deze week kwam op de
valreep het verlossende be
richt dat Santana toch naar
Leiden zou komen. De Groe-
noordhaldirectie kon nog net
een gaatje vinden in het over
hel aden programma van de
hallen, tussen olie sportevene
menten door.
Directeur De Jong verwacht
een ware stormloop van San
tana, Massada en Herman
Brood liefhebbers op de ver
kooppunten. Nu al staat de
telefoon van de Groenoordhal
roodgloeiend na een publika-
tie in enkele muziekbladen
over de toen nog niet definitie
ve komst van Santana naar
Leiden. In totaal kan de Groe-
noordhal maximaal een kleine
10.000 bezoekers herbergen.
MODERN
CAFÉ UIT
GROOTMOEDERS
TIJD
Café ,,De Vergulde Kruik".
Haarlemmerstraat 22, Leiden.
Open: alle dagen van de week, behalve
woensdag, van 's middags vier uur tot
één uur na middernacht. Zondags gaat
dit café een uur later open.
Snacks: portie kaas, leverworst en
hapjes van de kleine kaart.
De Vergulde Kruik kreeg in 1883 zijn officiële
vergunning. De eigenaar was ene meneer
Roodenburg, een sluwe vos. Gerhard Willem
Seisveld, de grootvader van de huidige kaste
lein Hans, heeft dat ooit aan den lijve mogen
ervaren. In 1924 vertrok Seisveld sr. vanuit
het protestantse Ede naar de westkust. Het
doel van zijn reis was om in Den Haag en
Leiden te kijken of aldaar een café te koop
was. Voor iedere plaats trok hij twee dagen
uit. In Ede waren zijn ervaringen in de
Horeca teleurstellend geweest: hij was een
rechtgeaard katholiek en zijn klanten niet
minder protestants. Hetgeen bleek te botsen.
Dat kleine kroegje in Leiden zag hij achteraf
wel zitten. „Het zit hier iedere avond stamp
vol", had de heer Roodenburg'hem op zijn
verzoek te verstaan gegeven. Inderdaad,
daarvan was geen woord gelogen. Stampvol.
De koop werd dus al gauw gesloten. Seisveld
sr. heeft het wel geweten. De eerste maanden
na zijn intrek in het cafeetje aan de Haarlem
merstraat ontving hij slechts één klant, dat
was de postbode. Roodenburg had de kluit
mooi belazerd. Op de dag dat Seisveld
poolshoogte kwam nemen had hij de hele
straat in zijn kroeg getracteerd op een gratis
borrel. Vandaar.
Drie generaties
Hans Seisveld raakt over zijn café niet
uitgepraat. Ik ben van de derde generatie
Seisveld. Eerst mijn opa, toen mijn vader
en nu ik. Mijn vader was een ouderwetse
kastelein. Hij hield er zeer strenge regels
op na. Eigenlijk hield hij helemaal niet zo
van het werk achter de tap, dat maakte hem
stuurs. Zolang je niks tegen hem zei ging
het best. Maar als je hem dwars zat dan
werd je de zaak uitgestuurd. Ik heb bijvoor
beeld tijden meegemaakt dat hij aan meisjes
niet wilde schenken. Zo dacht hij daar soms
nu eenmaal over. In de jaren '60 kwamen
er hier veel jongeren. De opkomst van de
bruine kroeg. Zij vonden mijn vader een heel
geschikt mens. Of dat nou andersom ook
zo was, dat weet ik eigenlijk niet.
„Ik geloof dat ik wel wat van mijn vader
wegheb. Ik speel ook geen mooi weer als
ik geen zin in heb. Het liefst zit ik achter
de tap. Ooit wil ik in Frankrijk gaan wonen,
daar heb je veel minder een rangen-enstan-
denverschil dan hier. Als je een eind van
Parijs af zit, weten de mensen niet eens wat
het woord stress betekent. Daar wil ik heen.
Iedereen wordt er m zijn waarde gelaten.
De lorreboer en de burgemeester zitten daar
aan dezelfde tafel en slaan elkaar de volgen
de dag op de schouder".
„Kappie"
Café „De Vergulde Kruik" heeft een vaste
klantenkring van 200 mensen. Een opvallen
de verschijning in het café is kapitein Blok
„kappie" al 53 jaar achtereen komt
hij vanuit Scheveningen naar Leiden toe. Om
zich te wassen in het badhuis en om en
passant de familie Seisveld te verrassen op
een traditioneel geworden tablet chocolade.
„Altijd nam hij de tram en de trein hierheen.
Laatst is hij door de Haagse tram aangere
den. Daar heeft ie een klap van gekregen.
Nou durft hij met meer zo goed dat stuk
af te leggen. Zijn bezoeken zijn wat minder
geworden. Jammer, want hij is een graagge-
ziene gast".
Het interieur van „De Vergulde Kruik" is
een lust voor het oog. Grootvader Gerhard
Willem Seisveld, oud-meubel en biljartmaker
heeft zowel het huidige meubilair als de
houten wandbekleding eigenhandig in elkaar
getimmerd. Voor in de zaak staat nog een
ronde houten tafel die hij in de oorlog heeft
vervaardigd. De bezetters eisten destijds van
de klanten, dat zij staande hun drankje
nuttigden. Vandaar, dat de tafel vroeger op
hoge poten stond zodat men er makkelijker
zijn glas op kon zetten. Rond het blad zit
een opstaande houten rand, die de glazen
moest tegenhouden. Die tafelpoten zijn nu
ingekort.Leuk verhaaltje he?
Achter het café drijft Hans Seisveld zijn
bistro „la Calandre". In de rubriek „Etens-
waardigheden" heeft deze krant er een sma
kelijk verhaal over geschreven. „De bistro
hebben we ingericht met spulletjes, die wij
op zolder hebben gevonden. Het is hierboven
net een museum. Er staat zelfs nog een oud
Russisch biljart, dat ik nog wel eens op ga
knappen. We bewaren alles, we gooien nooit
iets weg". „De Vergulde Kruik" blijft modern
dankzij grootvaders tijd.
Hans Seisveld en barkeeper Hennie poseren voor het oud-Mechels buffet. Een kunstwerk, dat
in 1881 tweedehands werd gekocht door de sluwe kastelein Roodenburg. In het buffet zitten
twee gesneden houten tijgerkoppen, die kunnen worden vervangen door een paar leeuwekoppen.
„Als ik ze nog eens nodig heb, haal ik ze van de zolder", aldus Hans.
En verder
LUXOR De vier vuisten van spektakel van Amerikaanse
de duivel (12). Het Trinity-duo vrachtwagenchauffeurs die in
Terence Hill en Bud Spencer een massale optocht diverse
in een vermakelijke western, staten doorkruisen, al ruziënd
met malafide politiefunctiona-
(reprise) rissen. De regie is in handen
LIDO II Convoy (16). Bont van Sam Peckinpah hetgeen
garant staat voor een stevige
brok spanning en sensatie, (ze
vende week)
LIDO III La vie devant soi
(16). Simone Signoret in wel
licht haar allerbeste film tot
op heden. Op een voortreffelij
ke wijze geeft zij gestalte aan
de pleegmoeder van een Ara
bisch jongetje. Ronduit in
drukwekkend. (vierde week)
TRIANON De stier doet het
weer (16). Het Deense manne
tje Ole Soltoft in een nieuw,
weinig verheffend en veelal
zelfs smakeloos sex-avontuur.
(tweede week)
REX Het heetste hoertje
aller tijden (16). Smerige por
nofilm.
EUROCINEMA I - Convoy
(16) zie LIDO II.
EUROCINEMA II (Alphen)
Once upon a time in the west
(a.l.). Voortreffelijke western,
inmiddels uitgegroeid tot een
van de evergreens van de bio
scoopwereld. (tweede week)
EUROCINEMA III (Alphen)
LEIDEN Sinds vele jaren
kunnen de bezoekers van res
taurant De Ruif in de Janvos-
sensteeg naast het nuttigen
van de uitgelezen spijzen ook
watertanden van de kunst die
aan de Ruifwanden hangt.
Dat is overigens geen ver
plichte combinatie. Aleen
eten of alleen kunstkijken
behoort ook tot de mogelijk
heden. Tot en met 14 oktober
kan het grafische werk van
Hanneke van Rijn worden
bezichtigd. Hoewel de exposi
tie op bescheiden schaal is
opgezet is een kijkje best de
moeite waard.
De jeugdige Hanneke van
Rijn studeert nog steeds op
de Rietveld Academie in Am
sterdam, maar wilde, zoals
meer van de jongere kunste
naars, alvast wel eens weten
hoe het hooggeëerd pubhek
op haar werk zou reageren.
Ondanks de kleine hoeveel
heid werken een grote ver
scheidenheid in technieken:
linosneden, pentekeningen en
aquarellen.
De oudere of bejaarde mens
is een regelmatig terugkerend
thema in het overwegend fi
guratieve werk van Hanneke
van Rijn. Vaak lijkt daarin
het aftakelingsproces van het
ouder worden weerspiegeld.
De bejaarden die in drie pen
tekeningen tussen hoge mu
ren verschanst zitten, maken
een wat beklemmende in
druk, evenals de „gevallen
man" en de „man aan het
hek" (opgebrachte inkt door
middel van een lucifer). Erg
fraai is ook de „Slapende
man", aquarel in verdunde
inkt.
Hanneke van Rijn toont zich
eveneens vaardig als het het
tekenen van dieren betreft;
daar getuigt onder meer de
in twee posities in plakkaat
verf (zwart op wit) opgebrach
te „Stier" van. Erg aardig zijn
ook de linosneden die dezelf
de sfeer ademen als de rest
van het werk; een koe achter
een hek, een vrouw onder een
lamp. Meer in de richting van
het abstracte gaan de twee
pentekeningen die een stapel
doosjes te zien geven. Al met
al werk dat best de moeite
waard is om van maandag tot
en met vrijdag van 17.00 tot
20.30 uur te aanschouwen.
Verdomde Lowietje
Joop van den Ende Theaterproducties brengt op vrijdag 22 en
zaterdag 23 september het toneelstuk „Een dag uit de dood van
verdomde Lowietje" in de Leidse Schouwburg. Het stuk handelt
over een echtpaar met een gehandicapte dochter. Het echtpaar
probeert door middel van het spelen van cabareteske schetsen
en het maken van cynische grappen de problematische situatie
waarin ze verkeren te relativeren. Hoewel het stuk zich bijna als
een blijspel voordoet maakt het probleem dat de stemming
aangrijpend en soms zelfs schokkend overkomt. In de rollen Jeroen
Krabbé, Anne-Wil Blankers, Bram van der Vlugt en anderen.
Aanvang 20.15 uur.
Anneke Boot
De Leidse kunstenares Anneke
Boot houdt van 26 september
tot en met 24 oktober een expo
sitie van recente Franse olieverf
schilderijen in het Nederlandse
Congresgebouw in Den Haag
(Churchillplein 10). De expositie
is dagelijks van 9.00 tot 23.00
uur geopend. Anneke Boot is
op de zondagen van 14 00 tot
16.00 uur zelf in de expositiezaal
aanwezig. Officiële opening op
donderdag 28 september om
19.30 uur door drs. A. Baart,
directeur Christie's Fine Art Auc
tioneers Londen/Amsterdam.
„Hersens open,
koppen dicht"
The man with the golden gun
(12) Roger Moore als James
Bond in een van de amusante
avonturen van agent 007.
EUROCINEMA IV (Alphen)
The grey Lady down (a.l.).
David Carradine en Charton
Heston in een film over een
gezonken Amerikaanse
atoomonderzeer.
LEIDEN Theatergroep Genesius brengt op vanavond het
stuk „Hersens open, Koppen dicht" in het LAK-theater aan
het Levendaal 150.
Het stuk is gemaakt naar aanleiding van opmerkingen vanuit
het Lager Beroeps Onderwijs, zowel van de leerlingen („Ze
zeggen dat we stomme honden zijn") als van de docenten
(„De leerlingen zijn zo passief") die de bestaande achterstands
situatie van het LBO alleen maar versterken. Een stuk voor
leerlingen, docenten en andere betrokkenen bij het LBO maar
ook voor degenen die van de problematiek op de hoogte
willen komen via een humorvolle theatervoorstelling. Aanvang
20.30 uur.
