Zware strafeisen
in Italiaanse
Lockheedaff aire
Kaoenda (Zambia) roept
Callaghan op het matje
Spanning in Bern over Jurareferendum
Mysterieuze moordenreeks op Britten aan Rivièra
EÜÜ
Staat de postcode
rin een advertentie of brief?1
Gebruikmdan aisu
reageert en...vergeet
ook uw eigen
postcode niet.
Rijnverdrag stuit
op moeilijkheden
met Franse partners
IAARS
ANTWOORDT
1AAD VAN KERKEN!
Werkklimaat bij
Belgische rijkswacht
is bijzonder slecht
WRAAKNEMING GEHEIME DIENSTEN?
IITENLAND
LEIDSE COURANT'
VRIJDAG 22 SEPTEMBER 197» PAGINA 11
[.COMMISSIE:
lie-embargo
uid-Afrika
'ED NATIONS,
ij Een commissie
de Verenigde Naties
ft de Veiligheidsraad
aanbeveling gedaan
voor alle landen gel
id olie-embargo tegen
jd-Afrika af te kondi-
i, teneinde de* Zuidafri
nse apartheidspoli-
„uit te roeien",
speciale commissie tegen
rtheid zegt in het rapport
nn ze de aanbeveling doet,
een studie van twee Britse
iomen heeft aangetoond dat
olie-embargo uitvoerbaar is
„effectief zal zijn, als het
argo door de Veiligheids-
li verplicht wordt gesteld",
gens de economen Martin
èy en Bernard Rivers, die
ilopen juni hun onderzoek
liceerden, is de eenvoudig-
manier om een embargo
te voeren iedere tanker die
aan Zuid-Afrika levert in
haven die na Zuid-Afrika
rdt aangedaan, vast te hou-
De twee onderzoekers zeg-
dat 90 percent van Zuid-
ika's olie-import uit Iran
arijs verwacht
inder
rtraging in
chtverkeer
8IJS (AFP) - De Franse
htverkeersleiders zijn giste-
al met een nieuwe stipt-
dsactie begonnen. Zij eisen
iernisering van hun bedrijf
meer vakantie.
Parijs wordt echter niet ver-
rht dat de actie zo uitgebreid
worden als de vorige, waar-
ir het internationale lucht-
keer ernstig werd gehinderd,
stakingsfront van de 2.500
htverkeersleiders in de regio-
f centra brokkelt blijkbaar
De voor Noord-Frankrijk en
verantwoordelij ke
rhtleiders zijn volgens de
bonden begonnen met maat-
len die „veiligheidsproble-
betreffen en die niet tot
itige hinder zullen leiden. In
•aux overweegt men ande-
fcvonnen van actie.
LISBURY (XJPI) Rhodesi-
troepen hebben gisteren
d aanvallen op nationalisti-
e guerrillastrijders langs de
ens met Mozambique voort-
iet, zo heeft het opperbevel
Salisbury meegedeeld. De
ijd wordt gevoerd tegen het
er van een der leiders van
1 Patriottisch Front, Robert
Degabe.
(Van onze correspondent Piet Tum-
mers)
ROME De officier van justitie te
Rome, Alberto Dali'Ora heeft gisteren
een reeks forse strafeisen tot een totaal
van 58 jaar gevorderd tegen een aantal
oud-ministers en andere hooggeplaat-
sen. Zij hebben maandenlang terecht
gestaan in het zogenaamde Lockheed-
proces. Hij achtte bewezen dat ze
corruptie hebben gepleegd door steek
penningen aan te nemen van de Ameri
kaanse Lockheed-vliegtuigfabrieken.
Tegen de ex-minister van defensie, Mario Tanassi
werd een gevangenisstraf geëist van negen jaar,
tegen Luigi Gui, eveneens ex-minister van defen
sie, werd zes jaar geëist. Tegen de beide hoofdver
dachten, de gebroeders professor Ovidio Lefeb-
vre en professor Antonio Lefebvre luidde de eis
elk negen jaar.
Tegen de voormalige luchtmachtcommandant,
generaal Duilio Fanali werd zeven jaar geëist,
tegen de voormalige secretaris van ex-minister
Tanassi, Bruno Palmiotti. vier jaar en zes maan
den. Enkele minder bekende verdachten hoorden
gevangenisstraffen tegen zich eisen van drie tot
vijf jaar.
De Lockheed-fabrieken hebben een aantal jaren
geleden voor ongeveer 5 miljoen gulden aan
steekpenningen betaald aan deze verdachten,
voor het aanwenden van hun invloed, om de
Italiaanse luchtmacht uit te rusten met een aantal
Hercules C-130 vliegtuigen. De vliegtuigen bleken
naderhand niet te voldoen aan de gestelde eisen.
Tijdens het proces werd er herhaaldelijk op
gezinspeeld, dat nog meer hooggeplaatsen in
Italië hebben geprofiteerd van steekpenningen
van de Lockheedfabrieken. Zij zijn echter buiten
schot gebleven.' Zo viel onder andere enkele
malen de codenaam Antelope Cobbler, achter
welke codenaam een voormalige president of
minister-president zou schuilgaan. Zijn naam
werd echter nimmer onhuld.
Sympathisanten voor
de joodse strijd voor
vrijheid in de Sovjet-
Unie demonstreren
hier voor een Russi
sche winkel in de Lo'n-
dense wijk Holborn.
Naar hun zeggen mo
gen geen joden de
Sovjet-Unie verlaten
totdat de Olympische
Spelen in Moskou
voorbij zijn. Boven
dien menen zij dat de
Spelen niet in Mos
kou, maar ergens an
ders moeten worden
gehouden.
advertentie
pttpost
(Van onze parlementaire re
dactie)
DEN HAAG - De .Neder
landse parlementaire delega
tie die gisteren een eendaags
bezoek aan Parijs bracht om
met Franse bewindslieden en
parlementariërs te spreken
Haag (ANP) „Ik kan niet inzien op welke wijze het
at nu toe gevoerde beleid tot ernstige onrechtvaardigheden heeft
eleid en dat gesteld zou kunnen worden dat de overheid tekort
(geschoten op het punt van de gerechtigheid".
Kt schrijft staatssecretaris van justitie mevr Haars in antwoord
p een brief van de Raad van Kerken over de positie van de
Dgenaamde kerkmarokkanen. In een brief aan de ministerraad
de leden van de Tweede Kamer had de Raad van Kerken
31 augustus aangedrongen op legalisering van het verblijf
an deze groep. Mevrouw Haars blijft in de brief bij haar
landpunt, waarbij zij er verder op wijst dat inmiddels aan de.
etrokkenen opnieuw uitstel is verleend tot de Raad van State
itspraak zal hebben gedaan.
levr. Haars betoogt verder dat bij de regularisatie een uiterst
nepel beleid is gevoerd, met als gevolg dat van de 18.000
an vragers er 15.000 een vergunning hebben gekregen. „Ik
inderstreep dat dit grote aantal kon worden bereikt door de
oepele toepassing van de regelingen dat niet uitsluitend verklarin-
en van werkgevers/koppelbazen zijn verlangd als bewijs voor
anwezigheid hier te lande vóór 1 november 1974", aldus staatsse-
retaris Haars in haar brief.
over de behandeling in het
Franse parlement van het
ontwerp tot goedkeuring van
het Rijnverdrag is nogal som
ber teruggekeerd.
De voorzitter van de delega
tie. het Eerste Kamerlid Ver
sloot sprak gisteravond de
vrees uit dat het nog wel en
kele maanden zal duren voor
het Franse parlement de be
handeling van het verdrag zal
hervatten. Verwacht wordt
wel dat het ontwerp zal wor
den aanvaard, maar mét een
aantal voorwaarden. De ver
dragspartners (Frankrijk,
West-Duitsland. Zwitserland.
Luxemburg en Nederland)
hebben zich verbonden om
als eerste stap te komen tot
een beperking van de Franse
zoutlozingen in de Rijn met.
20 kg chloride-ionen per se
conde, dat is ongeveer 1 mil
joen ton zout per jaar. De
Franse regering is verant
woordelijk voor de verwerke
lijking van de doelstelling
door injectering van deze hoe
veelheid in de diepe onder
grond bij de Franse kalimij-
Els Hoogendoorn exposeert van
26 september-6 november aqua
rellen en tekeningen in de AM-
RO bank, Kneuterdijk 8 Den
Haag.
BRUSSEL (ANP) - Bij de
Belgische rijkswacht heb
ben vorig jaar 27 of 29, voor
namelijk jonge, rijkswach
ters zichzelf van het leven
beroofd. Tot maart van dit
jaar zijn er al acht zelf
moordgevallen geweest
maar daarna is elke informa
tie hierover verzwegen, al
dus in Brussel het bestuur
van de Belgische rijkswacht
vakbond op een persconfe
rentie.
De klacht die donderdag op
de persconferentie ter tafel
kwam, luidde: bij de rijks
wacht komt zoveel misbruik
van macht en gezag voor dat
het arbeidsklimaat er ernstig
verstoord is. Het bestuur van
de SFBR is van mening dat
intimidatiepraktijken van
meerderen tegen hun onder
geschikten bij de rijkswacht
leidt tot een belangrijk aantal
depressies en crisissituaties
bij jonge rijkswachters. De
menselijke relaties zijn zo
gebrekkig en de afstand tus
sen officieren en anderen is
zo groot dat van een sociale
relatie nauwelijks sprake is.
Andere klachten zijn: bij de
opleiding is er een duidelijk
gebrek aan maatschappelij
ke vorming. Er moet een veel
te groot aantal onregelmati
ge- en nachtdiensten ge
draaid worden waardoor de
rijkswachters over hun toe
ren raken en in gezinsmoei
lijkheden komen. De burger
kan zo het slachtoffer wor
den van rijkswachters „die
het niet meer zien ziten".
Officieren verzieken het kli
maat binnen de rijkswacht
met onnodige plagerijen, las
tige maatregelen en soms be
ledigingen. Bij de rijkswacht
ligt het zelfmoordcijfer tien
tot vijftien maal zo hoog als
bij het totaal van de Belgi
sche bevolking. Het bestuur
van de SFBR is van mening
dat obstructie-, intimidatie-
en vergeldingsmaatregelen
speciaal genomen worden te
gen rijkswachters die lid zijn
van de rijkswachtvakbond
en ze eisen dan ook dat daar
onmiddellijk een eind aan
komt.
(Van onze correspondent Roger Simons)
LONDEN De socialistische minderheidsre-
gering-Callaghan van Groot-Brittanië weet
nog geen raad met het geruchtmakende Bing-
ham-rapport over de illegale bedrijvigheid
van de blokkadebreker Shell, BP en Total,
die zich jarenlang niets aangetrokken hebben
van oliesancties ten aanzien van de opstandi
ge Britse kolonie Rhodesië.
Volgens de oliereuzen BP en Shell zijn de
meeste leveranties via Zuid-Afrika en Mozam
bique, waar de Franse maatschappij Total een
ijverig handje toestak, gebeurd met het mede
weten van respectieve Britse socialistische en
conservatieve regeringen.
Callaghan en zijn ministers hebben dus nog
geen beslissing genomen in zake het officiële
onderzoek door een speciale commissie dat
geëist is door sommige Labour- en conserva
tieve Lagerhuisafgevaardigden. Een dergelijke
commissie zou de betrokken ex-premiers Wil
son (Labour) en Heath (Conservatief) kunnen
dagvaarden als getuigen.
Door waarnemers wordt ook met belangstel
ling afgewacht of de officier van Justitie voor
geheel Engeland een proces zal beginnen te
gen de topfiguren van de oliemaatschappijen.
Blokkadebrekers kunnen volgens de Britse
wet bestraft worden met een paar jaar gevan
genis en-of hoge geldboeten.
Hoewel de officier van justitie al ervkele we
ken op de hoogte is van de inhoud van de
meest bezwarende delen van het Bingham-rap-
port, die trouwens afgelopen dinsdag niet op
enbaar gemaakt werden, houdt hij zijn beslis
sing inzake gerechtelijke vervolging nog in
beraad.
Premier James Callaghan. wegens een door
gaans goed humeur ook vriendschappelijk
„zonnige Jim" genoemd, zal dus wel heel
mooi moeten praten wanneer hij tijdens het
weekeinde president Kaoenda van Zambia
ontmoet in de Noordnigeriaanse stad Kano.
Callaghan wordt door Kaoenda, die hij al der
tig jaar persoonlijk kent. op het matje geroe
pen naar aanleiding van het Bingham-rapport.
Afgelopen week ontving premier Callaghan
langs diplomatieke weg een boodschap van de
Zambiaanse president, die hierop neerkwam:
Wat de olie-blokkade van Rhodesië betreft,
hebt u me dus toch bedrogen" Callaghan ont
kent dit heftig. Woensdag belde hij Kaoenda
op om de president tot andere gedachten te
brengen. Zij zijn toen overeengekomen elkaar
tijdens het komende weekeinde halfweg te
ontmoeten in noord-Nigeria.
Callaghan laat zich vergezellen door zijn jon
ge minister van buitenlandse zaken David
Owen. Uit het feit, dat beide Britten geen da
tum hebben bepaald voor hun terugkeer naar
Londen, mag afgeleid worden, dat ze hun ge
sprek met president Kaoenda niet als een
klusje beschouwen.
Kaoenda is woedend op het perfide Albion
dat inzake Rhodesië openlijk partij gekozer.
heeft voor de zwarten, maai ondertussen de
blanken klandestien een handje toesteekt,
zoals duidelijk blijkt uit het Bingham-rapport.
Hij neemt het Jim Callaghan bijzonder kwa
lijk, dat deze hem in februari 1977 nog een
brief heeft gestuurd, waarin de Britse premier
beweerde dat hij de Rhodesische olie-sancties
nog verscherpt had en dat eventuele blokka
debrekers zonder pardon voor het gerecht ge
sleept zouden worden.
ZWITSERS ZONDAG NAAR STEMBUS
(Van een onzer verslaggevers)
BERN De Zwitsers gaan zondag
naar de stembussen om langs de weg
van het referendum te beslissen of de
noordelijke Jura - belangrijkste stad:
Delémont- een zelfstandig kanton
wordt.
Op het eerste gezicht lijkt dat, zeker
voor een niet-Zwitser, een vrij onge
compliceerde zaak, maar voor de
Zwitserse confederatie gaat het om
een zeer wezenlijke materie. Het is
voor de eerste maal sinds 1816 dat
een nieuw kanton gesticht wordt. Een
Zwitsers kanton heeft een vrij grote
mate van interne autonomie, waardoor
het eigenlijk niet te vergelijken is met
een Nederlandse provincie.
De Jura-kwestie is al heel oud, in fei
te al zo'n honderdvijftig jaar. Actueel
werd ze na de tweede wereldoorlog,
toen zich in het Jura-gebied separatis
tische tendensen gingen aftekenen.
Daarvoor waren verscheidene oorza
ken aan te wijzen. De Jura behoort
thans tot het kanton Bern, dat over
wegend Duitstalig is; de Jura is Fran
stalig. Bovendien zijn er duidelijke
culturele verschillen tussen de Jura en
het gebied rond Bern.
Aan het eind van de zestiger jaren
kwam het zelfs tot geweldpleging m
de Jura, een voor Zwitserland onge
kend verschijnsel. Langzaam maar ze
ker gingen de bestuurders van het
kanton Bern beseffen dat er iets ef
fectiefs zou moeten gebeuren. Een
paar jaar geleden bleek bij referen
dum in het gebied dat de meerderheid
van de bevolking van de noordelijke
Jura voor afscheiding van het kanton
Bern geporteerd was. De oude demo
cratische traditie van het land volgend
werd vervolgens de vorming van een
apart kanton Jura voorbereid. De
Bondsraad en de beide Kamers van
het nationale parlement gaven er hun
fiat aan en nu is het woord aan de
gehele Zwitserse bevolking.
Het is de bedoeling dat het kanton
Jura op 1 januari 1979 gaat functione
ren. Alle daarvoor benodigde voorbe
reidingen zijn getroffen. De Zwitserse
autoriteiten hebben de laatste maan
den alles in het werk gesteld om de
bevolking van het hele land te infor
meren en de Zwitsers te bewegen om
zondag vóór de vorming van dit 23ste
kanton te stemmen. In allerlei steden
en dorpen werden voorlichtingsbijeen
komsten gehouden en vorige maand
presenteerde een uit oud-leden van de
Bondsraad gevormd actiecomité een
bijzondere campagne. Dat leek nodig
te zijn omdat de Zwitserse autoriteiten
er niet helemaal zeker van waren dat
het referendum van komende zondag
een voor de Jura positieve uitslag
heeft. In enkele delen van Zwitserland
bleek de bevolking bepaald niet gepor
teerd voor de afscheiding te zijn; het
geweld van de zestiger jaren lag nog
te vers in de herinnering: Zwitsers ha
ten geweld.
„Je moet er niet aan denken wat er
zou gebeuren als het referendum van
zondag zou uitlopen op een „nee"; de
gevolgen ervan zouden bijzonder er
nstig zijn", zegt men in Bern,
(Van onze correspondent Jan Drammen)
NICE Op 28 mei van dit jaar werd het
Irilse echtpaar Moss in de villa „Les Vieux
Olivières" in Mougins aan de Franse'Rivie-
in de slaap vermoord. Vier, maanden
iater heeft een intensief politie-onderzoek
"iets opgeleverd. Noch wat de drijfveer
van de dubbele moord betreft, noch ten
aanzien van de identiteit van de dader(s).
Bet nderzoek gaat voort, hoewel men de
indruk geeft, dat de politie danig in het
bister tast. Zolang er geen resultaat be-
feikt is, moet de „affaire Moss" gerang
schikt worden onder de „onopgehelderde
®isdaden" waarvan de lijst aan de Cóte
d'Azur sedert enige tijd aangroeit. En die
uitsluitend betrekking heeft op slachtof
fers van Britse nationaliteit....
beruchte drievoudige moord op de
^ummonds, 26 jaar geleden in Lurs bedre
den die nooit is opgehelderd, al werd De
bominici daarvoor tot levenslange gevange
nisstraf veroordeeld (en later vrijgelaten),
"gf te ver in het verleden om het beginpunt
de „Britse serie" genoemd te kunnen
*°rden. Hoewel, hij met de later bedreven
jjjisdaden een aantal punten van overeen-
JPmst vertoonde.
Maar men moet zich beperken tot de aktuele
serie, die met vier misdaden binnen vijf
jaren, die zes slachtoffers gemaakt hebben,
al verontrustend genoeg is. In de nacht van
17 op 18 mei 1973 werd de 60-jarige John
Cartland met een bijl vermoord nabij zijn
caravan in Pelissane. Op 20 oktober 1975
werd de 76-jrige Courtney Prentice met een
scherp voorwerp gedood, nadat hij met een
karateslag tegen het strottenhoofd neerge
slagen was in zijn caravan op een parkeer
plaats in Menton. 8 Augustus 1977 werden
Sydney Broderick (62) en zijn vrouw met
zes revolverschoten (kaliber 7,65) in hun
auto in het bos van Rayol-Canadel ver
moord. En op 28 mei was het de beurt van
het echtpaar Moss...
In al deze gevallen betrof het, zoals duidelijk
geworden is, Britse burgers. Britse burgers,
die ofwel Zuid-Frankrijk als toeristen be
zochten, of daar een zomerverblijf hadden.
Italianen, Duitsers, Nederlanders, Belgen
en nog enkele andere nationaliteiten bezoe
ken Zuid-Frankrijk in even grote of grotere
aantallen dan de Britten en hun is niets
soortgelijks overkomen.
Britten dus. Op de tweede plaats blijken
de slachtoffers allen binnen eenzelfde be
perkte leeftijdsgroep te vallen: tussen de
jongste (Sydney Arthur Broderick) en de
oudste (Courtney Prentice) liggen niet meer
dan veertien jaren leeftijdsverschil. Van
zelfsprekend bezoeken niet alleen Engelsen
van boven de zestig en beneden de tachtig
de Franse zuidkust, maar al de slachtoffers
van de „Britse serie" waren tussen de 62
en 76.
Derde constatering: al de misdaden werden
met weerzinwekkend geweld en bestialiteit
gepleegd en hadden zeer duidelijk ten doel
de aangevallenen te vermoorden en geens
zins alleen te verwonden. Cartland werd
met een bijl vermoord; Prentice was als
het ware gegeseld en letterlijk doodgeknup
peld; de Brodericks werden met zes revol
verschoten op uiterst korte afstand gedood
en mr. en Mrs. Moss werden met jachtge-
weerschoten vermoord, van zo dichtbij, dat
de hagelkorrels hun gezichten praktisch
onherkenbaar hadden gemaakt.
De vierde en laatste konklusie is dat al
deze moorden zonder enig aanwijsbare
drijfveer gepleegd werden. Elke keer wer
den nabij of op de slachtoffers waardevolle
voorwerpen, juwelen of geld aangetroffen
die de moordenaars gemakkelijk hadden
kunnen meenemen. De politie constateerde
bij het vinden van het lijk van John
Cartland, dat niet het minste voorwerp, niet
het kleinste muntje gestolen was. Prentice
droeg, toen hij m Menton dood gevonden
werd, een wapdevolle briljant bij zich en
een geldsom in Donden, terwijl de politie
die het onderzoek naar de afslachting van
het echtpaar Broderick leidde, van eén
„onverklaarbare misdaad" gewaagde. Ook
daar was niets terwijl geld en sieraden als
het ware voor het oprapen lagen. Daarente
gen waren papieren en dokumenten ver
dwenen, zonder dat men kon zeggen, welke.
Bij het onderzoek naar al deze op Britten
bedreven misdaden moest het over het
algemeen meest voor de hand liggende
motief terzijde geschoven en uitgesloten
worden: het betrof in geen enkel van deze
gevallen roofmoord. Dat was ook niet het
geval met de moord op het echtpaar Drum
mond en hun dochtertje in 1952.
Maar er zijn andere mysterieuze omstandig
heden. De plaats waar de Brodericks in
1977 vermoord werden en het uur van de
misdaad hebben overtuigend aangetoond
dat iemand hen gevolgd had en voor het
parket is het zeker dat de moordenaar(s)
de plaats van de misdaad van tevoren
had(den) vastgesteld.
Courtney Prentice voelde zich bedreigd. Hij
had enkele dagen voor zijn dood in Menton
tegenover zijn vrouw verklaard, dat hij
(voormalige jachtvlieger in de RAF) voor
het eerst in zijn leven werkelijk bang was.
En hij zou een toespeling hebben gemaakt
op een individu dat hem bespiedde of
volgde.
Bij John Cartland waren vrees en verden
king zelfs veel concreter uitgedrukt. Vol
gens een van zijn intieme vrienden, die
rechter in Brighton is, zou hij al twintig
jaar verklaard hebben, dat hij ongetwijfeld
vroeg of laat het slachtoffer van een wraa
kneming zou worden. En hij had zijn vriend
inzage gegeven in een dossier betreffende
zijn geheime aktie in Frankrijk voor de
Britse inlichtingendienst. Overigens ontvin
gen de correspondenten van Britse persor
ganen in Frankrijk na diens dood anonieme
telefoontjes. Deze gewaagden van een wraa
kneming of afrekening wegens een duistere
aangelegenheid over dossiers betreffende
collaborateurs met de Duitse bezetter tij
dens de oorlog.
Deze handlangers van de Gestapo zouden
in Zuid-Frankrijk aktief geweest zijn, en
om een of andere reden zou de Britse
geheime dienst, en m dit geval Cartland,
er voor gezorgd hebben dat deze dossiers
niet bij de bevrijding in de handen van
de legale Franse autoriteiten zijn gevallen.
Deze anonieme telefoontjes worden min of
meer bevestigd in een boekwerk over de
aktiviteiten van de Franse geheime dienst,
waarin gewag gemaakt wordt van een
ongenadige maar verborgen strijd tussen
diverse geheime diensten m Zuid-Frankrijk
in de laatste maanden van de tweede
wereldoorlog.
De diverse onderzoeken naar de misdaden
wijzen erop, dat er nergens „toeval in het
spel" was, zoals dat heet, maar dat alle
moorden georganiseerd en voorbereid zijn
geweest. Zij werden alle vakkundig uitge
voerd. Het feit dat zij weerzinwekkend,
wreed en primitief waren, kan opzet zijn,
om zoveel mogelijk verdenking af te wen
den.
Volgens zekere Franse bronnen zijn er
elementen die niet verwaarloosd mogen
worden, elementen die er op wijzen, dat
de vier misdaden zonder motief, zonder
dader, zonder roof, zonder diefstal, één
gemeenschappelijk element hebben: al de
slachtoffers (of althans hun namen) waren
op de een of andere manier betrokken in
het werk voor geheime diensten. En, zoals
altijd, als het geheime diensten betreft,
hangt er een mysterie over alle gevallen:
niets over het politie-onderzoek is openbaar
gemaakt en het enige dat officieel gezegd
is, is dat John Cartland inderdaad een
geheime agent was. Over de anderen niets.
En als men de autoriteiten benadert, krijgt
men te horen, dat het „helaas een ongelukki
ge samenloop van omstandigheden" is ge
weest.
