s
Stichting „Toe
voor Twee", biedt
uitzicht voor
ouder en gehandicapte
Amerikaanse lof sterkt VVV
in eeuwenoude opvattingen
Noordwijkse
juwelierster
laat strand-
bezoekers
klokkijken
Honingkeuring
in Boskoop
STAD/REGIO
LEIDSE COURANT
DONDERDAG 24 AUGUSTUS 1978 pagina
4
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien ep elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deza^rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
door Ton Pieters
Een goed geluid uit Oegstgeest. Daar werd
enige maanden terug opgericht de Stichting
„Toekomst voor Twee". Met landelijke aspira
ties. Het doel van de stichting is: het bevorde
ren van een vrijwillige en duurzame relatie
tussen pleeg (groot)ouders en geestelijk gehan
dicapte mensen die in internaten en tehuizen
in Nederland verblijven. Voorzitter van de
stichting is mevr. drs. T Hamer, Oegstgeest;
ook andere bestuursleden zijn in Oegstgeest
woonachtig. De bekendheid van het pleegou-
der-project (overgewaaid vanuit Amerika) is
vooral door de steun van de zijde der media
zo groot geworden, dat men tot oprichting van
de stichting durfde over te gaan. Mevr. Hamer:
„In verschillende internaten en tehuizen is het
project al min of meer op gang gekomen. De
voorlopige resultaten zijn bevredigend, zowel
voor de bewoners van die internaten als voor
de ouder wordende mens"
Het gaat om het idee, oudere mensen - vanaf
ongeveer 50 jaar - in te schakelen bij de
opvoeding van geestelijk gehandicapten in in
ternaten. „Het gaat om het scheppen van een
toekomstperspectief voor bepaalde groepen ge
handicapten enerzijds en ouderen anderzijds.
Het komt hierop neer, dat oudere mensen één
of meermalen per week naar een internaat
voor geestelijk gehandicapten komen en zich
enkele uren intensief bezighouden met één
bewoner", aldus mevr. Hamer; „Het aantrekke
lijke van deze gedachte is, dat juist deze
bewoner, die anders nauwelijks of geen bezoek
ontvangt, extra aandacht krijgt van een pleeg(-
groot)ouder. Dit betekent een vermeerdering
van zijn of haar levensvreugde".
Naar het inzicht van de nieuwe stichting, die
overigens al jaren van voorbereidend werk
achter de rug heeft, wordt hiermee ook voor
de ouder wordende mens een mogelijkheid
geboden, zich maatschappelijk dienstbaar te
maken in de vrijgekomen tijd, na het verlies
van arbeids- en gezinstaken: „dit zal het gevoel
uitgeschakeld zijn verdrijven en verstevigt
tevens het gevoel van eigenwaarde en van „er
weer bij te horen". De stichting verwacht, dat
de goede relatie, die ontstaat tussen pleegouder
en gehandicapte ertoe kan leiden, dat een
internaatbewoner op grond van individuele
aandacht, zich anders gaat gedragen: rustiger,
opgewekter, naar gelang zijn of haar aard. „Er
kan duidelijk minder aanleiding zijn tot moei
lijkheden en frustraties. Hierdoor kan de
groepsleiding op haar beurt de bewoner stimu
leren op deze weg voort te gaan".
Van de pleeg(groot)ouders wordt verwacht, dat
men enkele uren bezig is met één bewoner,
die naar het inzicht van de leiding hard toe
is aan individuele aandacht. Het gaat erom,
dat een pleegouder alles doet wat een ouder
met een kind zou doen: spelen, wandelen,
praten, knuffelen, eten geven. „Desnoods een
beetje verwennen", meent mevr. Hamer. Ook
zal het „kind" wel eens meegenomen kunnen
worden buiten het internaat. „Bij kinderen
vooral kan het mogelijk zijn, dat, afhankelijk
van de duur en de aard van de relatie, aan
de pleegouder gevraagd wordt een bepaalde
functie-ontwikkeling te helpen stimuleren, bij
voorbeeld leren grijpen, zitten, lopen, praten,
iemand aankijken. Veelal wordt aan de plee
gouder zelf overgelaten op welke manier dit
probleem kan worden aangepakt. Wel zal de
pleegouder er voortdurend rekening mee moe
ten houden, dat men de verwachtingen niet te
hoog spant en enig resultaat pas op langere
termijn mag verwachten".
De Stichting gaat enigermate „gewapend" het
prijzenswaardig werk tegemoet. Dankzij de al
aan het project geschonken aandacht heeft het-
Koningin Julianafonds aanleiding gevonden
een startsubsidie ter beschikking van de stich
ting te stellen. Inlichtingen zijn verkrijgbaar
bij mevr. Hamer, tel. 071-154487, secretaris
mevr. J. A. v.d. Brenk, tel. 071-150051, en
penningmeester mevr. F. P Cox-Hermanides,
tel. 071-151357.
In de grauwe nasleep van het
Leidse Tour de France-avon-
tuur, dat inmiddels zowat
weer vergeten is maar de stad
toch niet al te veel goed heeft
gedaan, werd in de rubriek
Allerleids in deze krant een
stukje gepubliceerd over
„Leiden Promotion". Niet
.Leiden Promotie" of „Breng
Leiden op de markt", maar
gewoon Promotion omdat je
dan meteen internationaal
veel steviger in je reclame
schoenen staat. In dat kolom
metje, herinner ik me, kwam
een „gekleurde Leiden-pro-
motie" ter sprake, een uitgave
van „Holiday Inn News" die
Leiden in een koesterend zon
netje zette. Daarbij werden
opmerkingen gelanceerd als:
„De VW-Leiden blijft plicht
matig in de seizoenslag met
foldertjes, kaartjes en wande
lingen, waarbij de idee voor
op staat, dat je geen ijzer met
handen kunt breken".
Terecht, zeer terecht zelfs,
kwam VW-Leidens bloedei
gen directeur R. A. Dekker
toornig in het geweer en zette
de sluisdeuren van de Leidse
waterlinie open om de stekeli
ge aanval op zijn instantie af
te kunnen slaan. Nu ken ik
de heer Dekker als een be
minnelijk man, maar hij kan
van zich afslaan. Als de geest
der verontwaardiging over
hem vaardig wordt, dek je
dan maar. Hij mag dan z'n
financiële armslag (van een
ton of drie) te gering vinden,
maar hij meent toch dat zijn
kantoor de stad tegen de klip
pen op verkoopt en aanprijst.
Zo schreef hij - kort vóór
mijn vakantie en daarom rea
geer ik er pas nu op - in een
soort apologie: „Ondanks
kleinerende opmerkingen is
het wel zo, dat er momenteel
dagelijks circa 500 mensen te
lefonisch en aan de balie om
inlichtingen komen vragen en
blijkbaar gelukkig zijn met de
foldertjes en met de service
die geboden wordt". Een
schepje erboven op gooiend
zond de heer Dekker bij
gaand ons een knipsel toe uit
de Milwaukee Journal van
eind vorig jaar, inhoudende
een lijvig artikel dat door de
mensen van Wisconsin USA
gevreten moet zijn en handel
de over de 350 jaar geleden
uit Leiden vertrokken Pilgrim
Fathers. Het verhaal werd ge
schreven door Marian Hahn,
die vorig jaar zelf bijna twee
maanden in Leiden woonde
en de stad lief kreeg.
Marian schreef een story over
Leiden die er niet om loog en
waarvan de heer Dekker on
getwijfeld tranen in de ogen
moet hebben gekregen. Van
ontroering, uiteraard. En
hoop koesterend, na kennis
genomen te hebben van het
verhelderend licht dat Marian
Hahn op Leiden heeft doen
schijnen. Want via de Milwau
kee Journal moet bij veel
Amerikaanse lezers iets zijn
wakker geschud: „maar wei
nig Amerikanen die jaarlijks
hun Thankgiving vieren zul
len zich realiseren, dat veel
'i
Een fraaie doorkijk naar de Pieterskerk vanaf het midden van de Herensteeg.
van de Pelgrims die in Ameri
ka verzeild raakten een Hol
landse omweg hebben ge
maakt voordat zij hun eerste
dankzeggingsdag in de Nieu
we Wereld konden houden".
Elf jaar woonden veel van die
uit Engeland om hun religieu
ze opvattingen verdreven
„pelgrims" in Leiden. Marian
Hahn kan de tussentijdse op
vatting van die Fathers volko
men onderschrijven: „Geluk
kig is Leiden, door de Pilgrim
Fathers „een prachtige stad"
genoemd, weinig veranderd
gedurende de meer dan 350
jaar sinds die verschoppelin
gen daar woonden". De uit
drukking „bewtifull citie"
(17e eeuws Engels, veronder
stel ik, met een etymologisch
accent) werd door de heer
Dekker in het knipsel paars
onderstreept.
Marian moet meermalen over
de klinkers in de Herensteeg
hebben gewandeld, en ze
meent dat het dezelfde kas
seien zijn die de Pilgrim Fa
thers destijds hebben getre
den, „mensen, die daar hun
nederig beroep uitoefenden,
van hoedenmaker, wolkam
mer, handschoenmaker, in de
florerende textielindustrie
van Leiden". Dan komt
schrijfster Hahn opeens met
een getuigenis die Leiden
doet schitteren in een glans
die welhaast onvergankelijk
aandoet: „Als je zo'n tijdje in
Leiden gewoond hebt, zoals
ik, kun je je niet voorstellen
waarom die Pelgrims ooit die
schilderachtige universiteits
stad hebben verlaten om aan
een gewaagde onderneming
te beginnen die na het eerste
jaar de helft van de Mayflo-
wer-passagiers het leven heeft
gekost".
Leiden-Promotion in Milwau
kee. Bijna een jaar geleden,
maar erg aansprekelijk. De
heer Dekker heeft er goed
aan gedaan, hierop te wijzen.
Bovendien kost het geen cent.
Ik maak me overigens sterk,
dat de ontboezemingen van
miss of mrs. Hahn niet tot
stand zijn gekomen via een
impuls van de zijde der VW-
Leiden. Uit haar regels
spreekt een zelfwerkzaam
heid, die overigens wel is ge
voed door een doorbakken
activiteit van de VWde
wandelroutes door het cen
trum, immers „drie boekjes
met wandelroutes, in de En
gelse taal, met gekleurde pijl
tjes verwijzend naar de pijl
tjes die in de. straten op de
trottoirs zijn aangebracht,
zijn verkrijgbaar bij Leidens
behulpzaam VW-tourist bu
reau. Eén daarvan is in groen
afgedrukt en heet „De weg
naar de Vrijheid", die de
wandelaar voert naar de
plaatsen waar de Pelgrims
eens woonden".
Nog een indruk van Marian
Hahn vond ik vrij frappant
en vermeldenswaard: „Bij on
ze bezoeken aan de Pilgrim
Fathers-buurt aten we altijd
in het kleine „Franse" restau
rant „La Cloche", een paar
stappen verwijderd van de
Pieterskerk.. Op een avond,
toen we naar buiten kwamen,
was een nogal luidruchtige en
kleurrijke band bezig met een
uitvoering op het plein naast
de kerk, waar ooit de Pel
grims moeten hebben gewan
deld op dergelijke avonden.
Binnen in de Pieterskerk zat
een organist geduldig te
wachten tot de marsmuziek
buiten ophield om aan z'n
concert te kunnen beginnen,
een concert dat werkelijk een
gedenkwaardig evenement
werd in dat afbrokkelende
oude gebouw. En weer dacht
ik: waarom verlieten de Pel
grims ooit deze fascinerende
stad? Zij gingen evenwel weg,
omdat ze vreesden helemaal
opgeslurpt te worden door die
boeiende Hollandse gemeen
schap, ook omdat hun kinde
ren op erg jonge leeftijd
moesten gaan werken om te
helpen de gezinnen in leven
te doen houden in beroepen
die helemaal vreemd waren
voor dit eenvoudige landvolk
uit Engeland. Ze gingen ook
weg, om zendingswerk te
gaan doen onder de inboorlin
gen van de Nieuwe Wereld".
Tot zover de Milwaukee Jour
nal, die balsem gegoten heeft
in de wonde van VW-Leiden,
na de onheuse opmerkingen
in „Allerleids". In elk geval
begonnen de Pilgrim Fathers
aan hun Amerikaanse avon
tuur in Leiden met „going
Dutch" te gaan. En dat is
helemaal niet zo aardig van
de Engelssprekende mensen.
Als het allemaal waar is, wat
de Dutch-samenstellingen
zeggen, is het begrijpelijk dat
die zwartkousen naar de
overkant trokken. Dan is er
zelfs geen Dekker die ze terug
kan roepen. Toch is het waar
wat Marian Hahn beweerde:
er is in 350 jaar in Leiden niet
zo ontzettend veel veranderd.
Noordwijk Sinds enkele dagen staat op het dak van de
politiepost op het strand een fraaie klok. De dubbelzijdige, in
wit en blauw tijdwijzer is een geschenk van de Noordwijkse
juwelierster mevrouw Bruggeman aan de duizenden gasten, die
het strand van de badplaats bevolken.
Zij vertelde ons hoe ze op het idee is gekomen. „M'n dochter
heeft de strandpolitie vorig jaar geholpen als oppas over de
gevonden kinderen. Daarbij viel het haar op dat zoveel mensen
aan de post kwamen om te vragen hoe laat het was" En bij
de bezoekjes, die de juwelierster zelf nu en dan aan de post
bracht deed zij een gelijke ervaring op.
Een klok op de post zou veel geloop en gevraag aan de politiepost
overbodig maken, meende mevrouw Bruggeman. Zij nam contact
op met een dealer en besloten werd om voor gezamenlijke
rekening de klok cadeau te doen en te zorgen voor de plaatsing.
Burgemeester en Wethouders aanvaardden het waardevolle ge
schenk en verleenden vergunning om het uurwerk op de strand-
post te plaatsen. Dit is een dezer dagen gebeurd.
Mevrouw Bruggeman gaf al eerder blijk de politie en de
strandgasten een warm hart toe te dragen. Zo voorzag zij destijds
het politionele centrum van een weerstation, waarop onder meer
de hoog- en laagwaterstanden vallen af te lezen.
Boskoop In de Beurshal te Boskoop wordt zaterdag 26
augustus de 47e Nationale Imkersdag van de Verendiging tot
bevordering der Bijenteelt gehouden. Aan deze dag is tevens
een Nationale Honingkeuring verbonden. Aansluitend hierop
wordt er vanaf 14.00 tot 17.30 uur een Nationale Honingtentoon-
stelling gehouden.
Het programma van de 47e Nationale Imkersdag vermeldt
diverse akiviteiten, waarbij vooral wordt ingespeeld op de speci-
i fieke mogelijkheden die Boskoop biedt.
De nationale Honingkeuring en de hieropvolgende Honingten-
toonstelling is voor een breder pupliek interessant. Voor zover
j bekend is, is het de eerste maal dat een honing-tentoonstelling
van deze omvang in het Westen van het land wordt gehouden.
1 Het „neusje van de zalm" op het gebied van de imkerij-producten
1 valt hier te bewonderen. De honing is in plus-minus twaalf
klassen gekeurd terwijl daarnaast honingkoek en gebak, experi-
j mentele vormen, vlechtwerk, bijenwas enz. worden beoordeeld
door een landelijke jury. Daarnaast vindt er een uitgebreide
I voorlichting plaats over het houden van bijen.
Economisch wel en wee
Camping-
gasten met
flesjes
bekogeld
NOORDWIJK - Een groep
je Duitse toeristen in
leeftijd van 17 tot 22 jaar
gedroeg zich aan de Rand
weg bijzonder onhebbe
lijk. De jongelui voorzagen
zich ruimschoots van bier
en posteerden zich in
wegberm, van waaruit zij
de bevolking van een a
grenzende camping met le-'
ge flesjes bekogelden.
Een tweetal politiepatrouil
les greep op de melding in
en namen de resterende
hoeveelheid bier mee n
het bureau. De jongelui,
die tientallen flesjes had
den stuk gegooid en de om
geving met afval hadden
verontreinigd, kregen
proces-verbaal
#Aan het Utr. Jaagdpad 76 j
Café-Billiard A. Link-de
het algb. Bode en Transport Groen opgeheven. Thans wordt
bedrijf C. Hogenes B.V.
plaatst naar Zoeterwoude (Gro
te Polder).
6 Aan de Valeriusstraat 75 i
gevestigd Zaalberg lampen.
V Aan de Oude Vest 101 is
i.p.v. Autobedrijf F. Menken;
Advies en Beheer „Utrecht"
Openbare Kleuterschool B.V., beheer en advies
„Pinkeltje" opgeheven.
Aan de Breestraat 7 is i.p.v.
Universiteitsboekhan-
dememingen met name beheer
verhuur van horeca bedrij-
directie
De heer Van Maris van de strandpolitie in zijn politiepost, waarop sinds kort een
grote klok prijkt.
del J. Ginsberg B.V. Bixby Mo- dere ondernemingen, geves-
tigd.
O Aan de Vijf Meilaan 64 is
i.p.v. de Toonkamer van „Ra
dio Plein 16", Interieurverzor
ging „Esfera", kleinhandel in
woningtextiel, matrassen en
aanverwante artikelen geves
tigd.
Het is een filiaal van Textiel en
Interieurverzorging W.J. Zirk-
zee B.V., Zeemanlaan 22.
Aan de Bilderdijkstraat 4 is
Makelaardij Zaalberg B.V. ver
plaatst naar Zoeterwoudse sin
gel 7.
Aan de Oliviabank 10 is
Schoonheidsverzorgingsbedrijf
E. Kleis-Vierkant opgeheven.
Aan de Haarlemmerstraat
Jongens
schieten op
eendjes
NOORDWIJK - Drie jongens
werden door een bewoners van
Boerenburg betrapt toen zij
bezig waren te schieten op de
eendjes in de vijver nabij het
Rederijkersplein. Het lucht
drukpistool, dat zij bij hun
kwalijk gedoe gebruikten,
werd door een voorbijganger
afgepakt, waarna de jeugdige
daders de vlucht namen. Het
schiettuig werd op het politie
bureau gedeponeerd.
