Tumploeg richt
zich op homogeniteit
Goud met een bijsmaak
voor Keetie van Oosten
Het droomdebuut van
Johan van de Velde
Vijf wereld
records
Oosteuropese
atleten
SPORTTRIBUINIE
Wielart
vierde met
2.20 meter
H®®
Plantenboek'
KNAP WINNAAR IN PROFRONDE VAN NEDERLAND
ADVERTENTIE
Loosterweg 39A
Voorhout
02522-11048
NICE Bij internationale atletiekwedstrijden in Nice is de Nederlart
recordhouder hoogspringen, Ruud Wielart, als vierde geëindigd i
een hoogte van 2.20 meter. Het nummer leverde met 2.24 meter
overwinning op voor de Amerikaan Rory Kotinek. De Italiaan Rodfl
Bergamo en de Westduitser Wolfgang Killing sprongen evenals Wiel
over 2.20 meter maar zij hadden minder foutsprongen.
LEIDSE COURANT
Van onze versslaggever
DRACHTEN De homogeniteit zal eind oktober
tijdens de wereldkampioenschappen turnen in het
Franse Straatsburg de voornaamste troef vormen
van de Nederlandse damesploeg. Dat is de conclu
sie die getrokken kan worden na de tuminterland
Nederland-Volksrepubliek China in Drachten, die
met een verschil van 2,35 punt (1,86,30 tegen
183,95) werd gewonnen door de Chinese meisjes.
Als ploeg gaat het met de Nederlandse meisjes
de goede kant op. Maar individueel zijn de presta
ties nog niet om over naar huls te schrijven.
Zaterdag tijdens de ploegenconfrontatie, kon het
verschil nog binnen de perken worden gehouden,
maar gisteren in de toestelfinales kwam de over
macht van de Chinese meisjes duidelijk naar
voren.
De interland in Drachten was een antwoord op het
bezoek, dat de Nederlandse damesturnploeg half juli
aan China bracht. Op 17 en 18 juni deden de
Nederlandse meisjes mee aan een sterk bezet
vriendschapstoernooi in Shanghai en eindigden
daar op een verrassende vijfde plaats. De grootste
verrassing in Shanghai was evenwel China dat bij
de heren Japan en bij de dames Roemenië voor
bleef en dat terwijl China het onder invloed van
de culturele revolutie jarenlang zonder internationa
le sportcontacten had moeten doen. In Shanghai
bleek dat dit geenszins ten koste van het niveau
is gegaan.
China is de laatste tijd druk doende zich weer op
internationaal niveau te manifesteren. Met de regel
maat van de klok krijgen buitenlandse sportbonden
een uitnodiging om naar China te komen. Nederland
ligt daarbij blijkbaar goed in de markt. Nadat de
turnploeg een bezoek had gebracht, volgden de
basketballers en deze week vertrekken de amateur
voetballers. Dit alles maakt onderdeel uit van het
streven van de Chinezen de toegang te verkrijgen
tot de internationale sportorganisaties. In dat licht
moet ook de Nederlandse toernee gezien worden.
China hoopt op deze manier goodwill te kweken
en steun te verkrijgen voor de toelating tot de
internationale turnfederatie FIG.
Politieke zaken spelen daarin echter een belangrijke
rol omdat Taiwan nog steeds deel uitmaakt van deze
FIG. Zolang dit het geval is, kan een toetreding van
de Volksrepubliek China nog niet verwacht worden.
Bovendien speelt mee dat Oosteuropese landen als
Rusland en Roemenië er niet om zitten te springen
een sterke concurrent als China zo maar toe te
laten. China probeert daarom op alle manieren
steun te winnen en de interland in Drachten maakte
daar een deel van uit. Een echte indruk van de
ware kracht van de Chinese turntop kon in de Friese
plaats eigenlijk niet verkregen worden, want meer
dan een derde of vierde garnituur was het eigenlijk
niet. De damesploeg, die eind juni in Shanghei
Olympisch kampioen Roemenië versloeg, was thuis
gebleven.
Interessant
Toch was de wedstrijd in Drachten interessant en
dan vooral om te kijken welke vorderingen de
Nederlandse meisjes maakten. Sinds de interland
in Papendrecht tegen Roemenië die met bijna tien
Monique Bolleboom in actie aan de brug met ongelijke leggers.
München Het afschieten van
de finale van de dames achter
volging liet geen gevoel van een
oneerlijke beslissing, zoals bij de
tandem, achter. Wel onvrede,
vooral bij Anne Riemersma, die
het slachtoffer werd van een
dom incident Keetie van Oosten
reed over één van de blokken
schuimrubber, die de baanrand
markeren en kreeg een stuk
plakband in haar achterwiel.
Één ronde later pas viel het de
jury op en werd de rit afgescho
ten. Toen was de voorlaatste kilo
meter net voltooid en het regle
ment is op dat punt erg duidelijk:
de op dat moment bereikte posi
tie is bepalend voor de uitslag.
Keetie van Oosten dus winnaar
met een tijd van 2 minuten 42.29
seconden over de 2142 meter.
Anne Riemersma tweede, met een
achterstand van bijna twee secon
den.
De Nederlandse kampioen was
ontroostbaar. Zij stond huilend op
het erepodium, reed in tranen
haar ereronde en verzuchtte veel
later, nog steeds volledig uit haar
evenwicht: „Ik had nog niet verlo
ren. Er moest nog een kilometer
worden gereden. Niemand weet
wat er dan geb^rt. Vorig jaar
werd ik ook tweede, maar dit was
voor mij veel erger. Als je er
normaal afgereden wordt ak
koord. Een eerste zilveren medail
le is leuk. de tweede telt niet".
Op verzoek van Anne Riemersma
werd protest aangetekend omdat
afschieten alleen bij pech mag
plaatsvinden en omdat dit geen
geval van pech was. Plakband in
het achterwiel komt niet voor in
de reglementen van de UCI, daar
om werd het kapstokartikel ge
bruikt dat zegt: „In gevallen waar
in het reglement niet voorziet,
beslist de jury". De beslissing
werd niet herroepen.
Keetie van Oosten was ook onvol
daan. Niet in de eerste plaats om
de beslissing, maar voornamelijk
omdat zij niet de gelegenheid had
gekregen opnieuw een goede tijd
te maken. „Dat is jammer. Als je
twee seconden voor ligt, heb je
een geweldige moraal. Ik was
weer snel geweest". Daarin had
zij gelijk. Zij zou op minder zijn
uitgekomen dan op 3.54.03, haar
tijd uit de halve finale. Anne Rie
mersma reed toen overigens
3.54.04 en dat verklaart meer dan
iets anders haar intense teleur
stelling.
Tegen Gregor Braun, voor de
tweede keer wereldkampioen ach
tervolging bij de professionals,
was niemand opgewassen. Her
man Ponsteen piet, zelfs niet een
geweldig rijdende Roy Schuiten
in de finale.
Braun haalde in feite de titel
binnen, zoals hij wilde. Tegen
Ponsteen gaf hij een demonstra
tie van macht door zijn krachten
te sparen toen vrijwel vast stond
dat hij de halve finale niet meer
kon verliezen.
Schuiten versloeg hij op diens
zwakste punt, de start. Hij nam
in de eerste twee kilometer een
voorsprong van ruim vier secon
den (ongeveer vijfenvijftig meter)
en hield daarna de zaak onder
GOES Johan van de Velde (21) heeft dit
jaar een droomdebuut bij de beroepsrenners
gemaakt Zaterdag in Goes boekte de Braban
der met de eindtriomf in de Profronde van
Nederland zijn derde overwinning in een etap
pewedstrijd. In mei zegevierde hij in de Ronde
van Romandië en precies een week voor de
Proftour in de Ronde van Groot-Brittannië.
Met een tweede plaats in de Ronde van de
Toekomst vorig jaar liet Johan van de Velde zien
dat hij een belofte was. Dat Peter Post met hem
zo'n goudhaantje in de ploeg zou halen, had
hij ook beslist niet gedacht. Van de Velde was
immers nog zo'n broekie, hij moest.nog zoveel
leren. Dat was ook wel zo, maar wat de introver
te jongeling beslist niet meer bijgebracht hoefde
te worden, was instinct voor de goede ontsnap
ping. Dat moet aangeboren zijn. Van de Velde
heeft dezelfde neus voor het goede moment in
een wielerwedstrijd als Gerd Muller voor het
maken van de doelpunten.
Na zijn ovenwinning in de Ronde van Groot-Brit
tannië vorige week, was Van de Velde er van
overtuigd dat hij in de Profronde van Nederland
zou moeten „knechten" voor Jan Raas of Gerrie
Knetemann. Dat deed hij dan ook. In de vierde
etappe zag hij Joop Zoetemelk en de Belg Van
der Helst keihard uit het peloton wegrijden. De
rit was voordien erg bewogen. Was het de
beslissende ontsnapping? Wie wist het? Nie
mand, maar Van de Velde voelde het. Hij reed
naar Zoetemelk toe. fietste maar wat mee en
won de sprint van de vijfde etappe. Met 42
seconden achterstand op Van der Helst schoof
hij op naar de tweede plaats en wist zich in
feite winnaar van de Profronde van Nederland.
Tijdrit
De Profronde werd immers besloten met een
ploegentijdrit, waarvan de tijden ook indivi
dueel zouden meetellen. Aangezien de ploeg
Post de laatste twee jaar zo'n beetje alle
ploegentijdritten won en Oranje trui-drager Van
'der Helst zich niet gesteund wist door tempo-
beul Bruyere, was het stapje naar de eerste
plaats een formaliteit. Aldus geschiedde, Van
de Velde hield zelfs een marge van dertien
seconden over.
De vierde Proftour kreeg in de jeugdige Braban
der een knappe winnaar. Een renner met een
grote toekomst. Jammer was,dat door een voort
durend falend jurykorps de zonnige dag nog een
roerig slot kreeg. Jos Schipper verscheen te laat
op de dopingcontrole. Peter Post maakte stampij
op de jurywagen over de waardering van de
ploegentijdrit in het ploegenklassement. Zijn
ploeg kreeg uiteindelijk de bloemen, maar later
werd de eerste prijs toch toegekend aan de
ploeg van Merckx.
Voordien had Rudy Pevenage, de rossige Belg,
zich beklaagd over zeven seconden extra op zijn
tijd, ondanks een lekke band tijdens de laatste
kilometer. Reglementair kon dat allemaal niet.
Eer alles was uitgezocht gingen uren voorbij.
Alles kwam tenslotte goed en was iedereen
tevreden. De laatste twee dagen hadden de
Profronde gered en organisator Nico de Vries
blikte alweer vooruit naar volgend jaar als de
Ronde vanwege het vijfjarig bestaan een dag
langer mag worden.
punten verschil verloren werd, zijn al weer drie
maanden verstreken en de wereldkampioenschap
pen naderen met rasse schreden. In Drachten
werd duidelijk dat de verschillen binnen de selec
tie niet erg groot zijn. Tussen de beste (Ingrid
Bolleboom) en de slechtste (Annelies Nijdam) was
nog geen anderhalve punt en dat zegt toch wel
iets. Ingrid Bolleboom, haar oudere zusje Monique
en nationaal kampioene Conny Zwarthoed lijken
wel zeker van een plaats bij de WK, terwijl om
de overige plaatsen nog hard gestreden moet
worden. Marijke Aarnoutse in Drachten opval
lend goed en in mindere mate Maya Huijting
en Annelies Nijdam zullen er nog hard aan moeten
trekken.
Er moet nog stevig aangepakt worden. Trainer Hans
van Zetten: „Wij zijn nog lang niet klaar voor de
wereldkampioenschappen. Het is nu zaak de oefen
stof te automatiseren door steeds maar te herhalen.
In Straatsburg gaat het er om zo weinig mogelijk
fouten te maken en daar gaan we nu in de komende
weken aan werken".
Over de prestaties van zijn pupillen was Van Ze
deels content: „Zaterdag ging het prima,
de tweede dag waren vooral de prestaties
brug ongelijk en de evenwichtsbalk erg
denk dat de meisjes toch te nerveus zijn
ze dan een fout zien
Hans van Zetten doelde
van Annelies Nijdar
Aarnoutse en Conny
se deelneemsters belandden voortijdig op d
en dat terwijl de moeilijkheidsgraad echt
hoog was. In elk geval niet zo hoog als die
de Chinese meisjes die wel op de smalle
bleven staan.
De Nederlandse keurturnploeg rest nu nog i
aantal weken van keihard werken. Over drie wel
volgt dan de laatste test: een interland in Frane Am
tegen Hongarije. Of de negende plaats bij
Olympische Spelen in Montreal bij een
de wereldtitel herhaald kan worden is nog onduii f
lijk. „Maar we maken vorderingen", aldus EN
Zetten. iletic
controle. Schuiten mocht dichter
bij komen, maar zelfs zijn door
ieder gevreesde laatste kilometer
was niet toereikend om de gou
den medaille nog te kunnen grij
pen. Schuiten reed die laatste
duizend meter in de onwaar
schijnlijke tijd van 1 minuut 5,47
seconden. Niettemin was zijn be
loning slechts zilver, want Braun
had nog reserves over.
Herman Ponsteen heeft na zijn
topprestatie in de kwalificatierit-
ten, waarbij hij Ferdinand Bracke
inliep, geen nieuwe sensaties af
geleverd. Tegen Braun kreeg hij
zijn revanche van Montreal niet,
in de rit om het brons tegen de
zeer regelmatig rijdende Jean-Luc
van den Broucke, was de voor
raad op toen er nog een kilome
ter gereden moest worden. Voor
Ponsteen was de vierde plaats in
dit kampioenschap het hoogst be
reikbare. Dat zal snel vergeten
zijn, iets langer zal waarschijnlijk
in de herinnering blijven de snel
ste tijd die een achtervolger ooit
op de vijf kilometer heeft ge
maakt: 5 minuten 46.72 secon
den.
Stayers
Nederland zal, tegen een goede
traditie in, niet met drie stayers
zijn vertegenwoordigd in de fina
le van de professional stayers.
Nico Been haalde de sprong
niet, in weerwil van twee aanlo
pen. Cees Stam en Martin Venix
kwamen er zonder een enkel
probleem. Zij veroverden gemak
kelijk in hun series een plaats
bij de eerste drie en dat was
voldoende voor plaatsing. Stam
werd tweede achter Sercu, Venix
derde na Peffgen en Savary.
In de finale rijden drie koppels,
de Nederlanders Stam en Venix.
de Duitsers Peffgen en Schutz, de
Italianen Vicino en Algeri (via de
herkansing) en twee eenlingen.
Savary (Zwi) en Sercu (Belg.).
Na een „verloren" gouden me
daille - Anton Ikac immers won
het sprinttoernooi - heeft de Oost-
duitse achtervolgingsploeg van
coach Dieter Hermann die laatste
begeerde eerste plaats met over
macht binnengehaald.
Rusland
De achtervolgingsploeg reed in
de finale Rusland op ruim veertig
meter en dat betekende het derde
grote succes voor de DDR. Niet
opmerkelijk is dat Oost-Duitsland
drie van de vier onderdelen waar
op werd gestart, won. Wel opval
lend is dat het juist de onderde
len betrof waarbij discipline en
regelmaat de hoofdrol spelen - de
1000 meter tijdrit (Lothar Thorns),
de achtervolging (Detlef Macha)
en de achtervolgingsploeg (Wie-
gand, Winkler, Mortag en Unter-
walder). Daar waar inventiviteit,
durf, slagvaardigheid ook belang
rijke wapens zijn, werd de machti
ge Oostduitse ploeg verslagen
door een brutale Tsjechische vrij
buiter als Anton Ikac.
Sjaak Pieters en Lau Veldt heb
ben het brons veroverd op de
tandem. Zij zegevierden in beide
ritten tegen de Oostduitsers Gieb-
ken en Reimann. De tijd over de
laatste honderd meter was in de
eerste rit 10.60 en in de tweede
10.62.-.
Voor Hennie Stamsnijder, winnaar
van de eerste serie'van de klasse
mentswedstrijd, zal de finale een
moeilijke zaak worden. Stamsnij
der namelijk zal in die wedstrijd
een betrekkelijke eenling zijn,
want de tweede Nederlander, Ba
rend Huveneers, viel door de
mand.
Huveneers kwam in de tamelijk
langzaam gereden tweede serie
een punt te kort om zich te
plaatsen. Hij eindigde als dertien
de met eveneens dertien punten,
de twee renners die zich als laat-
sten kwalificeerden uit die rit ver
overden veertien punten.
Stamsnijder heeft het niet laten
aankomen op een beslissing op
punten. Halverwege de wedstrijd
ontsnapte hij met de Zwitser Hur-
zeler en de Chileen Alliste Hatte.
Het drietal nam een ronde winst
en kende verder geen enken pro
bleem.
Johan van der Velde ontvangt de verdiende felicitaties na zijn knappe triomf
in de profronde van Nederland.
ran c
DEN HAAG Twee weken voordat de Europese kampioenschapp116,61
in Praag beginnen hebben de Oosteuropese atleten aangetoo k
prima in vorm te zijn. Dit weekeinde sneuvelden maar liefst
wereldrecords.
Het begon vrijdagavond in West-Berlijn waar de Poolse Kryst
Kasperczyk de 400 meter horden aflegde in 55,44 sec. Een dag la j
was de Russin Tatjana Velentzova weer sneller (55,31 sec.). Ook I
wereldrecord op-de kilometer werd tweemaal scherper gesteld. Vrije I
bracht de Oostduitse Ulrike Bruns het nummer op 2.31.2 en gistel
was het de Russische Tatjana Providokina, die 2.32.0 liep.
Bij wedstrijden in Potsdam was de Oostduitse estafetteploeg bestai I
de uit Johanna Klier, Monika Hamann, Carla Bodendorff en Marl
Göhr de snelste in de nieuwe wereldrecordtijd van 42.27. De C
se Maritta Koch verbeterde voor de tweede maal dit jaar het reed I
op de 400 meter en bracht het op 49.02 sec. Het wereldrea
verspringen werd vrijdagavond al verbeterd door Wilma Bardauoske
die 7.07 meter sprong.
Andere opmerkelijke prestaties in Potsdam werden geleverd
onder andere Henry Lauterbach, die 2.30 meter hoog sprong r
Rosemarie Ackermann, die een hoogte van 1.93 trotseerde. Olympis
kampioene Johanna Klier won de 100 meter horden in 11.02 s
en Rute Fuchs zorgde voor de beste seizoenprestatie bij het speervijjtani
pen met een worp van 67.26 meter. Wolfgang Schmidt wierp de c'
over een afstand van 70.24 meter. Ulrike Bruns liep de 800 me
in 1.58.1 seconde.
De Rus Vassily Arsjipenko liep de 400 meter horden in 49.24 second
hetgeen een verbetertng was vah de beste seizoentijd die op na
stond van Harry Schulting. Ook Oleg Boelatkin was met 49.82 sne
dan Schulting.
Anne Riemersma (links) staat het huilen nader dan het
lachen. Haar tweede plaats op het onderdeel achtervol
ging dames was dan ook een merkwaardige zaak.
Midden winnares Keetie van Oosten-Hage, rechts num
mer drie, de Italiaanse Luigina Bissoli.
