Schrijvers stuit
weer op Jongbloed
SCHOENAKEB MAAKT
ZICH GEEN ILLUSIES
Man Neeskens helemaal fit
Arie Haan
nog niet
versleten
jsrm
^IfePORT
LEIDSE COURANT,
DINSDAG 30 MEI 1978 PAGINA 15
MENDOZA - Ongedwongen stond Johan
Neeskens zijn tientallen ondervragers te
woord. In een houding, waarvan de zelfver
zekerdheid uitstraalde, reeg hij moeiteloos
Spaanse volzinnen aaneen, hiermee zich
de onmiddellijke dank verwervend van de
Spaans sprekende journalisten, die in de
vedette van Barcelona uiteraard een ge
makkelijk te interviewen object zagen.
Toch twiifelce aezelfde Neeskens anderhalve'
week geleden noo of-nij ooit wel Argentinië
zou halen. Dat zijn interesse voor het W.K.
ook maar een tikje verminderd was. Integen
deel. Neeskens leefde altijd fanatiek toe naar
evenementen waaraan Oranje moest deelne
men. De blessure, die hem in Barcelona
maanden lang op non-actief had gesteld en
waarvan de genezing zich de laatste weken
in progressief tempo had ontwikkeld, dreig
de hem ten lange leste toch nog parten te
gaan spelen.
,,ln het eerste oefenduel tegen Brugge was
ik niet helemaal tevreden over mezelf", ver
telde Neeskens. „Het ging nog niet zoals ik
dat wenste, maar dat was volgens mij te
wijten aan die maandenlange blessure. Ik
had voor mezelf de overtuiging dat alles nog
in orde zou komen. In de wedstrijd tegen
Paris St. Germain ging het echter volledig
mis. Ik had evenmin de juiste timing. Daar
door verloor ik bijvoorbeeld veel kopduels.
En ik was dikwijls te langzaam bij het
aangaan van persoonlijke duels. Ik realiseer
de me dat er nog veel moest gebeuren voor
ik weer volledig in vorm was. En vanaf dat
moment stak de twijfel de kop op. Ik heb
avonden gepiekerd over of ik op tijd voor
Argentinië gereed zou zijn. Ik twijfelde zo
erg dat ik soms dacht dat het maar beter
was om af te zeggen. Wanneer ik namelijk
mee ga, dan moet ik ook prestaties leveren.
Alleen teren op mijn naam, daarin heb ik
geen zin", aldus Johan Neeskens.
Tekenend
Deze uitspraak was tekenend. Een felle
vechter, die zich steeds volledig revan
cheerde, vooral wanneer hij in dienst van
Oranje staat. „Mijn houding ten opzichte
van het Nederlands elftal is nog steeds niet
veranderd. Ik ben nog steeds blij wanneer
ik met het nationale team mee mag doen.
Het blijft voor mij een eer".
..Gelukkig ben ik ervan overtuigd dat ik weer
volledig mee kan draaien. De genezing is
goed gevorderd en de laatste interland tegen
Oostenrijk meende ik dat ik weer in vorm
begon te komen".
Omdat Johan Neeskens uitgaat van een
pro-Oranje-instelling hebben de rellen rond
het Nederlands elftal hem des te meer pijn
gedaan. Hij is er dan ook erg gelukkig mee
dat de sfeer lijkt te zijn opgeklaard, en dat
net vertrek van een vedette als Van Hanegem
de groep nauwelijks in beroering heeft ge
bracht. „Dat vind ik een doodnormale zaak",
aldus Neeskens. „Willem heeft veel ver
dienste gehad voor het Nederlands elftal,
maar daar kun je niet bij stil blijven staan.
Je moet naar de toekomst kijken. Die toe
komst ligt voorlopig bij het W.K.-voetbal. Dan
kun je het niet hebben, dat er getreurd wordt
om het vertrek van wie dan ook. Bovendien
is er de zekerheid dat er nog voldoende
talent is overgebleven om ook voor succes
van het Nederlands elftal te kunnen zorgen.
Dat is nou de gedachte waarbij je je prettig
moet voelen".
HARRY VERMEULEN
POTRERILLOS - Opnieuw dreigt Piet
Schrijvers (31) de race te verliezen.
En weer is het de zes jaar oudere
Jan Jongbloed die zoals zo vaak eer
der een onoverkomelijke hindernis
vormt voor de doelman van Ajax.
Weliswaar heeft interim-bondscoach
Ernst Happel zijn definitieve beslis
sing nog niet bekend gemaakt, maar
desondanks heeft het er alle schijn
van dat zijn voorkeur uitgaat naar
Jongbloed als eerste keeper in de
Oranje-gelederen.
„WE DOEN
WEINIG VOOR
ELKAAR
ONDER"
Zolang Happel zwijgt, heeft Piet
Schrijvers nog alle hoop. Dat venti
leert hij ook, hoewel in zijn stem
toch de twijfel klinkt wanneer hij
zegt: „De kansen staan fifty-fifty.
Zowel Jan als ik hebben het in de
aanloop naar dit toernooi niet
slecht gedaan. Het zal voor Happel
een moeilijke keuze worden. We
doen weinig voor elkaar onder".
En na een lichte aarzeling: „Op sommige
punten is Jan sterker, op andere ben ik weer
beter. Ik zou daarom niet graag in de
schoenen van Happel staan. Ik heb trouwens
het gevoel dat hij er zelf ook nog niet
helemaal uit is, want Jongbloed en ik heb
ben tot nu toe in de voorbereiding evenveel
wedstrijden gespeeld. Daarom zegt het me
niet zoveel dat Jan tegen Oostenrijk speelde.
Hij was gewoon aan de beurt. Zo benader
ik het tenminste, want ik weiger op dit
moment te geloven dat Happel al voor Jong
bloed heeft gekozen. Hoop doet l^y|n, niet
waar?".
Jan Jongbloed vormt inmiddels al
tje een nachtmerrie voor Piet Schr
zijn hele carriere stuit Schrijvers ó~{3
beslissende moment op Jongbloed, waarbij
het erg opvalt dat hij steeds de race verliest.
„Dat begon al bij DWS", herinnert Schrijvers
zich. „Ik kwam maar niet langs Jongbloed.
Daarom ben ik daar ook weggegaan, want
je kan moeilijk je hele leven lang op de bank
blijven zitten. Vier jaar geleden kwamen we
elkaar in West-Duitsland opnieuw tegen. Ik
leek de beste papieren te hebben, maar op
het laatste moment koos Rinus Michels toch
voor Jongbloed. Nu zitten we in dezelfde
situatie. Misschien is ook in dit geval drie
maal scheepsrecht".
De onderlinge verstandhouding tussen beide
topkeepers is overigens niet aangetast dior
die eeuwig durende rivaliteit. Schrijvers:
„Jan en ik zijn grote vrienden. En dat is
geen fabeltje zoals iedereen weet. Wij kun
nen gewoon goed met elkaar opschieten. We
trekken altijd samen op. Daarom ben ik er
van overtuigd' dat er geen moeilijkheden
komen als Happel zijn beslissing bekend
maakt. Ik gun het Jan en hij gunt het mij.
Natuurlijk willen we alle twee dolgraag aan
de bak, spelen blijft nu eenmaal leuker dan
op de bank zitten, maar Happel behoeft niet
bang te zijn dat degene van ons die uit de
boot valt, dwars gaat liggen. Daar zijn we
te goede kameraden voor".
Het enige dat Piet Schrijvers wel verlangt,
is een uitleg, van Happel. „Dat geldt ook
voor Jongbloed", weet Ajax doelman. „Lijkt
me ook normaal, net zo goed als Michels
vier jaar geleden mij heeft uitgelegd waarom
hij toch maar voor Jongbloed koos, verwacht
ik nu ook een verklaring. Dat moet ook als
je twee keepers hebt die even sterk zijn. Jan
denkt er precies zo over. Wanner Happel mij
kiest wil Jan weten waarom. Daar hebben
we recht op. We ziin geen kleine kinderen".
Piet Schrijvers acht het overigens niet hele
maal uitgesloten dat ook tijdens het komen
de wereldkampioenschap regelmatig van
doelman gewisseld zal worden. Hijzelf: „Die
mogelijkheid zit er natuurlijk in. Waarom zou
je alleen maar veldspelers kunnen wisselen
en niet een doelman? In wedstrijden waarin
je als team behoefte hebt aan een „vliegende
keep" kan je dan de voorkeur geven aan
Jongbloed en in duels waarin de accenten
minder op een sterk meevoetballende doel
man liggen, kan ik wellicht onder de lat.
In de tactische varianten die Happel onget
wijfeld voor ogen heeft zou dat helemaal niet
zo gek niet zijn".
Schrijvers realiseert zich echter terdege dat
het in het belang van de ploeg niet zo
aantrekkelijk is om steeds van doelman te
veranderen. „Met het oog op de wisselwerk
ing met je achterhoede is het natuurlijk niet
ideaal", reageert hij, „maar de mogelijkheid
bestaat. Zeker omdat we in de oefenwedstrij
den al steeds gewisseld hebben lijken me
de problemen voor de laatste lijn niet zo
erg groot. Krol bijvoorbeeld weet precies wat
hij aan zowel Jongbloed als mij heeft. Com
municatiestoornissen bij eventuele wisselin
gen verwacht ik dan ook niet. al geef ik toe
dat het hoogst ongebruikelijk is om in een
team steeds van keeper te veranderen".
Voorlopig zal Schrijvers, net als Jongbloed,
af moeten wachten omdat Happel heeft be
sloten pas vrijdag zijn plannen te ontvouwen.
„Het worden spannende dagen", meent hij.
„Niet alleen voor Jan en mij, maar ook voor
andere spelers. Nu nog heeft iedereen de
hoop dat hij zal spelen. Vrijdag zal er toch
een aantal spelers teleurgesteld zijn. Proble
men in de groep verwacht ik echter niet.
De stemming is goed waardoor ik aanneem
dat de afvallers voor de basisformatie goed
opgevangen zullen worden. Veel hangt ook
af van Happel. Michels nam .in Duitsland
iedereen vijf minuten apart om hem uit te
leggen waarom hij wel of niet speelde.
Wanneer Happel zo verstandig is dat in
persoonlijke gesprekken nu ook te doen, is
de kans op onderlinge spanningen gering.
We zijn tenslotte profs en dan heb je je neer
te leggen bij de beslissigen van je trainer.
MENDOZA Normaal gesproken
zou Dick Schoenaker zich vanaf
vandaag met echtgenote Sylvia
gekoesterd hebben in de zon van
het Spaanse vakantieoord Mallor-
ca. Het echtpaar Schoenaker boek
te immers al enkele weken gele
den - toen duidelijk was geworden ASnpaSSing
dat de Ajacied niet tot de laatste
22 voor Argentinië was doorge
drongen - voor een veertiendaagse
trip naar de zon.
zal ik tot de spelers behoren, die op de
tribune plaats moeten nemen. Geen enkel
bezwaar voor mij, want ik vind het al gewel
dig dat ik er bij ben. Het klinkt wellicht
clichématig, maar het wéreldkampioenschap
is een droom voor elke voetballer".
Dick Schoenaker vindt het geen enkel bezwaar om in Argentinië op de
tribune te moeten zitten.
Dat feest ging niet door. Schoenaker vertoeft
niet in Spanje maar in Zuid-Amerika, want
na het afhakenvan Hovenkamp en Van
Hanegem werd de 25-jarige Schoenaker in
allerijl door interim-bondscoach Ernst Hap
pel aan de selectie voor Argentinië toege
voegd.
„Ik stond perplex toen ik ineens uitgenodigd
werd", reageert Schoenaker. „Dat had ik
nooit verwacht. Het was eerlijk gezegd al een
hele verrassing toen ik hoorde dat ik bij de
laatste veertig zat. Ik zie dit wel als een
bekroning voor een redelijk goed seizoen bij
Ajax. ledereen weet dat ik geen stervoetbal
ler ben, maar voor het elftal heb ik toch
mijn waarde. Want hoe slecht het ook mag
gaan, niemand kan mij ooit verwijten dat ik
er niet keihard voor werk. En kennelijk heeft
dat Zwartkruis en Happel erg aangesproken,
want anders zou ik niet weten waar ik deze
uitnodiging aan te danken heb".
Illusies voor wat het spelen zelf betreft maakt
Schoenaker zich uiteraard niet. Niemand
behoeft hem te vertellen dat zijn plekje op
de tribune al gereserveerd is. „Natuurlijk
hoop ik ook nog een wedstrijd op de reser
vebank te mogen zitten, maar in beginsel
Aanpassingsproblemen heeft Schoenaker
niet gekend. Hoewel hij pas enkele dagen
tot de keurgroep van Ernst Happel behoort,
beweegt hij zich al frank en vrij door de
selectie. Hijzelf al verklarend: „Ik ben erg
goed opgevangen door de andere spelers.
En omdat ik nu eenmaal niet een type ben
die zich stilletjes in een hoekje terugtrekt,
vlotte het eigenlijk meteen goed met de
jongens. Een voordeel is natuurlijk ook dat
er een paar Ajacieden bij zijn. Dan gaat
het altijd wat gemakkelijker. Maar ook zon
der de steun van Krol en Schrijvers zou
ik me hier best gered hebben. De sfeer
binnen de groep is zo ontzettend goed en
collegiaal, dat je eigenlijk, voordat je er
goed en wel erg in hebt, volkomen opgeno
men bent".
Een oordeel over de mogelijkheden van
Oranje in Argentinië kan Schoenaker zich
nauwelijks vormen. Begrijpelijk natuurlijk,
omdat hij er pas op het laatste moment bij
is gekomen, waardoor hij nog helemaal niet
weet hoever Oranje nog af is van de echte
topvorm. „Alles wat ik over het Nederlands
elftal weet, heb ik uit de kranten moeten
vernemen", legt Schoenaker uit. „Zelfs die
wedstrijd tegen Oostenrijk heb ik niet op de
televisie kunnen zien, omdat we toen met
Ajax in Noorwegen waren. Een waar oordeel
kan ik dus niet geven. Wel kan ik zeggen
dat ik het beangstigend vind dat er in
Piet Schrijvers:
„Als ik uit de
boot val, wil ik
wel een uitleg
van Happel".
Nederland zoveel vertrouwen is in Oranje.
Volgens mij zijn er tenminste acht landen
die elkaar in kracht nauwelijks ontlopen. Ik
vind het daarom een beetje voorbarig om
nu al te denken aan een goede eindklasse
ring".
Belangrijk voor Oranje kan de steun worden
van het Argentijnse voetbalvolk. Schoenaker
is zich daar, net als trouwens vrijwel de
gehele selectie van Ernst Happel. terdege
van bewust. „Die aankomst op het vliegveld
van Mendoza heeft diepe indruk op mij
gemaakt. Nederland staat goed aangeschre
ven in Argentinië. Daar moeten we van
profiteren. Die mensen kunnen op momen
ten, dat het er werkelijk op aan komt. van
beslissende betekenis zijn. We mogen de
steun van het Argentijnse publiek niet ver
spelen. Alleen daarom al is het belangrijk
dat wij tegen Iran een goede partij voetbal
spelen. Ik ben ervan overtuigd dat wij vanaf
dat moment bij alle wedstrijden in Mendoza
kunnen rekenen op de gunst van het pu
bliek".
Dick Schoenaker zal die eventuele bijval van
het Argentijnse volk vermoedelijk niet als
veldspeler meemaken, want alhoewel hij rug
nummer drie draagt, tot vorige week woens
dag gereserveerd voor Willem van Hanegem,
behoeft hij zich weinig illusies te maken. De
Ajacied tot besluit: „Dat geeft niets. De
komende dagen ga ik er erg hard tegenaan.
Ik doe net alsof ik een basisspeler ben.
Vergeet niet dat ik aan de afbouw van het
seizoen bezig was. Die wedstrijd van Ajax
tegen Barcelona zou de afsluiting van het
jaar zijn. Ik hei' dus gas teruggenomen.
Daardoor heb ik nu op het conditionele vlak
een lichte achterstand. Die wil ik zo snel
mogelijk goed maken. Want hoewel ik zelf
ook weet dat ik niet aan spelen toe zal
komen, zal ik toch daar moeten zijn ingeval
Happel me een keertje nodig heeft".
ROB HARTOG
Hoewel het natuurlijk niet verboden is om
de juistheid van zo'n besluit in twijfel te
trekken".
„BEWUST OP PUBLICITEIT
INGESPEELD"
MENDOZA De terugkeer van Arie Haan
in de selectie van Oranje mag dan voor
veel buitenstaanders verrassend zijn ge
weest, voor Haan zelf is dat allerminst het
geval. Uit het relaas van de nuchtere speler
van Anderlecht blijkt, dat hij via een bijna
computerachtige planning naar zijn herver
kiezing in Oranje heeft toegewerkt.
„Ik ben heel sterk in het plannen van bepaal
de periodes, waarin ik moet zien proberen
iets te bereiken", verklaart Haan op een
zelfbewuste, maar beslist niet arrogante wij
ze. „Dat is met het Nederlands elftal ook
het geval geweest. Het heeft mij altijd dwars
gezeten dat ik na West Duitsland buiten de
selectie werd gelaten. Ze hebben me nooit
een fatsoenlijke reden opgegeven voor het
waarom. Het feit lag er en ik moest het
accepteren. Ik heb zelf echter steeds het
idee gehad dat ik kon terugkomen in het
Nederlands elftal. Daarvoor heb ik een be
paalde tactiek uitgezet. Het begon met een
bezoek van Jan Zwartkruis aan een wedstrijd
van Anderlecht. Meneer Van den Stock zei
toen tegen Zwartkruis. „Johnny Dusbaba en
Robbie Rensenbrink spelen goed, maar er
loopt er op het ogenblik eentje bij Ons rond
die veel sterker is. Je moet Arie Haan
vanavond eens in de gaten houden". Nu liep
het toevallig die avond niet. Ik kon zelfs niet
eens de ambitie opbrengen om hard te
werken. Ik viel dan ook in eerste instantie
uit de boot voor Oranje. Dat heeft me enorm
geprikkeld en vanaf dat moment ben ik gaan
plannen hoe ik het beste kon terugkomen".
De definitieve ommekeer voor Haan kwam
in Europa Cupduels tegen FC Twente. Daarin
speelde hij zo briljant dat zijn naam weer
voorlopig werd bijgeschreven op het lijstje
van kandidaten voor het WK. „In die wed
strijden heb ik laten zien dat Haan nog niet
versleten was. Ook de Nederlandse pers
voelde dat aan, met het gevolg dat ik gunsti
ge kritieken kreeg. Ik ben daarna ook op
de publiciteit gaan inspelen. Ik lag bij de
journalisten goed in de markt en via kranten
liet ik de mensen, die het bij het Nederlands
elftal voor het zeggen hebben, weten dat in
Brussel ook een Nederlander voetbalde die
er best iets van kon"
Niet waar
„Willem van Hanegem schijnt toen te heb
ben gezegd dat ik me het Nederlands elftal
heb binnengepraat, maar dat is beslist niet
waar. Ik heb alleen maar voortdurend ge
zegd: Kom eens kijken naar Haan. Daar is
niets op tegen, want op de momenten dat
ze naar je komen kijken, moet je dan toch
prestaties leveren. Ik heb deze plaats in
de selectie niet bereikt met praten maar
door goed te voetballen"
De verkiezing van Haan bij de laatste zesen
twintig betekende veel voor hem. „Ik zal
mezelf vier weken lang van chagrijn hebben
opgevreten wanneer ik in Brussel het WK
via het kastje had moeten volgen. Ik vond
zelf dat ik er gewoon bij moest zijn. Die
selectie van zesentwintig was de eerste fase
in mijn planning. Daarna begon ik doelbe
wust toe te werken naar een plaats in het
basisteam".
Haan legde daartoe een overtuigend examen
af in een oefenduel van het „B-team" tegen
Club Brugge in de finale van het toernooi
van Paris Gaint Sermain. Happel kon toen
niet meer om Haan heen. al stond hij niet
in de basisopstelling voor de interland tegen
Oostenrijk. Veel spelers zouden dat wellicht
als een teleurstelling hebben ervaren, maai;
Haan niet. De „computer" had daar zijn
eigen redenen voor. „Ik heb de laatste
weken ontzettend veel topprestaties moeten
leveren met Anderlecht. We speelden don
derdag nog in Parijs en zaterdag moesten
we al in Wenen tegen Oostenrijk spelen.
Daartussen zat nog een vermoeiende vlieg
reis. Ik vond het prima dat ik niet de hele
wedstrijd speelde. Door in te vallen was de
kans aanwezig om voor een verrassing te
kunnen zorgen". Hetgeen Haan dan ook
prompt deed door enige Nederlandse treffer
te scoren, met als gevolg dat Happel in
oefenduels tegen amateurclubs ook niet
meer aan Haan voorbijging. „Dat wil niet
zeggen dat ik er op reken dat ik vast in
de selectie sta. Maar ik heb me wel gepre
senteerd. Ik ben tevreden over de uitkomst
van mijn programmering".
