Rensenbrink uit de schaduw Oranje nu al bang voer de verveling Alarm in Buenos Aires Ipendoza loopt warm Ivoor Nederlands elftal s MÉM SPELERS „ONTVLUCHTEN" TRAININGSKAMP jENDOZA De bladeren hangen-In Men tha vergeeld aan de reeds halfkale bomen, ■'j|s onverbiddelijk teken dat de Argentijnse Mer nagenoeg zijn intrede heeft gedaan. )ch doet de zon in deze qua bouw op een jkiideuropese plaats lijkende mijnbouwstad de voet van de Andes, nog warm aan. ren warm en vriendelijk als de karakters het merendeel van de inwoners van r idoza, die langzamerhand in de greep %n het WK-voetbalgebeuren beginnen te lm. jant militair regime of niet. het wereldkam- nschap is een sportevenement, waar de lentijn met zijn temperamentvolle karakter door Harry Vermeulen 'J Voorbereiding j is te kort =>geweest" warm voor loopt. De aankomst van de ook in Argentinië bekende vedetten van Oranje heeft een groot enthousiastme losgeslagen. Gezagvoerder Groenewoud zette zijn machi ne aan de grond en op dat moment hadden zich duizenden mensen achter de hekken van het vliegveld van Mendoza verzameld, die in luid gejuich losbarstten toen de eerste in chique blauwe kostuums geklede Nederland se klanten op de vliegtuigtrap verschenen. Opvallend was het aantal fraai ogende jonge dames bij wie vooral Johnny Rep erg populair was. Na de show van de volksdansgroep - een vertoning die door de vermoeide spelers met matig enthousiasme werd gadegeslagen werden de vertegenwoordigers van Oranje voor de eerste keer officieel met het militaire regime geconfronteerd. In het spoor van de gouvernementsdelegatie van de provincie Mendoza. was namelijk een half regiment militaire hoogwaardigheidsbekleders meege reisd naar het vliegveld, als bewijs dat ook in Mendoza de organisatie van het WK door militairen wordt geleid. Na deze officiële begroeting vertrok Oranje naar Portorillos. Doodmoe na vijfentwintig uur reizen, maar met de prettige gedachte in het achterhoofd dat ze zich niet hoefden in te spannen, want voorgeschreven. aiiiioii naiii Het Nederlands elftal werd op het vliegveld van Mendoza een hartelijk welkom bereid met Ernst" HappéTha^een1 dag° volstrekte "rust aller|ei lokale artistieke verrichtingen. De groep Nederlanders verlangde het meest naar een bed na 25 uur reizen. OTRERILLOS Robbie Rensen- Hnk is met aanvoerder Ruud Krol i onbetwiste leider in Oranje. Na let definitieve afhaken van eerst phan Cruijff en later Willem van lanegem zal het succes van het lederlands elftal bij het wereld- ampioenschap voetbal in Argenti ne meer dan ooit afhangen van jensenbrink. Bij zijn club Ander- cht al jaren een absolute vedet- maar in de Oranjegelederen og in de schaduw gebleven van kende grootheden als Cruijff en 'an Hanegem. e tijd om voor het oog van de gehele betballende wereld respect af te dwingen, nu aangebroken, weet dan ook Rensen- rink zelf, die lui onderuit gezakt in de ptvangstruimte van Hotel Potrerillos niet •paald de indruk wekt erg gebukt te gaan rider de zware last, die de komende weken bch op zijn schouders rust. Uk ben nog nauwelijks met mijn gedachten dit wereldkampioenschap", klinkt het □ichter. „Het is allemaal nog een beetje te •loeg voor die echte wedstrijdspanning. Dat pmt bij mij meestal op het laatste moment, lat dat niet als een verwijt op, want ik snap est dat het voor de ploeg in zijn totaliteit Heen maar een gezonde zaak is dat wij al _p vroeg in Argentinië zijn." Mensenbrink doelt daarmee vooral op het gebrek aan eenheid in de brigade van Ernst ■appel. Ter verduidelijking: „De voorberei dingsperiode is te kort geweest. Brugge, Parijs en Wenen was allemaal best nuttig, maar eigenlijk hebben we te veel moeten doen in een te kort tijdsbestek. Vier jaar geleden, vlak voor West-Duitsland, lag dat heel anders. Toen was er wel volop gelegen heid om zowel binnen als buiten de lijnen naar elkaar toe te groeien. Niet alleen als mensen, maar ook als voetballers. We heb ben toen zoveel geoefend, dat op het laatst de spelpatronen bijna blindelings werden uitgevoerd. Nu is dat anders. Elke wedstrijd is al verschillend geweest. Steeds met ande re spelers en dan nog met een ander tak- tisch concept ook. Happel kon moeilijk an ders. Hij moest tenslotte uitproberen wat de beste samenstelling is voor het Nederlands elftal". Karakter Na het bedanken van Wim van Hanegem is Rensenbrink in aanvallend opzicht de spil waar alles In het Oranjekamp om gaat draalen. „Ik zie daar niet tegenop", rea geert Rensenbrink. „Er is een tijd lang een discussie geweest, wie nou eigenlijk het meest spelbepatend moest zijn, Van Hane gem of ik. Daarbij is vastgesteld dat ik te weinig karakter had om die rol aan te kunnen. Ik heb dat steeds ontkend, maar er werd nauwelijks geluisterd. Nu Willem Is weggevallen, behoeft er niet langer over gepraat te worden. Wat dat betreft is er duidelijkheid gekomen". „Uit mijn mond zul je geen kritiek horen op Van Hanegem. Daar was onze relatie veel te goed voor. Ik vind het dan ook jammer dat hij vertrokken is. Ik heb er wel begrip voor. Willem had alleen niet zo laat moeten bedanken. Al na de eerste wedstrijd tegen door Rob Hartog Brugge had hij af moeten haken. Op de televisie kon je zien dat het voor Willem echt geen spelletje was. Hij heeft wekenlang ge worsteld met dat probleem. Hij had de uiteindelijke beslissing niet steeds moeten uitstellen. Daarmee heeft hij ook Happel in moeilijkheden gebracht. Tegen Oostenrijk stond in de eerste helft de basisformatie in het veld. Na het afhaken van Willem moet Happel weer opnieuw beginnen. Er zal welis waar niet zoveel veranderen, maar toch zou het beter geweest zijn indien die duidelijk heid rond Van Hanegem er al eerder geweest was." Voor Rensenbrink zelf wordt het er om te voetballen gemakkelijker op nu Van Hane gem er niet langer bij is. „Er is nu wat meer ruimte om me te bewegen. In grote lijnen zijn we hetzelfde type voetballer, waardoor het gevaar erin zat dat we elkaar soms een beetje in het vaarwater zouden zitten. Dat is nu ook opgelost, er tenminste van uitgaan de dat Happel me als linkerspits handhaaft, want er zijn nu ook andere oplossingen denkbaar." Rensenbrink denkt daarbij vooral aan een allesomvattende taak als spelbepalende middenvelder. Weliswaar sterk vooruitge schoven, maar toch niet een echte spits. Hijzelf: „Die kans zit er nog In. Bezwaar zal ik er niet tegen maken. Ik geloof echter niet dat Happel die kant op denkt, want dan moet hij weer alles veranderen. Los daarvan is hij niet stuk van hangende spitsen. Hij werkt liever met echte vleuge laanvallers. Daarom neem ik aan dat mijn rol in het elftal nauwelijks wijzigt". Erg veel bezig is Rensenbrink nog niet met die bespiegelingen. „Ik ben amper bekomen van die lange vliegreis. Geen pretje, omdat ik, net als sommige andere spelers, nogal last had van duizelingen. Gelukkig konden we hier een beetje tot rust komen. Wel wat anders dan Hiltrup in Duitsland. Daar liep alles door elkaar heen omdat er ook nog gewone gasten in het hotel sliepen. Hier niet. We zijn op elkaar aangewezen. Ideaal om even bij te komen." Dat op adem komen is inmiddels achter de rug. Net zoals verreweg het grootste gedeel te van de selectie vreest ook Rensenbrink dat op korte termijn d? verveling in het Oranjekamp onverbiddelijk zal toeslaan. „Zelf heb ik er niet zo snel last van", meent Rensenbrink. „Ik kan me meestal redelijk goed vermaken, maar voor de ploeg is het veel te rustig. Dat kan bijna niet goed gaan. Een paar weken zonder kontakt met de buitenwereld is altijd vervelend. En dat is de ellende, je spreekt hier geen mens. In Duitsland was het veel vrijer. 5 De ploeg van Ralf Edström, vriendelijk begroet door een plaatselijke schone, raakte gisteren in paniek door de afwezigheid van een speler. Hij bleek even een „luchtje" te zijn wezen scheppen. I BUENOS AIRES Alarm in de Argentijnse hoofdstad Buenos Ai res. De klok wijst zondagavond rond half zeven. De zon die van de vroege ochtend tot laat in de mid dag Buenos Aires een vrolijk aan zien heeft gegeven, is al weer eni ge tijd verdwenen. Gelijktijdig met het invallen van de duisternis, lij ken ook de eerste donkere wolken zich boven het naderend wereld kampioenschap voetbal te gaan ontwikkelen. In Cordoba heeft men de eerste problemen met de drie Schotten, die tijdens de donkere uren het trainingskamp wilden verlaten, al lachend verwerkt, in Buenos Aires is ineens iedereen die met de beveiliging van het toernooi te maken heeft, in paniek. Het stadsbeeld, waaruit men zou kunnen opma ken dat iedereen met vreugde en in vrede in deze door de niet tegen te houden inflatie verarmde miljoenenstad, toch nog tracht te leven, toont ineens de angst van de spanning, onzekerheid. Zeker in de buurt van het Libertador Hotel, de plaats waar de selectie van de Zweedse bondscoach „Aaby" Ericsson kort daarvoor is neergestreken en zich de komende dagen in alle rust wil voorbereiden op de voor de Scandinaviërs erg belangrijke eerste wed strijd tegen Brazilië in Mar del Plata. Thomas Sjöberg, de 25-jarige international van Malmö FF is zoek. Op het eerste appèl van coach Ericsson (driemaal per dag. heeft de Zweed vastgesteld, moet iedereen zich op een spe ciale plaats in het Libertador Hotel melden) verschijnt iedereen, behalve Sjöberg. De Argentijnse veiligheidsfunctionarissen worden ingeschakeld. Het sein staat in de hele stad op rood. De op de meeste hoeken van de belangrijkste straten patrouillerende politieagenten krijgen hun commando's via de draagbare zenders, de portofoons. Buiten het Libertador Hotel verschijnen bin nen zeer korte tijd enkele opvallende militaire voertuigen. De politie te paard (schitterend uitgedost tijdens de eerdere uren van de dag, waarop de inwoners van Buenos Aires met tienduizenden paraderen in de overvolle stra ten van de Argentijnse hoofdstad), heeft dui delijk problemen om de ontstane panieksitua tie niet al te duidelijk in gebaren en taal te laten uitkomen. Constant klinkt een felle fluittoon. Niemand mag blijven staan, iede reen moet in beweging zijn. En wanneer er toch enige treuzeling ontdekt wordt, volgt er een ingreep. Een kwartier lang blijft die sfeer. Dan ineens wordt weer groen licht gegeven. Evenals de voorgaande avond in Cordoba, waar de veiligheidsdienst drie mensen over de om heining van het Schotse trainingskamp zag klimmen. Het bleken drie man te zijn uit de selectie van de Schotse coach McLeod. Met behulp van geweren werden de „vlucht ers" staande gehouden. Toen bleek dat men te maken had met voetballers, die al na enkele uren van het trainingskamp de sfeer wilden ontlopen, werd het in en rond het Sierras Hotel van Cordoba ook weer rustig. De Zweedse bondscoach Ericsson, uiterlijk weer wat lachend, maar innerlijk natuurlijk duidelijk verbolgen, gaf na het incident met Sjöberg geen toestemming om met éen 'van zijn spelers te spreken. „We hebben een erg vermoeiende reis achter de rug en Sjöberg heeft ons in zijn onbezonnenheid nog eens wat extra spanning gebracht". De afspraak van Björn Nordqvlst, de nu voor IFK Göteborg uitkomende international, die van 1972 tot 1974 zich als vertrouwd verde diger bij PSV in de belangstelling had ge speeld, kon niet doorgaan. De man die |uist in de wedstrijd tegen Brazilië het „wereldre cord" van de legendarische Engelse centra le verdediger Bobby Moore hoopt te gaan breken, verdween naar zijn kamer. Reeds 107 interlands heeft Nordqvist sinds 1973 op zijn naam staan, nog één te weinig om het record van Bobby Moore (totaal 108 interlands voor Engeland) te evenaren. In de oefenwedstrijd tegen West-Duitsland had Nordqvist al op gelijke hoogte met Moore kunnen komen, maar een nieraandoening hield hem toen uit de ploeg. „Maar", zei Nordqvist toen. „als aanvoerder wil ik met Zweden in ieder geval de drie wedstrijden in de eerste finaleronde tegen Brazilië. Oos tenrijk en Spanje meemaken. Dan heb ik het record van Moore gebroken. En dat is ge noeg. dan stop ik met voetballen Tot slot coach Ericsson: „Björn zal er, wanneer zich geen extra proble men voordoen, zeker bij zijn. Met keeper Helmström, Bo Larsson, en Edström vormt mijn 35-jarige aan voerder de as van de ploeg die tegen Brazilië voor de eerste maal zal tonen dat met Zweden rekening gehouden moet worden. Het mag niet voorkomen dat wij net zoals in West-Duitsland niet tot de laatste acht van het toernooi doordringen". onze verslaggever) Gereserveerd. Uiterst ge- zelfs reageert Oranje op de kennismaking met het tijdelijk onder in Potrerillos, een onherbergzaam totaal verlaten oord zo'n 50 kilometer de stadsgrenzen van Mendoza. We- Is het nog niet tot een massale van protest gekomen, maar toch onder de oppervlakte al de onvrede de keuze van het koppel Zwartkruis- het duo dat In Januari na een door de omgeving van Men- besloot dat Oranje het best In Potrerll- zou kunnen bivakkeren. Helemaal onbegrijpelijk is die reactie van het Nederlandse elftal niet. Want hoewel de omgeving van Potrerillos zo weggelopen lijkt uit een vakantiefolder, is het inderdaad zo dat er in de wijde omgeving geen enkele vorm van vertier fe vinden is. waardoor na een verblijf van nog geen twee dagen de verveling al om de hoek komt kijken in de Oranjegelederen. Johnny Rep daarover: „Het hotel is goed en de omgeving is schitterend, maar dat is alles. Ik moet er niet aan denken dat wij hier misschien zo'n week of drie moeten blijven. Er is niets, maar dan ook werkelijk niets te beleven. Een paar tennisbanen, daar houdt het mee op". De spelers zijn tevreden, in sommige geval len zelfs aangenaam verrast over hun hotel, maar daar is alles mee gezegd. Interim- bondscoach Ernst Happel: „Ik kan me dat voorstellen. Er is hier natuurlijk helemaal niets te beleven. We zijn hier echter niet op vakantie. We moeten zo optimaal mogelijk voorbereid het wereldkampioenschap in. Daarom is dit best een prettige omgeving. We kunnen ons hier in alle rust op de wedstrijden voorbereiden. Te hopen is alleen dat de verveling niet al te hard toeslaat. En die kans zit erin, want we zijn helemaal op onszelf aangewezen". Die voorbereiding op de openingswedstrijd tegen Iran komende zaterdag is inmiddels in volle gang. Vandaag heeft de Oranjeselec tie voor het eerst tijdens het verblijf in Argentinië getraind. Bondsarts Frits Kessel: „Ik heb Happel aangeraden om het de eerste dag rustig aan te doen. Dat is beter voor de spelers. Tenslotte moeten zowel de ver moeiende reis als het tijdsverschil worden overwonnen. De eerste dag hebben we daar- we^eidkTmpioerschap"" "°9 m*'n 96daCh,en bi'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1978 | | pagina 11