LOS POTRERILLOS
riant onderkomen
in de rimboe
Overdaad aan spel compensatie voor gebrek aan brood
[Ei i)RT
LEIDSE COURAN'"
ZATERDAG 27 MEI 1978 PAGINA'21
DOZA Los Potrerillos is een gehucht
nog geen vijfhonderd inwoners, wegge-
I aan de voet van Los Andes, een van
leest woeste en ontoegankelijke hoogge
len ter wereld. Weer enkele kilometers
die onbeduidende stip op de enorme
kaart van Argentinië, in een volslagen
jjmensen verlaten omgeving, is hotel
irillos gesitueerd. Een riant onderkomen,
(tijdens de wereldkampioenschappen
zal doen als verblijfplaats voor de
jrs van het Nederlands elftal,
mgeving van het hotel plus de weg van
jestig kilometer er vandaan gelegen Men-
I kan met het grootste gemak in iedere
tische folder worden aangeprezen. Even
1 het met subtropische temperaturen
jende Mendoza beginnen de wijngaarden
jendoza tot de beroemdste wijnprovincie
frgentinië maken. De zachtglooiende hel-
n gaan vrij plotseling over in de ruige
Jopers van Los Andes, waartussen de Rio
rtendoza zijn ontembare spoor trekt. Wie
I Potrerillos nadert, ziet drie mannen die
met brandslangen bezig zijn om een stuk
grond, dat bijna de grootte heeft van een
voetbalveld, nat te spuiten. Een op het oog
zinloze bezigheid, omdat de hele verdere
omgeving uit kale rotsgrond bestaat en de
groeikansen van alles wat groen is dus uiterst
klein moeten worden geacht. De bedoeling
van de activiteiten, waar ze de hele dag mee
bezig zijn, wordt duidelijk gemaakt door de
uitbater van het hotel, Don Esteban (Stephan)
Heyder.
Een uiterst aimabele man die er enige moeite
mee heeft om te vertellen dat hij Duitser is,
en dat hij nu ruim dertig jaar in Argentinië
woont. „Ik heb onder Rommel gevochten, en
die was tegen Hitier, dat weten jullie toch?",
zo geeft hij plotseling en ongevraagd deze
nogal merkwaardige visie op de historie van
de Tweede Wereldoorlog. En daarmee is wat
hem betreft de discussie over dit thema geslo
ten.
„De mensen die daar met waterstralen bezig
zijn. houden het trainingsveld voor het Neder
lands elftal nat. Dat is hard nodig. Het is hier
een ontzettend droge streek. Er valt hier nog
geen vijftien dagen per jaar water".
De tocht van het hotel naar het trainingsveld
leert dat ten faveure van het Nederlands elftal
letterlijk bergen zijn verzet. In de ruige omge
ving van het hotel is niet één vlak stuk te
vinden. Tientallen graafmachines zijn weken
bezig geweest met het egaliseren en omploe
gen van het terrein en met het opbrengen van
grond op de rotsbodem. Een kostbare bezig
heid, waarmee het karwei echter nog niet was
geklaard. Het inzaaien en aanleggen van een
grasmat, het omheinen van het veld met een
hek van vier meter hoog. en alle andere zaken
die nodig zijn, om in een wildernis een
voetbalveld te creëren, zijn kostenfactoren, die
ook als niet gering moeten worden be
schouwd.
Met de trainingsfaciliteiten is men er nog niet.
Volgens mededeling van Herr Heyder zullen
op z'n minst vijftig militairen voor een dag
en nachtbewaking zorgen. „Daarop heb ik
aangedrongen", aldus Heyder, die behalve zijn
moedertaal Duits ook nog iets Spaans, Frans
en Engels spreekt. „Het is hier enorm afgele
gen. en je moet met die Monteneros overal
rekening mee houden. Er zijn wel slechts drie
wegen die naar de buitenwereld leiden, maar
je weet het nooit. Er zullen gemotoriseerde
militairen, soldaten met honden en bewakers
te paard komen", zegt don Esteban.
Het grote probleem, waarmee het Nederlands
elftal in Los Potrerillos te kampen zal krijgen,
is verveling. De besneeuwde bergtoppen van
de Andes mogen dan een fraaie entourage
vormen voor het in estancia-(Argentijnse far-
m)stijl opgetrokken hotel, veel vertier bieden
ze niet, evenals dat met het hotel het geval
is.
Er is een biljart, een tennisbaan, een volleybal-
veld en een zwembad, dat laatste echter kan
niet worden gebruikt omdat eind mei de
Argentijnse winter net is begonnen. Bovendien
zijn de slaapkamers (totaal 39) tamelijk klein
en ook de eetzaal is niet van die omvang,
om als ontspanningszaal te kunnen dienen.
„Ik weet, dat de spelers zich wel eens
zouden kunnen vervelen", aldus de heer
Heyder. „Maar daar staat tegenover dat we
in deze bergachtige omgeving de zuiverste
en meest onbedorven lucht hebben van heel
de wereld. Dat is goed voor topsporters. De
spelers van Oranje zullen slapen als marmot
ten".
Omdat de heer Heyder echter wel weet dal
zuivere lucht alleen topspelers niet tevreden
zal stellen, is hij al druk bezig met het
opzetten van enkele spectaculaire evenemen
ten. Hij heeft dertig ezels besteld en evenzo
veel karabijnen bij het bergregiment. Hij wil
met de selectie van Oranje en de begeleiders
een dag de Andes intrekken. „Om te zien hoe
de gaucho's hier werken en om te jagen",
verklaart de heer Heyder. „Het is erg interes
sant om die cowboys aan het werk te zien.
Ze trekken de bergen in om de koeien op
te sporen die in het wild grazen. De boeren
controleren de veestapel hier niet. Ze laten
de koeien in de bergen en zetten er een paar
stieren bij. waarna de rest vanzelf gaat. Wan
neer nu die gaucho's de bergen intrekken, is
het zaak om zoveel mogelijk koeien op te
sporen. Ze schieten ze overigens niet neer.
Ze werpen met de lasso, waaraan drie stenen
kogels zitten vastgebonden. Dat is om de
huiden niet te beschadigen. Wanneer de spe
lers van het Nederlands elftal geluk hebben,
kunnen we misschien nog een poema schie
ten. maar lama's komen we zeker tegen".
„Er komt hier ook een veertig meter hoge
mast, om het mogelijk te maken meer tv-sta-
tions te ontvangen. Op het ogenblik kan Los
Potrerillos er maar één van ontvangen. Die
mast zal het echter ook mogelijk maken om
een rechtstreekse telefoonverbinding met Ne
derland tot stand te brengen. Vissen? Nee.
helaas. De Rio de Mendoza stroomt vlakbij,
maar vissen is in deze woeste stroom onmo
gelijk". verzucht don Esteban, die de voorlief
de van Nederlanders en voetballers voor
de hengelsport kent.
gebracht. Het vorige bewind was zo slecht,
slechter kon het niet.
En verder heerst onder de bevolking angst.
Elk woord van kritiek op Videla en de zijnen
in het openbaar gesproken, kan rampzalige
gevolgen hebben. En niemand is te vertrou
wen.
De kritiek op de Argentijnse regering Is
uiteraard meer dan terecht Men kan zich
nog wel afvragen of boycotacties, zoals die
vooral in Zweden en Nederland zijn gehou
den, zinvol zijn, zeker is in leder geval dat
het mobiliseren van de wereldopinie contra
de Argentijnse machtshebbers wel vruchten
zal afwerpen. Vooral ook omdat de binnen
landse druk verminderd is. Veiligheidstroe
pen en politie hebben de guerrilla-activitei
ten, die onder mevrouw Peron vele slachtof
fers eisten, danig weten te beperken.
De geweddadige oppositie van links, georgani
seerd in de Montoneros, heeft veel aan kracht
ingeboet. En ook de extreem rechtse organi
saties „AAA" (Argentijnse Anticommunistische
Alliantie) lijkt ontdaan te zijn van zijn zo
gevreesde angel.
Maar ook al geeft het straatbeeld thans geen
met bloeddoorlopen taferelen meer te zien,
nog altijd is men zijn vrijheid en veiligheid
in Argentinië niet zeker. Met de regelmaat van
een klok duiken mannen in burger, maar wel
gewapend, op en laten mensen in het niets
verdwijnen.
Toegegeven, niet alle vermiste personen zijn
door leden van de veiligheidsdiensten uit hun
huizen of van hun werk gesleept. Er bestaan
in Argentinië namelijk erg veel semi-overheids-
instanties. die zo veel vrijheid van handelen
hebben verworven, dat zij zich gemakkelijk
aan de controle van de regering weten te
onttrekken. Leden van die geheimzinnige or
ganisaties blijken meer en meer gebruik te
maken van terreur om opposanten van de
regeiing óf gevangen te zetten óf te vermoor
den. Ex-agenten van de reeds genoemde
,AAA" schijnen daarbij vooraanstaande rollen
te vertolken.
Discussiëren met de burgerbevolking over al
deze kwalijke zaken Is onmogelijk. Om de
eerder genoemde redenen weigert men ge
il
vani een medewerker)
^"inant-generaal Jorge Videla heeft er on-
3°26'z''fe'd al vele keren van gedroomd. Voor
igen van de miljoenen voetbalvrienden uit
iehele wereld speelt de dictatoriale presi-
F van Argentinië op zondag 25 juni 1978
erlichlvan de hoofdrollen in wat men de „Groot-
edeel(Show op Aarde" kan noemen: de finale
0.21 de wereldtitelstrijd voetbal. Omringd door
0.00 I hooggeëerde als hooggeplaatste buiten-
0.23 se gasten zal de omstreden juntaleider
0.71 de onvergetelijke uitsmijter zorgen van
1.00 peperdure propagandastunt voor zijn zo
0.66 lelijk op de tocht staand bewind. Nog
ker in het zadel zittend dan voorheen kan
gg Vervolgens de binnenlandse oppositie on-
02 de voet lopen en zijn mensonwaardige
44 Ine voortzetten. Een (voet)bal kan gevaar-
'31 kreemd rollen.
44 Inos Aires Voor Videla begon de glorie
Ie vroege ochtend van 24 maart 1976. Het
^^4>r werd gevormd door de brede straten
de hoofdstad Buenos Aires. Dreigende
K-tanks van het gevreesde „Magdalena-
lent" waren de voor iedereen zichtbare
men van de reeds langverwachte staats-
p. President mevrouw Maria Estella de
die jammerlijk had gefaald in de
Idige strijd tegen de guerrillabewegingen
'iet land met haar door en door corrupte
iring aan de rand van een bankroet had
icht, werd vervangen door een militaire
i. Het was een binnenlandse aangele-
leid, die wereldwijde gevolgen zou heb-
'ereldvoetbalbond (FIFA) kon vele jaren
toen Argentinië werd belast met de
isatie van de WK-eindronden 1978. na-
ijk niet bevroeden welke desastreuze ge
in die staatsgreep van 1976 zou hebben,
langezien het antieke uitgangspunt „sport
litiek moet je gescheiden houden" nog
opgeld doet in de FIFA werd er ook niet
md op die ontwikkelingen gereageerd
:o kan het gebeuren dat anno 1978 één
de belangrijkste sportevenementen weer
kan worden misbruikt voor misdadige
ieke doeleinden. Maar anders dan bij de
ipische Spelen 1938 in Berlijn wordt dit
meer en meer onderkend. En daarom
het voor Videla allemaal minder voor
zichtig dan in zijn droom het geval was.
voor kort maakten maar weinigen zich
over de wantoestanden in Argentinië. Het
immers maar één van die vele landen
te oï 9een sprake is van een democratisch
luur en waar de mensenrechten met voe-
worden getreden. Geheel tegen de bedoe-
/aardFn van president Jorge Videla en de zijnen
rit d<ferd de wereldtitelstrijd voetbal een soort
1 oucjinwerPer" d'e de misdadige praktijken van
del bewind onbarmhartig aan het licht bracht.
roni WK moest dienen als een uitstekende
begirf)enheid om de wereld te tonen hoe
e vapbtig het allemaal in Argentinië is maar het
swerPement- dat met 20 veel P'Jn en m°eite
toner' voorbereid, blijkt juist een waterval van
landek tot 9evol9 te hebben.
rcj Ja'lend is dat vrij veel Argentijnen niet
adig on weinig of geen begrip hebben voor
t)00jforse stroom negatieve publiciteit over
terug ,and» maar dat z'i zich 00k no9 'el
legeireren te9en de ernstige aantijgingen.
,t ^oorzaken van deze verrassende reacties
,n 3#» zou toch eerder verwachten dat men
hist<feu9d zou z'in over al die acties' die de
Ta in grote verlegenheid brengen zijn
wertmoeil'ik te achterhalen. In de eerste plaats
evallr moda,e Argentijn blij dat de door Maria
indef"3 de Peron geleide regering ten val is
eche
vincie
woonweg buiten de eigen besloten kring
over de negatieve kant van Videla's politiek
te praten. Een enkeling waagt zich nog wel
eens aan een gesprek over de economische
gang van zaken, die sinds maart 1976 inder
daad redelijk positief kan worden beoor
deeld. Maar zoals gezegd, slechter dan toen
kan het eenvoudig nieL
De inflatie in Argentinië is nog altijd geweldig
groot en ligt thans rond de honderdtwintig
procent. En nog altijd zijn de arbeiders met
de lage inkomens daar het meest de dupe
van. Maar als men weet dat het „regime-De
Peron" inflatiepercentages van meer dan ne
genhonderd procent wist te scoren, kan men
de gematigde beoordeling van het beleid van
José Martinez de Hoz. minister van Economi
sche Zaken, begrijpen.
De eerste tekenen van sociaal-economische
onrust zijn echter al weer waarneembaar. De
overigens niet erg invloedrijke vakbonden
hebben al enkele keren met een klassenstrijd,
gepaard gaande met langdurige stakingen,
gedreigd. Die dreiging wordt vrij serieus geno
men. Niet dat Videla bang is dat zijn „ijzeren
hand" ontoereikend zal blijken te zijn om
eventuele onlusten de baas te worden, maar
ook hij weet dat grote moeilijkheden met de
arbeiders het klimaat voor buitenlandse inves
teerders danig zullen verslechteren.
Dat de arbeiders reden tot klagen hebben,
is voor ledereen duidelijk. De strijd van
minister De Hoz tegen de inflatie mag dan
redelijk succesvol zijn, één van de door hem
daarbij gehanteerde wapens treft de beurzen
van de werknemers zeer ernstig. De lonen
werden bevroren, maar de prijzen bleven vrij.
De koopkracht van het overgrote deel van
de Argentijnse bevolking werd daardoor in
korte tijd ernstig aangetast en zakte zelfs
tot minder dan vijftig procent van voor de
ingreep van De Hoz.
Tegen deze trieste achtergronden worden de
eindronden van de WK-voetbal 1978 afge
werkt. Voor de Argentijn betekent dit evene
ment een overdaad aan spel die het gebrek
aan brood redelijk compenseert. Het is dan
ook logisch dat de junta zo veel werk van
het toernooi maakt. Voor zijn eigen publiek
kan Videla de WK dan ook met praktisch
honderd procent kans op succes misbruiken.
Zelfs de leiders van de nog resterende Monte
neros weten hoe enthousiast hun landgenoten
over de WK zijn en zij piekeren er dan ook
niet over de organisatie geheel in handen
van de regering met bij voorbeeld terroristi
sche acties in de wielen te rijden.
Maar de winst aan goodwill in eigen land was
zeker niet het belangrijkste doel van Videla
en zijn ministers. Van het begin af heeft men
op internationale erkenning geaast. Daarvoor
ook heeft men bij de organisatie de falende
functionarissen van de voetbalbond buitenspel
gezet en overheidsmensen het roer in handen
gegeven. Een operatie, die de hoge heren van
de wereldvoetbalbond (FIFA) tevreden heeft
gesteld.
Dit wil echter beslist niet zeggen dat eind juni
bij de eindafrekening zal blijken dat de velé
geïnvesteerde pesos het aanvankelijk geraam
de rendement zullen opleveren. De door de
vele acties in de vrije wereld aan de junta
toegebrachte en niet ingecalculeerde schade
zou de balans wel eens negatief kunnen doen
doorslaan. Het is in dat geval te hopen, dat
het kabinet-Videla daar dan over struikelt.
Zeker, de kans daarop is zeer gering, maar
men weet ten slotte nooit hoe een bal zal
rollen.
^JUUO^^
'i v I 1
