Gerd Müller SPITS ZONDER W.K. Argentina '78 ff ,Soms word je er angstig van, zo hard gaat het. :ar wereldbeker op 7 juli 1974. Gerd Müller iijfes wat in de voetbalwereld te winnen „Het mooiste doelpunt dat ik ooit maakte. Tegen,Atletico Madrid; ineens op de schoen uit een voorzet van Kapell- mann." jn fer Rudi Glöckner in de interland •urejo Slowakije van het veld gezon- hei ,jaÈ spits, de pratende voetballer die Sp|reen op het veld naar zijn hand 3ur^ Dat bracht hem ook in conflict iew:ieden die hem als aanvoerder 1te en Riet Keizer kozen. De soms die vlak voordat Ajax tegen narpoest spelen in de kwartfinales ia Cup afzegde, het uit Munchen jram van de clubleiding negeer- (leef wegens een (vermeende?) briljante voetballer die al in 1970 ilona werd benaderd maar de voor buitenlandse voetballers Toen Sjaak Swart in 1973 zijn itrijd speelde, stond ook vast dat j'jl naar Spanje zou gaan. Hij ont- aan zijn zevenjarig contract bij ;n enorm salaris voor een nog i afstand van een waardevaste zijn pensioengerechtigde leeftijd rd gecompenseerd met een miljo- nddnt behalve de twee G's van gezin s ifiid speelde nog een G een grote ooneld. e rfe schoonvader van Johan Cruijff. fartl gezworen toen zijn dochter de ipbft de „nummer veertien" werd, dat cjonbezorgde toekomst tegemoet zou gaan. Hij werd Cruijffs zaakwaarnemer, peurde uit alles geld. verzorgde de reclame-in komsten. het openen van winkels en het zetten van handtekeningen. Johan Cruijff, de Amsterdamse volksjongen uit Betondorp, was een dure geworden. Hij was altijd bereid om over voetballen te praten, maar na een wed strijd of in een trainingskamp van het Neder lands elftal tijdens een „persinstuif". Ook aan de poort van Barcelona's stadion Nou Camp wilde hij nog wel eens woorden wisselen maar als het op een werkelijk gesprek aankwam, moest er betaald worden, een vinding van Cor Coster die daarmee het betaalde interview introduceerde dat voordien vrijwel onbekend was in Nederland. Goed recht Gerd Muffer was precies op tijd. De armen losjes op de tafel met formicablad achter de vitrine met de Europa Cups en Duitse bekers trok hij nog wel eens de vergelijking met Johan Cruijff. „Ook van mij geloofde men niet dat het ernst was om niet naar Argenti nië te gaan en om nooit in de Mannschaft te spelen. Men liet het maar zo. Een jaar na München 1974 was er een Interland en werd ik uitgenodigd. Ik heb radicaal nee, gezegd en daar bleef ik bl). Ja, net zoals Cruijff. Zoiets moet je zelf beslissen, zonder invloeden van buitenaf. Dat Is toch mijn en zijn goed recht?" Ook tegen Gerd Müller werd gezegd dat de Mannschaft hem niet kon missen. Zijn doel punten vooral niet. „Ik speel op instinct. Dat heb je of je hebt het niet. Je kunt het verder ontwikkelen op de training maar het is aange boren. Ik voel me aan waar de bal komt. Ik begeef me bijna automatisch naar de plaats waar de pass zal komen. Natuurlijk ben je daarvoor afhankelijk van een ploeggenoot maar als die niet ziet waarheen ik me begeef, kan hij blindelings erop vertrouwen dat er een kans is. Op die manier werkte „Der Bomber", zoals hij wordt genoemd, zich ettelijke malen naar de top van de lijst van doelpuntenmakers. De „onderscheidingen" van Gerd Müller vergen meer dan de vingers van een hand. Hij be hoort tot de befaamde „Club van 400", spelers die meer dan dat aantal voor hun club zijn uitgekomen. Sepp Maier voert de lijst aan en voorts haalden alleen Höttges, Simmet, Overa- th, Vogts, Bella, Zaczyk en Müller dat aantal. Met weer Sepp Maier ontving hij begin van dit jaar het Kruis van Verdienste, dat tot dan toe alleen aan de Duitse geweldenaars Fritz Walter. Uwe Seeler en Franz Becken- bauer was uitgereikt. Met Maier en Becken- bauer is Gerd Müller de enige die zowel de wereldtitel de Wereldbeker voor clubs, Europa Cups I en II, Duitse titels en bekerfinales won. Met de Fransman Just Fontaine staat hij nog steeds, met dertien doelpunten, aan de top van topscorers tijdens wereldtoernooien, vóór Pele met twaalf en Kocsis (Hongarije) met elf treffers. Op die lijst figureert Johan Neeskens met vijf doelpunten, tesamen met nog twaalf wereld voetballers, en Johan Cruijf met drie, welk aantal nog achtenveertig anderen scoorden. Toch speelde Gerd Müller niet meer dan tweëenzestig interlands. „En ik ben oprecht blij dat het is afgelopen. Het doet me niets dat er geen meer bijkomt. Ik ga nu fijn thuis naar de televisie zitten kijken als Duitsland speelt. Jawel, ook naar andere landen als zo'n wedstrijd wordt uitgezonden. En reken erop dat ik straks het gehele wereldtoernooi op het scherm volg." Gerd Müller werd in 1970 gekozen tot Euro pees voetballer van het jaar, een onderschei ding die Johan Cruijff drie keer ten deel viel. in 1971, 1973 en 1974. „Ik heb alles bereikt. Daarom is het minder moeilijk om afscheid te nemen van interland voetbal en straks van clubvoetbal. Mijn nee blijft nee. ook al is het waar dat mijn opvolger niet is gevonden. Coach Helmut Schön, die dat al twaalf jaar is maar na Argentinië ook opstapt dan komt Jupp Derwall hoop te op Klaus Fischer maar die kampt met een ernstige vormcrisis. Dieter Müller kan ook nog in aanmerking komen maar Gerd Müller zeker niet." Unicum Hij kan gedeeltelijk terugkijken op een rijke voetballoopbaan. Voor Johan Cruijff kan de hele film worden afgedraaid, zoals dat al gebeurde in maart 1973 toen „Nummer veer tien", geinspireerd op zijn leven „van straat voetballer tot miljonair" in première ging. Een tastbaar bewijs van een carriëre zoals maar voor weinigen is weggelegd en voor Nederland als unicum geldt. Een loopbaan die in tweëen moet worden gesplitst: Johan Cruijff voetballer en Johan Cruijff privé. De voetballer die zijn leidersei genschappen niet alleen te eigen bate aan wendde maar bijvoorbeeld in 1967 ervoor zorgde dat de spelers van Oranje verzekerd werden tegen het risico van ernstige blessure. Een aanvoerder die in het veld opkwam voor zijn teamgenotén en daarvan zelf soms de wrange vruchten moest plukken. Een voetbal fenomeen dat de sport streng scheidde van het zakelijke zonder afbreuk te doen aan zijn populariteit, want zo handig is Johan Cruijff wel. Een handtekening voor de jeugd, een vriendelijke pose voor de foto voor of na een wedstrijd, het kon. Maar voor de rest werd een keiharde, zakelijke lijn gevolgd, strak gespannen door Cor Coster die bereikte wat hij voor zijn dochter wilde: een onbekommer de toekomst. De hoogtepunten liggen Johan Cruijff minder in het geheugen gegrift dan Gerd Müller, die zakelijk van minder kaliber maar tenminste even tevreden is. Meer dan twee sportzaken heeft hij aan zijn langdurige loopbaan niet overgehouden. Van zijn honderden doelpun ten springen er onmiddellijk twee in zijn geheugen. Doelpunten „Het doelpunt dat ik in die finale 1974 maakte, was het belangrijkste in mijn loop baan. We werden er wereldkampioen door. Het mooiste heb ik gemaakt in het Europa Cupseizoen 1973-1974, toen FC Bayern de finale speelde tegen Atletico Madrid". De eindstrijd in Brussel in 1—1. Schwarzen- beck had voor ons gescoord, Luis voor Atleti co. De verlenging bracht geen beslissing en we moesten, ook in Brussel, de finale overspe len. Bayem won met 4—0 door twee doelpun ten van Uli Hoeness en twee van mij. Het tweede dat ik maakte, is het mooiste uit mijn hele loopbaan geweest: een voorzet van Ka- pelimann en de bal ineens op mijn schoen, in de vlucht" Nog geniet Gerd Müller ervan. Hij blijkt nog niet verzadigd van voetbal en het is de vraag of dat met Johan Cruijff ook zo is. De „verlosser" van Barcelona, dat meteen na zijn komst een rol van betekenis ging spelen in Spanje, lijkt schoon genoeg te hebben van voetbal. Verlangend heeft hij uitgezien naar zijn afscheid, waarvan Gerd Müller zegt:" Ik ken Johan Cruijff persoonlijk. Ik zag hem voor het eerst op een voetbalfeest, ik weet niet meer waar. Daar waren ook spelers als Raden- kovic en Masopust. Daar heb ik kennis met Johan Cruijff gemaakt. Later heb ik hem meermalen ontmoet, op het veld en daarbui ten. Johan Cruijff is een begenadigde voetbal ler: hij schiet links en rechts even hard en zuiver, hij is snel. Cruijff is altijd even gevaar lijk, ook als je denkt dat hij zich nauwelijks met het spel bemoeit. Je moet hem altijd dekking geven maar de man die dat moet dan, is niet gelukkig. Johan Cruijff heeft een uit zonderlijke techniek. Het lijkt een lofspraak omdat ik nu toevallig tegenover een Nederlan der zit maar het is zo. Nederland is zonder Cruijff zwakker gewor den, zonder meer. Johan Cruijff is niet te vervangen. Rensenbrink is eenzelfde type voetballer, ook geen krachtspeler maar soe pel, beweeglijk en een goed schot. Maar hou me ten goede, geen Johan Cruijff. Ik zie Nederland dan ook niet in de finale. Duits land trouwens ook niet. Ik heb van dit Duitse elftal geen hoge dunk, moet ik helaas zeg gen. Ook wij hebben, net als Nederland, ten minste één grote figuur verloren. Mijn favo riet is Brazilië. Ik heb die ploeg hier zien spelen tegen Duitsland. Ongelooflijk wat een kracht en conditie. HERMAN VAN BERGEM.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1978 | | pagina 27