Defensie
is het
zwakke
Argentina'78
ORTIZ
FAVORIET
VAN HET
PUBLIEK
(JRG Voor Kurt Tschenscher, de
litse scheidsrechter tijdens het we-
hpioenschap voetbal van vier -jaar
1, was er slechts één oplossing: de
(art. En die ging naar de Braziliaan
reira, de man die enkele seconden
pr Johan Neeskens meedogenloos
jt had geschopt. Nederland stond in
ifrontatie met de drievoudige we-
npioen Brazilië al met 2—0 voor.
ernedering kon vooral Pereira niet
jen en die waanzinnige schop van
tiliaan in het sfeervolle stadion van
ind was er het trieste voorbeeld van.
razilië was in 1974 niet meerwegge
in een vierde plaats.
1978 willen de voetbalartiesten uit
Janeiro en Sao Paulo bewijzen dat
Duitsland een ..vergissing' is ge-
prazilië stapt, zeker na de uitermate
Wedstrijden in Europa tegen West
nd in Hamburg en Engeland, als
ji de grote favorieten voor de wereld-
It toernooi binnen. Al zegt coach
b Coutinho begrijpelijk: „Er moet
tt veel gebeuren voor we in de finale
De weg terug hebben we pas inge-
pn beheerst, zo
□audio Coutinho zich tussen zijn
Zijn taalgebruik biedt weinig mo-
Tsupden voor emotionele uitlatingen.
cokelende °Qen spreken echter boek-
incl tn daarom luistert iedereen gespan-
"c ar hetgeen de man te vertellen heeft
ieer ruim een jaar geleden plotseling
wtjes van de Braziliaanse selectie-
n handen kreeg toen zijn voorgan-
"valdo Brandao aan de kant werd ge-
audio Coutinho, die tijdens het oe-
hramma even door de hel ging toen
[eg in Parijs met 1—0 door Frankrijk
brslagen waardoor een einde kwam
ft ongeslagen record van eenender-
Dstrijden, heeft het vertrouwen van
6g. Hij moet en kan Brazilië te
rugbrengen op de plaats die het tijdens de
wereldkampioenschappen in 1958, 1962
en 1970 opeiste. De allerbelangrijkste voet-
baltitel op de wereld moet terug naar Brazi
lië..
Claudio Couhinho heeft moeite met het
grote optimisme dat in zijn land heerst. Hij
is ook niet zo gelukkig met de rol die zijn
formatie tijdens de Europese trip nu al
heeft toebedeeld gekregen. „Het is nooit
gemakkelijk om als favoriet een toernooi in
te gaan. Ik sta dan ook volledig achter de
woorden die ik steeds tegen de spelers zeg:
wereldkampioen ben je pas wanneer je de
finale wint. En de weg naar dat einddoel ligt
boordevol giftige angels en klemmen."
Normaal
De laatste maanden is er onnoemelijk veel
in de Braziliaanse selectie veranderd. De
namen van de spelers zijn wel zo'n beetje
gelijk gebleven, maar na de periode Mario
Zagalo en Osvaldo Brandao heerst er plot
seling wel een totaal andere sfeer in de
groep die Coutinho nu al maanden onder
zijn hoede heeft. Coutinho, vier jaar gele
den in West Duitsland nog als veldtrainer in
dienst van bondscoach Zagalo daarover:
„Ik heb de zaken bewust wat anders aan
gepakt. ledereen leefde in de veronderstel
ling dat ik als bondscoach net zo hard zou
optreden als in mijn vorige functie als veld
trainer. Toen was ik keihard voorde ploeg.
Maar uit die periode heb ik ook geleerd dat
je alleen alles van de spelers gedaan krijgt
als je normaal met en tussen hen leeft, dat
de spelers gewoon je vrienden kunnen
zijn."
Het Braziliaanse elftal van thans heeft niet
alleen speltechnisch veel kwaliteit, ook fy
siek zit er enorm veel kracht in de ploeg. De
spelers, van huis-uit grote individualisten,
zijn bereid om voor Coutinho alle persoon
lijke glorie te vergeten. „Collectiviteit",
zegt Coutinho dan ook. „moet ons aller
sterkste wapeh worden. Alleen op die ma
nier kunnen wij overeind blijven. De tijd dat
Brazilië werd gedragen door één of twee
spelers is al lang voorbij. Pele, Jairzinho,
Garrincha en Tostao zijn namen die in de
geschiedenis zijn verdwenen."
e grote spelbepaler van de Brazilianen zal
in Argentinië Roberto Rivelino worden, de
middenvelder die in Argentinië zijn hon
derdste officiële interland gaat spelen.
Als... Brazilië de finale kan bereiken. Met
zijn 32 jaren is Rivelino de oudste speler in
de ploeg. „Maar", zegt Coutinho, „hij is
nog altijd van onschatbare waarde". Het
Braziliaanse middenveld wordt ongetwij
feld het paradepaardje van Coutinho in het
wereldkampioenschap.
Waterdrager
Rivelino vindt naast zich de jongste ont
dekking in het Braziliaanse voetbal, Zico,
en verder de wat defensief ingestelde To-
ninho Cerezo. Vooral Cerezo is door zijn
grote inzet de belangrijkste „waterdrager"
bij de Brazilianen. Hij heeft in de meeste
oefenwedstrijden voor de juiste aanslui
ting tussen aanval en verdediging kunnen
zorgen.
Coutinho: „Rivelino is voor ons de centrale
figuur. Hij is het brein in de ploeg en gelijk
tijdig mijn rechterhand in het veld. Zico, die
in Brazilië al de „witte Pele" wordt ge
noemd, is een geweldige dribbelaar die al
leen wel eens de fout maakt dat hij het mo
ment niet ziet waarop een lange pass gege
ven moet worden. En Cerezo is een mid
denvelder die qua speltype volledig
Europees aandoet."
Coutinho maakt er geen geheim van dat
het middenveld zijn sterkste linie in de
ploeg is. „Aanvallend zullen er problemen
blijven, hoewel ik toch wel verwacht dat Ri
velino in dit toernooi nog wel eens eert
doelpunt zal maken. In zijn tien-jarige
loopbaan als international heeft hij al vie
renveertig maal gescoord."
Over de aanval zegt Coutinho: „Ik kan voor
de positie op de linkervleugel kiezen uit Jo-
aozinho (een klassieke vleugelaanvaller),
Paulo César of Dirceu als wat teruggetrok
ken spits. Direceu is. mede omdat hij een
vroegere 5000 meterloper geweest is, mijn
fysiek sterkste man."
De zowel in het Frans, Spaans, Portugees
en Engels gemakkelijk converserende
Coutinho heeft zich door zijn openhartig
heid niet overal vrienden gemaakt. Juist in
Argentinië is men nogal kwaad op hetgeen
de Braziliaan over het Argentijnse elftal te
vertellen had. Het leek ook niet de slimste
zet van Coutinho toen hij zei: „Wat de Ar
gentijnen aan techniek missen, wordt te
niet gedaan door brutaliteit en agressie.
Wat dat allemaal inhoudt zal het wereld
kampioenschap leren."
Oppassen
Botsing
Coutinho is niet geschrokken van de nogal
felle reacties die zijn woorden in Argentinië
hebben opgewekt. „Ik noem graag de za
ken bij hun naam", zegt hij simpel. „Argen
tijns en Braziliaans voetbal zijn niet met el
kaar te vergelijken. Als we ooit tegen elkaar
moeten spelen, zal het een ware botsing
worden."Even buiten Rio de Janeiro heeft
de Braziliaanse ploeg zich in verschillende
trainingskampen op de wereldstrijd kun
nen voorbereiden. In Teresopolis heeft
men de entourage van het stadion in Mar
del Plate waar Brazilië in de eerste finaler
onde speelt tot in de perfectie trachten na te
bootsen. Er is zelfs een grasmat gelegd die
een gelijke structuur heeft als die in Mar del
Plata. Een bedrag van anderhalve ton werd
alleen al voor deze extra faciliteit uitgege
ven. Op het bedrag van ruim tweeeneen-
half miljoen gulden, dat Coutinho als voor
bereiding op de WK ter beschikking heeft,
is dat echter een te verwaarlozen aantal.
De prestaties in de voorbereidingsfase op
HET ARGENTINIË-
NIEUWE STIJL
de WK hebben er toe bijgedragen dat in
Brazilië niet langer wordt geroepen dat
Mario Zagalo, die in 1970 en 1974 het elftal
onder zijn hoede had, moet terugkeren.
Coutinho heeft door zijn eigen wijze van
aanpak „El Lobo" (de wolf) duidelijk naar
de achtergrond geschoven.
„Maar", is het enige dat Rivelino over de
verwachtingen van Brazilië in Argentinië
wil zeggen, „niet het bewijs dat wij nu wel
even naar de wereldtitel zullen doorstoten.
Laten we vooral oppassen voor een te
groot optimisme. In Rivelino moet men be
slist niet de redder van het vaderland zien.
Ook Zico kan dat niet zijn. Alleen als totale
ploeg kunnen we in Argentinië iets berei
ken."
Roberto Rivelino begint aan zijn laatste
WK. In 1970 en 1974 was hij er ook bij en
kwam in totaal twaalf wedstrijden tijdens
de eindronden in actie. In Argentinië kan
Rivelino zich naar de absolute Braziliaanse
WK-top spelen. Jairzinho voert met zestien
wedstrijden de lijst aan; gevolgd door N.
Santos en Didi met ieder vijftien wedstrij
den en Gilmar en Pele met veertien.
..Het zou een geweldige afsluiting zijn als
ik boven de zestien wedstrijden van Jair
zinho uitkom. Daarna is mijn internationale
carrière wel voorbij. Ik blijf dan nog drie
jaar bij Fluminense onder contract. Dan
ben ik 35, tijd dat voetbalopa Roberto op
stapt", meent hij lachend.
De Braziliaanse president, generaal Er
nesto Geisel, zal zeker op 26 mei, wanneer
de Braziliaanse ploeg vanuit Rio vertrekt
naar „Villa Marista" in „Parque Carnet"
vlak bij het stadion van Mar del Plata, met
een extra handdruk afscheid nemen van
Roberto Rivelino en coach Claudio Cou
tinho. Het nationale prestige van Brazilië is
in juni in het geding.
JACK ARENTSEN
BUENOS AIRES Argentinië moet de zo
veelste natie uit het rijtje van WK-gastlan-
den zijn, die tijdens het toernooi in eigen
huis succes moet behalen, zo hopen en
verwachten de Argentijnen. Het Argen
tijnse voetbal, dat na het echec van het na
tionale team in West-Duitsland 1974 een
diepe crisis heeft doorgemaakt, lijkt zich
met het toernooi 1978 als inspiratiebron op
een wonderbaarlijke wijze aan het herstel
len. Twee jaar geleden hadden nog slechts
weinig Argentijnen enige hoop op de
goede afloop van het toernooi. Een hoogst
ongebruikelijk verschijnsel in een land, dat
er om bekend staat dat de voetballiefheb
bers het nationale team als een soort reli
gie beschouwen. De trek van de beste Ar
gentijnse voetballers naar het buitenland
(Piazza, Kempes, Brindizzi, Wolff) en de
vraag of deze spelers bereid zouden zijn
om Argentinië tijdens de WK te vertegen
woordigen, legden een zekere vorm van
moedeloosheid over het Argentijnse voet
balvolk en zijn spelers.
Deze negatieve
ontwikkeling
werd doorbro
ken door Cesar
Menotti. De
praatgrage Me
notti, die de pit
tige uitspraken
bepaald niet
schuwt. heeft
als coach van
het nationale
team nadrukke
lijk zijn gezicht
laten zien, al wa
ren velen het
niet eens met de
door hem gehanteerde harde methoden Dat
dan echter wederzijds en Menotti
schroomde niet om dat naar buiten te brengen
Bovendien gooide de impulsieve Menotti enige
weken geleden de knuppel in het hoenderhok
door aan te kondigen dat na de WK als
bondscoach zal opstappen omdat de totale
organisatie rond het nationale team hem niet
aanstaat.
Een uitspraak die veel opzien baarde om
dat het Argentijnse team juist op dat mo
ment weer de grote hoop van de gehele na
tie was geworden. De goede resultaten in
de oefenwedstrijden hebben voor een ent
housiaste stemming gezorgd in Argentinië
en niemand twijfelt nog aan de goede af
loop van het toernooi.
Een aantal spelers uit de eigen competitie,
die definitief de nationale top bereikten,
zijn de verklaring voor het goed functione
ren van het Argentijnse team. Zodanig
zelfs dat in de selectie van tweeëntwintig
slechts één in het buitenland spelende Ar-
gentijn. Kempes. is opgenomen. Het lag
.evenwel in de bedoeling van Menotti om
ook Piazza van St. Etienne in zijn selectie
op te nemen. Geen overbodige luxe, want
de stevige voorstopper kan heel goed wor
den gebruikt in het hart van de verdedi
ging, één van de weinige zwakke punten in
de ploeg van Menotti
Eén van die nieuwkomers in het Argen
tijnse team is Pagnanini. De wat spelpeil
betreft op Berti Vogts lijkende Argentijn
van Italiaanse afkomst, heeft zich in de wei-
nige wedstrijden dat hij in het nationale
team opereerde, een enorme versterking
getoond. Pagnanini is fel in de tackle en
verstaat de kunst om razendsnel op te ko- •-!:
men, waardoor hij al enige doelpunten kon
maken.
De overigens on-Zuidamerikaanse bereid-
heid om een dubbele functie uit te oefenen
(aanvallers die verdedigen en verdedigers
die aanvallen), is één van de kenmerkende C;
eigenschappen van het Argentinië-nieuwe- *-•
stijl. De spelers die min of meer buiten deze
orde vallen, zijn René Houseman en Ortiz
De uit Belgie afkomstige Houseman is een
begaafd technicus, die in staat is om met
zijn briljante passes een wedstrijd te beslis
sen. Werklust is echter niet de opvallendste
eigenschap die de vijfentwintigjarige Hou
seman, die ook een enorme hekel heeft aan
trainen, siert.
Wanhopig
Ortiz is een geval apart. De razendsnelle
linksbuiten heeft zich opgewerkt tot grote -
favoriet van het Argentijnse publiek. Hij be- a
schikt over een passeerbeweging, die de
tegenstanders wanhopig maakt.
Tussen deze twee supertechnische vleu- .«-■
gelspelers opereert Luque, die het proto-
type is van de moderne spits, keihard en re-
gelmatig scorend. Eén van de grootste
steunpilaren is echter Pasarellea. Deze on
vermoeibare middenvelder fungeert als de -
grootste organisator van het team. Hij is
het brein op het middenveld en kan boven
dien een tegenstander meedogenloos uit
schakelen.
Gekoppeld aan de steun van het eigen pu
bliek, dat in Zuid-Amerika dikwijls een be
slissende factor is. is de conclusie gerecht
vaardigd, dat Argentiniëalseen gevaarlijke
outsider voor de wereldtitel moet worden
beschouwd.
Harry Vermeulen
