CDA
lipids Slachthuis
estaat 75 jaar
Leiden telt 300
verslaafden
aan hard drugs
'enzaam avontuur met clipper
nderdeel van een hobby-leven
>ostduits optreden in Oegstgeest met jiddische en Brecht-liederen
Parkeerwachter
mag willekeurig
bonnen uitdelen
^D/REGIO
LEIDSE COURANT
DINSDAG 23 MEI 1978
PAGINA 5
len is een bezigheid
zich in een tobbe
h afspelen, maar er
h beoefenaars van de-
I manier van zich
irtbewegen die er een
jnskwestie van ma-
11. In de klassieke
Iheid moet Odysseus
gs de Griekse en Ita-
nse kusten zijn ge-
id, hetgeen een cultu-
jl (legendarisch) hoog-
lunt heeft opgeleverd
Sin onze dagen wor
den die toch nog meer
malen gereconstrueerd
zodat er zeis boeken
over geschreven konden
worden. Dan had je niet
zo lang geleden het spe
levaren met een papy
rusboot, een zeegebed
zonder end van Thor
Heyerdahl, de opwin
dende belevenissen van
de Brit Chichester en
van Knox Johnston en
sir Alex Rose die alle
maal waren uitgekeken
op de "white cliffs of
Dover" en eindelijk we
ieens goed in de penarie
wilden zitten en daar
door roem vergaren. Zo
kreeg vijf jaar geleden
de in Zoetermeer wo
nende Amerikaan David
McKinney het in het
hoofd z'n verkochte clip
per "Chwan" (een in
Hongkong gebouwd
jacht) persoonlijk te
gaan afleveren in Mia
mi. Florida.
LANGS
'p mijn omwegen door stad en land kom
graag mensen tegen. Elke morgen tussen
en en elf uur kunt u mij telefonisch vertel-
>n wie u graag in deze rubriek zou willen
■genkomen. Het nummer van mijn gejjuldi-
e telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
restel 18 vragen.
David is nu 42 jaar oud. Hij
handelt in machinerieën voor
de horecasector. heeft een
aandeel in pizzeria's houdt de
hoofdtooi kort en weet "how
to make money". Hij is een
man die alles wil proberen en
onderzoeken. Een avonturier
van het goede hout gesneden.
Eens had hij een dure hobby:
autoracen, waarmee hij in de
States kampioenschappen
won. Hij denkt daar nog wel
aan terug: „Dat is nou mis
schien de enige sport waar ik
mijn hart helemaal aan had
verpand". Daarna deed hij
aan zweefvliegen, haalde het
brevet voor het vliegen met
éénmotorige toestellen en gaf
zich over aan diepzeeduiken.
Allemaal een keer zelf doen en
daarna was het over. Constant
met dezelfde tijdpassering be
zig zijn trekt hem niet. Wat hij
vijf jaar geleden deed, was
leuk, maar die zeilpartij zal
David niet meer herhalen.
Dear dagen werd in Holliday
Inn een film van 45 minuten
vertoond die een boeiend
beeld gaf van de zeiltocht die
David maakte met twee Ne
derlandse bemanningsleden
Jan Snijder en de cineast Bert
Roozeboom vanaf Schevenin-
gen. via de Canarische eilan
den naar Porto Rico er. langs
de Bahama's naar Miami,
waar de Amerikaanse 65-plus-
sers een meer dan luxueus
bestaan leiden in een paradij
selijk klimaat De film is in
middels verkocht aan de
TROS. die de belevenissen op
deze westwaartse route op 19
augustus op het televisie
scherm brengt. David zelf is
Bij een blad vol herinneringen: ouder geworden David McKinnev (rechts) en Bert Roozeboom die de "Chwan"
over de Atlantische eenzaamheid naar Miami hielpen.
een bijna-cynicus. „Heel veel Caraïbische gebied. waar
mensen kunnen doen wat wij zeeën van tijd, dansend vertier
met ons drieën deden". ïk en een loom etmaal elke ge-
moet het ze nog zien doen: dachte aan een snelle westerse
spierd en toch poëtisch com- wereld uitbannen. In Miarru
mentaar, tot en met de be- werd de "Chwan" van de
dwelmende aankomst in het hand gedaan; McKinney keek
er niet meer naar om. Afgelo
pen. De film werd met cham
pagne omgespoeld ten doop
gehouden. Op het projectie
scherm zeilde de "Chawn"
met een snelheid van amper
zeven knopen, de laatste tien
tallen mijlen begeleid door
speelse dolfijnen, nadat in het
Engelse Kanaal een haai de
zeilers uitgeleide had gedaan.
David, Bert en Jan zijn nu vijf
jaar ouder geworden en ze
weten: dat komt nooit meer
•genavond, woensdag 24 mei, om
r treden in het huis van zangeres
a Ekker-van der Pas aan de Lan-
oort in Oegstgeest twee Oostduit-
;asten voor het intieme voetlicht,
zijn Lin Jaldati en haar man
if. dr. Eberhard Rebling. Lin zingt
ir jiddische liederen en liederen
Eisler, Dessau en Weill. Dat zijn
leren van haar eigen volk en lie-
n uit de tijd van vóór de oorlog,
gespierde cabaretteksten en mi-
t zoals Theodorakis die een paar
[r terug nog schreef toen hij z'n
jheid verbeidde in het gevang. Het
ftal is naar Oegstgeest gehaald
ir een exclusief Nederlands optre-
door Leidse schouwbuigdirec-
Hans van Dam in diens hoeda
nigheid van bestuurslid van de Ver
eniging Nederland-DDR (Duitse De
mocratische Republiek).
Een jaar of vier geleden werd Hans van
Dam gevraagd bestuurslid te worden van
de vereniging die wederzijds banden tus
sen Nederland en de DDR wil bevorde
ren. Hij had al ideeën hierover door
contacten met iemand van de DDR-am-
bassade in Den Haag die hij legde in het
Rijnlands Lyceum, tijdens de interimpe
riode dat de schouwburg verbouwd werd.
Men wilde hem voorzitter maken, maar
Van Dam achtte dit niet te rijmen met
zijn Leidse functie. Daarom aanvaardde
hij „culturele zaken" binnen die vereni
ging. „Ik vindt die club erg belangrijk.
Binnen de twee machtsblokken en levens
beschouwingen van kapitalisme en socia
lisme Igt dë DDR het dichtstbij, een paar
honderd kilometer naast de deur. We
spreken de taal en kunnen elkaar begrij
pen. Door gewoon contact tussen burger
en burger kan een wederzijds begrip
ontstaan, waardoor je gegarandeerd kunt
woeden tot een prettige samenwerking.
Om het woord „vrede" maar niet te
gebruiken".
Dat wederzijds begrip tussen mensen die
in „termen" uit elkaar zijn gaan leven
(het begrip „vrijheid" is voor tweeërlei
opvattingen vatbaar), vindt Van Dam
meer dan waard om zich voor in te
zetten, zoals hij zegt. „Ik zit in die vereni
ging zonder enige politieke overtuiging.
Dat wil ik met klem vooropstellen. Om
dat het m'n vak is doe ik binnen die club
ook theaterzaben. Daarvoor ben ik ver
schillende keren in Berlijn (uit „prakti
sche" overwegingen kent men op dit vlak'
alleen West-Berlijn en Berlijn) geweest.
Ik zit daar liever dan in West-Berlijn, dat
voor mij een vorm van decadentie en een
etalage van kapitalisme is. In Berlijn
moet je de wegben even weten te vinden,
maar dan kan het er ook erg gezellig zijn.
Ik heb liever met die ronde „boerse"
Oostberlijners te maken dan met West
duitsers. In een café of op een terrasje
gaat het het er, als je ze een beetje kent,
erg gemoedelijk aan toe. Ik moet er niet
aan denken, daar te wonen. Beslist niet.
Maar dat heeft met die verstandhouding
die ik wil nastreven niets te maken. Ik
hou wel van dat principiële, waar het
wapen van de welvaart niet wordt gehan
teerd. Overigens is de levensstandaard in
dat oostelijke deel van Berlijn (en in de
In de culturele sfeer, binnen het streven
naar ontspanning en mutueel begrip ko
men nu Lin Jaldati en haar man Eber
hard naar Oegstgeest. Terug naar Oegst
geest, mogen we wel zeggen, want het
was in die gemeente, dat op 27 mei '45
beiden elkaar terugzagen, toen Eberhard
(als gedeserteerde militair ondergedoken
in Nederland) zijn vrouw Lin (die de
kampen van Auschwitz en Bergen Belsen
overleefde) terugzag tijdens zijn eerste
openbare recital als pianist in een huis
aan de Emmastraat. Hij speelde een tref
fende passage uit Bach's „Weichet nur,
betrübte Schatten" en toen verscheen Lin
geheel onverwacht voor het raam. Alleen
daarom al wordt het concert van morgen
een heel bijzondere aangelegenheid.
Lin was vóór de oorlog, als geboren
„Jordaanse" uit de hoofdstad, als zange
res verzeild geraakt in het wankele dans-
wereldje van Appie Mol, Karei Poons en
consorten. Ze danste en zong, totdat ze
naar Duitsland werd getransporteerd. In
vrijheid keert ze nu terug naar Oegst
geest. Paul Dessau, dé man op dit
„Brecht-gebied" heeft voor haar twaalf
liederen geschreven. Tien jaar geleden
was Lin voor het laatst in ons land. Toen
schreef een krant: „een bewonderens
waardig recital. Het is een voorrecht
geweest dit optreden te hebben mogen
bijwonen". Jiddische liederen, vlammend
en met een ongelooflijke kracht, de we
reld van Brecht en Weill; morgenavond
te proeven bij Thea Ekker thuis, Lange-
voort 44, Oegstgeest.
r^ITING DREIGT DOOR
"„^PASSING VLEESKEURINGSWET
hobl
ïensi
Vorig jaar
werden in
Leiden 2100
varkens ge
slacht
ie EN - Het Openbaar
j thuis bestaat deze maand
^ir. Ter gelegenheid daar-
js een boekje samenge-
dat de titel „Verslag van
gelij lcht" kreeg. Hierin wor-
paj p aanschouwelijke wijze
.srkzaamheden binnen het
huis weergegeven. Het
'rnè< e 's vandaag door de hui
directeur van het Open-
Slachthuis, drs. F. Cre-
aan het college van b en
geboden tijdens een fees-
e bijeenkomst in de Bur-
lal van het Stadhuis. Het
10 neel wordt morgen op
uitgaansdag getrakteerd,
het slachthuis de gehele
gesloten.
Jemoeienis van de gemeen-
et vleesvoorziening, vee-
ten en besmettelijke vee-
ïn dateert al uit de Midde-
'en. De verkoop van vlees
oik „edde gecentraliseerd in
ïrote Vleeshal" naast het
'jiuis en een „Kleine Vlees-
aan het Havenplein. Af-
len mochten alleen wor-
verkocht op de „Pensen-
s!e\
i.,;
markt" aan de Breestraat.
Door de ontwikkelingen in de
bacteriologie werd inzicht ver
kregen in de aard van de hy
giëne. Hieruit ontwikkelde zich
onder meer de vleeskeuring en
het slachthuiswezen. Ook Lei
den ging over tot het inrichten
van een Openbaar Slachthuis.
Daartoe werd een stuk grond
bebouwd aan (hoe kan het ook
anders?) de Pasteurstraat.
Het Openbaar Slachthuis heeft
de afgelopen 75 jaar vele ups
en downs gekend. Het is ont
staan uit de behoefte om een
beter toezicht te krijgen op het
hygiënisch slachten. Tevens
kon het keuren worden gecen
traliseerd. De eerste jaren wa
ren bijzonder moeilijk voor het
slachthuis. Er werd gewerkt
met aanzienlijke tekorten. Dit
leidde in 1910 tot een onder
zoek naar de gang van zaken,
waarna de toenmalige direc
teur D. de Jong zijn ontslag
nam.
Onder zijn opvolger, dr. W.
Stuurman bloeide het slacht
huis financieel op. Er werden
grote overschotten aan de alge
mene middelen van de gemeen
te toegevoegd. De Duitse bezet
ting stelde de toenmalige direc
teur dr. K. Reitsma voor grote
problemen door onder meer de
.vleesdistributie en de vervol
ging van Joodse slagers. Na de
oorlog werd een groot aantal
technische achterstanden gelei
delijk ingehaald. Er kwam een
nieuwe varkensslachthal, nieu
we koelinstallaties en de inven
taris van de runderhal werd
vernieuwd.
Nieuwe problemen dienden
zich in het begin van de zeven
tiger jaren aan. De belangrijk
ste klant, een kalverexporteur
vertrok. Het duurde enige tijd
alvorens een nieuwe grote
klant was gevonden. Met de
intrede van deze exporteur
werd een gemechaniseerde kal-
verslachtlijn geïnstalleerd.
De slachtproductie bevindt
zich thans weer in een opgaan
de lijn. In 1977 werden 8850
runderen en paarden. 2100 var
kens. 57.700 kalveren en 9.700
schapen en geiten aan de Pas
teurstraat geslacht. Ook voor
1978 is een sluitende begroting
opgesteld. Hoewel het Open
baar Slachthuis nog steeds met
een overcapaciteit zit, kan er
gesproken worden van een re
delijk florerend bedrijf.
Toch viert het Openbaar
Slachthuis in zijn huidige opzet
zijn laatste jubileum. Met in
gang van 1 januari 1978 is na
melijk artikel 8 van de Vlees-
keuringswet afgeschaft. Hier
door is het niet meer noodzake
lijk dat naar Leiden vervoerd
vlees in het Openbaar Slacht
huis opnieuw wordt gekeurd.
Deze maatregel heeft tot gevolg
dat de opbrengsten aanzienlijk
zijn gedaald. De gemeente wil
het slachthuis thans afstoten.
Teneinde toch slachtmogelijk-
heid in Leiden te behouden
wordt er gezocht naar particu
lieren die het slachthuis willen
overnemen.
Overleg hierover met de huidi
ge gebruikers van het slacht
huis is inmiddels gaande. Het
college van b en w van Leiden
wil de slachthuisgebruikers er
toe bewegen een besloten ven
nootschap te vormen. Deze b.v.
krijgt het slachthuis in eigen
dom tegen een bepaalde koop
som en exploiteert dit verder
onder bepaalde voorwaarden.
Het gemeentelijk personeel dat
belast is met slachthuiswerk
zaamheden (27 man) kan er
dan blijven werken op basis
van een dienstverleningsover
eenkomst. Het overleg met de
slachthuisgebruikers bevindt
zich nog in een dermate pril
stadium dat de dreiging van
sluiting als een donkere wolk
boven de viering van het 75-ja-
rig bestaan zal blijven hangen.
s. li
'r ÏDEN Het Leidse kan-
i gerecht kreeg gistermor-
i bezoek van een man die
emaal uit Dronten
nen om een parkeerover-
ding aan te vechten. De
itelijkflevolander had een
e terug zijn auto op één
^de plaatsen in Leiden ge
waar een parkeerbon niet
de denkbeeldige mogelijk-
ien behoort en was in con-
t gekomen met de parkeer-
chter.
stonden daar zeker twaalf
mJo's fout geparkeerd. Maar
gaf alleen mij een bon. En
dza|n 'k vroeg waarom hij zo
e, ectief te werk ging was zijn
ge reactie „dat maak ik zelf
uit joh", aldus de veronge-
cfcfre polderbewoner, totaal
Tbijsterd over zoveel rechts
gelijkheid in de Randstad,
kantongerecht was duide-
onder de indruk
ltbeite die de Drontenaar had
jiomen om helemaal vanuit
IJsselmeerpolders naar
[jgj iden te kofften voor een par-
"bon. De Leidse justitie zag
iter niet in waarom een par
kwachter niet wat willekeu-
VERKEERSSCHOUT OP
KANTONGERECHT:
rige variatie in zijn op zich
eentonige werk kan leggen.
„Eenparkeerwachter maakt
inderdaad zelf uit welke auto's
hij wel een bon geeft en welke
niet," verzekerde verkeers- Te snel
schout Van Ham de foutpar-
keerder. „Maar ik heb erg veel
bewondering voor uw sterk
ontwikkelde rechtsgevoel en
daarom eis ik maar 10 gulden
boete," aldus deed de schout
wat water in de boetewijn.
Rechter Van Dijke had zo mo
gelijk nog meer bewondering
en maakte er schuldig zonder
straf van.
Twee hardrijders verklaarden
hun respectievelijke snelheids
overschrijdingen aan haperin
gen in de techniek. Een Leide-
naar had het bestaan om op
de Merenwijkse JJsselmeer-
laan 64 in plaats van 50 te
rijden. Hij voerde aan dat hij
niet kon zien hoe hard hij
reed. „Mijn snelheidsmeter
was namelijk stuk edelachtba
re. Ik had al wat onregelma
tigheden in de wijzer gezien en
zelfs al een afspraak met de
garage gemaakt, teen het ding
net toen er werd gecontroleerd
helemaal uitviel," verklaarde
de Leidenaar zijn buitenspori
ge snelheid. Rechter Van Dij
ke was niet geïmponeerd. „U
kunt drie dingen doen. U kunt
langzaam gaan rijden, u kunt
ook helemaal niet gaan rijden
of u kunt het risico nemen
door wat harder te rijden, en
dat hebt u gedaan." Verkeers
schout Van Ham viel de rech
ter bij. „Waar trekken we de
grens als we iedereen die wat
aan zijn auto heeft maar gaan
vrijspreken als hij een overtre
ding maakt." Verdachte liep
40 gulden boete op.
Een andere verdachte, een
kleine zelfstandige greep de
falende techniek aan om een
snelheidsovertreding onmoge
lijk te maken. „Er staat dat ik
67 reed, maar dat kan niet
want toen ik op die dag op de
Van der Valck Boumanweg
reed was mijn versnellings-
bank stuk, ik kon niet verder
schakelen dan de tweede ver
snelling. En dan kan je met
een bestelwagen geen 67 rij
den." Verdachte kon van deze
ongelukkige gebeurtenis geen
verpletterende bewijzen over
leggen, maar rechter Van Dij
ke geloofde het wel, sprak van
de harde tijden waarin de zelf
standigen plegen te verkeren
en vonniste schuldig zonder
straf."
D'66-KAMERLID BEZOEKT SLEUTELSTAD
LEIDEN Het D'66-Kamerlid
mevrouw Elida Wesel heeft
gisteren in Leiden een bezoek
gebracht aan verschillende or
ganisaties die zich bezighou
den met de problematiek rond
„drug- en alcoholgebruik". Me
vrouw Wessel, lid van de vaste
Kamercommissie voor Volks-
gezonheid, zal van de gesprek
ken die zij ondermeer met
haar partijgenoot wethouder
B. D. Oosterman (CRM) heeft
gevoerd verslag doen in Den
Haag. In juni wordt in de
Tweede Kamer de nota Drug
gebruik behandeld, hetgeen
een inventarisatie betekent
van het tot dusverre gevoerde
beleid en de stand van zaken
rond deze materie in het alge
meen.
In de gisteren gehouden ge
sprekken met onder andere
mevrouw M. C. Zwart, directri
ce van de GG en GD, en verte
genwoordigers van het Consul
tatiebureau voor Alcohol en
Drugs, bleek de behoefte naar
een gericht maatschappelijk
werk op het gebied van ge
noemde problematiek erg sterk
te zijn. Ondanks de door de
overheid alom ingestelde bezui
nigingen zou de Kamer met
een prioriteitenstelling ten aan
zien van het maatschappelijk
werk moeten komen, zo meen
de mevrouw Wessel. „Het is
toch te gek als je bedenkt dat
zesenhalve man zich in deze
stad met het drug- en alcohol-
beleid moeten bezighouden.
Dat is veel te weinig. Hier in
Leiden heeft mij overigens ge
troffen, dat niet, zoals in ande
re steden het geval is, een com
petentiestrijd over de hoofden
van de cliënten wordt gestre
den. Je ziet maar al te vaak.
dat bèpaale welzijnswerkers
hun methode als de enige juiste
Mevrouw E. Wessel
betitelen en in een soort van
concurrentie met andersden
kenden de cliënten naar zich
toetrekken. Zoiets kan hele
maal verkeerd uitpakken".
Veel aandacht genoten tijdens
het werkbezoek van Elida Wes
sel de jeugdige verslaafden aan
„hard drugs" en „alcohol". In
Leiden zouden ongeveer 300
mensen aan hard drugs ver
slaafd zijn. De leeftijdsgrens
voor het gebruik van verdoven
de middelen en alcohol komt
steeds lager te liggen. Scholie
ren zouden de eerste groep vor
men, die het misbruik ervan
aan den lijve ondervinden
Ook-club- en buurthuizen heb
ben vaker te maken met het
gebruik van drugs door veelal
zeer jonge mensen.
CHRISTEN
APPEL
Woensdag 24 mei
a.s. 20.00 uur
VERKIEZINGS
MANIFESTATIE
met
de minister van CRM
MEVR. M. H. M. F.
GARDENIERS-BERENDSEN
en
lijsttrekker
MR. H. E. A. DRIESSEN
in de Stadsgehoorzaal aan de
Breestraat nr. 60..
