Strop hangt om hals betaald voetbé
76e Parijs-Roubaix
Vraagtekens achter
De Vlaeminck
beschermt
winnaar Moser
Hoe
reageren
geld
gevers
en
Kamer?
TORNEN AAN VOORWAARDEN VOOR OVERHEIDSSUBSIDIE
SPORTTRIBUNE
LEIDSE COURANT
PAGINA
ROUBAIX Onherken
baar door dikke lagen
blubber, die in enkele ge
vallen zelfs door valpartij
en ontstane fikse schaaf
wonden aan het oog ont
trokken, arriveerden op de
wielerbaan van Roubaix
de restanten van het ruim
zeven uur eerder in Com-
piegne vertrokken zo im
posante wielerpeloton dat
vol goede moed was be
gonnen aan de 76e editie
van Parijs-Roubaix. Een
wielerklassieker over 260
kilometer die in de Ita
liaan Francesco Moser
een uitstekende winnaar
kreeg. De 26-jarige we
reldkampioen, die door
zijn ploegmaat Roger de
Vlaeminck voortreffelijk in
de rug werd gedekt, be
sloot de marathon door
het in deze contreien te
recht als „hel van het
noorden" bekend staande
gebied met een indruk
wekkende solo. Een
triomftocht die hem alle
pijn deed vergeten.
Zijn door de ontelbare casseien
murw gedeukte lichaam fleurde
plotseling weer op. Ook geestelijk
had hij alle ondervonden ellende
snel verwerkt. De blijdschap over
de overwinning deed zijn bloed
sneller stromen.
Toch mocht er bij deze 76e Pa
rijs-Roubaix de nodige vraagte
kens worden geplaatst. Op de
smalle, soms bijna onbegaanbare
kasseienpaden speelden zich de
afschuwelijkste tonelen af. Eigen
lijk was het onbegrijpelijk dat in
dit hels inferno alles nog goed
afliep. De te veel risico nemende
ploegleider Willy Jossart vloog
met zijn auto het publiek in, maar
toen de ergste schrik was verdwe
nen bleken er slechts èén vrouw
en één kind licht gewond. Ook
de talrijke valpartijen leverden
geen ernstige gewonden op.
Overigens een kwestie van puur
geluk, want de omstandigheden
waaronder de beroepsrenners
hun vak moesten uitoefenen wa
ren eigenlijk onverantwoord. In
wezen hadden de coureurs geluk
dat de weergoden zich niet van
hun allerslechtste zijde lieten ken
nen, want anders was het leed
niet te overzien geweest. De door
traditionele en vooral commercië
le redenen gehanteerde formule
deed het echter weer geweldig.
Opnieuw stonden er duizenden
mensen langs de weg. Jan Aling,
die voor de zo verrassend goed
rijdende ploeg „De Zeepcentrale"
uitkomt, gaf onbewust blijk de
zaak goed te doorgronden. (De
ene helft van het publiek komt uit
waardering voor onze financieel
zo zwak beloonde prestaties; de
andere helft komt om ons te zien
vallen). Hij had gelijk, want wer
kelijk was het bijna allemaal niet.
Tol
Vallen was een lot dat velen was
beschoren. De ettelijke met los
se hand door de „duivel" uitge
strooide kasseien die vervolgens
door de wielen van boerekarren
willekeurig in de grond waren
gedrukt, eisten hun tol.
Bovendien was de weg herhaal
delijk spekglad, zodat alle om
standigheden om er een heroïsch
gevecht van te maken aanwezig
waren. En zoals te doen gebruike
lijk heeft bijna iedereen met de
nodige portie tegenslag af te re
kenen. Dikwijls op de meest on
gelukkige momenten sloeg het
noodlot toe. In deze zogenaamde
„koninginneklassieker" waarin
beginners hun startgeld voor de
later te houden criteria mede ge
stalte kunnen geven, reed vrouwe
Fortuna constant mee.
De coureurs van ploegleider Peter
Post kunnen daar van mee spre
ken. Ook Jan Ra^s, die tenslotte
op een eervolle derde plaats be
slag legde, zal aan het Noordfran
se spektakel nog wel eens terug
denken. Door pech geremd en
ondanks meer dan normale steun
van de in grote vorm zijnde Piet
van Katwijk moest de kopman van
de ploeg zich forceren op mo
menten dat het allesbehalve gele
gen kwam. Toen Moser na 240
kilometer dan ook definitief het
hazepad koos, kwam Raas vijf
meter tekort om nog aan te ha
ken. Hij wist prompt verslagen te
zijn. want Freddy Maertens kon
niet meer voldoende kracht op
brengen de ontketende Italiaan te
achterhalen. De enige die dat wel
kon was Roger de Vlaeminck. De
Belg had evenwel een niet-aanval-
spact met Moser gesloten. „Ik
heb niet aangevallen om Moser
te helpen. In Gent Wevelgem
had ik hem ook willen bestormen,
maar toen reed hij slecht. De
Italiaanse journalisten die steeds
in de ploeg proberen te stoken
kunnen nu zeggen wat ze willen.
Er is binnen onze ploeg echt
geen ruzie. Dat is bewezen. Fran
cesco en ik helpen elkaar echt".
Vieren
De Vlaeminck die in het begin
van dit seizoen verrassend de
erepalm greep in Milaan-San Re-
mo vertelde voorts nog, dat hij
in 1979 met de wielersport stopt.
Tevens verklaarde hij zijn af
scheid in een Belgische formatie
te willen vieren. Geruchten wil
len reeds, dat dat zal gebeuren
in de ploeg van IJsboercke, waar
Didi Thurau als kopman maar
niet tot succes kan komen. De
door de gele trui zo befaamde
Duitser werd ook dit keer ge
woon uit de wielen gereden. Eer
lijk verklaarde hij: „Ik was kapot.
Ik heb geen excuus. Volgende
koers moet ik maar opnieuw pro
beren".
Slechts weinigen, zoals Roger
de Vlaeminck en Francesco
Moser, bleven gespaard. Van
de Belg was dat geen verras
sing. Parijs-Roubaix is typisch
een koers voor hem. In de
negen jaren dat hij heeft deel
genomen heeft hij slechts één
keer een lekke band gehad.
Moser bleef ook op de fiets.
En dat was een eerlijke zaak.
De Italiaan, die in eigen land
de hete adem van de nieuw
Zeist De buitengewone vergade
ring van de sectie betaald voetbal
duurde een dikke drie uur, exclusief
de onderbrekingen. Goed be
schouwd hadden de afgevaardigden
het zaterdag in het KNVB-sportcen-
trum te Zeist in een kwartier af
kunnen doen. Het rapport „Gezon
der betaald voetbal" lag ter tafel en
het ging in feite alleen erom of het
betaald voetbalparlement ja of nee
zou zeggen, niets meer en niets
minder. Maar het parlement, dat al
een inspraakperiode van 10 tot 22
maart had gehad, waarin de leden
van de stuurgroep die het rapport
samenstelden beschikbaar waren
voor informatieve gesprekken, ra
kelde alles weer op waartegen de
stuurgroep nee had gezegd in het
op 3 april verschenen officiële rap
port. Het betaald voetbal zei dus
niet ja, evenmin nee maar wenste
een aantal wijzigingen. Daarmee
stak het betaald voetbal de kop in
de strop want nu hangt alles af van
de wijze waarop de externe geldge
vers reageren en tenslotte van de
Tweede Kamer waarin deze kwestie
wordt besproken. Zeggen de geld
gevers of de Kamer: „Nu is het
voldoende, ze zoeken het zelf maar
uit", dan ligt het betaald voetbal op
sterven want de gemeentelijke sub
sidies moeten worden afgebouwd
en het geld dat de drie externe
geldgevers ter gezondmaking van
het betaald voetbal extra willen
schenken, zal dan niet worden ver
strekt. Een „zeer zwakke bedrijf
stak", zoald Dé Stoop het betaald
voetbal ter vergadering noemde, zal
dan nog zwakker worden, misschien
wel bezwijken.
In een brief van 13 april, vlak voor de vergade
ring derhalve, had staatssecretaris Wallis de
Vries de KNVB laten weten: „Ik ben het met
de voorstellen in het rapport eens en stel er
prijs op te onderstrepen dat ik de voorwaar
den als een integraal pakket zie". In nog
duidelijker bewoordingen dus: jullie kunt het
rapport als geheel aannemen of het laten.
Die brief legde de vergadering dus naast zich
neer. Mr. Hogewoning had in zijn openings
woord dan wel gezegd. „We staan voor de
belangrijkste dag in het betaald voetbal" en
onze continuïteit wordt in hoge mate be
dreigd" maar hij hield zich wanhopig vast aan
de strohalm uit het rapport dat het betaald
voe'bal in de samenleving niet meer is weg
te denken. Dat, zo meende hij, gaf ruimte om
toch nog aan het rapport te sleutelen hoewel
hij opmerkte. „We zullen allemaal wat moeten
vertegenwoordigers hadden zaterdag derhalve
helemaal een recht meer om hierop terug te
komen. Dat hadden zij tijdens de inspraakpe
riode moeten doen. Niettemin - in de brief
van Wallis de Vries staat: De zaterdag als
vaste speeldag dienen te worden vastgesteld
- wilde Fransen (FC Twente) een lokaal onder
zoek naar de beste speeldag en stelde Hart
man (FC Den Haag) dat uit het rapport niet
blijkt waarom zaterdag de gunstigste dag is.
GELD
Hogewoning zag „ruimte" om er toch nog
over te gaan praten, en wil het overleg
openen over de speeldag „waarin we de
vrijheid willen behouden". Het werd hoe
langer hoe meer duidelijk dat het betaald
voetbal geleend geld wil maar niet gepor
teerd is van voorwaarden die de geldgevers
stellen.
De bepaling dat het aantal contractspelers
maximaal twintig mag zijn, werd fel aange
vochten. Van Praag (Ajax): „Onaanva
Ik heb er voor mijn eerste team al n
zestien nodig. Als de stuurgroep op
blijft staan, moet ik het rapport afw
wil vrij zijn om zoveel contractspi
nemen als ik nodig heb voor een verai
voetbalpeil". Herman Choufoer (best
meldde dat meer clubs dat willen „Di
divisieclubs beschikken nu gemidde
twintig contractspelers en dertien n
tractspelers. Voor de eredivisie ligt
zevenentwintig en zeven. Ook voor he
bestuur lijkt twintig niet aanvaardbaar'
foer hield het op 32 tot 34 die nodig
bvo's te kunnen laten functioneren. I
bijgevallen door Fransen (Twente). I
(Go Ahead), Meutstege (speler Sparta]
(FC Den Haag) en Van Zandvliet (Fey
wilde een overgangsperiode.
Hogewoning schrok van Van Praag
„Het moet een dwingende eis won
we er meer dan twintig willen h
Hogewoning: „Het is niet wijs het
onaanvaardbaar te gebruiken. We
praten over omstreeks dertig met ee M
mum van vierendertig". Hij keek daarl
naar drs. Jan van Gorse, voorzitter
groep die de vergadering gedeelte
woonde, en naar de stuurgroepsse
drs. P. Schubert van CRM. Maar dii H
niets blijken van goed- of afkeuring.
Ook de voorwaarde uit het rapport i
trainer voor drie jaar te contracteren
definitieve versie iets afgezwakt door ii
van een proeftijd - werd verworpen. F
Ligthart (AZ), Stoop en Arons wilder
onbepaalde tijd" en zo werd beslote yj
de vergadering.
„Over gaan praten", zei Hogewoning,
sneltreinvaart het verdere rapport afha
-Over. het marketingbeleid: „Akkoord
portemonnee maar open gaat om
kunnen betalen". Over arbeidsbemir
maatschappelijke begeleiding, budgi i Rc
king e.d. was hij het wel eens maar dit tra
allemaal pas ter sprake in de voorjaar undu
dering van 22 mei hoewel Hogewonin Jstel
opmerkte dat ook daarvoor meer gel ford
komen. Dat per 1 januari 1979 de C ihap]
feit moet zijn, vond Hogewoning uits li
Blijft de kardinale vraag of de st«ïmi*
cretaris de afwijzingen „neemt", 1 va
Kamer zich na deze voor de stuu Jf j]
moeilijk te verteren vergadering t?..
opstelt ten aanzien van de extra d
Dé Stoop had berekend dat het niee on]
zo veel is. ,,We krijgen in vier ja<ub]ie
miljoen, waarin begrepen tie'vierm e ka
van de Stichting de Nationale Spoi drul
sator. Dat is eigenlijk ongeveer ti ek vj
joen. Moeten we ons daarvoor 2 et c;
ontzeggen? Als we die totocente it op
ken, blijven we baas in eigen huis"
Het zou best eens kunnen zijn 1
externe geldgevers en/of de Kat
ook zo over denken en de handen mse
ken van het betaald voetbal dat d
in een uiterst precaire situatie k<
verkeren.
Herman van B<
V(
ïrf
01
fop
I 1
EN
amei
Twee van de felste opposanten. Links Jaap van Praag die het rapport onaanvaardbaar acht als geen wijziging
wordt gebracht in het toegestane aantal contractspelers, rechts Dé Stoop, die voor ongeveer tien miljoen het
baas in eigen huis niet prijs wil geven.
inleveren omdat dan de continuïteit wordt
gewaarborgd" Hogewoning drong de verga
dering dus eerst wel in de richting an „laten
we onze nek niet te ver uitsteken" maar
gaandeweg de bijeenkomst bleek dat het toch
werd gedaan.
Paragraaf na paragraaf werd het rapport door
gelopen en inderdaad waren er enige onder
delen dip: verschil v/an"mening opriepen,die
opgelost zullen kunnen worden. Het ministerie
van CRM zal waarschijnlijk niet voorbijgaan
aan het gedegen betoog van drs. Cor van Rijn,
voorzitter van de financiële commissie. Hij
stelde onomwonden dat het onmogelijk zal
zijn de uitgaven in overeenstemming met de
inkomsten te brengen, wat nu juist een punt
was dat de betaald voetbal organisaties in het
rapport werd verweten. De verdeling van geld
van het „financieringssysteem in rubrieken'
achtte Van Rijn (Sparta) willekeurig. Ter ver
duidelijking somde hij op: „Het verstrekken
van vergoeding voor tegenslag in de competi
tie is en lachertje. Dat levert stormen van
aanvragen op en is onhanteerbaar" Voorts
uitte hij kritiek op de saldofinanciering ter
dekking van exploitatietekorten waarbij de
club die het slechtste beheer heeft gevoerd
- „de grootste vervuiler", zei van Rijn - het
meest ontvangt. Voorts krijgt een niet-gesubsi-
dieerde club veel minder dan een wei-gesubsi
dieerde. „Wie de gemeente het meeste geld
uit de zék klopt, krijgt ook nog eens het
meeste geld om het tekort te dékken", aldus
Van Rijn die samenvattend opmerkte: „Het
financiële plan is niet goed". Hij vond het ook
onredelijk dat een club die met pijn en moeite
een lichtinstallatie heeft aangeschaft voor ren
te en aflossing niets krijgt terwijl anderen een
forse bijdrage zullen ontvangen in het bouwen
van zo n installatie.
Van Rijn: „En het is een onrechtmatige daad
om te zeggen, als je het zo niet doet, krijg
je ook niet meer de 5.6 miljoen per jaar uit
de lotto/toto die we al hadden. Ik neem aan
dat de overheid zo n valbijl niet zal hanteren"
Hogewoning haakte onmiddellijk aan en riep
gëemotioneerd: „Die 5.6 miljoen is van ons
en daar is niet aan te komen", hoewel Jo van
Marle (voorzitter sectie amateurvoetbal) nog
wel voorrekende dat er maar 1.6 miljoen uit
die toto komt en de rest een vorm van
subsidie is.
Er mag worden aangenomen dat over dat
financiringssysteem nog wel te praten valt,
over -andere zaken wellicht helemaal niet.
Want aan andere belangrijke punten van het
rapport wordt ook geknaagd.
Na de inspraakperiode waarin van de zijde van
de KNVB, FBO, VVCS en WON was geageerd
tegen de voorwaarde dat op zaterdag moet
worden gespeld, handhaafde de stuurgroep
pertinent haar standpunt.
Men zou zeggen dat dit zeer duidelijke taal
is. Niet voor het betaald voetbal echter dat
dit belangrijke punt weer ging aanvechten.
Een herhaling dus van de inspraakperiode
waarin slechts FC Amsterdam zich liet horen
naast KNVB. FBO, VVCS, WON en de Stich
ting amateurs voetbalregio Haarlem. De club-
IEBE
in Di
r in l
een
toe
groot
sw eg
Francesco Moser bleef overeind en won.
opkomende Saronni in de nek
voelt, zag zich in 1974 in deze
klassieker van de zege afge
houden, toen hij in de finale
door eenlekke band tegen de
vlakte sloeg. Winnaar werd
toen de enige overgebleven
concurrent. Roger de
Vlaeminck. Moser, die vorig
jaar de zege in de schoot
geworpen kreeg omdat Fred
dy Maertens later doping ge-
appa
oelin^
bruikt bleek te hebben,
de pas bij de rode vlai
te zijn geweest van de
PETER VAN Pt
