QiaïQSöOm
Fusieclub Sanocel/Saturnus
nu toe aan de „vette jaren"
OP ZOEK NAAR
„NIEUWE
MOGELIJKHEDEN"
Teylingen Cl hoog op ladder
leidse courant-bal
nüiSPORT/GEWESTleidse co o,rzaterdag 8 april 1978 pagina 11
Nederlands jeugdkampioen
John van der Wiel:
Van onze schaakmedewerker
LEIDEN Opnieuw heeft de Leidse grossier
in schaakkampioenschappen toegeslagen. Na
dat hij al een keer het Nederlandse kampioen
schap voor jongeren tot 16 jaar gewonnen had,
heeft John van der Wiel nu ook een eerste
plaats weten te veroveren bij hetNederlandse
kampioenschap voor jeugd tot 19 jaar. Gezien
zijn vorm van de laatste maanden kwam dit
voor niemand als een verrassing. Nee dan zijn
de problemen waarmee de vereniging waar
hij lid van is, Philidor Leiden, veel opvallen
der en deze problemen zouden na een eventu
ele degradatie nog wel eens groter kunnen
worden, want John van der Wiel gaat er dan
toch over denken over te stappen naar een
hoofdklasseploeg.
Voor een schaker met zijn capaciteiten is en
blijft het belangrijk om zich zoveel mogelijk
te meten met spelers van een hoog niveau.
Daarom gaf hij er dit jaar bijvoorbeeld <jle
voorkeur aan om mee te doen aan de voorron
den voor het Nederlands kampioenschap en
liet hij het verdedigen van zijn titel bij hetNo-
teboom-toernooi achterwege.
Achteruitgang
Die tegenstand van niveau is hier in Leiden
echter steeds moeilijker te vinden. „Ik heb het
idee dat het peil bij Philidor een beetje aan het
zakken is. De kans dat we degraderen is nu
wel erg groot en in de interne competitie scoor
ik tot op heden honderd procent. Daarom ook
ben ik nu gaan zoeken naar eventuele nieuwe
mogelijkheden. Ik zou bijvoorbeeld graag
mee willen spelen in het Open kampioen
schap van Rotterdam, dat altiid zeer sterk be
zet is. Ik krijg dan alleen problemen met het
vervoer. Of ik volgend jaar yoor een andere
vereniging ga spelen weet ik nog niet, ik blijf
er over denken maar beslis voorlopig nog
niet".
Rotterdam
Weet hij hier in Leiden de ene schaker pa de
andere met gemak tot overgave te dwingen in
Rotterdam, waar de strijd om de jeugdtitel
plaats vond, had John van der Wiel het heel
wat moeilijker. Weliswaar verzamelde hij
daar ook niet minder dan 7'/2 punt uit negen
wedstrijden maar daar was heel wat bloed,
zweet maar ook geluk voor nodig.
„Inderdaad was het niet eenvoudig. In veel
wedstrijden heb ik minder zo niet verloren
gestaan. Elke keer weer lukte het mij echter
om de tegenstander te beschwindelen".
Meteen de eerste ronde al kreeg John een van
de zwaardere jongens te bevechten. „Tegen
Milo Scheerenliephetmakkelijkerdan ik had
verwacht. Hij gaf al snel een pion weg waarna
het een kwestie van techniek was. Heel wat
lastiger was het tactische gevecht tegen Rudy
Douven in de tweede ronde. Op een bepaald
moment had Rudy zelfs winnend voordeel
kunnen krijgen. Hij zag de beslissende zet
echter niet waarna ik het alsnog uit kon ma
ken". Gert Jan de Boer was de naam van de
volgende opponent."Opnieuw kwam John als
gelukkige winnaar uit de strijd te voorschijn.
Gert-Jan verzuimde namelijk in tijdnood re
mise te maken.
„Zo bleef het nog twee rondes doorgaan. Han
Jansen nam tegen mij remise aan toen hij dui
delijk beter stond, maar wel in tijdnood was.
Fritz van Dooren stond lange tijd gewonnen,
kon op de vijftigste zet nog remise maken
maar gaf toen pardoes de zaak cadeau".
Daarna kwam de grote kentering in de strijd.
De tweede Leidse deelnemer, Rini Kuiff,
werd opgezadeld met een sterk nieuwtje. Het
niet al te sterke antwoord werd zonder pardon
door John afgestraft en Erik Brouwer kon in
de zevende rond helemaal niets in brengen.
„En toen kwam de voorlaatste ronde. Ik was
eigenlijk bezig Maurits Wind van het bord
weg te vegen, maar werd toen te optimistisch
en kreeg ae eerste en gelukkig ook de laatste
nul uitgekeerd. Deze nederlaag hield echter
wel in dat de strijd weer open werd. Ik stond
tenslotte maar een half punt voor op Gert-Jan
de Boer. Otto ter Haar, mijn laatste tegenstan
der, liet zich gelukkig mat zetten".
De zoveelste triomf voor John van der Wiel,
die de laatste tijd geweldig vooruit lijkt te
gaan". Zelf merk ik daar in mijn spel nog niet
zo veel van maar gezien de resultaten denk ik
inderdaad dat ik sterker gaan spelen". Het zou
dan ook jammer ziin als dit talent voor de
Leidste schaakwereld en Philidor in het bij
zonder, verloren zou gaan maar het zou wel
dwaas zijn om te proberen hem tegen te hou
den...
FOLKERT JAN GEERTSMA
Ruud Dobbelaar
PRESTATIE
Die Jan van Baaren. Noemde dat duel bij
Quick Boys „aantrekkelijk" en succesvol
voor het door hem getrainde Spijkenisse.
Wilde middels door hem zelf bijgehouden no
tities zelfs doen geloven dat Spijkenisse de
wedstrijd dan wel niet helemaal zelf had „ge
maakt", maar dat de Rotterdammers wel hard
hadden meegewerkt aan het nul-nul-spekta-
kel.
Van Baaren ging zelfs nog verder. Stelde ook
nog maar even aat Spijkenisse minstens drie
maal had moeten scoren, gunde Quick Boys
en passant ook nog drie treffers en kwam ver
volgens tot de verbijsterende conclusie dat
niet het uiteindelijk bereikte0-0 gelijkspel,
maar een remise van 3-3 de juiste uitslag zou
zijn geweest.
Hij werd ook nog kwaad, die Jan van Baaren.
De suggestie alleen al dat niet zijn Spijkenisse,
maar Quick Boys toch maar vijfentachtig mi
nuten in de aanval was geweest, wekte grote
woede op bij de Rotterdamse trainer. „Waan
zin", het was de enige reactie voor de gesch
rokken journalist.
BLIND
En op zo'n moment ga je je toch wat af vragen.
Ga je twijfelen aan s mans capaciteiten, ogen
ook. Dat een trainer tot in het absurde de ei
gen ploeg verdedigt valt niet goed te praten,
maar kan nog enigszins worden aanvaard.
Maar dat zo'n trainer bewust blind wil zijn,
bewust opmerkingen gaat maken die kant,
wal, nog voetbalveld raken, is toch eigenlijk te
dwaas om los te lopen. Een duel dat door de ei
gen ploeg zo is verknald, een wedstrijd die zo
negatief defensief werd gespeeld van Rotter
damse zijde, op die manier van commentaar
te voorzien - je kan er alleen maar om lachen.
Het wordt alleen maar des te triester als dan,
na negentig minutenvergeefsploeteren blijkt
dat het welwillende Quick Boystoch een punt
heeft verspeeld aan zo'n club. Aan zo'n trai-
DOBBELAAR
Ruud Dobbelaar mag zich voor een jaar Leids
schaakkampioen noemen. Een verrassende ti
telhouder, dat wel. Gunstige lotingen - het
toernooi om het Leids kampioenschap brengt
niet iedere deelnemer als tegenstander achter
het bord - en een watgelukkkige laatste ronde,
brachten Dobbelaar die niet verwachte eerste
plaats.
Een eerste plek die nog niet direct zijn defini
tieve doorbraak inhoudt. Er zijn gewoon ster
kere schakers in Leiden en Ruud Dobbelaar
weet dat ook. Maar op één punt is Dobbelaar
wel degelijk vooruit gegaan - zijn optreden.
Nu neemt er een gewone Dobbelaar plaats
achter de schaaktafel, en vroeger... Enfin: de
foto spreekt voor zichzelf. Zonder aevecht-
spet, schedel, whisky en opgezet eekhoorntje
kwam Ruud Dobbelaar toen niet aan schaken
toe...
UDO de clubleiding toevertrouwd zijn laatste
jaar aan de Haagse Sportacademie te laten
prevaleren boven het veldvoetbal. Slechts in
de zaal zou Manuputty, bij Glasbergen de
Best, nog actief zijn. Maar sinds zondag is hij
weer terug. Als een „verlosser" - akkoord, de
vergelijking met de Spaanse El Salvador aaat
niet geheel op - maakte Manuputty tegen Ber-
nardus zijn rentree. Tweemaal scoorde hij,
met die treffers een erg groot aandeel heb
bend in de uiteindelijk bereikte 3-2 zege. Toch
wel prettig als je als club in nood zo'n spelér
achter de hand hebt. Nog prettiger dat de ab
solute klasse van die ene speler er dan ook
weer direct uitkomt. Resteert nog een pro
bleem: dat UDO in de vierde klasse thuishoort
is in de loop der jaren wel duidelijk geworden.
Maar in welke klasse hoort ex-Blauwwitter
Manuputty nu eigenlijk?
Van onze sportredactie
SASSENHEIM En opnieuw is de door Sporthuis Wout Bergers beschikbaar ge
stelde Leidse Courant-Bal terecht gekomen bij een „prestatief" elftal. Een team
'dat dan nog geen kampioen mag zijn, maar al wel erg hoog genoteerd staat op de
'competitieladder. Teylingen C1 is deze week de gelukkige. De Sassenheimse
hoop van de toekomst heeft de titel binnen bereik en voetbaltin iedergevalaleen
leuke partij weg. „Een leuk elftal", stelt bestuurslid Aandewiel dan ook. „Een elftal
met perspectief voor de toekomst".
Dit elftal nu kreeg de Leidse Courant Bal. Als vervroegd kampioenscadeau mis-
jschien...
Op de foto, staand v.l.n.r.: leider Noordermeer, Kees Langerak, Paul Roozen, Vin
cent Alkemade, Robert Hooymans, Paul Wolvers en Ronald Simmelirik. Knielend
Tic Postma Bert de Vries, Theo Handg raaf, Frans Mugie, Mark Kraan en aanvoer-
':m Beuling.
Van onze handbalmedewerker)
LEIDEN Voor de Leidse handbal
vereniging Sanocel/Saturnus, in 1975
ontstaan uit een fusie tussen HVL en
Apollo, lijken de magere jaren voor
bij. Het eerste herenteam is in de zaal
competitie gepromoveerd naar de af-
delings eerste klasse en is nu in de re
gio (tenminste voor wat betreft de
heren) de hoogst spelende ploeg. Mede
door de successen van dit team mag de
vereniging zich de laatste tijd verheu
gen in een groeiend ledental. Voorzit
ter Wim Kok: „Het gaat de vereniging
inderdaad aardig voor de wind. Naast
de ledenaanwas (we gaan het ko
mende seizoen zelfs starten met
jeugdleden vanaf 9 jaar) en de spor
tieve resultaten wil ik in dit verband
toch ook noemen het feit datSaturnus
sinds kort in het bezit is van een eigen
clubgebouw, waardoor nu aan de soci
aal-culturele functie van de vereni
ging, een functie die vaak wordt on
derschat, de nodige aandacht kan wor
den besteed". De tijden van weleer lij
ken terug.
In de Leidse regio was HVL jarenlang
de meest toonaangevende handbal
vereniging. De Leidse heren hebben
in hun glorietijd zelfs tegen het
Haagse Hellas (toendertijd grossier in
Nederlandse kampioenschappen) een
beslissingswedstrijd moeten spelen
om uit te maken welk team het district
West B zou vertegenwoordigen in de
kampioenspoule (in die tijd streden de
districtskampioenen in toernooivorm
om de landstitel). De Hagenaars won
nen dat gedenkwaardige duel overi
gens nipt met 13-11. De successen van
de Leiase ploeg werkten ook inspire
rende op de prestaties van de hand bal
clubs uit de omgeving. Vooral op da
mesniveau heeft het handballen in de
Leidse regio een hoge vlucht geno
men. Forenolte, HVS, Northa en Jong
Ade zijn daar duidelijke voorbeelden
van. Bij de heren verliep het ontwik
kelingsproces door de concurrentie
van voetbal (in de omliggende ge
meentes was handbal eigenlijk alleen
bedoeld voor dames, de heren voetbal
den immers) wat moeizamer. Pas de
laatste jaren beginnen de heren „door
te breken".
ROUTINE
Jarenlang heeft HVL zich deels door
routine op een behoorlijk peil weten
te handhaven. Men had echter ver
zuimd tijdig een verjonging door te
voeren. Daardoor en zeker ook door
interne moeilijkheden (in 1969 verliet
zo'n 30% van de leden de vereniging
om als Apollo verder te gaan) ging het
met de prestaties bergafwaarts.
Van districtsniveau zakte de vereni
ging af naar de tweede klasse van de
afdeling. De fusie met Apollo, die na
een aantal succesvolle jaren ook in de
afdelings tweede klasse was blijven
steken, leek de oplossing om hethand
bal lpn in T .piHpn wppr nn ppri hncrpr n i-
SBw»
Wim van Leeuwen, een van de talenten van Sanocel/Satur
nus, stijlvol in actie.
veau te brengen. De fusie ging, zoals van'het zaalhandbal in Nederland ligt
zo vaak, gepaard met de nodige aan- zonder meer hoger dan zo'n drie, vier
passingsmoeilijkheden en met moeite jaar geleden".
kon de nieuwe combinatie zich op het Heeft Saturnus wel voldoende achter
tweede klasse niveau handhaven. Nu de selectie om de stap omhoog te doen?
lijkt er dan eindelijk een kentering in
de zaak te zijn gekomen.
Onder meer verantwoordelijk voorde JONGE PLOEG
opbloei is ongetwijfeld trainer Frank
Bonte die de roodwitte formatie nu Frank Bonte daarover: „Zeker, maar
zo'n twee seizoenen onder z'n hoede over vervanging hoef ik nu nog niet
heeft en die erin is geslaagd om van direct te denken. We hebben een
een stelletje (weliswaar getalen- jonge ploeg, waarin niet zoals vroeger
teerde) individualisten een hecht de oudere spelers de boventoon voe-
team te smeden. Een gesprekje met ren. Neem bijvoorbeeld jongens als
hem (wie Frank Bonte kent begrijpt Wim van Leeuwen, Steven Schrader,
dat dit verkleinwoord eigenlijk niet op Anton Klok, Hans Zwaan, Peter Waal-
z'n plaats is) leert al gauw dat hij voor wijk en Alwin Jansen. Dat zijn alle-
wat betreft het herenteam van Satur- maal spelers die hun handbalcarriëre
nus nog veel meer van plan is. eigenlijk nog maar net zijn begonnen,
„Ik beschouw het kampioenschap en al spelen ze natuurlijk al een aantal ja
de promotie een stimulans om verder ren.
te gaan. We zijn er namelijk nog lang
niet. Met de kwaliteit die we nu in Sa- En met de oudere spelers, zoals Benno
turnus hebben, moeten we beslist re- Nieuwenhuysen, Sander Laj
gionaal niveau kunnen halen. Voorlo- Henk Verwey en Wolf Weber, kunnen
pig zie ik als doel: het bereiken van de we ook nog wel even vooruit. Maar is
regionale tweede klasse. Dan wordt er ook nog belofte bij de jeugd. Ik kan
hpf nas ppht mnpiliik. wanthetniveau zplfs wp! «ttpllpn errnto bolnfto RpK
Spiekerman (naar mijn mening de be
ste doelverdediger die de Leidse regio
in jaren heeft gehad) en hetnatuurta-
lent Hans Blansjaar zijn voor mij
twee zekere kandidaten voor de
groep, waarmee ik me voorstel door te
stoten".
Hoe staat het met de versterking van
de groep van buitenaf?
„Iedere speler met kwaliteit en vooral
prestatiedrang is bij mij welkom.
Sinds kort zijn twee Joegoslaven de
gelederen komen versterken, name
lijk Sergo Vrabanac. die naast Cor
Bakker als doelverdediger fungeert,
en veldspeler Marion Deak (een noom
vaneen vent), aan wie je het wel kunt
afzien dat hij heel hoog (in een eerste
Liga-ploeg in Belgrado) heeft ge
speeld. Dergelijke versterkingen zijn
in de harde eerste klasse meer dan
nuttig".
Wordt het kampioenschap in de zaal
nu gevolgd door een kampioenschap
in de veldcompetitie?
„Nou dat geloof ik niet. In de opbouw
fase voor ae zaalcompetitie hebben we
op het veld teveel punten verloren. Ik
vind de veldcompetitie toch ook niet
zo belangrijk. Zelfs als oefening voor
de zaal is de veldcompetitie niet eens
zo geschikt. Als je niets anders hebt
moet je het daar wel mee doen, maar
ik hoop dat het NHV de zaalcompetitie
in de nabije toekomst zal uitbreiden".
Voorzitter Wim Kok denkt hier iets
anders over: „Zolang er niet vol
doende sporthallen zijn, valt er aan
bedoelde uitbreiding niet te denken.
al zo aat het zaalprogramma van deze
categoriën juist door het gebrek aan
sporthallen flink wordt „geknepen".
Wij blijven voorlopig sterk pfeiten
voor handhaving van veldhandbal.
Overigens lijkt ons veldhandbal uiter
mate geschikt voor de zogenaamde re
creatiesporters, een groep sporters
waaraan de laatste tijd ruime aan
dacht is besteed. In vergelijking met
zaalhandbal zijn de kosten voor ae be
oefening op het veld betrekkelijk ge-
ring.".
Wat zijn de plannen voor het komende
seizoen? Frank Bonte: „Het is de be
doeling dat we voor de aanvang van
het komende zaalseizoen een reeks
oefenwedstrijden tegen sterkere regi
onale ploegen afwerken. Ik meen dat
de Stompwijkse handbalvereniging
HVS dat al jaren zo doet en gesteld
kan worden dat de successen daar niet
zijn uitgebleven. De aanpak zal voorts
harder moeten worden omdat je er
met kwaliteit alleen vandaag niet
meer komt. Er moet gewoon gewerkt
worden en dan niet alleen fysiek maar
ook met het „koppie". Nu wordt er
door de spelers zelf nog te weinig ge
dacht. Zaalhandbal is te vergelijken,
al klinkt dat gek, met schaken. Zet en
tegenzet. Het verschil is echter dat de
denktijd is teruggebracht tot fracties
van een seconde". Misschien een tip
voor het in degradatiegevaar verke-
