Jubileum weds trijd
SJZ met en voor
oudste speler Toon
Kleijweg (60)
J. Imthorn verlaat
Noordwijkse politie
BEJAARDENWONIN GEN
OEGSTGEEST GEREED
Het Boek van de Tulp
laat niets meer aan de
verbeelding over
STAD/REGIO
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 31 MAART 1978
PAGINA 5
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
»tei
De tulpenpracht op de Keukenhof
Al sinds onheugelijke tijden heet
april de „grasmaand". Ook in de
eeuw der verdwazing rond de
tulp, het kleurrijk gewas dat „Hol
land" samen met z'n boter, kaas
en eieren als typische eigenhei
mers bij het buitenland in „the
picture" heeft gebracht. In onze
dagen zouden we nog kunnen le
ren van die 17e eeuwers, dat gou
den tijdperk dat een Rembrandt
voortbracht die z'n „Anatomische
les" laat verrichten door ene pro
fessor Tulp. Dat is nog eens Hol
land-promotie: onbetaalbaar zelfs.
Geen bloem is er ooit zo tegenaan
gegaan als de fabuleuze tulp. Daar
kan Canada, bijvoorbeeld, met z'n
maple-leaf ofwel het nationale es
doornblad, niet aan tippen. Onze
blik werd gevangen door een af
beelding uit 1669, een bladversie
ring uit „De verstandige Huyshou-
der" met als noemer de „Gras-
Maendt". Op de prent wordt april
gesymboliseerd in de aanbieding
van een bloem aan een dame, de
verpersoonlijking van Venus. Laat
die bloem nu een tulp zijn! Een
van de meest exclusieve gewassen
in die jaren. Maar nog steeds is
Nederland als tulpenland uniek.
In dit opzicht bekleedt ons land zo'n uit
zonderlijke plaats, dat er eindelijk een
boek is verschenen dat aan de tulp alle
recht doet wedervaren: Het boek van de
tulp, een soort „het Beste" van de tulp, een
„Larousse", een lexicon - zwaar en kleur
rijk geïllustreerd - dat de tulp ontleedt in
al z'n facetten. Het is bijna een „bijbels"
verhaal, dat werd geschreven door Tom
Lodewijk en uitgegeven door A. W. Sijt-
hoff in Alphjen a.d. Rijn. Een boek, dat
eindelijk geschreven moest worden, want
geslachten lang had men er al op zitten
wachten. Althans, dit maken we op uit een
bijgaande schriftelijke verantwoording.
Tulp vaji de maand, maand van de tulp:
april. Ais er tenminste niet al te veel
uitgestelde maartse buien zijn geweest. An
ders kon het weieens begin mei worden.
Afgezien hiervan, heeft Tom Lodewijk aan
het tulpenfront er iets heel moois van
gemaakt. Zijn lezersvoer biedt hij aan in
drie delen: Tulpen om ons heen, De tulp
in de historie en Tulpen, kwekers en koop
lieden (vooral dit laatste moet zoden aan
de internationale dijk zetten). En terecht:
de tulp mag er zijn.
Je mag het geloven of niet. maar er is in
de hele wereld - volgens degenen die het
weten kunnen - geen bloem te vinden
waaraan zo'n fascinerend stuk historie is
verbonden als aan de tulp. De tulp heeft
zich in de loop van bijna vier eeuwen
ontwikkeld van een luxe bloem tot één die
bereikbaar is voor iedereen over vrijwel
de hele wereld.
Het Boek van de tulp laat niets onver
bloemd. Het beschrijft de Nederlander die
zich in deze tijd van het jaar louter met
tulpen schijnt te omringen, of hij nu een
tuin heeft of niet Maar eigenlijk zit het
al veel dieper. Tom Lodewijk is erachter
gekomen, dat ten tijde van Lodewijk XIV,
de Franse Zonnekoning, de „dames uit de
betere klingen" hun „fikse decolletées
plachten te gameren met kostbare bol bloe
men", hetgeen een stuk fleuriger is dan de
garnering van één en ander met bloembol
len. De tulp bleef een siermotief in kunstui
tingen en gebruiksvoorwerpen, als zinne
beeld op daken en gevels van huizen, maar
ook in het interieur, bijvoorbeeld op wand-
Nu het Boek van de tulp uit is, mag
iedereen wéten dat de Hollander verknocht
is aan zijn bolbloemen. Dat mag blijken
uit duizend-en-één dingen. Uit de schilder
en tekenkunst, zeg maar, die de fraaiste
werkstukken heeft op-geleverd, waarvan
er verscheidene in dit boek zijn afgedrukt.
Het blijkt ook uit de namen die de kwekers
aan hun produkten geven. Daarbij zijn tal
van beroemdheden vernoemd, zoals gene
raal (president) Eisenhower, naar wie een
tulp werd gedoopt toen hij in een verloren
uurtje een bezoek aan de Keukenhof
bracht.
Het boek van de tulp volgt de geschiedenis
van deze bolbloem op de voet, vergezeld
van de meest boeiende reprodukties. Vanaf
de oorspronkelijke „tulpenhof van Eden",
in Turkije, waar de bloemen in het wild
groeiden tot aan de grenzen van China.
Dat was al in de 16e-eeuw. Sultans ver-,
maakten zich met de tulpen die bijna
onbetaalbaar waren, en er werden lustho
ven mee aangelegd. In die mate zelfs, dat
de schatkist erdoor geruïneerd werd. Via
de Vlaming De Busbecq, gezant van de
keizer van het Heilige Roomse Rijk aan
het hof van de sultan in Constantinopel,
kwam de tulp omstreeks 1560 in de Neder
landen terecht. Niet lang daarna werd deze
bolbloem, door z'n uitzonderlijke kostbaar
heid, een begeerd object voor de welgeste!-
den. Er werd via de bloembol „tulp" gespe
culeerd bij het leven. Niet te geloven, maar
zo'n bol bracht zelfs honderdduizenden
guldens per stuk op. Toen deze windhandel
in 1637 ineenstortte, waren duizenden ver
mogende lieden bankroet. Maar de tulp
ging niet ten gronde.
Het boek van de tulp schrijft verder over
het land van de tulp, de nijvere kwekers,
de bollendoordrijvers, de wereldverover
aars die samen zorgden voor een müj oene
naffaire. Van Turkse zijn het Nederlandse
bloemen geworden, die tot in Rusland en
in Afrikaanse olielanden de show stelen.
De tulp is in de loop der laatste decennia
een Hollandse ambassadeur geworden, ef
fectiever dan een staatsbezoek van onze
monarch. Met Volendam, Madurodam en
alle andere Hollandse dammen zijn onze
bloemboilenvelden in de Bollenstreek uit
gegroeid tot meer dan kneuterig, tot veel
meer dan het plezier van Lilliput. Neder
land heeft er een kapitaal in geïnvesteerd
dat van formaat is.
Aardig is, dat Tom Lodewijk één van de
meest verrassende ontdekkingen voor de
buitenlandse bezoeker heeft gesignaleerd:
in en om praktisch elk Nederlands huis
zijn bloemen en planten aanwezig. On
danks de Britse uitwassen is het waar wat
hij schrijft: wat dit betreft is Nederland
uniek. „Het Hollandse huis leeft niet als
bloemen ontbreken". En dat alles tegen
een redelijke prijs. De Nederlander ver
slindt bollen. Hij plant ze in z'n tuin, maar
ook in bakken, potten of schalen in huis
of op het balkon. De wereld kijkt daarbij
duidelijk geïmponeerd toe. In een hoofd
stuk (IV) wordt uiteengezet hoe men met
de bollen moet omgaan; hoe diep men de
bollen moet zetten, welke grondsoort het
best gebruikt kan worden, hoeveel water
men moet geven, maar ook welke soorten
en kleurencombinaties men in allerlei toe
passingen kan hanteren.
„Het feit, dat er zoveel tulpensoorten zijn
is slechts voor een deel te danken aan
Moeder Natuur. Het overgrote deel van de
uitbreiding van het sortiment is te danken
aan het werk van de teler, soms van de
ondernemer zelf, soms een „hybridisateur"
die in zijn dienst is. Wie iets op dit gebied
wil presteren, moet het „in de vingers"
hebben". Een hybridisateur die via kmi-
sing een bloem trachtte te krijgen die
zowel geschikt zou zijn voor de tuin als
voor het boeket, bereikte pas na vijftien
jaar het gewenste resultaat. Een ander
teelde uit een kruising van twee variëteiten
250.000 stuks, waaruit hij er duizend selec
teerde en tenslotte niet meer dan zeven van
de allerbeste uitkoos. De eerste bollen van
zo'n nieuwe variëteit worden soms dik
betaald. Een prijs van rond de 2500 gulden
per stuk behoort tot de mogelijkheden".
Hieruit moge blijken, dat de tulp door de
eeuwen heen nog steeds z'n leven zo duur
mogelijk verkoopt. Het is een plant waar
„avontuur" in zit. Tom Lodewijk, talentvol
bollendeskundig journalist en „Fanfan la
Tulipe", heeft een en ander duidelijk en
genoegzaam vastgelegd. Vanuit Hillegom
-en daar weet men erg veel van tulpen.
Men wordt helemaal „tulpwaardig" voor
een bedrag van 29,50, na 31 mei betaalt
men vijf gulden meer voor Het boek
Trofee voor
Noord wijks
filmechtpaar
NOORDW1JK - De Noordwijk-
se Filmclub besloot het film
seizoen met de jaarlijkse wed
strijd om de wisselbeker. Naar
de trofee dongen elf films mee,
alle van hoge kwaliteit, die
door een Amsterdamse jury
werden beoordeeld. De film
„Goed begrijpen" van het jon
ge filmechtpaar Ank en Ben
Teeninga kwam als de beste
uit de keuring.
Het filmverhaal gaat over een
jongetje, die wél wist hoe de
kinderen geboren werden,
maar die toch ook wilde weten
hoe een en ander tot stand
kwam. In een voorlichtingsge-
sprek met zijn moeder werd
een en ander op subtiele wijze
in beeld gebracht.
Behalve de beker ging ook de
zaalprijs'naar de voorbeeldige
film. Deze zomer gaan de NFC-
leden op pad met de opdracht
een film te maken over het
onderwerp „Zimmer frei".
Berend Boudewijn
directeur van
Stadsschouwburg
AMSTERDAM - B en W van
Amsterdam zullen de raad voor
stellen de 41-jarige B. B. van der
Woude, beter bekend als Berend
Boudewijn, te benoemen tot di
recteur van de Stadsschouw
burg. Hij moet de op 1 januari
vertrokken E. Smit opvolgen.
De spelers van SJZ rond hun oudste collega
ZOETERWOUDE - „Gewoon
eten, drinken en roken," ant
woordt Toon Kleijweg op de
vraag wat de formule is om
tot je zestigste in staat te blij
ven elke zaterdag een partijtje
te voetballen. De aanleiding
voor deze vraag is de jubi
leumwedstrijd die gisteravond
op het eerste veld van SJZ
voor, en ook door, Toon ge
speeld werd. Het bestuur van
SJZ organiseerde de wedstrijd
ter ere van het feit dat Toon
Kleijweg zich al 33 jaar actief
voor de voetbalvereniging in
zet.
Je kan het toch op z'n minst
een opmerkelijke prestatie noe
men dat, de deze maand zestig
geworden Toon, nog elke week
zijn mannetje staat in „zater
dag 4" van SJZ. „Ik vind voet
bal gewoon leuk. Tegenwoor
dig is het voetbal op zich mis
schien wat harder, maar je
speelt wel op een goed veld.
Vroeger toen we nog op de
Loethe voetbalden moest je
eerst met een emmer het water
van het veld scheppen. Over de
koeienmest heb ik het dan nog
maar niet eens. Waar ik mee
wil zeggen dat het voetbal zelf
wel zwaarder is geworden,
maar de omstandigheden
waaronder je speelt duidelijk
verbeterd zijn. Ik heb me er
aan aangepast"
Toon, van beroep gemeen
teambtenaar, is nog op meer
fronten actief. Hij volleybalt,
hij helpt mee aan de verwezen
lijking van de jaarlijkse sterrit
en last but not least is hij
medewerker op de uitvoerin
gen van de plaatselijke fanfare.
Een lijst van activiteiten die
menige zestiger met enige te
rughoudendheid bekijken zou.
„Een mens moet met zijn tijd
mee gaan, daar heb je profijt
van. als je eenmaal in het ver
enigingsleven gerold bent, dan
blijf je er altijd mee bezig. De
mensen die zich, buiten hun
werk. met andere zaken willen
of kunnen bezighouden zijn
nog steeds dun gezaaid. Zo
draai je, ook in dit dorp, mees
tal op een kleine vaste kern."
Nog even over het voetbal: „In
de loop der jaren heb ik weinig
last van blessures gehad, wat
dat betreft blijf ik optimistisch.
Verder ben ik nooit geschorst
geweest of zelfs maar opge
schreven. Er staat mij dus niets
in de weg om op mijn voetbal
schoenen met pensioen te
gaan."
De uitslag van lichtwedstrijd
tegen SVOW-7, de plezierigste
tegenstander door de jaren
heen volgens Toon, was trou
wens 4-1. Toon scoorde ook.
NOÓRDWIJK Na ruim vij
fendertig jaar het Noord wijk-
se korps te hebben gediend,
gaat'de heer J. imthom bin
nenkort de politiedienst ver
laten. Hij heeft dan de leeftijd
bereikt voor het gebruikelijke
functioneel leeftijdsontslag.
Ter gelegenheid van dit af
scheid wordt hem vandaag in
„De Rank" aan de Golfbaan
een receptie aangeboden. Van
half vijf tot zes uur bestaat
daar voor iedereen gelegen
heid om de heer en mevrouw
Imthom nog vele goede en
gelukkige jaren toe te wensen.
De scheidende politieman trad
in 1940, na de ontbinding van
het Nederlandse leger door de
Duitse bezetters, in dienst bij
de Koninklijke Marechaussee.
Als üd van dit korps was hij
ruim twee jaar werkzaam in
Brabantse contreien, onder
meer ter bestrijding van de
smokkelhandel. Zijn aspiraties
in die richting bleken trou
wens al eerder, toen hij in z'n
vrije tijd het diploma voor be
lastingkommies behaalde.
NA VIJFENDERTIG
DIENSTJAREN
Hoewel hij het met de gemoe
delijke bevolking in het Bra
bantse land best kon vinden,
trok het hart van de geboren
Katwijker toch naar de dui
nen, de zee en het strand.
Bovendien wachtte daar een
dorpsgenote, uitziende naar de
trouwdag. Daarvoor had de
jonge marechaussee echter
toestemming nodig van zijn
commandant en toen Imthom
zonder dit fiat toch in de hu
welijksboot stapte, betekende
dit tevens het einde van z'n
dienst bij het „Wapen". Hij
solliciteerde daarop bij het
Noordwijkse politiekorps,
waarna op 1 oktober 1942 zijn
benoeming volgde tot agent
van politie.
Geen computer die het Imt
hom verbetert. Zijn interesse
voor het plaatselijk gebeuren
en zijn bijzondere taken, die
hij in de loop der jaren binnen
het korps heeft vervuld, maak
ten hem tot een vraagbaak en
J. Imthorn.
informatiebron voor zijn colle
ga's. Daarnaast gold hij als
expert in allerlei financiële za
ken, voor wie een rekenmachi
ne als een luxe kon worden
beschouwd, want berekenin
gen maakte hij even snel uit
het hoofd. Jarenlang was Imt
hom in het korps de man van
de „verhoor-verbalen", of wat
nauwkeuriger aangeduid, de
politieambtenaar die ingezete
nen bij proces-verbaal ver
hoorde omtrent elders ge
pleegde feiten.
OEGSTGEEST De officiële
opening van 43 bejaardenwo
ningen in de flat aan de M. H.
Tromp laan vindt vanmiddag
plaats. De bouw van de wonin
gen die eigendom zijn van de
woningbouwvereniging „Bui-
tenlust" heeft dan in totaal 3,5
miljoen gulden gekost. Van de
43 bejaardenwoningen zijn er
drie aangepast voor invaliden.
De bejaardenflats op de bega
ne grond en de eerste verdie
ping bestaan uit een woonka
mer met open keuken, een
slaapkamer, douche en toilet
en een berging. Op de tweede
etage hebben deze dezelfde in
deling op de berging na, maar
beschikken weer over een gro
te zolder. De aangepaste wo
ningen hebben een kamer ex
tra en ook de douche is groter.
De huur van de flats bedraagt
650 gulden per maand. De aan
gepaste woningen zullen iets
duurder worden. In de huur
prijs is inbegrepen de aanslui
ting op de Centrale Antenne
voor kabeltelevisie en de stook-
en electriciteitkosten.
De galerij die afgesloten is,
wordt centraal verwarmd. Ui
teraard is het mogelijk door
middel van individuele huur
subsidie de huurprijs te druk-
In de raadsvergadering van
maart 1976 werd tot de bouw
van deze bejaardenwoningen
besloten. Juni vorig jaar werd
het bouwplan door Gedepu
teerde Staten goedgekeurd en
kon met de bouw begonnen
worden. In februari 1977 plaat
ste de woningbouwvereniging
een advertentie, waarop ge
schreven kon wórden door be
langstellenden voor de bejaar
denwoningen. Een indicatie
commissie heeft er zorg voor
gedragen dat de woningen zo
eerlijk mogelijk werden ver
deeld onder het grote aanbod
van gegadigden. Nu de wonin
gen gereed zijn is de vraag
naar dit soort woningen bij de
woningbouwvereniging enorm
toegenomen. Na de officiële
opening van vanmiddag is er
„open huis" van vijf tot zes
T. v. Eysinga
tien jaar
burgemeester
OEGSTGEEST - Burgemeester
T. A. J. van Eysinga is morgen
tien jaar burgemeester van de
gemeente OegstgeesL Gedu
rende zijn ambtsperiode wer
den de Oegstgeestse bestem
mingsplannen Centrum en
Noord-Oost min of meer afge
rond. De totale afronding zal
pas plaats kunnen vinden als
het bestemmingsplan Haas-
wijk "76 gelegen aan de over
zijde van het Oegstgeester Ka
naal, in uitvoering komt.
Op cultureel gebied heeft bur
gemeester Van Eysinga zich
bijzonder onderscheiden van-
l wege zijn bemoeienis bij de
l totstandkoming van een uniek
I orgel in de Groene- of Willi-
ibrordkerk. Ook het paardrij
den voor gehandicapten „Moe
dig Voorwaarts" geniet zijn
volle belangstelling.
