Het aloude geslacht der
Zwetsloten nam weer
even bezit van Hoogmade
Bibliotheek
Noordwijkerhout
in uitbreiding
raadhuis
hond
zoekt
huis
Schapen liepen
Trix in de weg
mt TAP/REGIO
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 25 MAART 1978 PAGINA 5
Hoogmade, kerkdorp van
de gemeente Woubrugge,
telde woensdagmiddag en
avond ruim 300 zielen ex
tra. De familie Zwetsloot
was er neergestreken,
voor een vrij spontane
reünie in Huize Van der
Ploeg. Eigenlijk waren het
nummers, die de restau
rantruimte overbevolkten.
Als je naar een opgespeld
naamkaartje keek las je
bijvoorbeeld Louis
G.84". Dat was geen de-
linkwentenaanduiding,
maar je moest het lezen
als: Louis Zwetsloot van
TAK G, te vinden op blad
zijde 84". Die bladzijde
NA 1982 NIEUWBOUW DE ZILK
NOORDWIJKERHOUT -
Burgemeester en Wethou
ders van Noordwijkerhout
willen de openbare bibliot
heek aan de Kerkstraat in de
periode van 1980-1982 ver
vangen door een nieuw ge
bouw dat aan de eisen vol
doet die hiervoor landelijk
zijn vastgelegd in de Wet op
het Openbaar Bibliotheek
werk. De gemeente streeft
ernaar om na 1982 een bi-
bliotheekfiliaal te realiseren
in de woonkern De Zilk. Tot
die tijd zal De Zilk het met
een bibliobus als bibliot
heekvoorziening moeten
doen. Een eerdere realisatie
van een bibliotheek voor de
woonkern van 3.000 inwo
ners, acht het gemeentebe
stuur financieel niet haal
baar. Daarbij komt dat tij
dens de vorig jaar gehouden
algemene beschouwingen,
een bibliotheekvestiging in
de kern van Noordwijker
hout een hogere prioriteit
kreeg. In de raadsvergade
ring van donderdag 30 maart
wordt een gemeentelijk bi
bliotheekplan aan de raad ter
vaststelling aangeboden.
De Wet op het Openbaar Bi
bliotheekwerk die in 1975 werd
gelanceerd, opent de mogelijk
heid om de personeelskosten
van een bibliotheek te laten be
kostigen door de rijksoverheid.
Voor de overige kosten wil het
Rijk 20% bijdragen. Bindende
eis is dat de gemeente een drieja
renplan opstelt. De Noordwij-
kerhoutse Openbare Bibliotheek
is in 1970 in gebruik genomen en
blijkt in een behoefte te voorzien
in het werkgebied van 12.000 in
woners. De oppervlakte van het
huidige gebouw bedraagt 260 mJ,
terwijl de subsidiabele eis voor
een gemeente als Noordwijker
hout 875 m: is. In de huidige ac
commodatie zijn geen uitbrei
dingsmogelijkheden. Het ge
meentebestuur wil de bibliot
heek nu onderbrengen in de uit
breiding van het Noordwijker-
houtse raadhuis. Na de inge-
bruik name van de nieuwe vesti
ging moet het personeelsbestand
worden uitgebreid.
De Zilk
In een volgend driejarenplan, na
1982 komt De Zilk in aanmerking
voor een bibliotheekfiliaal. De
Zilk is nu nog niet in het gemee
ntelijk plan opgenomen omdat
de daaruit volgende opname op
het landelijk plan. uitvoering van
de gewenste voorzieningen ver
plicht. De stichtingskosten voor
een vaste vestiging in De Zilk
worden geraamd op 700.000 gul
den. De jaarlijkse exploitatie
kosten gaan 100.000 gulden be
dragen. De behoefte aan een bi
bliotheek voorziening in De Zilk
blijkt uit het veelvuldig gebruik
dat er thans van de bibliobus
wordt gemaakt.
De uitleenperiode en het boe
kenbezit is gering. Dit terwijl de
afstand tussen Noordwijkerhout
en De Zilk niet uitnodigt tot het
gebruik van de Noordwijker-
houtseaccommodatie. Vooreen
toekomstige vaste bibliotheek
vestiging is inmiddels grond ge
reserveerd bij het te bouwen
Gemeenschapshuis aan de Zil-
ker Sportlaan. Voor een werk
gebied van 3.000 inwoners be
draagt de minimale vloeropper
vlakte 460 m:.
r
was dan te vinden in het
kloeke boek „Zwetsloot,
een oud Rijnlands ge
slacht", voor deze gele
genheid samengesteld en
uitgegeven. Ik schreef er al
eerder over. Precies 500
boeken waren er aange
maakt, maar dit aantal
schoot schromelijk tekort,
want er gingen ruim 600
over de provisorische
toonbank, in de hoek bij
Van der Ploeg, waar Cor-
rie Zwetsloot-Pinxter met
man en secondanten zat
om de honderden Zwetslo
ten uit het hele land te
verwelkomen en hen te
voorzien van een boek
over hun eigen geslacht.
Niet als relatiegeschenk of
diploma, maar als een al
bum als „familiebijbel" en
boter bij de vis.
Corrie Zwetsloot incasseerde
(als één van de aanstichters van
deze Zwetslotenbijeenkomst en
hoofdsamenstelster van het op
zienbarend album, gevat in een
delicate ringband) vier uur lang
honderden handdrukken en bij
gaande bankbiljetten om de kos
ten der uitgave te kunnen dek
ken. Haar energie werd gevoed
door hooguit twee koppen kof
fie. En dat terwijl ze zelf eigen
lijk helemaal geen echte Zwets
loot is, maar man Harry Zwets
loot, die woensdag onmisbaar
aan haar zijde zat en boeken uit
reikte, bakt liever thuis z'n eigen
brood (zoals ik al eerder ver
meldde). Corrie draafde uit lou
ter enthousiasme dus alleen op
voor het standaardwerk over de
Zwetsloten. Maar haar glorie
was volkomen, haar jarenlange
arbeid werd gehonoreerd met
een ongekend familiebezoek en
talloze bloemboeketten en inge-
doosde paaseieren die achter
haar rug werden opgestapeld.
De zaal puilde uit van de Zwets
loten, die uit de naaste omgeving
Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek „Hond
zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond beschreven die
in het asiel verblijft om daar een zekere dood tegemoet
te gaan.tenzij het dier een goed tehuis vindt De in de
rubriek beschreven honden zijn alle door hondenbezitters
naar het asiel gebracht. Om uiteenlopende redenen, vaak
begrijpelijk maar soms ook volslagen onzinnig. De in „hond
zoekt huis" beschreven dieren zijn alle goed gezond, hebben
een wormkuur ondergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen
betaling van ca. 60 gulden ten bate van zwerfdieren zijn
ze af te halen. Adres: Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan
6b, Leiden. Tel.: 131670. Geopend di. t/m vr. 10.00—12.00 en
14.00—17.00 uur. Zaterdag van 10.00—12.00 en 14.00—16.00
uur. Zondag en maandag gesloten.
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in dezeurubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
tot uit het gehele land tot en met
Maastricht (er kwam zelfs een
religieuze Zwetsloot uit het Bel
gische Turnhout) naar Hoog
made stroomden, Hoogmade:
eens een Heerlijkheid (door
Huize Van der Ploeg in een re
clamefolder in de Engelse tekst
aangeduid met „Delight"), en in
de diepe, bijna niet te peilen
.oudheid, de voedingsbodem
voor de stamboom der Zwetslo
ten. Nou, het werd opnieuw een
heerlijkheid. Daar stonden de
honderden opeengepakt, de
„echte Zwetsloottrekken" wa
ren niet meer herkenbaar, omdat
de eeuwen hun differentiërend
werd hadden gedaan. Naam
bordjes op revers, jurken of trui
tjes vormden het enige houvast.
Je kunt nu wel dezelfde naam
dragen, maar in de meeste geval
len blijf je door al die uiteengelo
pen takken toch vreemden voor
elkaar.
Het begon om vier uur. De zaak
liep meteen al vol. De eerste
gang was naar Corrie uit Lisse,
die ais een receptioniste de spil
van de beweging was. De Zwets
loten, voorzien van het geïllus
treerde boekwerk, konden zich
het eerste halfuur nog versprei
den, bladerend en lezend. Maar
tegen vijven was er al bijna geen
speld meer tussen te krijgen. De
ene Zwetsloot na de andere
kwam met de nodige aanhang
binnen. Van der Ploeg zat tjok
vol. Ook het parkeerplaatsje
vóór het etablissement, waar tal
van Zwetslootauto's klemvast
kwamen te zitten, ingebouwd
door Kees van Piet, Dirk van
Frans, Cornelis en Hendrik
Zwetsloot. De meeste sprekers
die tegen acht uur op een tafel
klommen waren Zwetsloters die
boven het rumoer uit trachtten te
komen met het annonceren van
kentekennummers van afgrende
lende verre of nabije familiele
den
Inmiddels was het bar gezellig
aan het worden. De stemming
groeide van handes geven bij uit
eengedreven loten van takken,
tot kussen tussen zich nauwer
verwant wetende telgen. De
kussen namen rond de klok van
achten toe, want het begeeste
rend percentage alcohol dat Van
der Ploeg tegen een redelijke
vergoeding en met een begrijpe
lijk genoegen ter beschikking
stelde vaagde hier en daar on
duidelijke grenzen weg en ik
meende soms te bespeuren dat
het licht vrijen is tussen neef en
nicht: „ha, dat is vast oompje
Jaap.Voor de vaste stam
gasten was het maar een trieste
bedoening. Ze voelden zich ont
heemd en door de zijwaartse
druk werden ze weldra buiten
spel gezet. Tegen deze
Zwetsloot-congestie, een zeld
zame concentratie van puur en
aangetrouwd, was waarlijk geen
kruid gewassen. Een enkele
Hoogmadese buitenstaander
werd uitgeschakeld door leden
van de B- en G-tak.
En Van der Ploeg, in staat van
horeca-beleg, lapte voort.
Waarbij aanvankelijk koffie, ze
ven ups en sapjes als suderans de
boventoon voerden. Enkele
bruisende types gaven zich toen
al over aan bier, maar na een uur
tje waren de „bessen", de .jon
kies" en de sherry's nauwelijks
meer te tellen. Ik heb 56 keer
„nee, het spijt me", moeten
zeggen, omdat me gevraagd
werd of ik óók een Zwetsloot
was. „Het geeft niet. hoor; het is
tóch wel gezellig", kreeg ik dan
te horen.
Voor het „filmjournaal" met
felle belichting zorgde A. G.
Zwetsloot uit wassenaar. „Dat is
onze rijke richting in de familie",
aldus een verre neef. Een dame
uit Utrecht bestelde koffie: „zet
maar op de rekening van Zwets
loot. Altijd goed..." Een Zwets-
lootse uit de buurt van Schagen
klampte een vermeend familielid
aan: „o. pardon, u bent een
ober. Geen Zwetsloot dus.
Jammer, ik ben een beetje fami
lieziek. ziel u". De duidelijk tus
sen de wal en het schip vallende
bedienende functionaris lachte
breeduit, want de tips hoopten
zich op. Het was één deinende
Zwetslootzee, waarin zelfs een
eenzame Helsloot belandde en
roemloos ten onder ging.
Het werd een groots evenement,
waarbij de meeste Zwetsloten
moesten blijven staan, want te
gen zo'n overmacht valt niet op
te boksen met een stuk of veertig
stoelen. Keurig nette mensen
overigens, die van huisuit oud
Rijnlanders. Vier uur lang bijna
geen onvertogen woord. Bij
welke andere familie tref je
zoiets aan? Werkelijk, de Zwets
loten kunnen voortaan in Hoog
made een potje breken. Ze bezit
ten - in grote trekken - een lof
waardige instelling, met hooguit
bij een paar bepaalde takken
enige uitschieters die steelse
waardering konden opbrengen
voor een Ploegse opgehangen
zinspreuk: „Elke dag dronken,
is ook een geregeld leven". Maar
zoiets tekent beslist niet de
roemrijke Zwetsloten ten voeten
Trix komt oorspronkelijk
uit Hazerswoude. Ze werd
daar anderhalf jaar geleden
geboren en heeft een geluk
kige jeugd achter zich. Zij
was een van die bevoor
rechte honden waarvan de
baas beroepshalve een bij
zonder groot huis en vooral
vreselijk veel land erom
heen heeft. Doorgaans is het
daar voor dieren goed toe
ven. Eenzaam zaljejeerals
huisdier beslist niet hoeven
voelen. Als er toevallig geen
mensen in de buurt zijn om
je mee te amuseren dan
maak je op je gemak een
ommetje op de boerderij en
gegarandeerd kom je dan
iets interessants tegen.
Trix verschilt wat dit betreft in
niets van andere honden. Ook zij
had het reuze naar haar zin op de
boerderij. Als zc zin had in wat
buitenlucht en lichaamsbeweging.
dan kon ze vrijelijk in en uit lopen.
Maar Trix kreeg, naarmate ze wat
ouder werd, een niet al te plezie
rige hobby. Als duidelijke kruising
van een Buil Terriër met nog iets,
had Trix een voorliefde voor
schapen. Een erfelijke eigenschap
die door haar baas nu niet zo erg
gewaardeerd werd. Hetgeen goed
te begrijpen is.
Het begon heel onschuldig. Jong
als Trix was, rende ze altijd vrolijk
om de schapen heen en had dolle
pret als de beesten zenuwachtig
werden. Naarmate ze echter gro
ter werd, nam haar jachtinstinct
toe. De schapen werden bang van
Trix en toen had men de poppen
aan het dansen. Wat eens een spel
letje was, werd nu bittere ernst.
Herhaaldelijk ontstond er een ge
vecht op leven en dood. Uiteraard
had Trixy's baas geen keus. Het
asiel bleek de enige oplossing. En
in dit geval treft ook niemand
schuld. Zeker Trix niet. Die
volgde alleen haar instinct.
Zo kwam het dat Trix op 25 januari
aan het asiel werd afgestaan.
Waarom ze er nu nog zit, is onbe-
Handzaam middenmaatje Trix houdt niet van alleen-zijn.
grijpelijk. Trix is een bijzonder
aantrekkelijk hondje. Alleen al
vanwege haar afmetingen. Een
handzaam middenmaatje. 45 cm.
hoog. Ook haar uiterlijk mag ge
zien worden. Ze is gitzwart met op
de borst een witte bef. Haar bouw
doet nog sterk denken aan die van
de Buil Terriër, maar is wat verder
gestyleerd. Wel heeft Trix het zo
karakteristieke „varkensstaartje"
van de Terriër overgehouden,
maar zelfs dat harmonieert nog
volledig met de rest van Trix. Be
slist niet verbazingwekkend zijn
de spitse oortjes die bij honden van
Trixy's soort nu eenmaal noodza
kelijk schijnen te zijn.
In haar karakter is misschien één
klein smetje te vinden. Ze vindt
het erg vervelend om alleen in huis
te blijven. Dat is wel begrijpelijk.
na het vrije leventje op de boer
derij waar altijd wei iemand te vin
den was. In een huis of flat zal dat
misschien wat problemen opleve
ren, maar met een beetje verstan
dige aanpak is daar wel overheen
te komen. Dit is dan ook het enige
nadeel, tenzij men waaksheid als
iets negatiefs opvat. Autorijden
vindt Trix prachtig, met kinderen
kan ze erg goed overweg zoals ook
met eventuele andere huisdieren,
schapen uitgezonderd
Met Bianca is alles wel heel gladjes
verlopen. Ze werd afgelopen za
terdag vroeg in de middag al afge
haald door een echtpaar uit
Hoogmade, die voor Bianca een
ruim huis met een tuin ter beschik
king hebben.
Tot slot nog een oproep aan die
mensen die in deze rubriek nog
geen hond van hun gading heb
ben kunnen vinden. De in de
rubriek beschreven hond is op
het ogenblik beslist niet de
enige hond die in het asiel ver
blijft. Momenteel zijn alle hok
ken vol. Op twee na... Volop
keus uit vooral wat grotere
honden, maar ook de midden
maat is ruim vertegenwoor
digd. Katten liefhebbers kun
nen ook hun hart ophalen want
de voor deze dieren gereser
veerde afdeling is eveneens
overvol. Ook hier zijn alle
soorten en maten. Gaat U eens
even langs de Besjeslaan. Al
leen om even te kijken. Dat
kost tenslotte niets
BART SPIJKER
