GER VAN DIJK (21) DOET
GOOI NAAR NATIONALE TITEL
MATADOR IN BLOEMSIERKUNST
Kamer vreest ontoegankelijkheid Leidse binnenstad
hond
zoekt
huis
[AD/REGIO
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 18 MAART 1978 PAGINA 5
Iedere ondernemer, iede
re vakman (melkman-
rakman en de bladen-
lian, uw boekenman
jat vind ik van die heer
lijke termen die me bijna
de tranen in de ogen
brengen) staat voor z'n
eigen zaak. Het is dan wel
allemaal „uw": uw dealer,
uw houtpaleis, uw waren
huis, uw scharensliep, uw
vleesspecialist, uw weet
ik veel, maar uiteindelijk
bedoelen ze allemaal
„ons" en dat is heel ge
zond. Als wij zeggen „de
krant kunt u niet missen,
geen dag", dan bedoelen
wij uiteraard: „de abon
nee en adverteerder kun
nen wij niet missen, geen
dag". Reclame, een vak
apart; ik zou er niet mee
kunnen leven, want er is
altijd wel een bord dat je
voor je hoofd moet heb
ben. Nu is er ook een
manier van „zelfverheer
lijking" die wat aangena
mer aandoet, die de feite
lijke zaken van het profijt
een beetje verbloemt. De
promotie van het eigen
bejag wordt al een stuk
vriendelijker als de fleur
der natuur de commercie
haar diensten verleent.
„Zeg het met bloemen", heette
het vroeger, tot en met het spot
plaatje waarop een mansper
soon zijn vrouw een bloempot
naar het hoofd slingert. Dat
gaat tegenwoordig waarschijn
lijk wat anders, maar de bloe-
men(mannen) houden nog
steeds van mensen en daarbij
bedient men zich van een aan
trekkelijke speelruimte. Zoals
bijvoorbeeld de gezwinde, wijd
vertakte, verkoopkrachtige bloe-
menfee Fleurop Interflora Ne
derland, die via een blote ge
helmde snelvoetige bode een
bos bloemen (in haar vignet)
laat brengen tot in alle uithoe
ken van moeder aarde, voor
zover geciviliseerd. Zo vertoont
Fleurop ook een bijzondere zorg
voor haar gespecialiseerde ex-
peditieleger, dat via gemerkte
bloemenwinkels boeketten en
stukken en bakken en spruiten
de vazen van hot naar haar
verzendt tegen een gepaste ver
goeding. Zo komt uw takje or
chideeën voor jarige zus in de
kortste keren op tafel bij gee'-
migreerde Axis in Canada, of er
verschijnen lelietjes van dalen,
blank en jeugdig, op tafel van
een relatie in Singapore.
Dat doet Fleurop, zonder blozen
en zonder mankeren. Maar
Fleurop doet méér. Fleurop (in
eerste aanzet een belichaamde
bloemenuitwisseling op ons con
tinent, iets van Flora en Europa)
helpt haar leden op de ladder
der vervolmaking: aangesloten
lidmaten kunnen hoogdravende
en versierende titels halen, tot
en met in het verband van Inter
flora, wat dan zoiets als de hele
wereld omvat. Op 8 april gaat
in Ede op het wapen der arran
gementen gestreden worden om
het Nederlands Kampioenschap
Bloemsierkunst 1978. Daarvóór
werd al een voorronde gehou
den in Den Haag, in januari,
waarbij een legertje van bloem-
sierders uit 14 Nederlandse dis
tricten en gooi naar het kandi
daatschap deed. District Den
Haag was er met 23 deelnemers,
het grootste aantal van alle dis
tricten van Fleurop. Uitgere
kend Ger van Dijk (21 jaar en
getrouwd) uit Lisse, en werk
zaam bij hoveniersbedrijf Ras
ser en Van Wijck b.v. aan de
Hoogmadeseweg in Leiderdorp,
haalde de eindstreep en bleef
als enige van zijn district over.
Ger, die eind van dit jaar met
zijn vrouw zich mettertijd in
Leiderdorp wil gaan vestigen,
gaat zich zelfbewust mengen in
het vaderlandse sierlijke eindge-
weld. Hij heeft dan te voldoen
aan eisen zoals: het maken van
een plantenarrangement in
schaal of bak, een vrij werk
stuk, een tafelversiering, een
bruidsboeket en een zg. verras
singsstuk, waarbij uitsluitend
gebruik gemaakt mag worden
van door de wedstrijdleiding be
schikbaar gestelde bloemen. Wie
in Ede kampioen wordt, gaat in
september naar Rome voor de
Europa Cup-wedstrijd (in 1977
won Koos Zuidgeest uit De Lier
deze Cup) en wie dat overleeft
mag volgend jaar naar de we
reldkampioenschappen in Mel
bourne.
Voorlopig droomt Ger (in het
gezelschap van o.a. 48-jarige
Hillegommer Cock Veldhuis, die
ook kandidaat voor de Neder
landse titel is) van een goed
resultaat in Ede. Gereis met
Maria School, uit Boekei, de
jongste deelnemer, Cock is de
oudste. Het woord is dus aan de
jeugd. Ger heeft bij voorbaat
het hoofd al fier geheven: Ne
derland staat op bloemsier-
kunstgebied vrij hoog aange
schreven. Op wedstrijdniveau
heeft Ger van Dijk nog niet
eerder aan zoiets meegedaan.
Het wordt een vuurproef. Vanaf
de mavo belandde hij, via de
middelbare tuinbouwschool in
Aalsmeer (bloemteelt en bloem-
sierkunst) in het bloemenrijk.
„Bloemetjes verkopen is sim
pel", vindt Ger, „het wordt pas
kunst bij het verwerken van
bloemen. Die kunst is uitgediept
in verschillende stijlen die ver
schillen van periode tot periode.
Zo gaan we nu weer de richting
uit van de romantiek. Het heeft
ook een beetje met de mode
trend te maken".
Volgens Ger en de zijnen
is de bloemsierkunst duidelijk
een stukje interieur geworden:
bakken worden aangepast aan
de omgeving van tuinen, kanto
ren en huizen. „Er is heel wat
te doen op dit terrein, veel meer
dan de meeste mensen denken.
Dat gaat meestal in samenwerk
ing met de tuinarchitect. Daar
bij is een waardevol en belang
rijk hulpmiddel de daglicht
lamp, een vrij nieuwe methode
die tot in de donkerste hoeken
en gaten een plantenbak tot de
volste groei en bloei brengt.
Daar zitten werkelijk heel wat
mogelijkheden in".
Van Dijk en z'n medewerkers in
het bedrijf zijn bezig geweest
met het uitwerken van een idee
voor „Ede". Het wordt iets met
water, glas en hout. „De vorm
geving is nog niet rond, maar
waarschijnlijk wordt het iets
met een verticaal ornament met
bewegend water erachter. Het
moet technisch verantwoord
zijn en door één man versjouw-
baar, voilgens de jury-eisen. Het
mag dus niet te zwaar of te
groot zijn. Het wordt een vrij
„fantasiestuk", een stukje kunst
dat een week goed blijft Je
moet iets nieuws zien uit te den
ken. Het gaat om de combinatie
van vormen en kleuren, iets dat
niemand nog heeft Dan heb je
bij de jury een streepje voor",
dacht Ger van Dijk, die in de
Ger van Dijk: „Aan alleen bloemetjes verkopen is geen kunst"
voorronde vier werkstukken te
maken had: 20 minuten voor
een grafwerk, een uur voor
bruidswerk, drie kwartier voor
tafelversiering en ook 45 minu
ten voor een fantasiestukje. Met
deze zaken is hij er in Den Haag
uitgesprongen.
„Wat ik van Ede denk? Je kunt
alleen maar hopen. Ik verwacht
hooguit boven de middenmoot
te eindigen. Het idee voor het
werkstuk waar we mee bezig
zijn geweest ziet er wel hoopge
vend uit vind ik, ja". Straks is
Ger in Ede zo'n beetje de hele
dag met bloemen bezig. „Maar
het is m'n eigen straatje, moet
je maar denken. Dat krijg je wel
te pakken met al die afwisseling
in een bedrijf als we hier in
Leiderdorp hebben. Het heeft
amper iets met bloemsierkunst
te maken, maar moet u hier
eens zien: een Tillandsia, familie
van de Bromelia. Dat is een
plant die je ophangt ergens in
de kamer, het liefst in het licht
en achter het raam. Die Tilland
sia leeft alleen op het vocht in
zijn omgeving, ze heeft geen
wortels en er is geen grond voor
nodig. Je moet 'm alleen maar
besproeien. Leuk grijs goed, een
vinding van de laatste tijd en
erg succesvol". Ger van Dijk
kan niet alleen arrangeren, hij
beheerst ook de verkoopstreken.
Een Nederlands Kampioen
schap zou hem zeker niet mis
staan en ik acht zijn schouders
zelfs sterk genoeg voor Europe
se lauweren om dan nog maar
over Fleurop's mondiale bekro
ning te zwijgen.
IN REACTIE OP ZONEKAART PROJECTGROEP
LEIDEN „Het is ons nog steeds niet geDlefcen dat
aan de voorwaarde voor optimale bereikbaarheid
van de binnenstad thans en in de toekomst zal
worden voldaan. Bovendien zijn de vooratellen
voor parkeergarages niet terug te vinden in het
op te stellen verkeerscirculatieplan. Wij zijn van
mening dat voor het welslagen van de ontwikke
ling van publiekaantrekkende en publiekveraorgen-
de activiteiten voor de binnenstad de bereikbaar-,
heid en de toegankelijkheid van deze activiteiten
van primair belang zijn".
Kernwinkelapparaal
Voor wat betreft het kernwinkelapparaat consta
teert de Kamer dat de opvattingen met betrekking
tot de omvang van dit apparaat nog steeds verschil
len. Volgens de Kamer behoort het gedeelte van de
Haarlemmerstraat tussen Turfmarkt en Vrouwen-
steeg eveneens tot het kernwinkelapparaat. Daarom
verzoekt zij de projectgroep dringend de afgrenzing
zodanig te wijzen dat genoemd gebied ook binnen
het apparaat valt.
de spoorlijn, omvattend het Stationskwartier en het
Schuttersveld, aldus de Kamer van Koophandel. De
Kamer zegt krachtig stelling te nemen tegen de door
de projectgroep gehanteerde functievermenging van
70 procent bedrijven en 30 procent woningen, gezien n 1 L 1
de beperkte beschikbare ruimte. De Kamer verzoekt r aKnillS/opslag
tenslotte nog om ten aanzien van de kantorenfunctie
de ontwikkelingen aan de westzijde van de spoor
lijn, alsmede de toekomstige verplaatsingen van de
universiteit in de beschouwingen te betrekken
verzorgende activiteiten in de vorm van de horeca-
en amusementssector geprojecteerd rond Beesten
markt/Steenstraat kan daartoe als spil dienen, aldus
de Kamer van Koophandel.
Parkeergarage's
Aldus spreekt de Kamer van Koophandel en Fabrie- Zakencentrum
ken voor Rijnland in reactie op de zogenaamde
zonekaart met toelichtingen van de Projectgroep
Binnenstad Leiden. Op deze zonekaart wordt de
binnenstad vanuit een ruimtelijke invalshoek ver
deeld. De Kamer van Koophandel reageert op de
zonekaart vanuit de economische invalshoek. De
Kamer bepleit voor de praktijk overigens een flexi
bele toepassing van de zonegrenzen.
De Kamer stelt niet afwijzend te staan tegenover
de ontwikkeling van de zakelijke dienstverlening
aan de Langegracht (Stadskantoor). Volgens haar
gaat het hierbij echter om een publiekgerichte
activiteit. Voor de noodzakelijke niet-publiekgerich-
te economische activiteiten beschikt Leiden over een'
unieke locatie: het gebied tussen de binnenstad en
Horeca/Amusement
De Kamer stemt in met de ontwikkeling van de
horeca- en amusementssector rond het gebied Bees
tenmarkt/Steenstraat. In haar visie zal de toekomsti
ge economische ontwikkeling zich gaan afspelen
tussen de concentratie rond het Station/Schutters
veld en de concentratie in het Leidse stadscentrum
met als zwaartepunt het Leidse winkelapparaat. Een
concentratie van publiekaantrekkende en publiek-
Het is voor met name binnenstadsgebonden bedrij
ven gewenst over pakhuis- en opslagruimte in Mare-
dorp en De Camp te kunnen blijven beschikken,
omdat alternatieve vestigingsplaatsen ontbreken,
stelt de Kamer. De Kamer adviseert voor een aantal
zone's in genoemde gebieden de pakhuis- en opsla
gruimte als gewenst dan wel de huidige toestand
als „bevredigend" aan te merken. De Kamer zegt
ten aanzien van de markt de mening van de project
groep te delen. De markt heeft een ondersteunende
functie ten aanzien van het winkelapparaat en deze
functie kan optimaal worden benut door de markt
geheel te situeren zoals dat thans reeds op zaterdag
gebeurt, aldus de Kamer.
De Kamer van Koophandel wijst tenslotte nog op
het grote belang dat zij aan het bouwen van par
keergarage's hecht. De door de projectgroep voorge
stelde locaties op het zogenaamde Sanderscomplex
en de Kaasmarkt beschouwt de Kamer als gunstig.
De voorgestelde locatie op het Krantzcomplex aan
de Langegracht vindt de Kamer minder gunstig
omdat de functie van de garage aldaar in haar ogen
beperkt is (voor het Stadskantoor). De Kamer van
Koophandel ziet veel meer heil in een parkeergara
ge aan de „Kop" van de Haarlemmerstraat (kant
Blauwpoortsbrug). In dit verband wijst zij op het
idee van de Stichting Leidse Binnenstad om een
parkeergarage onder de Beestenmarkt en Kort Gal
gewater te stichten, de meest ideale locatie in haar
idee omdat de garage functioneel zou zijn voor
zowel het kernwinkelapparaat als de horeca- en
Tnusementssector.
Bianca werd
zonder slag
of stoot op
straat gezet
Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek „Hond
zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond beschreven die
in het asiel verblijft om daar een zekere dood tegemoet
te gaan.tenzij bet dier een goed tehuis vindt. De in de
rubriek beschreven honden zijn alle door hondenbezitters
naar het asiel gebracht. Om uiteenlopende redenen, vaak
begrijpelijk maar soms ook volslagen onzinnig. De in „hond
zoekt huis" beschreven dieren zijn alle goed gezond, hebben
een wormkuur ondergaan en zijn volledig ingeëntTegen
betaling vaq ca. 60 gulden ten bate van zwerfdieren zijn
ze af te halen. Adres: Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan
6b, Leiden. Tel.: 131670. Geopend di. t/m vr. 10.00-12.00 en
14.00—17.00 uur. Zaterdag van 10.00—12.00 en 14.00—16.00
uur. Zondag en maandag gesloten.
Bianca draagt vandaag haar steentje bij
aan de inmiddels lange rij van, vaak
unieke, honden die in de loop van de
tijd deze rubriek gepasseerd zijn. Bian
ca houdt het midden tussen een herder
en een boxer. Het meest heeft ze echter
van een herder weg, gezien haar spitse
snuit, lange staart en niet te vergeten
haar karakter. De boxer tekent zich af
in haar wat brede bouw, haar korthari-
ge vacht en haar kleur, lichtbruin. Het
is duidelijk dat we met Bianca nog een
exemplaar aan de galerij der rasechte
bastaards toevoegen.
Overigens is het wel merkwaardig dat
echte rashonden in het asiel met een
lantaarntje te zoeken zijn. Zo af en toe
komt er eentje binnenwaaien maar
wordt dan na vijf minuten al weer
opgehaald door een intens dankbare
eigenaar die zijn trouwe metgezel in
zijn armen bijna dooddrukt uit pure
vreugde over de hereniging. En waarom
kan dat nu niet bij bastaard honden?
Zijn die soms minder van waarde? Uit
de verhalen te oordelen beslist niet. De
bastaardjes zouden zelfs veel liever, be
trouwbaarder, enz. zijn dan de rashond
met zijn kuren en grillen Veel is
daarvan waar, maar er wordt niet naar
gehandeld.
Dat zie je nu weer aan Bianca. Zij werd
op 25 februari in het asiel afgeleverd
door drie jongetjes die ook niet wisten
wat ze met Bianca aanmoesten. Ze had
den Bianca gevonden. Langs de spoor
lijn nota bene. Ook wel wetend dat het
dier er op den duur met levend vanaf
zou zijn gekomen, trokken de kereltjes
de stoute schoenen aan en gingen Bian
ca „vangen". Dit liep echter op een
teleurstelling uit, want de spanning was
er meteen af voor de drie vriendjes toen
Bianca meteen huppelend hun richting
uitkwam. Bianca bleek de vriendelijk
heid zelve en zonder slag of stoot liet
zij zich door één van de jongetjes aanlij
nen. Met een in de buurt gevonden stuk
waslijn. En toen was het dilemma daar.
„Wat nu". „Mee naar huis nemen? Ze
zien je al aankomen Weer loslaten,
en haar dan aan de goede zorgen van
een aanstormende trein toevertrouwen?
Ben je gek! De enige juiste oplossing
bleef over. En het siert de vriendjes dat
ze die onderkenden en Bianca naar het
asiel brachten. Alwaar beheerder Wil
Tiele Bianca aan een nader onderzoek
onderwierp en tot de conclusie kwam
dat Bianca nog maar kort geleden jon
gen gehad moest hebben. De reden voor
Bianca's „onvrijwillige vrijheid" was
voor Wil Tiele duidelijk. De jonkies
waren leuker dan hun moeder
Dus wat doet men dan in zo'n geval?
Men houdt één of meer van de jongen
en men stuurt moeder eenvoudig de
straat op. Zo eenvoudig is dat. (Wil
Tiele houdt zich intussen wel aanbevo
len voor een andere uitleg). Bianca's
geval (en andere) is een kwestie van
mentaliteit, (of liever: Géén mentali
teit!). Om op Bianca terug te komen.
Zij is vrij nerveus en het is daarom
raadzaam haar niet alleen in huis te
laten. Ze raakt in paniek en slaat aan
het janken, men moet veel tijd voor
Bianca beschikbaar hebben, al was het
alleen maar om met haar te spelen en
te ravotten. Ze is een vrij grote hond.
50 cm hoog en heeft dus veel beweging
nodig. Ze is erg lief voor kinderen, goed
gehoorzaam en is een echte allemans
vriend. Als waakhond is zij dus onge
schikt, maar dat behoort tóch een uit
stervend beroep te zijn. Bianca's enige
nadeel is dat zij niet met andere honden
kan opschieten. Met name aan teefjes
heeft zij een hekel. Maar dat zou samen
kunnen hangen met haar pas verwor
ven en weer verloren kinderen. En als
laatste dient Bianca's leeftijd vermeld
te worden. Anderhalf jaar oud. Het is
dringend noodzakelijk dat Bianca een
nieuw thuis vindt, want ze heeft erg
veel behoefte aan menselijke aandacht
en genegenheid. En daarmee is Bianca
wel getypeerd.
Over een paar dagen is de lente weer
in het land en komen de vakantie-krie
bels weer boven. En men kan niet vroeg
genoeg aan een goed onderkomen voor
de hond of poes komen. Om U daarmee
èen eindje op weg te helpen is de actie
„Pleegdier" gestart Wilt U onderdak
voor uw huisdier, of juist huisdieren
van vakantiegangers verzorgen, dan
kunt U contact opnemen met Mevr.
Mittelmeyer, tel. 768792 in Leiden, die
weer een overvloed aan adressen voor
U heeft
Tenslotte nog over de hond van vorige
week. Dat was Zekkie. Hij is weliswaar
nog niet uit het asiel, maar is, zoals dat
heet, gereserveerd.
BART SPIJKER
