Spoor van geweld door Israël
Geen vloedgolf
van links
in Frankrijk
buitenlandLEIDSE COURANT MAANDAG 13 MAART 1978 PAGINA 7
Sabbat, dag bij
'tstek voor een
tie
4iïii
Ruim honderd demonstranten
de Palestijnse terreuractie geh
het consulaat van Koeweit.
Egypte wijst
voorstel van
Begin af
CAIRO (Reuter) Egypte heeft
een voorstel van premier Begin
van Israël verworpen om de
vergaderingen van de gemeng
de Egyptisch-Israëlische poli
tieke commissie in Jeruzalem
te hervatten, schreef zondag het
dagblad Al Achram in Cairo.
In het Egyptische antwoord, aan
Begin te geven door bemidde
ling van de Amerikaanse am
bassadeur in Cairo, Eilts, staat
dat de vergaderingen niet eer
der kunnen worden hervat dan
nadat een „duidelijke verande
ring plaats heeft in het Israëli
sche beleid ten aanzien van de
beginselverklaring op basis van
resolutie 242".
Begin heeft onlangs beweerd
dat deze resolutie van de Ver
enigde Naties over Israëlische
terugtrekking uit bezet Ara
bisch gebied, niet noodzakelijk
moet slaan op de westelijke Jor-
daanoever en de Strook van Ga
za.
n gisteren een protestmars tegen
langs de ambassade van Irak en
Plan voor
steun aan
zwakke dollar
BONN (TJPI) Bondskanselier
Helmut Schmidt heeft gister
meegedeeld dat hij en president
Carter in een telefoongesprek
overeen zijn gekomen om een
gezamenlijk Westduits-Ameri
kaans plan voor steun aan de
zwakke dollar op te stellen dat
vermoedelijk vandaag bekend
wordt gemaakt
Schmidt onthulde dat financiële
deskundigen in het weekeinde
bezig waren met het uitwerken
van de laatste bijzonderheden
daarvo.*
Het gezamenlijke optreden werd
gezien als een teken van een
verbetering in de betrekkingen
tussen de twee bondgenoten die
koeler zijn geworden toen de
dollar ten opzichte van de mark,
de Zwitserse franc en de Japan
se yen en record-dieptepunt had
bereikt
AVIV (UPI) - De mannen van het rabbi-
droegen keppeltjes, groene dienstkleding
dunne witte plastic handschoenen. Werkende
het onbarmhartige licht van een lamp, aan-
op een draagbare generator, zochten zij
de stalen buizen van wat ooit een bus
pakten kleine delen van verbrande lichamen
op steenkool leken op en gaven ze door de
nunen, of wat daar van over was, aan de helpers
buiten. Twee gebaarde soldaten wikkelden de
resten in dekens, vervolgens in plastic zakken
en legden die op een vrachtwagen. De joodse
traditie wil bijzetting direct na de dood.
De Israëlische radio schakelde van zijn onge
bruikelijke programma's ter afsluiting van de
sabbat over op nieuwsuitzendingen, afgewisseld
door sombere liederen, reportages en interviews
met ooggetuigen.
Zaterdag was de dag bij uitstek voor een op
dracht als die van de Palestijnse commando's,
vsn bun standpunt uit gezien, dan. Zoals Grote
Verzoendag, de plechtige feestdag waarop Egyp
te en Syrië in 1973 de laatste oorlog in het
Midden-Oosten ontketenden, zo is de sabbat een
rustdag in de joodse staat. Veel soldaten gaan
voor de duur van het weekeinde naar huis en
de wegen zitten dicht door de stadsmensen die
naar buiten gaan.
De Israëliërs aan wie men om hun mening
vroeg, vroegen zich ook niet zonder bitterheid
if, hoe twee rubberbootjes door het moderne
netwerk van radar en marine-patrouilles voor
de kust konden komen. En zij vroegen zich af
boe een autobus, gekaapt door zwaargewapende
(uerrilleros, een afstand van ruim 48 kilometer
op een hoofdweg kon afleggen zonder tegen
stand te ontmoeten, tot men stiet op de laatste
wegversperring vlak voor Tel Aviv.
Dit bleef er over van de toeristenbus na de explosie.
Met maskers voor hun gezicht zoeken helpers in de
uitgebrande bus naar de verkoolde resten van de
37 personen die bij het gevecht het leven lieten.
(Van onze correspondent
Jan Drummen)
PARIJS De eerste ronde
van de Franse parlements
verkiezingen heeft geenszins
de grote vloedgolf van links
opgeleverd, evenmin het
ineenstorten van de rechtse
regeringsmeerderheid, die
door velen verwacht wer
den. De verkiezingsresulta
ten komen niet overeen met
de diverse opiniepeilingen,
en in feite is de politieke
verdeling van het land in
twee blokken zondag een
feit geworden. De regerings
meerderheid behaalde in de
eerste kiesronde 46% van de
stemmen, de linkse opposi
tie vijftig procent, maar als
men daarvan de vier pro
cent extreem linkse stem
men aftrekt, die in oppositie
staan tot socialisten, com
munisten en radicalen en
waarvan niet te zeggen is,
waarheen zij in de tweede
stemronde zullen gaan,
haalt ook de georganiseerde
linkse oppositie maar 46%
van de stemmen.
In de loop der avond heeft de
secretaris-generaal van de commu
nistische partij Marchais bekend
gemaakt, dat hij socialisten en ra
dicalen waarmee de communisti
sche partij sedert september in on
min leeft, voorstelt vandaag met
het oog op de stemronde van 19
maart te onderhandelen over een
aan de gewijzigde omstandigheden
aangepast gezamenlijk regering
sprogramma, over de samenstelling
van een linkse regering en over de
kiesallianties voor de laatste ronde
van 19 maart.
Het is op het eerste gezicht niet
waarschijnlijk dat de socialisten en
radicalen met de communisten
vóór dinsdagavond (wanneer de
kiesallianties wettelijk gesloten
moeten zijn) tot een bevredigende
overeenkomst komen. Mogelijk
komt het tot een principiële kiesal-
liantie (zeker van socialistische zij
de) maar dit leek zondagavond een
maximaal te bereiken resultaat.
De communisten handhaafden hun
stemmenpercentage op 21 en gin
gen dus niet vooruit, terwijl de
socialistische partij met 23% sterk
vooruitging, maar minder dan ver
wacht, en toch de sterkste partij
van Frankrijk is geworden.
Een overwinning van de rechtse
regeringsmeerderheid blijft, ook
als links doeltreffende kiesallian
ties mocht sluiten, niet onmogelijk
omdat de van kracht zijnde kieswet
het nodig maakt dat links meer
dan 51% van de stemmen in de
eerste ronde haalt om in de tweede
verzekerd te zijn van een overwin
ning. Maar dit hangt uiteraard af
vein de wijze waarop de kiesallian
ties opgevolgd worden en van de
wijze waarop op 19 maart gestemd
wordt Het is namelijk niet onmo
gelijk dat lieden die 12 maart links
stemden op 19 maart hun stem op
rechts zullen uitbrengen en omge
keerd.
Uiteraard is niet het stemmenper
centage in de eerste ronde bepa
lend, maar het zetelaantal na de
tweede. Terwijl in de regeringsfor
matie de kiesallianties allang geslo
ten zijn en men erop kan rekenen
dat daar geen problemen zullen
ontstaan, is immers dit bij links
niet het geval. De linkse kiezers
weten vandaag in feite nog altijd
niet precies voor welk programma
zij stemmen, voor welke regering
en of en hoe de kiesverbintenissen
aanstaande zondag totstand zullen
komen.
Een gewonde en kermende Palestijnse terrorist, een
»an de twee, die in leven zijn gebleven, wordt
opgetild om naar een ziekenhuis in Israël overge
bracht te worden.
TEL AVIV (AP/DPD Naarmate gisteren
de details van de Palestijnse aanslag van
zaterdag beter bekend zijn geworden, is
men in Israël steeds meer getroffen geraakt
van de opeenhoping van angstwekkend en
koelbloedig geweld dat Palestijnse com
mando's in twee uur tijd hebben aange
richt.
Het spoor van geweld ontstond op het zonnige strand
van de kibboetz Mahaguan Mikhael, dichtbij de uitlo
pers van berg Karmel, en eindigde tegenover een
sportcentrum, ongeveer 12 kilometer van Tel Aviv,
waar de gekaapte autobus explodeerde. Op dat mo
ment zaten ongeveer honderd mensen in de bus waar
onder veel kinderen die samen met hun ouders een
excursie maakten.
Volgens overlevenden reageerden de volwassenen heel
verschillend op de situatie in de bus. Veel ouders
bleven passief om hun leven en dat van hun kinderen
niet nodeloos in gevaar te brengen. Anderen accepteer
den niet zonder meer het lot dat de kapers voor hen
hadden gereserveerd. Abraham Sjammir, een potige
buschauffeur, bevond zich onder de gijzelaars toen
plotseling'een Palestijn naast hem dood neerviel. Sja-
mir maakte zich meester van diens wapen en sloeg
twee leden van het Palestijnse commando neer. Hij
slaagde erin nog een derde Palestijn te ontwapenen,
voor hij zelf door kogels in hoofd en schouders werd
geraakt.
•Een aantal passagiers vertelde na afloop hoe de Pales-
tijnen „verblind waren door hun overwinning". Zij
zongen luidkeels en deelden sigaretten uit onder de
passagiers. Maar de twee vrouwelijke kapers toonden
een grote bruutheid, aldus het Israëlische blad Yedioth
Aharonoth. Een andere getuige vertelde dat de Palestij-
nen „ons dwongen op de vloer van de bus te gaan
liggen. Ze verbrijzelden de achterruiten van het voer
tuig en openden een hels vuur op alle voertuigen die
hen volgden, terwijl anderen vuurden op tegemoetko
mende voertuigen."
De actie begon zaterdagmiddag met de landing op het
strand, ongeveer 30 kilometer ten zuiden van Haifa,
van twee rubberboten met ongeveer 11 commando's
aan boord. Zij waren door een grotere boot tot vlak
onder de kust gebracht, want de actie-radius van de
rubberboten was onvoldoende om direct uit Libanon
te komen. Even later maakte het commando die op
Een gewonde passagier van de bus wordt weggedragen.
het strand een ooggetuige had gedood, zich meester
van een taxi, van waaruit een bus onder vuur werd
genomen en tot stilstand gedwongen. Een andere bus
werd onder vuur genomen en de passagiers, vooral
vrouwen en kinderen, moesten overstappen in de eerste
bus. Met ongeveer honderd gijzelaars aan boord begaf
de bus zich op weg naar Tel Aviv.
Ongeveer een half uur later werd de bus tot stilstand
gedwongen bij een politie-afzetting bij de „Country
Club", een sport- en hotelcomplex op 12 kilometer van
Tel Aviv. Tussen de Israëlische veiligheidstroepen bij
de afzetting en de kapers ontwikkelde zich gedurende
tien minuten een hevig vuurgevecht De kapers brach
ten vervolgens de bus tot ontploffing. In de bus waren
de handen van de mannelijke passagiers vastgebonden
aan de stoelen. Zij hadden geen kans om aan de
vuurzee te ontkomen. 37 mensen kwamen bij de aan
slag om het leven, 82 mensen werden gewond.
Na de busexplosie was men van mening dat drie
Palestij nen in de duisternis waren ontsnapt. Er werd
een grootscheepse zoekactie ondernomen langs de kust,
waaraan ook zondag nog duizenden mannen deelna
men. Gisteravond werd de zoekactie gestaakt, nadat
bekend was geworden dat de drie vermiste Palestijnen
in de bus waren omgekomen. Slechts twee Palestijnen
hebben de terreurdaad overleefd. Zij zijn gevangen
genomen.
Na de actie is ook een brief gevonden waarin de
terroristen vroegen om bemiddeling van de ambassade
van Roemenië. Kennelijk hadden zij dichter bij Tel
Aviv willen landen om er in een hotel gijzelaars te
maken. Zij hadden een grote hoeveelheid explosieven
bij zich. Mogelijk hadden zij met de gijzelaars in het
hotel de vrijlating willen afdwingen van vijf in Israël
gevangen zittende terroristen, onder wie de Japanner
Okamoto, die zes jaar geleden met een commando de
luchthaven Ben Goerion bij Tel Aviv overviel en daar
26 mensen vermoordde.
De verantwoordelijkheid voor de terreurdaad is op
geëist door El Fatah, die zondag eèn verklaring uitgaf
waarin stond „Deze heldendaad werd uitgevoerd om
de vastbeslotenheid van het Palestijnse volk, van zijn
gewapende strijd tegen zionistische arrogantie en de
zionistische bezetting te verduidelijken".
De terreurdaad heeft tot zeer veel reacties geleid.
President Carter heeft premier Begin gisteren gecondo
leerd.
De Israëlische minister Weizman, die zijn reis naar
Washington na de terreurdaad afbrak, verklaarde te
hopen dat de aanslag niet van nadelige mvloed zou
zijn op de dialoog met Egypte. .„Maar dat geloof ik
ook niet", zei hij. Egypte zei te hopen dat Israël niet
zou overgaan tot een vergeldingsactie. Onderminister
Ghali verklaarde: „Ik hoop dat Israël zijn verdere
stappen goed zal overwegen, voordat tot een actie
wordt besloten die de vredesinspanningen zal belem
meren". De verklaring hield geen veroordeling van de
Palestijnse actie in, mogelijk omdat Egypte het zich
niet kan veroorloven nog meer steun in de Arabische
wereld te verliezen. Koeweit noemde de actie „volko
men natuurlijk". De andere Arabische landen hebben
niet gereageerd.
President Giscard d'Estaing brengt in gezelschap van zijn vrouw Anne-Aymone zijn stem uit
voor de algemene verkiezingen. De president had na de afsluiting van de verkiezingscampagnes
zaterdag, nog te elfder ure een oproep aan de Fransen gedaan hun steun te geven aan
de huidige machthebbers.
