UVS counterend naar 0—3 zege op ilinkwijk Onnodig verlies Roodenburg LDWS lijdzaam onder nederlaag Kostbare punten Blauw Zwart LFC „bedroevend" —PM Teylingen geeft winst uit handen Lugdunum leeft weer na winst Drie treffers van Theo van Seggelen Champagne DREIGENDE SCHORSING DOELMAN VAN DER STEEN LEIDSE COURANT PAGINA 15 Van onze sportredactie UTRECHT Het duurde een half uur voordat UVS gisteren bij Elinkwijk het oude patroon weer volledig had opgepakt. Dertig minu ten waarin de Leidenaars nog wat onwennig aanke-— ken tegen die ene spits in de frontlinie (Jan Verver kende daar nauwelijks hulp van Piet van Putten) en waarin ook de verdedi ging weer moest wennen aan al die drukte voor ei gen doel. De overschake ling van hot de laatste ma-ir.dën gebruikelijke 4-3- .3 naar het oude 4-4 1/2-1 1/2 leverde wat aanpas singsproblemen op. Omdat de Utrechters niet over die killers-mentaliteit bleken te beschikken die EDO vorige week zo koel met zeven goals benadrukte, stond er na een half uur nog altijd een O—O score op het bord. Het Ingespeelde UVS zou zestig minuten later met een 0—3 overwinning het veld afstappen. In de wetenschap, dat het in dat eerste half uur goed was weggekomen, maar tevens In de wetenschap dat 07 dit keer ook mogelijk was geweest. Niet eenzame, hard werkende én Theo van Seggelen: negen flessen champagne voor tien goals. uitblinkende spits Jan Verver '(Des-i ar: „Zo goed heb ik hem de laatste twee jaar niet gezien") maar mid denvelder Theo van Seggelen eiste in aanvallend opzicht uiteindelijk de absolute hoofdrol op. Spelend met een gebroken neus („En dus op eigen risico") was juist hij het geweest, die het laf ogende spelle tje van UVS had doen uitgroeien Negen flessen champagne wachten Theo van Seggelen. Tien treffers zou de UVS-mid- denvelder dit seizoen moeten laten aantekenen. Als dat zou lukken, zo hadden trainer Des- ar, begeleider Wim van Loef en verzorger Cees Pouwiel bij aanvang van de competitie ge steld, dan gaan er de man drie flessen champagne uit. Van Seggelen stond na 21 wedstrij den op een totaal van zeven de drie gisteren gescoorde goals maakten de tien vol. Van Seggelen („Die champagne drinken we natuurlijk wel met z'n allen op") is echter nog niet tevreden. „Het moeten er vijftien gaan worden", stelde hij eenvoudig, „wie wedt?". tot een „uitgekiend, sterk counter spelletje" (Elinkwijk-trainer Cees Loffveld). Nog niet met zijn eerste doelpunt, gescoord in de 37e minuut. Elin- kwijk-aan voerder Nico Lamaitre had daarvoor op vijf meter afstand het verlaten doel van UVS toch nog gemist, toen Bert Kort de bal Hoofdklasse hoog voor het doel bracht. Boven voorstopper Barneveld uit zette Van Seggene en zijn hoofd tegen de bal. Tot zijn eigen verbazing (en die van doelman Chris Heil) hup pelde de bal het Utrechtse doel binnen. Wél met zijn twee, na de hervatting gescoorde treffers. Verver kwam na sterk stoorwerk in balbezit. Stuurde Van Seggelen op rechts diep en slechts Heil zou succes nog in de weg kunnen staan. Slim manoeuvreerde Van Seggelen Heil in een niet te verdedigen hoek: hoog sloeg de bal diagonaal in: 0—2. Het derde doelpunt zou vervol gens. twintig minuten voor tijd het absolute hoogtepunt van dit duel vormen. Een dubbele een-twee combinatie met Verver was de in leiding. De knappe passeerbewe ging langs laatste man Hans Zorge het vervolg en de aalgladde, op snelheid uitgevoerde actie langs Heil het fraaie slot: 0—3. Henk Zandbergen en Frits van der Heiden zouden in de resterende speeltijd nog goede mogelijkhe den om zeep helpen, maar de overwinning kwam daardoor niet meer in gevaar. Was overigens bij de stand 0—2 nog wel even in de verdrukking geweest. Een mo ment van concentratieverlies bracht toen Van Leeuwen vrij voor Sloos. De kopbal vond even wel een voortijdig einde tegen de linkerstaander. Gert-Jan Onvlee Wim Oppelaar van Lugdunum verschiint voor doelman Van de Zande, maar zijn schot zal via de doelman naast gaan. Van onze sportredactie Lelden De vreugde was groot bij Hennie de Cler. Aan het begin van het seizoen buiten de topelf gelaten, halverwege de eerste helft van de competitie toch weer teruggehaald en nu haast een onmisbare kracht voor de achter ste linie van Lugdunum. Uitgere kend hij schoot vlak na rust de strafschop die de Kikkerpolderbe- woners een beetje uit de degra datieproblemen had kunnen halen naast het doel van Velo-doelman v.d. Zanden. Maar het was ook de Cler die na twintig minuten in de tweede helft Lugdunum met een lucky-goal aan de zo fel begeerde punten hielp. Wonderlijke ploeg dat Lugdunum. Erg enthousiast aan de competitie begonnen maar al vroegijdig de achterste linies in gewerkt, deels door pech, deels door eigen schuld (schorsingen!). Het wach ten was op. de ommekeer die on getwijfeld komen zou, maar het duurde wel erg lang, zo lang dat het degradatiespook al wat schuchtere pogingen deed de groen-witten in zijn ban te krijgen. In plaats van twee keer per week werd er drie keer in de laatste week zelfs vier keer getraind, en waarachtig trainer de Groot en de zijnen vinden het pechduiveltje nu eens een keer niet op hun weg en de laatste strohalm wordt vastge grepen: winst op concurrent Velo. Twee ploegen uit de onderste re gionen, twee ploegen die de wed strijd moesten winnen. Van een fraai kijkspel zou dan ook niet veel terecht komen. Risicoloos werd de bal door beide laatste linies naar voren geknald waar de Lugdunum- voorhoede in de persoon van Frans Sjardijn het meest gevaarlijk was. Hij glipte keer op keer langs zijn bewaker Aad v. Dijk maar zijn voorzetten waren aan de zwakke kant en de enkele goede werden door vooral Rinus van Es, hij ver school zich veel te veel, niet op juiste waarde geschat. De Cler kon Velo-doelman v.d. Zanden nog het meest verontrusten maar zijn on gelooflijk harde knal werd door hem keurig verwerkt. Na de thee van hetzelfde laken een pak. Alleen Sjardijn was gevaarlijk, hij forceerde ook de door de Cler gemiste strafschop, maar niemand profiteerde ervan. Totdat de Cler in het strafschopgebied verscheen en de bal door middel van een gelukkige omhaal achter v.d. Zan den zag verdwijnen. De vreugde was alom en over de twee schitte rende kansen die van Egmond en Schildthuyzen nog kregen werd na afloop niet meer gepraat. Lugdu num leeft weer en dat is het enige wat telt. Henk Braat (Van onze sportredactie) Leiden Binnen tien minuten heeft Blauw Zwart kans gezien twee punten te bemachtigen bij EBOH. Het eerste half uur van dit treffen was EBOH de betere ploeg en moest Blauw Zwart zich beper-. ken tot de counter. Doelman Pie- terse moest zelfs languit in de modder om een inzet van Peter Bustraan onschadelijk te maken. Toen was het de beurt aan Blauw Zwart om wat terug te doen en dat heeft EBOH geweten. In de vijfendertigste minuut was het Pieter Donath die een voorzet van Peter Sluimer doeltreffend af rondde; vijf minuten later schoot Gunneker de stand naar 0—2 en vlak voor rust wist Wim Tolido er zelfs 0—3 van te maken na een knap aangeven van Pieter Donath. Na de thee moest EBOH in het offensief en dat leverde na een kwartier een doelpunt van Hans Koster op. Hij liet een hoekschop ineens achter doelman Pieterse draaien. Na dertig minuten kreeg EBOH zelfs een strafschop te ne men maar Dick v.d. Sluis schoot naast. Toen had Blauw Zwart, met in de defensie de uitblinkende Ger Smid aan het hoofd, geen moeite meer om het uitgebluste EBOH op afstand te houden en konden de zo benodigde punten mee worden genomen richting Wassenaar. (Van onze sportredactie) Leiden In een uitermate zwak ke wedstrijd heeft LFC door eigen schuld een punt laten liggen bij Westlandia. Nadat Aad Neute boom, hij stond op het midden veld en verving daar de zieke Verschoor, de stand al binnen vijf minuten op 0—1 had gebracht geloofden de heren van LFC het allemaal wel en werd er zo weinig werklust ten toon gespreid dat het ene punt dat toch nog be haald werd, Westlandia kon tien minuten voor tijd nog tegensco- ren, eigenlijk nog te veel was. LC-traine.^ Raboen was dan ook helemaal niet tevreden over de prestatie van zijn pupillen. Ra- boen: „Het was bedroevend om te zien. Er was totaal geen inzet, geen werklust en het is* volkomen terecht dat Westlandia toch nog een punt van ons afgepakt heeft. Met een ploeg zoals LFC. dat barst van de techniek moet je zo'n te genstander toch op kunnen vre ten". Hij had gelijk. Westlandia bleek wel bereid voor de punten te vechten en compenseerde daar mee ruimschoots het gebrek aan kwaliteit. Behalve Neuteboom, Holswilder en Visser was daar bij LFC niemand toe bereid en het resultaat was dan ook een wed strijd die van LFC-zijde gezien maar heel erg vlug moet worden vergeten. KNVB zöndag: 1. Kees Baader (Altior) (+1) en Nick Verwoerd (Alphense Boys) beide 14; 3. Albert van der Burg (WSB) 12; 4. Stan van der Meel (Alphense Boys) 11; 5. Henk van Maris (WSB) (1 +1)10. KNVB zaterdag: 1. Henk van der Zwan (Rijnsburgse Boys) 14; 2. Ruud Bröring (Noordwijk) 11; 3. Ben Heemskerk (RCL) 9. Afdeling zondag: 1. Paul van der Heiden (Meerburg) 16; 2. Wim Bos (SJZ) 15; 3. Hans Oostdam (War- munda) (+1) 12; 4. John Eshof (KRV) (+2) en Vic Boutier (VTL) beide 11. Afdeling zaterdag: 1. Gerrit Ooms (Kickers '69) (+2) en Ron Helder (SVLV) beide 12; 3. Frits Verkerk (Alphia) 11; 4. Peter Tetteroo (WSB) (+2)10 Regionale jeugd: 1. Mario Faber (UVS) 10; 2. Rik Talan (Katwijk) 9; 3. Jaap van der Duim (Katwijk) en Kees Zuiderduin (Quick Boys; bei de 6. LEIDEN „Het lijkt er wel op dat de nederlaag voor Roodenburg groter wordt, naarmate de tegenstander zwakker Is", verzuchtte een Roodenburgsupporter op de tribune. Het leek er veel op dat hij gelijk zou krijgen, want op het mo ment dat deze woorden werden gebezigd, waren er tien minuten gespeeld in de tweede helft en had VlOS-rechtsachter Spaans de stand juist op 1—3 ge bracht. Spaans, uitgerekend deze speler zette Roodenburg op een onover brugbare achterstand. Fysiek lijkt hij op het prototype van de recrea tievoetballer. onder zijn groene VlOS-shirt valt een opkomend buikje te bespeuren. Voetbaltech- nisch kan hij ook niet bij een andere categorie worden inge deeld, want de passes die hij deze zondagmiddag op sportpark Noord verzond, verdwenen in een groot aantal gevallen of over de zijlijn of in de voeten van een Rooden- burgspeler. Niet in die tiende minuut echter. Hij was niet eens zo erg snel opgekomen, had de bal ontvangen en was alleen voor doelman Sjaak Nievaart verschenen. Spaans schoot keurig in: 1—3. Daarvoor had het er in het geheel niet naar uitgezien dat de stand zo zou oplopen. Roodenburg was immers door niet meer dan onoplettend heid tweemaal op achterstand ge komen. De eerste keer in de zeven de minuut van de wedstrijd, toen een verre uitworp van Spaans VlOS-rechtsbuiten Arie Plasman bereikte, die „zomaar" kon inkop pen, ongehinderd door Maarten van Kooperen en doelman Nie vaart. Aad de Groot echter trok de zaken na een klein half uurtje weer recht. Hard schoot hij de bal via een VlOS-been in: 1—1. Rooden burg was op dat moment gewoon de betere ploeg, want VIOS speel-, de het wel erg simpel. Alle ballen hard en hoog naar voren trappen en hopen dat de lange aanvalslei der Wim van Laar erbij kon komen. De tweede onoplettendheid stond hiermee in direct verband. Roo denburg verzuimde op een gege ven moment voldoende aandacht te schenken aan deze aanvalspa- tronen en het was dezelfde Wim van Laar die een voorzet ongehin derd met het hoofd kon afronden: 1—2. Trainer Versteegh bracht na de rust Rob Brittijn voor Hans Tisseur in de ploeg en gooide het accent op de aanval. Het leek aardig te gaan. Tot de „fatale" actie van Spaans. Zelfs het verre afstands schot van Wim Ligtvoet dat 2—3 betekende kon aan de dreigende nederlaag geen wending ten gun ste brengen. Want de ruimte die de VIOS aanvallers kregen was van dusdanige omvang dat de kansen op 24 veel en veel groter waren dan de kansen op de gelijkmaker. Legio was het aantal keren dat er een één tegen een situatie ont stond in de Roodenburgverdedi- ging. Maar evenzoveel malen wer den deze in het voordeel van de Noordbewoners opgelost. De ne derlaag was echter desondanks een feit. Roodenburg had weder om een wedstrijd tegen een kenne lijk zwakkere ploeg verloren. GIJS ZANDBERGEN Vleugelverdediger George Moesman is ver doorgedrongen in het strafschopgebied van DHC maar ziet zich afgeremd door het been van Wim van den Enden. TWEEDE KLASSE Van onze sportredactie LEIDEN De nederlaag telde al niet meer. Was al snel vergeten. Waar LDWS meer mee zat was de officiële waarschuwing waar doelman Koes van der Steen te genaan was gelopen. Volgens het rapport van scheidsrechter Blan- kenstein stompte de Leidse doel man naar een tegenstander, waarop hij hem in zijn boekje noteerde; inderdaad reageerde Van der Steen -nogal geïrriteerd toen Jack Vaas van DHC wat al te fel op hem In kwam lopen. De LDWS-goalie, die vorige week aan een dergelijke charge een oog- blessure had overgehouden, had zijn antwoord prompt klaar. De waarschuwing van Blankenstein zal hem zonder twijfel een schor sing opleveren en dit nu komt LDWS erg ongelegen, met het oog op de komende wedstrijden en gezien het feit dat reserve goalie Frans Stouten al voor drie jaar geschorst is wegens het slaan van een scheidsrechter tij dens het zaalvoetbal. Het was daarom begrijpelijk dat trainer Leo de Jong meer met Van der Steen in zijn maag zat dan met de 1-5 nederlaag tegen DHC. Een verlies, waaraan bij voorbaat moei lijk was te ontkomen. DHC toonde' gisteren aan de Vliet wat van de koploper verwacht mocht worden. Het team van trainer Guus Haak, nog ongeslagen in de competitie, ging furieus van start en zette LDWS binnen een kwartier op een 0-2 achterstand. De thuisclub leek zich volledig neer te leggen bij de komende nederlaag, probeerde nog het een en ander te doen, maar stond geenszins verbaasd toen DHC moeiteloos de score verhoogde,, wanneer de Delftena ren dat nodig vonden. na vijf minuten was het 0-1. Robbie Eckart zag zijn inzet door joelman Van der Steen onvol- joende verwerkt, waarvan Frans van Straaten dankbaar profiteerde. Even later knalde Sjef de Poorter een vrije trap ineens achter de Leidse doelman en nog voor rust maakte Eckart er 0-3 van door met een lobje een fraaie één-twee met Wim van Zinnen af te rongen. Ook na rust kwam LDWS er voorlopig niet aan te pas. DHC kwam zelfs 00 0-4 toen Jack Vaas een penalty Het pleitte voor LDWS dat de ploeg toch probeerde iets aan die achterstand te doen. Met Cock van Slingerland (om disciplinaire rede nen niet in de basis) voor Sjaak Matters kwamen de Leidenaren soms gevaarlijk terug. Eerst kon Wally Gallert in al.le rust aanleggen om 4-1 te scoren, waarna Ger de Roode een kans op 2-4 miste door naast te koppen. DHC verhoogde toen maar weer even het tempo en nadat Van Straaten en Eckart op Van der Steen waren gestuit, was het de eerste die 1-5 liet noteren. ROEN VAN DER GEEST Van onze sportredactie LEIDEN Teylingen heeft in een bijzonder knap ge speelde wedstrijd tegen koploper HW een punt we ten te bemachtigen. Lange tijd heeft de ploeg uit Sas- senheim zelfs een voor sprong gehad maar drie minuten voor het einde wist HW nog op gelijke hoogte te komen. RKAW en de SC Lisse wisten bei de hun wedstrijden te win nen en Docos kwam in een spannend en aantrekkelijk duel remise overeen met Van Nispen. Het gaat niet goed met koploper HW. Wist veertien dagen geleden Hillegom de Hagenaars zonder punten naar huis te sturen, ook nu heeft het niet veel gescheeld of HW bleef weer met lege handen staan. Een onbezorgd spelend Tey lingen heeft vooral gedurende de eerste helft het beste van het spel gehad. De aanvallen rolden vlot richting HW-doel maar Jan Zand vliet en René v.d. Krogt wisten vooralsnog niet van de gelegen heid gebruik te maken. Toen Peter v.d. Vlught even daarna tegen de paal schoot, kwam HW bepaald goed weg, maar nog geen vijf minuten daarna mocht Teylingen de handen dicht knijpen toen Frank Bijloos een niet te missen kans verknoeide. Meteen na de thee deed Jan Zandvliet het beter: hij kopte Teylingen ietwat gelukkig naar een 1-0 voorsprong. HW had toen nog maar één mogelijkheid. Een stormachtig offensief werd in gezet maar pas drie minuten voor het eindsignaal wist HW op gelij ke hoogte te komen. Menso van Meurs scoorde uit een onoverzich telijke situatie de gelijkmakende treffer. In een zeer matige wedstrijd is Sc. Lisse er toch in geslaagd de beide punten na&r zich toe te trekken. HMSH had gedurende de gehele wedstrijd het betere van het spel maar wist dit overwicht niet in doelpunten om te zetten. Uit een foutieve terugspeelbal kwam Sc. Lisse kort voor rust zelfs aan een voorsprong; Ruud v.d. Voort wist van deze onachtzaamheid te profi teren, maar de vreugde was van korte duur. Twee minuten later veroorzaakte de Lisse-doelman een strafschop die feilloos benut werd: 1-1. Hoewel de ploeg van trainer Wassenaar na de rust de mindere bleef wist men toch nog twee keer tot scoren te komen. Beide keren was het Hennie v. Eeuwijk die raak schoot. Eerst na een verre uittrap van Kortekaas en twee minuten voor tijd in een drachtige samenwerking met Lou- rens v.d. Voort. RKAW heeft Laakkwartier weinig gelegenheid gegeven voor een ver rassing te zorgen. Het gehele duel werd door de ploeg van trainer Wim Anclriessen gecontroleerd en de 2-0 z'ege was eigenlijk nog te laag. Toch duurde het nog tot de vijfendertigste minuut voordat RKAW het veldoverwicht in een doelpunt kon omzetten. Humphrey Louts wist zijn ploeg een 1-0 voor sprong te bezorgen. Pas nadat Rob Verhagen RKAW op 2-0 had gezet werd er door Laakkwartier in de tweede omgang een offensief op touw gezet maar de RKAW-ver- dediging had er heel weinig moei te mee. Voogelaar en Versluis kre gen zelfs goede mogelijkheden de score op te voeren, maar slaagden daar niet in. Drie spelers van Laak kwartier liepen tenslotte nog tegen een officiële waarschuwing op. Docos en van Nispen hebben er .een goed gespeeld en bijzonder attractief duel van gemaakt. Beide ploegen schuwden de aanval niet en de einduitslag (1-1) was dan ook volkomen juist. Er was zo weinig krachtsverschil tussen deze twee ploegen dat het oneerlijk leek dat Docos na een goed half uur spelen via Ruud v.d. Meel een voorsprong nam. Van Nispen dacht er blijkbaar ook zo over want nog geen minuut later had men de stand alweer recht getrok ken. Dat het evenwicht tijdens de ze wedstrijd volkomen was bewijst wel het feit dat beide ploegen een keer het houtwerk wisten te raken en beide verdedigingen de bal een keer van hun doellijn af moesten

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1978 | | pagina 15