Prins Claus opent mogelijk
tien Leidse miUeuwoningen
Weer conflict over
reclamevoering
OPLEVERING MEDIO APRIL
Hondenafrichters
vrezen terrein
te verliezen
Bogner
schept
verwarring
met zijn
clownerie
(Van een onzer verslaggevers)
LEIDEN Prins Claus is uit
genodigd om medio april aan
wezig te zijn bij de officiële
overdracht van tien Leidse
milieuwoningen aan de nieu
we bewoners. De eerste vier
opvallende woningen in de
Merenwijk worden vrijdag 10
maart opgeleverd. De overige
zes zijn pas volgende maand
aan de beurt als Prins Claus
mogelijk verschijnt.
De tien huizen zijn gebouwd
door de in Leiden zetelende
Stichting Milieuwoningen. Het
is het eerste complex van deze
stichting. Men heeft nieuwe
projecten op stapel staan in
Delft, Stolwijk, Ede, Zoeter-
meer, Almere, Nieuwerkerk
a/d IJssel en Den Haag.
De tien woningen in de Meren
wijk zijn alle voorzien van
zonnecollectoren, rondom dub
bele beglazing en een installa
tie voor hergebruik van het
badwater voor toiletspoeling.
De huizen zijn gebouwd voor
prijzen rond de twee ton. Voor
dit geld krijgen de bewoners
een ruime eengezinswoning
met een woonkamer van 35
vierkante meter, een eetkeu-
ken van 11 vierkante meter, op
de eerste verdieping drie
slaapkamers van respectieve
lijk 18, 13 en 8 vierkante meter
alsmede op de tweede verdie
ping een ruime kamer van 21
vierkante meter.
Het uiterlijk van de woningen
wijkt duidelijk af van de door
snee eengezinswoming. Dit
komt dan door de kolosala
zonne-collectoren (44 vierkante
meter) op het dak. Dit zijn
ruim uitgevallen vergaarbak
ken van zonne-energie. Deze
De tien milieuwoningen, waarvan de eerste aanstaande vrijdag worden opgeleverd.
energie wordt omgezet m
warmte. De opslag van warm
te in de vorm van warm water
vindt plaats in een goed' geiso-
leerde tank met een inhoud
van ongeveer vierduizend liter.
Dé in de tank opgeslagen
warmte kan één tot twee zon-
loze dagen overbruggen om de
woning van ruimteverwar
ming en verwarmd tapwater
te voorzien. Is de opgeslagen
warmte-energie niet voldoen
de, dan komt een traditionele
cv-ketel te hulp. De stichting
heeft becijferd, dat de voorde
len van het zonnecollectoren
systeem vooral in voor- en na-
zeizoen tot uiting komen. Het
stookseizoen in de milieuwo
ningen begint ongeveer één
maand later en houdt twee tot
drie maanden eerder op.
Opvallend is de installatie die
ervoor dient, dat de bewoners
voor de toiletspoeling gebruik
maken van gebruikt badwater
en water dat normaal via de-
wastafels naar de riolering af
vloeit. De besparing door het
hergebruik van badwater is
ongeveer 25 liter per persoon
per dag.
De stichting onder voorzitter
schap van Leidenaar T.J. Ren-
zen heeft prins Claus uitgeno
digd de opening voor z'n reke
ning te nemen. Het is bekend,
dat de prins zich in hoge mate
interesseert voor milieuaspec
ten in z'n algemeenheid en de
bouw van energiebesparende
woningen in het bijzonder.
Een definitieve beslissing over
de komst van prins Claus naai
de Leidse Merenwijk is nog
niet genomen, maar kan elke
dag worden verwacht.
Heropening
Na enige weken gesloten te zijn geweest, gaat 14 maart de
banketbakkerij en lunchroom aan de Donkersteeg weer
open. Het bedrijf is grondig verbouwd. De lunchroom ziet
er nu geheel anders uit, terwijl de bakkerij uitgebreid is.
Blijspel
„Verwarringen" is de naam van het blijspel dat zaterdag 11
maart opgevoerd zal worden in de aula van het Rijnlands
Lyceum. De organisatie is in handen van de Leidse Volksuni
versiteit. De voorverkoop van plaatskaarten vindt plaats in
het KenO-gebouw, Oude Vest 45. De voorstelling begint om
kwart over acht.
Werklozen
De Vereniging Werklozen Belangen houdt vrijdag 10 maart
een voor alle werklozen toegankelijke vergadering. De heer
F. Meis zal dan ageren tegen het sociale beleid van de
huidige regering. Tevens zal hij enige eisen stellen, zoals
verlenging van de WWV en geen verruiming van het begrip
passende arbeid.
Kreukels
De Zoetermeerse toneelgroep „Braak" brengt op vrijdag 10
maart het toneelstuk „Kreukels" in het Breehuys aan de
Breestraat 19 in Leiden. De voorstelling is georganiseerd door
het Centrum 't Breehuys. Toneelgroep „Braak" bestaat zowel
uit gehandicapte als niet-gehandicapte spelers. „Kreukels" is
het eerste stuk van eind 1976 opgerichte toneelgroep. Het
stuk behandelt in een aantal los van elkaar staande scènes
allerlei situaties waarin de relatie van de gehandicapte mens
ep de niet-gehandicapte maatschappij centraal staat Aan
vang 21.00 uur, toegang 3.-
Alfred Hitchcoek
In het kader van de Alfred Hitchcock-cyclus die door het
Filmhuis van het Leids Vrijetijdscentrum aan de Breestraat
66 wordt gehouden wordt op donderdag 9 maart de film
„The Thirty-Nine Steps" uit 1935 vertoond. In deze film -
ook wel de beste thriller/komedie van Hitchcock genoemd
- wordt de Canadees Richard Hannay ten tonele gevoerd
die een meisje uit een Londense music-hall helpt ontsnappen
uit handen van een boevenbende. Het meisje wordt echter
in zijn flat vermoord en Hannay wordt gedwongen om de
bende - The 39 Steps - te ontmaskeren om te voorkomen
dat hij van de moord wordt beschuldigd. In de hoofdrollen
Robert Donat en Madeleine Carol. Toegang 3.- voor leden,
4.- voor niet-leden.
Toneelvoorstelling
De Rudolf Steinerschool aan de Cesar Franckstraat 9 houdt
zaterdag 18 maart van half tien tot twaalf uur 's morgens
een toneelvoorstelling. Iedere klas zal in een kwartier tjd
een eigen spel opvoeren. De voorstelling is voor iedereen
gratis toegankelijk.
WOENSDAG 8 MAART 1978LEIDSE COURANT
JNog 5 jaar
voor
Pacellischool
LEIDEN De noodlokalen
die de r.k. Pacellischool aan de
Opaalstraat sinds 1973 in ge
bruik heeft mogen nemen zul
len nog eens vijf jaar blijven
staan. B en W hebben besloten
de gemeenteraad een voorstel
van deze strekking te doen.
De noodlokalen werden vijf jaar
geleden door de gemeente neer-
gezet om de ruimtenood van het
ND katholiek onderwijs in het Mors-
I kwartier te bestrijden.
Toen werd bepaald dat de loka-
loltefc ten niet langer dan vijf jaar
zouden mogen blijven staan. De
situatie is echter vandien aard
dat de noodlokalen nog wel eens
vijf jaar nodig zullen zijn, zodat
tot een verlenging van de ver-
gunning is besloten. Daarna zijn
i de lokalen afgeschreven en zul
len ze onherroepelijk moeten
verdwijnen.
LEIDEN Bezorgdheid heeft zich meester gemaakt van de af
richtersvereniging De Waard. In een aangetekende aan de gemeen
teraad van Leiden gezonden brief spreken de africhters de vrees
uit dat ze van het industriegebied vandaan zullen moeten nu uit
de krant is gebleken dat de gemeente steeds meer bedrijven naar
de Waard laat verhuizen en dit industrieterrein langhaam maar
zeker vol raakt.
De africhtersvereniging kreeg eind 1973 de beschikking over een
stuk weiland op het industrieterrein voor het africhten van honden.
Nu vraagt de vereniging zich af hoe lang zij nog van dit terrein
gebruik zal kunnen blijven maken en of het niet mogelijk is een
ander terrein ter beschikking te krijgen, als de Waard binnen
afzienbare tijd verlaten zou moeten worden. Daarbij denkt de
vereniging, die zich naar eigen zeggen mag verheugen in een steeds
stijgende belangstelling, aan een voetbalveld of een ander stuk
grasland.
Raadslid
voelt
wethouder
de pols
Liefdevolle verzorging van een par
tijgenote. Wat kan een wethouder
zich beter wensen. Het PvdA-raad-
slid Marie-Anne Koning heeft we
liswaar enige jaren geleden haar
verpleegstersuniform aan de wil
gen gehangen, maar voor wethou
der en loco-burgemeester Tinus
van Aken wilde ze wel een uitzon
dering maken om hem op deskun
dige wijze de pols te voelen. De
wethouder is herstellende van een
galoperatie die hij heeft ondergaan
in het Elisabeth Ziekenhuis in Lei
derdorp. Naar verluidt zal hij aan
het einde van deze week uit het
ziekenhuis worden ontslagen. De
nodige sterkte kan de wethouder
van economische aangelegenhe
den wel gebruiken, nu hij door zijn
partijgenoten op een bijna onver
kiesbare plaats op de kandidaten^
lijst voor de gemeenteraadsverkie
zingen is geplaatst.
Het voormalige pand van garagebedrijf Van Ulden op de hoek van de Hoge Rijndijk
en de Verdamstraat.
LEIDEN Het „Clown-thea
ter" van Franz Joseph Bogner,
gisteravond in het LAK bleek
in het geheel niet wat men had
kunnen verwachten. Geen
geschminkte clownskop, geen
clownskleding, niet de grappen
en grollen van de circuskomiek.
Daarvoor in de plaats een door
lopend commentaar van Bogner
op theater, kunst, werkelijk
heid en leven.
NU OOK BUITEN DE BINNENSTAD
(Van een onzer verslaggevers)
LEIDEN In toenemende mate ligt het Leidse
college van burgemeester en wethouders van
Leiden overhoop met in deze stad gevestigde
bedrijven, die op de een of andere wijze hun
bestaan aan het publiek middels commerciële
versieringen aan hun gevels kenbaar willen ma
ken. Een aantal geschillen is intussen door de
gemeentelijke commissie voor de beroepsschrif
ten in behandeling genomen. In enkele gevallen
is het ook al tot een uitspraak gekomen.
Daarbij viel overigens op, dat de commissie voor
de beroepschriften (de instantie waar de burger
in beroep kan gaan tegen een besluit van b en
w) er al een even onduidelijk beleid inzake de
reclamevoering op na houdt als het college zelf.
Het stadsschoon schijnt de vage norm te zijn,
waaraan de reclames worden getoetst. Een puur
subjectieve zaak uiteraard waar dan ook nog eens
bijkomt, dat het college niet schroomt zich een
oordeel aan te matigen over de inhoudelijke kant
van de reclamevoering. Zo bleek bij de behande
ling van de bezwaren van Peek en Cloppenburg
tegen de weigering voor een vergunning tot het
voeren van een nieuwe lichtreclame voor de boe
tiek Mac and Maggie aan de Breestraat, dat het
college de nieuwe reclame ook uit commercieel
oogpunt minder verantwoord vond dan de oude,
wel acceptabele neonborden.
Waren de reclameconflicten tot nog toe beperkt
tot de Leidse binnenstad met zijn historisch
karakter, de inmenging in de commerciële activi
teiten van het Leids bedrijfsleven strekt zich nu
ook al uit tot ver buiten de singels. Zo kreeg de
meubelzaak van de firma Colijn aan de Verdam
straat (een zijstraat van de Hoge Rijndijk) twee
maanden geleden een brief van b en w, waarin
bezwaar werd gemaakt tegen de ree lame voering
op het door Colijn enige tijd geleden gekochte
pand van Van Ulden aan de Verdamstraat num
mer 6. De reclamevoering zou volgens de gemeen
te afbreuk doen aan het pand en het stadsbeeld
ter plaatse. Het reclamebureau van de firma
Colijn, Ridder en Koning, wijst er in een reactie
aan de gemeenteraad echter op dat de vorige
eigenaar Van Ulden een reclame voerde, die 25
centimeter hoger was, "om van lelijk en vies nog
niet eens te spreken".
"Nadat de heer Colijn het pand Verdamstraat 6
had gereinigd en geschilderd hebben wij zorgvul
dig het lettertype, de kleuren en de hoogte be
paald. We weten dat over smaak verschillend
gedacht kan worden, maar we zijn er wel van
overtuigd, dat deze reclamevoering zeker niet
schreeuwerig en ordinair genoemd kan worden",
aldus het reclamebureau. Het wijst er verder op
dat de Verdamstraat een vrij dooie straat is, wat
betekent dat potentiële klanten niet dagelijks door
deze straat rijden. Vandaar dat uit louter commer
cieel oogpunt de borden een bepaalde minimale
hoogte eisen. Daar komt bij, dat ze slechts uit een
richting te zien zijn, namelijk komend van uit de
stad, zodat er geen aanleiding kan bestaan hierte
gen onoverkomelijke bezwaren te hebben, aldus
het reclamebureau.
Niet dat Bogner geen nummers
speelde of slechts een verhande
ling aflegde; dat niet. Tipjes van
zijn kunne op het gebied van
mime en clownerie lichtte hij
wel op. Maar steeds onderbrak
hij zijn éénmansvoorstelling om
commentaar te leveren bij het
vertoonde, om de kijker te to
nen hoe hij betoverd werd, om
onechtheid van theater, de valse
pretenties van de kunst aan de
kaak te stellen, om - tenslotte -
de toeschouwer te provoceren
en deze bewust te maken van
zijn situatie, van zijn rol als
toneelconsument.
Omdat de theaterbezoeker dat
niet gewend is, omdat communi
catiemoeilijkheden ontstonden
ten gevolge van der kijkers on
begrip van Bogners Duits, om
dat niet meer duidelijk bleef
wat Bogner acteerde en wat hij
meende, ontstond er in het klei
ne zaaltje een merkwaardige en
zeer boeiende verwarring. De
toeschouwer wist niet meer
waar hij aan toe was, twijfelde
aan zijn reacties en verloor ie
der contact met Bogner.
In die zin slaagde hij in zijn
bedoelingen, dat de kijker niet
werd ingesponnen in een cocon
van bedwelmende onechtheid,
maar allengs steeds kritischer
werd op zichzelf en het gebeu
ren.
Bogner mislukte evenwel in de
overdracht van zijn boodschap.
Wat hij precies wilde, werd niet
geheel duidelijk: geen kunst?
geen theater? Maar de door hem
gestichte verwarring vond ik al
genoeg resultaat.
Paul van der Plank