Wouter Fok verbaasd over houding KNLTB Bezoek van .buitenlanders' werkt door in Nederland JA wil nog wel eens ri jdenmaar dan alleen bij daglicht" Ineke Kooiman de snelste op Ter Aars natuurijs kerk wereld Wereldraad denkt over verhuizing uit Zwitserland Gemeenschapsontwikkeling op voorgrond bij ICCO SPORT WOENSDAG 22 FEBRUARI 1978 PAGINA 13 Het bezoek, dat een team van negen buitenlandse christenen in de herfst aan Nederland heeft gebracht om de kerken hier „door te lichten" in het bijzonder wat hun zendingskarakter in het eigen land betreft, blijkt in de Nederlandse kerken door te werken. Volgens het landelijk comité „Zending in Nederland" is er een groeiende be langstelling voor het rapport van de buitenlanders, dat scherpe maar opbou wende kritiek bevat en voor de uitwerk ing daarvan in de kerkelijke praktijk. De rooms-katholieke kerk heeft op lan delijk niveau een „Katholiek Beraad Evangelisatie" opgericht, waaraan di verse instanties meewerken. Ook op plaatselijk en regionaal niveau worden activiteiten ontwikkeld. Alleen al in het bisdom Breda hebben twintig parochies besloten elk een serie van vijf avonden te beleggen over „Zending in Neder land" op basis van daarvoor door het bisdom opgesteld materiaal. De missie raad van het bisdom Haarlem belegt een speciale bezinningsdag voor het he le bisdom over het thema „Zending in Nederland". In de protestantse kerken zijn verschil lende classicale conferenties, studieda gen voor ambtsdragers, gemeente-avon den of zendings- en evangelisatieverga deringen voor dat doel opgezet. Ook het Nederlands Bijbelgenootschap heeft hierover al drie regionale bijeenkom sten belegd. De Nederlandse Zendings raad, het samenwerkingsorgaan van twaalf protestantse zendingsorganisa ties belegt op 10 maart een extra verga dering over het rapport van het buiten landse team. Opvallend is ook, volgens het landelijk comité, het aantal plaatselijke raden van kerken en het aantal oecumenische toerustingscursussen dat aandacht geeft aan „Zending in Nederland", waarbij katholieken en protestanten samen ont dekken hoeveel problemen zij gemeen schappelijk hebben en hoezeer de fun damentele kritiek van het buitenlandse team een kans biedt om samen op nieuwe wijze verder te gaan. Het dagelijks bestuur van de Wereldraad van Kerken zal in september opnieuw bekijken of het noodzakelijk is het hoofdkwartier van de wereld raad naar een ander land over te brengen. In ieder geval vindt de voorgenomen uit breiding van het oecumenisch instituut te Ureay voorlopig geen doorgang. Achtergrond van deze maatre gelen is de alarmerende finan ciële situatie, waarin de We reldraad van Kerken geraakt is. De wereldraad heeft inmid dels besloten zijn begroting van 34 miljoen Zwitserse francs voor dit jaar met on middellijke ingang met 11.8 procent te besnoeien. De we reldraad is hiertoe genood zaakt, omdat het zijn inkom sten voornamelijk uit de Ver enigde Staten en West-Duits- land betrekt. Vooral de waar devermindering van de dollar betekent voor de wereldraad een ramp, temeer omdat de Zwitserse franc bijzonder hard geworden is. De wereld raad moet het grootste deel van zijn uitgaven in Zwitserse francs doen. Met name de per soneelskosten in Genève vor men het leeuwendeel van de begroting. In afwachting van een even tueel besluit in september zal de wereldraad in de komende maanden overleg plegen met de Zwitserse regering. Ge vraagd zal worden of Zwitser land niet op een of andere manier de wereldraad kan hel pen bij drie problemen: de hoge kosten van levensonder houd in Genève, het verkrij gen van werkvergunningen voor met-Zwitserse stafleden en tenslotte de gevolgen van de hoge koers van de Zwitser se franc tegenover andere munteenheden. De Britse jezuïet, pater Patrick Treanor, sinds acht jaar direc teur van de Vaticaanse sterre- wacht in Casteigandolfo is, ze venenvijftig jaar oud, in Rome overleden. Pater Treanor was doctor in de filosofie, theologie en astrofysica van de universi teit van Oxford. Hij was sinds 1961 aan de „Specola Vaticana" verbonden. „Kamperland Muziekfestival" is de naam van het eerste christe lijke muziekfestival, dat in Ne derland wordt gehouden. Het wordt georganiseerd door de stichting Youth for Christ van 17 tot 20 augustus in Kamper land in Zeeland. Ten minste tweeduizend jongeren worden verwacht. Naast diverse concer ten overdag in grote tenten zul len Nederlandse en Engelse groepen en solisten elke avond non-stop openluchtconcerten ge ven. Het terrein ligt aan het KORTE METTEN Veerse Meer, en ongeveer een kilometer van het Noordzee strand. Er zullen ook sprekers zijn, films, een markt, volksspe len en volksdansen. Het aantal joden in de wereld is vorig jaar met 115.000 tot 14.259.000 gestegen. In de Ver enigde Staten wonen de meeste joden (5,7 miljoen), gevolgd door Israël (ruim drie miljoen) en de Sowjet-Unie (2,68 mil joen). Het Amerikaanse joodse jaarboek 1978, dat deze week is verschenen, meldt verder, dat 47 procent van alle joden in Noord- en Zuid-Amerika woont, 29 procent in Azië en 22 procent in Europa. Frankrijk telt 650.000 joden, Engeland 410.000, West-Duitsland 33.000 en Neder land rond 28.000. De staatssecretaris van het Is raëlische ministerie van gods dienstzaken, Israël Lippel, heeft de protesten tegen de zogeheten „anti-zendingswet", die 1 april van kracht wordt, als onge grond van de hand gewezen. Deze wet stelt elke verandering van godsdienst op grond van verleiding met geld of met ande re materiële toezeggingen straf baar. Volgens hem heeft de wet slechts de kleine protestantse secten, die zonder enig verant woordelijkheidsgevoel opereren, op het oog. Zoals gemeld, zou volgens de raad van christenen in Israël de nieuwe wet de deur openen naar willekeur tegen over godsdienstige minderhe den, die aan hulpverlening zou den doen. De protestantse Interkerkelij ke Coördinatie Commissie Ontwikkelingsprojecten (IC CO) richt zich steeds meer op gemeenschapsontwikkeling in de derde wereld. Drieëndertig van de ruim zestig projekt- voorstellen, gepubliceerd in de deze week verschenen pro grammering 1978 hebben be trekking op deze veelomvat tende categorie waaronder zo wel ontwikkelingswerk in de slums van Madras, het slaan van waterputten in Brazilië als het trainen van leiders op het platteland van Togo val len. Naast de r.k. Cebemo en de algemene Novib is de ICCO het protestants bemiddelings orgaan voor de besteding van het medefinancieringspro gramma van minister De Ko ning, dit jaar gestegen tot ruim 140 miljoen, meer dan vijf procent van de begroting voor ontwikkelingssamen werking. Het aandeel van IC CO voor dit jaar bedraagt ruim 56 miljoen. De zestig projecten, waarvan de meeste reeds vorig jaar werden ingediend, kosten elk meer dan een ton. Daarnaast worden nog ruim 150 „kleine" projecten ingediend, van ma ximaal 75.000 gulden elk en gezamenlijk ter waarde van ongeveer tien miljoen. Ook van deze projecten zijn de meeste op gemeenschapsont wikkeling gericht. Bij de ICCO is de overtuiging groeiende, dat een beperkte geldinjectie voor een plaatse lijke groep erg veel kan bete kenen, terwijl voorkomen wordt, dat door een te groot bedrag aan buitenlandse fi nancieringsmiddelen echte plaatselijke initiatieven wor den doodgedrukt. De achterstand die Latijns- Amerika had bij ICCO is de afgelopen jaren geheel ver dwenen. Binnen het bedrag dat in Azië besteed zal worden is de plaats van India opmer kelijk. ICCO zet zich daar met name in voor de kastelozen en andere kansarme groepen. Zo wel voor Azië als voor Latijns- Amerika komt ruim zestien miljoen beschikbaar. Afrika spant met ruim 25 miljoen nog steeds de kroon, al is het aan deel van dit continent relatief gedaald. ICCO zal het overleg met de partners in de derde wereld, dat vorig jaar tijdens een vijf daagse samenkomst in Lage Vuursche werd begonnen, voortzetten. In het verslag van deze bijeenkomst staat als be langrijkste conclusie dat de vanzelfsprekendheid dat de geldgever de voorwaarden stelt aan de geldontvanger dient te worden doorbroken. De geldontvanger zou zich vooraf dienen te beraden of hij toch niet beter op eigen kracht zonder „vreemd geld" zijn projecten kan uitvoeren, zij het wellicht op beperktere schaal. De geldontvanger heeft echter vooral het recht om aan de gever de vraag voor te leg gen waarom deze hem geld ter beschikking wil stellen. DEN HAAG „Ik durf niet te zeggen dat er nooit meer een elfstedentocht komt Maar op de manier zoals het in 1963 is gegaan hoeft het voor mij niet meer. Er moet als er dui zenden mensen mee willen - doen gewoon een andere aan pak komen. Je moet niet alles meer in één dag willen doen. Kijk, in 1933, toen ik de elfste dentocht won, toen waren er maar 168 wedstrijdrijders en 480 tochtrijders. In Leeuwar den hebben ze nu een draai boek klaar voor duizend wed strijdrijders en daar achter achttienduizend toerrijders. Dat is gekkenwerk", aldus de nu 71-jarige Abe de Vries. „Met achttienduizend mensen kun je eenvoudigweg niet het ijs op. Dat risico is gewoon te groot en daarnaast moet je niet in de avond rijden. Dat is levensgevaarlijk. Ik ben op het ogenblik met een handtekenin genactie bezig onder de mara thonrijders, ik heb ook de handtekening van Jeen van den Berg, waardoor de jon gens achter mijn standpunt staan: een elfstedentocht al leen bij daglicht en niet, zoals in het draaiboek van de orga nisatoren voorkomt, starten om vijf uur in de morgen. Ondanks mijn leeftijd wil ik overdag nog best een elfste dentocht een keer meemaken en ik ben er vast van over tuigd dat ik de tweehonderd kilometer nog uit zal rijden ook". Trots toont Abe de Vries een oorkonde van De Uithof met een handtekening van direk- teur Jan Klok. Op 16 februari reed hij op de' baan in zeven uur en twintig minuten twee honderd kilometer. „Dat kost te echt niet veel moeite. En reken maar dat zo iets toch wel zwaar is. Ze vertelden vooraf dat door het bochten rijden je knieën wel kapot zou den gaan. Maar nee hoor, het ging erg fijn en ik ben daar door hier nog steeds record houder. Ik kreeg wat koffie van de zaak en verwerkte tij dens de rit het zelf meege brachte bruin brood". Abe de Vries ...op Uithof in actie.. Eindstreep Abe de Vries is geboren in Langezwaag, een klein plaats je in de buurt van Heeren veen. Nadat hij in 1933 zo succesvol over de eindstreep was gegaan kwam hij nog vier keer aan de start. In 1940 werd hij zesde, 1941 vijfde 1942 zevende en in 1947 kwam hij als negende binnen, maar werd door de wedstrijdleiding als derde gehuldigd. Anderen hadden onreglementair gere den. Abe de Vries: Ik moet zeggen dat bijna geen enkele elfste dentocht zuiver is. In 1947 gin gen er velen als koppel over de baan en duwden elkaar voort. Dat deed ik ook wel eens, maar in die tocht juist niet De wedstrijdleiding zette mij daardoor terecht op de derde plaats. Ik deed altijd het zware werk met andere toch ten Joop Bosma was in die tijd meestal met koppelwedstrij den bij mij in de buurt. Hij had aan De Vries geen ver keerde. Hij voerde mij met sinaasappels en ik maakte de wedstrijd. Maar toch, een spe ciale training voor een elfste dentocht was er niet. Elke wedstrijd was belangrijk en bij elke wedstrijd hadden wij even veel plezier". Abe de Vries wil met de hand op zijn hart beweren dat hij tijdens de Elfstedentocht in 1947 niet „opgelegd" heeft ge reden. „Als het zuiver was gegaan dan had ik de wed strijd moeten winnen". Enke le keren in de week is Abe de Vries, die thans in Schiedam woont, nog druk in de weer op De Uithof. Met een prachti ge, vloeiende slag gaat de be jaarde schaatser over het ijs. Bij vele oudgedienden, die hun baantje nog trekken over het Haagse ijs, is De Vries natuurlijk geen onbekende. Voor de Fries kunnen ze op De Uithof erg veel respect opbrengen. Abe de Vries kan beter dan wie dan ook vertellen over zijn visie op het verschijnsel elfste dentocht, ondanks het feit dat hij in 1949 naar Frankrijk ver trok en pas in 1969 terug kwam in ons land. De boer en tuinder heeft in Frankrijk in de groenten- en fruithandel goede zaken gedaan. Zijn twee zoons, Sjoerd en Johannes, die zich tot uitstekende wielren ners ontwikkelden wonen nog steeds in Frankrijk. Sjoerd heeft er een sportartikelen zaak en is twee jaar schaats kampioen van Parijs geweest op indoorbanen. Ziekenhuis Abe de Vries: „Het is met de elfstedentocht zo, wie geluk heeft komt aan en wie geen geluk heeft komt in het zie kenhuis terecht Dat zal echt nooit anders worden. Mis schien heb ik wel een hoop geluk gehad. Maar aan de an dere kant moet je toch ook wel wat in je hebben. In Ne- ,,Ik rijd me niet dood in donker" der land zijn maar vijf rijders die vijf keer de wedstrijd heb ben gereden. Daarvan is een klassement opgemaakt waar op ik op de eerste plaats sta. Jeen van den Berg heeft „slechts" vier keer een elfste dentocht gereden en ik kan best begrijpen dat hij uit kijkt naar een nieuwe elfste dentocht". De laatste elfstedentocht was, zoals bekend, in 1963. Slechts anderhalf procent heeft toen de tocht op slecht ijs uitgere den. Dat is volgens Abe de Vries te begrijpen. „Een elfste dentocht is nog wel mogelijk. Maar dan maar voor een groep rijders van zo'n 500 man. Zo iets kan het ijs ver werken. Maar als men nu een tocht gaat organiseren staan er straks twintigduizend aan de start. Vergeet niet dat het schaatsen in ons land door de kunstijsbanen een grote vlucht heeft genomea Het is ook niet juist dat iedereen in Leeuwar den moet starten. Dat moet men ook veranderen. Er moe ten meer startplaatsen komen, de mensen worden daardoor verspreid over het ijs". Dit jaar komt er in ieder geval geen elfstedentocht, daar ben ik van overtuigd. Het vriest echt niet hard genoeg. Maar de mensen moeten geen wed strijd uitschrijven met de ge dachte: als wij geen doden hebben dan zijn we al tevre den. Nee een elfstedentocht op één dag is niet meer moge lijk" Gevaarlijk Abe de Vreis, die de laatste dagen links en rechts heeft mee gedaan aan toer- en wed- strijdtochten in Zuid-Holland heeft het fysieke vermogen om nog aan een elfstedentocht mee te doen. „Hij moet na tuurlijk niet te lang meer weg blijven, uiteindelijk word ik ook een dagje ouder. Ik ben nu vijf jaar met pensioen en wil er nog lang van genieten. Ik heb nu al heel wat handte keningen en hoop ze binnen kort naar Leeuwarden te bren gen. Geen elfstedentocht in het donker. Ze zeggen dat het bij nacht moet omdat er dan een betere sfeer zou zijn. Ze zijn gek". Abe de Vries trekt zijn rond jes weer op De Uithof. De Fries blijft in ieder geval in training. Je weet immers nooit Maar dan wel met daglicht Maar ik ben echt niet van plan me in het donker in Friesland dood te rijden. ARTHUR VAN RIJSWIJK (Van onze sportredactie) DEN HAAG Het Nederlandse tennisteam speelt morgenavond in het Frans Ottensta- dion in Amsterdam de belangrijke wed strijd voor promotie naar de eerste divisie van het Kings Cuptoernooi tegen Tsjechos- lowakije. De ontmoeting begint om 18.30 De Tsjechen verschijnen in de sterkst moge lijke opstelling, dat betekent met Jan Kodes en Jiri Hrebec. Indien Nederland er in zou slagen dit duel winnend te beëindigen bete kent dat, dat de Oranjeformatie zich heeft gekwalificeerd voor de A-poule van volgend jaar van het Kings Cupevenement. Afgelo pen weekeinde versloeg de Nederlandse ploeg, bestaande uit Rolf Thung en Louk Sanders, Denemarken met 3-0, zodat de laatste wedstrijd van deze halve competitie tegen de Tsjechen van groot belang is. Het is dan ook niet vreemd, dat Wouter Fok, die de laatste weken door een blessure genoodzaakt is langs de kant te blijven, zijn verwondering er over uitspreekt dat de bond geen enkele publiciteit geeft aan de ontmoe ting. Vooral nu deze op een wat ongebruike lijke dag wordt afgewerkt aangzien komend weekeinde de nationale indoorkampioen schappen in Goirle worden gehouden. De promotiestrijd diende op voorschrift van het organisatiecomité binnen veertien dagen te worden gespeeld, reden dat de wedstrijd Nederland-Tsjechoslowakije nu op donder dag is gepland. "Het zou zo belangrijk kun nen zijn als er bij deze wedstrijd eens veel publiek zou komen kijken", zegt Wouter Fok. "Maar als de bond er al niets aan doet....Ik begrijp er niets van" Hoe het ook zij, in het team van Nederland is de kans dat Wouter Fok tegen de Tsje chen speelt uiterst gering ("Ik hoop dat mijn blessure vrijdag zo zeer is verminderd, dat ik in Goirle kan spelen"), zodat Thung en Sanders het opnieuw zullen moeten trachten te klaren. Pikant gegeven is, dat Nederland op 17 maart(ü) in Praag opnieuw, maar dan voor het toernooi om de Davis Cup, die in de Kings Cupwedstrijd weinig zin had na zijn teleurstellende prestaties tot dusver in de toernooienreeks in de Verenigde Staten. Van onze sportredactie TER AAR Nederland en met name Zuid-Holland lijken het fenomeen natuurijs een beetje te zijn ontgroeid. Een conclusie, die althans getrokken kan wor den na een bezoek aan de Zuid- Hollandse schaatskampioen schappen voor dames. In Ter Aar, toch een echt „schaats- dorp" waren gistermiddag be halve vijf toeschouwers slechts veertien deelnemende dames aanwezig. Op een uitstekend berijdbare natuurpiste, de plaatselijke ijs- club had er enkele nachten werk aan gehad, streden acht seniorendames, een a-juniore en vijf b-junior en om de gewestelij ke titels. Daar er voor een kam pioenschap drie dames per klas se nodig zijn, kon er geen a-ju- niorenkampioenschap worden verreden. De enige a-juniore, Anita Vriesema uit Den Haag, moest daarom haar kansen ver dedigen bij de senioren, wat haar met een bijzonder eervolle vierde plaats nog goed afging ook. Toch moet na een dergelijk kampioenschap worden ge vraagd of de gehanteerde for mule, op een doordeweekse dag en dan nog tijdens werkuren, nog wel voldoet aan de eisen Schoolgaande of werkende da mes zijn vaak door hun ver plichtingen elders al bij voor baat kansloos. Het lag dan ook geheel in de lijn der verwachtin gen dat het overgrote deel van de dames afkomstig was uit de kringen der huisvrouwen. Des ondanks waren de prestaties van een redelijk kaliber. Vooral Ineke Kooiman-van Homoet (Ammerstol) bij de seniorenda mes en Marja Struick bij de b-junioren imponeerden door met veel machtsvertoon alle af standen in hun categorie te win nen. De uit Den Haag afkomsti ge Marja Struick, onlangs zelfs Nederlands kampioene bij de b-junioren, viel vooral op de 1000 meter op met haar goede eindtijd van 1.47,3. UITSLAGEN: MO meter senioren: 1. Ineke Kooiman-van Homoet 50,7; 2. Ellie van Hagen-Boelsma 51,3: 3. mev r. van der Voort 51,6. Dé senioren die de drie hoogste plaatsen behaalden: van links naar rechts Ellie van Hagen, Ineke Kooiman en mevrouw Van Voort. 1. Marja Struick 52,1; 2. Irma van Kessel 54,6; 3. Ellis Deins 54,8. KMO meter senioren: 1. Ineke Kooiman-van Homoet 1.46,3; 2. Mevr van der Voort 1.47,9; 3. Ellie van Hagen-Boelsma 1.48,5. b-junioren: 1. Marja Struick 1.47,3; 2 Irma van Kessel 1.53,7; 3. Ellis Deins 1.56,2. 1500 meter senioren: 1. Ineke Kooiman-van Homoet 2.50,4; 2. mevr. van der Voort 2.51,9; 3. Anita Vriesema (a-juniore) 2.53,7. l/fneke Kooiman-van Homoet (Am merstol) 160.650; 2. mevr van der Voort (Poeldijk) 162.850; 3 Ellie van Hagen-Boelsma (Nootdorp) 163.783. b-junioren: 1 Marja Struick (Den Haag) 105.750; 2. Ifma van Kessel (Gouda) 111.450; 3. EÜis Deins (Rijswijk) 112.900 Schaats- kalender VANDAAG: Ouderkerk a/d IJssel gewes telijke korte baankampioen- schappen junioren a en b. Aan vang 18.30 uur. Aanmelden 01808-1568/2142. Westgraftdijk Nationale lan- gebaanwedstrijden senioren da mes en heren, junioren a en b. Dames 1000-3000 meter, heren 1500-5000 meter Aanvang 18.30 uur. Aanmelden op de baan Olst Nationale kortebaan- wedstrijden voor dames, aan vang 19.30 uur Aanmelden 05708-1554. Suprematie Piet de Boer op korte baan ESPEL Piet de Boer, de bij na 32-jarige veehouder uit het Friese Jellum, gaat volgend jaar waarschijnlijk een jubi leum vieren. Niemand in Ne derland lijkt namelijk in staat de kortebaan-schaatser dan van zijn tiende nationale titel af te houden. Gisteren had hij in Espel ook geen enkele moeite op de 160 meter voor de negende keer kampioen te worden Al in de eerste omloop maakten Miel Govaert en in mindere ma te Jos Valéntijn kennis met de moeilijkheden van de zeer korte sprint. Govaert zou in de halve finales afvallen, Valéntijn redde het nog met een vierde plaats. Valéntijn, en met hem ook de andere finalisten Lieuwe de Boer (tweede) en Mathijs Kuiper (derde), was in de finale niet opgewassen tegen het geweld, dat De Boer nog altijd ontketent op zijn specialiteit.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1978 | | pagina 13