Nederland beschouwd
als ontwikkelingsland
Bori
m
Een week
si
naar
Schotland
Onderwaterhockey: een soort krachtsport
Kleine
bond
doet met
weinig
geld
grote
dingen
Piet van
der Kruk
heeft
brede
schouders
onder
opbouw
KNKB
gezet
Jubileum-
toernooi
duikclub
Narracuda
479,-pp
SPORT
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 11 FEBRUARI
NOOTDORP - Op i januari
verscheen een rapport van de
Europese Gewichtsheffederatie
waarin een werkplan werd ont
vouwd voor 1978. Onderdeel
daarvan was het verlenen van
hulp aan gewichthef-ontwikke
lingslanden. Bij Piet van der
Kruk thuis in Nootdorp hij
is lid van het hoofdbestuur van
de Koninklijke Nederlandse
Krachtsport Bond als secretaris
gewichtheffen technische zaken
en onderhoudt voorts de inter
nationale contacten gleed het
werkplan in de bus. Tussen het
rijtje „ontwikkelingslanden"
ontwaarde Piet van der Kruk
ook Nederland, in gezelschap
van Albanië, IJsland, Ierland,
Luxemburg, Monaco, Portugal,
San Marino en Malta. Onmid
dellijk reageerde hij met een
brief aan Asen Stoev in Sofia,
de secretaris van de Europese
federatie. „We waren kwalita
tief en kwantitatief steeds ver
der achterop geraakt, de bond
was technisch op sterven na
dood maar we zijn begonnen
met puin te ruimen, te stroom
lijnen, en activiteiten te ont
wikkelen en daarvan hopen we
binnen afzienbare tijd de
vruchten te plukken", aldus
Piet van der Kruk, die in 1968
deelnam aan de Olympische
Spelen in Mexico en de laatste
Nederlandse gewichtheffer was
die op internationaal niveau
meesprak.
Omdat hij terecht vond dat zijn
maatschappelijke positie voor
rang moest hebben en hij zich
juist in de periode dat hij op
zijn top stond in een levensgroot
maatschappelijk dal bevond,
hakte hij resoluut de knoop
door en gaf de sport eraan.
Maar gewichtheffen bleef zijn
grote liefde en het kon dan ook
moeilijk anders of hij zou na
verloop van tijd weer in die
contreien verzeild raken. Sinds
twee jaar is Piet van der Kruk
hoofdbestuurslid van de KNKB
en heeft hij zijn niet te verwaar
lozen brede schouders gezet on
der de taak die hij zichzelf heeft
gesteld: de krachtsport en
derhalve vooral zijn part, het
gewichtheffen en het power lif
ting verheffen. Hij gooit er,
naast zijn positie van hoofd bu
reau sportzaken van de gemeen
te Delft en zijn gezin met twee
kinderen, menig uurtje
„Soms denk ik wel eens te veel
maar dat moet dan maar"
Bespaar Piet van der Kruk de
kwalificatie dat hij zich wil ont
poppen als „de grote hervor
mer". Maar er brak voor hem
twee jaar geleden wel een perio
de aan van opbouwen. Met de
Amsterdammer Henk Stoltz die
voor het worstelen dezelfde
functie vervult, competitieleider
Henk Smits uit Dordrecht en de
secretaris van de scheidsrech-
terscommissie, Jaques Wijk-
mans uit Waalwijk, is het team
genoemd dat in nauwe samen
werking met Piet van der Kruk
de KNKB wil hervormen tot een
„bond van aanzien". Een moei
lijk te realiseren opgave want
sinds mensenheugenis zweeft
het ledental tussen de duizend
en twaalfhonderd. Een kleine
bond derhalve die met weinig
geld grote dingen wil gaan doen.
Piet van der Kruk in zijn (nog)
overblijvende vrije tijd een fer
vent verzamelaar van oude
sportboeken waarvoor hij
menig antiquariaat bezoekt: „De
KNKB heeft een sectie gewicht
heffen en power lifting, en een
voor worstelen (Grieks Romeins
en vrije stijl) en Samboworste-
len.
De secties zijn technisch onaf
hankelijk maar stellen wel, on
der supervisie van het hoofdbe-
stuur, gezamenlijk de begroting
op. Er is dus een potje voor
gewichtheffers en voor worste
laars. Voor nationale wedstrij
den wordt een bijdrage uit het
potje verstrekt. Óp internatio
naal vlak ligt het voor power
lifting en Samboworstelen moei
lijk want dat zijn geen Olympi
sche Sporten. Is dat wel zo, dan
krijgen we een bijdrage van het
NOC en lotto-toto. Er zijn min
der gewichtheffers dan worste
laars. Voor internationaal werk
kan onze bond geld opbrengen
voor een tot drie gewichtheffers
en een paar worstelaars meer.
Maar het is zonder meer onmo
gelijk om deel te nemen aan
toernooien die in een ander we
relddeel worden georganiseerd".
Piet van der Kruk ziet best mogelijkheden voor zijn geliefde sport maar beseft dat
het niet meteen kan.
T j training voor senioren op Pa- nationale toernooien. Fred van
J GUgCl pendal, elke eerste zaterdag van Rosmalen, zeventien jaar pas, is
een uitzonderlijk talent. Hij be
hoort in de lichtzwaargewicht
klasse tot de top van Nederland,
senioren incluis. Hij zit bij Atlas
Nijmegen."
Power lifting behoort ook tot de
competentie van Piet van der
Kruk. Een sport die snel groeit.
„Power lifting had maar één
evenement, de nationale titel
strijd. Internationaal bestaat het
uit bankdhikken, dead lift en
kniebuigen maar Nederland
deed niet aan dead lift. Dat is
er bijgekomen en voor het eerst
kan de bond er is helaas niet
meer geld één powerlifter
uitzenden naar de Europese ti
telstrijd. Betrian is coach en hij
„Omdat het gewichtheffen in
Nederland op een dood punt
was gekomen, omdat we niet
meervooruit gingen moest er
wat anders gebeuren. De jeugd,
dat is duidelijk. We gaan dan
ook niet naar het Europees
kampioenschap gewichtheffen
senioren in Tsjecho-Slowakije
maar wel met twee junioren
naar de E.K. in Saloniki."
De jeugd heeft de toekomst
geldt natuurlijk ook voor de
krachtsportbond. Van der Kruk
beperkt zich uiteraard tot de
gewichtheffers en power lifters.
Dat is zijn terrein in de bond.
„Er was al lang een centrale
training voor senioren op Pa
pendal, elke eerste zaterdag van
de maand. Die is er nu ook voor
junioren. De Duitse bondscoach
Friedrich Loof traint de senio
ren, Marcel Betrian, een Antil
liaan die bijzonder goed is, heeft
de junioren onder zijn hoede. Ze
komen uit alle delen van het
land en het zijn niet alleen de
pertinente uitblinkers. Die zitten
trouwens bij Atlas uit Nijme
gen, dat Betrian als trainer
heeft. Hen hoeven we dus. niet
te hebben. Zij worden al uitste
kend getraind. Wie op Papendal
komt, brengt zijn clubtrainer,
mee. De junioren en hun trai
ners dragen in hun club uit wat
zij op Papendal leren. De besten
gaan natuurlijk wel naar inter-
schrijft een technisch verslag
maar geeft later ook een appli
catiecursus voor scheidsrechters
zodat het profijt van die E.K.
maximaal is."
.,We hebben nu ook een cursus
oefenmeester gewichtheffen.
Dat is een schot in de roos
gebleken. We konden financieel
twintig man hebben voor een
cursus, afwisselend op Papen
dal en in Den Hommel te Ut
recht. Negen zaterdagen van
half tien tot een uur.
„Er kwamen er eerst vieren
twintig en dat liep op tot dertig.
Die tien moeten alle kosten zelf
dragen want dat kunnen wij
niet. Maar ze blijven komen.
Dat betekent dat velen voor dag
en dauw op pad moeten. Er zijn
Limburgers bij maar er zijn er
ook uit Sneek, Alkmaar, Leiden
en Arnhem, overal vandaan. Ze
volgen enthousiast de cursus
waarvoor docenten zijn dr. Jan
Vos, fysioloog uit Nijmegen, de
Duitse bondscoach Friedrich
Loof, dr. Heeren van de NSF,
Marcel Betrian en ik."
„We hebben voorts wijziging ge
bracht in het organiseren van
het Nederlands kampioenschap
dat altijd op één dag werd ge
houden en waarvoor de atleten
uren in touw waren. Dat kun je
hen, de scheidsrechters en het
publiek niet aandoen. Er zijn
voorts minima gesteld aan ac
commodaties. Er was een club
die geen sanitaire voorzieningen
had en de atleten moesten hun
warming up in de open lucht
doen, ook 's winters. Dat kan
niet. Het heeft ons een paar
verenigingen gekost maar we
hopen dat ze blijven doorgaan
en te zijner tijd aan de voor
waarden kunnen voldoen.
Onderbouw
„Waarom zou Nederland niet
net zo goed uit de voeten kun
nen als een ander land? Ver
houdingsgewijs hebben we
evenveel sterke mannen als
Duitsland en Rusland maar het
ontbrak ons aan theoretische
onderbouw." „Welnu, zo'n cur
sus is gebaseerd op techniek.
Loof doceert trainingsschema's
en alles wat daarbij hoort, Vos
bewegingsanatomie en fysiolo
gie. CRM heeft ons in staat ge
steld deze cursus te organiseren.
De docenten passen hun oefen
stof aan. Dat wil zeggen: ze
verklaren alles zo duidelijk en
met gewone woorden dat iede
reen het kan volgen. We hebben
op de cursus de secretaris van
LKV uit Leiden, een Neerlandi
cus, maar dat zijn ze nu een
maal niet allemaal. En dat geeft
niets want de docenten doen het
geweldig en het enthousiasme is
groot onder de deelnemers. Als
we nu een vervolgcursus kun
nen realiseren, kan men examen
gaan doen voor een diploma
oefenmeester dat door het rijk
erkend is. We raakten steeds
verder achterop maar we mo
gen zeggen dat de zaak nu
wordt aangepakt. We grijpen al
les aan. We hebben ons gemeld
voor uitzenden van een coach
door het Leo van der Karfonds.
Was nooit gebeurd. We willen
deelnemen aan het werkplan
van de Europese Federatie, dat
voorziet in o.a. het geven van
cursussen door internationale
trainers, het sturen van Neder
landse trainers naar elders om
stage te lopen, hulp in de mate
riële sector."
Piet van der Kurk heeft meteen
gereageerd bij de Europese Fe
deratie. Er is hem veel aan gele
gen dat de KNKB kan worden
geschrapt van het lijstje van
ontwikkelingslandeh op ge-
wichthefgebied.
HERMAN VAN BERGEM.
(Van onze sportredactie)
DEN HAAG In verband met
het 25-jarig jubileum van de
onderwatersport vereniging
Barracuda houdt deze club in
november een vijflanden onder-
waterhockeytoernooi.
De organisatie verwacht deelna
me van teams uit Engeland, Bel
gië, Duitsland, Italië en Neder
land. In welk zwembad dit inter
nationale toernooi wordt afge
werkt is nog niet bekend.
Getooid met snorkel en duikbril storten onderwaterhockeyers zich op Twee spelers in een fel duel gewikkeld
de puck, die enige kilo's weegt.
DEN HAAG Een sport voor het
publiek is het niet. Dat ervoeren zon
dag ook de zestien spelers van de
onderwaterhockeyploeg van Barracu
da uit Den Haag. Na een demonstra-'
tieduel na afloop van de Speedo-wed-
strijden te Amersfoort waren er nog
slechts twee toeschouwers, terwijl tij
dens de races de tribunes goed waren
bezet. Toch waren de spelers, onder
wie Coen Broers niet teleurgesteld,
want zo stelt Broers „Elke reclame
die we voor onze jonge sport kunnen
maken is. meegenomen en dat deze
toeschouwers na een dag vol spekta
kel naar huis willen is heel begrijpe-
lijk. Het zou daarom beter zijn ge
weest, wanneer we in de pauze had
den kunnen optreden".
Het is echter de vraag of het publiek
dan wel was blijven zitten, want om
het spel van buiten het bassin te vol
gen is uiterst lastig. Onderwaterhoc
key, de naam zegt het al, wordt name
lijk op de bodem van het diepe bassin
gespeeld. Van iedere partij gaan zes
spelers (twee wisselspelers blijven op
de kant) te water om met behulp van
een houten stick, die de vorm heeft
van een fors uitgevallen ijskrabber
een loden puck in een vijftien centime
ter breed doel te schuiven. Een ver-
moeidende bezigheid, daar de spelers
zijn uitgerust met een duikbril en
snorkel en dus telkens boven moeten
komen om lucht te happen. Daarbij
heeft de loden puck een gewicht van
enkele kilo's, waardoor hij na een slag
met het houtje maar een paar meter
verder schuift.
Toch is deze sport, zo vertelt voorzit
ter Max Funneman van de onderwa
tersportvereniging Barracuda een uit
stekende oefening voor het duiken.
„Als oefenstof is deze sport verduiveld
belangrijk, omdat je te maken krijgt
met onverwachte momenten. In een
spelmoment kan namelijk, net zoals
bij het duiken overigens, van alles
gebeuren en bovendien leer je om
onder water samen te werken. Het
zuurstofgebruik is hoog en het spelen
eist vrij veel kracht".
Kopje Onder
Deze van oorsprong Nieuwzeelandse
(of Zuidafrikaanse, daar is nog een
felle discussie over gaande) sport
wordt nu zes jaar bij Barracuda, be
dreven. De club beschikt over drie
teams, die alle aan de competitie
meedoen. In het verleden is ook geex-
perimenteerd met een damesteam,
maar dat initiatief ging voortijdig
kopje onder.
„Omdat het een echte mannensport
is", meent de vrouw van wedstrijdse
cretaris Coen Boers. „Ik vind het te
hard, want ga maar na als je een
kleun met de stick op je hand krijgt".
Haar man, die getooid is met een
prachtige schram op het voorhoofd,
formuleert het een stuk voorzichtiger.
„Het is een soort krachtsport", meent
Coen Broers „Het lichaam wordt na
melijk door het water erg week en bij
de minste of geringste aanraking kun
je het open halen. Vandaar ook dat
we met een handschoen, een cricket
handschoen is het beste, spelen. Een
probleem is ook de communicatie tus
sen het arbitrale trio. Twee scheids
rechters liggen om beurten op de bo
dem van het bassin om het spel te
volgen en geven een teken met een
rode of witte handschoen aan de
hoofdarbiter die het spel stop kan
zetten. Deze hoofdscheidsrechter geeft
dan via een buis die voor de helft in
het water steekt een sein dat het spel
dood is. Voordat het zover is gaat er
echter een tijd overheen en daarin kan
van alles gebeuren", aldus Coen
Broers, die tevens scheidsrechter is.
Zwemuren
Het grootste probleem bij het beoefe
nen van deze 25 jaar oude sport, die
in 1980 in Engeland haar eerste we
reldkampioenschap gaat beleven is de
toegankelijkheid tot de zwembaden.
Daar het recreatieve zwemmen voor
rang krijgt bij de indeling van de
zwemuren zijn de onderwaterhoc
keyers aangewezen op de uren in de
late avond. Dit maakt het spelen van
een landelijke competitie bijna onmo
gelijk in verband met de reistijden,
terwijl ook de jeugd moeilijk komt
te zitten met de studie. Bovendien is
niet ieder zwembad geschikt voor on
derwaterhockey, of zoals het in Enge
land wordt genoemd „octo-push".
Coen Broers: „Wij zijn genoodzaakt
om over de breedte van het bad te
spelen, daar de meeste bodems schuin
aflopen In principe is een veld van
twaalf bij vijftien meter al ideaal en
dat is in Nederland wel uit te zetten.
Het meest gebruikte spelsysteem is het
2-2-2- systeem, waarbij telkens twee
spelers onder water zijn. Zijn deze
twee uitgeput, dan duiken twee nieu
we naar beneden en sluiten de ande
ren van achteren aan. Daardoor kun
nen er geen gaten in de verdediging
vallen, wat gebeurt als je met zes man
naar beneden zou gaan".
Of er in de toekomst speciale voorzie
ningen voor de onderwaterhockeyers
zullen komen durven voorzitter Max
Funneman, Coen Broers en zijn
vrouw niet te \toorspellen. „We zijn
pas begonnen", vertelt Coen Broers,
„en we zijn nog druk bezig om gelijk
luidende regels voor alle Tanden vast
te stellen. Maar toch hebben we op het
gebied van de accommodaties een
klein succesje behaald. „We hebben
namelijk de architekt van zwembad
de Waterthor zover gekregen dat hij
één geel tegeltje op de bodem van het
bassin heeft gelegd dat dient als
startplaats van onze wedstrijden en
dat is in onze ogen al heel wat".
BAS GROOT WESSELDIJK
Vakantiereis van uw krant
Uw krant biedt u wederom de mogelijkheid van eer
zesdaagse voorjaarsvakantie in Schotland. Het land niei;
alleen van whisky en kilts, maar ook van boeiend natuur-;
schoon en fraaie historische monumenten. Een andere;
wereld binnen de EEG, nog niet overstroomd door toeris
ten. Een plek om op adem te komen. Bijna een week,
om helemaal tot rust te komen in een land dat wej
geven het toe niet uitblinkt door een zonnig klimaat
Maar de uitspraak „Schotland is zelfs mooi bij slecht weer'*
is een compliment op zich. Het is een ander land. Eenf
reis die van alles biedt: stille natuur, levendige steden#
historische bezienswaardigheden en kennismaking mef'
nationale produkten.
9 Uw „thuis" in Schotland, het Loch Lomond Hotel i
Balloch, met uitzicht op het legendarische meer.
Reisplan: Het reisplan voor de
ze reis naar Schotland ziet er
als volgt uit:
Maandag 13 maart: Inschepen
op de terminal van North Sea
Ferries in Europoort. De ver
trektijden van de bussen naar
Europoort (het is uiteraard ook
mogelijk met eigen vervoer te
gaan) zijn: Den Haag Centraal
15.00 uur; Rotterdamsch
nieuwsblad. Coolsingel 67
15.45 uur. Diner aan boord.
Dinsdag 14 maart: 8.30 uur: na
ontscheping vertrek uit Hull per
luxueuze Bee-line-bus. Tegen
elf uur wordt de reis in Bo-
roughbridge onderbroken voor
een koffiestop. De lunch wordt
gebruikt in het beroemde Gret
na Hall Hotel in Gretna Green.
Ruim tijd is er voor een bezoek
aan de smederij, waar paartjes-
op-de-loop zich konden laten
huwen. Nu nog is de smid
gaarne bereid een huwelijk te
voltrekken. Hetgeen dan wette
lijk van nul en gener waarde
Vervolgens wordt de reis voort
gezet naar Balloch naar het
hotel aan de boorden van het
legendarische Loch Lomond. In
dat Lóch Lomond Hotel uw
„huis" in Schotland wordt
's avonds ook het diner ge
bruikt.
Het hotel is een „familie-ho
me". Op alle kamers stromend
warm en koud water. Badka
mers en toiletten zijn op de
gang gegroepeerd.
Woensdag 15 maart: 's Mor
gens wordt een bezoek ge
bracht aan de Eadie-Cearns
whiskydistilleerderij. Proeven
en eventueel kopen is daar mo
gelijk. Na de lunch (in het Loch
Lomond Hotel) een rondrit
door het natuurgebied the
Trossachs met een bezoek aan
Aberfoyle en het historische
Stirling Castle. Een prachtig
bewaard gebleven vesting bij
de vroegere hoofdstad van
Schotland
Donderdag 16 maart: De gehe
le dag tussen ontbijt en diner
wordt besteed aan een zoge
naamde „Grand Highland
Tour". De bus vervoert u via
Crianlarich en Dalmally naar de
vertederend historische haven
stad Oban. Waar een bezoek
wordt gebracht aan een glasfa
briek. De lunch wordt gebruikt
in MacTavish's Kitchen een res-"
taurant dat uitkijkt over haven,
waar hongerige zeehonden dB
binnenlopende vissersschepen
plegen te achtervolgen. Ze ko
men waarschijnlijk zelfs naar u
toe als u vanaf de kade vis
voert. Er is ruimschoots reke
ning gehouden met een opont
houd in het havengebied.
Met de bus worden de Schot-
land-reizigers vervolgens naar
MacDonald's Mill gebracht.
waar een demonstratie in
weven van de wereldberoei
tartan-stoffen wordt gegeven,
kunt er uiteraard kant-en-kli
produkten kopen tegen
ker voor Nederland alleszii
aanvaardbare prijzen.
De terugreis naar Balloch
via Taynuilt. Inveraray en Arrc
char
I O]
lÜi
Vrijdag 17 maart: Deze gehi
dag tot het diner is uitgeti
ken voor een bezoek aan Ei
burgh. volgens chauvinisten
mooiste stad van Europa,
is zeker de meest continentali
stad van Groot-Brittannië. F<
vente winkelaars zouden de
hele dag gemakkelijk kunm
besteden in de bekende Prinjnder
cess Street, waar de ene g
gesorteerde winkel naast
andere ligt. Ook een bezi
aan het boven Princess Str<
uittorende kasteel en het di
omheen gelegen oude stadsgei
deelte is zeker de moeita
waard. Om iedereen zoveel mo)
gelijkheid te bieden zijn eigei
wensen te volgen is de lund
op deze dag niet door
geregeld. Edinburgh is
stad van uitgaanders er
dan ook restaurants in
soorten, maten en prijsklass
aanwezig.
In ons hotel wordt deze laats
avond een diner-dansant
houden. Op het menu zullen
gasten ook het myseriei
Schotse gerecht
treffen. (En haggis vang je
een bedauwd veld door op
doedelzak te spelen. Of niet'
Tijdens het diner zal in i(
geval een doedelzakspeler
treden.
Zaterdag 18 maart: De tei
reis naar Huil gaat weer
Gretna Green (lunch)
Scotch Corner. Om vijf uu^
scheept het gezelschap zich
voor de terugvaart naar Ei
poort waar men
Zondag 19 maart: 's morgeri
om acht uur zal arriveren. D
terugreis naar Den Haag
Rotterdam wordt weer per bu
gemaakt.
En dat alles voor de prijs va
(gebaseerd op tweepersoor
kamers)
Toeslag voor een luxe ingericl
te hut aan boord 40,- pei
persoon. Inlichtingen over dezt
reis en telefonische boekinge
bij: North Sea Ferries, afdeliri
Passage, mej. Joke Kriboo, te
01819-62077, toestel 131.
Sijthoff Pers. Afd. Reizen. Wa
genstraat 37. Den Haag. tel
070-624562, tst. 370.
In de linkerbovenhoek van de enveloppe vermelden:
Schotland. Ja. ik ga mee. Noteer mij/ons als deelne
mers) aan de reis naar Schotland van 13 tot 20
maart 1978 voor de prijs van 479,- per persoon. M
Na(a)m(en): dhr/mevr/mej-.
,Na(a)m(en): dhr/mevr/mej...
Na(a)m(en): dhr/mevr/mej...
Ik (wij) maak (maken) wel/geen
gebruik van het gratis busver
voer van en naar Europoort.
Ik/wij wil/willen wel/geen hut
met douche en betalen daar
voor dus wel/geen toeslag van
40,- per persoon
Als u de bon heeft ingezonden
stuurt North Sea Ferries u na
dere gegevens over de reis en
bevestiging van de boeking.
Daarin staat hoe u de reissom
kunt overmaken. Zodra de be
taling is ontvangen zendt North
Sea Ferries u de reisdocumen
ten.
Doorhalen wat niet van toepasssing is.
