Eiland
vol
griezels
van
fantast
Wells
En verder
„Leidse School" in
galerie de Poort
Bluesavond in
Vrij eti j dscentrum
Paul Menses in Hollandse Tuyn
toeren
HET BOCHELTJE VAN
ANTHONY QUIN
GENE HACKMAN IN HET
VREEMDELINGENLEGIOEN
Leids
Vrijetijdscentrum
draait op volle
Nu de decemberurukte is weg
gekwijnd, staat Leiden een he
le serie nieuwe films te wach
ten. Ook de betere oudjes wor
den van de plank gehaald. In
Luxor draait de komende
week een van die oudjes. Het
is de derde versie van „De
klokkenluider van de Notre
Dame"/ uit 1956 met Anthony
Quin in de rol van Quasimodo,
die Lord Chany in de tijd van
de zwijgende film lauwerehn
LUXOR De gebo
chelde van de Notre Dame
(12) met Anthony Quin en
Gina Lollobrigida. Regie:
Jean Delannoy.
bezorgde en in 1939 ook Char
les Laughton geen windeieren
legde. Laughton 's make-up
was zo afzichtelijk origineel.
dat er geen foto's van in om
loop werden gebracht. De nor
men zijn inmiddels veranderd,
zodat van een danig mismaak
te Quin wel ruim foto-mate
riaal voorhanden is. Anthony
Quin speelt de rol in kleur met
een aanzienlijk kleinere bochel
dan zijn twee voorgangers.
Zijn tegenspeelster is Gina
Lollobrigida en zij heeft heel
wat meer in het oog lopende
rondingen.
LEIDEN Jazzzolder Hot
House en het Leids Vrijetijds
centrum houden vanavond
een bluesavond in het Leids
Vrijetijdscentrum aan de
Breestraat 66. Vanaf 21.00 uur
zijn de bluesformatie Flavium
en de folk/blueszanger Rex
Reason daar te beluisteren.
Flavium speelt in de beneden
zaal. De groep is afkomstig uit
Apeldoorn en vertolkt een ui
terst swingende nieuwe Chica-
go-blues. De formatie bestaat
uit Anne-Geert Bonder, gitaar,
Hans Driesten, zang en gitaar,
Peter Dijksterhuis, piano en
orgel, Peter Beemsterboer,
drums en Eric Bagehus, basgi
taar. De groep wordt tot de
beste Nederlandse popgroepen
gerekend en maakte twee
LP's.
Rex Reason, Amerikaanse
bluesartiest, speelt in de film
zaal. Hij zingt de traditionele
Mississippi Blues en begeleidt
zichzelf op gitaar en mondhar
monica. Ook de „folk"-traditie
gaat hij niet uit de weg. Rea
son was voorheen hoogleraar
filosofie aan de universiteit
van Michigan, maar verruilde
zijn toga voor de gitaar. Hij is
sinds 1973 in Nederland en
trad al eerder in Leiden op.
Momenteel is hij bezig aan zijn
eerste LP.
De entree tot de Blues-avond
bedraagt 5. Donateurs Hot
House gratis.
LEIDERDORP In galerie „De Hollandse
Tuyn" aan de Bruggestraat I in Leiderdorp
exposeren van 21 januari tot 11 februari,
Paul Menses met penseel-tekeningen, Angela
de Jong met keramiek en Mariëtte Geurtz
met wandkleden.
De openingstijden van galerie „De Hollandse
Tuyn" zijn donderdag van half elf tot een uur,
vrijdagavond van acht tot tien uur en zater
dag en zondag van 's middags twee tot vijf
LEIDEN Het Leidse Vrije
tijdscentrum gaat aan het
eind van deze maand op volle
toeren draaien met een werve
lend weekprogramma, dat
voor elk wat wils het nodige
te bieden heeft. Na wat ge-
sleutel in de hogere regionen
van het vele verdiepingen tel
lende gebouw aan de Bree
straat 66 zijn alle zalen dusda
nig opgeknapt, dat het pu
bliek zijn energie en inspira
tie wederom kan loslaten op
de tientallen activiteiten die
uit het brein van een handje
vol medewerkers zijn ontspro
ten. Een van de stafleden van
het L.V.C., Karei Diephuis,
vertelt hier het een en ander
over.
„We gaan 30 januari van start
met een programma, dat zo'n
beetje een hele week van
's morgens vroeg tot
's avonds laat met de meest
uitgesproken en leuke dingen
kan gaan vullen. Voor alle
leeftijdsklassen is er wel iets
bij, dat de moeite waard is. Zo
moet je niet vreemd opkijken,
als er hier 's avonds een
groepje dames van in de ze-
- ventig zit te klaverjassen, ter
wijl rondom jongelui in spij
kerbroek hun kunde beproe
ven aan de flipperkast Dit
soort taferelen kan je vooral
meemaken op de donderdag
avond in het Sportcafé, want
dan worden alle spelletjes uit
de kast gehaald, die het spor
tieve in de mens wakker roe
pen".
„Maar laten we het program
ma eens van voor naar achter
doorlopen. De komende maan
den gaan we op de zaterdag
avond experimenteren met
een evenement, dat bedoeld is
voor die mensen, die in de
garderobe wel hun jas maar
niet hun hersens aan de kap
stok hangen. Er komt dan een
verrassingspakket vol jazzmu
ziek dat de pan uit swingt,
dichters die romantisch kaar
slicht uitblazen, toneelspelers
die met hun hoofd in de wol
ken zweven maar met beide
benen op de grond lopen,
acrobaten en om de sensatie
ten top te drijven enkele vuur-
spuwers, die de koude rillin
gen over je rug doen lopen.
Zondags zwaaien de Leidse
muziekmakers de scepter in
het gebouw. Het is de bedoe
ling dat het oude blaasinstru-
mentarium van opa weer van
de zolder gehaald wordt en
dat iedereen met goede longen
én zij die van het roken af
willen met eigen repertoire de
Breestraat, althans ons pand,
tot een waar droompaleis van
muzikale genietingen weten
om te toveren. Maandags staat
in het teken van het betere
boetseerwerk, yoga, de Leidse
Go-Club, een Oosterse denk
sport, waar enfant terrible
Ton Sijbrands het water van
in de mond zou krijgen als hij
het geschuif met Aziatische
damschijfjes zou kunnen 2
Dan is er ook nog een cursus
in een oude Chinese bewe
gingsleer, TAJ CHI CHUAN,
wat zonder m|er beproefd kan
worden door lieden die de ge
wrichten soepel en de stoel
gang geolied willen houden".
„De dinsdag zijn we al aardig
in het spitsuur van de evene
mentenreeks aangeland. Voor
de mannen en vrouwen star
ten we met een cursus Jazzbal-
let. fotografie, tekenen en
schilderen en dan halen we
eveneens ons hart op aan
talent, dat de Toneelworkshop
ons te bieden heeft. Studenten
uit de Theaterschool van Am
sterdam zijn maandenlang in
de weer geweest met amateurs
uit onze ledenkring, die nu
professioneel genoeg zijn ge
worden om hun acteurspresta
ties met aantrekkelijk en op
de tijd van nu geïnspireerde
toneelstukken voor het pu
bliek te demonstreren.
Voor de kinderen is het
woensdag de dag van hun le
ven, als we met de zogenaam
de 'zeepkisten-club ons in het
klein voorbereiden op de auto
races van Monto Carlo. Het is
de bedoeling, dat we met zijn
allen karretjes gaan maken,
die het ook echt moeten gaan
doen. We hebben in diverse
kranten advertenties geplaatst
voor de levering van oude on
derstellen van kinderwagens.
Het is allemaal een beetje op
het jeugdsentiment afgestemd,
toen er nog met zeepkistjes op
straat werd gespeeld, de één
nog mooier dan de andere...
De hele donderdag zal het een
gekrioel van jewelste zijn bij
ons in het L.V.C. Het is teveel
iom op te noemen. Ferry Ri-
gault is er weer met zijn Film
huis, dat nu al weer een paar
weken draait en een groot sue-
ces lijkt te worden. Het sport-
café zet de tapkraan open. er
wordt gitaar gespeeld, geëtst
en noem maar op.
Iedere vrijdagavond is het vas
te prik met Hot House, de
jazz-sociëteit, die onlangs met
het optreden van Toots Thiele-
mans hoge ogen bij het Leidse
publiek wist te gooien. Van
avond speelt hier de Ameri
kaanse gitarist Rex Reason,
terwijl elders in het gebouw
voor het Pop-minnende volk
de groep Flavium met uitste
kende bluesmuziek van zich
doet spreken. Wie zich als lid
van het L.V.C. wil opgeven
moet zich maar eens bij ons
aan de Breestraat 66 opgeven
of de telefoon van de haak
pakken.Ons nummer is 071-
146449/8".
r.son.ip
ofsbeleving
Quasimodo in zijn toren met „La Lollo"
LIDO 88 March or die
(16) met Gene Hackman
en Terence Hill. Regie:
Dick Harris (geen middag
voorstellingen op zater
dag. zondag en woens
dag)
Gene Hackman lijkt, on
danks zijn officiersrang,
enigszins verdwaald in re
gisseur Dick Richards'
vreemdelingenlegioen, waar
in naast een aanvankelijk
nobele maar later geharde
Terence Hill ook nog bijfigu
ren als een begrijpende Max
von Sydow en een rondflad
derende Catherine Deneuve
optreden.
Een paar weken na Marty
Feldman's „The last remake
of Beau Geste", een film die
de draak steekt met de valse
romantiek rond het Franse
vreemdelingenlegioen, lijkt
„March or die" het in alle
ernst te willen doen. Hack
man speelt de ijzervreter, die
weinig goeds voorspelt voor
mannen die hun toevlucht
hebben genomen tot het le
gioen en Terence Hill is -
zonder de blijmoedigheid
van de Trinity-serie - zijn.
opponent, die tenslotte geen
haar beter blijkt.
Hoe Dick Richards deze dure
internationale rolbezetting
bij elkaar heeft gekregen -
Von Sydow en Deneuve vra
gen ook een lieve duit pe>-
draaidag - voor een verou-
Gene Hackman als bikkelharde legioen-officier
derd en aan alle kanten ram
melend melodrama is een
vraag waarvoor de produ
centen zich straks te verant
woorden hebben als de film
- volkomen terecht overigens
- zijn geld niet terugspeelt.
Misschien is Feldman's aan
pak om eens een voorgoed af
te rekenen met de door P. C.
Wren gecreëerde valse ro
mantiek rond het vreemde
lingenlegioen wel de enig
juiste. „March or die" zou
ook een lacher zijn, als er
maar iets te lachen viel in
deze afschuwelijke draak.
M.
CAMERA De tien gebo
den (a.l.) Charrlton Heston
en Yul Brynner in een impo
sante spectakelstuk onder
produktie van Cecil B. de
Mille. Al weer heel wat jaart
jes oud, maar nog steeds de
moeite waard, (reprise)
LIDO I The spy who
loved me (12). Het zoveelste
vermakelijke avontuur van
agent 007. Boordevol aktie en
nog humorvol ook. (zesde
week)
LIDO II De reddertjes
(a.l.) Meer dan uitstekend
produkt uit de Disney stu
dio's. Een verrukkelijk film-
avontuur, voortreffelijk gea
nimeerd en redelijk Neder
lands nagesynchroniseerd,
(zesde week) (alleen wo, za,
zo-middag)
LIDO III De man die
van vrouwen hield (16). Goe
de film van Francois Truf-
faut over de levensgenieter
met een obsessie voor vrou
wen. Zijn liefde voor het an
dere geslacht wordt hem fa
taal. (tweede week)
STUDIO The last re
make of Beau Geste (a.l).
Doldwaze avonturen van
Marty Feldman, eigenlijk te
dwaas om waar te zijn. (vijf
de week).
REX Blue movie (16).
De eerste vaderlandse sex-
film, die enkele jaren gele
den de toen nog bestaande
filmkeuring wist te omzeilen.
Een produkt van Pim de la
Parra en Wim Verstappen,
(derde week).
EUROCINEMA I (Alp
hen) The spy who loved
me (12). zie Lido I.
EUROCINEMA II (Alp
hen) The deep (12) Jacht
op een lading verdovende
middelen in een scheepswrak
tussen een misdadigersbende
en een vakantievierend paar.
Vol scenes die onder de wa
terspiegel zijn opgenomen.
EUROCINEMA II (Alp
hen). Twee door het dolle
heen (12). Het Trinity-duo Te
rence Hill en Bud Spencer
dat tegen wil en dank wordt
ingelijfd bij de politie in Flo
rida. Aardige slapstick met
soms baldadige vondsten
(vijfde week).
EUROCINEMA IV - Sol
daat van Oranje (12). Een
voor Nederlandse begrippen
kostbare film over het stu-
jientenverzet in de Tweede
Wereldoorlog. De film kent
een internationaal niveau.
TRIANON Het eiland
van dr. Moreau (12) met
Burt Lancaster en Michael
York. Regie Don Taylor.
De Engelse schrijver H. G.
Wells kan men, wat toekomst
fantasie betreft, beschouwen
als een opvolger van Jules
Verne. „War of the Worlds",
„The shape of things to come"
en „The time machine" von
den ook hun weg naar het
filmdoek, maar soms was hij
Burt Lancaster nadert het einde
minder gelukkig, zoals met
„Het eiland van dr. Moreau",
dat in 1932 met. Charles
Laughton in de hoofdrol welis
waar al eens verfilmd werd,
maar dat men wijselijk verder
met rust liet. Totdat Samuël Z.
Arkoff van American Interna
tional - zonder Roger Corman,
die er misschien nog iets van
had kunnen maken - het weer
eens van de plank haalde.
Dr. Moreau, niemand minder
dan Burt Lancaster, is een te
leurgesteld geleerde, die op
een afgelegen eilenad in de
Stille Oceaan met cel-experi
menten zijn proeven voortzet
om van dieren mensen te ma
ken. Hij is pas halverwege als
een schipbreukeling (Michael
York) aanspoelt, die hij wel
wil inschakelen maar die ont
steld door de resultaten juist
de zijde van de half mens -
half dier bevolking kiest. Dus
blijft er voor de bezeten Mo
reau niets anders over dan
York via injecties de omge
keerde weg te laten opgaan.
Voor het zover is komt echter
Moreau's „volkje" tegen hun
schepper in opstand met desa
streuze gevolgen. Te oordelen
naar de portetfoto's had de
afdeling make-up nog wat ver
der willen gaan, maar dat zit
niet in de film.
„Het eiland van dr. Moreau"
blijft daardoor een wat lach
wekkend aftreksel van de
Apenplaneten-serie met knor
rend en grommende onder
dikke lagen schmink verbor
gen, zich als apen, gedragende
mannen, wier acteeprestaties
verborgen blijven.
Wat Burt Lancaster er in doet
is na zijn knappe Visconti-rol-
len en zijn optreden in Berto-
lucci's eerste deel van „1900"
onduidelijk. Misschien deed
hij het alleen om zijn vroegere
trapeze-partner Nick Cravat
aan een knorrig rolletje te he
iepen. Don Taylor tekende
voor de regie, die alleen opvalt
door het goede dompteurs-
werk van enkele als half-apen
verklede kolossen.
MILO
OS. Karei Diephuis, staflid van het Vrijetijdscentrum.
Leiden De zogenaamde
„Wintertentoonstelling" in
de Leidse galerie „De Poort"
aan de Herensteeg 11 staat
voor een belangrijk deel in
het teken van een groep ou
dere Leidse schilders die
men onder de niet officiële
benaming „Leidse School"
zou kunnen vangen.
Deze groep Leidse schilders
vertoont namelijk qua stijl
en onderwerpkeuze veel
overeenkomst met de „Haag
se school", een groep Haagse
schilders die rond de eeuw
wisseling om het eenvoudig
te zeggen de schildersezel op
pakten en naar buiten liepen
om het buitengebeuren te
vereeuwigen.
Galerie de Poort heeft de
expositie de ondertitel „ro
mantische schilderijen" mee
gegeven, en romantisch zijn
de landschappen en de stille
vens inderdaad. Er hangt
werk van Chris van de Windt
(1877—1952), Arend Jan van
Driesten (tijdgenoot van De
Windt), Van der Nat (1855-
1927) en van de nog steeds
in leven zijnde schilders Alex
Rosemeier (geboren 1911) en
de herontdekte Henk van
den Ende (geboren 1908). Het
zijn bij de landschappen
vaak schitterende stukjes na
tuur, zoals bosranden (Van
den Ende), een dorpsgezicht.
„Bosrand" van Henk van den Ende
een strand die op een zeer
professionele wijze tot leven
zijn gebracht. Veel schilderij
en zijn vervaardigd in olie
verf. maar daarnaast zijn er
ook aquarellen, pastellen, et
sen en tekeningen te zien. Op
sommige schilderijen zijn
stukjes Leiden en Leidse re
gio (de landelijke schilderij
en) duidelijk te herkennen.
Een gedeelte van de exposi
tie - is gewijd aan stillevens,
waaronder ook stillevens van
enkele weinig bekende
kunstenaars. De stillevens
van Piet Herfst steken echter
door gerafffineerd kleurge
bruik en fabelachtige tech
niek ver boven de rest uit
De liefhebber van het enig
zins nostalgische, figuratieve
werk kan tot en met 4 fe
bruari goed bij galerie de
Poort terecht. De Poort staat
open van dinsdag tot en met
zaterdag van 13 tot 17 uur,
op donderdag ook van 19 tot
21 uur, en op zondag van 14
tot 17 uur.
