VROUWEN LEVENS Deze AHasud kost normaal14490; Ukrijgt m nu stukken voordelige Klachten over ons bedrijf zijn zwaar overtrokken" (Inklusief BI LIAM BV Vondellaan 45, Leiden 071-769303 GEBROEDERS HILGERSOM: KRAANMACHINISTEN en LEERLING KRAANMACHINISTEN BINNENLAND LEIDSE COURANTl De bevrijding van de vrouw uit het rolpatroon dat haar is opgedrongen door maatschappij, ouders, opvoeding, school, echtgenoot. Dat is het thema van een groot aantal romans, van de hand van een enkele man en vooral van vrouwen, die in vaak autobiografi sche of minstens daarop lijkende boe ken een beeld geven van die bevrijding (en daarbij horende nederlagen) van een vrouw, die haar eigen emoties wil hebben, haar eigen ideeën, die haar eigen leven wil inrichten op de manier die bij haar persoonlijkheid past. Fe ministische romans dus, al mag je dat woord van de schrijfster Mischa de Vreede kennelijk niet gebruiken. In een interview stelde zij vast dat alleen in de Nederlandse literatuurkritiek over „feministische romans" geschre ven wordt. Het kan zijn dat zij gelijk heeft en dat wij in Nederland al te snel zijn met een etiketje op een boek te plakken. Maar ik kan me niet voorstellen dat in de internationale literaire wereld over dit verschijnsel gesproken kan worden op een andere wijze. Het schrijven over vrouwen-onderdrukking door vrouwen, met mogelijk een uitsluitend literair doel, maar dan toch nauw verbonden aan de maatschappelijke en politieke bewegingen voor de emancipatie van de vrouw, is toch een internationaal ver schijnsel. Frankrijk, Duitsland, Enge land. met name ook de Verenigde Sta ten, uit die landen komt boek na boek over deze problematiek. Om alleen Eri ca Jong maar te noemen, die met haar twee romans over haar autobiografi sche afsplitsing Isadora Wing een heel groot publiek bereikte. De opmerking van Mischa de Vreede over het feministische in de literatuur maakt het je als je een boek van haar hand over deze problematiek wilt gaan bespreken, wel gemakkelijk: je bent immers vrijgesteld om te beginnen met die obligate en wat domme opmerking, die doorgaans in het begin van een dergelijke boekbespreking gemaakt wordt door de mannelijke bespreker. Hij verontschuldigt zich er dan zo'n beetje voor dat hij man is, terwijl hij over een feministisch boek schrijft. Hij zou bij voorbaat al geen juist oordeel hebben over de inhoud van dat boek, over de problemen die daar aan de orde zijn. Zo'n verontschuldiging lees je nooit in besprekingen over romans, die het discrimineren van neger of zuid amerikaan tot onderwerp hebben. Hoe dan ook, voor mij liggen een paar romans over vrouwen, die zich een ei gen weg aan het vinden zijn. Twee vertaalde boeken, een van de Oosten rijkse Brigitte Schwaiger en een van de Amerikaan Alan Lelchuk. Van Mischa de Vreede het boek „Eindelijk Mezelf", een titel die er in het feministische streven niet om liegt. Maar daarover heb ik het dus niet meer. Over het boek van Alan Lelchuk kan ik kort zijn. Het heet „Miriam (34)" een wat computerachtige vertaling van de originele titel „Miriam at 34", dat in 1975 werd uitgegeven. Een boek over een 34-jarige vrouw in de V.S., die uit een leven vol belemmeringen en onder drukking tot een bevrijding komt. Voor al op sexueel gebied. Met diverse min naars onderhoudt ze uiteenlopende kon takten, ervaart ze seks op een andere manier. In haar werk, als fotografe, wordt de erotiek ook steeds belangrij ker. Naarmate het boek vordert wordt de seks steeds meer een heftige, alles regelende kracht en worden de mannen die zij ontmoet steeds meer gereduceerd tot niets anders dan hun geslachtsdelen. In plaats van de ene bevrijding komt een nieuwe verslaving. De auteur Alan Lelchuk heeft na zijn vorige roman „Amerikaans Onheil", over het studen- tenoproer in de V.S. een nieuw onder werp dat goed op de markt ligt, uitge buit voor deze bestseller. Het boek van Brigitte Schwaiger, een autobiografie, was in Oostenrijk binnen korte tijd ook een bestseller. Het heet „Hoe Komt de Zee zo Zout" en me vrouw Schwaiger geeft erin verslag van haar opvoeding, huwelijk, haar buite- ALAN LELCHUK goed op de markt nechtelijke relatie en abortus, de schei ding met haar man. Ze eindigt op dat ogenblik, dat ze een zelfstandig leven zal gaan leiden en een periode van gevangenschap en onwerkelijk leven heeft afgesloten. Het is wel een treffend tijdsbeeld, dat hier door de vele Iherinneringen, aan allerlei details en kleine gebeurtenissen, wordt geschetst. De opmerkingen van grootouders, onderwijzers, ouders, schoonouders, die allemaal bezig waren de rol die de vrouw in het leven zou moeten spelen, te bepalen: De rol van een gehoorzaam, dienstvaardig, afhan kelijk, persoontje waarvan uiterlijkheid en beminnelijkheid in de omgang be langrijker waren dan intelligentie of creativiteit. „Vrouwen moeten niet inte ressant zijn maar aangenaam" is een uitspraak van Arthur Schnitzler, die als cynisch motto voor het boek werd ge bruikt. Hoewel het boekje in zijn constructie en verteltechniek bepaald niet opval lend genoemd kan worden, geeft het voornamelijk in een reeks van rake typeringen en observaties heel herken bare en waarachtige momenten. Tijdens een autorit met haar man: daarna BRIGITTE SCHWAIGER treffend tijdsbeeld moet ik het stuur aan hem overgeven, omdat hij nerveus wordt, de auto gaat hem aan zijn hart, elke keer als ik heb gereden, knarst de koppeling. Waarom zeg je niets? vraagt hij. Hij zegt dat je naar het landschap kunt kijken en dan af en toe wat kunt zeggen. Ik maak zijn sigaretten aan en geef hem zijn andere bril aan, die uit het handschoenenvakje. En als hij remt, staan we stil, en als hij het gaspedaal intrapt, rijden we. Wat heb ik toch tegen het normale? Bij een paar tegemoetkomende auto's zit een vrouw achter het stuur. In het voorbij gaan zie ik de mannen op hun hoede „Eindelijk Mezelf' roept Mischa de Vreede uit in de titel van haar roman over de beeldhouwster Agaath de Goe de, die zich aan het bevrijden is van de afhankelijkheid van mannen. Ze is veertig jaar oud, zwanger en reeds lang gescheiden van haar eerste man. De roman beschrijft de sexuele en psychi sche afhankelijkheid van deze vrouw van haar minnaar, een zekere André, die er niet over piekert zijn leven an ders in te richten na hun ontmoeting. Ook niet als die relatie duurzaam wordt, dan nog wil André niets weten van een andere vormgeving daarvan. Hij blijft bij zijn vrouw en zijn ontmoe tingen met Agaath zijn afhankelijk van het toeval en van allerlei praktische dingen die het leven van André regelen. Ze mag dan wel eens mee naar Venetië, ze mag echter niet mee naar Amerika, waar hij voor zaken heen moet. Als hij na maanden terugkeert, moet ze wel onmiddellijk voor hem klaar staan. Het merkwaardige is, dat Agaath zich die situatie nauwelijks reëel voor de geest haalt. Begint het boek namelijk heel overtuigend in de situatie na haar schei ding, wanneer zij zich wel realiseert, wat er aan de hand is, de verdere gang van zaken reikt veel minder diep, blijft een wat voor de hand liggend, niet erg veelzeggend reeks je van gebeurtenissen, die te voorspelbaar zijn om je mee te kunnen slepen en te kunnen overtuigen van de tragiek in de leegheid die dit vrouwenleven kenmerkt. Op bepaalde momenten komt dat dan wel terug, bijvoorbeeld in het deel dat gewijd is aan de artistieke onmacht van de vrouw om tot goed werk te komen, nadat zij een belangrijke opdracht heeft afge maakt. Maar dan opeens wordt de misè re van de woning uit en te na beschre ven. Dat komt zomaar uit de lucht vallen, het huis is opeens te klein, er wonen opeens mensen die nogal preg nante keukenluchten verspreiden enwo- nen op de etage eronder. Kortom, de vrouw moet daar weg. Haar pogingen om een fraai koetshuis, aan de rand van de stad, met eigen tuin, te gaan bewo nen, hebben succes, maar betekenen tegelijk de definitieve breuk met haar minnaar, die een merkwaardige rol speelde bij haar pogingen om het huis te krijgen. In dat ruime, fraaie huis. zonder de belemmerende af-en-toe-aanwezigheid van André, kan Agaath de Goede dan zichzelf worden. En dat laatste doet al te cliché-matig aan. Die opening naar „Het Geluk" kun je in meisjesboeken dan wel verwach ten, in een zichzelf ernstig nemend ver haal over de manier waarop een vrouw in haar leven afhankelijk wordt ge maakt van anderen en dan tot een bevrijding moet komen, is het naïef, sprookjesachtig en buiten de werkelijk heid. De opbouw van de relatie met André heeft allerlei elementen die overtuigen (de beschrijvingen van de sexuele erva ringen staan tussen haakjes, die mag je dus overslaan als je daar niet tegen kunt). Maar „Eindelijk Mezelf" blijft voor mij toch veel te veel aan de opper vlakte om te kunnen overtuigen. JAN VERSTAPPEN Alan Lelchuk: „Miriam (34)", uitgave Bruna, prijs 26,50 Brigitte Schwaiger: „Hoe komt de Zee zo Zout", uitgeverij De Arbeiderspers, prijs 18,50 Mischa de Vreede: „Eindelijk Mezelf", uitgeverij De Bezige Bij, prijs 22,50 MISCHA DE VREEDE aan de oppervlakte Het laatste nieuwe model Alfasud L5i Voorwielaandrijving. Komfortabel interieur. Rotsvaste wegligging. Onverwoestbare boxermotor. Kortom: een auto met uitgesproken sportieve eigenschappen. Uniek voor Nederland. De Alfasud wordt geleverd met 2 volle jaren lakgarantie heeft maar om de 20.000 km een servicebeurt nodig. In welke vorm dit voorde wordt gegeven verklappen v nog niet. Maar omdat we ons I kunnen voorstellen dat \f ■VA brandt van nieuwsgierig heid, lichten we een stukje van de sluier c Wat zou u denken een paar interessal accessoires, een extra] hoge inruilprijs of'n filij kontante korting. Onderstaande Alfa dealer verrast u met een zeer aan trekkelijk voorstel. Daar kunt u op rekenen. Dit zijn de Alfa Romeo dealers die er meer van weten: SUB-DEALER: Automobielbedrijf R. KARSTEN Pickéstraat 74, Noordwijk, 01719-10757 „Zwaar overtrokken en flink overdreven" dat is de reactie van een van de gebroeders Hilgersom, firmanten van Hil- mapers BV te Stompwijk, op de lange reeks klachten die een Stompwijkse inwoonster vorige week bij het spreek recht in de Leidschendamse gemeenteraad tegen zijn be drijf aanvoerde. Hoewel de da me ook Hilgersom heet en zelfs familie is heeft haar klacht niets van doen met een al dan niet ordinaire familie ruzie. Bij het spreekrecht eiste zij naleving van de Hinderwet door het bedrijf dat een male rij en perserij van veevoeders heeft en bovendien een foera ge-, mest- en kunstmesthandel. Naleving van de bepalingen zou het bedrijf weliswaar met grote problemen belasten maar na 6 jaar geduld oefenen vroeg zij de gemeente nu maar eens doortastend op te treden. Mevrouw Hilgersom herinner de het gemeentebestuur aan de verwerping door B. en W. van het verzoek van Hilma- pers voor buitenopslag van grondstoffen. Hilmapers is te gen die beslissing in beroep gegaan bij de Raad van State die overigens ook van de pro vincie een negatief advies heeft gekregen. Mevrouw Hil gersom zei echter de meeste last te ondervinden van ge luidshinder die zij onderver deelde in maar liefst tien soor ten. Andere hinder noemde zij stank, stof, onooglijk uitzicht en onvermijdelijk ongedierte. Een bewijs voor zijn stelling dat het allemaal erg overdre ven is ziet de eigenaar van Hilmapers in het resultaat van een door hem gehouden en quête. Omwonenden van het bedrijf dat gelegen is aan de dr. van Noortstraat hebben bij een schriftelijke enquête, waarbij ook de bewoners van de Van Santhorststraat zijn betrokken, op twee uitzonder ingen na meegedeeld geen en kele last van het bedrijf te hebben. De twee uitzonderin gen zijn de dame van het spreekrecht die niet aan de enquête wilde deelnemen en een persoon die zei „geen me ning" te hebben. Overigens er kent Hilgersom dat zijn be drijf ongunstig is gelegen maar, wegens onvoldoende medewerking voor een ver plaatsing, daarvoor schuift hij alle schuld op het gemeentebe stuur. Silobouw „September vijfenzeventig heb ik ee.i bouwaanvrage voor si lobouw op eigen grond inge diend. Na mijn bevestigend antwoord op de vraag of ik ook wilde verhuizen is mij grond aangeboden aan de Huyssitterweg, een plek die vanwege het vrachtvervoer naar ons bedrijf onaanvaard baar was. Daarop werden wij naar Zoeterwoude verwezen maar het gemeentebestuur wilde ons daar niet hebben. Toen vroegen ze of we in Stompwijk niet eens zelf wil den zoeken. Drie boeren stel den grond beschikbaar maar daarna hebben we nooit meer iets gehoord. Als verplaatsing' in het belang is van de ge meente moeten we toch finan cieel worden geholpen". Volgens de heer Hilgersom geeft de opslag de meeste klachten ..daarvoor wilde ik vijftig containers van 2 en 4 kubieke meter aanschaffen maar net die buitenopslag is ons niet toegestaan". De ge luidshinder zou veel minder zijn als de deuren van het bedrijf tijdens het werk geslo ten zijn maar dat is volgens Hilmapers praktisch onmoge lijk. „Ik wil nieuw bouwen maar dat mag niet vanwege het nieuwe bestemmingsplan voor de dorpskern. Ik vraag me af of dat allemaal maar kan, mijn aanvraag dateert van vóór het maken van het nieuwe plan. Ze willen daar veertig woningwetwoningen bouwen, nou dan moeten ze „Laat Hilmapers nou eens met een concreet plan met kosten en prijzen komen", zegt wet houder H. L. van Dongen die langzamerhand alleen al een dagtaak heeft aan het oplos sen van conflicten tussen agra riërs, semi-agrariërs en „gewo ne" burgers in zijn gemeente. „We hebben in het verleden al verschillende punten aangewe zen. Zoeterwoude viel alleen af, omdat Hilmapers voor Zoe terwoude geen arbeidsplaat sen opleverde. Dat wil men nu eenmaal w een industriewijk. De bouwvergunning aan de dr. van Noortstraat kan niet doorgaan omdat de rooilijn van het oude, niet het nieuwe, bestemmingsplan werd over schreden. Het gemeentebe stuur blijft, vanwege de ge plande woningbouw, verplaat sing van het bedrijf nastreven. Om voor locatie (verplaat- sings) subsidie van het rijk in aanmerking te komen kunnen Het bedrijf van de gebroeders Hilgersom in Stonj we niet met vage plannen aan- Wethouder Van Dongeiil komen. Overigens ben ik met maandag op een vraa{| collega Meijer (wethouder J. J. het verdere verloop Meijer voor Stompwijkse za- klacht van de Stompw ken) op het bedrijf geweest zegd dat de inspecteur 1 HEI waar we met een enorme stof- Hinderwet een rapporti wi wolk werden ontvangen. Bij maken, waarna burgefl een bepaalde wind drijft die en wethouders een besl mooi naar de nabijgelegen wo- Jen nemen. „Het kan 1 ning. Hilmapers zal zich echt op neerkomen dat hetl aan alle bepalingen van de gesloten wordt als nier Hinderwet moeten houden hoe bepalingen wordt de uitspraak van de Raad van waarschuwde hij. 1 State ook mag luiden". voor de boeg? Gevraagd: Groot rijbewijs vereist. Technische kennis gewenst. Zelfstanfig werk en hoog loon. Telefonische afspraken voor een sollicitatie bij: VAN MARWIJK KRAANVERHUUR Produktieweg 36 - Zoeterwoude - Tel. 071-899344. Firma Nic. de Tombe Pieterskerkchoorsteeg 11. Tel. 071-12218 Peltenburg van 1793 b.v. ereestraatm Tei. 071-120802 Techn. Bureau van Cleef Botermarkt 25. Tel. 071-122669 Voorschoten TV/Radio de Ru Voorstraat 25. Tel. 01717-2616

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1978 | | pagina 10