Jong echtpaar kraakt
pandje aan Lindestraat
ara
Verpleegster is geen
Florence Nightingale"
Tasmanstraat wenst geen openbaar groen
OVERLAST VAN
TAXI-BEDRUF
WANHOPIG NA TWEE JAAR OMZWERVINGEN
Scotch GELUIDSBAND/CASSETTES
ton menken
ijshockey team
KEMPHANEN
ton menken ijsbaan
WOENSDAG 11 JANUARI 1978
LEIDSE COURANT
PAGINA 3
W1WJ&
LEIDEN De bewoners van de Tasmanstraat ners onlangs heeft gehouden onder de bewoners
willen geen openbare groenvoorziening tussen de van de Tasmanstraat en omgeving.
Tasmanstraat en de Van Huisweg. Dit is gebleken .r„ t lJJ 1I1L
uit een enquête die de commissie Tasmanbewo- Slechts één bewoner heeft zijn voorkeur voor aan <je gemeenteraad vraagt de bewonerscommis- mogelijkheid aan vele ouderen, invaliden en hob-
openbare groenvoorziening kenbaar gemaakt. Het s[e 2jch af waarom de gemeente toch haar voorstel byisten," aldus de bewoners commissie.
grootste deel van de bewoners stemden voor het openbaar groen aan te leggen wil doorzetten. „De
creëren van volkstuintjes aan weerszijden van de aanleg en het onderhoud van volkstuintjes is
Van Huisweg en de Tasmanstraat In een brief minder kostbaar (Tevens bieden zij) de recreatie-
LEIDEN - „We hebben
maandenlang in onze station
car op parkeerterreinen moe
ten slapen. Zelfs een politie
cel zon voor ons al een uit
komst betekend hebben, maar
op het hoofdbureau aan de
Zonneveldstraat zeiden ze ons
steeds maar, dat het daar te
vochtig was en dat die cellen
eigenlijk alleen maar voor
dronken lieden waren inge
steld. Keer op keer zijn we
hier in Leiden de mist in ge
gaan: we zijn al twee jaar
getrouwd maar we hebben
nog nooit fatsoenlijk kunnen
slapen. Uiteindelijk hebben
we dit huisje gekraakt," dit is
het commentaar van Odette
Bekooy, een jonge vrouw die
na een trieste zoektocht van
ruim twee jaar door de Leidse
stad in „uiterste wanhoop"
met het kraken van een reno
vatiepandje aan de Linde
straat 34 voor haar en haar
man een tijdelijk dak boven
haar hoofd heeft gekregen.
De ellende voor het echtpaar
Odette en Hans Bekooy begon
in december 1975. Ze waren
net een maand getrouwd en
hadden een huisje op het oog
waar ze in zouden kunnen
trekken. Het ging niet door.
Het jonge stel vond onderdak
bij een oom bij wie ze klandes-
tien gingen inwonen. Toen de
ze man in april '76 verhuisde
bleef het gezin in zijn huis
wonen. Odette en Hans betaal
den trouw de huur van het
pand. Inmiddels hadden ze
een urgentieverklaring van de
Odette en broer Johnny, rillend van de kou, in het kraakpand aan de Lindestraat 34.
het echtpaar op straat gezet.
gemeente gekregen, mede vanaf die tijd is het men hen
waarschijnlijk op grond van
het feit dat Odette zwanger
was. In de zomer kreeg zij
helaas een miskraam. Omdat
het zwaard van Damocles bo
ven hun hoofd hing en zij niet
snel bergafwaarts gegaan.
Maanden achtereen was het
gezinnetje gedwongen in hun
auto te wonen. Ze hielden de
wacht voor hethoofdbureau
van politie in de hoop dat zij
langer in het^ huisje werden in een 0f andere verlaten cel
konden overnachten. „Nou ja.
dat ging natuurlijk niet." zegt
de van kou rillende Odette in
het afgelopen zondag gekraak
te pand van woningbouwver
eniging Ons Doel. „We hebben
toen zo'n jaar lang rondge
zworven door de stad. We heb
ben een lange tijd gemarkeerd
gestaan op het terrein van
zwembad De Vliet. Maar na
geduld veinsde de radeloze
vrouw voor wethouder A. Ver
boom (Volkshuisvesting) in no
vember '76 dat ze nog steeds
zwanger was. 's Mans mensen
kennis was verbluffend. Hij
doorzag het leugentje en stel
de, dat de Bekooys flinke straf
verdienden. Deze terechtwij
zing bleef dan ook niet uit.
want een maand later werd
dat jaar ging het echt niet
meer langer. Uiteindelijk zijn
we uitelkaar gegaan. Hans
ging naar zijn moeder toe en
ik naar de mijne. Rond mei
1977 kregen we dan eindelijk
een huisje te pakken. Het nare
was wel, dat het in een achter-
af-dorpje van Zeeland lag, na
bij de gemeente Hulst. We zijn
er onmiddellijk naar toe ver
huisd. Er was ons toegezegd
dat we dit huisje konden ko
pen. Hierna hebben we ons
direkt in laten schrijven. Maar
nu hoorden we pas drie weken
geleden dat het toch niet door
ging, omdat b. en w. uit Hulst
ons geen gemeentegarantie
wilde verstrekken. De koop
ging dus niet door. Afgelopen
zondag zijn we maar weer
naar Leiden teruggegaan en
toen hebben we dit huis ge
kraakt," aldus een radeloze
Odette Bekooy
Haar man Hans (24) werkt als
chauffeur bij de frisdranken-
fabriek van Citadel. Vanwege
de noodgedwongen aankoop
van een auto, die hem dage
lijks van Leiden naar de klei
ne gemeente Graauw in
Zeeuws-Vlaanderen moest
transporteren en de inrichting
van het huisje aldaar is zijn
gezin, met alle doorstane te
genslag opgeteld, ook nog in
financiële moeilijkheden geko
men. Zo was de L.C. er getui
ge van dat bij het verschijnen
van het waterleidingsbedrijf
een borgsom van honderd gul
den voor de aansluiting van
water niet kon worden be
taald. Tot overmaat van ramp
is Hans zijn moeder onlangs
overleden, zodat zijn incasse
ringsvermogen niet veel meer
kan hebben.
De familie Bekooy is een van
die voorbeelden die telkens
weer het onderspit lijken te
moeten delven in een gemeen
te die soms wel erg hard kan
wezen tegen mensen die mis
schien door wat kleine onhan
digheden in moeilijkheden zijn
geraakt.
KWJ-ONDERZOEKJE NAAR WOONSITUATIE
INTERNEN
LEIDEN KWJ-Leiden heeft onlangs een boekje
uitgebracht onder de titel 'Internen willen 6ók
wonen". Het werkje is samengesteld door Dinie
Craane en geeft een goede indruk van de bewo-
nersproblematiek, zoals die zich op een perso-
neelsflat van bepaalde inrichtingen of ziekenhui
zen kan voordoen. Met name behandelt dit boekje
de situatie van het psychiatrisch ziekenhuis Sanc
ta Maria in Noordwijkerhout. Om een vergelij
king te maken met andere soortgelijke instellin
gen organiseerde de KWJ gisteravond een ont
moeting met een aantal internen uit de Leidse
regio.
De opkomst voor deze discussieavond bleef wat
onder de maat. Juist de inrichtingen waar het
intern wonen problemen met zich mee zou bren
gen schitterden door afwezigheid. Hoewel de huis
regels in Sancta Maria na keiharde akties van het
inwonend personeel het afgelopen jaar zijn versoe
peld, bracht een vergelijking met de zwakzinnige
ninrichting Hoogeburch uit Zwammerdam toch
nog enkele duidelijke verschillen aan het licht.
Hooge Burch spant wat de versoepeling van het
woonregelement betreft regionaal gezien waar
schijnlijk wel de kroon. Ouderwetse situaties zoals
de controle op het huisbezoek, de tijden van
binnenkomst (na twaalven gaat bij verscheidene
wooncomplexen het licht uit), de constante be
moeienissen van mentrices en dergelijke zijn er
m Zwammerdam niet meer bij.
Intern wonen houdt voor de meeste leerling-ver-
Pleegkundigen niet in, dat de direktie de privacy
van het personeel gedurende de drie jaar dat zij
in opleiding zijn aan banden mag leggen. „Uiteind-
eüjk betalen wij net zo goed als anderen van ons
eigen salaris de huur van onze kamers," aldus een
werknemer van Sancta Maria. Diensthoofden zou
den in veel gevallen elke gelegenheid te baat
nemen om herinvoering van het klassieke systeem,
als er ook maar het miste of geringste op een
afdeling foutloopt, als de enige en juiste maatregel
te propageren.
De KWJ tastte gisteravond de meningen van de
Zelfbediening in
V&D-lunchroom
LEIDEN De lunchroom van
de Leidse vestiging van Vroom
en Dreesmann aan de Aalmarkt
zal tot rond Pasen gesloten zijn
wegens verbouwingswerkzaam
heden. De lunchroom zal name
lijk van het huidige systeem
van bediening met serveersters
op een zelfbedieningssysteem
overgaan.
Leiden loopt niet voorop wat
betreft deze omschakeling. In
diverse vestigingen van Vroom
en Dreesmann in andere steden
werd reeds op het nieuwe sys
teem overgegaan.
„We spelen met zelfbediening
meer in op wat de mensen wil
len. Ze hoeven niet meer zo lang
te wachten op bediening, ze
kunnen zelf uitzoeken wat ze
willen bijvoorbeeld", aldus de
heer van Woerkom, woordvoer
der van V&D. „Bovendien is het
in Leiden altijd erg moeilijk ge
weest om aan serveersters te
Onevenwichtig
blazersconcert
Blazers willen ook wel eens wat
anders dan alleen het grote
symphoniewerk van het orkest
waar ze in zitten. Er is nog veel
meer leuke en interessante mu
ziek, bijvoorbeeld in kleinere
bezetting. Daarom hebben we in
Nederland al sinds jaren het
Nederlands Blazersensemble
dat furore heeft gemaakt door
zijn baanbrekende blazerswerk.
En zo hebben enkele leden van
het Boston Symphony Orche
stra ook de blazerskoppen bij
elkaar gestoken. Tot zover gaat
de vergelijking op, verder totaal
niet. De twee kwintetten van
hedendaagse componisten,
Ewald en Etler, die de blazers
uit Boston, het Empire Brass
Quintet, speelden, maakten op
geen enkele manier hun uitver
kiezing voor dit programma
waar. Ewald schreef een stuk
dat als achtergrondmuziek het
heel aardig zou doen, maar de
gespitste aandacht teleurstelde
door voorspelbaarheid en con
ventionaliteit; Etler klonk in de
Kapelzaal helemaal buiten pro
porties; de schrille dissonanten
die zich struktuurloos aaneenre
gen hadden qua decibel wel een
grotere ruimte nodig, maar ik
betwijfel of het stuk er meer
indruk mee zou maken.
Jammer genoeg kwamen deze te
pretentieuze stukken na de pau
ze aan bod, waardoor de slotin-
druk misschien te negatief uit
valt. Want de muziek van Han
del, Palestrina en Albioni die we
in het begin te horen kregen,
klonk zeer verrassend. De com
binatie van twee trompetten,
Franse hoorn, trombone en tuba
leverde zo'n pure klank in deze
harmonieën, dat de programma
verandering daarna van een
Concerto Grosso van Corelli in
een Gershwin-collage van melo
dieën uit Porgy and Bess zwaar
tegenviel. Na de inhoudelijke
rijkdom en diepte van oudere
meesters, leek de Amerikaanse
muziek, althans zeker in dit
povere arrangement, leeg en op
pervlakkig.
Het aanvankelijk dus wel ver
rassende Empire Brass Quintet-
programma zakte van lieverlede
steeds meer weg in het moeras
der verveling en was niet te
redden door het technisch hoge
niveau van de vijf blazers.
PAULA KONING
kleine groep belangstellenden af over de sfeer op komen, omdat de kustplaatsen
bepaalde afdelingen in een personeelswoning. Uit
de reacties bleek, dat juist in die instellingen waar
iedereen zijn eigen gang kan gaan er zich de
minste problemen voordoen. In de Zwammerdam-
se inrichting bleken de verhoudingen tussen zowel
het personeel onderling als tegenover de hoger
geplaatste medewerkers optimaal te zijn. „Iede
reen kent hier zijn eigen verantwoordelijkheid en
het is beslist niet zoals in het verleden bij Sancta
Maria het geval is geweest, dat men pas zijn eigen
waarde leert kennen als iemand gediplomeerd is.
Nog vaak wordt de stelregel gehandhaafd dat je
als meisje een soort Florence Nightingale bent, die
uiteindelijk alles uit liefdadigheid en idealisme
doet. We zijn net als alle anderen doodgewoon
werkende jongeren. Daarom is zo'n televisiepro
gramma als dat van 'De Verpleegsters' ook zo
misleidend. Iedereen denkt dat we op een dokter
verliefd moeten worden en qua uiterlijk filmster
ren dienen te zijn. Vah dat imago willen we af."
veel personeel wegtrekken. We
hebben steeds moeten werken
met uitzendkrachten. Het nieu
we systeem zal daarom ook
geen gevolgen hebben voor de
werkgelegenheid", aldus Van
Woerkom.
De zelfbediening vraagt in ieder
geval een ingrijpende verbou
wing van de huidige horecafaci-
liteiten van de Leidse vestiging
van V&D. De opstelling zal
moeten worden veranderd, er
komen andere tafeltjes en stoel
tjes, andere belichting, enzo
voort Verwacht wordt dus dat
rond het einde van maart het
winkelende publiek van de lun
chroom „nieuwe stijl" gebruik
I zal kunnen gaan maken.
Illlllllllllllllllllll
Zuidafrikaans
theater
in LAK
LEIDEN - De Belgische to
neelgroep „Brabants Kollektief
Tea ter" brengt 28 en 29 januari
in het Leidse LAK-theater het
toneelstuk „Sizwe Bansi is
dood". Het is een stuk voor
twee acteurs. Het gaat over de
leef- en werkomstandigheden
van de zwarten onder het Zuid-
afrikaanse apartheidsregime.
In 1972 werd „Sizwe Bansi is
dood" geschreven door Athol
Fugard. John Kani en Winston
Ntshona vertolkten aanvanke
lijk de rollen. In oktober 1976
werden zij na een voorstelling
in Butterworth in Bantustan
Transkei gearresteerd en na een
regen van protesten van toneel
mensen uit de hele wereld weer
vrijgelaten. Sindsdien mogen zij
in eigen land niet meer spelen.
LEIDEN Omwonenden van bet Kort Galgewater ondervinden
overlast van de taxicentrale van Borgerding. In een brief hebben
zij er bij het college van b en w op aangedrongen de eigenaar
van het taxibedrijf te dwingen voorzieningen aan zijn bedrijf
spand aan te brengen.
De bewoners stellen dat zowel de taxiautowerkplaats als de
spuitwerkplaats en het magazijn, die Borgerding aan het Kort
Galgewater exploiteert ondraaglijke geluids- en stank overlast
veroorzaakt. Tevens wijzen zij er het college op dat Borgerding
in feite onterecht een bedrijfsvergunning voor het vervoer van
personen met taxi's is verleend, aangezien het bedrijf niet beschikt
over de vereiste stallingsruimte.
„Bij het functioneren van de taxiautowerkplaats en of de spuit
werkplaats c.q. magazijn (hebben wij) geen mogelijkheid meer om
op conversatietoon met elkaar te converseren. (Wij zijn) gedwongen
de ramen en tevens de gordijnen gesloten te houden", aldus de
bewoners. Zij eisen van het college dat het bedrijf zal doen sluiten
totdat aan het pand van Borgerding de nodige voorzieningen ter
voorkoming van overlast zijn aangebracht
Subsidie Hot House
De stichting jazzzolder Hot House heeft een ernstig beroep
gedaan op het college van b en w de subsidie per 1 januari
1978 te verhogen. In een brief aan het college wijst het
bestuur van de stichting erop dat Hot House voor aanzienlij
ke kosten is komen te zitten na de gedwongen verhuizing
van het „Eigen Huis" van studentenvereniging „Augustinus"
naar het Crijetijdscentnun aan de Breestraat.
Sinds 1974 ontvangt „Hot House" van de gemeente 75,-
subsidie per jazzconcert. „Ook de structurele kosten voor het
organiseren van jazzconcerten zijn aanzienlijk gestegen",
aldus het bestuur van de stichting Hot House. Het bestuur
verzoekt het college dan ook de subsidie te verhogen tot
100,- per jazzconcert.
Ziekenverzorger
In het Academisch Ziekenhuis zijn onlangs de volgende
kandidaten voor het diploma ziekenverzorgende geslaagd: S.
Blokker, M. Daey Ouwens, Y. van Dalen, E. de Gelder. M.
Hoogendorp, W. v.d. Lageweg, M. v.d. Nagel, L. Pattiapon,
N. Rietkerk. M. Ruijs, G. v.d. Vaart, A. Vis, E Voskuilen,
A. Vriezekoop en N. v. Wieringen.
Baarmoederhalskanker
Het derde gedeelte van het bevolkingsonderzoek naar baar
moederhalskanker gaat 16 januari van start. Onderzocht
zullen worden alle vrouwen, die geboren zijn in de jaren
1925, 1928, 1931, 1934, 1937, 1940 en 1943. Begonnen wordt
weer in het GG en GD-gebouw aan de Roodenburgstraat.
Daarna wordt het onderzoek voortgezet in het kruisgebouw
Zuid-West. Alle vrouwen ontvangen thuis een oproep voor
het onderzoek.
Breehuvs
,.'t Breehuys" aan de Breestraat start de komende week met
vier nieuwe cursussen en clubs. Maandag 16 januari begint
de club 13-15. Deze is voor 13- tot 15-jarigen en wordt elke
maandag van zeven uur tot kwart over acht gehouden. Vanaf
half negen staat maandags in het vervolg de gespreksgroep
Praxi op het programma van ,,'t Breehuys" Donderdag 19
januari gaat de nieuwe tapdanscurus van start. Deze is iedere
donderdag van acht tot negen uur voor beginners en van
negen tot tien uur voor gevorderden. Het cursusgeld bedraagt
voor tien lessen veertig gulden. Woensdag 18 januari gaat
de batikcursus van start. Deze is vanaf acht tot tien uur
en speciaal voor 15- tot 20-jarigen. Belangstellenden voor de
cursussen kunnen zich opgeven bij het Breehuys, Breestraat
19. tel. 130983
List en liefde
Het Publiekstbeater brengt op donderdag 12 januari het
toneelstuk „List en Liefde" in de Leidse Schouwburg. Het
stuk is gebaseerd op „Kabale und Liebe" van de bekende
Duitse dichter Friedrich Schiller. „List en Liefde" is een
burgertreurspel, een hartstochtelijk protest tegen de gruwe
lijke willekeur waarmee plaatselijke machthebbers hun
onderdanen in het in kleine vorstendommetjes opgedeelde
Duitsland van de 18e eeuw behandelden. In de rollen onder
meer Ann Hasekamp, Celia Nufaar, Hans Boswinkel, Hans
Croiset, Jules Croiset, Wim van der Grijn en Jan Retél.
Aanvang 20.15 uur.
LEIOEN Geboren: Paulus C. H. z.w.
O. J Oudshoorn en M. S. v.d. Vall.
Deborah J C. W. d.v. F. K. Meskers en
M. J. v. den Berg, Felicia A. B. d.v. W.
J. H. Comelisse en J. Chaudron, Corne
lia G. d.v. R. Zorn en A van "t Slot,
Jeroen, z.v. W. A Mostert en E. den
Hond. Catharina, d.v. P. G. Klander-
mans en C. van der Harst. Sanneke. d.v
W G Tiesema en H C. Stark. Jefta.
z-v. A. C. Augustinus en P E. Driessen.
Linda R d. v. W. L. J. Gielen en M
Godefroy.
Gehuwd: L. K. Tjia en M. P. Lim
Overleden: B de Vreugd geb. 1897
(nan, J. M Brouwer geb 1918, geh
gew. met: N. van der Tuin. J. Bavelaar
geb 1895 geh. gew. m. J de Wit, E.
M Biesot geb. 1896 geh. met M. J. Belt,
C. J. van Wordragen geb. 1921 man
Ondertrouwd: H. C. van Doggenaar en
C H. van Duijn. A F. Dol en A. P. M
FABRIKANT VAN O.A.
PRESENTEERT
VRIJDAG 13 januari aanvang 20.30 uur
voor de Nederlandse competitie
(LEIDEN LIONS)
tegen
(EINDHOVEN)
Vondellaan 41 Lelden
tel. 071 - 76.93.44.
zon
ÏÏ1HK
LD3AATI,
