Publiek verliezer in het Zuiderpark
Pure derby op het Kasteel
m
Van Hal bess over
gebrek informatie
Toonstra
„hoogte
puit"
FEYENOORDS WINST
DOOR MATELOZE
WERKLUST
■■■mms
■HHSHHB
MAANDAG 9 JANUARI 1978
(Van onze verslaggever)
OEN HAAG Oe midden vorige week In zijn
functies van vlce-voorzitter en manager terugge
keerde Fred van Hal Is nogal boos over het feit,
dat hij buitenspel wordt gehouden bij de benoe
mingsprocedure voor een nieuwe trainer.
„In het verleden is mij gebrek aan informatie verweten", aldus
Van Hal. „Nu we echter met een schone lei zijn begonnen vindt'
het omgekeerde plaats. Ik ben nog op geen enkele manier
ingelicht over gesprekken die zijn gevoerd met kandidaat-trainers
noch over te voeren gesprekken. Dat vind ik nogal teleurstellend.
Dat er met Piet de Visser is gesproken heb ik uit andere bronnen
moeten vernemen".
Een uit voorzitter Arons, spelersvertegenwoordiger Jan Vos en
secretaris Hartmann bestaande delegatie sprak zaterdag met Piet
de Visser. „Een zuiver oriënterende bespreking was het", aldus
Arons, die voorts meedeelde, dat er na Rob Baan en De Visser
nog enige kandidaten worden benaderd. „Het is goed meer ijzers
in het vuur te hebben", zegt Arons. „Dan heb je ook vergelijkings
materiaal".
Naar verwachting zal FC Den Haag nog praten met Pim
van de Meent (voor wie de spelers de voorkeur hebben)
en waarschijnlijk Hans Dorjee. Met Piet de Zoete is in
principe overeengekomen, dat hij volgend seizoen ook als
assistent-trainer werkzaam zal blijven. Over de voorwaar
den moet nog worden gepraat.
De twee hoofdrolspelers in het incident dat de tweede helft van FC Den Haag—Roda
JC van enige opwinding voorzag, tijdens een ander spelmoment. Midden de door Cees
Tempelaar geattaqueerde Johan Toonstra, rechts Aad Kila
DEN HAAG Het publiek mocht
bisteren de grote verliezer worden
Senoemd van het duel FC Den
IHaag-Roda JC, dat de thuisclub
ireliswaar met 3—1 won, maar
raarin door de Zukterparkere een
l||aktiek werd gehanteerd die ten
I enenmale dient te worden afge-
W\ l eurd. Na het succes van de ont-
Sjnoeting met Feyenoord (1—3) vlak
oor de winterstop meende trainer
Malatinsky opnieuw met een der
gelijk concept voor de dag te moe
ien komen, maar om de eigen
lanhang een dergelijk behouden-
te een voorzichtige (om geen an-
lere termen te gebruiken) op-
tracht mee te geven kun je in de
Ijd dat het betaalde voetbal op
en tweesprong staat niet meer
laken. Het wordt tegenwoordig
ils een ongeschreven wet geao-
septeerd dat een bezoekende
?loeg zich afwachtend opstelt en
fe rol van smaakmaker opdringt
lan de op eigen veld opererende
lub.
C Den Haag bediende zich gisteren even-
lel van het spelpatroon van een „uit" spe-
knd team. Slechts twee spelers werden met
jen offensieve taak belast, de overigen ston-
len vooral in het veld om doelpunten te
joorkomen. Dat leidde in de eerste helft tot
en buitengewoon teleurstellend spelver-
Dop. waarbij FC Den Haag niet schroomde
Ie tegenstander, die zich al evenmin agres
sief opstelde pas halverwege de eigen speel-
helft eindelijk eens aan te pakken. Voor
Roda JC was dat niet alleen koren op de
molen, met een gelijkspel zou de Limburgse
equipe meer dan tevreden zijn geweest,
maar de ploeg van trainer Bert Jacobs kon
daardoor zelfs uitgroeien tot de betere for
matie. Het is te danken aan enige incidenten
in de tweede helft dat het een niet compleet
bloedeloze vertoning werd, hoewel deze ge
beurtenissen geenszins de wedstrijd redden.
fhifr nli nn
btratscnop
Daar was bijvoorbeeld een door Roda JC
hevig, betwiste strafschop, die FC Den Haag
halverwege de tweede helft de lekfing zou
bezorgen. Na een schot van Lex Schoen
maker zou verdediger Sjef Blatter de bal
met de arm moedwillig hebben geraakt,
hetgeen echter In een me tee van spelers
vrijwel niet was waar te nemen.
Scheidsrechter Louis Beukman, die zich
nauwelijks de instemming van de spelers
kon verwerven met zijn warrige beslissingen,
zag het naar zijn zeggen zonneklaar. „Het
was opzettelijk hands", aldus de Amsterdam
mer. Over het feit dat hij wat aarzelend
reageerde met zijn beslissing had Beukman
de volgende verklaring. „Ik moest eerst af
wachten wat er uit die situatie nog zou
voortvloeien. Het had best nog een doelpunt
kunnenworden."
Pert Jacobs, die zijn commentaar op Beuk
man binnen de perken hield, volstond met
op te merken dat de overtreding van Tempe
laar contra de doorgebroken Holding even
eens een elfmetertrap had behoren te zijn.
Waarbij hij het gelijk aardig op zijn hand
had.
Het tweede voorval dat de vlakke wedstrijd
wat verlevendigde was de botsing tussen
Aad Kila en Johan Toonstra. Terwijl Van
Leeuwen werd opgelapt na een forse char
ge van Vermeulen (waarvoor do Limburger
overigens de gele kaart kreeg) stortten
plotseling Toonstra en Kila als aangescho
ten hazen tegen de grond, terwijl belden
nadrukkelijk naar het hoofd grepen.
Zoals te doen gebruikelijk verschilden de
versies van het gebeuren van de twee be
trokkenen hemelsbreed. Toonstra: „Het was
een kopstoot. Je hoeft maar naar het straf
blad van Kila en dat van mij te kijken en
er bestaat geen enkele twijfel meer. Ik heb
nu nóg hoofdpijn". Toonstra doelde mede
op de rode kaart die Kila vier jaar geleden
kreeg nadat hij Vermeulen een kopstoot had
toegediend. De Haagse middenvelder wentel
de voor het incident gisteren alle schuld van
zich af. „Er was niets aan de hand", ver
klaarde hij nogal opgewonden na afloop. „Er
werd wel wat gepraat, maar verder niets.
Ineens voel ik twee handen vanachter tegen
m'n ogen gedrukt. Ik schok me kapot en
gaf als reflex een stoot naar achter, met m'n
hand. Daarbij schijn ik hem nogal geraakt
te hebben." Kila gaf toe dat hij bij zijn eigen
daarna volgende buiteling enig theater had
gemaakt. „Ik was als de dood dat ik weer
een kaart zou krijgen. Daarom ben ik ook
maar op de grond gaan liggen." Scheids
rechter Beukman wist niet wat hij met het
incident aan moest. „Ik heb r\iet gezien wat
er gebeurde. Daarom kon ik niets uitrich
ten."
Helaas
Helaas waren de strafschop, door Schoen
maker (die in de rust een verdovende
Injectie had gekregen tegen de pijn van zijn
enkelblessure) op aandrang van de daar
voor eigenlijk aangewezen, maar de laatste
tijd nogal eens missende Henk van Leeu
wen genomen, en het theaterstukjo van
Kila on Toonstra de enige „hoogtepunten"
van de wedstrijd. Gebrek aan durf en angst
(opnieuw) te falen stonden aan de basis
van het optreden van FC Den Haag, tegen
Roda JC dat Zlegler nog zag opgeschreven.
Lex Schoenmaker trachtte de taktlek van
zijn trainer te vergoelijken. „Je kunt wel
85 minuten gaan aanvallen, zoals logon
NAC en NEC, maar dan da boot Ingaan.
Daarom is het beter dat we behoudend
hebben gespeeld. Het publiek ziet liever
een winnend FC Den Haag, dan een spek
takel biedende ploeg die verliest Tegen
Feyenoord werkte deze taktlek erg goed,
maar toen speelde iedereen ook vijfentwin
tig procent beter. Dat verschil zag je van
daag. Deze wedstrijd moesten we winnen
om weer zelfvertrouwen te krijgen."
Het is de vraag of de 4611 toe
schouwers begrip kunnen opbren
gen voor een dergelijke redenering.
Komende zondag, als FC Den Haag
thuis speelt tegen Go Ahead, zal
daarop een antwoord kunnen ge
ven.
FRANK WERKMAN
Scoreverloop: 44. Van Leeuwen 1—0; 60. Do Jong
1—1; 66. Schoenmaker 2—1 (strafschop); 75. Hoe-
kern a 3—1. Scheidsrechter: Beukman; toeschou
wers: 4611.
FC DEN HAAG: Galje; Jol. Ouwehand. Van Vliet
Zondervan (Korevaar); Kila. Tempelaar. Schoenma
ker. AJbertsen; Hoek erna. Van Leeuwen.
RODA JC: Jongbloed; Degens. Ziegler, Pfeiffer.
Blatter; Ehlen (Kolding), Broeks, De Jong. Toon
stra; Koster. Vermeulen.
De inleiding tot het eerste doelpunt. Jan Jongbloed stompt de bal weg, waarna het
leer via Schoenmaker en Hoekema bij Van Leeuwen komt, die een minuut voor de
rust scoorde.
IOTTERDAM Een derby
lient per definitie span-
ling, sensatie, zenuwachti-
ie perioden, tumultueuze
«omenten voor beide doe-
en, hachelijke sltuatlesen
lis het even kan, even-
richtigheid in speelsterkte
en beide ploegen plus
ktelpunten te herbergen,
lan dat alles voldeed
Iparta—Feyenoord In hoge
jate, zodat na afloop op
Ie tribunes geen wanklank
'erd vernomen. Ook niet
en de zijde van Sparta's
(rvente aanhang, hoewel
let zwaar te verkroppen
tas dat een voorsprong
An 2—1 bi) de rust door
en enorm zwoegend - in
Ie goede zin van het
roord - Feyenoord werf
ingebogen in 2—3.
Heerlijke wedstrijd", was de una-
•eme mening'. En terecht. Wat aan
Taaiheid ontbrak, werd ruim-
Choots gecompenseerd door de
lerkdrift die bij Sparta in de eer-
Ie helft het grootst was maar bij
feyenoord na de rust zo werd
pgevoerd dat van een eruptie van
Jachten kon worden gesproken,
let bezit van een iets betere tech-
wk was het pluspunt waarmee
feyenoord verdiend de zege be
pakte.
|e omstreden coach Vujadin Bos-
pv. wiens aanblijven uiterst twij-
l'achtig, zo niet radicaal onmoge-
jk is na een seizoen 1976-1977,
laarin geen Europees voetbal
trd bereikt na vele jaren, riep
i ook verheugd uit: „Nu kunnen
Egaan werden aan e8n plaats in
t UEFA-toernooi". Het was dan
»k ongeveer Feyenoords laatste
ais want de derby verliezen zou
PPloeg elke veerkracht waar-
pnijnlijk voor lange tijd hebben
Hitnomen.
Dat realiseerde Feyenoord zich in
de rust. Een krachtsexplosie waar
in Sparta wel ten onder moést
gaan, was het gevolg. De Feye-
noorders hadden zich ook gereali
seerd toen zij de balans van de
eerste helft opmaakten, dat de
doelrijpe kansen in hun voordeel
waren geweest. Cor Brom, ontken
nend dat hij op de verlanglijst
staat van Feyenoord dat al meer
malen van buurman Sparta heeft
gekocht en overgenomen, gaf dan
ook toe dat Feyenoord in de be
ginfase „te weinig aan scoren had
gedaan".
Jongeren
Want nadat Wim Jansen - weer
terug met een matige eerste en
betere tweede helft - Michel Valke
de doortocht niet had versperd en
Clarke uit diens voorzet met een
magnifieke kopbal voor 1—0 had
gezorgd, onderbrak Feyenoord
menigmaal de Spartaanse druk
met counters waarbij Van der Lem
de hoofdrol speelde. Driemaal ach
tereen „verlakte" hij Wim Meutste-
ge. De eerste keer schoot hij zelf
op de lat en de andere twee keren
faalde Harry Melis bij het afwerken
van Van der Lems voorzet.
Boskov had zijn hoop gevestigd op
de jongeren over wie hij kan be
schikken. Geen Schneider „want
hij kan geen gehele wedstrijd in
de mandekking spelen en dat is
nodig tegen spitsen als Van Stave
ren en Clarke". Ook geen Clyde
Best, „want die had een prikkel
nodig om het geslonken enthou
siasme te herwinnen en daarom
zat hij op de bank". Omdat Willy
Kreuz tegen zijn oude ploeg de
plaats bezette die hij ook in zijn
Spartaanse tijd innam - spits -
completeerde Richard Budding het
middenveld waar hij een uitsteken
de partij ten beste gaf.
Maar het vlotte toch niet bij Feye
noord. De ploeg le nog (zeer) ver
van de bUndeiingae combinaties
die In vroeger tijden moeiteloos
Daardoor ook kon Van Zoest de
bal oppikken en zich in kansrijke
positie manoeuvreren op links
waar hij strandde omdat hij louter
rechts is. Harry Melis, uitgeweken
naar rechts, deed het beter met
zijn voorzet die door Marijt werd
gemist zodat Kreuz de bal precies
langs de paal kon frommelen:
1—1.
Desondanks waren de hachelijke
situaties voor het doel van Feye
noord menigvuldiger dan bij Spar
ta, dat op typische „derbywijze"
wederom een voorsprong nam.
Van Staveren schoot tegen de on
zeker ingrijpende Treytel aan en
de bal stuitte naar Henson die
uithaalde. Met zijn been duwde
Treytel de bal definitief in zijn
doel: 2—1.
Keerpuit
De stormvloed van aanvallen, ge
schraagd door een mateloze
werklust, brak na de rust los bij
Feyenoord. En de periode brak
aan, die trainer Brom zich met
enige afschuw na afloop herinner
de.
Eerst kopte Clarke over na een
gruwelijke misser van Treytel,
daarna misten twee Spartanen,
weer na een misgreep van Treytel.
En tot overmaat van ramp bestraf
te Derks, zeer matig, het neerleg
gen van Hon son door Mansveld
niet met een strafschop. Brom:
„Dat was het keerpunt. We hadden
op 3—1 kunnen komen maar
Derks wuifde slechts, terwijl een
duidelijker voorbeeld van een
strafschop niet voorhanden is. We
werden onzeker maar ook noncha
lanter. Daardoor ontstond Feye
noords tweede doelpunt". Dat ge
beurde nadat Boskov twee wissels
had uitgevoerd: Best voor Notten
die niets anders had gedaan dan
de bal inleveren aan de dichtstbij
zijnde medespeler, en Schneider
voor de falende Melis. Schneider
werd linksachter. Brard schoof op
naar het middenveld en Budding
bezette de linkerflank. Meer dan in
de eerste helft waagde Rijsbergen
zich naar voren en ook Mansveld
deed dat, hoewel sporadischer.
Een knal op de vuisten van Does
burg was er het gevolg van.
Toen Van der Lem. weer hij. voor
zette en Sparta's defensie de non
chalance ten top voerde - Brom:
„Dan denken ze gemakkelijk te
kunnen wegwerken en missen ze"
- stond Best op een meter afstand
van het doel: 2—2.
Dwaneland
Het moordende tempo dat Feye
noords dadendrang vergezelde,
betekende Sperta'e ondergang.
Terwijl het vuurwerk narookte
voor Doesburgs doel - pal na de
rust was hij al pijnlijk getroffen
door een rotje tegen zijn dijbeen
stoomde Mansveld naar voren
en loste van twintig meter een
„dwarrelend" schot dat onder de
lat Insloeg: 2—3. HIJ had daarmee
ook een eind gemaakt aan de
puur „buitenlandse" produktie tot
dan toe.
„Een beetje gelukkig schot", oor
deelde Boskov maar Mansveld was
.er niet minder verheugd over,
evenals zijn ploeggenoten die in
de eindfase Doesburg, als vanouds
in zo'n situatie, als „viegende
keep" zagen optreden en Clarke
nog een reële kans zagen missen.
Vooruitblikkend naar PS-
V—Feyenoord zei Boskov:
„Als we in Eindhoven ook
zo hard werken, kunnen we
rustig slapen na zaterdag.
Dit was propaganda voor
het betaald voetbal". Sparta
had daarvoor zijn aandeel
voor de volle honderd pro
cent geleverd in deze „der
by met Engels voetbal",
maar had het verwoede of
fensief in deze faire strijd,
dat Feyenoord na de rust
ontketende, niet kunnen in
dammen. Het ietsje meer
techniek ten gunste van
Feyenoord deed de rest. En
uit de twee derbies haalde
Feyenoord (1—1 en 3—2)
drie punten.
HERMAN VAN BERGEM
Scoreverloop: 5. Clarke 1—0. 33. Kreuz
1—1. 37. Henson 2—1. 74. Best 2—2.
62. Mansveld 2—3. Scheidsrechter:
Derks. Toeschouwers: 18.000.
Sparta: Doesburg; Jansen. Balkestein.
Marijt, Meutstege; De Goey. Henson.
Valke; Van Zoest. Clarke. Van Staveren.
Feyenoord: Treytel. Wijnstekers. Mans
veld. Rijsbergen. Brard; Jansen. Bud
ding. Notten (Best). Van der Lem.
Kreuz. Melis (Schneider).
■SB
Phin Henson heeft de bal na de inzet van Van Staveren waarbij Treytel het leer blokkeerde ingeschoten. Treytel
probeert te redden maar doet de bal via zijn been in het doel belanden.
