«Leiden beleefde
peen roerig jaar
.eiden heeft een bewogen jaar achter de rug. Een
jeriode vol politieke twisten en schermutselingen, waarbij
Ie strijd zich vooral toespitste op de verkeersproblemen
jn de binnenstad. De Sleutelstad mocht zich gedurende
je volle twaalf maanden koesteren in de belangstelling
/an tal van prominente Nederlanders. Prins Claus kwam
|p het voorjaar, Don Helder Camara vierde in de
'etruskerk zijn priesterjubileum. Leiden trok de
.«langstelling van politici. Vooral tijdens de
verkiezingsstrijd in mei preekten de heren-politici op tal
/an plekken binnen de singels, gezien de politieke
jeaardheid veelal voor eigen parochie. Maar 's lands
ïtuurders lieten het niet alleen bij loze beloften. Leiden
„jeg op gezette tijden miljoenen-kluiven toegeworpen uit
ie rijksruif en mocht zich daarmee verheugen in de
rarme belangstelling van Schaefer c.s. Deze
:aatssecretaris kwam dan ook regelmatig op bezoek.
nieuwe jaar begon met de geheimzinnige dood van
V *e concertpianist Lucas Krein (Loek) van der Gaag en
I fje koningin van de Haagse rosse buurt Jopie Nipius. Het
l Sweetal reed met een luxe-personenauto in het water van
k. 'het Rijn-Schiekanaal en verdronk. In eerste instantie
Afconcludeerde de Leidse politie tot zelfmoord, later werd
|Brioord niet uitgesloten
^■Februari stond in het teken van de opening van twee
|Hnieuwe bioscooptheaters: Lido II en III, waardoor het
^Bioscoopcomplex aan de Steenstraat in omvang
^Verdubbelde. In deze maand bezocht prins Claus de
luniversiteit en Leiden ontkwam niet aan de stakingsellen
de met het neerleggen van het werk op bouwplaatsen in
de Merenwijk. De vermaarde „Auberge De Witte Singel"
sloot per 1 maart de poorten. Het statige etablissement
werd door de eigenaressen in de Leidse historie
geplaatst, omdat „de drempel te hoog zou zijn". De
televisiemast in Oegstgeest kwam gestadig op hoogte,
uiteraard ging een en ander gepaard met het nodige
politieke gekrakeel, want in Leiden kan vrijwel niets
zonder bestuurlijke twisten op niveau gebracht worden.
Dit laatste was ook van kracht bij het Waardeiland.
Terwijl de bouwers de plannen voor de tweede fase van
de Leidse Goudkust aan den volke toonden, haalden
boze bewoners de krantenkolommen met artikelen over
Qslechte afwerking en wrakke, edoch kostbare bouwsels.
"Enkele maanden later werd besloten een andere bouwer
tweede fase te doen volbouwen, zodat van een
solidere basis sprake was. In opspraak kwam ook de
openbare bibliotheek: personeel verweet het bestuur een
„bankiersmentaliteit". En ook dit relletje zou nog wat
maanden doorsmeulen.
De hondendoder in de Merenwijk sloeg toe in begin
maart. Een onverlaat strooide kwistig met giftige
gehaktballetjes, waardoor tientallen huisdieren een
verschrikkelijke dood stierven. De strychnine-strooier
werd niet gegrepen. Na verloop van tijd werd de scherpe
controle gestopt: de activiteiten van de dierenmoordenaar
waren inmiddels sterk gereduceerd. In maart kiepte
staatssecretaris Schaefer als welkome verrassing een
lading miljoenen uit over Leiden om de stadsvernieuwing
een extra impuls te geven.
Op de eerste april lukte het dan eindelijk om de lang
verwachte televisiebeelden vanaf de toren in Oegstgeest
over de Leidse dreven te stralen. Juich en jubel,
allerwegen, de vlag in top en Ned. I en II, België en
Duitsland op de buis. Leiden Zuid-West kreeg zijn
wijkmarkt, hoogstpersoonlijk geopend door wethouder
Van Aken, die tijdens de begrotingsbehandelingen aan
het eind van het jaar door alle raadsfracties gebruikt
werd als „Kop van Jut", omdat de man wel aardig maar
zo onbekwaam was.
Donkere wolken pakten zich samen boven de Leidse
irbeidsmarkt. Textielfabriek Krantz ging verhuizen naar
iet Limburgse Vaals, een maand later besloot de
leidsche Apparaten Fabriek (LAF) tot inkrimping en weer
later kwam de Koninklijke Nederlandse Grofsmederij in
Zoeterwoude in opspraak.
Mei stond vooral in het teken van de afsluiting van de
Breestraat. Boze winkeliers, boze consumenten. Een
ntelijke actie, die later door een Uitspraak van de
an State een halt werd toegeroepen. Controverses
allerwegen. Dat de winkeliers de strijd wonnen voor de
rechter zou pas later blijken. In elk geval bleef de
gemeente ook toen dwarsliggen, want nadat de
winkeliers in het gelijk waren gesteld, werd de Breestraat
dichtgesmeten. Een levensgevaarlijke situatie bleef vele
maanden bestaan. Pas in december werden de hobbels
en kuilen van de tot kermisattractie verworden
verkeersader met asfalt geslecht.
Een hongerstaakster kende Leiden ook in het afgelopen
jaar. Hoofdverpleegkundige mevr. C. Olivier weigerde te
eten en meldde in de Leidse Courant onder het motto
„breek me de mond niet open" dat de directie van het
Academisch Ziekenhuis haar als een snotmeid had
behandeld.
Leiden stemde overigens tijdens de kamerverkiezingen
overwegend „links", en na vele jaren discussie nam de
ministerraad een beslissing over de nieuwbouw van het
Academisch Ziekenhuis. Men koos niet voor een
bestaand plan, maar voor „plan Z", een nieuwe variant
die een samenraapsel van alle alternatieven bevatte. In
mei werd ook besloten Leiden als kazernestad op te
heffen. De Kokschool moest verhuizen en de
Doelenkazerne werd gedeeltelijk bestemd voor
nieuwbouw van de universiteit.
In juni kocht wethouder Verboom voor de gemeente een
pand aan de Willemstraat 44 voor het bedrag van
tweeduizend gulden. Dat mag niet, zei de gemeenteraad,
want dat is te goedkoop. Het personeel van het AZL
ontketende een revolutie tegen het parkeerbeleid van het
ziekenhuis.
De zomerse rust werd in augustus stevig afgesloten met
een taxi-rel. De diverse ondernemers rekenden
verschillende tarieven, en dat werd in de L.C. aan de
kaak gesteld. Met succes, want na veel gekrakeel en
onderlinge ruzies tussen de betrokken taxi-ondernemers
werden de tarieven gelijkgeschakeld. In augustus opende
staatssecretaris Schaefer (alweer hij) het St.-Jacobshofje,
dat fraai was gerestaureerd. In september ontstond de
affaire Morssingel, die uiteindelijk ook nog een staart
kreeg in de kraakactie van de woning van de Indiase
lijmvervaardiger Di Singh in de Vestestraat.
De zich voortslepende affaire Daey Ouwens kreeg het
zoveelste hoofdstuk te verwerken. Opnieuw moest de
gemeente het voor de ambtenarenrechter afleggen tegen
de voormalige Groenoordhaldirecteur. Maar opnieuw
weigerde de gemeente zich bij de uitspraak neer te
leggen en ook komend jaar zal de zaak Daey Ouwens
een triest vervolg krijgen. Het Academisch Ziekenhuis
haalde de wereldpers toen er een zesling werd geboren.
De politieke wereld in het Leidse klaarde in oktober wat
op door de uitspraken van D '66, die na de naderende
gemeenteraadsverkiezingen de deur naar de thans
buitengesloten partijen CDA en WD geopend wil houden.
Voor Leiden voorwaar een frisse ontwikkeling, die wat
gunstiger perspectieven biedt op het nieuwe
gemeentepolitieke jaar.
BIJ DE FOTO'S
1. De Leidse Breestraat, geruime tijd volstrekt onbegaanbaar
2. De hongerende hoofdverpleegkundige zuster Olivier
3. Personeel voerde actie bij het Academisch Ziekenhuis. De
politie moest in het geweer komen
4. De Sumatrabrug was al lang klaar, en werd in december in
gebruik genomen.
5. De Leidse bruggen zijn versleten
6. Nieuwbouw van het Academisch Ziekenhuis
7. Duy Ouwens kreeg nog steeds geen gelijk
8. Di Singh in zijn door krakers uitgeleefde woning
mg
