Professioneel honkbal
in Amerika kruising tussen
profvoetbal en circus
IMAF-Nederland naast BBN nieuwe organisatie gevechtsporten
Win
Remmerswaal:
net onder
Major League
tennisser
van het
jaar
maar grote
geld
naar
Connors
.SPORT
ALKMAAR Win Remmers
waal, werper in een professioneel
honkbalteam, kan het Ameri
kaanse baseball het best om
schrijven als een kruising tussen
profvoetbal en eircus. De organi
satoren doen er alles soms tot
in het absurde toe aan om
publiek te trekken. Remmers
waal: „Soms worden er voor de
wedstrijd ballen uitgedeeld. Soms
mag iedere vierde bezoeker gratis
naar binnen. Van de wedstrijd
wordt vaak een complete show
gemaakt waaraan zowel spelers
als scheidsrechter meedoen. Ik
heb een keer gezien dat een
scheidsrechter een gebroken slag
knuppel oppakte en er een hele
act mee opvoerde waarbij hij
deed alsof bij met dat ding door
stoken was. Het publiek vindt dat
allemaal prachtig. Sport wordt in
Amerika veel meer als een prettig
tijdverdrijf gezien".
Voor de toeschouwers mag er alles pret
en lol zijn wat de klok slaat, voor de
spelers kan het honkballen een behoorlijk
vermoeiende bezigheid zijn. Dat komt niet
zozeer door de lengte van een honkbalwed
strijd als wel door de organisatie van de
competitie. Gedurende het seizoen spelen
de teams vrijwel iedere avond een wed
strijd. De competitie bestaat uit niet min
der dan honderdveertig wedstrijden. Daar
voor moet uitgebreid gereisd worden voor
uitwedstrijden, soms tien uur.
Win Remmerswaal: „Af en toe heb je maar
een uur of twee geslapen voor je aan de
volgende wedstrijd begint. Maar het voor
deel van honkbal is, dat je voor een heel
korte periode tot een explosie moet komen.
Bij voetbal moet je je twee keer vijfenveer
tig minuten helemaal inzetten, bij honkbal
kun je je concentreren op het korte mo
ment dat je werkelijk actief bent. Verder
is het vooral mentaal nogal een grote
belasting. Dat is eigenlijk wat je het meest
kan gaan opbreken. Halverwege de compe
titie heb je meestal geen notie welke dag
het is of in welke plaats je bent. Maar daar
raak je ook aan gewend. Het eerste jaar
dat ik professioneel speelde, was het
zwaarste. Dan waren er momenten dat ik
er geen gat meer in zag. Maar toen ging
het wennen, is het me steeds meer gaan
bevallen. Buiten de wedstrijd wordt er
door wie dan ook niet over honkbal ge
sproken. Je kunt als speler dan doen en
laten wat je wilt. Tijdens het honkbalsei
zoen is er geen training, dus buiten de
wedstrijden heb je, als je niet hoeft te
reizen, alle tijd om andere dingen te doen".
Promotie
Er zijn in Amerika zesentwintig betaalde
honkbalorganisaties. Iedere organisatie
heeft een soort piramidevormige opbouw:
spelers uit teams in lagere afdelingen
kunnen naar hogere promoveren De abso
lute top is het team dat in de „major
league" speelt, een soort eredivisie.
Win Remmerswaal is drie jaar geleden in
de A-klasse begonnen. Na twee jaar pro
moveerde hij naar de AA-klasse, en na
daar een half jaar vertoefd te hebben, kon
hij naar de AAA-klasse, die rechtstreeks
onder de „major league" staat. Bij een
volgende promotie zou hij dus in de major
league terecht kunnen komen.
„Maar ik verwacht dat dat nog wel een
jaar of twee gaat duren. De Amerikaanse
honkbalorganisaties denken bij het aan
trekken van nieuwe spelers wel een jaar
of vijf vooruit. Ze gaan niet uit van wat
je nu presteert, maar wat je over vijf jaar
zou kunnen presteren, en of je goed genoeg
bent om er in de tussentijd, het een en
ander bij te leren. Waar ook op gelet
wordt, is je karakter: of je ook mentaal
het seizoen van het begin tot het einde
kunt meedraaien".
Universiteit
Amerikaanse honkbalorganisaties betrek
ken hun spelers niet alleen uit eigen
kweek, er zijn ook speciale honkbaluni
versiteiten waar het werpen en slaan een
even grote plaats op het lesrooster in
neemt als de gewone studie.
Daar kunnen ook spelersaankopen gedaan
worden. Het aardige is dat de club die in
competitie onderaan is geëindigd het recht
heeft om de eerste keus te maken uit het
aanbod van universiteitshonkballers. Dit
aankoopbeleid werkt dan ook sterk nivelle
rend op de kracht van de afzonderlijke
organisaties.
Hoewel een nieuwe aankoop niet direct in
het major leagueteam terecht zal komen,
is er meestal wel sprake van een talent dat
op de lange duur een versterking van het
team betekent. Dat heeft weer tot gevolg
dat er in Amerika geen club is, die voor
een langere tijd kampioen blijft.
„In ons land hebben Ajax en Feyenoord
samen twintig jaar de dienst uitgemaakt.
Zoiets kan in Amerika bij honkbal nooit
gebeuren. Bovendien, de sport heeft zo'n
karakter, dat een team meestal perioden
heeft waarin steevast wordt gewonnen of
verloren".
Combineren
Win Remmerswaal erkent dat hij, toen hij
drie jaar geleden aan het professionele
honkbal begon, eigenlijk niet wist waar hij
terecht zou komen. „Op de eerste plaats
vond ik het een geweldige sport. In Neder
land had ik geen kans om verder te komen,
want het niveau ligt lager en bovendien
is hier sport en studie niet te combineren.
Je moet altijd voor één van de twee kiezen,
of topsport of studie. Wat dat betreft is
het in Amerika heel wat beter geregeld.
Daar kun je die twee wel laten samengaan.
Het professionele honkbal is me verder
goed bevallen vanwege de sfeer die er in
de teams heerst. Een trainer zal nooit tegen
je zeggen dat je dit of dat aan je werktech-
niek moet veranderen, maar hij zal zoiets
in een gesprek en passant laten vallen, en
dan zit daar helemaal geen dwingend toon
tje achter. Bovendien, de trainers zijn al
tijd deskundig. En dan bedoel ik niet dat
ze een speciale opleiding hebben gehad,
maar dat ze zelf ook honkballer geweest
zijn. Ze weten wat je voelt en doormaakt
als je in het veld staat".
(van onze sportredactie)
VELP - De IMAF-Nederland is officieel.
Naast de Budo Bond Nederland heeft de
IMAF het verenigingsrecht verworven en
aal midden januari bij het ministerie van
CRM goedkeuring worden verzocht voor
opleidingen assistenten en leraren. De
IMAF, met ruim vierduisend leden, wil
zich evenwel niet afzonderlijk opstellen ln>
die zin dat de rest van de beoefenaars van
gevechtsporten wordt genegeerd. Het be
stuur wil zelfs overgaan tot het instellen
van open Nederlandse kampioenschappen
waaraan een ieder zal kunnen deelnemen.
J. D. Schilder, zesde dan, is de man die
zich tenslotte in het geheel niet meer kon
verenigen met de gang van zaken in de
Budo Bond Nederland. De Velpse sport
schoolhouder Judokwai-Velop waar ook
het bondsbureau van de IMAF is gevestigd
stichtte de nieuwe landelijke organisatie
waarvan de Haagse pionier Maurice van
Nieuwenhuizen voorzitter is geworden.
IMAF wat staat voor International Mar
tial Arts Federation is rechtstreeks aan
gesloten bij de Japanse, toonaangevende,
federatie die zijn hoofdkwartier in Tokio
heeft onder voorzitterschap van prins Na-
ruhiko Higashikuni, lid van de Japanse
keizerlijke familie. Vandaar ook dat de
door dit hoofdkwartier van de IMAF uitge
reikte certificaten voorzien zijn van het
keizerlijke teken, de gouden chrysant.
IMAF-Nederland is gerechtigd graduaties
uit te reiken tot vierde dan. Voor hogere
rangen gelden de bepalingen van voor
dracht, informatie en motivering.
Afgelopen zondag werden tijdens een fees
telijke bijeenkomst in Velp vijftig interna
tionale certificaten uitgereikt door ver
schillende dan-graden voor judo, karate en
jiu-jitsu. Karateleraar Kees v.d. Heuvel uit
Zevenaar verkreeg de titel Renshi (vanaf
vierde dan) en werd benoemd tot vijfde
dan. Maurice van Nieuwenhuizen en Dick
Schilder verkregen de titel Kyoshi, vanaf
zesde dan. Een erkenning derhalve door
het federatieve bestuur in Japan.
Het ziet er naar uit dat de Budo Bond
Nederland van de nieuwe organisatie gro
te "concurrentie" zal krijgen. Verscheide
ne leden van de Budo Bond Nederland
kregen in Velp eveneens het certificaat
van de IMAF uitgereikt Trouwens, uit
het gehele land was een opvallende en
grote belangstelling te bespeuren voor
de IMAF.
Het ministerie van CRM zal een grote rol
moeten gaan spelen, en wel zeer binnen
kort. CRM moet de eigen opleidingen goed
keuren, eventuele subsidie verlenen, kor
tom de IMAF erkennen als zelfstandige
organisatie op het gebied van de gevecht
sporten. Tot nu toe worden graden en
diploma's van de IMAF niet erkend door
de Budo Bond Nederland. Het pikante aan
deze zaak is dat de IMAF-Japan de organi
satie is die alle graden, certificaten en
diploma's verleend, ook die van de BBN,
zodat deze organisatie voordrachten moet
doen via IMAF-Nederland, zijnde Dick
Schilder die ooit tweede secretaris van de
BBN was.
Tot de leraren uit de BBN die van de
EMAF hun internationale erkenning ver
kregen behoren Van Noorden (Apeldoorn),
Kleinhuis (Dieren), Monachimoff (Wagenin-
gen), Kant (Spijkenisse), Schulte (Vaassen),
Jurriens (Meppel), Geraedts (Cuyk), Kos-
man (Winterswijk), v.d. Heuvel (Zevenaar)
en een groot aantal assistenten en budo-
ka's in judo, karate en jiu-jitsu.
De IMAF-Nederland is een allesomvatten
de organisatie voor de gevechtsporten met
een eigen identiteit, opleidingen, graduatie-
recht waarin ook plaats zal zijn voor on
derdelen als Taekwon-Do, Kempo, Pen-
tjak-Silat en andere vormen van gevecht-
sport Een organisatie met ruim vierdui
zend leden voorlopig die niet meer
over het hoofd kan worden gezien, zeker
niet als CRM de benodigde goedkeuringen
heeft verleend.
De cheque van Borg meldt een geringer hoewel, gering bedrag dan Jimmy Connors: meeste geld zonder een groot toernooi te hebben gewon-
die van Connors. nen.
met een uitgesproken poëtische aanleg,
greep het laatste kampioenschap op de
banen van Forest Hills met een zege van
2-6, 6-3, 7-6, 6-0 op Connors. Het was Vilas'
46ste achtereenvolgende overwinning op
gravelbanen. In latere toernooien zou hij
dat record in het open tennis tijdperk
opvijzelen tot 51 gewonnen partijeD.
Connors, die op Wimbledon de Britten had
geschokt door niet in de parade van de
kampioenen mee te lopen, wilde op Forest
Hills de huldiging van zijn tegenstander
niet meemaken en rende het stadion uit.
Vilas verdiende 468.642 dollar aan prijzen
geld in één jaar plus de 300.000 dollar-bo
nus als winnaar van de Grand Prix. Dat
geld zal hem begin januari tijdens de
Grand Prix Masters worden overhandigd.
Borg eindigde als derde op de lijst van
verdiensten met 341.661 dollar, gevolgd
door Hie Nastase, Dick Stockton, Brian
Gottfried en Vitas Gerulaitis.
Ver achter Evert op de dameslijst staat
Martina Navratilova met 300.317 dollar,
Wade met 258.746 dollar en Betty Stöve
met 229.162 dollar. Billie Jean King hield
aan haar comeback 193.149 dollar*ver.
Opmerkelijk
De vroegere Wimbledonkampioene Evonne
Goolagong werd in het begin van het jaar
moeder. Zij won tegen het einde van 1977
enkele grote toernooien en lijkt in staat om
Evert de hegemonie in het damestennis te
betwisten. Tracy Austin maakte met een
plaats bij de laatste zestien op Wimbledon
en als kwartfinalistè op Forest Hills een
opmerkelijk debuut Zoals Tracy herinne
ringen oproept aan de jonge Chris Evert,
doet John McEnroe denken aan Jimmy
Connors. Regelrecht vanuit de kwalificatie
stootte hij door naar de halve finales van
Wimbledon. Hij was de jongste tennisser
uit de geschiedenis, die dat ooit presteerde.
Om te bewijzen dat hij een eendagsvlieg
is, drong hij op Forest Hills door tot de
vierde ronde.
Chris Evert torenhoog in verdiensten
boven de concurrentie.
NEW YORK Hoewel 1977 in
vele opzichten het jaar van Betty
Stöve genoemd zou kunnen wor
den, blijkt uit een blik op de lijst
van verdiensten dat Jimmy Con
nors en Chris Evert ook dit jaar
hebben beheerst. Bij elkaar ver
diende het tweetal, dat alle ge
ruchten ten spijt toch niet met
elkaar getrouwd blijkt te zijn, een
kleine drie miljoen gulden.
Voor zijn verbazingwekkende winstsom
van 822.657 ddUar behoefde Connors geen
enkele van de grote toernooien op zijn
naam te brengen. Als men denkt in termen
van sportieve prestaties zou de titel .tennis
ser van het jaar' veeleer toekomen aan de
Zweed Björn Borg, de Argentijn Guillermo
Vilas en de achttienjarige Amerikaan John
McEnroe. Chris Evert behaalde de over
winning in negen Amerikaanse toernooien,
waarbij inbegrepen haar derde titel in
Forest rfills en bleef 113 partijen lang
ongeslagen op gravelbanen. Haar inkom
sten bedroegen niet minder dan 503.134
dollar. Desondanks ging de grootste be
langstelling dit jaar uit naar Virginia Wa
de, die de titel van het honderdjarig Wim
bledon veroverde ten koste van Betty Sto
ve. Daarnaast was er het fenomeen Tracy
Austin, een meisje van veertien, dat enkele
van de topspeelsters versloeg.
Borg was briljant tijdens zijn zege met 6-4,
3-6, 6-3, 3-6, 8-6 op Vitas Gerulaitis in de
halve finales van Wimbledon en met zijn
zege van 3-6, 6-2, 6-1, 5-7, 6-4 in de finale
op Connors De Zweed was eerste geplaatst
voor Forest Hills. Wellicht zou hij ook die
titel hebben veroverd, als een pijnlijke
schouder hem niet tot opgave had gedwon
gen in de vierde ronde.
Record
Vilas, een vijfentwintigjarige Argentijn
Wim Remmerswaal. in zijn ..Nederlandse tijd". Hij zit nu al in Amerika pal
onder de hoogste klasse.
