IVERSITEIT EZUINIGT NIET >P ONDERZOEK H I SB Melkboeren weten geen raad in gerehabiliteerde wijken /der wet m T •-» i""""*3 WIBÊÊÊÊBÊKÊBÊÊBBÊÊBÊKtKÊKÊÊlÊBÊÊÊÊtBBBÊÊBÊ LEIDS COLLEGE MOET OVER DE DREMPEL KOMEN „Geen woningen op Schuttersveld" Milieubeheer wil zo snel mogelijk woningbouw op Schuttersveld ;n vod Lei dj ?t beg dat d msenl i er J iden I mij li ar del 'Pelijl >ben I (D/REGIO LEIDSE COURANT DINSDAG 20 DECEMBER 1977 IPAGINA 5 Zonder van een directe opstand der horden te kunnen spreken, is er toch wel degelijk een „beweging" te constate ren in dat deel van Lei den dat onlangs zo schit terend is ontsloten door de Sumatrabrug. Je zou Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel len wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar toestel 18 vragen. fat v "Mt lü TV':' kheer Van der Hulst: „Nog even zo, en ik kan mijn winkeltje wel sluiten zo denken: nu kun je fijn de Waard in en uit via een route waar Lei den al jaren op heeft zitten wachten. Niets is minder waar dan dat: omwonenden sluiten zich hecht aaneen en zijn bijna in staat om de gloednieuwe klapbrug in elkaar te rammen. Het is, dat het ding van dat harde staal is, anders was er geen spaan van heel gebleven. Het ru moer rond de Sumatra brug sluit wonderwel aan bij een situatie die men in vrijwel alle oude woonwijken tegenkomt: men rehabiliteert er met man en macht hele stra ten om het de bewoners zo goed mogelijk naar de zin te maken. Lang zal er de leefbaarheid leven! Sluipverkerende auto's worden gestuit door een soort tankval van paaltjes en de vaart wordt eruit gehaald door het verhogen van de „drempelvrees"; oneffenheden die doen denken aan de donkere dagen van de Breestraat met het bonkige weg dek, een paar maanden geleden. Werkelijk, men mag veronderstellen, dat de betrokkenen bijzon der met een en ander in hun milieubeschermen- de sas zullen zijn. Geloof het maar rustig; het lijkt er eenvoudig niet op. Gro te groepen bewoners zijn zie dend en daarbij zijn nu ook een stel detaillisten gekomen die al dat fraais ter bevorde ring van het leefklimaat naar het andere eind van de wereld wensen. Neem bijvoorbeeld de melkdetaillisten, de handela ren die ter plekke hun zuivel- produkten moeten zien te slij ten. Ze breken er bijna hun nek of komen er eenvoudig niet doorheen. „Rehabilitatie: prachtig en aardig, maar dan niet op deze manier". Deze afwijzende sfeer ademt een brief die door de Nederlandse Melkhandelaren Organisatie in ondubbelzinnige taal is ge schreven aan het Leids ge meentebestuur. In die brief wordt het stadsbestuur duide lijk gemaakt, dat de melkboe ren het kind van de rekening (die bij rehabilitatie toch al ferm is) dreigen te zullen wor den. De NMO voelde zich uiteraard zedelijk verplicht in de brief „verkeersbeperkende maatre gelen ter bevordering van de leefsituatie toe te juichen", maar volgens de organisatie wordt hier blijkbaar het paard achter de wagen gespannen. Het gemeentebestuur dient te beseffen, dat het „scheppen van hindernissen voor het be zorgend verkeer juist afbreuk doet aan die begeerde leef baarheid", zo staat in het de melkhandelaren welgezinde schrijven onomwonden te le zen. De verenigde zuivelslijters zetten uiteen, dat vooral de bejaarden, zieken en gehandi capten door de ondoordring baarheid van de gerehabili teerde straten voor het verzor gend verkeer zonder meer ge dupeerd worden. Volgens de melkhandelaren, die het waarlijk niet over koe tjes en kalfjes hebben, is onomstotelijk bewezen, dat bijvoorbeeld in de opgeknapte straten de aangelegde ver keersdrempels voor een af knapper zorgen, omdat ze vaak te hoog zijn voor de klei ne wielen van de melkwagens die nu eenmaal moeten kun nen blijven rijden om hun be zitters niet brodeloos te doen worden. Als buitenstaander zou je even geneigd zijn te suggereren, dat de handelaren dan maar moesten overgaan tot het aanschaffen van civiele rupsvoertuigjes, maar zo'n in vestering zal weer minder haalbaar zijn dan de moeite waarmee de drempels over wonnen moeten worden. Even wel zullen de gemeentelijke bestuurders niet zomaar voor bij mogen gaan aan deze zeer reële en gemotiveerde drem pelvrees. Daarbij komt dan nog, zo meent de melkhandelarenor- ganisatie, dat de melkhandel te kampen heeft met de onge makken van te smalle rijba nen, de verfoeide afsluitpaal- tjes en te nauwe hoeken en bochten. Zo heb je een paar cliënten in hun dagelijkse be hoefte voorzien, of je moet alweer je wagen door een be- nauwde bocht zien te wringen. Op deze manier gaat de aar digheid ook voor de melkboer ervan af. Dan zit er in het klinkende ambacht van straat- maker meer toekomstmuziek. Allemaal redenen waarom de met het plaatselijke leed bega ne organisatie het college van B en W (ze moesten zelf maar eens een dagje zo'n problema tische wijk bedienen) met de nodige klem verzoekt rekening te houden met de moeilijkhe den van de melkslijters als er rehabilitatieplannen worden gesmeed en ten uitvoer gelegd. Sterker nog: B en W zouden er goed aan doen, reeds ge plaatste obstakels onverveerd te laten verwijderen. Tot zover het standvastige smeekschrift der handelaren. Een „kind van de rekening" was direct bereid nog een schepje boven op de brief te gooien. Het is de wat moedelo ze melkheer C. W. van der Hulst uit de Heemkerkstraat Van der Hulst wenst geen overwintering op Nova Zem- bla mee te maken, maar in zijn benarde toestand gaat het er op lijken. Men mag hem beschouwen als één der geacti veerde opstandelingen. „Nu er een dag of wat terug ook nog paaltjes bij mij in de buurt zijn bijgekomen ter afsluiting van de straten, is de maat voor mij wel vol", aldus de geplaag de melkhandelaar, die de twij felachtige genoegens van de buurtelijke face-lifting met een betraand oog beziet „Een heleboel van mijn klanten wo nen in de renovatiehuizen op de gerehabiliteerde waard. Sinds het openstellen van de Sumatrabrug kan ik hen niet meer bereiken". De heer Van der Hulst piekert er niet over, het gezegde „Zo de Waard is, vertrouwt-ie z'n gasten" hier serieus te nemen: op de waard kunnen „ze" net zo normaal doen als ergens anders hier ter stede, in de verzorgende sector moet je er onbedreigd je gang kunnen gaan. De geest van solidariteit waart rond, in de buurt van de brug: „het is aan de bewoners hier te danken, dat ik nog iets kan doen. Ze zijn me van dienst door elke dag weer een stel van die paaltjes uit de grond te rukken. Als dat niet zou gebeuren, kon ik dat deel van mijn wijk wel helemaal opge ven. Ik kan toch moeilijk op de fiets huis aan huis melk en zo gaan bezorgen. Het is toch werkelijk een schande dat het bedienend verkeer niet bij zijn klanten kan komen. Dat is ge woon crazy. De gemeente en het wijkbestuur hadden ons toch in hun plannenmakerij moeten betrekken. Op het mo ment is de situatie echt hope- 'oos aan het worden. Zo kan het niet doorgaan. De mensen kunnen toch niet permanent paaltjes uit de straat blijven slopen om hun melkboer voor de deur te krijgen. Nee toch zeker." Erg veel gat ziet de heer Van der Hulst er niet in: „Zie je, ik ben nu eenmaal één van de velen in de stad, die door dit soort maatregelen over een tijdje hun winkeltje wel gaan sluiten. Overigens zijn het niet alleen de melkhandelaren die hinder van de gerehabiliteerde straten en verkeersbepalingen ondervinden. Mijn collega de taillist de bakker moet tegen woordig ook al drie kwartier omrijden om zijn broodjes aan de man te kunnen brengen. Dat is geen rehabilitatie, het is je reinste afbraak...!" "ta^merus fixus voor tien studierichtingen an| L DEN De Leidsë universiteitsraad heeft ren zijn begroting vor het komende jaar É'ld. Met grote meerderheid werd, zij het ie tegenzin, tot de volgende maatregelen minder geld voor onderzoek, afstoten Lalde taken en invoering van een nume- voor tien studierichtingen. itmgsbehandeling vond plaats in het ka- inciuj,an de meerjarenafspraken 1978-1981, waarin FluiJote ''jnen het beleid voor de komende vier 'oordljs vhstgelegd. Een echte begroting van uitga- e eisre de "Jmversiteiï verwacht te moeten doen, ndeir ^hter niet geworden, eerder een verdeling ndan^et ge'd" Zolas bekend dreigen de uitgaven leubil onderwiis een groot beslag op het natio- ereedl'n^omen te 'e2Êen- Daarom is vanuit Den 5 de geldkraan dichtgedraaid: de universitei- •ie gr1Jgen een bedrag waarmee ze maar moeten I Re&rond k°men- Dit resulteert in een situatie zal dt°°r de Leidse universiteit als .kritiek' wordt threven. „Het water is ons nu tot de lippen tgen, en in Den Haag wordt van ons verwacht we konstant op onze tenen blijven staan. Het beleid van de overheid is onsamenhangend. In deze situatie dreigt een groot aantal taken in de knel te raken." Doordat er minder geld vrijkomt uit Den Haag, stond de universiteit voor een keuzeprobleem. De i balans is daarbij duidelijk ten gunste van het I universitaire onderzoek doorgeslagen. Dit heeft tot gevolg dat er minder geld beschikbaar is voor docenten en dat het aantal studenten binnen de perken gehouden moet worden. Voor de praktijk van 1978 betekent dit een numerus fixus (toelating tot een beperkt, vast aantal studenten) voor ge neeskunde (260), farmacie (95), biologie (140), ne- derlands (115), frans (85), .duits (45), engels (100), geschiedenis (165), kunstgeschiedenis (80) en peda gogiek en andragogiek (200). Verder zal de aanstelling van zgn. kroondocenten j (lectoren en professoren) met opzet enige maanden vertraagd worden. In het algemeen zal daarnaast alleen wetenschappelijk personeel in de laagste inkomensschaal worden aangesteld; faculteiten kunnen zelf kiezen voor betere mensen met hoger loon, maar dat betekent wel dat ze minder mensen kunnen aanstellen. Kantongerecht vervolgt smeerpijpen De vervuiler betaalt LEIDEN Het Leidse kanton gerecht kreeg gisteren bezoek van een aantal lieden die het met het milieu niet zo nauw genomen hadden. De officier van justitie, mevrouw mr. Van Vollenhoven en met name rech ter Van Dijke waren echter niet erg te spreken over de respectie velijke aanslagen op onze woon- en leefomgeving. Een caféhouder aan de Nieuwe Rijn meende in een onbewaakt moment de inhoud van zijn vuil nisemmer met horecaresten in het water van de Nieuwe Rijn te moeten deponeren. Een toe vallig voorbijkomende agent vroeg zich af of dat nu wel zuivere koffie was, kwam na raadplegen van zijn boekje tot de conclusie dat de Nieuwe Rijn niet tot de gebruikelijke afvalaf- voerkanalen behoort en slinger de de Leidenaar genadeloos op de bon. Ja, maar in de emmer zat alleen wat as en afgewerkte koffie en zo. Dus bijna niets", meende de caféhouder. Rechter Van Dijke was niet gevoelig voor dat argument „Als iede reen een beetje rommel in het water gooit zitten we binnen de kortste keren tot onze nek in het afval", meende hij. Verdachte kwam vervolgens met een ge heel nieuw argument, dat hij ook al tegen de verbalisant ter sprake had gebracht. „Er zaten ook wat brandende peuken in de asemmer. En uit oögpunt van brandgevaar dacht ik dat dit de veiligste weg was. En bovendien doen die marktmensen ook maar met hun afval wat hun belieft", redeneerde hij vervol gens nog even door, waarna hij tenslotte toch nog 25 gulden boete opliep. Een Warmondse bloemist maak te het helemaal bont door ach tereenvolgens huisvuil, tuin vuil "ft irste paal .or restaurant benoordhallen be<j|,ouder M. van Aken van er m 10mische aangelegenhe den heeft vandaag de eerste bij 9®slagen voor het nieuwe anv^urant bij de Groenoord- r PaiBn aan d® Willem de Zwij- ags ll330 'n Leiden. Het restau- en is ontworpen door de heer reno Tem me van de afdeling meentewerken. (Op de teke- en vQ de zuid-oostgevel). Het e beigt een oppervlakte van on- MUreer 800 m2. De aannemer der «Noorlander Bouw b.v. Ver- ïitnapht wordt dat het restaurant .^14 april 1978 om twee uur jzienn worden opgeleverd. zuid-oostyevel. en een complete wasmachine van minder recente datum in een nabijgelegen polder te mik ken. En dat gaf natuurlijk niet want er lag immers al een hele boel rommel in de polder. Foto's van zijn uitwerpselen lagen ter inzage bij rechter Van Dijk. „Ik geef toe dat ik wat rommel uit het café van mijn aanstaande schoonvader in de polder heb neergelegd. Maar er ligt al een heleboel vulles daar en boven dien heb ik de rommel meteen weer opgeruimd toen er wat van werd gezegd dus ik begrijp niet dat ik hier nog moet doen", meende de jeugdige bloemist Daar kwam hij dan gelijk ach ter toen hem een boete van 100 gulden in het vooruitzicht werd gesteld omdat het kantonge recht zich niet zozeer bezig houdt met wat er gebeurt na een milieumisdrijf als wel met de onhebbelijke daad zelf. Diep ontgoocheld over zoveel boete voor een goedgemaakte overtre ding verliet de Warmonder de rechtszaal. Kastje Het kantongerecht zag ook nog een verkeersovertreder tege moet die geheel per ongeluk door het rode licht was gereden. „Ik naderde dat stoplicht toen mijn vrouw ineens zei: „Kijk uit, een kastje". Nou ja, het licht was groen dus ik reed gewoon door, maar mijn vrouw bleef maar hameren op dat kastje zodat ik helemaal uit mijn ritme raakte omdat ik dacht dat er iets op de weg lag. Ik stopte dus voor het groene licht om te vra gen hoe het zat met dat kastje, en toen hoorde ik dat ze de roodlichtcamera bedoelde reed ik maar weer snel door omdat er verkeer achter me zat, en toen was het licht inmiddels al weer rood geworden", aldus verdachte, van beroep landme ter. „Daarna heb ik nog eens even de geeltijd van dat stoplicht ge controleerd, en dat is maar 2 1/2 seconde", voegde de land meter hieraan toe, menend een gegrond augument bij de klad den te hebben gepakt want nor maal ziet zo'n licht toch min stens 3 1/2 seconde geel. Rech ter Van Dijke was niet kapot van dat laatste argument, wel had hij begrip voor de ramp- voorspellende uitlatingen van de panische echtgenote en oordeel de derhalve 50 gulden boete, de helft van het normale tarief. KVK EN STICHTING LEIDSE BINNENSTAD: (Van een onzer verslaggevers) LEIDEN Kamer van Koophandel en Stich ting Leidse Binnenstad hebben zich in twee afzonderlijke brieven gedistantieerd van het voornemen van de gemeente het Schutters veld in hoofdzaak een woonbestemming te geven. Aan de vooravond van de behandeling van de ontwerp-structuurschets voor de ont wikkeling van de Leidse binnenstad, die gisteravond in de gemeenteraad plaatsvond, hebben Kamer en Stichting zich daarmee gevoegd bij de Leidse universiteit die al eerder in een schrijven een nadrukkelijk voorbehoud maakte ten aanzien van de ont- wikkelingsschets, waarmee de projectgroep is gekomen. In de ontwikkelingsschets waarin de project groep Binnenstad de inspraak vanuit de be volking heeft verwerkt, wordt het Schutters veld een andere bestemming gegeven dan die waarvan de eerste schetsplannen van de groep uitgingen. Toen was op het Schutters veld nog een zakencentrum gepland. In de schets die gisteravond door de raad werd behandeld, wordt dit zakencentrum aanzien lijk verkleind tot een kleine strook kantoren langs de Oegstgeesterweg en zijn op de rest van het Schuttersveld woningen geprojec teerd. Een beperkte hoeveelheid kantoren zou daarnaast aan de Langegracht op de plaats van het huidige Krantz-complex gebouwd kunnen worden. Dit zou dan gebeuren in combinatie met een parkeergarage, zo blijkt uit de schets van de projectgroep. Kamer van Koophandel en Stichting Leidse Binnenstad achten deze voorgestelde ontwik keling ongewenst. Allereerst omdat gevreesd mag worden voor een aantasting van het woonmilieu door verkeers- en parkeeroverlast aan de Langegracht Bovendien is een zaken centrum op het Schuttersveld veel beter met diverse vervoermiddelen bereikbaar dan de voorgestelde plaats aan de Langegracht. De Kamer van Koophandel tekent hier nog bij aan dat zoals uit een recent onderzoek blijkt, de kantorenbehoefte veel groter gesteld kan worden dan de projectgroep doet, omdat deze geen rekening heeft gehouden met de komst van de Schiphollijn naar Leiden. Stichting en Kamer vrezen van een mogelijke parkeergarage aan de Langegracht een nade lige invloed op het kernwinkelapparaat dat zich door deze „trekker" in een noordelijke (en ongewenst geachte) richting zou kunnen gaan ontwikkelen. LEIDEN De werkgroep Milieubeheer vindt dat er zo snel mogelijk plannen moeten wor den ontwikkeld voor woningbouw op het Schuttersveld. Dit schrijft zij in haar reactie op de ontwikkelingsschets voor de binnen stad. De omvang van het geprojecteerde za kencentrum op het Schuttersveld noemt de werkgroep te groot Zij vraagt de Leidse gemeenteraad een onderzoek te laten instel len naar de noodzaak van het creëren van zoveel arbeidsplaatsen in de tertiaire en quartaire sector. Te meer daar de Universi teit, de grootste werkgever in Leiden, de komende twee jaar 100 A 200 arbeidsplaatsen gaat afstoten. In haar brief aan de gemeenteraad verzet de werkgroep zich tegen de stelling dat het kern winkelapparaat moet worden ingekrompen. Wel dienen volgens de werkgroep „Consu- markt-ontwikkelingen" te worden tegenge gaan en/of of teruggedraaid. In dit verband stelt Milieubeheer verheugd te zijn over de „anti-weide-winkel-motie" in de Leidse ge meenteraad. „Zo het al aangetoond zou kun nen worden, dat een Miro aan de Plesmanlaan geen echte concurrentie zou betekenen voor de binnenstad of de buitenwijken, dan nog zou het betekenen extra autoverkeer, nieuwe wegen en andere infrastructuur. Dit leidt tot een ongewenste schaalvergroting en functie scheiding. Het zal zonder Miro al moeilijk genoeg zijn om de betrokken stadswijken op een aantrekkelijke wijze verder af te bou wen", aldus de werkgroep Milieubeheer. Minder te spreken is de werkgroep over de geringe betekenis die de (brom)fiets heeft gespeeld bij de ontwikkeling van de binnen- stadsschetsen. De werkgroep geeft toe dat „fietsers geen problemen geven", maar „fiet sers hebbén wel problemen", aldus de werk groep. „De omvang waarin zij problemen hebben, wordt in belangrijke mate bepaald door het aantal auto's in de binnenstad en dus het aantal parkeerplaatsen". Derhalve stelt de werkgroep voor het huidige aantal parkeerplaatsen te bevriezen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 5