IVERSITEIT
EZUINIGT NIET
>P ONDERZOEK
H
I
SB
Melkboeren weten geen raad
in gerehabiliteerde wijken
/der
wet
m
T •-» i""""*3
WIBÊÊÊÊBÊKÊBÊÊBBÊÊBÊKtKÊKÊÊlÊBÊÊÊÊtBBBÊÊBÊ
LEIDS COLLEGE MOET OVER DE DREMPEL KOMEN
„Geen woningen
op
Schuttersveld"
Milieubeheer wil
zo snel mogelijk
woningbouw op
Schuttersveld
;n vod
Lei dj
?t beg
dat d
msenl
i er J
iden I
mij li
ar del
'Pelijl
>ben I
(D/REGIO
LEIDSE COURANT
DINSDAG 20 DECEMBER 1977 IPAGINA 5
Zonder van een directe
opstand der horden te
kunnen spreken, is er
toch wel degelijk een
„beweging" te constate
ren in dat deel van Lei
den dat onlangs zo schit
terend is ontsloten door
de Sumatrabrug. Je zou
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
fat v "Mt lü
TV':'
kheer Van der Hulst: „Nog even zo, en ik kan mijn winkeltje wel sluiten
zo denken: nu kun je
fijn de Waard in en uit
via een route waar Lei
den al jaren op heeft
zitten wachten. Niets is
minder waar dan dat:
omwonenden sluiten
zich hecht aaneen en
zijn bijna in staat om de
gloednieuwe klapbrug in
elkaar te rammen. Het
is, dat het ding van dat
harde staal is, anders
was er geen spaan van
heel gebleven. Het ru
moer rond de Sumatra
brug sluit wonderwel
aan bij een situatie die
men in vrijwel alle oude
woonwijken tegenkomt:
men rehabiliteert er met
man en macht hele stra
ten om het de bewoners
zo goed mogelijk naar
de zin te maken. Lang
zal er de leefbaarheid
leven! Sluipverkerende
auto's worden gestuit
door een soort tankval
van paaltjes en de vaart
wordt eruit gehaald
door het verhogen van
de „drempelvrees";
oneffenheden die doen
denken aan de donkere
dagen van de Breestraat
met het bonkige weg
dek, een paar maanden
geleden. Werkelijk, men
mag veronderstellen, dat
de betrokkenen bijzon
der met een en ander in
hun milieubeschermen-
de sas zullen zijn.
Geloof het maar rustig; het
lijkt er eenvoudig niet op. Gro
te groepen bewoners zijn zie
dend en daarbij zijn nu ook
een stel detaillisten gekomen
die al dat fraais ter bevorde
ring van het leefklimaat naar
het andere eind van de wereld
wensen. Neem bijvoorbeeld de
melkdetaillisten, de handela
ren die ter plekke hun zuivel-
produkten moeten zien te slij
ten. Ze breken er bijna hun
nek of komen er eenvoudig
niet doorheen. „Rehabilitatie:
prachtig en aardig, maar dan
niet op deze manier". Deze
afwijzende sfeer ademt een
brief die door de Nederlandse
Melkhandelaren Organisatie
in ondubbelzinnige taal is ge
schreven aan het Leids ge
meentebestuur. In die brief
wordt het stadsbestuur duide
lijk gemaakt, dat de melkboe
ren het kind van de rekening
(die bij rehabilitatie toch al
ferm is) dreigen te zullen wor
den.
De NMO voelde zich uiteraard
zedelijk verplicht in de brief
„verkeersbeperkende maatre
gelen ter bevordering van de
leefsituatie toe te juichen",
maar volgens de organisatie
wordt hier blijkbaar het paard
achter de wagen gespannen.
Het gemeentebestuur dient te
beseffen, dat het „scheppen
van hindernissen voor het be
zorgend verkeer juist afbreuk
doet aan die begeerde leef
baarheid", zo staat in het de
melkhandelaren welgezinde
schrijven onomwonden te le
zen. De verenigde zuivelslijters
zetten uiteen, dat vooral de
bejaarden, zieken en gehandi
capten door de ondoordring
baarheid van de gerehabili
teerde straten voor het verzor
gend verkeer zonder meer ge
dupeerd worden.
Volgens de melkhandelaren,
die het waarlijk niet over koe
tjes en kalfjes hebben, is
onomstotelijk bewezen, dat
bijvoorbeeld in de opgeknapte
straten de aangelegde ver
keersdrempels voor een af
knapper zorgen, omdat ze
vaak te hoog zijn voor de klei
ne wielen van de melkwagens
die nu eenmaal moeten kun
nen blijven rijden om hun be
zitters niet brodeloos te doen
worden. Als buitenstaander
zou je even geneigd zijn te
suggereren, dat de handelaren
dan maar moesten overgaan
tot het aanschaffen van civiele
rupsvoertuigjes, maar zo'n in
vestering zal weer minder
haalbaar zijn dan de moeite
waarmee de drempels over
wonnen moeten worden. Even
wel zullen de gemeentelijke
bestuurders niet zomaar voor
bij mogen gaan aan deze zeer
reële en gemotiveerde drem
pelvrees.
Daarbij komt dan nog, zo
meent de melkhandelarenor-
ganisatie, dat de melkhandel
te kampen heeft met de onge
makken van te smalle rijba
nen, de verfoeide afsluitpaal-
tjes en te nauwe hoeken en
bochten. Zo heb je een paar
cliënten in hun dagelijkse be
hoefte voorzien, of je moet
alweer je wagen door een be-
nauwde bocht zien te wringen.
Op deze manier gaat de aar
digheid ook voor de melkboer
ervan af. Dan zit er in het
klinkende ambacht van straat-
maker meer toekomstmuziek.
Allemaal redenen waarom de
met het plaatselijke leed bega
ne organisatie het college van
B en W (ze moesten zelf maar
eens een dagje zo'n problema
tische wijk bedienen) met de
nodige klem verzoekt rekening
te houden met de moeilijkhe
den van de melkslijters als er
rehabilitatieplannen worden
gesmeed en ten uitvoer gelegd.
Sterker nog: B en W zouden
er goed aan doen, reeds ge
plaatste obstakels onverveerd
te laten verwijderen. Tot zover
het standvastige smeekschrift
der handelaren.
Een „kind van de rekening"
was direct bereid nog een
schepje boven op de brief te
gooien. Het is de wat moedelo
ze melkheer C. W. van der
Hulst uit de Heemkerkstraat
Van der Hulst wenst geen
overwintering op Nova Zem-
bla mee te maken, maar in
zijn benarde toestand gaat het
er op lijken. Men mag hem
beschouwen als één der geacti
veerde opstandelingen. „Nu er
een dag of wat terug ook nog
paaltjes bij mij in de buurt
zijn bijgekomen ter afsluiting
van de straten, is de maat voor
mij wel vol", aldus de geplaag
de melkhandelaar, die de twij
felachtige genoegens van de
buurtelijke face-lifting met
een betraand oog beziet „Een
heleboel van mijn klanten wo
nen in de renovatiehuizen op
de gerehabiliteerde waard.
Sinds het openstellen van de
Sumatrabrug kan ik hen niet
meer bereiken". De heer Van
der Hulst piekert er niet over,
het gezegde „Zo de Waard is,
vertrouwt-ie z'n gasten" hier
serieus te nemen: op de waard
kunnen „ze" net zo normaal
doen als ergens anders hier ter
stede, in de verzorgende sector
moet je er onbedreigd je gang
kunnen gaan.
De geest van solidariteit waart
rond, in de buurt van de brug:
„het is aan de bewoners hier
te danken, dat ik nog iets kan
doen. Ze zijn me van dienst
door elke dag weer een stel
van die paaltjes uit de grond
te rukken. Als dat niet zou
gebeuren, kon ik dat deel van
mijn wijk wel helemaal opge
ven. Ik kan toch moeilijk op
de fiets huis aan huis melk en
zo gaan bezorgen. Het is toch
werkelijk een schande dat het
bedienend verkeer niet bij zijn
klanten kan komen. Dat is ge
woon crazy. De gemeente en
het wijkbestuur hadden ons
toch in hun plannenmakerij
moeten betrekken. Op het mo
ment is de situatie echt hope-
'oos aan het worden. Zo kan
het niet doorgaan. De mensen
kunnen toch niet permanent
paaltjes uit de straat blijven
slopen om hun melkboer voor
de deur te krijgen. Nee toch
zeker."
Erg veel gat ziet de heer Van
der Hulst er niet in: „Zie je,
ik ben nu eenmaal één van de
velen in de stad, die door dit
soort maatregelen over een
tijdje hun winkeltje wel gaan
sluiten. Overigens zijn het niet
alleen de melkhandelaren die
hinder van de gerehabiliteerde
straten en verkeersbepalingen
ondervinden. Mijn collega de
taillist de bakker moet tegen
woordig ook al drie kwartier
omrijden om zijn broodjes aan
de man te kunnen brengen.
Dat is geen rehabilitatie, het is
je reinste afbraak...!"
"ta^merus fixus voor tien studierichtingen
an|
L DEN De Leidsë universiteitsraad heeft
ren zijn begroting vor het komende jaar
É'ld. Met grote meerderheid werd, zij het
ie tegenzin, tot de volgende maatregelen
minder geld voor onderzoek, afstoten
Lalde taken en invoering van een nume-
voor tien studierichtingen.
itmgsbehandeling vond plaats in het ka-
inciuj,an de meerjarenafspraken 1978-1981, waarin
FluiJote ''jnen het beleid voor de komende vier
'oordljs vhstgelegd. Een echte begroting van uitga-
e eisre de "Jmversiteiï verwacht te moeten doen,
ndeir ^hter niet geworden, eerder een verdeling
ndan^et ge'd" Zolas bekend dreigen de uitgaven
leubil onderwiis een groot beslag op het natio-
ereedl'n^omen te 'e2Êen- Daarom is vanuit Den
5 de geldkraan dichtgedraaid: de universitei-
•ie gr1Jgen een bedrag waarmee ze maar moeten
I Re&rond k°men- Dit resulteert in een situatie
zal dt°°r de Leidse universiteit als .kritiek' wordt
threven. „Het water is ons nu tot de lippen
tgen, en in Den Haag wordt van ons verwacht
we konstant op onze tenen blijven staan. Het
beleid van de overheid is onsamenhangend. In
deze situatie dreigt een groot aantal taken in de
knel te raken."
Doordat er minder geld vrijkomt uit Den Haag,
stond de universiteit voor een keuzeprobleem. De i
balans is daarbij duidelijk ten gunste van het I
universitaire onderzoek doorgeslagen. Dit heeft tot
gevolg dat er minder geld beschikbaar is voor
docenten en dat het aantal studenten binnen de
perken gehouden moet worden. Voor de praktijk
van 1978 betekent dit een numerus fixus (toelating
tot een beperkt, vast aantal studenten) voor ge
neeskunde (260), farmacie (95), biologie (140), ne-
derlands (115), frans (85), .duits (45), engels (100),
geschiedenis (165), kunstgeschiedenis (80) en peda
gogiek en andragogiek (200).
Verder zal de aanstelling van zgn. kroondocenten j
(lectoren en professoren) met opzet enige maanden
vertraagd worden. In het algemeen zal daarnaast
alleen wetenschappelijk personeel in de laagste
inkomensschaal worden aangesteld; faculteiten
kunnen zelf kiezen voor betere mensen met hoger
loon, maar dat betekent wel dat ze minder mensen
kunnen aanstellen.
Kantongerecht vervolgt
smeerpijpen
De vervuiler
betaalt
LEIDEN Het Leidse kanton
gerecht kreeg gisteren bezoek
van een aantal lieden die het
met het milieu niet zo nauw
genomen hadden. De officier
van justitie, mevrouw mr. Van
Vollenhoven en met name rech
ter Van Dijke waren echter niet
erg te spreken over de respectie
velijke aanslagen op onze woon-
en leefomgeving.
Een caféhouder aan de Nieuwe
Rijn meende in een onbewaakt
moment de inhoud van zijn vuil
nisemmer met horecaresten in
het water van de Nieuwe Rijn
te moeten deponeren. Een toe
vallig voorbijkomende agent
vroeg zich af of dat nu wel
zuivere koffie was, kwam na
raadplegen van zijn boekje tot
de conclusie dat de Nieuwe Rijn
niet tot de gebruikelijke afvalaf-
voerkanalen behoort en slinger
de de Leidenaar genadeloos op
de bon. Ja, maar in de emmer
zat alleen wat as en afgewerkte
koffie en zo. Dus bijna niets",
meende de caféhouder. Rechter
Van Dijke was niet gevoelig
voor dat argument „Als iede
reen een beetje rommel in het
water gooit zitten we binnen de
kortste keren tot onze nek in het
afval", meende hij. Verdachte
kwam vervolgens met een ge
heel nieuw argument, dat hij
ook al tegen de verbalisant ter
sprake had gebracht. „Er zaten
ook wat brandende peuken in
de asemmer. En uit oögpunt van
brandgevaar dacht ik dat dit de
veiligste weg was. En bovendien
doen die marktmensen ook
maar met hun afval wat hun
belieft", redeneerde hij vervol
gens nog even door, waarna hij
tenslotte toch nog 25 gulden
boete opliep.
Een Warmondse bloemist maak
te het helemaal bont door ach
tereenvolgens huisvuil, tuin vuil
"ft
irste paal
.or restaurant
benoordhallen
be<j|,ouder M. van Aken van
er m 10mische aangelegenhe
den heeft vandaag de eerste
bij 9®slagen voor het nieuwe
anv^urant bij de Groenoord-
r PaiBn aan d® Willem de Zwij-
ags ll330 'n Leiden. Het restau-
en is ontworpen door de heer
reno Tem me van de afdeling
meentewerken. (Op de teke-
en vQ de zuid-oostgevel). Het
e beigt een oppervlakte van on-
MUreer 800 m2. De aannemer
der «Noorlander Bouw b.v. Ver-
ïitnapht wordt dat het restaurant
.^14 april 1978 om twee uur
jzienn worden opgeleverd.
zuid-oostyevel.
en een complete wasmachine
van minder recente datum in
een nabijgelegen polder te mik
ken. En dat gaf natuurlijk niet
want er lag immers al een hele
boel rommel in de polder. Foto's
van zijn uitwerpselen lagen ter
inzage bij rechter Van Dijk. „Ik
geef toe dat ik wat rommel uit
het café van mijn aanstaande
schoonvader in de polder heb
neergelegd. Maar er ligt al een
heleboel vulles daar en boven
dien heb ik de rommel meteen
weer opgeruimd toen er wat van
werd gezegd dus ik begrijp niet
dat ik hier nog moet doen",
meende de jeugdige bloemist
Daar kwam hij dan gelijk ach
ter toen hem een boete van 100
gulden in het vooruitzicht werd
gesteld omdat het kantonge
recht zich niet zozeer bezig
houdt met wat er gebeurt na
een milieumisdrijf als wel met
de onhebbelijke daad zelf. Diep
ontgoocheld over zoveel boete
voor een goedgemaakte overtre
ding verliet de Warmonder de
rechtszaal.
Kastje
Het kantongerecht zag ook nog
een verkeersovertreder tege
moet die geheel per ongeluk
door het rode licht was gereden.
„Ik naderde dat stoplicht toen
mijn vrouw ineens zei: „Kijk uit,
een kastje". Nou ja, het licht
was groen dus ik reed gewoon
door, maar mijn vrouw bleef
maar hameren op dat kastje
zodat ik helemaal uit mijn ritme
raakte omdat ik dacht dat er
iets op de weg lag. Ik stopte dus
voor het groene licht om te vra
gen hoe het zat met dat kastje,
en toen hoorde ik dat ze de
roodlichtcamera bedoelde reed
ik maar weer snel door omdat
er verkeer achter me zat, en
toen was het licht inmiddels al
weer rood geworden", aldus
verdachte, van beroep landme
ter.
„Daarna heb ik nog eens even
de geeltijd van dat stoplicht ge
controleerd, en dat is maar
2 1/2 seconde", voegde de land
meter hieraan toe, menend een
gegrond augument bij de klad
den te hebben gepakt want nor
maal ziet zo'n licht toch min
stens 3 1/2 seconde geel. Rech
ter Van Dijke was niet kapot
van dat laatste argument, wel
had hij begrip voor de ramp-
voorspellende uitlatingen van de
panische echtgenote en oordeel
de derhalve 50 gulden boete, de
helft van het normale tarief.
KVK EN STICHTING LEIDSE
BINNENSTAD:
(Van een onzer verslaggevers)
LEIDEN Kamer van Koophandel en Stich
ting Leidse Binnenstad hebben zich in twee
afzonderlijke brieven gedistantieerd van het
voornemen van de gemeente het Schutters
veld in hoofdzaak een woonbestemming te
geven. Aan de vooravond van de behandeling
van de ontwerp-structuurschets voor de ont
wikkeling van de Leidse binnenstad, die
gisteravond in de gemeenteraad plaatsvond,
hebben Kamer en Stichting zich daarmee
gevoegd bij de Leidse universiteit die al
eerder in een schrijven een nadrukkelijk
voorbehoud maakte ten aanzien van de ont-
wikkelingsschets, waarmee de projectgroep
is gekomen.
In de ontwikkelingsschets waarin de project
groep Binnenstad de inspraak vanuit de be
volking heeft verwerkt, wordt het Schutters
veld een andere bestemming gegeven dan die
waarvan de eerste schetsplannen van de
groep uitgingen. Toen was op het Schutters
veld nog een zakencentrum gepland. In de
schets die gisteravond door de raad werd
behandeld, wordt dit zakencentrum aanzien
lijk verkleind tot een kleine strook kantoren
langs de Oegstgeesterweg en zijn op de rest
van het Schuttersveld woningen geprojec
teerd. Een beperkte hoeveelheid kantoren zou
daarnaast aan de Langegracht op de plaats
van het huidige Krantz-complex gebouwd
kunnen worden. Dit zou dan gebeuren in
combinatie met een parkeergarage, zo blijkt
uit de schets van de projectgroep.
Kamer van Koophandel en Stichting Leidse
Binnenstad achten deze voorgestelde ontwik
keling ongewenst. Allereerst omdat gevreesd
mag worden voor een aantasting van het
woonmilieu door verkeers- en parkeeroverlast
aan de Langegracht Bovendien is een zaken
centrum op het Schuttersveld veel beter met
diverse vervoermiddelen bereikbaar dan de
voorgestelde plaats aan de Langegracht. De
Kamer van Koophandel tekent hier nog bij
aan dat zoals uit een recent onderzoek blijkt,
de kantorenbehoefte veel groter gesteld kan
worden dan de projectgroep doet, omdat deze
geen rekening heeft gehouden met de komst
van de Schiphollijn naar Leiden.
Stichting en Kamer vrezen van een mogelijke
parkeergarage aan de Langegracht een nade
lige invloed op het kernwinkelapparaat dat
zich door deze „trekker" in een noordelijke
(en ongewenst geachte) richting zou kunnen
gaan ontwikkelen.
LEIDEN De werkgroep Milieubeheer vindt
dat er zo snel mogelijk plannen moeten wor
den ontwikkeld voor woningbouw op het
Schuttersveld. Dit schrijft zij in haar reactie
op de ontwikkelingsschets voor de binnen
stad. De omvang van het geprojecteerde za
kencentrum op het Schuttersveld noemt de
werkgroep te groot Zij vraagt de Leidse
gemeenteraad een onderzoek te laten instel
len naar de noodzaak van het creëren van
zoveel arbeidsplaatsen in de tertiaire en
quartaire sector. Te meer daar de Universi
teit, de grootste werkgever in Leiden, de
komende twee jaar 100 A 200 arbeidsplaatsen
gaat afstoten.
In haar brief aan de gemeenteraad verzet de
werkgroep zich tegen de stelling dat het kern
winkelapparaat moet worden ingekrompen.
Wel dienen volgens de werkgroep „Consu-
markt-ontwikkelingen" te worden tegenge
gaan en/of of teruggedraaid. In dit verband
stelt Milieubeheer verheugd te zijn over de
„anti-weide-winkel-motie" in de Leidse ge
meenteraad. „Zo het al aangetoond zou kun
nen worden, dat een Miro aan de Plesmanlaan
geen echte concurrentie zou betekenen voor
de binnenstad of de buitenwijken, dan nog
zou het betekenen extra autoverkeer, nieuwe
wegen en andere infrastructuur. Dit leidt tot
een ongewenste schaalvergroting en functie
scheiding. Het zal zonder Miro al moeilijk
genoeg zijn om de betrokken stadswijken op
een aantrekkelijke wijze verder af te bou
wen", aldus de werkgroep Milieubeheer.
Minder te spreken is de werkgroep over de
geringe betekenis die de (brom)fiets heeft
gespeeld bij de ontwikkeling van de binnen-
stadsschetsen. De werkgroep geeft toe dat
„fietsers geen problemen geven", maar „fiet
sers hebbén wel problemen", aldus de werk
groep. „De omvang waarin zij problemen
hebben, wordt in belangrijke mate bepaald
door het aantal auto's in de binnenstad en
dus het aantal parkeerplaatsen". Derhalve
stelt de werkgroep voor het huidige aantal
parkeerplaatsen te bevriezen.