iiWMa
Universiteitsraad
achter plan AZL
Vreemde Hollandse opvatting:
kinderen gaan vóór het werk
Geen vergoeding voor VOS-begeleidsters
H
lezers
Echtpaar Taffijn kwiste
zich naar de eindspurt
Jan Haar en familie stonden model voor Zweeds blad
MÊtÊÊ
gina stad/regio
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 9 DECEMBER 1977 PAGINA 5
diver
eputeeri
ind in
te dien*
punt vi
in h
n guns
enen
rocedui
peria
Katwi
naar vt
tegen
lieer Vj
R. J.
e vrag<
te late
kenne
gewees
vindei
•hij
Valken
ge«
jelukki
menve
worde
Leidei
r nieuv
lanschi
bram
ird. H(
van d
Op mijn omwegen 'tfoor stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tuisen
tien en elf uur kunt u mij telefonisctl_ygrtel-
len wie u graag in deze rubriek zou wiil'ën
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi-
ge telefoon is 071-122244; u' kunt dan naar
toestel 18 vragen.
In de Zweedse hoofd
stad Stockholm heet Jan
Modaal sinds een paar
weken Jan Haar. Jan
Haar, zijn vrouw José
en de twee meisjes Ma
rianne (7) en Karin (5)
zijn een half jaar gele
den betrapt in hun dage
lijks leven door een
Zweedse journaliste en
een even Zweedse foto
graaf van het op grote
schaal in Stockholm ver-
De familie Haar
spreide geïllustreerde
tijdschrift „Var Bostad"
(boven die eerste „a"
moet wel een klein ootje
staan, maar dat letter-
beeld is op een Neder
landse schrijfmachine
niet te produceren), wat
„Onze woning" bete
kent De Haars werden
benoemd tot „gemiddeld
Hollands gezin" en er
kwam een artikel uit,
dat de lezende Zweden
bewogen moet hebben
tot meewarig hoofd
schudden of tot de uit
roep; zó, daar kunnen
wij nog een puntje aan
zuigen.
Boven het verhaal stond de
kop: Bamen gar (met een oo
tje) före ysket, hetgeen zoveel
als „Kinderen gaan vóór het
werk" betekent Nou, daar
konden de Zweden het al me
teen mee doen, want in de
koude welvaart rond de Pool
cirkel zijn de kindertjes hele
maal geen handenbindertjes
zoals bij ons. Ik heb me laten
vertellen door José Haar, dat
in Zweden de baby's van een
week of zes al worden uitbe
steed in een soort crèche. Even
onbegrijpelijk als die handen-
bindende Nederlandse kinde
ren moet voor de Stockhol-
mers de mededeling zijn ge
weest, dat Jan Haar, behalve
technicus, ook „familieverzor
ger" is. Misschien, dat ook hie
rom „Var Bostad" spreekt van
een „urkonservativa hollands-
ka manssamhallet".
Jan en José en de meisjes
Marianne en Karin wonen in
een leuk aangeklede flatwo
ning aan de Clematislaan in
Oegstgeest: een stadje nabij de
universiteitsstad Leiden, in
Europa's meest dichtbevolkte
land met 402 inwoners per
vierkante kilometer, dat zijn
er in Zweden maar 19", vol
gens het blad, een wat mager
uitgevallen Libelle of Mar
griet. Daar heb je dan pappa
Jan (37) en mamma José (31)
met de dochters Marianne en
Karin, een normaal Hollands
gezin: 2,5 kind is dat. Jan moet
helemaal knots zijn, want hij
fietst dagelijks door weer en
wind anderhalve kilometer
naar zijn werk en de auto is
voor José, voor de weekeinden
en de vakanties. Dat hebben
de Zweden dus wel begrepen.
Hoe kwamen ze dat nou alle
maal te weten? Wel, zo vertelt
mevrouw Haar (die absoluut
geen Zweeds gaat leren,
(„want ik vind het maar een
rottaal onder ons gezegd en
gezwegen"), „er is hier een ze
kere mevrouw Erichsen,
Zweèdse van afkomst, die in
de buurt woont. Karin en haar
kinderen kennen elkaar van
de kleuterschool. Zodoende.
Nu heeft mevrouw Erichsen
-haar man werkt bij Estec-
een vriendin in Zweden, Sonia
geheten, Sonia Gustafsson.
Mevrouw Erichsen zei tegen
Sonia, die journaliste is: ik
weet een doorsnee iets voor je
blad (want Onze Woning
schrijft steeds iets over allerlei
gemiddelde gezinnen in aller
lei Europese landen). Met twee
kinderen bijvoorbeeld. En de
uitkomst wordt dan vergele
ken met de Zweedse omstan
digheden die er soms gekleurd
opstaan."
Zo schreef Sonia Gustafsson
haar verhaal eind april van dit
jaar over Jan (Modaal) Haar
en de zijnen voor het Zweedse
volk waar gelijke rechten voor
man en vrouw en de emanci
patie hoogtij vieren. José:
„man en vrouw werken daar
ieder een halve dag, wat geld
verdienen betreft. Wie op dat
moment kan, brengt de kinde
ren naar school en haalt zei
weer op; tussen de middag
blijven de jongens en meisjes
op school over. Bij ons gaat
het vier keer per dag op en
neer." Jan Haar: „dat is bij
ons niet mogelijk, dat samen
werken, terwijl je nog kinde
ren op school hebt."
Sonia maakte Koninginnedag-
viering in Oegstgeest mee, he
lemaal verrukt (het klinkt bij
na als majesteitsschennis,
maar de Zweed zegt van dat
feest „drottningens fodelse-
dag"). Ook was zij, evenals
fotograaf Erik Sjödin, weg
van het kopen bij de groente
boer. José: „In Zweden kopen
ze alles per stuk, de komkom
mers worden er zelfs in stuk
jes verkocht, wij kopen er
twee of drie tegelijk. Dat is
daar niet te betalen. Fruit, ap
pels, peren, worden per stuk
verkocht. De groente gaat per
ons de deur uit. Bossen worte
len zie je er niet Daarom al
leen al wil ik geen Zweeds
leren. Of we voor een vakan-
tietje in Zweden zijn uitgeno
digd? Nee, was het maar
waar."
Ook Jan Haar zaten de twee
Zweden achter de broek. So
nia ging mee naar de volk
stuin, naar het voetbalveld De
Voskuil, waar vader Jan actief
is als rechtshalf of middenvel
der in „Oegstgeest"-5. Sonia
zag daar een inhaalwedstrijd,
hoewel ze niet begreep wie
door wie ingehaald moest wor
den. José: „over het sexleven
hier hebben we het weinig ge
had, maar dat zal wel ter spra
ke zijn gekomen. We hadden
het over wat we met ons geld
kunnen doen, waar we met
vakantie naar toe gaan. En
maar vergelijken: belastingen,
huren, politiek. Niet over het
geloof, nee, daar hadden de
Zweden het niet over; dat ligt,
dacht ik, ongeveer gelijk, over
en weer. Maar wel weer over
kinderspelletjes, zal ik maar
zeggen. Rolschaatsen kennen
ze daar niet We moesten ver
tellen hoe we over werkende
vrouwen dachten. De sociale
omstandigheden in Zweden
zijn, geloof ik, wel beter dan
bij ons. Maar men leeft er
langs elkaar heen, heeft elkaar
niet meer nodig. Dat zag Sonia
echt als een gemis. De contac
ten met de buren verflauwen.
Zover zijn wij hier gelukkig
nog niet"
En dan het wonen. Hier, in
Nederland, een kleine douche,
vond journaliste Sonia. Maar
ook wel veel overeenkomsten.
José: „we hebben alles zowat
lopen nameten, met alles d'r
op en d'r an. Als je in Zweden
een huis huurt zit er al een
koelkast, een wasmachine en
één of ander fornuis en zo in.
Toch wel grappig, als ik zo die
foto's in dat blad bekijk, ik
wist niet dat ik zo'n grote ka
mer en een keuken had." Op
de foto ziet men het gemiddel
de Oegstgeestse stel, doodmoe
van het poseren voor „Onze
Woning". Jammer, dat vader
Haar ergens in het artikel
„Varken Jan" wordt genoemd,
maar dat is nou eenmaal
Zweeds. Ik kan me best voor
stellen, dat José er niet over
illen
iquête
ft uit-
bevol-
de
groep
raad
voort
tnoge-
Echtparen en andere koppels blijven in
bevredigende mate kwissend door het
leven gaan. In familiekring en onder
vrienden en bekenden maken regelmatig
Jan, Piet en Klaas en ook Sonje, Trees
en Geertje furore als ze als uitverkorenen
op het beeldscherm verschijnen om er te
zegepralen of voor het oog van gans een
volk in de mist der vergetelheid te ver
dwijnen. Wie tot zo'n gok bereid waren
is het echtpaar Martin en Mariska Taf
fijn, uit de Oppenheimstraat in Leiden.
Mariska (27 jaar) bestiert de huishouding
en Martin (24 jaar) is opgenomen in het
net van rijksambtenaren in Den Haag. In
september schreef Mariska een kaartje
naar de Tros om Martin en zichzelf aan
te melden voor de kwis „Gambit 21".
Nou, dat ging mooi door. Een paar weken
geleden overleefden ze een voorselectie
waarin nog 19 andere echtparen zaten.
De opnames volgden en afgelopen dins
dagavond konden we allemaal zien hoe
spelleider Chiel Montagne goed beant
woorde vragen beloonde met 50 gulden
en een speelkaart Als echtpaar moet je
maar zien, dat je het spelletje eenentwin
tigen tot een goed einde brengt; het is
dus kaarten verzamelen geblazen en zo
dicht mogelijk in de buurt van die 21
punten zien te komen. De Taffijns, die
met een echtpaar uit Capelle aan de
IJssel de zaak moesten uitvechten, moch
ten acht mensen meenemen van de Tros,
maar ze deden het rustig aan: alleen
Martins en ouders en de moeder van
Mariska die weduwe is zagen hun kind
en behuwd kind een aardig eind in de
buurt van het succes komen. De 21 pun
ten werden niet gehaald, maar de Taf
fijn-score was zo hoog, dat beiden mogen
terugkomen. Pal na Nieuwjaar weten wij
meer, dan is de uitzending van het uur
der waarheid. Martin vond het allemaal
best aardig, dat gedoe in zo'n studio,
maar alleen dat schminken was „erg
irritant". „Ik heb echt last gehad van dat
spul op m'n gezicht. Maar de behandeling
door de Tros-mensen was bijzonder gast
vrij en correct. Een leuk iets om eens
mee te maken", aldus ambtenaar en
kwisser Martin Taffijn.
„MET BLOEDEND HART"
b Burgemeester en mevrouw Vis bezochten gisteren het echtpaar K
Kuyvenhoven-Kriek in hun woning aan de Soembastraat 83 in Leiden
1 in verband met hun 60-jarig huwelijksfeest. Dat feest wordt overigens
pas maandag gevierd, want op die datum is het echtpaar precies 60
jaar geleden dat het in Leiden geboren en getogen echtpaar in het
huwelijk trad. De heer Kuyvenhoven (84) heeft 40 jaar lang tot zijn
pensionering gewerkt bij de Stedelijke Licht Fabrieken als kraandrijver.
Mevrouw Kuyvenhoven is 77 jaar oud. Het echtpaar heeft vier kinderen
(twee jongens, twee meisjes), tien kleinkinderen en tien achterkleinkinde
ren. Beide echtelieden verkeren in een uitstekende gezondheid.
LEIDEN Ook het College
van Bestuur van de Leidse uni
versiteit en de universiteits
raad hebben zich geschaard
achter nieuwbouw voor het
Academisch Ziekenhuis, die
plaats zou moeten vinden Op
het sportterrein langs de spoor
weg en op het huidige terrein
van het Academisch Zieken
huis. Een deel van de bestaande
gebouwen van het ziekenhuis
moet daartoe gesloopt worden.
Het college zal een brief met
deze strekking naar de verant
woordelijke minister sturen. Al
eerder hadden de ministerraad
en de gemeente Leiden hun
voorkeur voor dit plan uitge
sproken. Leiden heeft zich hier
vooral sterk voor gemaakt om
dat in dit plan in de Leeuwen
hoek Gangs de Wassenaarse
weg) ruimte vrijkomt voor wo
ningbouw.
Op de gisteravond gehouden
vergadering van de universi
teitsraad benadrukte het college
dat het in zijn ogen geen goed
plan is. Maar de universiteit
staat nu voor de keus, aldus
collegelid Koppelaars, het plan
uit te voeren binnen de voor
waarden die de gemeente en de
regering gesteld hebben, of
voorlopig tot nietsdoen ge
doemd te zijn. Omdat de nade
len van uitstel te groot zijn, wil
de universiteit haar medewerk
ing aan hét plan verlenen, zij
het met bloedend hart
Koppelaars stelde dat nu ook
van de gemeente een tegemoet
koming verwacht wordt Het
verdwijnen van studentenwo
ningen aan het Piet Paaltjen-
spad moet ergens gecompen
seerd worden. Dit kan wanneer
de gemeenteraad zijn goedkeu
ring hecht aan het plan-Kaiser-
straat of wanneer hij instemt
met het voorstel in het Leeu
wenhoekplan 300 één- en twee
persoonswoningen op te nemen.
Uitvoering van dit plan betekent
dat voor de faculteit der sociale
wetenschappen, die de universi
teit in de bestaande ziekenhuis
paviljoens onder had willen
brengen, andere huisvesting ge
zocht moet worden. De moge
lijkheden die het college naar
voren bracht, zijn huisvesting in
de binnenstad in bestaande be
bouwing, eventueel in combina
tie met een gedeelte nieuwbouw,
en nieuwbouw ten westen van
de spoorbaan of in het gebied
bij de spoorbaan. De eventuele
onderbrenging in de binnenstad
staat echter los van het Witte
Singel-Doelenplan.
Ook de huisvesting van biologie
en natuurkunde speelt in deze
plannen een rol. De universiteit
wil voor deze richtingen al lang
nieuwe gebouwen neerzetten
aan de Wassenaarse weg, bij de
andere exacte wetenschappen.
Wanneer daar door het plan
voor het Academisch Zieken
huis niet meer voldoende ruimte
voor zou zijn, kan eventueel uit
geweken worden naar het ge
bied ten westen van de rijksweg
Amsterdam-Den Haag.
>ren
gen
aele
WETHOUDER TESSELAAR HOUDT VOET BU STUK:
LEIDEN De gemeenteraad zal nu
waarschijnlijk definitief gaan beslis
sen over de reeds lang lopende kwest
ie ten aanzien van de subsidiëring
van de Vrouwen Oriënteren zich op
de Samenleving (VOSj-cursussen.
Over de vraag of de individuele bege
leidsters van de cursussen nu wel of
Hief moeten worden beschouwd als
vrijwilligers en derhalve wel of niet
zouden moeten worden betaald, zijn
de meningen in gemeentekringen nog
steeds verdeeld. Wethouder Tesselaar
stelde de raadscommissie onderwijs/-
samenlevingsopbouw gisteravond
voor om de beslissing verder maar
aan de gemeenteraad over te laten
door het door het college van b. en
w. opgestelde prae-advies in de raad-
te bengen.
Het prae-advies van het college inzake
de subsidiëring van de VOS-cursussen
voorziet in een algemene subsidie voor
de cursussen als geheel (voor de nor
male kosten die worden gemaakt)
maar distantieert zich van een indivi
duele vergoeding voor de cursusleid
sters omdat zij worden bestempeld als
vrijwilligers. Wethouder Tesselaar zag
zich bij het opstellen van het prae-ad
vies gesterkt door een onlangs gehou
den enquête onder de sociaal-culturele
instanties in Leiden waarin werd ge
vraagd of het vrijwilligerswerk bij de
betreffende instantie geldelijk werd
ondersteund. Hieruit bleek dat het
vrijwilligerswerk in Leiden in de
meeste gevallen „om niet" wordt ge
daan. Om één lijn te trekken in het
subsidiebeleid wil de wethouder daar
om voor de VOS-cursussen geen uit
zondering maken.
Vakkrachten
De begeleidsters van de VOS-cursus
sen stellen zich op het standpunt dat
zij niet moeten worden beschouwd als
vrijwilligers maar als vakkrachten, en
daarom wel in aanmerking zouden
moeten komen voor subsidie. Als
voorbeeld nemen zij de situatie in
andere steden, waar wel een vergoe
ding bestaat voor soortgelijke cursus
sen. De enquête waar de wethouder
bij het opstellen van het prae-advies
van uit is gegaan beschouwen zij als
onvolledig.
Wethouder Tesselaar hield gister
avond vast aan zijn standpunt dat hij
één lijn wil trekken inzake het subsi
diebeleid voor vrijwilligers. „Ik zie
geen onderscheid tussen het vrijwilli
gerswerk dat mensen bij fanfares
doen en het werk bij.de VOS-cursus
sen. Waar blijven we als we beginnen
met één groep vrijwilligers subsidie te
geven; dan is het eind zoek", verklaar
de Tesselaar.
Het PSP-raadslid mevrouw H. Pas-
schier wond zich zo op over het stand
punt van de wethouder dat ze zijn
progressiviteit (Tesselaar is PvdA) in
twijfel trok. „U kunt maar beter bij
de WD gaan als U zich zo opstelt
Dan zou ik uw standpunt tenminste
nog kunnen begrijpen. Van een pro
gressief wethouder had ik dit niet
verwacht", voegde ze Tesselaar met
een rood hoofd toe. „Ik vind dat dit
voorstel moet worden ingetrokken en
dat er een ander prae-advies moet
komen", bepleitte ze vervolgens. De
raadsleden Bosch (CDA), Zonnevylle
(WD) en Meyer (PvdA) vonden dit
niet nodig.
Dichtersavond
Het verslag van Peter Viering
van de op 6 december in het
LAK gehouden „Dichters
avond" wekte mijn uiterste ver
bazing. Peter Viering was duide
lijk getroffen door de onver
wachte sneeuw en heeft er wel
licht van vreugde in liggen rol
len alvorens hij zich naar de
Consumarkt spoedde.
Misschien hebben de sneeuwres-
ten in zijn oren het stemgeluid
van Habakuk wat vervormd. Of
is hij soms in de kaashal blijven
steken?
Ik ben geen lid van de Literaire
Workshop, ook kan ik geen ge
dichten schrijven. Ik behoorde
dinsdagavond gewoon tot het
publiek. Gebalk heb ik absoluut
niet gehoord, wel genoot ik van
de warme stem waarmee Haba
kuk II de Balker zijn boeiende
werk ten gehore bracht. Hope
lijk zal hij nog vaak terug ko
men naar Leiden. Dit geld zeker
ook voor Anton Korteweg.
Zeer zeker de moeite waard was
het werk van Frank Koene
gracht, die vaak in enkele woor
den zeer treffend een bepaalde j
sfeer weet te geven. „Gesloten j
Afdeling" vind ik hiervan een i
aangrijpend voorbeeld.
Al met al een sfeervolle avond,
heel wat warmer dan de kilte i
van de sneeuw. Het lijkt met
aardiger om naar een volgende
dichtersavond iemand te sturen
die belangstelling heeft voor
poëzie. j
Wat betreft Peter Viering zou ik
willen adviseren, vooral gezien I
zijn grote liefde voor sneeuw, i
hem naar de binnenkort in Sibe- j
rië te houden sneeuwexpedities
af te vaardigen. Hopelijk komt i
~j]y wwii
3rieven graag kort en
juideiijk geschreven. De
edactie behoudt zich
iet recht voor ingezon-
len stukken te bekorten.
hij dan niet meer naar Leiden
terug.
Marti Caren-Degens,
Rijnkade 16a,
Leiden.
(L.C.-recensent Viering is met
pakken begonnen, -red.)
De Spartaan
komt uit tegen
KSV Sneek
LEIDEN - De L.K.V. de Spar
taan speelt morgen een kompe
titiewedstrijd tegen KS.V uit
Sneek. De wedstrijd begint om
drie uur en wordt gespeeld in
het clubgebouw van de Spar
taan, Groenesteeg 109, Leiden.
De Spartaan komt met de vol
gende mensen in het veld: R.
Wansink, J. Marijt, P. Keyzer, B.
Zwart, A. Swagers en H. Filip-
KVP-statenkring Leiden
komt met eigen voordracht
OEGSTGEEST - De Leidse
KVP-statenkring heeft gister
avond een eigen aanbeveling
voor de samenstelling van de
kandidatenlijst voor de provin
ciale verkiezingen gedaan. De
lijst zoals die door de KVP-sta
tenkring is voorgesteld, wordt
aangevoerd door mr. N. v.d.
Brink uit Wassenaar, die thans
al statenlid is. Tweede op de
lijst is P. Bakker uit Voorscho
ten, eveneens statenlid. Derde,
vierde en vijfde zijn respectie
velijk B. Kortekaas uit Lisse,
M. Ham uit Leiden en A. v.d.
Zon uit Leiden.
Tijdens de vergadering gister
avond kwam ook nog even ter
sprake hoe straks de zogenaam
de rechtstreekse CDA-leden in
de kandidatenlijsten moeten
worden ondergebrachL Voorts
hield men zich een groot deel
van de avond bezig met het
bespreken van het ontwerpreg-
lement voor de CDA-staten-
kring Leiden.
