met kansen
dan Ajax
PSV doet meer
Water stijgt
FC Den Haag
tot de lippen
Malatinsky onwel in de
rust bij Vitesse*Den Haag
Ling: „Hele
wedstrijd of niets"
Van Selder: „Bat voetbal moeten we altijd hebben"
ARNHEM Het water be
gint FC Den Haag tot de
lippen te stijgen. Na de
tweede nederlaag tegen
Vitesse binnen veertien
dagen duikelden de Hage
naars opnieuw twee plaat
sen op de ranglijst. Maar
wat meer te denken geeft
Is het feit dat FC Den Haag
nu op de dertiende
plaats nog maar vijf
punten voorstaat op het
onder de degradatlelljn ge
zakte FC Amsterdam. Een
teken aan de wand Is daar
bij tevens dat de achter
hoede van de Zulderpar-
kers op Telstar en FC Am
sterdam na de meest ge
passeerde linie In de ere
divisie Is, ook een weinig
bemoedigend Idee zo kort
voor de tweede helft van
de competitie.
Toch, hoewel wat moeilijk duidelijk
te maken aan het thuisfront, was
FC Den Haag gisteren op nieuw
Monnikenhuizen echt niet zo
slecht als het resultaat (2—1) doet
vermoeden. Twee blunders in de
Haagse ploeg, waaruit beide Arn
hemse doelpunten ontstonden, de
den de équipe van Malatlnsky ech
ter de das om. Hoewel trainer
Henk Wullems van Vitesse zeker
niet overdreef toen hij na afloop
stelde: „FC Den Haag mag van
geluk spreken dat het niet veel
meer doelpunten moest indasse-
Slachtbank
De Hagenaars hadden Inderdaad
al In de eerste drie minuten op
de slachtbank kunnen zijn gelegd.
Want wat Vitesse na het beginslg-
naal van Frans Darks (die zich
niets aantrekt van het voorschrift
dat belde ploegen gezamenlijk
het veld moeten betreden) aan
geldingsdrang etaleerde deed de
Hagenaars wankelen.
Binnen 180 seconden kregen de
Arnhemmers niet minder dan vijf
doelrijpe kansen, waarbij het bij
kans een wonder mocht heten dat
er geen treffer uit voortvloeide. De
chaos in de Haagse verdediging
was- compleet, maar het vonnis
werd niet voltrokken. Na deze bij
na onweerstaanbare offensieve ac
ties van Vitesse wist FC Den Haag
zich ietwat uit de omklemming te
ontworstelen. De ploeg van Lex
Schoenmaker ontwikkelde enige
schroomvallige daden op het mid
denveld, maar werd vooralsnog
niet gevaarlijk. Vitesse daarente
gen wel. De Arnhemmers waren na
een klein kwartier dicht bij de
openingstreffer, maar doelman
Hans Galjé slaagde er nog juist in
De ontreddering bij FC Den
Haag is compleet, nadat
Bosveld (niet zichtbaar) uit
een vrije trap rechtstreeks
in het doel heeft geschoten.
De Arnhemmers wenden
zich juichend om, Vitesse
leidt met 1-0.
een vuist tegen de door Wim Meij-
ers ingeschoten bal te zetten.
Dat betekende de eerste van een
serie van uiteindelijk niet minder
dan dertien Arnhemse strafschop
pen, waaruit de soms bestaande
wanorde in de Haagse verdediging
en de pressie van Vitesse nadruk
kelijk blijkt.
De inleiding tot de beslissing in
het duel werd ingeleid door hoe
kan het ook anders Henk Bos
veld. De rijzige Arnhemmers, die
ditmaal Roger Albertsen als soms
dolende bewaker de hielen kon
laten zien tot zeer groot ver
maak van de toeschouwers be
lastte zich met een vrije trap op
de rand van het zestienmeterge
bied. Daar had Hoekema, die zou
uitgroeien tot de meest waardevol
le Hagenaar door als middenvelder
veel offensief werk te verrichten,
maar tevens erg veel gaten te
dichten, Hanny Das onreglementair
gestuit. Bosveld zette op de hem
bekende wijze de voet tegen de
bal. waarna het projectiel tussen
de verdwaasd kijkende Haagse ver
dedigers in het net plofte. De zich
verkeerd opstellende Hans Galjé
na afloop: „Ik stond misschien wat
Weer paniek
Op slag was er weer paniek en
wanorde in de Haagse gelederen.
Van de rust die tien minuten lang
het Haagse spel enigszins leek te
gaan uitstralen was geen spoor
meer te bekennen en het gretige
Vitesse wilde doorgaan.
Veenstra, Bursac en Bosveld kre
gen mogelijkheden om de score
op te voeren, maar troffen of Galjé
op hun weg of richtten niet zuiver.
FC Den Haag, dat zich in het toch
wel boeiende treffen gaandeweg
toch weer enigszins herstelde, kon
(Van onze ve
ARNHEM Het lijkt Anton'Malatintky alle
maal wat te veel te worden. Gisteren moest
de Tsjechische oefenmeester van FC Den
Haag door clubarts Bos worden onderzocht
nadat hij In de rust van het duel tussen
Vitesse en FC Den Haag onwel was gewor
den. Hoewel zowel Bos als manager Van
Hal, na afloop van de wedstrijd noaal lucht
hartig deden over de toestand van Malatins
ky ('rHet valt allemaal best mee en het Is
allemaal al weer over"), vond de clubleiding
van FC Den Haag het verstandiger dat
dokter Bos de terugreis vanuit Arnhem niet
per prtvé-auto maakte, maar In de nabijheid
van Malatlnsky met de bus meeging.
Over de precieze aard van het voorval wenste
dokter Bos zich niet uit te laten, hoewel hij
benadrukte dat het zeker geen kwestie van het hart
was. "Hij voelde zich wat duizelig. Dat overkomt
mij ook wel eens als ik over boeken zit gebogen.
Als je dan weer overeind komt voel je je wel eens
wat licht in je hoofd. Ik heb Malatinsky in de rust
in de kleedkamer iets gegeven en hij wilde daarna
zelf het veld weer op. Dat is altijd een goed teken".
De Tjechische trainer liet bij monde van manager
Van Hal weten, geen commentaar op het voorval,
noch de wedstrijd te zullen geven. Hij verliet als
één van de laatsten de kleedkamer om naar de
spelersbus te gaan.
Hoewel clubarts Bos het niet uitsloot dat het onwel
worden van Malatinsky iets met de kou te maken
had lijkt het waarschijnlijker dat de Tsjech zich
als gevolg van de spanningen van de laatste weken,
gisteren niet goed voelde. Hoewel hij over het
algemeen een rustige indruk maakt is hij een man,
die zich inwendig nogal opwindt over bepaalde
dingen en de voorvallen van vooral de vorige week
in het Zuiderpark kunnen nauwelijks goed voor zijn
gemoedsrust worden genoemd.
Eén dezer dagen wordt bezien of Malatinsky zich
nog aan een nader medisch onderzoek zal onder
werpen.
te dicht bij de vlak achter de
eerste paal staande Ouwehand.
Maar er was van ons niemand bij
de tweede paai te bekennen!"
daar slechts drie inzetten van Van
Leeuwen tegenover zetten. De ge
nadeklap deelde Vitesse vijf minu
ten voor de pauze uit. En weer
stond Bosveld, die zijn eenmanss-
how soms toch wat te ver door
voert, aan de wieg van de treffer.
Hij lanceerde een hoge bal in de
richting van het Haagse doel, waar
de overigens zeer bevredigend
spelende Romeo Zondervan en
Herman Gerdsen achteraan spurt
ten. Beiden tegemoet snelde Hans
Galjé zijn doel uit, maar terwijl de
Haagse doelman verwachtte dat
zijn verdediger de bal zou wegwer
ken miste deze. was Galjé zelf te
laat en sprong het leer met een
sierlijke boog in het doel: 2—0. „Ik
verwachtte dat Zondervan de bal
zou wegtrappen. Daarom riep ik
Bescheiden
Het met zulke bescheiden aspira
ties aan deze competitie begon
nen Vitesse („Ons doel was ei
genlijk alleen maar handhaving.
Maar het gaat nu zo lekker, overi
gens niet alleen door Bosveld,
dat we een prettige middenmoot-
positie hebben bereikt En op een
verdiende manier", aldus Henk
Wullems) bepaalde de strijd. Ook
na de rust Hoewel FC Den Haag
wat meer In balbezit was bleef
Vitesse gevaarlijker, hetgeen
evenwel niet In treffers werd uit
gedrukt. De Hagenaars kwamen
zelfs nog aan aan tagandoalpunt,
opnieuw In blessuretijd. Want de
lukrake Inzet van Rob Ouwehand
In de 91e minuut na een afgesla
gen poging van Schoenmaker,
sloeg In als een granaat achter
doelman Beukhof. Het was en
bleef evenwel een toevalstreffer,
wat een gelijkspel op Nieuw Mon
nikenhulzen voor FC Den Haag
overigens ook zou geweest
FRANK WERKMAN
Scoreverloop: 14. Bosveld 1—0; 40:
Bosveld 2—0; 91. Ouwehand 2—1.
Scheidsrechter: Derks; toeschouwers:
Vitesse: Beukhof; Zaaijer, Mulderij,
Heezen. Mellaard; Das. Bosveld. Veen
stra; Gerdsen. Bursac. Meijers.
FC Oen Haag: Galjé; Jol. Ouwehand.
Van Vliet. Zondervan; Kila, Albertsen.
Hoekema; Goemans, Van Leeuwen,
Schoenmaker.
topscorer kroonde niet ?o pijn
lijk was gebleken.
In het prille begin al kreeg Ajax
twee kansen. Het schot van Meijer
werd op weg naar het doel door
een PSV'er met de hand beroerd
maar Jan Keizer zag er geen straf
schop in. Tahamata drukte op
links door en schoot, maar niet
zuiver genoeg waardoor Van Beve-
ren, naar voren glijdend, de bal via
zijn lichaam voorlangs kon laten
rollen. PSV kwam daarmee goed
Missers
Het was dan ook een verrassing
dat PSV scoorde. Op een pass
van Stevens dook Willy van de
Kerkhof Ineens achter de laatste
linie van Ajax op. HIJ lobde de bal
over de uitlopende na een Juist
Iets te lange aarzeling Schrij
vers en tikte In: 0—1.
In het geheel niet „ontnuchterd"
toog Ajax weer, even fel en knap
als in de beginfase, ten aanval.
Een hoekschop van Meijer veroor
zaakte een aantal missers. Geels
kwam eensklaps geheel vrij maar
de zekerheid waarmee hij voor
heen in dergelijke sitauties feilloos
scoorde, heeft hem verlaten. Geels
mikte twee meter voor het doel
over de lat. Terecht greep hij vert
wijfeld naar zijn hoofd. Hij zou dat
nog enige malsn doen en dat
gebeurde dan op momenten dat
Ajax een (verdiend) tegenpunt zo
goed had kunnen gebruiken. Want
nadat Ruud Krol finaal naast de
bal had getrapt waardoor Willy van
de Kerkhof op volle snelheid kon
doorgaan hij schoot nog tegen
de uitgestoken handen van Schrij
vers maar plaatste de bal toen koel
in het doel: 0—2 kreeg Geels
weer een kans. Uit een hoekschop
kopte hij over. „Ik kon er niet de
juiste richting aan geven omdat ik
werd geduwd", reageerde hij later.
Ernie Brandts, bewaker van Geels,
gaf hem inderdaad bitter weinig
ruimte en was met zijn lengte een
moeilijke „partner" bij het koppen.
Nogmaals blunderde Ruud Krol.
Hij liet zich uitspelen door René
van de Kerkhof maar diens rush
werd door Lubse, pal voor doel,
niet verzilverd. Snelheid was het
grote wapen van PSV. De lange
pass van René van de Kerkhof
naar Poortvliet die razendsnel
wegsprintte en ook Schrijvers om
speelde, was er nog een voorbeeld
van: 03. Het was een ruststand
die PSV terecht had bereikt omdat
het de kansen wel greep en Ajax
Energiek
Menige wedstrijd zou met zulk
een stand al tot het verleden
behoren. Niet Ajax—PSV want de
Amsterdammers, bij wie Erkens
na de rust was vervangen door
Lerby, joegen weer even energiek
op een beter resultaat.
De combinaties verliepen veelal
vlekkeloos en al snel was de ach
terstand gereduceerd. Van Beve-
ren sloeg hij stompt vrijwel niet
de bal weg, Van Kraay kreeg
hem verkeerd op zijn schoen en
Geels bezat op dat moment het
zelfvertrouwen dat hem nogaleens
in de steek liet: 1—3.
Vrijwel de gehele tweede helft bi
vakkeerde Ajax op de helft van
PSV, dat verwarde en verwarrende
situaties voor het doel van Van
Beveren moest toestaan. Weg-is-
weg was meermalen het parool.
Tahamata. die eerst Deacy op zijn
weg vond en later de onopvallende
Deijkers, wervelde links en rechts,
gaf Geels nogmaals een mogelijk
heid (gemist) en werd de ster van
de tweede helft. Het moet Ruud
Geels bepaald gefrustreerd hebben
dat hij ook een pass van Meijer,
haarzuiver door het midden, ver
knoeide. Geels nam de bal niet
aan. Hij kon er vrijstaand gemak
kelijk mee doorlopen. Geels pro
beerde „in de vlucht" te schieten.
Hij joeg de bal ver naast het doel.
Ajax bleef strijden, bleef PSV in de
greep houden, wat resulteerde in
een enorm hard schot van Van
Dord dat door de vuisten van Van
Beveren werd geblokkeerd.
Toen brak PSV, dat zich had moe
ten beperken tot verdedigen en
dat had gedaan zonder in grote
paniek te geraken, nogmaals uit.
Ajax, dat zich pas enige minuten
voor het einde neerlegde bij de
nederlaag, wilde rustig naar het
slot spelen. Everse passte naar
Krol. deze naar Zuidema. Lubse
zag het, ontfutselde Zuidema de
bal en ging ongehinderd op Schrij
vers af: 14, daarmee de eind
stand een voor PSV riant aanzien
gevend. Dat besefte Kees Rijvers
ook toen hij zei: „Nu denkt iede
reen dat we op onze sloffen naar
de titel wandelen maar zo ver is
het zeker nog niet. Ajax heeft sterk
gespeeld, laten we dat niet verge
ten". Zeker niet, want het was een
wedstrijd die een vol stadion had
verdiend.
Scoreverloop: 13. Willy van de Kerkhof
0—1, 25. Willy van de Kerkhof 0—2. 39
Poortvliet 0—3. 49. Geels 1—3. 87.
Lubse 1—4. Scheidsrechter: Keizer.
Toeschouwers: 23.000.
A|ax: Schrijvers; Zuidema. Krol. Van
Dord. Everse; Erkens (Lerby). Schoena
ker. Amesen. Tahamata. Geels. Meijer.
PSV: Van Beveren; Stevens. Van Kraay.
Brandts. Krljgh; W. v.d. Kerkhof. Poort
vliet. Deacy; R. v.d. Kerkhof. Lubse,
Deijkers.
N
(Van onze sportredactie)
AMSTERDAM Voor het duel Ajax-PSV kreeg de trainer van
de Amsterdammers onenigheid met Tscheu la Ling.
Ivic meende dat Ling, die in militaire dienst is, niet voldoende
wedstrijdritme bezit voor een gehele wedstrijd en stelde voor hem
een half duel in te zetten. Ling was het daarmee niet eens en
reageerde met: „Een hele wedstrijd of niets". Toen Ivic daarop
niet inging, weigerde Ling aan te treden.
Simon Tahamata nam zijn plaats in. Hij ontpopte zich, vooral
na rust, als een rasechte publiektrekker.
Willy van de Kerkhof had zijn
handschoenen weer aan.
Twee keer achter elkaar stak
hij die in de hoogte, nadat hij
had gescoord. Dit is de eerste
keer. Met een lob verslaat hij
doelman Schrijvers.
AMSTERDAM Verheerlijkt riep Ben van Gelder, de
manager van PSV, na het duel met Ajax: „Daar moeten
we naar toe. Dit voetbal moet elke week gespeeld
worden". HIJ doelde niet eens op de (te) ruime zege
die zijn ploeg had behaald In de confrontatie van de
nummer een en twee maar op de kostelijke wedstrijd
in het veel te mager gevulde Olympisch stadion. De
tweede helft was een getrouwe alsplegellng van het
voetbal zoals dat In ons land nog altijd het liefst wordt
gezien: het Engelse. Ajax wenste: er niets van te horen
dat een achterstand van 3—0 elgenll|k al verlies bete
kende. Energiek, geconcentreerd, sterk aanvallend met
uitstekend voetbal bracht A|ax de achterstand terug tot
31 maar nogmaals werd de defensie op pure snelheid
verslagen door PSV, zodat de marge van drie doelpunten
gehandhaafd bleef. Dat was een desillusie voor Ajax,
dat als geheel zelfs beter speelde dan PSV, maar de
schrale troost blijft dat het heeft meegewerkt aan een
heerll|ke voetbalmiddag met „clean" spel waaraan
scheidsrechter Keizer vrijwel niets had te doen. Inder
daad, zo zou het altijd moeten zijn.
Hoezeer Willy van der Kuijlen als
de grote man bij PSV wordt be
schouwd, bleek toen de speaker
meedeelde dat hij wegens een
blessure niet zou aantreden. Het
Amsterdamse publiek ontving dat
bericht met onverholen blijdschap.
Van der Kuijlen later: „Ik heb het
vanochtend om tien uur nog ge
probeerd maar het ging niet. Ik
heb een spierverrekking onder de
kuit in mijn rechterbeen. Men is
bang dat die spier zal scheuren bij
grote inspanning. Het is niet eens
zeker dat ik dinsdag meereis naar
Braunschweig". Het siert PSV dat
het gemis van Van der Kuijlen op
zo knappe wijze werd opgevangen.
De ploeg verloor het hoofd niet,
steunde op zelfvertrouwen en had
in Willy van de Kerkhof de man
die op het middenveld maar ook
achter en voor, getuige zijn twee
treffers de hoofdrol overnam.
Met zijn enorm loopvermogen, zijn
grote ijver en zijn nog steeds
groeiende techniek het domweg
hollen en draven zijn al geruime
tijd verdwenen was hij de grote
inspirator van PSV. En dat was
bitter nodig, want Ajax liet er al
direct geen twijfel over bestaan dat
het dit duel positief wilde'beeindi-
gen.
Dat Is niet gelukt, louter en alleen
omdat dit het grote verschil was
tussen Ajax en PSV: de Elndhove-
naars ontplooiden op het juiste
moment hun grote snelheid en
scoorden dan, terwijl Ajax ten
minste eenzelfde aantal kansen
kreeg, maar niet doelpuntte.
Maar Ajax speelde een grootse
wedstrijd, was een herboren ploeg.
Ling was uit de basis gelaten ten
gunste van Tahamata, de kleine
maar rappe en volijverige rechter
spits die vooral na de rust uitgroei
de tot de speler die alle aandacht,
van tegenstanders maar ook van
publiek, opeiste. Simon Tahamata
was overal, gaf een duel nimmer
op en won er zodoende vele. Geert
Meijer werd meegesleept in de
„vaart der volken" en behoorde tot
de uitblinkers. Ajax' middenveld
excelleerde. Ajax zou weer in oude
doen kunnen raken als de defensie
op hetzelfde niveau staat en het
gebrek aan een schutter Geels
mist de vorm die hem zo vaak tot
Simon Tahamata - ook met handschoenen - speelde een prima wedstrijd. Hier is hij
Van Kraay te snel af. Niemand was er evenwel die van zijn snelheid, ijver en gewiekst
voetbal kon profiteren.
