Han Steekers op zoek naar ,9de grote vorm"
TEKORT AAN
SPORTHALLEN
REMT
ZAALHOCKEY"
Voetbalseizoen
'baaljaar' voor
if)##Jan van Duyn
NEDERLANDS KAMPIOENSCHAP CYCLE-CROSS OVER DRIE WEKEN IN NIEUWKOOP
RCL-SPELER ZES
WEKEN IN HET GIPS
leidse courant-bal
Uver ARG C6 beloond
Muziek bij DOCOS
SPORT
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 3 DECEMBER 1977
NOORD WIJKER-
HOUT - Behalve Han
Steekers zeil, is er geen
enkel teken dat er op
wijst dat we ons in de
huiskamer van een top
sporter bevinden. Niet
één trofee, zelfs niet de
kleinste actie—foto siert
het wandmeubel. Toch
zijn we op bezoek bij één
van de vedetten van het
vaderlandse cycle—cros
s—gebeuren. Han Stee
kers; na een wat rustige
seizoenstart gevorderd
tot drie overwinningen,
waarvan de laatste afge
lopen zaterdag in Veld
hoven.
Bescheidenheid is een voorna
me karaktertrek van Han Stee
kers. Vandaar dan ook dat er
in dit interview vergeefs naar
sterke verhalen zal worden ge
zocht Zelfs in opmerking dat
hij eigenlijk wel verwacht van
daag in Schiedam voor de vier
de achtereenvolgende keer kam
pioen van Zuid—Holland te zul
len worden, wordt op zo'n ter
loopse toon gezegd, dat het bij
na aan de aandacht ontsnapt
Bescheidenheid is feitelijk inhe
rent aan het wereldje van cy
cle—cross toppers. Wie anders
dan degenen die deze eigen
schap bezitten zijn immers be
reid om jarenlang in betrekke
lijke anonimiteit te zwoegen en
te ploeteren, teneinde pas later
misschien een plaatsje in de rij
van coryfeeën te veroveren?
„Want", zegt Steekers, „crossen
is vooral een zaak van ervaring.'
Goed sturen, je tegenstanders
kunnen observeren, je krachten
4"v- "-y -
kers zeker niet het geval. Achter
de modder steekt een subtiel
spel van taktiek, techniek en
zoeken naar de eigen mogelijk
heden. Dit spel vangt al aan bij
de start. Wie zich in de eerste
kilometers geen plaats in de
voorste linies kan veroveren, be
hoeft er niet op te rekenen dat
hij zo'n uur later wél een plaats
op het erepodium inneemt Het
kaf wordt van het koren ge
scheiden.
De volgende fase is die van het
elkaar aftasten, plaagstoten
plaatsen en proberen de beste
uitgangspositie te verkrijgen bij
het vallen van de beslissende
slag. Wanneer die komt, is aan
de renner om uit te maken. Een
misstap, een hobbel in het par
koers, een moment van concen
tratieverlies kan iemand de zege
kosten.
Als voorbeeld hiervan noemt
Han Steekers zijn laatste over
winning. „Ik zat in de kopgroep
van drie man: Gerrit Scheffer
voorop, dan ik en achter mij
Reinier Groenendaal. Scheffer
leek te gaan winnen, maar op
een paar honderd meter van de
finish lag overdwars op het bos
pad een boomstronk. Tot dan
toe waren we, om risico's te
vermijden, er steeds om heen
gereden. Ik had voor mezelf al
uitgemaakt dat die boomstronk
wel eens beslissend zou kunnen
zijn en tijdens het inrijden stie
kem geprobeerd om in plaats
van er langs, er overheen te
gaan. Je forceerde je wel een
beetje, maar je moet toch de
gok nemen als je eerste wilt
worden. Het lukte. Ik kon
Scheffer passeren en de eerste
plek pakken".
verdelen en beslist niet nerveus zomaar aan kunt leren. Daar- clecrossen veelal een zaak van van 25 kilometer over onverhar-
worden op beslissende momen- voor is tijd nodig". hijgende en besmeurde renners de weg willen afleggen, dit is Hij lacht een beetje verlegen bij
ten, zijn dingen die je je niet Is volgens buitenstaanders cy- die zo snel mogelijk een afstand naar de mening van Han Stee- deze laatste uitspraak. Alsof hij
Han Steekers: „In Nieuwkoop is het meer een acrobaten rondje".
rich wil verontschuldigen voor
het feit dat hij zijn eigen slim
heid roemt. Snel voegt hij er
dan ook aan toe dat hij dit niet
allemaal van zichzelf heeft,
maar ook veel heeft geleerd van
Cock van der Hulst, de lange
Zoeterwoudenaar die het tot
vier maal toe tot Kampioen van
Nederland cycle—cross wist te
brengen. Ook wel in renners-
kringen bijgenaamd: „De Sluwe
Van De Weipoort". Eén van de
lessen die van der Hulst hem
gaf is: „Val de tegenstander aan
op zijn sterkste punt". Han Stee
kers licht toe: „Als een renner
bijvoorbeeld erg gemakkelijk
een heuveltje opgaat, moet je
trachten hem daar juist te pas
seren. Ook al kost het je extra
inspanning, want de morele tik
die je daarmee uitdeelt is van
zo'n groot psychologisch belang
dat die extra moeite daar ruim
tegen opweegt".
Ondaks het feit dat hij er nu
drie overwinningen op heeft zit
ten, gelooft Steekers niet dat hij
al in het bezit is van de grote
vorm. Die moet over zo'n drie
weken komen. „En dan probe
ren hem een paar weken vast
te houden". De naam van één
van de moeilijkste begrippen uit
de wielrennerij is gevallen.
Vorm. De renner die heeft ver
loren gebruikt het vaak al s
excuus: „Ja, ik had vandaag
niet de juiste vorm". Ook Han
Steekers kan het niet precies
definiëren. Het is een combina
tie van fysieke en psychologi
sche factoren. De renner die het
wil verkrijgen, zal niet alleen
hard moeten trainen, maar ook
mentaal moeten de juiste voor
waarden worden geschapen. Is
de vorm er eenmaal dan is de
renner kwetsbaar als een kas
plantje geworden. Het minste of
Han Steekers hoopt dat hem dat
niet zal overkomen. Want een
paar weken nadat zijn grote
vorm moet zijn gekomen, wor
den de Kampioenschappen van
Nederland gehouden in Nieuw
koop. Daar zal het moeten gaan
gebeuren. De keuze van Nieuw
koop als plaats van handeling is
niet door iedereen in dank afge
nomen. Steekers: „Het is meer
een acrobatenrondje, veel fiet
sen en kunstmatige obstakels,'.
Het feit echter dat de publieke
belangstelling naar verwachting
bijzonder groot zal zijn, is voor
de KNWU kennelijk doorslagge
vend geweest. Steekers heeft
zich erbij neergelegd. Hij is op
zoek naar de grote vorm. Zeven
dagen per week, waarvan er vijf
trainend en twee koersend. So
lerend ook.
Wanneer hij vertelt dat
de cycle-cross-vedetten,
ondanks de grote onder
linge concurrentie, een
vriendenclub vormen en
na afloop van een koers
soms nog wel drie kwar
tier met elkaar blijven
praten, dringt zich onwil
lekeurig een vergelijking
op met de scheidsrechters
uit het betaalde voetbal,
die onlangs hun beklag
hebben gedaan over het
feit dat ze na afloop van
een wedstrijd „slechts,'
een half uur in de be
stuurskamer mogen ver
blijven.
GIJS ZANDBERGEN'
(Van onze sportredactie)
LEIDEN Dit weekend
gaat de zaalhockeycompe-
titie van start. In het dis
trict Zuid-Holland nemen
vanuit de regio Leiden
LMHC (met 18 teams), Fo-
rescate (15), Roomburg
(11), Noordwijk (10), Alecto
(2) en Hisalis (1) aan deze
binnensport deel, die in
Zuid-Holland ieder jaar
gestaag is gegroeid naar
het huidige aantal van 436
teams. Een toename, die
organisatorisch ook het
een en ander vereist. „Het
wordt steeds moeilijker",
weet Leidenaar Han Dal
mijn, vanuit het districts-
bestuur al enkele jaren
commissaris voor het zaal
hockey. „Het is als vrije
tijdsbesteding bijna niet
meer te doen. We moeten
langzaam aan betaalde
krachten gaan denken. Je
bent nu al het hele jaar
bezig met zaalhockey".
Vooral het afhuren van zalen
en hallen levert de organisato
ren in Zuid-Holland nogal wat
problemen op. Dalmijn gaat
zelfs zover om het tekort aan
ruimte een remmende factor
in de groei van zaalhockey te
noemen. „Het ideaalbeeld, dat
door het ministerie van CRM
is geschetst houdt in: één
sporthal per 25.000 inwoners.
In Zuid-Holland zitten we nu
op een gemiddelde van één op
43.000. Dat wil zeggen, dat er
nog tweemaal zoveel hallen
nodig zijn. Dat ideaal ligt uite
raard nog ver in het verschiet,
maar het aantal moet gewoon
groeien".
Ook in Leiden is het ruimte
probleem erg nijpend. De si
tuatie is zodanig, dat alleen de
lagere teams voor eigen pu
bliek kunnen spelen. Foresca-
te (Voorschoten), Noordwijk
ORGANISATOR
HAN DALMIJN:
9
en Hisalis (Lisse) hebben in
hun gemeente nog wel ruimte
maar de standaardteams van
Roomburg en LMHC moeten
het buiten Leiden zoeken. „We
hebben op vrijdagavond in de
Groenoordhal twee velden ter
beschikking. Dat is veel te wei
nig", is de mening van Han
Dalmijn. „Er is her en der wel
trainingsruimte maar er zijn
teams die dat niet hebben en
totaal onvoorbereid aan de
competitie beginnen. Daarom
blijft zaalhockey vooral in la
gere klassen louter recreatie.
In Leiden zou een nieuwe hal
voor opluchting kunnen zor
gen, maar voorlopig zouden
we al tevreden zijn met een
aantal uren in de nieuwe
sporthal die Leiderdorp gaat
bouwen. Dan heeft Alecto in
ieder geval onderdak en ik
geloof dat het de vereniging in
zijn geheel zal stimuleren".
Is de zaalhockeycompetitie
een „stille" periode te noemen
voor veel verenigingen („Je
speelt niet in een eigen omge
ving, dus is het clubleven min
der"), aan de andere kant is
bij deze sport-in-opkomst spel-
technisch en tactisch een om
schakeling vereist ten opzichte
van het veldhockey. „Er zijn
grote verschillen", meent Han
Dalmijn, die zelf bij LMHC
speelt, „Omdat er geen buiten
spel is, door de aanwezigheid
van zijbalken en het spelen
langs de grond is er een heel
andere taktiek vereist. Het be
wegen zonder de bal wordt
steeds belangrijker, het kort
en snel spelen van de bal. Ook
wat dat betreft moet er nog
een hoop aan deze sport ont
dekt worden".
Jan van Duyn geveld: „Tien dagen plat".
(Van onze sportredactie)
LEIDEN „Tien dagen plat en
zes weken loopgips". We zijn nog
nauwelijks binnen of hij heeft
zijn eigen vonnis al uitgespro
ken. Jan van Duyn, een van
Leidens meest besproken en om
streden voetballers, kan zijn
sport voorlopig wel vergeten. De
diagnose (gescheurde knieban
den) die maandagnacht in het
Academisch Ziekenhuis van Lei
den werd gesteld, impliceerde
dat. „Het seizoen is voor mij
afgelopen", ziet een reële Van
Duyn. „Toen ik op de grond lag,
wist ik het al".
Die bodem was de vloer van sporthal
Cleyn Duyn in Katwijk. Jan van Duyn
speelde met Zwaanvogels een hoofdklas
sewedstrijd tegen Cleyn Duin. In de twee
de helft gebeurde het. De Leidenaar wil
de rond de middencirkel versnellen; trof
twee Katwijkers (Arnold Boers en Ame-
rik van Duyvenvoorde) naar zich toe;
kreeg toen „een tik van achteren" en
smakte tegen het hout „Het was niet
eens een zware overtreding. Die jongens
konden er ook niets aan doen. Ik viel
gewoon erg ongelukkig", weet hij zich te
herinneren. „De zaak was toen snel gere
geld. In het AZL zijn onmiddellijk foto's
gemaakt en binnen de kortste keren zat
ik in het gips".
Een baaijaar. Nog nauwelijks bekomen
van de klap en terugkijkend op het lo
pende seizoen, komt Jan van Duyn tot
deze conclusie. „Het is wel een pechjaar
voor me. Ik ben nog niet van de ene
teleurstelling bekomen of pats, de volgen
de komt er overheen". Dat „ene" staat
voor het terugzetten door trainer John
Huguenin van RCL één naar het reserve-
team. „Volkomen terecht", stelt de 26-ja-
rige student Nederlands voorop. „Ik was
op het veld duidelijk minder gaan spelen.
Ik heb dan ook geen moeite gehad met
de beslissing van Huguenin. SHO-uit was
mijn laatste wedstrijd in het eerste (5
november, 2—1 voor SHO, red.). Daarna
heb ik één wedstrijd in het tweede ge
staan. En ik had zelf gevraagd om me
daar voorlopig vier wedstrijden te laten
spelen".
De bedoeling was om in het tweede elftal
te bouwen aan zijn zelfvertrouwen, aan
getast door onzekerheid over een niet
voldoende tot rust gekomen enkel. „Die
blessure liep ik de derde competitiewed
strijd al op. Na twee weken ben ik weer
begonnen. Toen had ik verstandiger moe
ten zijn en wat langer moeten wachten.
Ik was het seizoen sterk begonnen en dan
wil je er niet te lang buiten staan. Maar
onbewust hield ik een bepaalde angst
waardoor ik minder ben gaan spelen. Dat
was volgens mij de oorzaak van mijn
terugval".
Ook in de zaal met Zwaanvogels was
Jan van Duyn tot voor kort niet erg
succesvol. De Leidse hoofdklasser
verloor vrijwel elke wedstrijd. „Ook
dat kwam voornamelijk door blessu
res", aldus de ex-FC Den Haag en
ex-UVS-speler. „We speelden geen
enkele week compleet. De laatste
duels begon het -eindelijk weer goed
te draaien". Ook tegen Cleyn Duin
liep het voor Zwaanvogels, qua uit
slag, positief af. De Leidenaars won
nen met 51 een stand die (opval
lend) pas bereikt werd, nadat Jan
van Duyn was uitgevallen... Hij kan
er zelf nog om glimlachen, maar echt
blij is hij toch niet.
ROEN VAN DER GEEST
(Van onze sportredactie)
ALPHEN ARG C6 is deze week het gelukkige elftal
dat de door Sporthuis Wout Bergers beschikbaar
gestelde Leidse Courant Bal mocht ontvangen. IJver,
trainingslust, een goede sfeer - allemaal redenen voor
ARC om de C6 aan te wijzen als ontvanger van de
LC-bal. Dat het team onder de C-junioren te vinden
was, is overigens geen verrassing. De Alphense ver
eniging staat al jaren bekend om de kracht van hun
C-junioren. Op de foto, van links naar rechts: Robert
Van Vonk, Erik Binnenkamp, Wim Verschuur, Berrie
Rijswijk, Ekko Passchier, Arjan Graafland, Leen
Rietveld, Ronald van Zijp, Michel Bergshoef en jeugd
leider Gerard Rietveld. De „echte" leider, Versluis en
spelertjes Maarten Konijnenburg, Klaas van Vliet,
Corné Verheul en Erik Versluis ontbreken op deze
foto.
(Van onze sportredactie)
LEIDEN De carnavalsvereniging van DOCOS, De
Halve Zolen, heeft een voor Leidse begrippen imiek
idee gelanceerd. Vanaf zondag zal er regelmatig m
de kantine van DOCOS een life-optreden zijn na
afloop van de wedstrijden van DOCOS-1, van een
band. Aanstaande zondag komen de Bierkouwers uit
Warmond voor een vrolijke noot zorgen in het More-
kwartier na afloop van het duel tegen RKAVy„Het
is de bedoeling dat we dit experiment minstens
eenmaal per maand gaan herhalen", aldus een woord
voerder van het bestuur van de Halve Zolen.
Prognoses: Neptunus-UVS 3; Blauw Zwart-DHS 1;
Roodenburg-Olympia 1; DHL-LDWS 1; Lugdunum-
Westlandia 1, DOCOS-RKAW 3; Lisse-Postduiven 2;
Van Nispen-HW 3; TOGB-Teylingen 2.
Vierde klasse: Rijpwetering-Wassenaar 1; WSB-MMU
1; Foreholte-Altior 1; Voorburg-DOSR 2; Alphense
Boys-SJC 1; Paraat-ASC 1; Randstad-Sport-Alphen 3;
Postalia-Bernardus 2; Valkeniers-SVLV 2; UDO-Fla-
mineo's 1; RKNSV-Moordrecht 3; GSV-Nieuwkoop 1.
Afdeling Leiden/Gouda, Groep A: WOV-Ammerstol
1- VNL-Kickers '69 1; Bergambacht-Alphia 2; Warmun-
da-Stolwijk 1; Schoonhoven-Leidse Boys 1; VN A-Gou
derak 3
Groep B: Stompwijkse Boys-ZLC 2; Nieuwerkerk-
RVC 1; Unitas Leiden-Meerburg 2; Floreant-Soccer
Boys 1; Nicolaas Boys-SJZ 2; Oranje Groen-KRV 3.
