CRM-subsidieerde walgelijk 'Hosanna'
Ijl
DEZE WEEK IN LEIDSE BIOSCOPEN
■^1
Toneel Leiden voert
'Wederzijds Huwelijksbedrog' op
Pentekening van
Kerkstraat in
Oude Wetering
'Muziek, made in Leiden'
in Vrijetijdscentrum
Eetpandje Femia
Popconcert door „G. T. Moore"
Engels toneel in LAK-theater
Agnes Varda en de
problemen van
de jonge vrouw
EN VERDER.
LEIDEN Het amateurto- zijds Huwelijksbedrog" van
neelgezelschap Toneel Leiden Pieter Langendijk, dat 20 ok-
staat donderdag 8 december tober in première ging in het
voor het eerst op de planken LAK-theater.
van de Leidse Schouwburg. „Het Wederzijds Huwelijksbe-
Gespeeld wordt „Het Weder- drog" is de eerste produktie
Een scene uit „Het Wederzijds huwelijksbedrog" met
Lex Kerkvliet ais Karei en Piet de Valk als Jan.
van Toneel Leiden. Het gezel
schap telt twaalf acteurs en
zeven productie-medewerkers.
Het lag aanvankelijk in de be
doeling om met het stuk langs
een aantal kleinere zalen in
Leiden en omgeving te trek
ken. Door gebrek aan man
kracht en geld en door de
gecompliceerdheid van het de
cor bleek dat onmogelijk. De
voorstelling begint om kwart
over acht.
De regie is in handen van Jef
Senteur, die het toneel stuk
bewerkte. Zonder het stuk uit
het oorspronkelijk tijdsbeeld
te lichten, heeft Senteur het
een hedendaags karakter ge
geven, zowel in vormgeving
als in taalgebruik.
Door het verder uitwerken
van het hoofdmotief en het
achterwege laten van een aan
tal neven-verwikkelingen heeft
hij het stuk bovendien uit de
kluchtige sfeer gehaald en
meer mogelijkheden tot spelin-
tensivering meegegeven.
„Het Wederzijds Huwelijksbe
drog" wordt gespeeld door:
Paula Bloemsaat, Emmy Bon
tje, Willeke Frima, Watze Hep-
kema, Ank Idsenga, Sylvia
Jansen, Frans Kamphues, Lex
Kerkvliet, Toos Kerkvliet,
Marjolein Rörsch, Piet de Valk
en Ine v.d. Veer. Het dekor is
van Piet de Valk. Kostuums
Ine v.d. Veer, Grime Coby
Bordewijk en Marianne Delf-
gauw. Techniek Kees van
Leeuwen en Benno Voorham.
Produktie assistente Lenie
Lindeman, adviezen Dorine
Roorda en Annet Voorthuy-
sen.
Tais Teng
in
De Schakel
LEIDSCHENDAM In
het centrum „de Schakel"
in Leidsenhage wordt tot 6
januari een tentoonstelling
gehouden van werken uit
de fantasiewereld van Tais
Teng. Thijs van Ebben-
horst Tengbergen,> echte
naam van Tais Teng, wiens
belangstelling voor biologie
grote invloed op zijn werk
heeft, gebruikt als onder
werpen het surrealisme,
magische en natuurmotie
ven, science-fiction en my
thologie.
Het is zijn bedoeling niet-be-
staande landschappen en we
zens zo „echt" mogelijk weer
tegeven. Het onderwerp moet
bij hem direct duidelijk zijn
zonder het oog al te veel te
laten verdwalen. Als materiaal
gebruikt hij olieverf, water
verf, acryl en de tekenpen
maar ook wendt hij krastech-
nieken aan en maakt hij veel
vuldig gebruik van de zg. air
brush, het onder hoge druk
opspuiten van waterverf.
Tais Teng werd 25 jaar gele
den in Den Haag geboren
maar woont nu in Utrecht.
Zijn huidige werkzaamheden
zijn illustreren, het maken vein
strips, tijdschriftomslagen en
affiches, merendeels op het
fantastische vlak. Van zijn
hand zijn ook een aantal ver
halen verschenen. De tentoon
stelling die zoals gebruikelijk
gratis toegankelijk is kan be
zichtigd worden op werkdagen
's middags van half 2 tot half
5, bovendien op dinsdag,
woensdag en vrijdag 's mor
gens van half 11 tot half 1, op
zaterdag van half 11 tot half
5 en op de koopavonden van
7 tot 9 uur.
Met een zekere regelmaat
geeft het ministerie van CRM
voor pers en genodigden voor
stellingen van nieuwe korte
Nederlandse films, die met
subsidie van het ministerie
tot stand zijn gekomen. Vaak
vragen we ons dan af wat je
er gezien de lengte en het
onderwerp dan verder mee
aan moet en of ze bij de Rijks
voorlichtingsdienst op de
plank komen te liggen om er
nooit meer af te komen. In het
geval van de veertig minuten
durende film „Hosanna" zou
dat de meest gezonde oplos
sing zijn, al vinden we dat de
film gezien móet worden,
maar dan door de dierenbe
scherming en alle kamerle
den.
Bij de uitnodiging voor de pre
mière schreef de heer W. W.
Peters, waarnemend Hoofd
van de Directe Kunsten: „De
makers van de film wensen'
De grafisch vormgever Gert Jan van Heijningen (25) uit Alphen
aan den Rijn heeft een pentekening van de Kerkstraat in Oude
Wetering gemaakt. De prent toont de Kerkstraat (gezien over
het water van de Leimuidense kant) en omvat de bebouwing
tot aan de Ringvaart.
Van deze tekening zijn nu zeefdrukken vervaardigd, die in een
beperkte oplage uitsluitend bij „De Jong Zeilmakerij Water
sport" te Oude Wetering verkrijgbaar zijn. Het is de bedoeling,
dat over enkele maanden ook een ets verschijnt van deze
tekening. De zeefdrukken zijn uitgevoerd met zwarte opdruk
op een koperkleurig karton. Daarnaast zijn ze ook in een
aluminiumuitvoering verkrijgbaar.
Gert Jan van Heijningen, die behalve tekent ook schildert,
fotografeert en affiches en dergelijke ontwerpt, heeft het karak
teristieke aangezicht van de Kerkstraat te Oude Wetering al
eerder als onderwerp voor een illustratie gebruikt Dat was voor
de hoes van een langspeelplaat van de Chr. Gemengde Zangver
eniging „Halleluja". Toen» gebruikte hij als voorbeeld een foto
uit het historisch archief. Thans gaat het om de Kerkstraat,
zoals deze er nu, langgerekt en als een lint langs het water,
bijligt.
Gedeelte uit de prent van de Alphenaar Van Heijningen
Leiden Leidse muziekgroepen treden morgen op in het
Vrijetijdscentrum aan de Breestraat De manifestatie beeft de
welluidende naam „Muziek, made in Leiden" meegekregen.
De optredende groepen zijn ondermeer het koor „De Eenheid",
de blazersgroep „De Onderste Steen" en de popgroep „Grote
Bluf". Bij „Muziek, made in Leiden" gaat het niet alleen om
het maken van muziek, maar meer om de gezelschappen de
gelegenheid te bieden om ideeën over het repertoire uit te
wisselen. Tevens kunnen de bezoekers aan de manifestatie nader
kennis maken met de amateurgezelschappen en eventueel mee
spelen. Het muziekfestijn begint om acht uur.
Fons Jansen en Leidse Schouwburgdirecteur Hans van Dam (links) te gast
bij Femia.
Geen
business
maar
smakelijke
hobby
Elke dag, ook 's zondags, staat aan
de Vrouwenkerkkoorstraat van
's middags 12 tot 8 uur 's avonds
de deur van Femia open. Sinds
een maand of wat is „Femia" niet
alleen de naam van het petit-res-
taurant, maar ook de Femia die
achter de bar staat, de keuken
instuift na elke bestelling, in het
„huiskamer"-etablissement de
meubels en andere gezellige din
gen afstoft, is de moeite waard.
Om te beginnen is „Femia" al een
oud-Griekse naam, volgens de
draagster ervan „de mooiste vrou
welijke naam die ef is". Dat zegt
Femia Panneman, inwoonster van
Wassenaar, die op 16 augustus
met de 23-jarige zoon Jan, de zaak
begon.
Femia's man heeft een paar verwarmings-
bedrijven, o.a. in Den Haag, en zijzelf is
te jong om thuis de hele dag bij de pakken
te gaan neerzitten. Daarom ging Femia
voor haar plezier „horeca" studeren. Ze
was al bekend met het verschijnsel „brood
jeszaak" en omdat ze de 40 was gepasseerd
(wat op het oog een valse informatie lijkt)
hoefde ze alleen maar een „vakproef" af
te leggen om de zaak te mogen runnen.
Daar zit ze nu in haar eigen eetpandje, met
een „eigengekweekt" publiek, dat aange
vuld wordt met artiesten die door de week
in de Leidse Schouwburg optreden en nog
even vóór achten het hongergevoel willen
wegwerken met een van de kostelijk sa
mengestelde schotels van Femia: „Dood
eenvoudig, maar wel erg lekker".
Als je bij Femia Panneman binnenkomt
is er direct al een hartelijke groet die het
eventuele ijs breekt Na het voormalige
cafébedrijf, dat in het pand gevestigd was,
moest ze enkele minder gewenste elemen
ten verwijderen, waaronder de kaartspe
lers. De sanering verliep geluidloos: „Ik
krijg nu de mensen naar mijn smaak en
ik heb het hier best naar m'n zin. Geen
echte business, maar een hobby die ook
iets moet opleveren natuurlijk". Bij haar
aan tafel komen vogels van verschillend
pluimage en onder de schouwburggasten
trof Femia bijvoorbeeld Herman van Veen,
Jeroen Krabbé, Jan Blaaser, Pleunie Touw
en Peppie en Kokkie en een Veronica-team
aan. Mensen die komen eten tegen een erg
burgerlijke prijs. Ga daar maar eens aan
staan: dagschotel voor ƒ6,75, het duurste
gerecht 11,50 (biefstuk - rechttoe Neder
lands en niet een „tournedos", „want er
komen hier veel mensen die geen Frans
verstaan", weet Femia - sla en gebakken
aardappelen).
Maar Femia is niet voor één gaatje te
vangen. Daar zijn in een handomdraai dé
Wiener Schnitzels, de carbonades, de sala
des, uitsmijters, de aantrekkelijke soepen,
de belegde broodjes. Eenvoudig, simpel,
maar erg best. Veel klanten ook van het
belendende Praathuis waar doorgaans
transcendente problemen worden opgelost
of in eerste aanleg de maatschappij kri
tisch wordt belicht komen bij Femia
hun hongergevoelens effectief bestrijden.
Desgewenst wordt de zaak nog met een
wijntje of pilsje veraangenaamd. In princi
pe maakt Femia alle spijzen zelf, terwijl
je wacht in een gezellige kleine eetruimte
met wat privé-ameublement, kleedje op de
grond en wat huiselijkheid op de tafeltjes.
„De eigen mensen blijven komen; je kunt
er ook, als je wilt, aan de leestafel eten".
Zachte muziek erbij: Stan Getz, Oscar
Petersen, Braziliaans ritme in donkere
kleur. Ook Femia blijft warm lachen.
Donderdagsavond is het druk, dan komt
een keukenhulpje dat opschept, maar het
„voorbereiden" geeft Femia van haar leven
niet uit handen. Zoiets te doen vindt ze
heerlijk, vertelt haar man die even zijn
installaties aan het vergeten is, terwijl wij
lyriek menen te bespeuren bij het nippen
aan de champignonsoep met room.
De zondagen kennen een kindermenuutje
en dan is het een fijne familietoestand, die
je nog niet allerwegen aantreft. Plan van
Femia: een Schouwburgmenuutje („tot
rust komen voor een tientje"), vóór 8 uur
weer weg, want dan is het voor de meesten
optreden geblazen. French Coffee (met
cognac) en een speculaasje toe. Na 8 uur
maar dan is officieel de deur dicht
krijg je bij gedempt licht de neiging, je
pantoffels aan te trekken.
Zuurkool a la Femia
Zonder de L.C.-lezer een kooltje te
willen stoven, geeft Femia hier de
onthullende bereidingswijze van Hon
gaarse zuurkool cl la Femia. Een ge
recht te verorberen door circa vier
personen. Men neemt 1 kg zuurkool,
6 ons varkensvlees, 4 grote uien, 4
eetlepels paprikapoeder, een kwart li
ter room. De zuurkool wordt bijna
gaar gekookt, moet een beetje „rauw"
blijven. Het in blokjes gesneden var
kensvlees wordt gemarineerd met wat
peper, zout en een paar teentjes kno
flook. Vervolgens wordt het vlees aan
gebraden, maar mag ook niet te gaar
worden (wel lekker bruin). Dan gaat
de paprika erbij (Femia: „Lekker pit
tig moet het zijn"), daarna de in rin
gen gesneden uien, een klont boter in
de pan en de hele zaak dooreen roe
ren met een houten lepel totdat een
donkerrood geheel is bereikt Afblus-
sen met room; de gasvlam niet te
hoog, zodat de room niet gaat schif
ten. Men serveert er stokbrood bij.
LEIDEN De Engelse groep „G. T. Moore and the rythm tramps" treedt
vanavond op in het Lejds Vrijetijdscentrum aan de Breestraat Het concert
begint om acht uur.
De groep werd in 1973 opgericht De leden van de groep ontmoetten elkaar
tijdens een opname-session rond de Perzische zangeres Susha. In het begin
opereerde de groep voornamelijk in Engeland, maar langzamerhand bouwde
zij ook een grote populariteit op in Nederland. Met groepen als „Sail", „Alquin"
en „Sweet D'Buster" werden televisie-opnamen gemaakt
LEIDEN Het Leids Academisch Kunstcentrum brengt vanavond in samen
werking niet „The Lion and the Unicorn" het stuk „Antony and Cleopatra"
van William Shakespeare. Het stuk wordt opgevoerd door de „European
Theatre Group of Cambridge University", een groep Engelse studenten die
ieder jaar rond december een tournee maken door West-Europa.
De groep brengt toneelstukken van Shakespeare in een klassieke opvoering
op de planken. De voorstelling, die wordt gegeven in het LAK-theater,
Levendaal 150, begint om kwart over acht
hun naam niet officieel aan de
film te verbinden. Zij zijn van
mening dat het bekend zijn
met de namen van de makers
niet relevant is voor de beoor
deling, het begrip en de bete
kenis van de film.
Hun standpunt vindt zijn oor
sprong in de afkeer voor het
huidige individualisme in de
kunst en meer in het algemeen
tegen het het individualistisch
denken zoals dat zich sinds de
renaissance heeft ontwikkeld
en dat in feite een reactionair
denken is".
Zo'n begeleidend schrijven
prikkelt de nieuwsgierigheid.
Na het zien van „Hosanna, een
beeldverbaal over leven en
dood" kunnen we best begrij
pen, waarom de makers ano
niem wilden blijven, alleen de
arme Peter Faber, wentelend
in de modder is duidelijk te
herkennen evenals Helmert
Woudenberg, die een dode
speelt, die langzaam door ma
den en kevers wordt opgege
ten, terwijl een enkele kraai er
de lekkere hapjes uitzoekt.
Een walgelijke vertoning, die
ongeveer een ton overheids
geld moet hebben gekost. De
meeste aanwezigen zaten de
veertig minuten niet uit en
misten zo het meest gruwelijke
gedeelte.
Dat een gefrustreerd, verbit
terd en sadistisch mens een
hond wordt levend gekruisigd
door een paar kinderen sub
sidie kreeg om zijn syndromen
af te reageren in een film over
twee mannen op een slagveld.
De ene reeds dood, de ander
met een aan flarden geschoten
onderlichaam is ons een raad
sel. De maker was meer gehol
pen met een kuur om zijn
frustraties kwijt te raken.
CRM verschuilt zich achter
een beslissing van de Raad
voor de Kunst, die dan blijk
baar geen scenario kan lezen.
Het zou goed zijn als vele ka
merleden dit werkje, waar
„The Texas chainsaw mur
ders" een Disney-familie-
filmpje bij is, te zien kregen.
Dan weten ze ook waar de
overheidssubsidies blijven.
MILO
Toen de kleine, pittige Agnes
Varda tijdens de Arnhemse
Film week haar „L'une chante,
I'autre pas" presenteerde, was
niet iedereen onverdeeld ent
housiast. Het verhaal van
twee vriendinnen, die ieder
hun eigen weg gaan maar met
elkaar blijven corresponderen
is uiterst sympathiek maar
glijdt door een teveel aan
liedjes in het tweede gedeelte
te vet af naar een wat mage
re musical.
„De ene zingt, de andere niet"
is de geschiedenis van een hip
meisje, dat thuis geld vraagt
voor een schoolreisje en dat
aan een ex-buurmeisje geeft
voor een abortus. Dat komt
natuurlijk uit, maar schept
een band tussen het tweetal,
die ook al zien ze elkaar pas
jaren later terug door middel
van talloze briefkaartjes blijft
bestaan.
Agnes Varda volgt nu eens de
een, dan weer de ander op hun
levenspad. Het hippe meisje
loopt het huis uit om met wat
jongelui protestliederen zin-
STUDIO L'une chante,
I'autre pas (16) met Valerie
Mairesse en Thérèse Lio-
tard. Regie: D'Agnes Var
da.
gend het land door te trekken,
degeen die niet zingt komt na
vele ups en downs tenslotte
gelukkig terecht bij een vrien
delijke dokter, die wel eerst
voor haar van zijn vrouw moet
scheiden.
Misschien dat Agnes Varda in
„L'une chante, I'autre pas" via
de twee hoofdfiguren teveel
eigentijdse problemen van de
jonge vrouw tegelijk heeft wil
len aansnijden, zeker is dat de
'aandacht op een gegeven mo
ment gaat verslappen wat niet
gecompenseerd wordt door de
vele muzikale intermezzi, inte
gendeel.
Een in zijn opzet sympathieke
film, maar niet een van Agnes
Varda's beste.
M.
Het meisje dat niet zingt is gelukkig terecht gekomer
bij haar dokter in „L'une chante, I'autre pas" van Agnes
Varda.
CAMERA De kanonnen van Navarone (12) Groots opgezette
oorlogsfilm over een actie tijdens de Tweede Wereldoorlog op
Kreta. Uitmuntend spektakelstuk dat al diverse malen in Leidse
bioscopen is vertoond, (tweede week)
LIDO I Soldaat van Oranje (16) Een voor Nederlandse
begrippen kostbare film over het verzet gedurende de Tweede
Wereldoorlog. Gedeeltelijk op lokatie opgenomen in Leiden en
Noordwijk. De film kent een internationaal niveau, (elfde week)
LIDO II Airport '77 (12) Spectaculaire verfilming van een
vliegramp in de Bermuda-driehoek. Een vervolg op eerdere
rampenfilms, (vierde week)
LIDO lil Vrouwen, praat me er niet van (16) Twee mannen
van middelbare leeftijd op de vlucht voor hun echtgenotes. In
het begin aardig, maar wat later in de rolprent vooral vervelend.
(tweede week)
TRIANON Goodbye Emmanuelle (16) Sylvia Kristel in haar
derde Emmanuelle-film. (derde week)
REX Sex rivalen (16) Mager verhaaltje, mager verfilmd.
LUXOR Ace High (12) Het duo Terence Hill en Bud Spencer
in een vermakelijke western, (reprise)
In vrijwel alle Leidse bioscopen vervallen de avondvoorstellin
gen op maandag 5 december, in zoverre dat bij twee avondvoor
stellingen alleen de laatste is geschrapt. In de bioscooptheaters
Trianon en Rex vinden de voorstellingen wel gewoon plaats.
