Negatief oordelen over VVD is onjuist Vanavond: DAAD VANM0ED 0F VAN wanhoop? historisch moment voor Israël £cidoe(2oivtci/iit Cao-overleg gaat nu per bedrijfstak Genland/buitenland l Opnieuw overleg over spreiding De KABO heeft nu de bereidheid tot overleg gekoppeld aan enkele, begrijpelijke voorwaarden, waarin juist de herhaaldelijk beklemtoonde vrijwilligheid centraal staat. Dat, zoals deze organisatie ook beweert, grote spanningen bij het personeel zijn ontstaan, die hun gevolgen hebben voor de psychische gezondheid van betrokkenen én hun gezinnen behoefde niet eens door de Bedrijfsgeneeskundige Dienst van de PTT te worden vastgesteld. Dat was reeds lang duidelijk uit de vaak zeer emotionele reacties, die zich naar buiten hebben gemanifesteerd. NIEUWE CHU-VOORZITTER DR. L.M. VAN LEEUWEN: LEIDSE COURANT :RDAG 19 NOVEMBER 1977 PAGINA 7 ;orgestoken hand komen Egyptenaren na hun aankomst in Tel Aviv op hun Israëlische gastheren toe. Het zijn de medewerkers van Sadat die, om zijn bezoek aan Israël voor te bereiden, gistermorgen op □mithaven Ben Goerion arriveerden in een Boeing die voorzien was van de naam „Arabische staat Egypte". (Van een onzer redacteuren) >^%alem De historische ontmoeting van ™ldent Sadat van Egypte met de Israëlische K.^rs in het heilige maar betwiste Jeruzalem J voorafgegaan door gejubel en geschreeuw dreigementen in de Arabische wereld. d idden van deze uitersten van afkeuring en pondering heeft Sadat zijn beslissing geno- een daad van moed of een daad van n9ioop? Het is in elk geval een eigen, per- olijke beslissing. Het volk dat hem nu ^^elt zal hem laten vallen bij een misluk- en de Arabische leiders die hem nu ritiseren zullen moeite hebben met zijn es. Want zijn beslissing om vanavond'als te Arabische leider de hand te drukken Hill de leiders van Israël komt neer op een nning. Je kan immers niet spreken tot het ement van een land en tegelijkertijd vol len dat dit land niet behoort te bestaan. 5 de laatste dagen veel gespeculeerd over eweegredenen van Sadat om naar Israël ian, om een opening te vinden voor het {elopen overleg op weg naar de vredeson- andelingen in Genève, of eigenlijk: om een sg te vinden uit de impasse die al bijna g jaar de toestand in het Midden-Oosten alt. Sadat heeft dit al op vele manieren abeerd, misschien wat chaotisch, maar to- iij heeft steun gezocht bij de Sovjet-Unie, ilgens bij Amerika, hij voerde een niet te en oorlog met Israël om de bezette Sinai te veroveren, en sloot met veel kritiek .Arabische zijde tweemaal een troepen- dingsakkoord voor de Sinaï. Nu heeft zijn m maanden via Roemenië gevoerde overleg islsraël geleid tot het historische moment *w|anavond. ci van Sadat verklaren het bezoek uit diens President Sadat verklaart tegenover verslaggevers zijn voorgenomen bezoek aan Israël. afgrond hebben gebracht. Toen Sadat de subsi dies aan het begin van dit jaar introk waren ernstige rellen het gevolg. Nu de zaak opnieuw vrees voor naderende binnenlandse onlusten. Het Egyptische parlement staat op het punt een beslissing te moeten nemen over de enorme voedselsubsidies die Egypte aan de financiële aan de orde komt, zou Sadat behoefte hebben aan een buitenlands avontuur om de aandacht van de binnenlandse problemen af te leiden. Duidelijk is dat zonder vrede geen kans bestaat op blijvende verbetering van de nijpende situa tie waarin Egypte zich bevindt. Er is moed voor nodig dit te erkennen, en Sadat kan die moed niet worden ontzegd. Hij heeft het avontuur met de kans op mislukking aangedurfd, tegen alle kritiek van de Arabische leiders in, zowel van extreme als van meer gematigde zijde. Israël heeft het besluit van Sadat met beide handen aangegrepen als eerste kans om beves tiging van zijn bestaansrecht in de Arabische wereld te krijgen. Maar de consequenties van het bezoek zijn voor Israël niet minder drama tisch dan voor Sadat. Aan het bezoek zijn allerlei gevaren verbonden. Misschien niet zo zeer voor de persoonlijke veiligheid van de bezoekende president, want die loopt meer gevaar in Cairo dan in Israël. Sadat hoeft slechts te denken aan de Jordaanse koning Abdoellah, die een verzoenend gebaar tegen over Israël in 1951 met de dood moest bekopen. En de recente jaren laten en dat in Egypte geen gebrek bestaat aan linkse en rechtse fanatici die in de loop der gebeurtenissen willen ingrij pen. De gevaren voor Israël komen na het bezoek van Sadat. Sadat krijgt na zijn terugkeer waar schijnlijk enige adempauze. De Arabische top conferentie is uitgesteld tot februari, en Syrië zal mee moeten op de weg naar Genève. Maar Israël wordt geen uitstel meer vergund. Na de erkenning van Sadat van het bestaan van Israël moet Israël antwoorden met erken ning van het bestaan van Palestijnen. Het bezoek van Sadat slaat een argument uit Israels handen om de Palestijnen niet te erkennen. De weg naar Genève kan niet verder worden afgelegd zonder dat Israël ermee instemt met een Palestijnse vertegenwoordiger te spreken. Ook Washington heeft dit erkend. Bovendien zal Begin de haviken in Israël af moeten hou den van nog verdergaande bezetting van de westelijke Jordaanoever. President Sadat heeft getoond de realiteit onder ogen te willen zien. Het antwoord is nu aan Israël. BIJNA een jaar nadat het overleg tussen de organisaties en de Centrale Directie van de PTT over de spreiding der Rijksdiensten is vastgelopen, heeft de Katholieke Bond besloten weer aan de conferentietafel te gaan zitten. De lijdensweg, die de spreiding in feite vormt, wordt door dit gebeuren nog weer eens scherp onderstreept. Het overleg werd in december 1976 afgebroken, omdat voor directe verplaatsing 170 lagere functies waren aangewezen, terwijl volgens de eerdere plannen juist hoogwaardige functies zouden moeten verhuizen. Voorts omdat de toezegging van de PTT-leiding dat de spreiding aan een noodzakelijke reorganisatie zou worden gekoppeld, evenmin geschiedde. Deze laatste factor woog bij de PTT'ers van de Centrale Directie bijzonder zwaar, omdat de „vrijwilligheid" juist de beste kansen maakte bij een gelijktijdig doorgevoerde reorganisatie. Om het geheugen op te frissen zij hier nog vermeld, dat die reorganisatie was aanbevolen in twee studies van neutrale organisatiebureaus. TwEE vragen moeten thans beantwoord worden: zal de PTT-directie thans meer ruimte krijgen om een werkelijk open overleg te voeren? En verder: zal zij, door de politiek verantwoordelijke bewindslieden, in staat worden gesteld arbitrage door derden te aanvaarden in nieuwe conflictsi tuaties, zoals de KABO heeft verlangd? Het is jammer dat een rustig en evenwichtig bestuurder als de vroegere staatssecretaris Polak, nu burgemeester van Amsterdam, in deze kwestie geen verantwoordelijkheid meer draagt. Van minister De Gaay Fortman van Binnen landse Zaken mag thans worden verlangd, dat hij zijn persoonlijkheid zal inzetten om o,ok de menselijke aspecten voluit tot hun recht te laten komen. Geen centraal loonakkoord (Van onze sociaal-economische redactie) DEN HAAG Er komt geen centraal akkoord over het in 1978 te voeren arbeidsvoor waardenbeleid. De centrale werkgeversorganisaties en de vakcentrales hadden gisteren in hun eerste ontmoeting hierover in de Stichting van de Arbeid nog geen half uur nodig om dit vast te stellen. Met name werk gevers constateerden het ont breken van een basis hiervoor, omdat de regering hun onvol doende ruimte had geschonken. Over niet al te lange tijd zal nu het loonoverleg plaats vin den op het niveau van bedrijf stakken en ondernemingen tij dens cao-onderhandelingen. De vakbonden zullen wat hun ei senpakket betreft één lijn trek ken. De werkgevers organisa ties geven hun leden geen cen trale instructies, omdat de fi nanciële mogelijkheden per sec tor van het bedrijfsleven ver schillend zijn. Wat gisteren loonoverleg moest heten beperkte zich in feite tot het voorlezen van een verkla ring door werkgeversvoorzitter mr. C. van Veen. FNV-voorzitter W. Kok reageerde er later op: „Dit is op het onfatsoenlijke af dat de werkgevers een groot aantal mensen naar Den Haag laten komen, zogenaamd om de zaken te bespreken, waarna het geheel zich beperkt tot het afleggen van een verklaring". Mr. Van Veen zei in die verkla ring, dat handhaving van de koopkracht, zoals door de vak beweging begrijpelijk nage streefd, hand in hand dient te gaan met een wezenlijke verbe tering van de kostenstructuur van het Nederlandse bedrijfsle ven, opdat de concurrentieposi tie kan worden versterkt en de werkgelegenheid kan worden verbeterd. De regering heeft wel maatregelen aangekondigd, al dus mr. Van Veen, maar daarbij te grote nadruk gelegd op de bestedingskant, waardoor het kostenaspect in de verdrukking is gekomen. Omdat het kabinet het bedrijf- sléven naar de mening van de werkgevers te weinig ruimte heeft gegeven, zien de werkge vers geen mogelijkheid om via een centraal akkoord in 1978 de loonsomstijging met 1 procent te verminderen, zoals zij steeds hebben voorgestaan. (Van onze parlementaire redactie) rsfoort. „Een christen-democraat moet |PvdA en met VVD willen en kunnen Inwerken". Dit is de mening van dr. L.M. gfcj Leeuwen, de nieuwe voorzitter van de ^ptelijk Historische Unie, die hij vandaag Unieraad in Amersfoort geuit heeft Dr. P| Leeuwen, die vandaag baron van Ver der opgevolgd is als voorzitter, gelooft, dat le laatste Unievoorzitter zal zijn. Binnen 4 le jaren ziet hij namelijk ARP, CHU en volledig samengesmolten in het Christen f ocratisch Appel, het CDA. jn eerste rede als voorzitter wees dr. Van •wen er vandaag op, dat men niet in nega- zin over de WD kan spreken. „Het gaat om een partij, waarop bij de Tweede ierverkiezingen twintig procent van de kie- stemde". I wat de kabinetsformatie in de afgelopen #den betreft wees voorzitter Van Leeuwen |;:4 dat volgens hem een vrijwel volledig .fik aan vertrouwen de oorzaak is van het liet tussen PvdA en CDA. „In de laatste '<pn werden grote fouten gemaakt door de door Den Uyl. Huiveringwekkend is, dat gebleken is, dat triomf en hoon heel dicht igjkaar liggen. Den Uyl is een groot politicus, Ifl' hij vergat wel te vaak, dat het land van lij verwachtte, dat hij minder partijman zou en meer boven de partijen zou uitgroeien, s dr. Van Leeuwen. Hij gunt drs. Den Uyl ontluistering niet „Hij verdiende vanwege jaren van inzet en stuwende kracht die J blistering ook niet". iieuwe CHU-voorzitter komt uit de Bollen 1111' streek. Zijn wieg stond in Sassenheim maar hij groeide op in Hillegom, in het gezin van een bollenexporteur. Na de HBS heeft hij een paar jaar in Engeland gewerkt ook in de bollen om de taal beter te leren. Toen hij in 1955 als officier luchtdoelartillerie de militaire dienst verliet, werd een longaandoening ontdekt. Tij dens de sanatoriumkuur besloot hij niet terug te gaan in het bollenvak maar economie te studeren. In 1960 studeerde hiji in Rotterdam af in de bedrijfseconomie. Hij ging ,in de verzekerin gen'. Hij was in verschillende functies bij de verzekeringsmaatschappij Stad Rotterdam werkzaam, is daar sinds 1973 plaatsvervangend president van de raad van bestuur en wordt op 1 januari 1979 president van die raad. In 1965 promoveerde hij op het proefschrift: .Le vensverzekering en waardevastheid'. Van Leeuwen: in een gesprek met onze parle mentaire redactie: „Toen ik in 1965 was gepro moveerd, vond ik dat ik moest voorkomen met oogkleppen op te lopen. Op het gebied van de economie wilde ik wat bijblijven. Ik dacht, ik zou een beetje op de achtergrond in de politiek moeten kunnen meedoen. Voor mij was de keuze A.R.P. of C.H.U. Voor mij, als gerefor meerde, zou de A.R.P voor de hand gelegen hebben, maar ik vond haar zo'n strakke partij. De CHU is wat losser, voor mij plezieriger. Achteraf heb ik ontdekt dat De Savornin Loh- man indertijd dezelfde bezwaren had.' In 1967 werd hij lid van de commissie economi sche zaken van De Savornin Lohmanstichting, het wetenschappelijk instituut van de CHU, in 1971 voorzitter. In de laatste jaren was hij lid „Ik ben waarschijnlijk de laatste Unie-voorzit- van de CDA-programcommissie en voorzitter van de sectie financieel-economische zaken. Dr. Van Leeuwen vormt het schaarse voorbeeld van een topman in het bedrijfsleven die actief wordt in de politiek. Meestal is de volgorde omgekeerd: politici slagen erin bijzonderaardi- ge banen te verwerven. ,Dat is het aardige, ik ben een vrij man. Ikhoef niet zo nodig via de politiek iets te worden, want ik heb in het bedrijfsleven al een carrière opgebouwd. Ik sta volkomen onafhankelijk in de politiek'. In de komende jaren zal hij zijn steentje bijdra gen aan een samensmelten van de drie christen democratische partijen in het CDA. Wanneer nieuwe kamerverkiezingen in 1981 worden ge houden, moet de fusie helemaal rond zijn. „Voor dat fusieproces zijn een paar jaren no dig. Als voorzitter zal ik proberen in gesprek te blijven met de achterban. We moeten probe ren ook de hardlopers bij ons te houden". Dr. Van Leeuwen heeft ervaren dat het bestuur van het CDA al sterk op één golflengte praat Dat is ook het geval met het overleg van de drie partijvoorzitters. Bij de fractie van de Tweede Kamer is nog te merken dat de fractie leden uit drie verschillende partijen afkomstig zijn. Als de Tweede Kamer op volle toeren draait, zal de samenhang van de fractie wel beter worden. De CHU wordt wel eens afge schilderd als een behoudende, sterk gouverne menteel ingestelde club. „Als de CHU echt conservatief zou zijn, zou ik er niet in zitten, zegt dr. Van Leeuwen. De Unie wordt vaak gezien als een club van remmers, maar dat is niet zo. Wel komt binnen de Unie een groot scala van meningen voor. „Op een aantal punten ben ik misschien behou dend, maar op andere voel ik mij vooruitstre vend. Ik hecht grote waarde aan de functie van het gezin. Misschien vinden sommigen dat wel behoudend. Maar ik ben voorstander van ver dere democratisering van het bedrijfsleven. Binnen de bedrijven moeten naar mijn mening de werknemers een grote vinger in de pap hebben. Het belang van de onderneming mag echter niet uit het oog worden verloren. Dr. Van Leeuwen noemt zich ook een sterk voorstander van de ontwikkelingssamenwerk ing. Nederland zou best meer gelden voor de Derde Wereld beschikbaar mogen stellen dan de 1,5 percent van het nationale inkomen van nu. „Maar dan zeg ik meteen dat we het belang van een goede defensie in het oog moeten houden, want we moeten onze waarden en grenzen kunnen verdedigen". Over de inkomensverschillen zegt de nieuwe CHU-voorzitter dat die altijd wel zullen blijven. „We moeten voor de zwakken in de samenle ving opkomen, aandacht besteden aan hun positie. Je hebt een verantwoordelijkheid voor de mensen naast je, hier en nu in de wereld, maar ook voor hen die na je leven. Daarom: een goede milieuzorg en geen verkwisting van grondstoffen. De nieuwe CHU-voorzitter erkent „erg benauwd te zijn voor kernenergie. De veiligheid eist de grootst mogelijke aandacht Een typerend trekje van dr. Van Leeuwen: de deur van zijn kantoorkamer staat wijd open. „De mensen moeten mij gemakkelijk kunnen vinden."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 7