S^Sèv--
Beleggings- "710/
tekeningen tot X 2 /0
m
Bon voor hoge rente op
uw "reserve-geld"
ééAb
1 -i' V-M V
postgiro en
rijkspostspaarbank
„WIJ
ZIJN
EEN DEEL
VAN
DE AARDE
EN
DE AARDE
IS
EEN DEEL
VAN ONS"
Ccickic Qowta/nt
DEN HAAG Vijftig miljoen gulden moet
Se actie „Geef om de natuur" opbrengen die
yan 21 tot 25 november in Nederland woedt.
Eelfs het tegen België gestorte zweet in
Dranjehemden wordt den volke onder de
neus gewreven bij wijze van prikkelgeur om
tie nationale geefdrift op te wekken. Dit
genre oubollige randverschijnselen werkt
verdoezelend op de kern en de ernst van de
ZlttCfeaak. Effe de vijf Javaanse, vijftien Kaspi-
sche en honderdvijftig Siberische tijgers red-
3diO\jen die nog niet hun einde gevonden hebben
in de vorm van een bontjas of een kroel kleed
je voor de open haard. Stop de kindermoord
op zeehondjes. Handen uit de mouwen voor
/de Japanse kuifibis „wiens vroeger zo ruime
verspreidingsgebied is ingekrompen tot het
y eiland Sado waar zich misschien nog tien
exemplaren bevinden". Een soort „Geven
v voor Leven", kortom, maar dan ten bate van
apen en olifanten.
i. x
De zee wordt leeggeroofd: walrussen, zeerobben en zeehonden worden
dagelijks door de mens bedreigd.
De natuur heeft al te veel moeten prijsgeven, omdat wij mensen menen,
dat er toch nog natuur genoeg overblijft.
p
krijgt de monsterac-
i verbeten natuur- en
chermer dr. J. Wes-
_J levens secretaris van
liserende Wereld Na-
lClds Nederland, een to-
r accent mee. Zijn
^•^twing: „Ons gehele le-
10e men het ook be-
echnisch, economisch,
[t ycultureel, politiek of
- wezenlijk afhanke-
'ip.de al dan niet even-
verhouding tussen de
ce samenleving en de
-j n al haar geledingen,
het met deze relatie
orde is, wanneer de
ih ten opzichte van de
[misdraagt als over-
I uitbuiter of vernieti-
I zal een betere maat-
een volstrekte illusie
Goed bedoelde wetge-
fcn regeringsmaatrege-
laarrpee geen rekening
[zijn gedoemd te falen
Is een zich daadwerke-
ten op ontzegging, ver-
beperking en behoud
noodlotsgang van de
aarde tegenhouden,
et gaan om een omme-
het denken en hande-
- It is een opgave die
uiterst moeilijk is. We wonen
in een mens-middelpuntige,
materialistische en bovendien
verdeelde wereld. Groepen
mensen en hele naties staan
elkaar naar het leven met
steeds meer en steeds gevaar
lijker middelen. Er is geen
werkelijk begin gemaakt met
een rechtvaardige verdeling
van voedsel en andere be-
staansbehoeften en dit op'een
wijze die het meest essëntie-
le rekening houdt met de
draagkracht van de aarde en
het voortbestaan van onze me
deschepselen in hun eigen om
geving, terwijl het toch ook
hun wereld is. De bereidheid
tot het brengen van kleine of
fers voor een betere wereld is
bij de allermeesten van ons,
natuurbeschermers of niet,
nog afwezig".
Onmiddellijke consequentie
van zo'n betoog is natuurlijk
dat het Wereld Natuur Fonds
subiet van symbool verandert.
De ons droefgeestig aanblik
kende panda dient vervangen
door de mens die ontredderd
in de ogen van zijn spiegel
beeld kijkt. Men kan in het
kader van de actie „Geef om
de Natuur" niet volstaan met
de alarmerende wetenschap
dat de houtbehoefte in vooral
ons deel van de .wereld zo
groot is dat elke minuut van
elke dag een oppervlakte oer
bos ter grootte van twintig
voetbalvelden wordt gekapt.
„Twintig hectare per minuut",
roept het door de organisato
ren verspreide voorlichtings
materiaal geschrokken uit,
„dat is bijna 30.000 ha per dag,
een bos zo groot als de provin
cie Utrecht". Veel wezenlijker
is de informatie dat het hout
voor onze meubel- en papierin-,
dustrie gekapt wordt door
mannen die geen nagel hebben
om hun achterste te krabben,
of een fauteuil om het in neer
te laten.
Ontzegging, versobering, be
perking. De sleutelwoorden
van* dr. Westerman. Volgens
de autoriteiten van Hongkong,
het wereldcentrum voor ivoor
bewerking, zijn daar vorig
jaar 600 ton olifantstanden in
gevoerd alleen al uit Kenia,
een cijfer dat neerkomt op
16.000 gedode olifanten. Zijn
de stropers in hun hutten van
koeiemest schuldig aan deze
slachting? Of de jachtopzie
ners in de wildparken die een
oogje dichtknijpen om hun
wedde van 150 gulden per
maand aan te vullen? Of ligt
de schuld bij degenen, die zich
voor een veelvoud van dat be
drag schaakstukken en biljart
ballen en prullaria van ivoor
willen aanschaffen
Een groot deel van de miljoe
nen die „Geef om de natuur"
hopelijk zal opbrengen, vindt
terecht zijn bestemming in op
voedkundige projekten. CRM-
staatssecretaris Wim Meijer:
„Natuur- en landschapsbe
houd is niet alleen een kwestie
van geld. Het is ook, en mis
schien vooral, een levenshou
ding waarbij het er om gaat
dat we ons rekenschap geven
van de waarden van natuur en
landschap en van de noodzaak
ze in stand te houden. Dit
laatste zou dan tot uitdrukking
moeten komen in ons indivi-
duële gedrag, maar ook in
plannen en voorgenomen ont
wikkelingen van overheid en
bedrijfsleven die rekening
houden met hetgeen ons nog
rest".
Aan de vooravond van „Geef
om de natuur" maakt dr. Wes
terman de volgende balans op.
„Het is opvallend dat het aan
tal natuurreservaten en natio
nale parken toeneemt, maar
dat het natuurgebied als ge
heel jaar in jaar uit krimpt. De
mensenbevolking verdringt de
wereld van de wilde planten
en dieren. Nu zijn we met vier
miljard, straks is het dubbele
aantal bereikt ondanks
goedbedoelde pogingen van
verschillende regeringen om
de aanwas te beperken. En
wanneer bovendien iedereen
het in veel opzichten over
dadige levenspeil van de
rijke landen wil bereiken, Zal
dat een extra grote aanslag
betekenen op de natuur van
wege de resulterende woeke
ring van landbouw- en veel-
teeltgebieden, van dorpen en
miljoenensteden, industrieën,
wegennetten, land-, lucht- en
zeevervoer en visserij. Grote
delen van de continenten,
vooral stroken langs de kust
en, verworden dan tot mon
sterlijke, zeer dicht bevolkte
samenlevingscentra. Sinds de
eerste vestigingen van de
mens en de eerste pogingen tot
landbouw zit het exploiteren
van de aarde in ons bloed. We
gaan er onstuitbaar mee door,
zelfs nu er onmiskenbare teke
nen zijn van uitputting. We
houden daarbij geen rekening
met onze omgeving en onze
medeschepselen. Erger: meer
dan ooit tevoren worden mee
dogenloze uitbuitings- en ver
nielingsslagen gevoerd tegen
rivieren, oceanen en hun gou
den randen, de kusten, door ze
te vervuilen, te vergiftigen en
in bezit te nemen; tegen wal
vissen, dolfijnen, zeehonden
en vele soorten vissen; tegen
de trekvogels van Europa en
Afrika die bij honderden mil
joenen sneuvelen in de haqden
van een decadente mensheid;
tegen honderden miljoenen
andere dieren en planten,
slachtoffer van hun handels
waarde; tegen de tropische
oerwouden die per jaar met
minstens 100.000 vierkante ki
lometer in omvang afnemen.
Geen plezierig beeld. Maar wel
eerlijk,"
De Franse blijspelschrijver
Beaumarchais heeft eens de
volgende definitie gegeven:
„De mens is het enige dier dat
kan drinken wanneer het geen
dorst heeft". Had hij vandaag
hij zou wellicht ge-
ADVERTENTIE
't Is verstandig om geld opzij te leggen
voor je weet maar nooit. Want er kunnen
zich altijd onvoorziene omstandigheden
voordoen. En dan is 't een veilig gevoel
:j, als je je eigen reservepot achter de hand
hebt. Op een beleggingsrekening van
postgiro en rijkspostspaarbank kunt u
tegen goede rente elk gewenót bedrag
opzij zetten. Automatisch sparen kan ook
Beleqqinqsrekeninqen tot 7'/?%.
U kunt kiezen uit 4 soorten beleg-
4% tot V/2%. Die rente is afhankelijk van
de opzegtermijn (tussen 3 en 36 maanden).
Hoe langer de opzegtermijn, hoe hoger
de rente. Bij opname zonder de opzeg
termijn in acht te nemen wordt een klein
percentage van het opgenomen bedrag
van uw tegoed afgetrokken.
Zonder aftrek kunt u opnemen:
- de rente van vorig jaar
- geld voor de aankoop van een eigen
woning.
Meer informatie
gingsrekenmgen. In rente variërend van Stuur de bon in, vraag de folder op het
postkantoor, of bel 0017 (gratis) of
(020)-5893137.
schreven hebben: dat blijft
doden, ook al betekent het
zelfmoord". Sinds 1900 zijn 53
soorten vogels en 18 soorten
zoogdieren voor eeuwig verlo
ren gegaan. Op de lijst van
bedreigde species staan mo
menteel 345 soorten vogels,
208 soorten zoogdieren en
ruim 20.000 planten. Een meu
te potverteerders en oogklep
pendragers heeft zijn hoop ge
vestigd op de zeeën en ocea
nen, samen tweederde van de
aardoppervlakte. Hier ligt,
monkelen ze, onze grote reser
ve aan voedsel en energie, on
bedreigd en onbeschadigd. De
vermaarde natuur- en cultuur-
vorser Thor Heijerdahl echter
in een van zijn logboeken: „Op
de Atlantische Oceaan zeilden
we gedurende 43 van de 57
dagen door olie-afval heen".
En: „50 kilometer van de Afri
kaanse kust was het water te
vies om er de tanden mee te
poetsen".
Laat ons vanaf de top waar
heen onze arrogantie ons heeft
gevoerd, afdalen naar het jaar
1855. Seattle, het opperhoofd
van de Dwamish-indianen,
hield toen in Washington een
toespraak als reactie op de
wens van gouverneur Isaac
Stevens hem zijn land te ver
kopen. „Wij zijn een deel van
de aarde en de aarde is een
deel van ons", sprak het op
perhoofd. „De geurende bloe
men zijn onze zusters, de kari-
boe, het paard, de grote ade
laar onze broeders. De
schuimkoppen in de rivier, het
sap van de weidebloemen, het
zweet van de pony en van de
man het is allemaal van
hetzelfde' geslacht, óns ge
slacht. Wat is de mens zonder
dieren? Als al de dieren weg
zijn, zal de mens sterven aan
een gevoel van grote eenzaam
heid. Want wat er gebeurt met
de dieren, gebeurt spoedig met
de mens. Alle dingen hangen
samen. Wat er met de aarde
gebeurt, gebeurt met de kinde
ren van de aarde. De mens
heeft het web van het leven
niet geweven; hij is er slechts
één draad van. Wat hij met het
web doet, doet hij met zich
zelf."
Nauwelijks een eeuw na deze
profetische woorden de
schrikbarende conclusie: „90
percent van wat op dit mo
ment echte, dat wil zeggen
oorspronkelijke, ongerepte na
tuur had kunnen zijn, is óf
behoorlijk aangetast óf ernstig
ontwricht óf op sterven na
dood óf helemaal dood. Wat de
natuur gedurende duizenden
en miljoenen jaren zorgvuldig
heeft opgebouwd, wordt door
de mens koortsachtig geliqui
deerd. Tal van onvervangbare
ecosystemen zijn volledig van
de aardbodem verdwenen; de
meest essentiële evenwichten
zijn grondig verstoord."
Gééf om de Natuur
Vijftig miljoen gulden moet de
actie „Geef om de natuur" op
brengen Vijftig projecten wil
het Wereld Natuur Fonds met
behulp daarvan bekostigen.
Voor Nederland dienen ver
meld: diepgaand onderzoek
naar waterhuishoudkundige
maatregelen in het Naarder-
meer; de aankoop van tien
natuurgebieden; de bescher
ming van de ooievaar (vijf
nieuwe opvangplaatsen), van
ganzen (vier of vijf observatie
hutten bij pleisterplaatsen),
van vleermuizen (beveiliging
van slaap- en voortplantsings-
plaatsen) en van de raaf
(voortzetting van het her-intro-
duktieprogramma). Daarnaast
zes educatieve en voorlichting
sprogramma's en twee actie-
projekten („Handen uit de
Mouwen" en „Blijf geven om
de Natuur"). Totaal 25 mil
joen. De lijst Buitenland ver
meldt 28 projekten waaronder
het Waddengebied, Maureta-
nia (trekvogels), Caribisch ge
bied (broedplaatsen van de ro
de flamingo), koraalriffen in
de Nederlandse Antillen en de
Stille Zuidzee, reservaten voor
walvissen, dolfijnen, bruinvis
sen, zeekoeien, zeeleeuwen en
zeehonden, zeevogels en zee
schildpadden, tropische oer
wouden (Indonesië en Surina
me), Sahel-gebieden, Andesge-
bergte en Galapagos Eilanden,
de bescherming van bedreigde
diersoorten (olifanten, roofvo
gels, trekvogels) en tot slot vijf
projekten van algemene na-
tuurbeschermingsaard (weten
schappelijk onderzoek, anti-
stroperij). Nog eens 25 miljoen
en daarmee is de huid ver
kocht van de beer die we eerst
met z'n allen tussen 21 en 25
november moeten zien te
schieten. Beren? „De ergste
bedreiging voor de ijsbeer
wordt wel gevormd door de
gigantische oliewinning in het
noordpoolgebied", zo staat in
het voorlichtingsmateriaal van
de actievoerders te lezen. „Op
steeds meer plaatsen moet hij
het veld ruimen voor de driftig
exploiterende mens. Het motto
„Geef om de natuur" zou dus
ook kunnen luiden: „Een auto
minder is een ijsbeer méér".
Tja
In elk geval doet het Wereld
Natuur Fonds tussen 21 en 25
november niet alleen aan
beurzentrekkerij om de vijf
duizend nog levende orang-oe-
tans te plezieren. Centraal
staat de vraag: moet het nou
echt zo verder? Valt de eigen
levensstijl niet te testen op
verspilling en vervuiling? De
actie wil heel Nederland meer
bewust maken van de situatie
waarin de wereld verkeert
wil de vraagtekengedachte
massaal tot leven wekken.
PIET SNOEREN
