Zoetermeer verliest niet
alleen bestuurder, maar
vooral een zakenman
Romeinse bisschoppensynode
„een weldaad voor de kerk"
kerk
uuèreld
Organisatie gaat zich inzetten
voor vervolgde christenen
Wegstapel
nog geen
president-
direkteur
BURGEMEESTER J. W. WEGSTAPEL NAAR SCHIPHOL
;inah|NENLAND leidse courant, donderdag 10 november 1977
ONDERNEMINGSRAAD
SCHIPHOL
Burgemeester Wegstapel op de fiets. Een
vertrouwd beeld in zijn Zoetermeerse jaren.
Maar ook daarna zal de ex-burgemeester
waarschijnlijk nog regelmatig aan „zijn"
groeikern bij Den Haag moeten terugden
ken.
„Ik ben ervan overtuigd, dat ik veel ach
terlaat, dat ik veel zal missen, maar aan
de andere kant hoop ik iets terug te
vinden dat zo boeiend is, dat daardoor de
balans weer in evenwicht is, en dan is zo*n
functie toch ook weer een enorme uitda
ging voor je."
AD KUYPER
JOS TTMMERS
(Van een onzer verslaggevers)
Schiphol De Ondernemingsraad van
de luchthaven Schiphol acht de uitbrei
ding van de direktie van de luchthaven
met de benoeming van de heer J. W.
Wegstapel weliswaar de beste oplos
sing voor de direktieproblemen, maar
wijst zijn titel van president-direkteur
beslist af.
De Ondernemingsraad wil hem alleen
zien als „voorzitter van de direktie met
een speciale opdracht". De raad wijst
er in haar commentaar op, dat de
uitbreiding van de di
ektie uitsluitend bedoeld is om te ko
men tot een oplossing van de proble
men tussen de twee zittende direkteu-
ren de heren Riemens en StapeL Deze
problemen, die in hoofdzaak uit compe
tentiekwesties en werkwijze bestaan,
lopen al geruime tijd. De Onderne
mingsraad meent, dat een definitief
besluit over de samenstelling van de
direktie en de hieruit eventueel voort
vloeiende benoeming van de president-
direkteur pas later genomen kan wor
den.
Overigens ziet de Raad met de benoe
ming van de heer Wegstapel de toe-
komst „met vertrouwen tegemoet".
In tegenstelling tot direkteur Riemens,
die destijds al weinig voelde voor het
aantrekken van een derde direkteur, is
direkteur Stapel erg gelukkig met de
benoeming. ,jk ben voor het bedrijf
erg blij, dat er nu een einde gekomen
is aan een periode van onzekerheden
en speculaties", zei hij gistermiddag
nadat de benoeming officieel bekend
geworden was.
Volgens de aanstellingsbrief wordt de
heer Wegstapel voorzitter van de direk
tie van de luchthaven Schiphol met de
titel van president-direkteur.
De installatie op 17 augustus 1970.
verlaten: „Het feit dat er nog zoveel moet
gebeuren in Zoe termeer heeft mij lang
doen twijfelen of ik de benoeming wel
moest aanvaarden. Ik heb er erg lang over
moeten nadenken. In feite had het mij
beter uitgekomen, wanneer ze me die
functie over bij voorbeeld vier jaar had
den aangeboden. Maar ja, zo'n aanbod
komt natuurlijk nooit wanneer het jou
gelegen komt"
De helft
De heer Wegstapel verlaat Zoetermeer op
het moment dat deze gemeente de helft
van zijn toekomstige omvang heeft bereikt
Ruim vijftigduizend inwoners telt Zoeter
meer nu, een inwonertal dat in de jaren
tachtig ongeveer moet zijn verdubbeld. De
stad is momenteel nog verre van volledig.
Er zijn nog te weinig voorzieningen, te
weinig winkels en ook de recreatiegebie
den zijn nog in de maak.
,Jk ben ervan overtuigd, dat Zoetermeer
uiteindelijk zal uitgroeien tot de stad, die
het zou moeten zijn. Daar heb ik het volste
vertrouwen in. Wat echter niet wegneemt
dat Zoetermeer de komende jaren voor
nog heel wat problemen komt te staan. De
denk daarbij bij voorbeeld aan het stads
centrum, en dan vooral aan al het geld dat
daarvoor moet komen. Er zal de komende
jaren nog heel wat afgevochten moeten
worden met het rijk om alle financiële
middelen los te krijgen. Neen, mijn opvol
ger hoeft niet bang te zijn dat er hier niets
meer voor hem te doen is."
Terugkijkend op de nu bijna achter hem
liggende Zoetermeerse jaren zegt de heer
Wegstapel: ,Jk kan alleen maar positief op
Zoetermeer terugkijken. Ik heb een heerlij
ke tijd gehad. De heb er fijn gewerkt in
prettige verhoudingen met de rest van het
gemeentebestuur. Ook wat dat betreft was
er voor mij niet de geringste aanleiding om
op te stappen".
Op de vraag of hij vindt dat hij veel heeft
bereikt voor Zoetermeer klinkt het: „Je
kan moeilijk zeggen dat ik iets bereikt heb.
Je doet dit niet alleen, maar met een
college en je werkt met z'n allen met een
enorme staf van medewerkers. Als burge
meester bepaal je dan wel een beetje het
gezicht van de gemeente voor de buitenwe
reld, maar naar binnen toe is het toch
zeker niet zo, dat je ergens een duidelijk
stempel op hebt gedrukt"
Februari
Het officiële afscheid van de heer Wegsta
pel laat nog wel even op zich wachten.
Zoals het er nu uitziet, zal hij nog tot half
februari zijn functie blijven vervullen. Op
16 februari, zo wordt verwacht treedt de
heer Wegstapel bij Schiphol in dienst
98- WETERMEER ffHet verschil
vssen mijn nieuwe werkkring op
98khiphol en mijn burgemeesters-
98 ïwetie hier in Zoetermeer is niet
\o groot als dat op het eerste
46renebt wel lijkt In feite is Zoe-
98.- ermeer net zo goed een bedrijf,
dj het dan, dat we het hier met
«•- net een raad van commissarissen
ioen, maar met een gemeente-
!6 raad. Het besturen van een ge-
H deente komt net als in bet be-
irijfsleven ook neer op keihard
•6.. aken doen".
Burgemeester J. W. Wegstapel gaat af-
Jcheid nemen van Zoetermeer. Dezer da-
valt zijn benoeming te verwachten als
ident-directeur van de luchthaven
Het slaan van eerste palen werd in Zoetermeer
I een soort routine klus.
Schiphol, een overstap die bij velen als een
verrassing is gekomen en verbazing wekt
Toch is die overstap voor de heer Wegsta
pel, zoals hij hierboven verklaart, minder
groot dan men wel zou denken. „Het zijn
allebei bedrijven met grote vraagstukken
die om een oplossing vragen. Hier in Zoe
termeer moet je vaak opboksen tegen an
deren, met name hogere overheden. Inge
wikkelde vraagstukken heeft Schiphol ook
genoeg, waarbij ik alleen maar hoef te
denken aan de uitbreiding met een vijfde
startbaan of de toekomstige bouw van een
tweede nationale luchthaven".
Hoe groot de verrassing over het vertrek
van burgemeester Wegstapel naar Schiphol
ook is, feit is wel dat hij altijd al grote
belangstelling voor het bedrijfsleven heeft
getoond. Sterker nog: Zoetermeer verliest
in de heer Wegstapel niet alleen een be
kwaam bestuurder, maar bovenal ook een
echt zakenman. Zijn zakelijke talenten
heeft hij in de ruim zeven jaar van zijn
Zoetermeerse burgemeestersschap ruim
schoots kunnen bewijzen in de vele, di-
In de raadszaal beleefde burgemeester Weg
stapel soms moeilijke tijden, zoals vorige
mland toen het voorstel voor de zesde wijk
door de raadsleden van tafel werd geveegd.
kwijls bikkelharde, onderhandelingen met
vooral de rijksoverheid over het verkrijgen
van meer financiële steun op allerlei ge
bied.
„Managers-type"
Burgemeester Wegstapel heeft daardoor
dan ook steeds te boek gestaan als het
zogenaamde „managers-type" onder de
burgemeesters. De bedrijfsmatige kant
was voor hem steeds de meest aantrekke
lijke kant van zijn functie. „Hoewel ik
vanaf 1954 steeds met hart en ziel burge
meester ben geweest, heeft het bedrijfsle
ven mij toch ook altijd erg aangetrokken.
Die voorliefde stamt al uit die periode van
vóór 1954 toen ik nog op het ministerie
voor landbouw werkzaam was. Daar had
ik al met zeer veel bedrijven te maken".
De voorliefde voor het bedrijfsleven heeft
een gunstige invloed gehad op de econo
mische ontwikkeling van Zoetermeer. De
heer Wegstapel is er vrijwel vanaf het
begin van uit gegaan, dat Zoetermeer sich
moest kunnen (uitwikkelen tot een vol
waardige stad, waarin onder meer vol
doende werkgelegenheid te vinden moest
zijn. En bij dat streven kwam zijn zakelijk
inzicht hem goed van pas. De vele contac
ten die hij met het zakenleven tot stand
bracht en onderhield leverde Zoetermeer
de afgelopen jaren dan ook een forse
hoeveelheid bedrijven op. Maar diezelfde
voorliefde voor het zakenleven zijn er
uiteindelijk de oorzaak van geweest, dat
Schiphol interesse in de heer Wegstapel
kreeg.
„Ik heb er zelf nooit over gedacht om
Zoetermeer te verlaten. Het is zelfs niet in
me opgekomen, tot je op een bepaald
moment zo'n aanbod krijgt, en dan sla je
aan het denken. Wat betreft het burge
meesterschap zijn er voor mij geen per
spectieven meer. De had natuurlijk nog
naar een grotere gemeente kunnen over
stappen, maar dat is voor mij helemaal
niet interessant Zoetermeer beschouw ik
al als het hoogste dat een burgemeester
kan bereiken. En dat heeft helemaal niets
te maken met het aantal inwoners. En zo
stond ik dus voor de keus: of nog twaalf
jaar in Zoetermeer blijven (de heer Weg
stapel is 53 jaar), of nog een keer iets
anders gaan doen. En dan besluit je ten
slotte voor het laatste, omdat dat bedrijf
sleven je nou eenmaal altijd al heeft aange
trokken".
Grote rol
In feite speelde het zaken-aspect voor de
heer Wegstapel al een grote rol toen hij
zeven jaar geleden zijn benoeming tot bur
gemeester van Zoetermeer aanvaardde:
„Zoetermeer was een groeistad. Ik had
toendertijd ook in andere gemeenten be
noemd kunnen worden, maar juist het feit
dat Zoetermeer een groeikern was trok mij
zo aan. Want in zo'n gemeente speelt een
facet als management juist zo sterk. Het
opbouwen van zo'n gemeente, het onder
handelen, het zaken doen met andere over
heden, dat zijn allemaal dingen waar je in
een gemeente, die geen groeikern is, veel
minder mee te maken hebt"
Hoe groot de vreugde bij de heer Wegsta
pel ook is over zijn op handen zijnde
benoeming tot president-directeur van on
ze nationale luchthaven, toch overheerst
er bij hem ook een sterk gevoel van spijt,
dat hij een onafgemaakt karwei moet
KARDINAAL WILLEBRANDS:
De bisschoppensynode is een instelling die een
weldaad betekent voor de kerk en, op de keper
beschouwd, een noodzaak is. Dit oordeel gaf
kardinaal Willebrands deze week op de in
Haarlem gehouden, maandelijkse bijeenkomst
van de bisschoppenconferentie.
Een van de agendapunten was, zo meldt de
persdienst van de RK Kerkprovincie, een terug
blik op de jongste bisschoppensynode.
Deze heeft zich als bekend vorige maand in
Rome afgespeeld en ging over de Katechese in
onze tijd, vooral voor kinderen en jongeren.
De kardinaal vertegenwoordigde op de synode
het Romeinse secretariaat voor de eenheid van
de christenen, waarvan hij voorzitter is. Mgr.
Bluyssen, die op de bisschoppensynode de afge
zant van de Nederlandse bisschoppenconferen
tie was, kenschetste de synode als positief,
opbouwend en inspirerend. Typerend vond hij
de gemeenschappelijke gevoelens van de syno
devaders over de vraagstukken van de kateche
se en hun gezamenlijk zoeken - in een aangena
me, rustige sfeer - ten dienste van de kerk en
de wereld.
Kardinaal Willebrands noemde het van heel
groot belang dat in een wereldwijde kerk, als
de rooms-katholieke, gemeenschap mogelijk is
zoals door de synode tot stand wordt gebracht.
Het is bijvoorbeeld naar zijn mening verrijkend
dat de synode de deelnemers gelegenheid geeft
de problemen van eikaars kerk te leren kennen.
Mgr. Bluyssen rapporteerde dat de synode een
krachtige nadruk heeft gelegd op enerzijds de
noodzaak de volledige boodschap van het evan
gelie mee te delen en van de andere kant op,
de samenhang tussen persoonlijke groei in het
geloof en maatschappelijke inzet. Katechese is
niet alleen de verkondiging van het woord van
God maar ook de viering van het geloof in de
sacramenten en de beleving van het geloof in
de dagelijkse praktijk. Het centrum van alle
katechese moet steeds Christus zijn.
De synode onderstreepte volgens mrg. Bluyssen
ook de noodzaak dat de overbrenging van de
evangelische boodschap rekening houdt met de
cultuur waarin de ontvangers leven, en hun
leeftijd. Verder, dat degene die de katechese
geeft, en degene die haar ontvangt, naar elkaar
toe moeten groeien.
De synode voelde niets voor een ouderwetse
katechismus, met vragen en antwoorden. Wel
klonk uit veel monden de vraag naar een
handboek voor de katechese.
Mgr. Bluyssen wees er ook op dat de synode
veel aandacht heeft besteed aan de plaatsen
waar de katechese wordt bedreven: de over
dracht van de geloofsinhoud is niet slechts een
zaak van de school maar van de hele geloofsge
meenschap.
Kardinaal Willebrands was het onder meer
opgevallen dat de vraagstukken van gerechtig
heid en vrede naar het oordeel van de synode
bij uitstek deel van de evangelische boodschap
uitmaken. Hun opname in de katechese is in
onze tijd bijzonder noodzakelijk. Katechese
moet een voortdurend proces zijn, dat niet op
een bepaalde leeftijd mag ophouden. De synode
acht het belangrijk dat er veel katecheten zijn,
ook niet-priesters. Zij moeten Worden geken
merkt door kennis van de leer, viering van het
geloof en een waarachtig christelijk leven.
De deelnemers, aldus de kardinaal, waren het
erover eens dat de bisschoppensynode een zó
rijk materiaal had opgeleverd dat zij onmoge
lijk zelf met een slotdocument kon komen. Het
gaat om een paar duizend bladzijden - vanaf
de eerste vragenlijst tot en met de boodschap
van de synodevaders aan het volk Gods. Er
zitten volgens kardinaal Willebrands elementen
in voor een zeer goed pauselijk document Veel
zal uiteraard afhangen van de verwerking van
het synodemateriaal.
Drie organisaties, die tot nu
toe elk afzonderlijk zich heb
ben ingezet voor christenen,
die vanwege hun godsdienst
worden vervolgd, hebben zich
in Ziirich verenigd in éen or
ganisatie, namelijk „Christian
Solidarity International"
(CSI).
Het gaat om de Zwitserse or
ganisatie „Solidariteit met de
vervolgde christenen" (inter
confessioneel), het „Internatio
naal Comité voor de vrijheid
van geweten en godsdienst"
(overwegend katholiek) en het
protestantse „Christian Priso-
ner's Release International".
Aanleiding tot het samengaan
was de overtuiging, dat de in
ternationale coördinatie grote
re activiteiten mogelijk zou
maken en de vervolgde chris
tenen daardoor effectiever ge
holpen zouden kunnen wor
den. De nieuwe organisatie zal
alle dogmatische controversen
tussen de kerken vermijden en
zal zo mogelijk ook niet-chris-
telijke personen of groepen
bijstaan uit het oogpunt van
christelijke solidariteit
De CSI baseert zich op het
handvest van de Verenigde
Naties en de slotacte van Hel
sinki, speciaal voor wat betreft
de daarin gegarandeerde rech
ten van de mens, met de na
druk op het recht van gods
dienstvrijheid, dat de CSI „in
geen andere eeuw zo bedreigd
I
acht als in de onze".
Hoewel het de nieuwe organi
satie gaat om de vervolging
van christenen in de hele we
reld is zij voor het eerst naar
buiten getreden naar aanlei
ding van de conferentie in Bel
grado met een petitie, waarin
zij zich plaatsvervangster
maakt van de „tot zwijgen ver
oordeelde christenen in het
Oostblok". Deze petitie werd
ter ondertekening voorgelegd
aan leidende personen en geïn
teresseerde instellingen. In
Zwitserland hebben al tachtig
leden van het parlement de
petitie ondertekend.
KORTE METTEN
De Poolse kardinaal Stefan Wyszynski is voor een bezoek van
een maand in het Vaticaan aangekomen. Hij zal paus Paulus
zijn rapport over de toestand van de kerk in Polen overleggen.
Ook de overige drieëntwintig Poolse bisschoppen zijn in Rome.
De Poolse partijleider Gierek komt eind van de maand even
eens naar Rome en wordt mogelijk door de paus ontvangen.
De aartsbisschop van Olinda en Recife, Helder Camara, zal op
maandag 28 november een eredoctoraat ontvangen aan de
universiteit van Florence. Aan de plechtigheid wordt ook deelge
nomen door de aartsbisschop van Florence, kardinaal Giovanni
Benelli en de vroegere aartsbisschop van Turijn kardinaal
Michele Pellegrino. Helder Camara zal van 24 tot 29 november
lezingen houden in verscheidene Italiaanse steden.
Prof. Johannes Neumann, hoogleraar in het kerkelijk recht aan
de theologische faculteit van de universiteit van Tübingen,
heeft zijn kerkelijke leeropdracht aan de bisschop van Rotten
burg, Georg Moser, teruggegeven. Als reden heeft hij opgege
ven, dat het hem onmogelijk is het in de zeventiende en
achttiende eeuw in de mentaliteit van het absolutisme ontstane
kerkelijk recht, aan de studenten over te dragen. Ook houdi
hij het voor onverantwoordelijk, dat de kerk, ondanks toene
mend gebrek aan priesters bij een overvloed aan theologiestu
denten, vasthoudt aan het celibaat en aan het uitsluiten van
de vrouw uit het ambt.
De traditionalistische Franse aartsbisschop Marcel Lefebvre
heeft een miljoen dollar nodig om ook in de Verenigde Staten
een groot-seminarie op te richten. Er is al een eigen priesterop
leiding in Zwitserland, Frankrijk, Canada en Argentinië. Tijdens
een persconferentie in New York heeft mgr. Lefebvre meege
deeld, dat het seminarie, dat in het midden-westen van de V.S.
wordt gevestigd, priesters gaat opleiden voor „het steeds
groeiend aantal Amerikaanse katholieken die de liberale hervor
mingen van het Vaticaan afwijzen".
Derde LPO in mei en oktober
De eerste zitting van het derde Landelijk Pastoraal Overleg
(LPO-II1) van de RK Kerkprovincie zal worden gehouden van
5 tot en met 7 mei 1978 en de tweede van 27 tot en met 29
oktober 1978.
Een „voorloper" zal worden gehouden, op 20 en 21 januan, in
„Leeuwenhorst" te Noordwijkerhout Bij die gelegenheid kun
nen de nieuwe bisdommelijke delegaties kennis met elkaar
maken.
Tevens zullen dan de onderwerpen voor de eigenlijke zittingen
van LPO-III worden vastgesteld. De bisschoppenconferentie
heeft zich deze week beraden over haar bijdrage aan de
bezinning over het algemene thema van LPO-III: „Samen
geloven, samen kerk-zijn". Het is de bedoeling dat deze bijdrage
in de tweede helft van de volgende maand aan de delegaties
wordt toegestuurd.
