b
Je zult maar
'n zoon van 12 hebben..
{een)-
„Sneeuw"
Jubilerende beroepsfilmers in
discussie over de toekomst
Spectaculaire „show dansante
1
ELECTRO COMBINATIE NEDERLAND
L J
KUNST
LEIDSE COURANT
DINSDAG 8 NOVEMBER 1977 PAG1
UITE
JAN CREMERS WARE
KERSTVERHAAL
Acht jaar na zijn laatste boekpablikatie
en elf jaar na zijn laatste bestseller „Ik
Jan Cremer 2", is er een nieuw boekje
uitgegeven van de roemruchte auteur uit
de jaren zestig, die sindstoen slechts in
de bekendheid bleef als auteur van reisbe
schrijvingen. „Sneeuw" is een novelle van
Jan Cremer, en een eenmalige uitgave van
Peter Loeb. Het boekje zal dus niet her
drukt worden, voor liefhebbers van Jan
Cremer's vorige werk en waarschijnlijk
ook voor zijn tegenstanders van toen is
het de moeite waard „Sneeuw" te pakken
te krijgen.
Het verhaal is een beetje een reisbeschrij
ving en tegelijk een kerstverhaal. Het be
gint in Berlijn waar Cremer van het ooste
lijk deel van de stad naar het westelijke
terugkeert. Hij is daar getuige van de
moord op een vriendin, een luxe call—girl,
en kan niet anders dan naar Amsterdam
gaan, waar hij de kerstdagen verplicht
moet doorbrengen. De ellende slaat toe:
met kerst ligt hij doodziek te bed in een
afschuwelijk hotelletje, waar kommunika-
tie met de buitenwereld volkomen onmoge
lijk is. Een zwarte kerst, waardoor alle
herinneringen aan al die andere meer dan
afschuwelijke kerstdagen uit het leven van
de auteur de revue passeren, op allerlei
plekken van deze aardbol. Finland, waar
hij op kerstnacht hevige ruzie krijgt met
zijn vriendin, en in kou en eenzaamheid
naar huis verlaat zonder doel of richting.
New York, waar hij na een deprimerende
kerstviering (met oa. de voorstelling van
het toneelstuk van Peter Weiss: „Marat-Sa-
de") terug in zijn hotel komt en ontdekt
dat een vriend daar zelfmoord heeft ge
pleegd.
En als afsluiting van de novelle herinnerin
gen aan de kerstdagen die Cremer door
bracht in Groenland, waar hij vanwege
weersomstandigheden verplicht was met
een aantal anderen op een vliegveld te
blijven, waar de verveling en het gebrek
aan contact met anderen hevig vormen
aanneemt gedurende de kerstdagen, die
slechts gevuld kunnen worden met drank
en sex. Verder is er immers volstrekt niets.
In een terugblik naar zijn jeugd, toen hij
als kind alleen thuis was met zijn moeder
en de kerstdagen door de eenzaamheid
volstrekt rampzalig waren, legt Cremer de
wortels van zijn afschuw voor de kerstfees
telijkheden bloot: eenzaamheid, eenzaam
heid, angst
Jan Cremers vrienden zullen in „Sneeuw"
veel herkennen van wat zij boeiend vonden
in zijn twee bestsellers: het flitsende leven,
van het een naar het ander, de heftigheid
van belevingen en sensaties.
Maar vooral degenen die Jan Cremer niet
zo konden waarderen, zullen uit „Sneeuw"
kunnen zien, wie er schuil ging achter die
held, die vechtjas, branieschopper, avontu
rier. Een kwetsbaar, angstig, eenzaam
mens, die zich geen raad weet met eigen
tijd, die verloren is, wanneer hij op zichzelf
is aangewezen.
„Sneeuw" is bovendien erg helder geschre
ven. In de uiteenlopende episodes (herinne
ringen, reisverslagen, beschrijvingen van
eigen ellende tijdens de kerst) ligt dezelfde
waarheidsgetrouwe woordkeus, zinsbouw,
taalbehandeling.
Je kunt wel zeggen dat „Sneeuw" door dit
al Jan Cremer's ware kerstverhaal gewor
den is.
JAN VERSTAPPEN
Jan Cremer: „Sneeuw", uitgever Peter
Loeb, Amsterdam. Prijs 15,90.
In 1952 verenigden de in het
filmbedrijf werkzame Neder
landers zich in de NBF. Reden
genoeg voor de Audiovisuele
Beroepsvereniging NBF, zoals
men zich thans noemt, om een
week van de Nederlandse film
te organiseren in het Neder
lands Filmmuseum, Vondel
park 3, te Amsterdam, waar
van donderdagmiddag af een
selectie zal worden vertoond
van wat er door onze cineasten
in deze kwart eeuw werd ge
presteerd.
Naast korte en lange films van
eigen bodem en een door Poly
goon samengesteld programma
van filmnieuws-items uit de ach
ter ons liggende 25 jaren, zal op
zaterdag 12 november in het
Wiskundegebouw aan de Roe-
tersstraat 15 een symposium
worden gehouden over de film
industrie, waar o.m. vragen als
het vertonen van televisiefilms
in de bioscoop en het vertonen
van nieuwe bioscoopfilms op de
televisie aan de orde zullen ko
men.
Op dinsdagmiddag 15 novem
ber, eveneens in het Wiskunde
gebouw zal om twee uur een
discussiebijeenkomst AV 2002
plaats vinden waarbij een aan
tal deskundigen zal aangeven
welke ontwikkelingen in de ko
mende 25 jaar op het gebied van
de audiovisuele media te voor
zien zijn.
Guy Lombardo, in Can
boren Amerikaans ban
is op 75-jarige leeftijd tj
ton overleden.
Elisabeth Augustin, de
sterdam wonende sch»
heeft samen met Otto R
Kuehner uit Kassei dt
Georg Mackensen gerf
Westduitse letterkundig*
(ruim 5.000,-) gekregen
beste, nog niet gepubli
Duitse novelle.
Toneelgroep De Kq
speelt op 11 en 12 noven)
de Laetitiazaal, Burg. Ho
4, Loosduinen, „De herb
ster" van Carlo Goldoni
regie van Riet van Bussel.
->NN -
Lang voordat in België Béjart de Beethove-
nianen en de operetteliefhebbers met zijn
gedanste Negende Symfonie en een ver
minkte „Lustige Witwe" op het hart trapte,
streek de danser-choreograaf Roland Petit
in 1949 in Frankrijk de operaliefhebbers met
zijn Carmen-ballet tegen de haren. Petit
maakte er een verhalend kamerballet van,
waarin moord de sexuele daad symboliseer
de. Een van Petits toenmalige medewerkers,
Ernst W. Böhm, heeft nu deze Bizetdraad
weer opgenomen. Zijn lange choreografi
sche ervaring en zijn gevoel voor show
stelden hem in staat tot een erotiserend
avondvullend spektakelstuk, dat fragments-
gewijs in geen enkele dure nachtclub zou
misstaan. Van her en der haalde Böhm
dansvaardige, goed gebouwde en stevig op
de spitzen staande ballerina's en als „Paris
Cité Ballet" ging men o.a. in Duitsland en
Nederland de boer op. Zondagavond was
deze „show dansante" met veel glitter en
plastische glamour in de Prins Willem-Ale-
xanderzaal, waar de balletliefhebbers - als
jerusth
ide geu
indo BI
novem
rroriste
n de Li
ringen.
een zwakke echo aan de grote tijd renigin
Markies de Cuevas - een Carmen zajraarsc
„wiegelde in de heupen als het natrege
merrieveulen uit de stoeterij van Cojer te 1:
Variabele visduiken in pas de deux 0|
van Carmen en Micaela zijn vergeef iUcht\
daar in de kaartscène bijv. zo'n trejfthans
toneelvondst tegenover staat als dieyiiirht
maskers op het achterhoofd. De Roesten i
dirigente Cornelia Voina leidde hetnvan
van het Staatstheater van Timisoaj^ zie
vaste en vooral slagvaardige hand. idsma;
>lgens
^dichte
-icunes
ELECTRO COMBINATIE NEDERLAND 1
Nieuwe Rijn 32-Leiden-Telefoon 071-132900
Blitse cotdutoy idool-jeans met
strakke pijp. (152-170) ^Ji.
C&AutbcA\tovtde£fye\!
