'Leerlingen houden Leeuwenhorstcollege enkele uren bezet Tsjechow in een versoberde tweemans-bezetting: Ine en Coen s O Democratie zonder inspraak burgers is oligarchie STAD/lREGiO Voormalige „zandhazen" van 4e PAG-Cie gaan in Leiden en Noordwijk iets vieren 1 GEMEENTELIJKE WERKGROEP IN NOTA AFSPRAAK OVER INSPRAAK: BURGERLIJKE STAND LEIDSE COURANT VRIJDAG 28 OKTOBER 1977 PAGINA 5 Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel len wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar toestel 18 vragen. Tijden veranderen, gewoontes wijzigen zich, legers althans in Nederland nemen lossere „zeden" aan, maar de oude kern van „toen" laat zich niet van de wijs brengen. De Oude Garde van Napoleon stierf staande, de uitdunnen de gelederen van het Nederlandse veld leger anno 1940 houden zich op de been door nu en dan weer eens oog in oog met elkaar te staan. Zoals die oud-ge- dienden de jongens van de meidagen van '40 van de voormalige 4e PAG- Compagnie van het 4e Regiment Infan terie morgen weer eens „op herhaling" gaan doen. Zoiets heet een rëunie. De veteranen van de PAG-Compagnie (dat zijn knapen die eens thuis waren bij het Pantser Afweer Geschut) nemen de vrouwen mee en starten morgen om 11 uur hun eendaags feest in de Leidse Mors poortkazerne, eenmaal de baker mat van „het Vierde". Oude ijzervreters, wat ze eigenlijk hele maal niet waren, wenen niet Hooguit wordt een traan weggepinkt als er straks een verkenningstocht wordt ge maakt door die oude kazerne, waar de meeste van hen zo'n 40 jaar terug hun eerste oefeningen deden in exercitie en in de wapenhandel. Met vallen en op staan natuurlijk. De mannen zijn inmi- dels een dagje ouder geworden en daar om wordt nadien „afgemarcheerd" per auto naar de Doelenkazerne. Daar zal het personeel van de onovertroffen Koksschool voor een achtenswaardige lunch zorgdragen. Oud-sergeant M C de Vos uit Zoe term eer, die de reünie- touwtjes in handen heeft, heeft een aantal attracties op het programma ge zet waarin de secties uit het verleden tegen elkaar uitkomen in een soort com petitie. Het wordt weer een dag van „weet je nog wel" en „jonge jonge, dat was me wat, met die kapitein van ons. Herinner je je nog, dat-ie...". Dat noemt men herinneringen ophalen, maar in werke lijkheid is het veel meer. Maar om dat te beseffen, moet je eerst zelf oud-ge diende zijn. Tegen de avond komen de voormalige slapies en maten naar het restaurant De Beurs in Noordwijk, dat destijds de stamkroeg van de compag nie was, om er de reünie met een ouderwetse en steeds levend blijvende borrel en een diner af te ronden. Ik heb me laten vertellen, door een Noordwijk- se „bron", dat degene die zich nader hand nie voldoende realiseert dat hij eventueel nog met eigen vervoer naar z'n (burger)basis terugmoet, door de goede sergeant De Vos bedreigd wordt met minstens „verzwaard arrest". Ik kan me niet voorstellen, dat dit voor de meesten aanleiding zal zijn om tijdig op te krassea Dat wordt dan de PAG-compagnie van 4 R.I. terug in Noordwijk, waar dit onderdeel in de mobilisatietijd van '39- '40 gelegerd lag in scholen en bollen schuren. Totdat de vijand op die vroege 10-meimorgen boven Valkenburg neer streek. De knapen hadden toen, met angst in de benen, deel aan het korte epos, dat zich voor hen afspeelde in de duinen bij Katwijk omdat het vliegveld heroverd moest wordea Duitsers noch Nederlanders hadden toen nog iets aan dat vliegveld dat onbruikbaar was ge worden, maar over die inzet spreekt men nog steeds. De 4e PAG onderhoudt in elk geval nog steeds nauwe banden met Noordwijk Deze reünie is daarvan weer zo'n voorbeeld. Een half leven groeide erover heen, maar morgen zal het weer zijn „als de dag van giste ren".... Vanavond in het LAK-theater, Leven daal te Leiden, zes korte verhalen van Anton Tsjechow. Levenstaferelen voor een publiek van 175 man. Als u zich haast kunt u er nog bij. Maar dan zult u zich werkelijk moeten haasten, want Tsjechow van Ine Veen en Coen Pronk door dramatisch veldheer Hans Boswin kel geregisseerd, is een belevenis. Sober van opzet, zoals de vraagstelling ook zou moeten zijn: Man, Vrouw, Liefde? Het vraagteken staat achter de aankon diging, want de ene keer is het wel liefde, de andere keer niet Je weet het eigenlijk trouwens nooit nietwaar. Er zit één monoloog bij. Die doet Coen, „om Ine zich makkelijk te laten ontkle den, want een vrouw verkleedt zich namelijk zo moeilijk als ze er de tijd niet voor heeft". Ik ga nog even door, zonder iets te zeggen. Vóór de pauze zijn er vier verhalen in dezelfde kleren, wat de man betreft. Een vrouw kan dat niet doen. Coen zegt: „we hebben nu te maken met twee lange verkledingen (tussen bedrijf 3 en 4 en tussen 5 en 6), trou wens voor mij ook tussen 5 en 6, dat is ook niet zo eenvoudig om van jager weer dokter te worden". Tijdens die verkleedperioden blijft het publiek ge bonden door balalaika-muziek; de sfeer blijft gehandhaafd. Coen Pronk is geen onbekende in Lei den, in 1974 regisseerde hij Litteris Sacrum in „Interieur" van Hugo Claus, z'n toneelcarrière mag er zijn, ook via de tv.- Ine Veen begon destijds als balletdanseres die later het toneel op zocht en daar naam maakte, o.a. in „Je kunt het toch niet meenemen",.Harten vrouw", „Er zit een haar in mijn soep" en in produkties zoals „De graaf van Monte Christo" en „De dynastie der kleine Luyden". Twee persoonlijkhe den, die elkaar voor het eerst vonden en meteen in toneelmatige zin verzot op elkaar raakten, in overeenstemming bij voorbeeld met Coens vrouw Marianne Verwey, die de ontwerpen maakte voor het decor, dat verrassend suggestief op blokken werd geschilderd. „Het leuke ervan is", aldus Coen Pron, „dat dit mijn eerste eigen vrije produk- tie is, die tot nog toe een heel aardige pers gehad heeft We hebben de reeks verhalen van Tsjechow uitgeprobeerd in het land en dat ging lang niet gek zoals in de doodstille zaal van het Nut in het Zeeuwse Wissekerke, met al die rijke hereboeren, die óf waren geboeid, of dachten: de oogst is toch al binnen.. „Maar zonder gekheid: het kenmerk van Ine Veens en Coen Pronks Tsje- chow-reeks is versobering van de uit beelding. Niet meer dat nostalgisch Russische, met weemoed doordrenkt Wel met behoud van de sfeer. Bijvoor beeld zoals Ine: een vrouw, die geniet van haar ellende, maar veel introverter dan 50 jaar geleden. Coen Pronk: „Het binnenhouden van emoties, dat is het helemaal. Daardoor wordt de werking ook sterker". Wat zegt men van „Loslip pig", „Over de schadelijkheid van ta bak", „Polinkja", „Een ondoorgronde lijk krakter", „De koddebeier", „De wraak van een vrouw"? Een beste pers, zoals ik al mocht constateren, en de schouwburgdirecteur in Tiel zei: „Lek ker gespeeld, geen moeilijk gedoe, eind elijk weer eens ouderwets toneel zonder problemen". Coen Pronk wil wel doorgaan zo en hij zoekt weer naar iets voor het volgend seizoen. „In de vrije sector wat serieus toneel brengen, dat is wat ik graag wilde doen. Het is ook betaalbaar voor schouwburgdirecties. Je moet wel alle twee, zoals Ine en ik, helemaal gemoti veerd zijn. Als je met tien man op het toneel staat, zie je niet dat er misschien twee mensen uit hun neus staan te eten. Maar met z'n tweeën moet je er hard tegenaan gaan. De was het ook meteen volledig eens met de opvattingen van Hans Boswinkel. Een fijn unitje, zo samen. Hans vond het al geweldig, dat Ine en ik het lef hadden om niet met een blijspel te komen, maar met iets moeilijkere". Hoe dan ook, men heeft dit duo-optre den tot nog toe ervaren als een „avond je ouderwets toneel", waarvan meni geen dacht, dat het al jaren niet meer bestond. uoen KronK met ine veen \EERUNG ROBERT WORTEL (15) VAN SCHOOL GESTUURD I NOORDWIJKERHOUT - Het Leeuwenhorstcollege was gis- Ma teren voor de tweede keer in 2 jaar het decor van een spon tane bezetting van de rectors kamer. Veertig leerlingen de monstreerden hiermee hun machteloze woede over de verwijdering van school van een leerling uit de 3e klas. In de ogen van de bezetters is de 15-jarige Robert Wortel zon der enige vorm van overleg of ^motivatie van school ge- ly /vjtuurd. Ook een duidelijke re- ruimden ontbreekt volgens de leer- Hejüngen. Toen de bezetting vier had geduurd, besloten de tters de hele zaak in han- flen te geven van de leerlin genraad. Enkele uren later -flverd het besluit definitief: to bert Wortel wordt niet neer toegelaten op het Noord- ivijkerhoutse Leeuwenhors t- ollege. Robert is een vrij serieuze ongen die net zoals elke ande- e leerling van 15 jaar wel te inden is voor een verzetje, lij zit in een rumoerig groepje Tienden dat dit schooljaar (ETI ver een groot aantal klassen infi® I verspreid", vertelt Roberts ^Boeder. „Het kattekwaad dat lij uithaalde kan nauwelijks anleiding zijn geweest om iem van school af te sturen. I'egen de tijd dat ik uitgeno- igd werd voor een gesprek vas al besloten om hem niet anger op school te handha- en", aldus mevrouw Wortel oKtojjk heb eigenlijk het idee dat V uu|e rector hem eruit gepikt eeft als waarschuwing aan koms ndere leerlingen". Als reden jo, de verwijdering werd n0® oor het schoolbestuur in een tusse' chrijven aan mevrouw Wortel angevoerd dat het voor Ro- ert „beter is" dat hij een U]Kn ndere school zoekt Onge- ua raagd en zonder overleg esuiwjpende de directie de onder- n Y" andeling met andere middel- Voi 816 scholen- »De schooldirec- Ht e nooit de moeite geno- y jen om eens met die jongen Praten om hem op zijn ïntrYentuele fouten te wijzen". aldus mevrouw Wortel. Rumoerig Het schooljaar 1976-1977 was voor Robert Wortel een erg rumoerig jaar. Moeilijkheden waren er vooral met de Duitse leraar. Aan het einde van het schooljaar bleef Robert zitten. Dit schooljaar kreeg Robert ruzie met zijn Franse lerares omdat hij tijdens de les geen aantekeningen wilde maken en een werkboek bezat dat hij het vorige jaar ook al gebruikt had. Nadat de gymleraar met lijfelijk geweld had bedreigd, bracht hij laconiek de Hitier- Het Noordwijkerhoutse Leeuwenhorstcollege, opnieuw toneel van tumult groet uit. Een vernield stop contact werd door de schooldi rectie al snel op Roberts naam gezet en hij werd voor een periode van drie dagen ge schorst. Toen bleek dat Robert het delict niet gepleegd kon hebben, herriep de rector de schorsing. Zonder een directe aanleiding werd Robert Wortel aan het begin van deze week definitief naar huis gestuurd. Procedure Volgens de bezettende actie groep heeft de schooldirectie niet de juiste procedure ge volgd: ,Jn de schoolstatuten staat dat een verwijdering van school moet worden voorafge gaan door een schorsing van 6 dagen", zo luidt het commen taar van de actiegroep. „Ook is de directie verplicht om overleg te voeren met de ou ders en de leerling zelf'. Vrijwel onmiddellijk na de verwijdering werd een handte keningenactie gevoerd die bij na 500 tekeningen opleverde. „In een gesprek met rector Heus gaf hij ruiterlijk toe dat er een aantal fouten gemaakt waren, hij was niet van plan om op het besluit terug te komen uit vrees dat hij zich zelf zo onmogelijk zou ma ken", vertelt een actievoerder. Aan de rector werd te kennen gegeven dat hij tot 11.00 uur de tijd had om zich te beden ken. Schorsing Gistermorgen om exact 11.00 uur drongen 40 leerlingen de. rectorskamer binnen. Toen de inmiddels toegesnelde rector dreigde met een schorsing van drie dagen, verlieten 5 leerlin gen het directieverblijf. Een telefoontje naar de ouders zorgde ervoor dat 2 leerlingen door hen opgehaald werden. Een lid van de kerngroep van de leerlingenraad haalde de bezetters tenslotte om 14.00 uur over om de bezetting op te heffen. Het leerlingenparle ment zou de inmiddels verlo ren zaak verder behartigen. De 35 overgebleven leerlingen zijn tot en met dinsdag ge schorst Doofpot „Zo is het 2 jaar geleden ook gegaan. Na een algemene sta king over het afzetten van rec tor Van Boekei zou ook de hele zaak door de leerlingen- raad besproken worden. Ze hebben er net zo lang over gepraat totdat iedereen het zat was en vjeer terugkeerde tot de orde van de dag", aldus een bezetter. „De inspraak van de leerlingen van het Leeuwen horst-college loopt overduide lijk terug. De leraren weten niet eens wat er allemaal Enkele bezetters met hun van school gestuurde vriend Robert Wortel (rechts) Commentaar Rector Heus en conrector Beemsterboer onthouden zich nadrukkelijk van enig com mentaar. „We willen geen pu bliciteit en zeker geen negatie ve", aldus de beide heren. Mevrouw Verdeyen, voorzit ster van het schoolbestuur wil nog wel kwijt dat de leerlingen nooit via officiële wegen heb ben geprotesteerd tegen de gang van zaken. „De leerlin gen hebben alleen een stencil uitgedeeld. Ze hebben geen idee van wat er precies ge beurd is. Het Leeuwenhorst college heeft een goed functio nerend leerlingenparlement Via deze leerlingenraad had den de leerlingen veel meer bereikt". Robert Wortel is er eigenlijk nogal stil van geworden: „Ik vind het erg fijn dat mijn me descholieren zo spontaan voor me zijn opgekomen. Ik ben natuurlijk niet zo'n zoet jonge tje maar iets ernstigs heb ik eigenlijk nooit gedaan". ED OLTVIR LEIDEN „Representatie-democratie, het stelsel van gekozen volksvertegenwoordiging is oligarchie zonder participatie-demo cratie, dat is het geval als meer burgers meer invloed op het beleid hebben," dat stelt de gemeentelijke Werkgroep inspraak in haar nota .Afspraak over Inspraak". De werkgroep beoogt met haar nota echter vanuit dit uitgangspunt te komen tot afspraken over de inspraak om die inspraak wat meer te verhelderen en te structureren. Om misvattingen over inhoud van de inspraak uit de weg te ruimen stelt de werkgroep dat de inspraak noch gelijk is aan medezeggenschap, het beslissen' noch dat inspraak slechts een vorm van voorlichting zou zijn, waarbij de bevolking verder geen invloed kan uitoefenen. Over de reikwijdte van de in spraak zegt de werkgroep dat het de bedoeling is dat zoveel mogelijk burgers worden be reikt, en dat die burgers zo vroeg mogelijk geïnformeerd dienen te worden over toekom stige beslissingen. Als voorbeel den worden onder meer de open-plan-procedure voor de binnenstad en de nota Volks huisvesting genoemd. Criteria De werkgroep noemt tien crite ria waaraan inspraak volgens haar moet voldoen: inspraak moet mogelijk zijn rond alle be langrijke stappen in een be paald proces; inspraak dient zo vroeg mogelijk aan te vangen; consequenties en beleidsmoge- lijkheden van bepaalde doelstel lingen moeten steeds aan dis: cussie onderhevig zijn; informa tie dient door alle betrokken groeperingen bijtijds te worden verstrekt; van tevoren zal er overleg moeten plaatsvinden over het tijdschema van beleids voorbereiding en inspraak en de wijze waarop de resultaten van de inspraak worden verwerkt; geen beslissingen gedurende de inspraakperiode; continu de mo gelijkheid tot uitwisseling van informatie; bewaking van het procedure-verloop; het informa tiemateriaal moet zoveel moge lijk toegankelijk zijn en de re sultaten van de inspraak open baar en tenslotte moeten de in sprekers (zij die inspraak heb ben) worden begeleid en daar toe moeten ook middelen be- hikbaar zijn. Representativiteit De weii groep onderscheidt bij de inspraak „belanghebben den", direct betrokkenen zoals bewoners, wijkorganen en func tionele adviesorganen (zoals de Sportstichting) en „belangstel lenden," geïnteresseerde groepe ringen (zoals milieudefensie). De werkgroep stelt dat het altijd moeilijk is om precies te bepa len of de inspraak door een representatief gedeelte wordt benut Alle betrokkenen dienen gelijke kansen te hebben, aldus de werkgroep. De adviesorganen (Sportstich ting, LJA) kunnen op drie ma nieren worden ingeschakeld; als adviseur bij het begin van de beleidsvoorbereiding, net zoals alle insprekers; als bundelaars van de inspraak; als adviseurs over ingebrachte menigen. De werkgroep beëindigt de nota met enige hoofdstukken waarin de elementen van de inspraak procedure worden genoemd en de volgorde waarin zij bij de verschillende processen wqrden gebruikt LEIDEN geboren: Fatiha, dr. v. M. Benissald - F. Tohid, Ida C. dr. v. C. L. M. Tabbers - M. L Boumeester, Marco, zn. v. E C. Vink - A. Warlé. Christiaan V.. zn. v. G. P. J. de Groot - J. H. Nooij, Imke, dr. v. H. P. M. Bootsma - A. M. van Ruijven, Rudy, zn. v. R. Zeilstra - A. Driebergen. Kann L, dr. v. H. W. Viehmann - R. F. Prevost. Ortian, zn. v. M. Durmus - Y. M. A. Siecker. Diederik J.. zn. v. J. C. W. van Egmond - M. M. van Rooijen, Jolanda J., dr. v. J. J. Dubbelaar - J. J. M. Stipdonk. Mischa P.. zn. v. P. van Leeuwen - M. M. Knetsch. Nadia M.. dr. v. P. van Leeuwen - M. M. Knetsch. Elisa. dr. v. K. L Chui - S. M. Ho. met H. Smid. H. G. van Eek geb. man. W. F. Siraa geb. 1902 man. A. Plug geb. 1977 dr. v. F. Plug - J. GuijL

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 5