idlf*", Bisschoppen niet achter ontwerpverklaringen van commissie Intercommuni en ambt" kerk wereld 01 89.- Lucebert, Ischilder -van lelijke mensen KORTE METTEN De jonge mode van VROOMS DREESMANN R INST LEIDSE COURANT DONDERDAG 27 OKTOBER 1977 PAGINA 7 iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimim nu eenmaal plezier in zijn talent, zijn schilderkunde, met deze dikwijls akelige maar toch ook wel eens lach wekkende sujetten te tonen, te demonstreren, beter ge zegd. Dat hij „diepere en meer algemeen menselijke waarden onthult" door het teken van de opgeheven vin ger, (zij het niet als enig mid del), zoals de inleiding van de catalogus vermeldt, lijkt ons ietwat gezocht. Dat komt ook omdat het werk van Luce bert niet verwoord kón wor den. Men moet er geen ver halen of beschouwingen aan toevoegen, het is. Deze rare lieden zijn er louter 'als schil derij zónder antecedenten. Als er zulke mensen waren, sloten wij de ogen; nu echter kijken we met belangstelling naar compositie, kleuren-ex- pansie, tonaliteit, uitdruk king, naar alles wat er van een schilderij uitgaat. Iede reen wordt daartoe uitgeno digd in Nouvelles Images t/m 12 november. Herman van Tongeren heeft 'n expositiebeurt in de Amro- bank (Kneuterdijk) tot 12 no vember en toont daar 'n reeks abstracte doeken met de gebruikelijke titels: „Sfe ren in een landschap" - „In a paying mood" - „Tekens in een bruin landschap", etc. De vormen zijn nu eens be dacht, dan weer erg onsa menhangend uitgestrooid zo dat de composities beurte lings voldoen of incompleet zijn. Zo ook het coloriet dat veel te maken heeft met de „stemmingen" waarover de schilder in een begeleidend .maar het gaat werkelijk om de kxmst op zich woord spreekt. De no's 11-10- 9-8 b.v. bieden een monter zelfs feestelijk uitzicht; 27 en 25 baden in matte geel-groe- nen en 24 bestaat uit 'n naar geestig rood tegen een som ber blauwgrijs. Het komt ons voor dat Van Tongeren een veel beter etser dan schilder is, want de tien prentén die hij hier laat zien behoren tot 'n echt fijn soort waarin mi lieu-schildering en uitdruk- kings-kracht opvallen. Samen met Van Tongeren worden de plastieken van Charlotte Jolles geëxposeerd. In Den Haag is zij zeker geen onbekende, al was het alleen al door het portret van Cruys Voorbergh in het kostuum Museum. Zij maakt mooie portretten maar het accent valt nu op het kleine werk, de uiterst gevoelige beeldjes van de staande, liggende, zit tende en lopende mensen, van de bewegelijkheid in rust, van de pose die maar één moment schijnt te duren, leven bijna gevangen in brons, steen, gips of hout. Wij hebben op dit terrein toch knappe mensen! Char lotte Jolles is één van hen. J.V. Apart pluizig jasje in de stijl die oma ook al zo mooi vond, heerlijk warm Een stukje mode dat het wachten meer dan waard was. In bruin, zwart of grijs. Maten 36 t/m 42. ■'■'ie it- KVS, III ges. En het ziet er ook niet naar uit dat deze schilder erg hekelt of aanklaagt of be jammert óf protesteert, zoals sommigen deden en nog doen die op de een of andere manier „gedreven" zijn. In dien wij het bij het rechte end hebben, dan is Lucebert op de eerste plaats een ras schilder voor wie het motief niet voorop gaat. Hij heeft er Lucebert: Jong paar. Wie Lucebert niet kent en de foto, genomen in zijn atelier, ziet, waar hij met een brede glimlach, penseel in de rech terhand klaar staat om aan een nieuw doek te beginnen, zal er even moeite mee heb ben om te bedenken dat deze gemoedelijke, uitgesproken bourgondische man zulke le lijke, afstotelijke mensen schildert. Jeroen Bosch zag er wel heel anders uit wan neer zijn zelfportret" ook inderdaad een zelfportret is, wat door sommigen wordt betwijfeld. Maar hoe dit zij, Lucebert maakt erg lelijke mensen, bij het monsterlijke af en het eigenaardige is, dat het colo riet waarmee hij ze schildert helemaal niet in overeen stemming is met die persona- De r.k. bisschoppenconferentie van Nederland heeft de ont- werp-verklaringen over de maaltijd des Heren en het ker kelijk ambt van de commissie „Intercommunie en Ambt" van de Raad van Kerken niet over genomen. In een uitvoerig antwoord aan de secretaris van de commissie, dr. C. P. van Andel, schrijft kardinaal Willebrands als voor zitter van de bisschoppenconfe rentie, dat de bisschoppen inza ke de eucharistie een diepere en duidelijker eenstemmigheid no dig achten over drie punten: de werkelijke tegenwoordigheid van het lichaam en bloed van Christus, het eigen offerkarak ter van de eucharistische vie ring en de noodzaak van het sacramenteel priesterschap. De tekst van de commissie is - aldus het antwoord - geen aan leiding „tot een ruimer stellen van de gegeven normen van toe lating van protestantse christe nen tot de katholieke viering van de eucharistie. Hiervoor is een verder reikende gemeen schap in het geloof nodig". Inzake het kerkelijk ambt wij zen de bisschoppen op de kath olieke leer, die het algemeen en het ambtelijk priesterschap niet slechts gradueel maar wezenlijk onderscheidt. Ook heeft kardi naal Willebrands vragen bij de tekst van de ontwerp-verkla- ring, dat zij „de wettigheid van het ambt niet afhankelijk wil maken van een ononderbroken keten van ambten, die historisch bewijsbaar zijn". Duidelijk stelt de kardinaal: „De r.k. kerk heeft altijd een wezenlijk belang gehecht aan de ononderbroken ambtsopvolging vanaf de apostelen tot nu en erkent geen sacramenteel ambt, dat buiten deze opvolging staat. Dit is ook de reden, waarom zij geen gemeenschappelijke cele bratie met ambtsdragers die niet in deze sacramentele suc cessie staan, uitsluit". De bis schoppen missen in het stuk het aspect van de wijding en het geloof in de primaat van de paus. De bisschoppen spreken hun grote waardering uit voor het werk van de studiecommissie, die in 1975 hun ontwerp-verkla- ringen aan de kerken ter beoor deling voorlegden. Zij hopen dat de commissie bereid is haar werk voort te zetten en dat daarbij naast het gemeenschap pelijke ook het verschillende on der woorden brengt. Dat draagt bij „tot wederzijds verstaan en wellicht tot de positieve over winning van deze tegenstellin gen ten voordele van alle be trokkenen". In hun reactie op de verklaring „Over de Maaltijd des Heren" verklaren de bisschoppen de omschrijving „het aanwezig stel len van Jezus in het innerlijk van degene die de gedachtenis van Jezus viert" onvoldoende te vinden. „De katholieke kerk gelooft dat brood en wijn in deze zin als tekens worden vervuld van de aanwezigheid van Jezus die het Lam is, dat brood en wijn we zenlijk veranderd worden in het lichaam en bloed van Christus, terwijl het uiterlijk waarneem bare van brood en wijn blijft". Ze twijfelen eraan of de woor den „herdenken en vieren", die in bijbelse zin tegenwoordig stellen betekenen, voor onze tijd de werkelijke tegenwoordigheid van het lichaam en bloed van Christus duidelijk uitdrukken. Volgens hen geeft de tekst on voldoende aan, dat in elke eu charistieviering het unieke krui soffer op sacramentele wijze be stendigd wordt en het karakter krijgt van een offer van het Nieuwe Verbond. Dat de bedienaar van de eucha ristie en zijn wijding nergens in het stuk worden genoemd, zou volgens de bisschoppen onbe doeld de indruk kunnen wekken dat zijn voorgaan geen noodza kelijk deel zou uitmaken van de eucharistie. De tekst over de Maaltijd des Heren is - aldus kardinaal Wille brands een geschikt uitgangs punt voor verdere bezinning. Het ontwerp .markeert een be langrijke vooruitgang in de dia loog". Hij waarschuwt echter voor overhaasting. „Tot nu toe is geen enkele tekst, die is voort gekomen uit een oecumenische dialoog tussen katholieke theo logen en anglikaanse of protes tantse theologen door de kerken als gemeenschappelijke verkla ring overgenomen. Al deze tek sten blijven als studiedocumen ten voor de verantwoordelijk heid van de betreffende com missies". Eerst nadat de reacties ziin verwerkt in een nieuwe re dactie, kunnen de kerken zich erover uitspreken. In hun antwoord op de ontwerp- verklaring over het kerkelijk ambt wijzen de bisschoppen aan het slot op het geloof in het primaat van de paus, dat be hoort tot het geloof van iedere plaatselijke kerk. In alle ge sprekken tussen de r.k. kerk en andere kerken over eucharistie en ambt komt de structuur van de kerk, het kerkelijk gezag en het ambt van de paus ter spra ke. „Eenheid rond de tafel des Heren op plaatselijk vlak bete kent voor rooms-katholieken: eenheid rond de tafel des Heren in de universele kerk", zo be sluit kardinaal Willebrands zijn antwoord over het kerkelijk ambt Prof. dr. Bernard Haering is in een ziekenhuis in Rome wegens keelkanker geope reerd. Prof. Haering, interna tionaal bekend moraal theo loog uit West-Duitsland en hoogleraar aan een der pause lijke universiteiten in Rome, is vooral bekend geworden om zijn pogingen de katholie ke huwelijksmoraal in een nieuw daglicht te plaatsen. Hij meent, dat het kerkelijk gezag alleen maar oog heeft voor de afwijzing van mani pulatie met biologische struo- turen en de vraagstukken van de manipulatie met het gewe ten der mensen negeert De vergunning voor de bouw van vijftien nieuwe katholieke kerken in het aartsbisdom Warschau wordt door de hulp bisschop Jerzy Modzelewski gezien als een teken, dat de Poolse regering meer begrip toont voor de katholieke kerk De kwestie van de kerkbouw is lang oorzaak geweest van onenigheid tussen kerk en re gering in Polen, maar in het bijzonder sinds Edward Gierik Meer dan driehonderdduizend jongeren uit de agglomeratie Buenos Aires, de hoofdstad van Argentinië hebben deel genomen aan de slotdlenst bij de bedevaart van dit jaar naar het nationale Mariahei- Ugdom in Lujan. Aan een nachtelijke voettocht van sea* tig kilometer naar de bede vaartskerk namen meer dan 140.000 personen deel. Het aartsbisdom Sao Luis do Maranhao in Noordoost-Brazi- lië is begonnen met de verde ling van zijn grond onder de landarbeidersgezinnen, die daarop wonen en werken. De overdracht wordt officieel vastgelegd in het kadaster. Andere bisdommen hebben aangekondigd dit ook te dooea De Katholieke kerk in Japan breidt xich langzaam uit Vo rig jaar werden 4.394 volwas senen Japnners gedoopt tegen 4.025 twee jaar eerder. Het aantal seminaristen bedroeg vorig jaar sesentachtig tegen zesenzeventig in 1975. Het aantal Japanse vrouwelijke religieusen steeg van 75955. tot 76.053 vorig jaar. Namens het internationale be stuur van de katholieke vre desbeweging Pax Christi heeft kardinaal Alfrink zich open lijk gesteld achter het Boli viaanse comité voor de rech ten van de mens. In een brief verzekert hij het comité van zijn morele steun en vraagt hij hoe geholpen kan worden. Het comité is oecumenisch samen gesteld en onderhoudt nauwe betrekkingen met de raad van Latijnsamerikaanse bisschop penconferenties. Broeders vragen aandacht via brochure Vijf congregaties van broe ders-religieuzen in Nederland hebben onder de titel „Heb het hart eens" een brochure gepubliceerd om te laten zien wat door hen gedaan wordt en om iets te vertellen over wat hen vanuit het evangelie heeft bewogen broeder te worden. Deze samenwerkende congre gaties, die vooral werkzaam zijn op het gebied van de hulp verlening, willen door di boekje en door enkele adver tenties een bijdrage leveren aan een grotere herkenbaar heid van de broeder-religieus. Zij vinden dat het religieuze leven in deze tijd nog steeds betekenis heeft voor onze sa menleving en dat het ook jon ge mensen kan aanspreken. Vijf broeders beantwoorden in de brochure vragen als: wa zijn we aan het doen, waarom doen we het, wat is onze toe komst? De broeders werken in ziekenhuizen, voor minder-be- gaafden, in het jeugdwerk, in het onderwijs, in de derde wo reld en in vele andere sectoren van de maatschappij. De congregaties zijn: Broeders van St Joannes de Deo, Broe ders van de H. Joseph, Broe ders van Liefde, Broeders Pe nitenten en Broeders van Onze Lieve Vrouw van Lourdes.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 7