Eenzaamheid: het grote kwaad
WN HUB UIT
BLAD 'EMMA' BOEKT IN DUITSLAND ONGEHOORDE SUCCESSEN
T s j echoslo waakse
dissidenten
voor gerecht
brieven
lezers
Als een pijl in de lucht
in
Ijiboeti
ïislukt
[asjvangst
Man met
apehart
overleden
iNNENLAND/BUITENLAND
l.EIDSF ('Ot'RANT
MAANDAG 17 OKTOBER 1977 PAGINA 7
)p reclameplaten staan man en vrouw samen de afwas te doen.
;e stappen samen in de auto, ze lachen samen óf ze kijken
amen zuur. Ze gaan samen met de kinderen stoeien in het
Ewembad. Leuke dingen doe je met z'n beiden! De mens heeft
iet vanaf Adam en Eva in zijn chromosomen dat ,het niet
oed is alleen te zijn'. Toch heeft Nederland 87.560 gescheiden
aannen en 126.087 gescheiden vrouwen. Er zijn (naar de laatste
■ijfers) 144.517 weduwnaars en 550.389 weduwen. Het aantal
lleenstaanden van 30 tot 85 en ouder is: 4.097.706. Dit wil
latuurlijk niet zeggen dat al deze mensen zondags in hun dooie
•entje voor de ramen zitten kijken.
)e meesten hebben wel een
riend of vriendin, veel of wei-
jg kennissen om prettige- en
iare dingen mee uit te wisse-
»n, maar bij velen brengen de
evensomstandigheden met
ich mee dat ze soms dagen-
ang niemand hebben om te
en te praten. Er zijn mensen
ie domweg een vreemd adres
it de telefoongids pikken om
•ven een menselijk geluid te
ïoren. Ze hebben niemand om
nee om te gaan. Ze kunnen
ïooit tegen een dierbare zeg-
;en: ,ga maar gauw zitten', je
iet er afgepeigerd uit, ,ik
naak even een kopje koffie
?oor je'. Ze hebben niemand
>m eens lekker ruzie mee te
naken. Hun tegenstanders in
iet gevecht zijn de stilte in
luis, de lege kamers en met
iet ene verloren bordje op de
«ttafel. De psychiater, psy
choloog en de s.o.s. telefoon-
iienst weten er alles van.
l/ele soorten
zijn velerlei soorten van
ienzaamheid. Een door haar
nan verlaten vrouw zei eens:
,Ik geef er de voorkeur aan
net mijn ellende alleen te blij
den. Ik schaam mij tegenover
inderen die een gezin heb-
jen". Een weduwe: „Je leven
s toch kapot; als je opstaat
lenk je aan hem en als je naar
Ded gaat denk je nog aan hem.
\1 zetten ze je in een gouden
saleis, dat verlies kan nie-
nand je vergoeden. Ik praat
ïooit over mijn overleden
nan, daar kan een ander zich
;och niet in verplaatsen". Een
zaamheid is sterk persoonlijk.
I/aak komt het neer op ontred
dering, knagend gemis. Het
kleeft aan je als een stigma.
Een jong academicus van het
introverte type zei eens: „Als
ik in m'n eentje op een terras-
e zit heb ik het idee dat iede-
een naar me kijkt. Ik vind het
ip den duur idioot om m'n
ikopje koffie aan te raken. Dan
r' Iga ik maar zitten lezen om me
leen houding te geven. Het gek-
'ke is dat je alleen ook haast
W nooit leuke contacten maakt
Maar nauwelijks ben je met
een ander samen of er ont
staat op een natuurlijke ma
niercommunicatie. Een ander
i, zegt iets tegen je
en je hebt zó een leuk gesprek.
Ergens alleen zitten schijnt
eenzaamheid van je af te stra
len en daar moeten anderen
niets van hebben". Een van de
ellendigste dingen op dit ge
bied is in je eentje op een
receptie staan, glas in de hand
en niemand van de aanwezi
gen kennen behalve de bruid.
Handje helpen
Iedereen staat gezellig te bab
belen en op het laatst, na enig
vruchteloos heen en weer ge-
slenter en het driemaal bekij
ken van de cadeaus, neemt de
eenzame gast gehaast de be
nen. Het is typerend dat zich
amuserende groepjes bijna
nooit een duidelijk .eenzame',
die soms vlak naast hen staat,
een handje helpen, terwijl dit
in feite zo makkelijk is. Met
een dom vraagje als ,kent u
de jubilaris goed' of met een
of andere zo maar langs de
neus weg geplaatste opmer
king. Dan is het ijs gebroken.
De Bond van Gescheiden
Vrouwen „Divortium" te Am
sterdam weet dat de geschei
den vrouw er al speciaal be
roerd voor staat in het sociale
leven, tenzij ze eigen status
heeft, waardoor contacten in
werkkring of beroep de ge
woonste zaak van de wereld
zijn. De verlaten huisvrouw
zonder hobbies of belangstel
lingen loopt kans in een va
cuum terecht te komen. On
danks emancipatie van de
vrouw geeft men in het gezel
schapsleven toch vaak de
voorkeur aan de man. Oude
vrienden uit haar vroeger fa
milieleven laten haar zakken,
maar vragen wel de ex-echtge
noot op de borrel en niet haar.
Gescheiden vrouwen zijn niet
erg populair bij andere (ge
trouwde) vrouwen. Ze zien in
haar een potentieel gevaar.
Vooral de gescheiden vrouwen
met een interessante baan, die
de huismoeders een beetje in
de schaduw stelt.
Hoe volwaardig in haar werk
ook aanvaard in meer huiselij
ke kring treft ze 't soms min
der goed. Bovendien zit ze in
een scheve positie; ze hoort
niet bij de mannen en ze hoort
niet bij de vrouwen. Ze is een
apart ras. De weduwe staat er
Eenzaam...
in dit opzicht beter voor. Ook
in het nog resterend gezinsle
ven. Ze kan bij een goed rap
port van een kind nog eens
zeggen: „wat zou je vader dat
fijn gevonden hebben". Va
ders portret staat op een ere
plaats in de huiskamer, terwijl
de gescheiden vrouw vaak met
alimentatiemoeilijkheden en
bezoekrecht zit, (dat ze maar
half wil) als de verhouding
met haar ,ex' niet meer hele
maal 'je dat' is.
wen. Hij merkte dat het verlies
van een echtgenoot psychoso
matische ziektebeelden opriep,
zelfs asthma, en pathologische
depressies. De vrouw liet zich
dan op .ziekelijke wijze gaan'
in haar smart. „De behande
ling daarvan is de patiënt hel
pen het verdriet te aanvaarden
en te proberen de band met
de overledene in het verleden
te situeren en nieuwe wegen te
zoeken naar nieuwe contacten.
Het bleek zelfs dat het sterfte
percentage voor verschillende
doodsoorzaken), zegt.inde-
mann, hoger lag voor wedu
wen (ook dat van vrijgezellen-
mannen) dan voor gehuwde
mensen van dezelfde leeftijd.
Hoe eenzaamheid van vrouw
en man wordt verwerkt is een
samenspel van factoren: mi
lieu, capaciteiten, vechtlust of
frustrerende geremdheid. De
door zijn vrouw verlaten man
heeft het ook niet makkelijk,
maar alweer: de wereld accep
teert hem sneller. Bij een
feestje komt men eerder een
man „tekort" dan een vrouw.
Aan de buitenkant ziet het er
voor hem wat zonniger uit,
maar ook zijn eenzaamheid
kan nijpend zija Tot mijn
kennissenkring hoort een man
met een reisjob, hij maakt
ambtsreizen naar Mexico,
Amerika, Afrika, wordt overal
gevraagd omdat hij een goed
verhaal kan vertellen en over
een verrukkelijk soort humor
beschikt. Toch is hij dodelijk
eenzaam, leest in zijn hotelka
mer 's avonds maar wat en
houdt zich mentaal staande
door te denken, dat zijn vrouw
eens bij hem zal terugkomen.
Zelfbedrog, want hij weet dat
dit niet zal gebeuren, ze is
hertrouwd en gelukkig. Een
zaamheid vloeit niet alleen
voort uit gebrek aan willekeu
rig gezelschap, hoe boeiend
het ook kan zijn; bij anderen
voelt een mens zijn eenzaam
heid juist soms veel pijnlijker.
Een heleboel mensen kunnen
uit de doolhof van eenzaam
heid geen uitweg meer vinden.
Ze vallen in handen van fles
sentrekkers, die met surrogaa
toplossingen komen. Niet bo
nafide huwelijksbureaus (de
goede niet te na gesproken, die
soms werkelijk gelukkige hu
welijken tot stand brengen
tussen mensen die jarenlang
met hun alleenzijn overhoop
hebben gelegen) zetten hen
geld af, ze schrijven op nepad-
vertenties, leggen precies de
verkeerde contacten. De we
duwnaar is ook niet benijdens
waardig als hij nog jonge kin
deren heeft. Voor hem komen,
behalve het verlies van zijn
partner, nog practische moei
lijkheden zijn leven verzuren.
Door zijn werk is hij door
gaans de hele dag van huis; er
moet voor de kinderen worden
gezorgd, zodat hij naast zijn
verdriet om het gemis ook nog
eens op hoge financiële lasten
komt te staan. Vaak hebben
deze hulpen in de nood dan
nog verwachtingen van hem
als een toekomstige huwelijk
spartner, zodat dit aspect het
de arme man die nog niet
toe is aan een permanente ver
vanging van zijn overleden
vrouw nog moeilijker
maakt.
Gelukkig zijn er momenteel tal
van instanties, clubs, instui
ven, jongerencentra, Vereni
gingen, Bonden, Wijk- en
Dienstcentra, LM bureaux (Le
vens- en Gezinsmoeilijkheden),
Buurthuipen, Maatschappelij
ke Advies- en Inlichtingenbu
reaus om eenzame jonge- en
oudere mensen wat meer fleur
in het leven te brengen. Met
enig speurwerk ontdekt men
bij vrijwel iedere gemeente
een trefpunt. In grote steden
zijn er zeker meer mogelijkhe
den op geschikte manier met
anderen in contact te komen.
In dorpen ligt het (mogelijk)
wat moeilijker. De grote hin
dernis is vaak schroom en het
gevoel voor miskenning. Niet
alleen oudere mensen, veel
jongeren voelen zich ook
vreemdelingen. De reclame
doet hieraan geen goed. Je ziet
altijd jonge mensen, omstuwd
door anderen bijvoorbeeld op
de beeldbuis. Ze drinken ge
zellig samen een kop koffie, ze
sporten en dansen, of omar
men elkaar op grond van hel
der witte tanden. Dat is niet
zo fijn, als je zelf niet een paar
armen hebt om in weg te krui
pen. Met of zonder een vol
maakt gebit
Paniekerig
Bij velen loopt dit allemaal
soepeitjes, maar lang niet bij
allen. De laatste categorie
vrouwen is wel eens wat pa
niekerig. Ze zijn bang voor
onverwachte telefoontjes, voor
uitblijven van geld. Als een
weduwe verdriet heeft kan de
wereld zich dit beter indenken.
Men weet wat het voor een
gezin betekent als de vader
overleden is. De Amerikaanse
psychiater Lindemann hield
zich speciaal bezig met ver-
drietverwerking van wedu
Actuele krantekoppen: record echtscheidingen in Engeland en steeds meer alleen
staanden: Tiny Francis schreef naar aanleiding hiervan een artikel voor Van Huis
Uit" over de trieste achtergronden van de alleenstaande, eenzame gescheiden man,
vrouw of van de weduwe of weduwnaar.
Tekst: Tiny Francis
Uit de familie van de Bromelia's stamt de „Vriesea", die als
„een vurige bliksemschicht" uit haar leerachtig donkergroen
blad omhoog schiet. Ze heeft een aarvormige bloeiwijze van
over elkaar liggende schutbladeren. Ze bloeit maar één keer
en sterft dan af. Ondanks deze karigheid is zij een der meest
verkochte Bromelia's, genoemd naar de Nederlandse botanicus
Prof. de Vriese, die haar ergens uit Brazilië vandaan haalde.
Ze is niet zo algemeen voorkomend als haar familieleden, maar
heeft wel evenveel stekvorming, uitschieters naast de hoofd-
plant. Deze kunnen apart uitgroeien, en worden opgepot terwijl
ook de oude plant eruit kan worden gesneden. Als ze lelijk
wordt om de jonge spruitsels betere start te geven, 'in voorjaar
en zomer onthard water geven op de aarde en 's winters
kamertemperatuur voor haar aanhouden. In het oerwoud kan
men de „Vriesea" aantreffen in de holte van een boom of in
een vermolmde stronk. Ze behoort dus tot de „epifyten", dat
zijn planten die zich in holle boomstammen nestelen, in tegen
stellingen tot de „parasieten", die op krachten van de boom
leven. De „Vriesea" vraagt een lichte plaats en vloeibare blad-
mest in de koker, waaruit de pijl wordt afgeschoten
(ca. ƒ.7.50).
Het Duitse blad „Emma", al-
Seen vóór vrouwen door vrou
wen, dat sinds januari 1977 op
de markt is, boekt ongehoorde
successen. Onlangs werd het
zelfs waardig bevonden ,Leeu-
en een lila lint om
Be omslag te drukken. Een
Hfcnderscheiding, die alleen de
beste bladen krijgen. In „Em
ma" wordt in negatieve zin
over mannen gesproken. De
hoofdartikelen gaan over moe
ders met gehandicapte kinde
ren, de financiële moeilijkhe
den van schoonmaaksters, ver
halen van en over prostituée's,
over abortus en andere vrou
welijke problemen. Alle arti
kelen zijn door vrouwen ge
schreven, gedrukt en geredi
geerd. Veel „topics", die erin
behandeld worden, schoppen
tegen de schenen van de pu
blieke opinie. Het succesrijke
blad, waarin geen enkele ad
vertentie voorkomt, wordt uit
gegeven door de schrijfster
Alice Schwarzer.
Het was haar idee en zij
bracht het nodige geld op tafel
dit uit te voeren. Duidelijker:
ze stak het hele honorarium en
de royalties van haar boek
„That Little Difference and its
big consequences") (Het hele
kleine verschil en de grote ge
volgen daarvan) in het maand
blad. De naam „Emma" is ge
kozen als stoere tegenhang(s-
ter) van Duitse vrouwenbladen
met meisjesnamen als titel:
„Petra", „Karina" en „Brigit
te".
Het blad is volkomen oncon
ventioneel, de plaats voor an
nonces en rubrieken over cos
metica is ingenomen door tek
st. Foundation-voorlichting zal
men tevergeefs in „Emma"
zoeken; er staat nooit mode in.
De prijs is 3 DM, de afname
loopt vlot, maar men vraagt
zich af hoe lang Alice het nog
kan volhouden zonder de hulp
van de commercie in de vorm
van advertentiekolommen.
Hoofdredacteur 5chwarzer
echter houdt het been stijf. In
beginsel wil ze niet met man
nen samenwerken (ook niet als
't om commerciële doeleinden
gaat). „Wij vrouwen mogen
nooit onze onafhankelijkheid
verliezen evenmin als een poli
tieke groepering. De mannen
die we heden aan onze zijde
vinden, kunnen zich morgen
tegen ons keren. Dan zitten we
weer in ons „ghetto" tussen
vier muren".
(Social Report)
^apmg
JJOETI, (UPD Twee gewa
de mannen van wie werd
|gd dat zij ,,pro-ethiopische_
•athisanten" waren, hebben
en een klein vliegtuig van
Djiboeti", de plaatselijke
tvaartmaatschappij, ge-
bt en zijn Franse piloot en
poeder van minister van jus-
I Ismail Ali Joessoef, doodge-
rfiten.
n, die gewapend wa-
jj met automatische pistolen,
meesterden het toestel toen
""klaar stond voor de start in
fjoera in het noorden van het
egere Franse Afar- en Issa-
1 De kapers werden later tot
dtulatie gedwongen.
ITTERDAM (ANP) De
tterdamse politie heeft dit
keinde in totaal 520 kilo
in beslag genomen. Op de
markt bedraagt de
ervan waarschijnlijk
miljoen gulden. Een 19-jari-
tterdammer werd gearres-
kok zijn twee mannen
eerlen door de douane aan-
uden. Zij bleken twee kilo
bij zich te hebben,
ee ze naar Frankfort
willen vliegen. Op de
tselijke markt bedraagt de
ervan ongeveer 8000
PRAAG Vier vooraanstaande Tsjechoslowaakse dissidenten
kwamen vandaag in Praag voor het gerecht op beschuldiging van
ondermijnende activiteit en het schaden van de belangen van hun
land in het buitenland.
Het wordt het belangrijkste proces tegen Tsjechoslowaakse ijver-
aars voor de rechten van de mens sinds de publikatie van het
manifest Charta 77. Drie van de verdachten de 55-jarige
journalist Jiri Lederer, de 53-jarige voormalige artistieke leider van
het Vinogrady-theater Frantisek Püvlicek en de 41-jarige toneel
schrijver Vaclav Havel hebben dit stuk getekend, samen met
ongeveer 800 landgenoten. Het manifest vormt een pleidooi voor
de eerbiediging van de rechten van de mens in Tsjeschoslowakije.
De hoofdverdachte, de 64-jarige gewezen theater directeur Otto
Ornest, is geen ondertekenaar van Charta 77.
Ornest en Lederer, tegen wie de zwaarste beschuldigingen zijn
ingebracht, kunnen veroordeeld worden tot gevangenisstraffen van
drie tot 10 jaar, als zij schuldig worden bevonden.
KAAPSTAD (AP) - Drie en
een halve dag nadat in het
Groote Schuurziekenhuis in
Kaapstad in een lichaam van
een mens een hart van een
chimpansee was overgeplant
(ter stimulering van zijn eigen
hartslag) is de patiënt overle
den.
Het ziekenhuis heeft meege
deeld dat de 59-jarige Benjamin
Forbes, een boekhouder uit
Kaapstad, om half zeven van
morgen de laatste adem heeft
uitgeblazen.
Gisteren was Forbes' toestand
nog tevredenstellend geweest,
maar namens het ziekenhuis
werd daarop gezegd dat het wel
twee weken kon duren alvorens
bekend was of zijn lichaam het
hart van het dier zou „aanvaar
den" dan wel „afstoten".
Politie bestormt gekaapte autobus
De kaping van een Japanse bus in Nagasaki is abrupt geëindigd, toen
de Japanse politie zaterdagavond met veel machtsvertoon het voertuig
bestormde. Bij de actie bleven de 16 gegijzelden ongedeerd. Een kaper
werd doodgeschoten, de andere kon, lichtgewond, gearresteerd worden.
Hij verklaarde dat de gijzeling uitgevoerd was uitsluitend om financiële
redenen. Van een politiek motief was geen sprake.
Bouw VFW-614 wordt wellicht gestaakt
BREMEN-(DPA) De leiding
van het Nederlands-Westduitse
luchtvaartconcern Fokker-VFW
in Bremen heeft aanbevolen de
produktie van het verkeers
vliegtuig VFW-614 tegen het
eind van dit jaar stop te zetten.
Volgens goedingelichte kringen
in Bremen staat die aanbeveling
in een vertrouwelijk rapport
van het bedrijf aan de Westduit-
se regering. Op basis van de
hulp die de regering in Bonn
aan Fokker-VFW in het vooruit
zicht heeft gesteld, en de daar
aan verbonden voorwaarden,
ziet de bedrijfsleiding geen an
dere mogelijkheid dan de pro
duktie te staken.
Oostduitse
marineofficier
vlucht van schip
NAPELS (AFP) Een Oost
duitse marine-officier, de 40-ja-
rige Franz Johan Folkestein, is
gisteren door een Napolitaans
schip in uitgeputte toestand uit-
zee gehaald. Hij heeft politiek
asiel in Italië aangevraagd.
De man zei dat hij met de kapi
tein van zijn schip een woorden
wisseling had gehad, waarbij
deze met een pistool op hem
had geschoten en aan een arm
gewond.
Na het schot was hij in zee
gesprongen en had 24 uur rond
gezwommen voordat hij werd
gered, zei hij.
'fi I
Brieven graag kort en
duidelijk geschreven. De
redactie behoudt zich.
het recht voor ingezon
den stukken te bekorten.
Kern-energie
Een van de belangrijkste argu
menten tegen de vreedzame toe
passing van kernenergie lijkt
wel te zijn, dat wij daarmede
een politiestaat over ons zouden
afroepen. Onlangs heeft nie
mand minder dan Kardinaal Al-
frink in alle ernst dit argument
gehanteerd.
Dat het zover heeft kunnen ko
men bewijst wel, dat waar het
de nucleaire technologie aan
gaat zelfs de meest uit de lucht
gegrepen beweringen maar al te
grif geloofd worden. Wat is n.l.
het geval.
Men stelt dat de risico's verbon-
Orgie van
Russische
landarbeiders
MOSKOU (Reuter) Het or
gaan van de communistische
partij van Witrusland heeft zijn
schande uitgesproken over 58
landarbeiders van de collectie
ve proefboerderij van Zjodin,
die het einde van de oogsttijd
vierden met een wodka-drink
gelag dat de hele nacht duurde.
Het feest werd gehouden bij een
„kampvuur van koplampen"
van vrachtwagens en de arbei
ders hadden botje bij botje ge
legd om drank te kopen.
De andere morgen werden allen
dermate laveloos aangetroffen,
aldus de Sovietskaja Byelorus
sia, dat ze in auto's geladen en
thuisgebracht moesten worden.
Een plaatselijke partijfunctiona
ris noemde de hele vertoning
„be^ghamend".
den aan het in verkeerde han
den geraken van nucleaire tech
nologische kennis en/of nucleai
re brandstoffen, met name plu
tonium, zo groot zijn, dat de
samenlevingen die daarvan ge
bruik wensen te maken, wel niet
anders zullen kunnen doen dan
deze met de grootst mogelijke
veiligheidsmaatregelen omrin
gen, en dat niet alleen physiek
maar ook, en dat is de kneep,
d.m.v. een de hele samenleving
omvattend en in zijn greep hou
dend totalitair binnenlands vei
ligheids- en politiesysteem.
Nu zal niemand kunnen bewe
ren, dat een dergelijk gevolg
van de toepassing van kernener
gie zich volstrekt nooit zal kun
nen voordoen, maar om een
land te laten vervallen tot een
politiestaat daar is, zo is in het
verleden en het heden wel vol
doende bewezen, bepaald geen
kernenergie voor nodig.
Evenzeer is tot nog toe in lan
den als Canada, het Verenigd
Koninkrijk en zelfs de Verenig
de Staten zelf, die reeds een vrij
lange geschiedenis van toepas
sing van kernenergie hebben,
maar ook een goede democrati
sche traditie, van de ontwikke
ling in de richting van een der
gelijke politiestaat nog niets te
merken geweest.
Er is ook eigenlijk geen enkele
zinnige reden waarom dit wel
zou moeten gebeuren, want ook
de z.g. gevaren, die dan door dit
totalitaire politiesysteem zouden
moeten worden bestreden, zijn
schromelijk overdreven. Een
daarvan is, dat het ondanks zeer
nauwkeurige controle niet mo
gelijk zou zijn om tot in de
kleinste hoeveelheden nauwkeu
rig na te gaan of alle nucleaire
materiaal, dat er zou horen te
zijn, ook daadwerkelijk aanwe
zig is, zodat het voor daarbij
betrokkenen mogelijk zou zijn,
om middels minuscule hoeveel
heden per keer op den duur een
zo grote hoeveelheid bijv. pluto
nium te verduisteren om daar
kwaad mee te kunnen. Nu is de
hoeveelheid die daarvoor nodig
is ca. 10 kg. en gaat het om
onnauwkeurigheden van frak-
ties van grammen, zodat de be
treffende verduistering werke
lijk een ontzagwekkend aantal
malen,zou moeten worden her
haald, en daarbij steeds weer
het verduisterde materiaal ver
volgens ook goed weggemoffeld
en uit streng bewaakte ruimten
naar buiten zou moeten worden
gebracht.
In theorie is het wellicht niet
100% onmogelijk, maar in de
praktijk is het net zo goed mo
gelijk als dat iemand op die
manier 10 kg. goud uit de ge
bouwen van de staatsmunt zou
kunnen verduisteren.
Een ander genoemd risico is dat
van het overvallen van tran
sporten van nucleaire brand
stoffen. Voorzover het daarbij
gaat om radio-actieve materia
len, is het enrzijds de voor de
bescherming daarvan nodige
verpakking en anderzijds de ra
dio-activiteit zelf, die het even
tuele overvallers onmogelijk zal
maken om zich met de buit uit
de voeten te maken. Voorzover
het daarbij gaat om plutonium,
dat geen zware afscherming no
dig heeft tijdens transport, is er
geen reden waarom daarbij niet
voor een dusdanig transport
middel zou worden gekozen,
dan wel desnoods voor een dus
danig zwaar escorte, dat het vei
lig is voor overvallen. Dat is dan
wellicht duur, maar altijd nog
goedkoper dan de kosten van
het in stand houden van een
politiestaat.
Toch wordt de intelligentie van
het publiek kennelijk zo laag
aangeslagen, dat men mede met
dit soort voze argumenten pro
beert de hele vreedzame nu
cleaire techniek verdacht te ma
ken.
Het is ieders goede recht om
van de vreedzame toepassing
van kernenergie te vinden wat
hij wil, en het getuigt alleen
maar van wijsheid om met de
invoering ervan niet harder te
lopen, dan de benen van ons
technisch kennen en kunnen,
ook t.a.v. de eliminatie van de
negatieve aspecten ervan, lang
zijn.
Maar laten we het gesprek daar
over wel mooi houden en de
mensen niet met onzindelijke
argumenten de stuipen op het
Lijf jagen.
Den Haag
de Boer Lid Tweede Kamer
vooj het CDA.
