Hebzucht onder de zeespiegel Whbhi DEZE WEEK IN LEIDSE BIOSCOPEN En verder. Wahlöo en Sjöwall op het politieke vlak 1 1 'nrr Religieus naivisme in galerie Kenosis Verliefde Volkswagen racet door Frankrijk Ciocirlia in Schouwburg Don Quichotte van Imperium Ritmo Natural in Hot House Catapult in Zoeterwoude Kunst in „Ars" STUDIO Cria Cuervos (16) Razend knappe film met Ge- raldine Chaplin in een spel met verbeelding, werkelijk heid en de tijd (derde week). CAMERA My name is nobo dy (12) Spaghetti-western van het betere soort met Terence Hille en Henri Fonda (eerste week). LIDO I —Soldaat van Oranje (16). Een voor Nederlandse be grippen kostbare film over de Tweede Wereldoorlog. Gedeel telijk opgenomen in Leiden en Noordwijk. Een onderhouden de film die de verzetsfeer goed in beeld brengt en een interna- LUXOR The deep (16) Met Nick Nolte, Jaqueline Bisset en Robert Shaw. Regie: Peter Yates. tionaal niveau kent (vierde week). LIDO III Turks Fruit (16). Uitstekende Nederlandse speelfilm met Rutger Hauer (ook in Lido I te aanschouwen) en Monique van der Ven. (achttiende week). REX Die Teuflische sch- western (16) Sexfilm van wei nig niveau. Indien je net een best-seller als "Jaws" hebt geschreven hoef je maar achter de schrijf machine te gaan zitten en ze komen al bij je voor de ver- filmingsrechten van het vol- 3n gende boek. Zo is het tenmin- ste Peter Benchley vergaan, die nog vóór hij het verhaal van "The deep" aan de uitge- ver kon voorleggen door pro ducent Peter Guber werd be naderd. Benchley schreef ook samen met Trancy Keenan Wynn het filmscenario van "The deep" maar tenslotte moest de niet op de "creditlijst" vermelde M Tom Mankiewicz er bij komen om het geheel wat bij te scha- ven. Al deze achtergrond-informa- tie is te lezen in het pocket- boekje "Inside the deep", dat producent Guber over het tot stand komen van de film schreef en waarin hij uitvoerig ingaat op de gigantische moei lijkheden die deze zich voor veertig procent onder water afspelende productie met zich meebracht. Bij het zien van "The deep" vraag je je onwillekeurig af of dit streven naar uiterste per- fectie, met hele cameraploegen in een scheepswrak op de zee bodem, wel nodig was en of sommige scènes met eenvoudi ger maar even effectief in een watertank in de studio hadden kunnen worden opgenomen. Maar goed, deze film die het succes van "Jaws" moet over treffen, ziet er zeer overtui- ts gend uit met slimme shockef fecten als een bloeddorstige namaak oray-aal voor het gemak, maar onjuist, vertaald als sidderaal en een groep even vraatzuchtige haaien, waarvoor de filmploeg spe ciaal naar Australië moest. "The deep" is een verhaal van hebzucht onder de zeespiegel. Twee jonge vakantiegangers n Jacqueline Bisset en de in de "Jordach-serie" te vroeg weggeschreven Nick Nolte duiken met enkele antiquitei ten óók een ampul morfine op. De antiquiteiten wekken de belangstelling van de ervaren Romer Treece op, de bende van Cloche heeft het gemunt TRIANON De opdracht (16) met Thomas Hellberg en Chris topher Plummer. Regie: Mats Ar- hon. Het Zweeds schrijversecht paar Per Wahlöo en Maj'Sjo- wall heeft voor de dood van eerstgenoemde een tiental misdaadromans voltooid, die nu naar het schijnt stuk voor stuk verfilmd gaan worden. Na de Amerikaanse verfilm ing van „The laughing police man" met Walter Matthau, verscheen ook Widerberg met zijn voortreffelijke „Ver schrikkelijke man van Skffle" en „De vrouw in hef'Gotaka- naal" is nog niet uit onzebios- copen verdwenen of Mats Arehn's visie op „De op dracht" (Uppdraget) meldt zi ch. Wahlöo en Sjöwall begonnen hun serie met een aantal zake lijke detective-verhalen rond de zeer menselijke politie-in- specteur Beek om een vaste lezerskern te winnen en stop ten vervolgens - bewust - meer en meer maatschappij-kritiek in hun boeken, zich afzettend tegen de (Zweedse) sociaal-de mocratische regering. In „De opdracht", dat zich bij na geheel afspeelt in een Zuid- amerikaanse politiestaat, gaan zij zelfs nog wat verder. Daarin wordt een Zweeds di plomaat uitgezonden om er de zakelijke belangen van zijn land te behartigen na de moord op de gouverneur. Ge confronteerd met intriges en geweld plus een corrupte poli tiechef tracht hij enkele her- vormingen door te voeren, maai- moet tenslotte het hoofd buigen voor het politieke sys teem waar hij niet tegenop kan. Mats Arehn heeft enkele in grijpende wijzigingen in het boek aangebracht, die de toch al bedachte situatie niet ge loofwaardiger maken. Niette min, weet Thomas Hellberg - veel Zweedser dan de hoofdfi guur in de roman Manuel Or tega - toch wel in het begin te overtuigen als de integere bui tenlandse vertegenwoordiger in een door en door corrupte samenleving. Maar dat men een Zweedse waarnemer met zoveel voorko mendheid rustig zijn gang zou laten gaan, wil er bij ons toch niet zo erg in. Christopher Plummer is een gladde van twee walletjes etende politie- Een „efehaag" voor Herbie LIDO II Herbie (a.l.) Met Dean Jones en Don Knotts. Regie: Vincent McEveety. Herbie, het denkende en voelende Volks wagentje uit de Disney-studio's lijkt niet kapot te krijgen. Volgens de typische Hol- lywood-formule dat je wat succes heeft maar niet moet veranderen wordt de uit 1969 daterende vondst van de kiene kever voor de derde maal uitgemolken in „Her bie gaat naar Monte Carlo". Ditmaal on der regie van Vincent McEveety. De speelfilm-sectie van de Disney-studio's werd groot met films voor de hele familie met hoofdfiguren, meestal kinderen, en huisdieren zoals honden of paarden. Nou kan je daarmee een hoop kanten op, maar op een gegeven moment werden die films in vul verhaaltjes. Tot iemand in 1969 met het eigenzinnige Volkswagentje op de proppen kwam. In feite vervulde dat au tootje dezelfde functie als de huisdieren van daarvóór, maar het zag er opeens allemaal anders uit en de eerste film ermee „The love bug" werd - al had het veel weg van een avondvullende Ster-spot voor de VW - een enorm commercieel succes. Van daar nummer twee „Herbie rides again" en vandaar ook „Herbie gaat naar Monte Carlo. De Herbie-films zijn allemaal even vriende lijk, kijkwerk waarvoor niemand op z'n tenen hoeft te gaan staan en waarom je af en toe best een beetje kan lachen. Toch lijken de makers van de nieuwe avonturen van Herbie ook al in een creatieve impasse gekomen, als je dat grote woord mag gebruiken. In .Herbie gaat naar Monte Carlo" barst het van de uit andere films gekaapte ideetjes en verhaalwendingen: Een gek Frans inspecteurtje dat een dub belrol speelt, een tijdens een expositie ge stolen diamant, een race naar Monte Carlo met handicaps, een brokje De Funès en een paar grepen „De eend en de cadillac". Herbie mag dit keer als outsider meedoen aan een soort Tour de France voor auto's en - de emancipatie van de Volkswagen gaat verder - zelfs verliefd worden op een door een schone dame bestuurde Lancia. Aangezien de Lancia terugknipoogt met haar koplampen, krijgt Herbie de kolder in z'n kop, slaat met deuren en schuifdak en gaat op z'n achterste wielen staam. Onder de handen van bestuurders Dean Jones en Bon Knotts (Amerika's vervelend ste komiek) wint hij de race natuurlijk, komt de gestolen diamant terug en mag hij met z'n Lancia-liefje vrijen. Op naar Herbie vier. BERT JANSMA ZOETERWOUDE De Leidse popgroep „Catapult" verzorgt zondag 16 oktober een optreden in gebouw „Don Bosco" in Zoe- terwoude. Naast de vele successen zal de groep het nieuwste nummer „Disconjet Vodka da" ten gehore brengen, een Rus sisch georiënteerde parodie op de huidige disco-rage. De groep Catapult bestaande uit: Aart, Geert-Jan, Erwin, Kees en Elmer, werd in september van het jaar 1973 opgericht. Het nummer „Remenber September" werd dan ook een regelrechte hit. Naast het werk voor eigen groep componeerden de leden van Catapult veel voor andere groepen. LEIDEN De jazz-zolder Hot House zal vanavond het tweede concert organiseren dat buiten het vertrouwde pand aan het Rapenburg moet worden gegeven. Evenals vorige week gaat het om een nachtconcert in het LAK-theater aan het Levendaal 150 m. De Latijns-Amerikaanse band Ritmo Natural zal op deze avond een concert geven. Ritmo Natural speelt funky Jazzmuziek met Amerikaanse, Latijns-Amerikaanse en Caraibische invloeden en heeft dit alles tot een swingens geheel samengesmeed. De groep bestaat uit Alberto de Hondt op drums en percussie, Frank Noya-bas, Steve Boston-conga's, Frank Douglas-electrische gi taar en als enige blanke Martin Haak op de piano. De groep moet het deze keer zonder Hans Dulfer doen maar dat doet aan het swingende effect niets af. Aanvang 11.15 uur. Ook volgende week brengt Hot House nog een concert in het LAK-theater met het Harry Verbeke kwartet. Daarna zal Hot House zijn tenten opslaan in het Leidse Vrijetijdscentrum aan de Breestraat met Shaky Sam's bluesband. Diplomaat Hell berg kan geen oog meer dicht doen chef en Fernando Rey speelt weer overtuigend de grote machthebber achter de scher men. Graag hadden we wat meer gezien van Per Oscars- son als de dorpsdokter met guerrilla-activiteiten, maar Arehn concentreert zich hele maal op het gewetensconflict waarin de Zweedse diplomaat geraakt als hij bemerkt hoe hulpeloos hij eigenlijk is in dit land. „De opdracht" is, zeer zeker in de bewerking van Arehn, niet zozeer een detectivethriller als wel een politieke thriller ge worden. Aanvankelijk, on danks de onwaarschijnlijkheid van het gegeven - welke macht hebben de Zweden in een Zuidamerikaanse provincie - boeiend van opzet, met een duidelijk afglijden naar het voorspelbare slot. MILO LEIDEN Het Roemeense ensemble Ciocirlia brengt in het kader van zijn derde tournee door Nederland vandaag een bezoek aan de Leidse Schouwburg. Het optreden is het eerste in de tournee. Het ensemble bestaat uit 30 leden en bespeelt onder meer ook diverse authentieke instrumenten, waaronder de lange schaapsfluit, de panfluit en nog andere. De groep brengt een geheel nieuw programma dat is samengesteld uit de rijke folkloristische tradities uit de verschillen de delen van het Latijnse Balkanland. Het bijbehorende twaalf leden tellende dansensemble zal de muziek van het ensemble met wervelende dansen vergezellen. Aanvang 20.15 uur. LEIDEN Toneelgroep „Imperium" geeft in haar microtheater aan de Vestestraat vanaf vandaag weer een serie voorstellingen. De nieuwe productie van de groep heet „Don Quichotte, de ridder van de droevige figuur". De regie is in handen van Rein Edzard. Marjolein Briër verzorgde de choreografie. De première is zaterdag 15 oktober. De voorstellingen reeks loopt tot en met 17 december, iedere vrijdag- en zaterdagavond vanaf half negen in het micro-theater. De toegangsprijs bedraagt zes gulden per persoon (scholieren en houders CJP betalen vier gulden. LEIDEN Gerda van den Bosch houdt van 20 tot 30 oktober in het gebouw van „Ars" aan de Pieterskerkgracht een tentoonstel ling van haar beeldhouwwerken. Tijdens de expositie zal eveneens permanent het werk van enkele „gastexposanten" te bezichtigen zijn. Beeldhouwster Gerda van den Bosch levert figuratief werk van portretten en mensen- en dierenbeelden. Grote bekendheid heeft zij gekregen met haar kynologische werk. Er staan mooie beelden van de exposante in Gorkum, Zutphen en Woerden. Deze zomer werd er met succes in Winschoten en Zierikzee geëxposeerd. Gastexposant Peter Duivenvoorden is een jonge autodidactische schilder. Zijn werk is verfijnd. Deze begaafde kunstenaar richt zich tijdens zijn werk op het wezen der dingen. Hans Versteeg heeft al eerder als gast van Gerda in Ars zijn werk tentoongesteld. Hij heeft zich duidelijk ontwikkeld en toont een aantal reliëfs in brons en aluminium. Ir. F. Kuiper is de echtgenoot van de beeldhouwster. Hij toont ruim honderd foto's van Zoeterwoude. Zijn werk wordt over een half jaar overgedragen aan de gemeente Zoeterwoude. De opening van deze belangrijke expositie wordt 20 oktober om half zes verricht door prof. dr. D. J. Kuenen, rector magnificus van de universiteit te Leiden. Voorts is de tentoonstelling te bezichtigen op de volgende tijden: 20 oktober van 19-21.30 uur; werkdagen van 16-18 en 19-21.30 uur; zaterdagen en zondagen van 14-17.00 uur. „Ars" is gevestigd in de Pieterskerkgracht 9 te Leiden. LEIDEN Wie een schilderij- ziet van de Drentse schilder Marcus Délanjo zal allereerst worden getroffen door het duidelijke naïvistische karak ter van zijn werk. De anato mie van de afgebeelde perso nen is zeker niet volmaakt (het is allemaal te rond), en het kleurgebruik lijkt nogal overdadig. Toch spreekt er een duidelijke symboliek uit zijn werk en het optimisme dat als het ware van zijn doe ken afstraalt doet weldadig aan. Galerie Kenosis aan de Oude Vest 53 exposeert een gedeelte van zijn werk van 15 oktober tot en met 15 novem ber. Marcus Délanjo (pseudoniem voor P. P. H. Seidel) is geen erkende schilder. Toch geniet zijn werk ook buiten onze grenzen bekendheid (onder meer in Engeland). Kunstles sen heeft Délanjo nooit gehad. Eigenlijk is hij een vreemde eend in de bijt van het kunst wereldje. „Zoals Rembrandt zich waarschijnlijk nooit heeft beziggehouden met kunst, maar het leven zelf, zo houd ik mij ook in wezen niet bezig met kunst, maar met hetgeen er om mij heen en in mij gebeurt. Want wat in het alge meen onder kunst wordt ver staan, is vaak niet meer dan Grote werken De wachtkamer Jacqueline Bisset en Nick op de lading morfine, die tij dens de tweede wereldoorlog door een schipbreuk verloren ging. Treece wil de lading morfine vernietigen, maar het jonge stel wèl assisteren bij de ber ging van oude kunstschatten en zo ontstaat een bloedige strijd boven en onder water tussen Treece en de vakantie gangers enerzijds en de niets ontziende zwarte bende van Cloche. Het scenario heeft er in de figuur van de oude Adam Coffin, gespeeld door Eli Wallach, nog een blanke boosdoener bijgevoegd voor het rassen-evenwicht. Maar het belangrijkste is toch het onderwatergebeuren met écht gekweld door hun dui- kersbrillen kijkende acteurs en veel zich op toepasselijke aquarium-muziek door het beeld bewegende vissen. Het gebeuren te land mag er overi gens ook best wezen met een spectaculair gevecht in een to renhoge liftschacht, een fraai exploderende vuurtoren en een gevecht van man tegen man met' een buitenboordmo tor als wapen en een duidelijk hoorbaar gebroken nek aan het slot. Wie van al dit soort zaken houdt komt in "The deep" niets te kort, maar de acteer prestaties blijven onder de maat zodra men onder de wa teroppervlakte komt en men het te kwaad krijgt met zijn conditie. Zelfs de stoere Ro bert Shaw als Treece heeft daar last van, al mag hij in tegenstelling tot "Jaws" dit keer blijven leven. MILO een broek vol menselijke uit laatgassen, iets waarover je te recht je neus kunt optrekken en er met een wijde boog om heen lopen", vindt Marcus'De- lanjo. Délanjo is een erg religieus schilder. „Als één van de be langrijkste facetten van mijn werk zie ik de mensen erop te attenderen dat de toekomst bij God ligt. Daarom is het maken van wat men een schilderij noemt voor mij een belangrij ke onderneming en acht ik het wel of niet slagen van zoiets afhankelijk van mijn Heer. Vandaar onder elk mijns in ziens geslaagd schilderij „Dankzij God", aldus de schil der. Het is niet zo dat Marcus Dé lanjo louter en alleen religieu ze taferelen afbeeldt. De symboliek ligt er soms wel erg dik op, maar vooral ook bij de kleinere schilderijen valt zo op het oog niets godsdienstigs te ontdekken. Afbeeldingen van spelende kinderen, een boer en boerin op een akker (in olieverf, zoals alle schilderijen) hebben geen duidelijke sjrnb- oliek. Het wat grotere schilde rij „De Wachtkamer", zou symbolisch gezien kunnen worden als een wachten op het eeuwige licht, terwijl één van de wachtenden een kleine jongen ongeduldig probeert alvast iets door het sleutelgat op te vangen. De grote schilderijen van Mar cus Délanjo zijn het opval lendst qua kleurgebruik en symboliek. Eéen schilderij geeft een echt bijbels tafereel weer, hoe de profeet Elia in de woestijn wordt gevoed door twee raven bij de beek Crith. Het kleurge bruik is fel, maar toch niet onaangenaam. In het schilde rij „De Doop, wedergeboorte, vastgegrepen aan de navel streng van het eeuwige leven" is een duidelijke paradijs symboliek waarneembaar. Een naakte vrouw die onder water via een navelstreng met de aarde verbonden is, de levens boom boven het water met mensen en dieren eromheen. Het schilderij „De hoofdweg, overgave" beeldt waarschijn lijk de hemelvaart uit. Een aantal mensen bevindt zich op een snelweg naar een lichten de plek in de hemel en ontdoet zich van alle aardse ballast, behalve van kleren ook van de maskers die op aarde werden voorgehouden. De tentoonstelling van Marcus Délanjo zal zaterdag worden geopend door mevrouw M. Vos, directrice van de Culture le Raad Leiden, om 15.00 uur. De tentoonstelling is van maandag tot en met zaterdag geopend van 10.00 tot 16.00 uur. Pittige actie; zelfs de frêle Jacqueline een vechtpartij niet uit de weg. gaat voor

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 7