binnenstad heeft parkeerplaatsen te bijna weinig 3000 .eidse bejaarden bevochten ielkaar op het groene laken Spaans vuur fonkelde in Zoeterwoudse boerderij Bram Francken: 40 jaar voorbeeldig taxichauffeur en nog schadevrij ook GEMEENTE BEREID TOT MINNELIJKE JIT PARKEERENQUETE GEMEENTE BLIJKT: SCHIKKING JAP/REGIO LANGS Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel len wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar toestel 18 vragen. LEIDSE COURANT- VRIJDAG 14 OKTOBER 1977 PAGINA,5 Bram Francken was van de week 40 jaar taxichauffeur. Geen gewone Noordwijkse taxichauffeur, maar een erg goeie. In dienst van Taxi Verhart. Niemand zowat weet, dat Bram van achteren Francken heet, ze noemen hem gewoon Verhart, volgens zijn schoonzoon. Bram werd dezer dagen op een receptie gehuldigd, in het bijzijn van vele tientallen meeleven- den, onder wie pastoors, dominees, raadleden, en heuse graven (dat zijn mensen van adel). Bram, 63 jaar, is gewoon populair en bekend geworden in Noordwijk en daarbuiten. Het laatste wat Bram zou willen: dag en nacht klaar staan voor z'n passagiers. Of dat nu Winston Churchill was, of aartsbisschop Makarios, of Liz Taylor, of een bewoonster van een bejaarden centrum, het maakte hem niets uit. Veertig jaar was Franck een ken, een man om te huldigen goedmoedig, betrouwbaar, en te verzilveren zelfs. Dat ge- zwijgzaam, excellent chauf- beurde ook, toen burgemees- feur die honderdduizenden ki- ter Bonnike hem de ere-me- lometers reed zonder één een- daille in zilver (Oranje-Nas- tje schade. Eén keer viel hij sau) opspeldde, onder meer in door de mand, bij Rijnsburg, het bijzijn van politiekorp- toen werd hij bekeurd omdat- schef Basten en een meneer ie te snel reed. Bram Franc- van Veilig Verkeer Nederland Problemen woonwagenbewoner De Jager •die stomverbaasd was over dat schadevrij rijden: „Dat is bij ons nog nooit voorgeko men, omdat ons systeem pas 29 jaar werkt." Omdat Bram zo veel keer de wereld was rondgereden kreeg hij ook de gouden Mercedes-speld. Diner voor Bram en de zijnen, en gratis vervoer per limousine. Hij hoefde één middag niet zelf te rijden, alleen 's mor gens kon baas Verhart niet buiten zijn diensten. „Ja, dat begon in 1937", vertel de Bram me even, spraakzaam geworden bij de glas jus d'o- range; „23 was ik toen". Even dokter Kruyt laten praten: „Bedankt, dat u zoveel patiën ten zo goed eri kundig heeft overgebracht; blijf zo maar Bram Francken (2e van links) met echtgenote temidden van cadeaus. een paar jaartjes door draaien." Bram weer: „Ik ben meegegroeid, een fijnste tijd ken ik niet. Het is moeilijker, drukker geworden, je moet op letten, je ogen op de weg hou den. Nou ja en vroeger had je ook lastige mensen, zoals nu, zal ik maar zeggen. Een bor rel? Nee, niets, nooit. Jus of appelsap, koffie, daar voel ik me heerlijk bij. Makkelijk ook, want tegenwoordig kan dat drinken bij wegverkeer niet meer." Nog even polsen, of er lui druchtig volk was onder de „elite" vroeger. „Och, er was weieens iets, maar ik heb nooit gevraagd waarom; ik reed al leen maar..." Helemaal en ty pisch Bram Francken, die in z'n vrije tijd graag fietst. Be paald niet luidruchtig is baro nesse Van Tuyl (van Seroos- kerken), die in Velsen woont: „die rijd ik al dertig jaar lang op en neer van Velsen naar Haarlem, Scheveningen of Amsterdam. Twee dagen in de week zeker, vaste prik". Al leen Bram mag de baronesse rijden. Geen wonder. io- an Het Spaanse vuur Spaans vuur, gisteravond in Zoeterwoude. Weer eens on der de hanebalken in de woon- en feestboerderij van filosofisch beklimmer der Olympus Paul Schaepman. Je kunt in het dorp niet alles onder de pannen van Ons Huis thuisbrengen, of bij Don Bosco: Zoeterwoude is niet meer het gemeenschapje van melk en honing uit de authen tieke dagen van weleer. Sinds er een Sjef van Jole onder de inwoners schuilt, moet de gi taar erin en dat lukt aardig zolang het niet te gek wordt. Deze keer zat alles mee, op dit huisconcert dat gegeven werd door de Hagenaars Rob Bak ker en Walter Rovers. Bij Bakker vloeit (bijna niet te geloven) geen druppel bloed bloe door d' aderen, dus het is geenszins van vreemde smet ten vrij. Rob is een samenstel ling van Russische en Indone sische componenten. Bij Wal ter ligt dat geheel anders: hij is Hollands, alleen z'n arties tennaam is Paco Fernandez. Niet Pak'm Fernandez, zoals een bewoneraarster naast me fluisterde, omdat vooral Paco alias Walter de vonken uit de snaren sloeg. Een fijne, tintelende avond. Dat moet gezegd. Spaanse Ne derlanders, bollebozen met een behoorlijke staat van dienst en het hele scale in de vingers; in die mate, dat zelfs de gastvrouw Lolita, die van Spaansen bloede is, de castag netten greep en zich op het tapijt door het ritme in een dans liet meeslepen. Het begon met hoofse muziek, waaraan Karei V nog plezier had be leefd en een Gavotte naar de stijl van Scarlatti. Rob Bak ker, die al geruime tijd met veel succes z'n aangegroeide nagels langs de snaren slaat, weet het nodige van opbouw, kracht en tederheid naar ge lang het karakter van de mu ziek dit vraagt. Hij produceert een mannelijke kleur in zijn interpretatie, op „stille plek jes" onderbroken door onver wachte tederheid, zoals de zon soms doorbreekt, na een boeiende donderbui. Heel knap, technisch en muzikaal, moet ik zeggen. De harten gingen duidelijk open bij die toehoorders op de grond. Spaanse muziek, vooral op de gitaar, lijkt me vaak een afspiegeling van het Spaanse leven: de moeder die het voor het zeggen heeft, met als slo takkoord: baste, genoeg, zó is het. Maar daartussen door het bewegen van de wieg naar het graf, met alle warme liefde die er maar zijn kan. Paco Fer nandez (malle Rovers toch!) legde met zijn flamencowerk iedereen het vuur na aan de schenen, zodat ook de meest notabele aanwezigen niet meer rustig konden zitten. Flamen co, dat is nog eens wat; maar je moet het wel in de Spaanse context zien en dan maken vallende herfstbladeren bui ten, passerende melkauto's en knapen die „joehoe Annie" roepen, deze kunst algauw tot een toeristisch vermaak. Maar niemand op de plavuizen en onder de droogbloemen had daar gisteren last van, in die greep van virtuositeit. Zo werd Spaanse cultuur (na de pauze overgaand in Noord en Zuid-Amerikaanse) aansla gen en weggetokkeld. „Je hoeft hiervoor niet naar de stad, zoals je bemerkt", voeg de aanstichter van de avond en gitaarminnaar Van Jole me nog toe. Inmiddels leeft Span je voort, ook in z'n muziek. Even zo goed voor Zoeterwou de begon na zes uur weer een nieuwe dag. Zij het op een andere golflengte. Toen was de poëzie van Rob weer bijna vergeten en ook de passie van Paco-Walter, die één keer een grapje uithaalde - dacht ik - „En de boer had maar ene )n teEen en ander was te danken er aan de inzet van de Leidse ■h Biljart Bond, die in het kader in van de „sportieve recreatie" in samenwerking met de KNBB lc* deze biljartmiddag voor be- jaarden had georganiseerd. Wie met de winst zou gaan in strijken was natuurlijk niet !n belangrijk. Op de eerste plaats rr zo werd geredeneerd 'e moest aandacht worden be- steed aan recreatie voor be- jaarden, ook op biljartgebied. Nu vond ik het zelf toch al opvallend hoe veel ouderen, zelfs redelijk bejaarden, er bij tijd en wijle rond de etensuur- tjes over de biljartafel gebo- gen staan. Meestal met het jas je aan, maar soms ook in hemdsmouwen. Dan zijn het geen „opa's", maar gewoon Willem, Joop of Frans als af schrijvers. Kijk, dacht men in hogere biljartkringen, dan moeten we zien te stimuleren, liefst in wedstrijdverband, want een goed contact tussen e KNBB en de plaatselijke bil- jartbonden is van groot ge- l' wicht voor de ontwikkeling van de biljartsport. Daar kun I je nooit te laat mee beginnen, j. Daarom stonden gistermiddag ein de cafégeur de 65-plussers dcentraal. Nadere informatie r leert ons, dat het vorig jaar j' niet mogelijk was, via de actie 1 „Sport Real" iedereen te berei ken. Wat dat precies inhoudt weet ik niet, maar ik twijfel niet aan de juistheid van dit L- terugblikken. Echter, thans I zijn die mogelijkheden er wel H degelijk, immers de in de Ned. Sport Federatie georganiseer de sportbonden zijn door de NSF en het ministerie van CRM door subsidie uit toto- en lotto-gelden in staat gesteld, de recreatiesport van de grond te krijgen. De bejaarden gister middag vonden dit best, als de ballen maar secuur wilden rol len. Ze behoorden tot de ge lukkigen, want de KNBB be perkt zich op dit recreatiege bied tot bejaarden, invaliden en gehandicapten. J Op deze manier kon de uitzon- !U) derlijke biljartmiddag in Lei- den worden georganiseerd: een „eerste stoot" tot verder I contact. Men wil namelijk doorgaan met deze biljarton- ja moetingen tussen bejaarden in aJ Leiden. Iedereen die ondanks u het klimmen der jaren nog graag eens een stootje zou wil len wagen hoort daarbij. Of ze J nou nog thuis wonen, of in bejaardencentra of in verzor gingsflats. Een bejaarden-bil jartcompetitie hangt in de lucht. De smaak had men gis termiddag in Rijnzicht al hele maal te pakken. Bejaarden aan stoot Gistermiddag steeg in café Rijnzicht ,n|aan de Leidse Lage Rijndijk de gezel- erligheid en spanning ten top. Er werd «•volop gebiljart. Niet zomaar even een ^'partijtje, voordat moeder de vrouw eJhet avondeten op tafel zette. O nee, n.de motievering lag op een hoger plan. >PAan stoot waren wie we vroeger 21 „krasse oudjes" noemden; tegenwoor dig liever als 65-plussers of hooguit ^bejaarden aangeduid. En ik moet eer lijk bekennen, dat de series niet van de lucht waren, althans op het laken werden neergelegd. Caramboles om van te smullen. Hard tegen hard, met het pilsje gereed op een tafeltje. Acht met talenten begiftigde knapen uit Leiden hanteerden de keu tegenover acht op strijd beluste mede-AOW-ers van het district „Bollenstreek" van de Kon. Ned. Biljart Bond. Nog nooit vertoond. Voor herhaling uitermate vatbaar. iEIDEN Wil de gemeente aan de oenemende vraag naar parkeerplaat- en voldoen, dan zal zij ervoor moe- en zorgen dat er in de Leidse binnen- tad bijna 3000 parkeerplaatsen meer omen. Binnen de directe omgeving an het kemwinkelapparaat is nu eeds een tekort van iets meer dan 000 parkeerplaatsen op koopavonden emeten. Een en ander is komen vast e staan na een parkeerenquête die in pril van dit jaar in het kader van le inventarisatie ten behoeve van het pstellen van een verkeerscirculatie plan is gemaakt. n 1985 zal de vraag naar parkeer plaatsen nog aanzienlijk groter zijn. ïnerzijds doordat het autobezit toe- leemt, anderzijds doordat de Leidse ïinnenstad meer inwoners krijgt. Voor 1985 is de parkeervraag op bijna 8100 plaatsen geraamd (2900 meer dan de huidige capaciteit). Binnen de di recte omgeving van het kernwinkelap- >araat is het tekort in dat jaar op de Loopavond geraamd op ruim 2.050 plaatsen. Illegaal parkeren Hit de enquête is voorts gebleken dat er op grote schaal illegaal wordt ge parkeerd in de binnenstad. Ook ko men veel tijdsoverschrijdingen in de blauwe zone voor. De terreinen voor «ngparkeerders (Driessenstraat en Warenmarkt) schijnen niet optimaal te functioneren. Ten slotte is er een grote parkeerdruk in de omgeving van het station waar te nemen. De afstanden, die door de gebruikers van de parkeerterreinen in de Leidse binnenstad, moeten worden gelopen naar de plaats van bestemming wor den in de inventarisatie vrij groot genoemd. Bijna driekwart moet meer dan 175 meter te voet afleggen. De parkeerterreinen die in eerste instan tie voor langparkeerders zijn bedoeld, blijken niet te voldoen. Voor de helft worden ze gebruikt door het winke lend publiek dat gemiddeld negentig minuten zijn auto daar stalt De plaat sen, die eigenlijk voor het winkelende publiek zijn bestemd, meer in de na bijheid van het kemwinkelapparaat, blijken ingenomen te worden door langparkeerders. Met name in de blau we zone wordt veel „gesmokkeld" met de parkeerschijf, aldus de inventarisa tie. Veiligheid Met het maken van een verkeerscircu latieplan wil de gemeente een betere verkeersveiligheid tot stand brengen. De verkeerssituatie op het Lammen- schansplein, de Plesmanrotonde en de kruisingen van het Stationsplein met de Stationsweg en de Schuttersveld- weg baart grote zorgen. In de jaren 1974 tut en met 1976 gebeurden op het Lamr.ienschansplein 76 ongelukken. Op het kruispunt Stationsplein-Sta tionsweg is het grote aantal ongeval len van auto's met voetgangers opval lend. Teneinde de noodzaak van het nemen van verkeersmaatregelen aan te tonen wordt in de nota gesteld dat als gevolg van het plaatsen van verkeerslichten het aantal ongevallen drastisch kan worden verlaagd. Dit is in de loop der jaren gebeurd op de kruising Ir. Dries- senstraat-Hooigracht (in 1975 11 onge vallen, in 1976 3), en de kruising Haag- sche Schouwweg-Plesmanlaan (in 1974 18 ongevallen en in 1976 1). Verwacht wordt dat ook het aantal ongevallen op het kruispunt Willem de Zwijger- laan-Sumatrastraat drastisch is afge nomen, nu de verkeerslichteninstalla tie op deze kruisng is ingesteld. Openbaar vervoer De afwikkeling van het openbaar ver voer levert nog steeds problemen op. Met name op de kruisingen Kort Ra- penburg-Breestraat, Churchilllaan- Telderskade, Churchilllaan-Kennedy- laan, Hooigracht-Ir. Driessenstraat, Zijlsingel-Lage Rijndijk en Willem de Zwijgerlaan-IJsselmeerlaan wordt tel kens vertraging opgelopen.Ook de ge lijkvloerse spoorwegovergang in de Haagweg vormt een belangrijke bar rière. VAn 1970 tot 1976 is het reizigersver- voer van en naar Leiden met ongeveer twintig procent gedaald. Uit een on derzoekje is gebleken dat slechts 7,6% van de busreizigers duidelijke voor keur te kennen gaf voor het gebruik van een bus. Andere passagiers had den geen keus. Het taxi-vervoer zal in de toekomst niet worden gestimuleerd door de ge meente, aangezien het taxibedrijf door particuliere ondernemingen wordt ge dreven. Toch wordt het belang van de taxi als aanvulling op het openbaar vervoer wel degelijk erkend vooral daar waar het niet rendabel Is een buslijn aan te leggen. Gemeten naar de huidige situatie zal het gebruik van het openbaar vervoer in 1985 ongeveer gelijk zijn aan dat van 1976. In de inventarisatie worden evenwel beperkende maatregelen voor de auto-bezitter in het vooruitzicht gesteld, waardoor het aantal gebrui kers van het openbaar vervoer moge lijk zal toenemen. Voorts zal voortge gaan worden met het instellen van prioriteitsregelingen op voor het bus vervoer moeilijke kruisingen. Fietsers In het verkeerscirculatieplan zal rui me aandacht worden besteed aan de veiligheid van de (brom)fietser en voetganger. Gestreefd wordt naar een fijnmazig wegenstelsel voor fietsers van het centrum naar de woonwijken. Er wordt reeds gewerkt aan plannen voor het creëren van ongelijkvloerse kruisingen voor fietsers en voetgan gers op Haagweg en Churchilllaan. Onder de Hoge Rijndijk bij de Leider- dorpsebrug komt een tunnel voor deze weggebruikers. Tevens komt er een ongelijkvloerse kruising van de Wil lem de Zwijgerlaan ter hoogte van de Mamixstraat, zijn er plannen voor vrijliggende fietspaden in de Sumatra- straat en op de Hooigracht en worden enkele tunnels voor langzaam verkeer onder de Churchilllaan ontworpen. Speciaal voor de voetganger doen zich in de Donkersteeg en op de Breestraat problemen voor. Vooral op koopavond en op zaterdag is de Donkersteeg niet breed genoeg om het winkelend pu bliek soepel te verwerken. In de Bree straat zijn de trottoirs tamelijk smal, waardoor de voetganger vooral ter hoogte van het Stadhuis, waar ook de bushaltes zijn, kans loopt van de sok ken te worden gereden. Het overste ken van gelijkvloerse kruisingen zal in de toekomst, wanneer het autoverkeer nog meer zal zijn toegenomen, meer problemen opleveren. Overwogen wordt op gevaarlijke kruisingen de voetganger tweemaal gelegenheid te geven over te steken. Een dergelijke prioriteitsregeling voor de voetganger houdt evenwel onverbiddelijk een ach terstelling van het autoverkeer in. LEIDEN Het gemeentebestuur van Leiden zal trachten tot een minnelijke schikking te komen met woonwagenbewoner Roger de Jager over diens rioleringsproblemen. Een dergelijke schikking werd gistermiddag bepleit door de president van de Haagse rechtbank, nadat deze een bezoek had gebracht aan de woonwagen van De Jager die staat tussen het Schuttersveld en de Stationsweg. De Jager had bij de Haagse rechtbank een kort geding aangespan nen tegen de gemeente, toen hem een aansluiting op de gemeentelij ke riolering werd geweigerd. Volgens de dienst gemeentewerken zou een dergelijke aansluiting grote technische problemen opleve ren. Stadsadvocaat mr. Ruyter de Wildt zegde toe de zaak opnieuw aan het Leidse college voor te leggen. Wanneer het niet tot een minnelijke schikking komt, zal de Haagse rechtbank over drie weken alsnog uitspraak doea Een reden waarom de gemeente aanvankelijk niet bereid was noodzakelijke voorzieningen te treffen bij de standplaats, was dat de heer De Jager slechts tijdelijk zijn woonwagen op het terreintje mocht neerzetten. Op korte termijn zou een andere standplaats worden gezocht. „Volgens mij heeft de gemeente helemaal geen andere standplaats. Zij hanteert dat tijdelijke maar als argument om niks te doen", aldus De Jager. „Het is gewoon een onhoudbare situatie op het moment. Mijn gezin loopt iedere minuut het risico een infectieziekte op te lopen met dat open riool in de buurt Er moet onmiddellijk een aansluiting komen".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 5