werk genoeg! Maar waar zijn de vaklui? September was een topmaand Wie kent die verhalen over de werkloosheid in de bouw niet? Als je kort geleden van de technische school kwam, kreeg je de raad dat je maar beter niet je heil kon zoeken in de bouw. Dan kwam je toch niet aan de slag. Cijfers waren én zijn er genoeg om die stand van zaken te illus treren. Na de grote seriebouw van de jaren zestig met de succesvolle Bogaerswoningen, die bij wijze van spreken de huidige portemonnee niet meer dan een appel en een ei kostten, liep de activiteit in de bouw sterk terug. Dat ge beurde vooral dat moet ge zegd onder het bewind van die lieden die voor zij in het kabinet Den Uyl zitting na men, bij hun voorgangers moord en brand hadden ge schreeuwd over de te lage wo ningproductie. Het heette im mers bij hun aantreden dat de woningnood voor het grootste gedeelte verleden tijd was ge worden. Een gevolg van de inzakkende markt was dat de belangstel ling voor bouwvakopleidingen met sprongen omlaag duikel de. Tien jaar geleden bereikte de deelname aan de timmer en metselopleidingen van het georganiseerde bouwbedrijf met meer dan elfduizend leer lingen een record, nu met nog geen drieduizend deelnemers voor 1977 kan er gesproken worden van een ongekend dieptepunt. De werkgevers in de bouw trokken deze week aan de bel, want wat blijkt? Er is genoeg werk, alleen kunnen zij on danks het grote aantal werklo zen in de bouw de juiste men sen niet vinden. Wie ruwweg de ontwikkeling van de laatste tien jaar overziet, begrijpt waarom de aannemers op dit ogenblik niet aan genoeg ge schikte werknemers kunnen komen. In de jaren zestig verlieten duizenden werknemers de landbouw en de industrie om na een opleiding van twee of drie weken een veel aantrek kelijker salaris te gaan verdie nen in de bouw. Ze kregen het etiket van bouwvakkers opge speld. Ook al kenden ze niet het verschil tussen een panlat en een schoor, ze waren bouw vakkers en konden vooral in grote projecten waar geen bij zondere scholing voor nodig was, volop werk verrichten. Aangezien de grote, eenvormi ge woningbouw sterk is terug gelopen, staan vooral die men sen nu op straat. Terwijl het werk in de bouw weer aan het aantrekken is, blijken zij zich niet aan de gewijzigde omstan digheden te kunnen aanpas sen. De woningbouw, en trou wens niet alleen die sector, is namelijk de laatste tijd sterk veranderd. Het aantal wonin gen in de vrije, meestal duur dere, sector is flink uitgebreid. De eenheid van bouwen zoals bij de meeste flats en andere seriebouw heeft plaats ge maakt voor variatie waarbij in het algemeen meer vakman schap om de hoek komt kij ken. Nauw met het voorgaan de hangt samen dat veel kleine projecten tot stand komen waar het al weer aankomt op de all-round vakkrachten. Ver-, der moet niet uit het oog wor den verloren dat op de bouw markt de laatste jaren een ge heel nieuw fenomeen is opge komen, dat van het massale onderhoud, het herstel en de verbouw van woningen. De stadsvernieuwingsprojecten zijn steeds belangrijker gewor den, zoals ook het onderhoud in plaats van de aanleg van wegen. Dit alles heeft geresul teerd in een verlegging van de vraag naar meer vakbekwame bouwvakkers. Die behoefte is er alleen maar groter op ge worden nu gebleken is dat ^Veel bouwvakkers veel li&rer Stagnatie in de bouw werken in de nieuwbouw dan in de renovatie- en stadsver nieuwingsprojecten. Toen de activiteiten in de bouw begonnen te zakken, ko zen veel leerlingen van LTS- en, als ze al direct een be roep wilden kiezen en niet op een of andere manier wilden doorleren, voor een veiliger weg naar werk. Tegelijkertijd zochten veel vakbekwame werklieden, die hun koers niet konden bepalen tijdens de pe riode van omschakeling in de bouw, een onderkomen in be drijven waar ze in ieder geval verzekerd waren van werk. De grote aantallen ongeschoolde of weinig vakbekwame bouw vakkers, aangetrokken in een tijd van hoogconjunctuur, ble ven over en kwamen voor een niet onbelangrijk deel zonder werk te zitten. Met hun aantal van ongeveer twintigduizend zorgen zij volgens de bouwbe drijven voor een negatieve image naar buiten toe en schrikken zij potentiële nieuw komers voor het bouwbedrijf af. De bouwwerkgevers echter willen met de van de week van start gegane wervingsactie de gunst winnen van de jonge schoolverlaters onder de leus „Voor een vakman hebben wij goed werk". De bouwbonden van de Federatie Nederlandse Vakbeweging zijn niet zo ent housiast over die actie, want zij hebben immers ook nog de zorg over de twintigduizend werkloze bouwvakkers, met wie echter naar het schijnt weinig te beginnen valt. Eind vorig jaar werd namelijk in Rijnmond voor juist die men sen een bijscholingsproject op gezet. Het experiment ging echter volledig de mist in. Vol gens de bouwbonden van de FNV door gebrek aan mede werking van de arbeidsdbu- reaus die de selectie moesten maken van de deelnemende werkloze bouwvakkers. Vol gens het AVBB, de overkoepe lende organisatie van werkge vers in de bouw, echter omdat het experiment, in duur va riërend van twee tot acht we ken, te beperkt was uitgeval len. Het is inderdaad de vraag of ongeschoolden die boven dien al lange tijd werkloos zijn, zo snel bijgespijkerd kun nen worden. Het AVBB en de vakbonden steunen daarom een nieuw, door het ministerie te betalen experiment, dat lan ger moet gaan duren. Vooral de vakbonden hebben daar op aangedrongen. Ondertussen heeft de AVBB toch maar het zekere voor het onzekere geno men en is het voor de eerste maal grote aantallen bouw vakkers voor Rijnmond in En geland gaan werven. De bon den zijn daarover uiteraard helemaal niet te spreken, om dat zij zich en hun leden ge passeerd voelen. Over de grootscheepse wer ving van vakbekwame jonge ren lopen de opvattingen in vakbondskringen uiteen. De FNV vindt dat de kans nog altijd erg groot is dat ook de mensen die men nu wil aan trekken, sterk de kans lopen in de toekomst weer werkloos te worden. Het onafhankelijke Economisch Instituut voor de Bouwnijverheid lijkt hen daar in gelijk te geven. Begin 1976 voorspelde het instituut dat in de bouwnijverheid na 1980 veertigduizend arbeidsplaat sen zullen verdwijnen. De werkgevers tillen niet zo zwaar aan die voorspellingen want redeneren zij, gebouwd zal er blijven worden, ook al ligt het accent nu op renovatie en onderhoudswerkzaamhe den. Bij het CNV gelooft men evenmin dat het zo'n vaart zal lopen. „Jaarlijks verdwijnen er ongeveer tienduizend men sen uit de bouw in verband met pensionering. Als daar jaarlijks vierduizend nieuwe werknemers tegenover staan, bestaat er geen gevaar dat het uit de hand loopt", alsdus voorzitter Van Commenee van de bouwbond CNV. Hoe men het verder ook wendt of keert, de vraagcijfers voor timmerlieden en metselaar overtreffen, vooral in het wes ten, verre het aanbod. Die krapte op de arbeidsmarkt heeft niet alleen tot gevolg dat een toenemend aantal projec ten niet meer in uitvoering kan komen, maar ook dat vak bekwame krachten steeds meer er toe neigen hun ar beidskracht zo duur mogelijk te verkopen. Het verschijnsel van de koppelbazen, die hun werknemers loon aanbieden zonder dat zij belastingen of sociale premies hoeven te be talen, is daar natuurlijk niet vreemd aan. Voorzitter S. J. Eijkelenboom van het AVBB, die liever een juridisch water dichte controle wil tegen kop pelbazen dan het publiceren van een zwarte lijst zoals de bouwbonden van de FNV heb ben gedaan, zegt over de wer ving: „Het is natuurlijk te gek om los te lopen dat wij temid den van grote werkloosheid en een stijgende behoefte aan vakpersoneel die weer exces sen uitlokt rond koppelbazen, met de handen over elkaar De aardappels moesten uit de grond, de maïs moest gemaaid. Dat betekende voor tractorbestuurder Koos Middelman dat hij de hele septembermaand van 's morgens in de vroegte tot 's avonds het laatste licht aan het werk was. Het betekende ook dat Koos flink wat overuren kon maken, zodat de inkomsten over september zo hoog opliepen, dat met recht van een topmaand kan worden gesproken. Niet minder dan 2590 gulden kwam er binnen in het gezin van Koos en Lenie, Pietertje, Chrisje en Blackie. Waarbij moet worden aangete kend, dat we om boekhoudkundige redenen een stukje van augustus hebben moeten bijtellen bij de berekeningen van september. Zo kreeg de afgelopen maand vijf weken in plaats van viereneenhalf. Tegenover de 2590 gulden staat aan uitgaven, inclusief de 5x66 gulden rente en aflossing van hun huisje, voor Koos en Lenie een bedrag van 1573,10 gulden, zodat er deze maand een netto overschot valt te noteren van 1016,90. En dat is toch beslist niet gering te noemen. We zullen echter straks zien, dat, als we alleen het werkloon in aanmerking nemen, dus kinderbijslag en vakantiebonnen buiten beschouwing laten, de familie Middelman daarmee dan nog maar net de tekorten van vorige maanden heeft kunnen tenietdoen. Lenie: „Ja, we mogen deze maand echt niet mopperen. Eindelijk zijn we erin geslaagd om het tekort dat we steeds hadden aan te zuiveren. Dat betekent, dat we, wat we over hebben aan kinderbijslag en vakantiebonnen kunnen gebrui ken om de tekorten die de volgende maanden gaan ontstaan als Koos weer in de W.W. loopt, op te vangen". Want zo is het, aan het drukke werk op het land komt een eind in de maand november. Dan valt het gezin Middelman weer terug op een inkomen van zo'n driehonderd gulden per week. En dat is, zoals we op konden maken uit het huishoudboekje in het begin van dit jaar beslist te weinig om mee rond te komen. Het is echter nog geen november. We gaan nu pas het huishoudboekje over de maand september bekijken. Eerste week De eerste week van september gaf een recordbedrag aan inkomsten te zien voor Koos en Lenie. Niet minder dan 610 gulden mocht in het huishoudboekje genoteerd worden. Aan uitgaven, inclusief 66 gulden voor wonen staat daar een bedrag van 325,35 gulden tegenover. Een overschot dus deze week van 284,65 gulden. Geen gek grote uitgaven in deze week. Slechts de gasrekening springt eruit met een bedrag van 83 gulden. ThiaajIa UfAAIT iiwwuv wcvii Derde week Vierde week Vijfde week Quitte spelen Eerste week Slager Groenteboer Kruidenier Melkboer Bakker Gas Damesblad per jaar Bondscontributie Oppas cadeau Ingekomen: 610,— ƒ30,- 23,75 ƒ32,40 ƒ20,15 14,05 ƒ83.- ƒ39.- 4.05 ƒ12,95 TiuaaHa iuaaIt I WVVWV nvvn Groenteboer Slager Kruidenier Melkboer Bakker Ongevallenverz. Damclub Bondscontributie Juf trouwdag Staatslot Ingekomen: 550,— ƒ23,70 ƒ31,50 43,07 ƒ18,22 15.10 ƒ34,04 5,50 4,05 7,- ƒ25.- Ook de tweede week mag er zijn wat inkomsten betreft. 550 gulden zat er in Koos' loonzakje, waarvan er deze week maar 207,18 van behoefden uitgegeven te worden. Tel daarbij 66 gulden op voor rente en aflossing van het huis van de Middelmannen en men komt aan een bedrag van 273,18 gulden aan werkelijke uitgaven. Dat betekent dat er een overschot valt te noteren van 276,82. Ook ditmaal geen bijzondere uitgaven. Derde week Groenteboer Slager Buurmeisje getrouwd Melkboer Kruidenier Bakker Bondscontributie Schoenen Pieter Damclub Elektriciteit Ingekomen: 480,— ƒ24,25 ƒ33,05 ƒ12,50 ƒ23,15 ƒ39,20 17,25 4,05 ƒ43,95 5,50 ƒ95,- In de derde week ook een mooi bedrag aan inkomsten, maar minder dan in de twee voorgaande weken, om precies te zijn 480 gulden. Waar dan weer aan uitgaven tegenover staat een bedrag van 297,90 gulden. Daar komt bij 66 gulden aan woonkosten, zodat het totale bedrag wordt 363,90 gulden. De uitgaven van de inkomsten afgetrokken leert dat er ook deze week een overschot is en wel van 116,10 gulden. In deze derde week was er een elektriciteitsrekening te betalen van 95 gulden en werd er buiten de normale uitgaven om een paar schoentjes gekocht voor Pieter voor 43,95 gulden. Geen bijzondere uitgaven om over naar huis te schrijven, dus. De vierde week mag er wat inkomsten betreft best weer zijn. Niet minder dan 520 gulden kwamen er binnen. Aan uitgaven noteerden we, inclusief 66 gulden wonen, 359,92. Zodat we ook nu weer een overschot kunnen noteren, en wel een van 160,08 gulden. Aan uitgaven die eruit springen vallen te vermelden een overall voor Koos van 47,50 gulden en het kijkgeld voor de tv van 57 gulden. En daar bleef het deze week bij. Vierde week Slager Groenteboer TV-kijkgeld Melkboer Kruidenier Bakker Bondscontributie Damclub Benzine Overall Ingekomen: 520,— ƒ32,70 ƒ31,50 57.- ƒ28,35 ƒ41,29 18,03 4,05 5,50 28,- ƒ47,50 Deze week ligt wat inkomsten betreft aanmerkelijk lager dan de vorige. Hoewel er toch altijd nog een bedrag van 430 gulden in het huishoudboekje staat geschreven. En omdat de Middelmannen de tering naar de nering weten te zetten staat er een bedrag aan uitgaven tegenover dat ook lager is dan in de voorgaande weken, namelijk 184,75 gulden, dat samen met de 66 gulden voor wonen het totaal aan uitgaven brengt deze week op 250,75. Zo levert dat een overschot op dat zelfs hoger is dan dat van de twee weken ervoor, namelijk 179,25 gulden. Er werden wat kleren gekocht, een rok van 34,50 voor Lenie en werksokken voor Koos van 8.15 gulden, maar dat zijn toch geen bijzondere uitgaven te noemen. Vijfde week Groenteboer Slager Bakker Kruidenier Werksokken Rok Melkboer Bondscontributie Radiobatterijen Ingekomen: 430,—. ƒ22,50 ƒ32,50 ƒ15,95 ƒ41,10 8,15 ƒ34,50 ƒ22,50 4,05 3,50 Waanzin Het lijkt een schitterend resultaat, om deze maand maar eventjes 1016,90 over te houden. Maar is dat nu werkelijk een overschot? Nee, in feite is het een quitte spelen in negen maanden. De vorige maanden hebben namelijk zo'n tekort opgeleverd dat pas, nu, door het grote overschot in septem ber, dat tekort kon worden tenietgedaan. Ga maar na: januari leverde een tekort op van 516,48 gulden, februari een van 311,05. Maart kwam er wat gunstiger uit te zien met een tekort van 152,24 gulden maar april zat weer goed fout met een tekort van 310,49. Mei bracht voor het eerst een overschotje van 49,61 gulden om meteen weer gevolgd te worden door een tekort in juni van 73,76 en in juli zelfs met een tekort van 206,91 gulden. Pas augustus bracht een overschot van 508,02, nu dan gevolgd door september met 1016,90. De bedragen van de tekorten bij elkaar geteld leveren het bedrag van 1570,93 gulden. De overschotten bij elkaar geteld vormen het bedrag van 1574,53 gulden. Zodat er een totaal overschot bestaat over de afgelopen negen maanden van 3,60 gulden. Zegge en schrijve drie gulden en zestig centjes. Dat is gemiddeld per maand precies veertig centen. Tel uit je winst! Dan hebben we niet gepraat over het geld dat Koos en Lenie hebben binnengekregen via kinderbijslag en vakantiebonnen. Dat is namelijk over de afgelopen negen maanden 4104,18 gulden groot geweest. Daar moet dan het overschot van 3,60 worden bijgeteld om een totaal overzicht te kunnen krijgen van wat er aan de pluskant van de inkomsten van het gezin Middelman te noteren valt. Dat totaal wordt dan nu 4107,78. En dat levert een gemiddeld overschot per maand op van 456,42 gulden per maand tot nu toe. Mooi, heel mooi, maar ik herhaal graag wat meneer Verkuilen me vorige maand schreef: „We mogen nooit vergeten dat die vakantiebonnen een uitbetaling zijn voor die dagen dat we niet hebben kunnen werken en dat de kinderbijslag een verworven goed is, dat geheel en al aan de kinderen ten goede zou moeten komen. Zeker, kinderbijslag mag niet bij het loon worden opgeteld". Vandaar dan ook dat we ditmaal duidelijk de splitsing hebben gemaakt in tekorten en overschotten, die uit de werkelijke inkomsten uit loon, met daartegenover gesteld de uitgaven, ontstaan en het overschot dat blijkt na er de kinderbijslag en het opgenomen vakantiegeld bij te hebben geteld. Overigens, dit ter herinnering: Koos en Lenie en Pieter en Chrisje zijn dit jaar niet met vakantie geweest Zij vonden dat dat „er niet aanzat". Het bleef dit jaar bij een dagje dierentuin. Wat me meteen brengt bij een paar reacties die ik naar aanleiding van het niet met vakantie gaan van de Middelman nen kreeg. Zo belde de heer Van der Vorm me op. Hij zei: „Ik vind het waanzin dat Koos en Lenie niet met vakantie gaan. Ze hebben er de centen voor op 't ogenblik. Het is bovendien goed voor een arbeider om er eens helemaal uit te zijn". Verder kreeg ik van de heer Dekker een brief, waarin onder andere stond, dat hij het maar een vreemde zaak vond dat de Middelmannen niet met vakantie zijn gegaan, omdat dat toch zo duur niet hoeft te zijn. ,£r zijn tegenwoordig bij allerlei reisbureaus uitstekende goedkope reizen te boeken, waarvoor, als er geen direct geld beschik baar is, best een lening is op te nemen", schrijft hij. Het commentaar van Koos en Lenie is kort maar duidelijk. Natuurlijk hoeft een vakantie niet zo duur te zijn", zegt Koos. ,Maar er komen vaak onverwachte grote uitgaven in een gezin voor. Wat moet ik doen als de wasmachine plotseling zou stukgaan of de televisie en zou blijken dat die niet meer te repareren zijn? Zeker, dan kunnen we ook geld lenen, maar daar houden we niet van. Voor je het weet zit je dan tot je nek in de zorgen. Laten wij het maar op onze manier doen. Dat is tot nog toe altijd goed gegaan, en we hopen dat het dat zal blijven doen. Daar komt nog bij, dat we echt niet zo nodig met vakantie hoeven. We wonen buiten, we hebben ons tuintje en met een dagje hiernaartoe en daamaartoe zijn we allang tevreden. Zeker nu de kinderen nog erg klein zijn Een totaal andere reactie kreeg ik van de Stichting Huishou delijke Voorlichting ten Plattelande, die deze artikelenreeks zo leerzaam vond dat ze werd overgenomen in het blad van die stichting. De stichting is het er echter helemaal niet mee eens, dat ik in het artikel over de inkomsten en uitgaven van Koos en Lenie in mei schreef: Nelaas is het zo, dat die voorlichting echter nog te weinig mensen bereikt en, voor zover ik weet, met een grote boog om de heilige huisjes of zo u wilt hete hangijzers heengaat". Ik bedoelde daarmee, dat het wel aardig is om ten plattelande cursussen Nuttige handwerken" te geven of „Stoelen opknappen en bekleden", of „Leer uw eigen naaimachine kennen", maar dat er niet met een grote boog mag worden heengegaan om vragen die in het moderne leven menige huisvrouw bezighouden, zoals „welke houding moet ik aannemen tegenover abortus" en „wel of niet aan gezinsplanning doen". De drukke maanden op het land zijn voor Koos nu zo langzamerhand voorbij. De avonden zijn korter geworden. Zo bar veel overwerk zit er niet meer in. Of dat er toe zal leiden dat er in oktober een tekort zal ontstaan weten we niet Daarover in de volgende aflevering van het huishoud boekje van de familie Middelman, volgende maand. GERARD CRONÉ De woningrenovatie trekt dfc*t>ouwvakkers niet

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 14