Jan Huisjes:
„Ik houd tijdig
mijn mond dicht"
(Rudie Koopmans sluipt geruisloos
ider de wereld-schijnwerper
Versmade Feyenoorder
Peter Houtman bij
Groningen topscorer
eerste divisie
Noteer bij de radio
PORTLEIDSE COURANT/
Volgend seizoen in ploeg
van Peter Post
ltrOY MOET (OOK) EEN BOKSTEMPEL WORDEN
t
PEC ZwolleEindhoven
SC Carobuur-FC Den Bosch
Wageningen-SC Amersfoort
FC Groningen-EDO
SW-Limburgia
DOVO-Volendam (zat)
HeracIes-MW
Willem II-DWV
Excelsior-Rheden
De wedstrijden aangeduid met komen voor on
totoformulier
Fortuna SC-De
Veendam-Helmond
FC Vlaardingen-Ensch
IJsselmeervogels—Heerenveen
ZATERDAG 8 OKTOBER 1977
Jan Huisjes: „Als ik alleen aan mezelf had gedacht, zou ik waarschijnlijk drie of vier
criteria meer hebben gewonnen".
Jan Huisjes maakte in zijn amper vijf maanden
oude profcarrière de meeste indruk tijdens de
nationale titelstrijd op de weg, hoewel hij in
het bezit is van twee Nederlandse kampioen
schappen op de baan: de sprint en de vijftig
kilometer. Op de Adsteeg in Beek echter, fun
geerde de 26-jarige Almeloër met latere winnaar
Fedor den Hertog, als de onbetwiste smaakma
ker. Het zag er zelfs lang naar uit dat Jan
Huisjes zich tenslotte als de nieuwe nummer één
van Nederland zou mogen laten kronen. Hij had
immers vele minuten voorsprong op de rest van
de meute, met de reeds genoemde Den Hertog
en Aad van den Hoek, die de twee sterkste
formaties van ons land, die van Peter Post en
Piet Liebregts vertegenwoordigden, maar toch
niet in staat mochten worden geacht om de
knap debuterende neo-prof dwars te zitten, wan
neer het op een spurt zou aankomen.
Omdat Post en Liebregts dat ook erg goed
beseften, vonden de twee elkaar in een akkoord.
Wat er ook gebeurde, de relatief in het profme
tier nog zeer onbekende Huisjes, mocht niet
winnen. De rappe Almeloër deed dat dus ook
niet Werd „keurig" in het pak gestoken door zijn
twee concurrenten en greep mis waar hij tenmin
ste een medaille had mogen oogsten.
De winst voor Huisjes was echter, dat hij meteen
goed naam gemaakt had bij de concurrenten en
de ploegleiders. Hij stelt zonder omwegen vast,
dat hij bewust veel heeft geaccepteerd in zijn
eerste seizoen als prof, omdat een nieuweling met
een te grote mond aldra de wrange bijsmaak van
zijn optreden persoonlijk door zijn tegenstanders
zal worden toegediend. Nooit mopperend, altijd
goed geluimd, maakte hij zich aanvaardbaar bij
zijn collega's, die er geen moment bang voor
hoefden te zijn, dat Huisjes op een slinkse ma
nier van de prijzenpot ging snoepen, zonder er
zijn best voor te hebben gedaan. Zelfs nu hij
24 keer bij de eerste tien reed over een totaal
van net veertig koersen, meent Hui' ^s dan ook,
dat het seizoen er voor hem best jg iets beter
had kunnen uitzien.
Geven en nemen
Zijn toelichting: „Wielrennen is een kwestie van
geven en nemen, zeker bij de profs. Als ik dit
seizoen alleen aan mijn eigen ik gedacht had,
zou ik waarschijnlijk drie of vier criteria meer
gewonnen hebben. Maar als dat tegen de wil
van de grote mannen in gebeurt, nemen ze je
mooi de volgende keer niet meer mee bij een
ontsnapping. Sta je gelijk op hun papiertje met
ongewenste namen".
„Als je wilt slagen als beroepsrenner moet je ook
zakelijk kunnen zijn en ook het spel kunnen
meespelen. Met alleen maar heel hard fietsen
kom je er gewoon niet". Huisjes, die zich vooraf
door allerlei insiders had laten voorzeggen wat
hij van het profmilieu kon verwachten, heeft zijn
ogen niet al te vaak wijd open hoeven sperren
om zich ergens over te verbazen. Zoals hij het
wereldje bij de broodrenners beleefde, zo ook
had hij het zich ongeveer voorgesteld.
Hftj zegt: „Ik had alleen verwacht dat ze van alle
kanten tegen me zouden njden. Dat is me meege
vallen. In mijn eigen ploeg bleek ook iedereen
best bereid voor mij te fietsen. Daar is natuurlijk
ook een stukje eigenbelang bij, want als ik goed
spurt, vangen zij ook meer poen. Het is vanzelf
sprekend wel heel anders dan bij de amateurs.
Daar beginnen ze gelijk als gekken te fietsen,
terwijl ze bij de profs rustig met de handjes op
het stuur beginnen en het op het eind vreselijk
hard gaat. De afstanden zijn ook langer, maar
dat is dan veel beter op te vangen door het kalme
begin. Ik rijd eerlijk gezegd liever tweehonderd
kilometer bij de profs, dan honderdzestig bij de
amateurs. En of ze onder de koers wat tegen
me zeggen of niet, dat kan me niets verrekken,
ik houd tijdig netjes mijn mond dicht en zeg niets
terug. Alleen als ze aan mijn lichaam komen,
word ik kwaad".
Venezuela
„Dat reisje als reserve naar de wereldkampioen
schappen op de weg in Venezuela is erg fijn
geweest. Eerst mocht ik niet mée, maar stel dat
je moet invallen en je moet één of twee dagen
voor die tijd nog afreizen, dat is het ook niet,
hè. De directie van mijn ploeg heeft toen die
reis voor me betaald. Die trip heeft me bijzon
der goed gedaan. Je ging er per slot van reke
ning heen met de beste renners van Nederland
en je leert die jongens in die tien dagen echt
kennen. Ja, dat was een hele belevenis. Tien
dagen optrekken met mannen als Jan Raas.
Hennie Kuiper, Gerrie Knetemann en Joop Zoe
temelk".
Contacten, die er mede toe hebben bijgedragen
dat Huisjes tenslotte werd ingelijfd bij de forma
tie van Peter Post. De opvallende verrichtingen
in de Ronde van Frankrijk van vooral Hennie
Kuiper (tweede), Didi Thurau, Ge ine Knetemann
en de winst in het algemeen ploegenklassement,
maakten van de equipe van Post een in Neder
land ongekende succesformatie. Het hoeft dan
ook geen betoog dat Huisjes gelukkig is met zijn
transfer naar de ploeg van Post, waarvan bekend
is dat de renners inspraak hebben bij het aan
trekken van nieuwkomers. In het geval Huisjes
kwam het eerste contact met Post tot stand via
Henk Lubberding, de uit Voorst afkomstige
meesterknecht, die m zijn eerste jaar als prof
een uitstekende indruk achterliet.
Huisjes: „Henk belde me een tijd terug of ik al
ergens getekend had voor het nieuwe seizoen en
dat was met zo. Toen adviseerde hij me dat ook
nog niet te doen, omdat Post belangstelling had.
Blijkbaar hebben jongens als Kuiper en Knete
mann positief over me gepraat, want ze hebben
er natuurlijk geen belang bij een renner te
nemen, die hen niet ligt. Want wielrennen mag
dan een individuele sport zijn, in klassiekers en
étappekoersen moet je het wel degelijk met
mensen maken, die alles voor elkaar over heb
ben. Verder moet alles nog worden geregeld,
zoals een programma en de precieze samenstel
ling van de ploeg. Het enige, dat met mïj is
afgesproken, is dat ik geregeld voor mijn éigen
kansen mag rijden"."
5h
rr
hoog zitten. „Boskov heeft van
die belachelijke ideëen. Zo mo
gen de wisselspelers zich bv.
nooit tegelijkertijd omkleden
met de basisspelers. Het zou
hun concentratie kunnen versto
ren. Ook in de rust moeten ze
uit de buurt van de kleedkamer
blijven".
Terwijl Boskov de gretig sco
rende spits momenteel niet no
dig schijnt te hebben, vinden
Rotterdamse supporters het nog
steeds onbegrijpelijk dat Feye-
noord hem heeft verhuurd aan
een eerste divisieclub. „Ik krijg
regelmatig reacties, ook van de
spelers, dat ze mij er graag bij
zouden hebben. Mijn makkers
uit het C-team hebben nu een
plaatsje in de hoofdmacht, maar
in .de spits hebben ze Best lopen.
Hij doet het wel aardig maar
vraag niet wat die jongen kost.
Alleen de reis, die Peter Step-
han voor Feyenoord naar Ame
rika heeft gemaakt, om daar
zo'n jongen op te pikken, heeft
al zeker tienduizend gulden ge
bost.
Onbegrijpelijk
„Wat bij Feyenoord de laatste
jaren allemaal is gebeurd, is
onbegrijpelijk. Jongens als
Wijnstekers, Melis en Brard
hadden toch al veel eerder in
het eerste team moeten worden
opgesteld. Maar wie ben ik om
dat te beoordelen. Voorlopig
heb ik het hier in Groningen
wel naar mijn zin. Ik kan er de
nodige ervaring opdoen. Hier
speel ik tenminste iedere
wéék".
01
<1 (Van onze sportredactie)
"KONINGEN „Het is alle
maal afgeknapt op het lieve
'tommetje van 430.000 gulden,
lenders had ik nu in België
lespeeld. Zowel Standard Luik
-Is AA Gent hadden grote be
ings telling voor mij, maar bij 1
1 ader inzien vonden ze met
- bch te duur. Aan een kant wel
begrijpelijk, want ik speelde
«nslotte nog maar in het
|)-team van Feyenoord en al-
cieen om het feit dat ik daar
Itopscorer was, hoeven die Bel
gen me natuurlijk niet te ne-
itoen", zegt de pas twintigjarige
(Jeter Houtman, „eigendom"
ban Feyenoord maar momen
teel furore makend bij FC Gro
ningen. Bij het afsluiten van de
ïèerste periode mocht Houtman
itich topscorer van de eerste
üjUvisie noemen.
Een titel waar hij overigens niet
wakker van ligt. „Natuurlijk is
het mooi om veel te scoren,
maar de competitie is nog lang.
Wie garandeert mij, dat ik aan
het eind van het seizoen nog
boven aan de lijst sta, niemand
toch". Houtman lijkt een nuch
ter denkend mens, maar kan
praten als Brugman over zijn
favoriete sport.
Acht jaar was hij toen hij in zijn
geboorteplaats Hoogvliet voor
de eerste maal een paar voetbal
schoenen aantrok. Hij werd op
genomen in dé ledenadministra
tie van de plaatselijke amateur
club en daar werd voor Hout
man de basis gelegd voor zijn
huidige successen. Houtman:
„Je woont onder de rook van
Rotterdam en aangezien Feye
noord destijds nog echte succes
sen boekte, wil je je geluk wel
eens beproeven bij een dergelij
ke club. Feyenoord sprak toen
nog aan bij de jeugd. Veertien
jaar was ik toen ik mij in Rot
terdam meldde. Leuke dingen
meegemaakt en je krijgt een
goede leerschool. Tenslotte be
landde ik in de A-selectie, maar
omdat ik nog niet rijp genoeg
geacht werd voor de hoofd
macht, speelde ik altijd in het
C-team, met jongens als Ben
Wijnstekers, Harry Melis en
Stanley Brard, die nu allemaal
een kans gekregen hebben on
der Boskov. Met onder andere
die drie jongens vormden we
vorig jaar een uitstekende
ploeg. We werden kampioen en
•wonnen de beker. Ik was top
scorer en daaruit kwam ook de
interesse van die Belgische
clubs voort. Feyenoord bleek
me echter niet kwijt te willen,
want de vraagprijs lag belache
lijk hoog. Vandaar dat ik nu
ben verhuurd aan FC Gronin
gen." Theo Verlangen, trainer
van FC Groningen en vorig sei
zoen tweede man bij Feyenoord
had daarin de hand.
Op de bank
Ofschoon Houtman het wel de
gelijk naar zijn zin heeft in
Groningen, denkt hij nog vaak
aan Feyenoord, waar hij aan
vankelijk amateur was, maar in
januari vorig jaar tot de full-
prof-status overging.
De topscorer kreeg een plaats in
de A-selectie, en speelde af en
toe mee in het eerste elftal (on
der andere tijdens de voorberei
ding op dit seizoen tegen het
Italiaanse nationalé elftal), maar
bracht het merendeel van zijn
tijd door op de bank naast
Feyenoords Joegoslavische trai
ner.
Peter Houtman, vindt Boskov
een uitstekende veldtrainer,
maar voor het overige heeft de
momenteel bij de luchtmacht
gelegerde topscorer hem niet zo
Peter Houtman droeg het shirt van Feyenoord, werd
uitgeleend aan FC Groningen en is nu topscorer van de
eerste divisie.
Elke keer als
Koopmans in de ring
weet hij dat hem maar
te wachten staat: win
doet hem on
een val maken op
naar de Europese top,
hij zo moeizaam beklimt.
£T$t geloof in zijn kunnen, dat
n, I zowel zelf als de organi sa to
ga van Ahoy en matchmaker
isnk Ruhling hebben, is even-
a«l zo groot, dat de komst van
Braziliaanse middengewicht
0|*rez de Lima maandagavond
j {het Rotterdamse Sportpaleis
g przichtig wordt aangegrepen
i Koopmans ook buiten Euro-
S I in de schijnwerper te zetten,
atyt heeft hij dan te danken aan
bJmiddengewichten in Europa,
-jep er niets meer voor voelen
3Q| het „ongeslagen lijstje" van
de Fries te paraderen.
Dus moest er wel worden uitge
weken naar landen buiten Euro
pa. „En", gniffelt Henk Ruhling,
„als hij van De Lima wint en
een Europees titelgevecht zou
lang op zich wachten, halen we
nog meer boksers van naam uit
verre landen. Dan bouwt Rudie
Koopmans vanzelf een palmares
op, waardoor ook buiten Euro
pa de aandacht op hem wordt
gevestigd. Laat ik het heel voor
zichtig en zacht zeggen: dan is
er een mogelijkheid om hem
naar de wereldtop te brengen".
Rudie Koopmans zou dan Euro
pa doodgewoon overslaan. Maar
dat is een toekomstbeeld, waar
aan in feite nog niemand enig
geloof wil schenken. Het onaan
tastbare feit ligt er overigens
wel dat de nood aan tegenstan
ders zo hoog is opgelopen, dat
er helemaal uit Brazilië een bok
ser moet komen, die tevens een
indrukwekkende palmares mee
brengt. Juarez de Lima staat al
van 1964 af in de beroepsring
en heeft zowel in Noord-, Mid
den- als Zuid-Amerika triomfen
gevierd. Tegenstanders als Ben
ny Briscoe (New York, 1969),
Don Fullmer (New York, 1969),
Tony Mundine (Brisbane, 1972),
Alfredo Echevarria (Sao Paulo,
1975), staan in zijn startboekje
en in Europa ontmoette hij o.a.
Jean Claude Boutier, Tom
Boggs en José Duran.
En dan mag Juarez de Lima
met de „boksleeftijd" langza
merhand op enigszins gespan
nen voet staan, zijn lange carriè
re moet borg staan voor een
geroutineerde, getructe bokser
die nog volop in de running is,
getuige het feit, dat hij op de
nominatie staat om een gevecht
te leveren met wereldkampioen
(WBA-versie) Eddie Gazo uit Ni
caragua, al zal de titel niet op
het spel staan.
Plotseling heeft Rudie Koop
mans dus een „man van ge
wicht" als opponent gekregen
want het was de bedoeling, dat
hij maandagavond tegen de ex-
kampioen van Italië, Mario Ro-
mersi zou aantreden. De Ita
liaan raakte echter geblesseerd
en vroeg uitstel, wat Peter Bont
huis, licentiehouder voor
„Ahoy", weigerde omdat hij, te
recht, op het standpunt staat,
dat de voor het sportpaleis ge
plande meetings doorgang moe
ten vinden met het opgestelde
programma, of een beter. „Je
iudie Koopmans (rechts) in zijn laatste duel„op 19 september in Scheveningen tegen Downes die
rij snel down ging.
kunt het publiek niet afschepen
me het bericht, dat de tegen
stander niet komt en de partij
vervallen is".
Peter Bonthuis wil van Ahoy
(ook) een bokstempel maken.
Zijn promotorslicentie verplicht
hem tenminste tweemaal per
jaar te organiseren maar Ahoy
mikt op meer. Het wil regelma
tig de boksliefhebbers trekken.
Vandaar ook, dat de première
van het boksseizoen 1977-1978
wordt gevuld met liefst vijf
profpartijen.
In een daarvan maakt zwaarge
wicht Hennie Thoonen zijn ren
tree. Na zijn gruwelijke neder
laag tegen de Duitser Bernd Au
gust verzuchtte Thoonen dat hij
maar beter weer straatmaker
zou kunnen worden, zijn oude
beroep. Maandagavond staat hij
er weer, tegen de Duitser Arno
Prick, drie jaar jonger dan
Thoonen (34). Pricks carrière
neigt naar het einde. Thoonen
wil nog een gooi doen naar her
nieuwd succes. De Limburger
Guus Bleus, de weltergewicht
die recent enige opzienbarende
resultaten in België behaalde,
ontmoet de uit Amerika afkom
stige Gregory Marshall, de An
tilliaan Pempi Manuela staat te
gen de Duitse zwaarwelter
Klaus Hein en voorts heeft
Ahoy nog een primeur: twee
buitenlandse boksers tegen el
kaar in een Nederlandse ring.
Daartegen heeft de boksbond
lang bezwaren gehad, maar die
zijn verdwenen
Daarom kan de Joegoslaaf Ma
rian Benes uitkomen tegen de
Schotse zwaarwelter J. Smith-
th. Benes heeft een lange en
rijke amateurloopbaan achter
de rug: 276 partijen, drie verlo
ren, 243 duels gewonnen met
k.o. of opgave, in 1973 Europees
kampioen Hij bokste pas twee
maal als prof (tweemaal een
zege, op Tsinza uit Zaire en de
Fransman Zito) en Smith stond
al veertig keer als beroeps in de
ring.
Deze partij lijkt een aanloop te
zijn naar het streven van Ahoy
om Europese titelgevechten,
zoals in andere landen al lang
gebeurt, te brengen. Het liefst
met eigen mensen zoals Rudie
Koopmans en Frank Albertus
maar als het niet anders kan
eventueel met twee buitenlan
ders. Zou Nederland dan toch
nog na zoveel jaren tot de inter
nationale bokscentra gaan beho
ren?
HERMAN VAN BERGEM
